Zwanger
alle pijlers
Postnatale abortus
zondag 11 mei 2014 om 11:26
Naar aanleiding van een héél ander onderwerp kwam ik het volgende artikel tegen:
After-birth abortion; why should the baby live?
Het is al van 2012, dus misschien is hier al een topic over geweest, dan heb ik niet goed gezocht waarvoor bij voorbaat mijn excuses.
Samengevat zeggen de estheet en de filosoof die het artikel samen schreven dat het doden van een pasgeborene toegestaan zou moeten zijn op dezelfde grond als waarop abortus is toegestaan, namelijk als het laten leven van dit kind voor óf het kind óf de ouders onoverkomelijke problemen of ernstig lijden oplevert.
In Nederland is het al mogelijk bij een kindje dat zodanig ziek is dat 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' zijn enige levensverwachting is aan actieve levensbeëindiging te doen. Dat is dus géén euthenasie, omdat een baby daar niet om kan vragen.
Maar wat als het houden van een kindje de moeder of vader voor grote psychische problemen stelt? Als de moeder zich op alle mogelijke manieren heeft laten testen omdat ze in geval van een afwijking de foetus wilde laten aborteren, er niets is gezien en bij de geboorte blijkt het kind tóch bijvoorbeeld een syndroom of ander probleem te hebben? Wat als de bevalling niet goed verloopt, het kind ernstig zuurstofgebrek lijdt en de hersentjes onherstelbaar beschadigd raken, het kind spastisch wordt of zelfs gedeeltelijk verlamd?
Een interessant vraagstuk. Belangrijkste argument van de schrijvers is dat zowel een foetus als een pasgeborene geen persoon maar een potentieel persoonzijn en dat het niet tot ontwikkeling laten komen van zo'n potentieel persoon dus in de grond niemand schaadt.
Ik ben er nog niet over uit wat ik er van vind.
After-birth abortion; why should the baby live?
Het is al van 2012, dus misschien is hier al een topic over geweest, dan heb ik niet goed gezocht waarvoor bij voorbaat mijn excuses.
Samengevat zeggen de estheet en de filosoof die het artikel samen schreven dat het doden van een pasgeborene toegestaan zou moeten zijn op dezelfde grond als waarop abortus is toegestaan, namelijk als het laten leven van dit kind voor óf het kind óf de ouders onoverkomelijke problemen of ernstig lijden oplevert.
In Nederland is het al mogelijk bij een kindje dat zodanig ziek is dat 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' zijn enige levensverwachting is aan actieve levensbeëindiging te doen. Dat is dus géén euthenasie, omdat een baby daar niet om kan vragen.
Maar wat als het houden van een kindje de moeder of vader voor grote psychische problemen stelt? Als de moeder zich op alle mogelijke manieren heeft laten testen omdat ze in geval van een afwijking de foetus wilde laten aborteren, er niets is gezien en bij de geboorte blijkt het kind tóch bijvoorbeeld een syndroom of ander probleem te hebben? Wat als de bevalling niet goed verloopt, het kind ernstig zuurstofgebrek lijdt en de hersentjes onherstelbaar beschadigd raken, het kind spastisch wordt of zelfs gedeeltelijk verlamd?
Een interessant vraagstuk. Belangrijkste argument van de schrijvers is dat zowel een foetus als een pasgeborene geen persoon maar een potentieel persoonzijn en dat het niet tot ontwikkeling laten komen van zo'n potentieel persoon dus in de grond niemand schaadt.
Ik ben er nog niet over uit wat ik er van vind.
zondag 11 mei 2014 om 12:42
quote:misspoez schreef op 11 mei 2014 @ 12:12:
[...]
In het artikel wordt het zo verwoord:
[...]
Een baby is niet in staat zelf groot te worden, een mensenbaby is eigenlijk te vroeg geboren; hij moet dan uit de baarmoeder omdat een bevalling later, van een groter kind, fysiek niet meer mogelijk is. Het jaar daarna wordt ook wel 'de exterior gestation' genoemd, externe dracht. Die periode eindigt als een kind min of meer zelf kan eten en kan kruipen of tijgeren of zich op een andere manier verplaatst. Een net geboren baby is dus eigenlijk onaf. (bron)
Daarnaast is er een studie die aantoont dat baby's vanaf een maand of twee pas echt reageren op dingen in hun omgeving; dan is er een reactie in de prefrontale cortex te zien (bron).
