Zwanger
alle pijlers
"De knip" voorkomen?
zaterdag 27 oktober 2012 om 13:04
De laatste tijd hoor ik steeds meer kritische geluiden over de (volgens sommigen vaak onnodige?) "knip" die tijdens een bevalling kan worden gezet. De knip is natuurlijk iets waar niemand naar uitkijkt, gezien de hechtingen, extra pijn achteraf en littekenweefsel waardoor het gebied soms blijvend anders aan voelt. Nog los van dat ik de gedachte alleen al maar niks vind...
Nu las ik laatst op internet iets over een apparaatje dat sinds kort in Nederland is, de "Epino", waarmee je jezelf kan trainen met het persen van een steeds iets groter ballonnetje. De website belooft getrainde bekkenbodemspieren, meer zelfvertrouwen, minder kans op inknippen of uitscheuren, een verkorte persfase en een sneller herstel na de bevalling.
Maar.... de website is natuurlijk niet onafhankelijk!!
Dus ik hoor graag jullie gedachten hierover.
En misschien zijn hier vrouwen die ervaringsverhalen hebben (gehoord)?
Dit topic is inmiddels wat breder geworden: op de eerste drie pagina's zijn vooral ervaringen te lezen met betrekking tot de knip. Vanaf pagina 4 wordt een aantal uiteenlopende ontwikkelingen op het gebied van geboortes besproken: onder andere de mate waarin medische ingrepen wel of niet je voorkeur hebben, moderne fenomenen zoals een doula en hypnobirhting, vier positieve (!) ervaringen met de Epi-no, een bijeenkomst waarbij vrouwen wordt gevraagd hoe zij het liefst willen bevallen, een bevalling in bad zonder controle en ingrepen ("hands-off") en de mate van zelfbeschikking tijdens een bevalling.