Als je die beide studies samenneemt dan is er iets voor te zeggen een net geboren kindje nog geen persoon te noemen. Wel een mensje, dat is logisch, maar geen persoontje. En daar zit inderdaad de discussie.Ik heb het gelezen en ben het er niet mee eens.
[...]
In het artikel wordt het zo verwoord:
[...]
Een baby is niet in staat zelf groot te worden, een mensenbaby is eigenlijk te vroeg geboren; hij moet dan uit de baarmoeder omdat een bevalling later, van een groter kind, fysiek niet meer mogelijk is. Het jaar daarna wordt ook wel 'de exterior gestation' genoemd, externe dracht. Die periode eindigt als een kind min of meer zelf kan eten en kan kruipen of tijgeren of zich op een andere manier verplaatst. Een net geboren baby is dus eigenlijk onaf. (bron)
Daarnaast is er een studie die aantoont dat baby's vanaf een maand of twee pas echt reageren op dingen in hun omgeving; dan is er een reactie in de prefrontale cortex te zien (bron).
Als je die beide studies samenneemt dan is er iets voor te zeggen een net geboren kindje nog geen persoon te noemen. Wel een mensje, dat is logisch, maar geen persoontje. En daar zit inderdaad de discussie.Ik heb het gelezen en ben het er niet mee eens.
zondag 11 mei 2014 om 12:43
quote:kiki1987 schreef op 11 mei 2014 @ 11:59:
Dat baby's geen persoon zijn vind ik onzin maar ik vind wel dat als een baby nooit een kans zal hebben op een "normaal"leven ( en de meningen zijn natuurlijk ook anders bij wat een normaal leven is) dat een baby wel geeuthanaseerd mag worden bij ondragelijk en uitzichtloos lijden.
Maar wat is een 'normaal' leven? Dat alleen is al iets waar iedereen anders over denkt.
Voor mij is dat als een kind moet opgroeien met ondraaglijk veel pijn en geen emoties kan voelen, zintuigen heeft en niet gelukkig kan zijn.
Ik heb helaas al veel te vaak gehoord dat een zwangerschap wordt afgebroken halverwege vanwege down syndroom en/of hartafwijkingen. In die gevallen is mijn gevoel dat je niet kiest in het belang van je kindje maar in het belang van jezelf.
Zwangerschappen worden bijvoorbeeld vaak afgebroken bij de diagnose HLHS, een ernstige hartafwijking waarbij kinderen in de eerste 2 jaar 3 open hartoperaties nodig hebben. En omdat het pas 20/30 jaar is dat ze deze afwijkingen kunnen opereren is er nog niet veel bekend over hoe oud je met deze afwijking kan worden. Maar zie hier een meisje dat geboren is met deze afwijking http://www.youtube.com/watch?v=Mrta9G6qPG0&sns=em
Maar goed een lang verhaal om te zeggen dat ik het te zot voor woorden vind en dat ik het zelfs niet altijd eens ben met het recht om een zwangerschap tot week 24 te kunnen afbreken.
Dat baby's geen persoon zijn vind ik onzin maar ik vind wel dat als een baby nooit een kans zal hebben op een "normaal"leven ( en de meningen zijn natuurlijk ook anders bij wat een normaal leven is) dat een baby wel geeuthanaseerd mag worden bij ondragelijk en uitzichtloos lijden.
Maar wat is een 'normaal' leven? Dat alleen is al iets waar iedereen anders over denkt.
Voor mij is dat als een kind moet opgroeien met ondraaglijk veel pijn en geen emoties kan voelen, zintuigen heeft en niet gelukkig kan zijn.
Ik heb helaas al veel te vaak gehoord dat een zwangerschap wordt afgebroken halverwege vanwege down syndroom en/of hartafwijkingen. In die gevallen is mijn gevoel dat je niet kiest in het belang van je kindje maar in het belang van jezelf.
Zwangerschappen worden bijvoorbeeld vaak afgebroken bij de diagnose HLHS, een ernstige hartafwijking waarbij kinderen in de eerste 2 jaar 3 open hartoperaties nodig hebben. En omdat het pas 20/30 jaar is dat ze deze afwijkingen kunnen opereren is er nog niet veel bekend over hoe oud je met deze afwijking kan worden. Maar zie hier een meisje dat geboren is met deze afwijking http://www.youtube.com/watch?v=Mrta9G6qPG0&sns=em
Maar goed een lang verhaal om te zeggen dat ik het te zot voor woorden vind en dat ik het zelfs niet altijd eens ben met het recht om een zwangerschap tot week 24 te kunnen afbreken.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
zondag 11 mei 2014 om 12:45
quote:Solomio schreef op 11 mei 2014 @ 12:35:
Dit is niets nieuws, in 2000 (ik weet het jaartal niet zeker, maar zoiets was het iig) was er een uitzending van de Vara, Het Zwarte Schaap, waarin de heer Rietdijk te gast was die er toen al voor pleitte dat gehandicapte kinderen ge-euthanaseerd konden worden, wat tot aanklachten tegen hem heeft geleid.
http://www.filosofie.nl/n ... arte-schaap-rietdijk.htmlToch mag dat wel (bron) en dat vind ik ook niet zo raar.
Dit is niets nieuws, in 2000 (ik weet het jaartal niet zeker, maar zoiets was het iig) was er een uitzending van de Vara, Het Zwarte Schaap, waarin de heer Rietdijk te gast was die er toen al voor pleitte dat gehandicapte kinderen ge-euthanaseerd konden worden, wat tot aanklachten tegen hem heeft geleid.
http://www.filosofie.nl/n ... arte-schaap-rietdijk.htmlToch mag dat wel (bron) en dat vind ik ook niet zo raar.
zondag 11 mei 2014 om 12:46
quote:boannan schreef op 11 mei 2014 @ 12:43:
[...]
Ik heb helaas al veel te vaak gehoord dat een zwangerschap wordt afgebroken halverwege vanwege down syndroom en/of hartafwijkingen. In die gevallen is mijn gevoel dat je niet kiest in het belang van je kindje maar in het belang van jezelf. Een kind maken doe je toch ook voor jezelf?
[...]
Ik heb helaas al veel te vaak gehoord dat een zwangerschap wordt afgebroken halverwege vanwege down syndroom en/of hartafwijkingen. In die gevallen is mijn gevoel dat je niet kiest in het belang van je kindje maar in het belang van jezelf. Een kind maken doe je toch ook voor jezelf?
zondag 11 mei 2014 om 12:51
Boannan: Ik zei daarom ook al een normaal leven tussen haakjes. Voor mij heeft iemand geen normaal leven als het onzichtloos moet lijden.
En persoonlijk zou ik als ik zwanger zou zijn van een kindje met down ook de zwangerschap afbreken. Simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe hoe schattig mensen kindjes met down ook vinden.
En persoonlijk zou ik als ik zwanger zou zijn van een kindje met down ook de zwangerschap afbreken. Simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe hoe schattig mensen kindjes met down ook vinden.
zondag 11 mei 2014 om 12:54
zondag 11 mei 2014 om 13:11
Een pasgeboren baby die veel afwijkingen heeft waardoor hij veel zal lijden en een ondragelijk leven zal hebben en niet normaal zou kunnen meedraaien in de maatschappij, ja dan kan ik me wel indenken dat de dokters en de ouders kiezen voor een actieve levensbeëindiging. Maar meestal overlijden deze baby's al op een jonge leeftijd.
Genoeg mensen in derdewereldlanden die niet aan echo's doen of aan prenataal onderzoek en dan 'ineens' bevallen van een zwaar gehandicapte baby.
Maar het leven van een baby beëindigen, omdat de ouders niet in staat zijn om voor een baby te zorgen? NEE, daar ben ik niet mee eens! Dan is adoptie een goede keuze, geen levensbeëindiging.
Genoeg mensen in derdewereldlanden die niet aan echo's doen of aan prenataal onderzoek en dan 'ineens' bevallen van een zwaar gehandicapte baby.
Maar het leven van een baby beëindigen, omdat de ouders niet in staat zijn om voor een baby te zorgen? NEE, daar ben ik niet mee eens! Dan is adoptie een goede keuze, geen levensbeëindiging.
zondag 11 mei 2014 om 13:15
Mijn kindjes zijn geboren met bijna 23 en bijna 24 weken, volgens sommige dus "maar" een foetus. Ze leefde beide nog een uurtje en misschien hadden ze nog geleefd als we in bepaalde ziekenhuizen in belgië hadden geweest. Maar nooit dat ik hun leven bewust had kunnen beëindigen na het zien en vasthouden van hun. Het waren beide perfecte mensjes met haartjes, nageltjes enz. Hoe kan je zoiets over je hart verkrijgen? Nee dat vind ik echt een hele grote stap verder dan de zwangerschap afbreken omdat het zwaar gehandicapt is. Iets wat wij ook niet zouden doen, maar wat ik heel persoonlijk vind. Je moet toch ergens een grens trekken. Wat als een 10 jarig kind een zwaar ongeluk krijgt?
zondag 11 mei 2014 om 13:25
quote:kiki1987 schreef op 11 mei 2014 @ 12:51:
Boannan: Ik zei daarom ook al een normaal leven tussen haakjes. Voor mij heeft iemand geen normaal leven als het onzichtloos moet lijden.
En persoonlijk zou ik als ik zwanger zou zijn van een kindje met down ook de zwangerschap afbreken. Simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe hoe schattig mensen kindjes met down ook vinden.Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
Boannan: Ik zei daarom ook al een normaal leven tussen haakjes. Voor mij heeft iemand geen normaal leven als het onzichtloos moet lijden.
En persoonlijk zou ik als ik zwanger zou zijn van een kindje met down ook de zwangerschap afbreken. Simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe hoe schattig mensen kindjes met down ook vinden.Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
zondag 11 mei 2014 om 13:28
Het moeilijke van dit soort artikelen, is dat je beseft, dat wat wij als normaal vinden (een baby doodt je niet) slechts ingegeven is vanuit onze cultuur. Er zijn nu nog volkeren waar dat niet vreemd is. En ook 2 duizend jaar geleden (romeinse tijd) was het 'hier' ook normaal.
Het probleem is, dat wat we normaal vinden, niet 100% kloppend is. We vinden, dat moord niet mag. Maarrrr als een pedo aan mijn kind komt, mag hij best dood. En in een oorlog is ook van alles geoorloofd.
Ik vind het een mooi filosofisch onderwerp.
Het probleem is, dat wat we normaal vinden, niet 100% kloppend is. We vinden, dat moord niet mag. Maarrrr als een pedo aan mijn kind komt, mag hij best dood. En in een oorlog is ook van alles geoorloofd.
Ik vind het een mooi filosofisch onderwerp.
zondag 11 mei 2014 om 13:41
volgens mij heb ik dit bericht al eerder gezien en volgens mij is de intentie van de schrijver om de anti-abortus discussie op gang te brengen. Ik kan het niet zo een twee drie vinden, maar ik meen te hebben begrepen dat de auteur(s) van dit stuk menen dat abortus (in elk stadium van de zwangerschap) net zo erg is als het doden van een ongeboren kind.
zondag 11 mei 2014 om 13:46
quote:zoetie schreef op 11 mei 2014 @ 13:25:
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.Zo mee eens!
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.Zo mee eens!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
zondag 11 mei 2014 om 13:48
quote:zoetie schreef op 11 mei 2014 @ 13:25:
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
Dit is echt de grootste onzin van de wereld.. Down kinderen hebben vaak grote gedragsproblemen en als ze ouder worden krijgen ze seksuele drang, voelen ze zich buiten gesloten, kunnen ze hun gevoelens niet uiten, dit is bij een 'normale' puber al moeilijk laat staan bij een kind met een leeftijdsachterstand van 10 jaar..
Je romantiseert het.
Mijn broer werkt in het speciaal onderwijs, ga daar maar eens een dag mee lopen. Dan piep je wel anders, kinderen met zware handicaps die alleen onder persoonlijke begeleiding activiteiten kunnen doen, kinderen die alleen maar in een 'beleef' ruimte kunnen zijn omdat ze anders over prikkelen en helemaal gek worden en dan moeten worden opgesloten omdat ze anders hun zelf of een ander wat aan doen.
Laat staan als ouder van dat kind, altijd zorgen en als je er zelf niet meer bent? Dan gaat die zorg over op de andere kinderen.
Als ouder moet je een kind met een handicap aan kunnen, het is verschrikkelijk zwaar. Als je dat niet aan kan kies er dan maar beter voor om het vroegtijdig af te breken, voordat er weer een kind in een inrichting word geplaatst of uit huis moet.
Ik vind jou echt heel, heel simpel denken.
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
Dit is echt de grootste onzin van de wereld.. Down kinderen hebben vaak grote gedragsproblemen en als ze ouder worden krijgen ze seksuele drang, voelen ze zich buiten gesloten, kunnen ze hun gevoelens niet uiten, dit is bij een 'normale' puber al moeilijk laat staan bij een kind met een leeftijdsachterstand van 10 jaar..
Je romantiseert het.
Mijn broer werkt in het speciaal onderwijs, ga daar maar eens een dag mee lopen. Dan piep je wel anders, kinderen met zware handicaps die alleen onder persoonlijke begeleiding activiteiten kunnen doen, kinderen die alleen maar in een 'beleef' ruimte kunnen zijn omdat ze anders over prikkelen en helemaal gek worden en dan moeten worden opgesloten omdat ze anders hun zelf of een ander wat aan doen.
Laat staan als ouder van dat kind, altijd zorgen en als je er zelf niet meer bent? Dan gaat die zorg over op de andere kinderen.
Als ouder moet je een kind met een handicap aan kunnen, het is verschrikkelijk zwaar. Als je dat niet aan kan kies er dan maar beter voor om het vroegtijdig af te breken, voordat er weer een kind in een inrichting word geplaatst of uit huis moet.
Ik vind jou echt heel, heel simpel denken.
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
zondag 11 mei 2014 om 14:04
Zoetie: Je romantiseert het echt. Een kind met down is meer een aanslag op het gezin. Niet alleen voor de ouders maar ook voor het kind zelf en de andere kinderen in het gezin want onbewust krijgen die toch minder aandacht. Kinderen met down weten dondersgoed dat ze anders zijn, willen alles doen wat andere mensen doen alleen gaat dat niet. Een kind met Down zal nooit zelfstandig kunnen leven ( helemaal zelfstandig bedoel ik). Ik heb een beetje te lang mee gelopen in de gezondheidszorg om te zeggen dat die kinderen ( en volwassenen) gelukkig zijn. Er zijn gelukkige momenten maar vooral veel onbegrip waarom ze dit of dat niet kunnen, waarom ze op straat worden uitgelachen en er mongool naar ze wordt geroepen. Nee dat doe ik een kind van mij echt niet aan.
En het is nooit alleen Down er komen ook nog andere gezondheidsproblemen bij.
En het is nooit alleen Down er komen ook nog andere gezondheidsproblemen bij.
zondag 11 mei 2014 om 14:09
quote:zoetie schreef op 11 mei 2014 @ 13:25:
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
Mijn nicht had een downtje (rotwoord), het kind overleed als jonge puber. Na jaren van pijn en narigheid.
Mijn nicht hield intens van het kind, de crematie was een intens verdrietige bijeenkomst. Toch zegt mijn nicht, dat dit kind niet geboren had moeten worden. En na het verdriet van het sterven kwam vooral heel veel opluchting.
[...]
Mijn vriend heeft een schat van een Downtje. Hij is het gelukkigste kind van de wereld, ben ik van overtuigd. Dus ik snap je 'simpelweg omdat ik dat een kind niet aan doe' niet helemaal. Of zegt het wat over jezelf misschien? Je wilt het jezelf niet aan doen. Dat is het. Al vraag ik me af, waar het dan over gaat. Wij vinden hem een verrijking van ons gezin (we hebben in totaal drie kinderen). Hij is zo puur, leeft zo in het nu. Daar kan een 'gezond' mens nog wat van leren.
Mijn nicht had een downtje (rotwoord), het kind overleed als jonge puber. Na jaren van pijn en narigheid.
Mijn nicht hield intens van het kind, de crematie was een intens verdrietige bijeenkomst. Toch zegt mijn nicht, dat dit kind niet geboren had moeten worden. En na het verdriet van het sterven kwam vooral heel veel opluchting.
zondag 11 mei 2014 om 14:10
quote:lilalinda schreef op 11 mei 2014 @ 14:09:
[...]
Mijn nicht had een downtje (rotwoord), het kind overleed als jonge puber. Na jaren van pijn en narigheid.
Mijn nicht hield intens van het kind, de crematie was een intens verdrietige bijeenkomst. Toch zegt mijn nicht, dat dit kind niet geboren had moeten worden. En na het verdriet van het sterven kwam vooral heel veel opluchting.Verschrikkelijk, maar voor t kindje beter.
[...]
Mijn nicht had een downtje (rotwoord), het kind overleed als jonge puber. Na jaren van pijn en narigheid.
Mijn nicht hield intens van het kind, de crematie was een intens verdrietige bijeenkomst. Toch zegt mijn nicht, dat dit kind niet geboren had moeten worden. En na het verdriet van het sterven kwam vooral heel veel opluchting.Verschrikkelijk, maar voor t kindje beter.
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
zondag 11 mei 2014 om 14:14
Simpel denken? Ik zou bijna zeggen, kom bij ons thuis en je zult het zelf zien.... Hij is happy, heel happy. We zijn bezig met zijn traject na school over een paar jaar. En heel eerlijk, het is goed geregeld en hij komt op een fijne plek straks, waar hij begeleid kan wonen. Onze andere kinderen moeten het allemaal zelf doen straks, maar over hem maken we ons geen zorgen. In elk geval niet de komende jaren (het wordt wat anders als hij oud wordt). Maar ook dat is geregeld. Onze andere kinderen zijn ook gelukkig en niemand krijgt minder aandacht. Het is alleen andere aandacht. Ik zie op zijn school allerlei vormen van handicaps en de ene handicap is de andere niet. Dat klopt. De ene Down is de andere niet, nee. Hij zit op een school, waar ook goed medisch toezicht is. En uitgelachen op straat? Hmmm... overal waar wij met hem komen, krijgen we eigenlijk hele lieve reacties. Mijn dochter gaat graag met hem op pad. Ik denk dat ons hele gezin een positieve uitstraling heeft en dat krijg je terug. Heel eerlijk, ik zie er tegenop als hij straks begeleid gaat wonen. Gelukkig is hij alle weekenden van harte welkom, maar vindt het juist gezellig dat hij er ook bij is. Maar tuurlijk, joh, ik denk te simpel....... Jullie werken met moeilijke gevallen of horen het van anderen. Wij hebben er eentje thuis en mijn vriend is de vader. Denk dat in elk geval hij wel weet hoe en wat en hij denkt er totaal anders over dan jullie. Want jullie kennen zijn zoon niet. Jullie kennen het werk en dat is altijd anders dan iemand echt, echt persoonlijk kennen en meemaken. Vanaf zijn geboorte af (ik pas een aantal jaren, maar ervaar het net zo).
zondag 11 mei 2014 om 14:15
zondag 11 mei 2014 om 14:17
quote:Siepeltje schreef op 11 mei 2014 @ 14:08:
en een kind een 'downtje' noemen? Serieus? Als of het een schattige puppy is.Ik ga hier zijn naam niet noemen, dit is een forum en nog een vrij anonieme ook. Maar als je over elk woord wil vallen, ga je gang. Zegt meer over jou, dan over onze situatie thuis.
en een kind een 'downtje' noemen? Serieus? Als of het een schattige puppy is.Ik ga hier zijn naam niet noemen, dit is een forum en nog een vrij anonieme ook. Maar als je over elk woord wil vallen, ga je gang. Zegt meer over jou, dan over onze situatie thuis.
zondag 11 mei 2014 om 14:17
Even los van het woord Downtje, als haar vriend een kind heeft met het syndroom van Down dan maakt zij het natuurlijk ook van heel dichtbij mee, ik vind dat je iemand dan tekort doet door te doen alsof zij er geen realistisch beeld van heeft. Haar ervaring is niet toonaangevend voor álle ervaringen met Down, maar het feit blijft staan dat ze er dus wel ervaring mee heeft, van heel dicht bij.
Mijn zoon met autisme is ook een heel leuk, lief kind dat heel erg van het leven geniet, dat wil niet zeggen dat er niet ook kinderen met autisme zijn die ongelukkig of agressief zijn, of dat het in het algemeen een makkie is, maar andermans negatievere ervaringen maken mijn ervaring niet minder waardevol of echt.
Mijn zoon met autisme is ook een heel leuk, lief kind dat heel erg van het leven geniet, dat wil niet zeggen dat er niet ook kinderen met autisme zijn die ongelukkig of agressief zijn, of dat het in het algemeen een makkie is, maar andermans negatievere ervaringen maken mijn ervaring niet minder waardevol of echt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 11 mei 2014 om 14:19
Overigens vind ik het wel opvallend dat er hier massaal gevallen wordt over het woord ´Downtje´ terwijl het hier wel in elk topic over autisme totaal acceptabel wordt gevonden om het te hebben over een autist. Een kind of volwassene met autisme is ook meer dan autisme alleen, ook niet alleen een ´autist´.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
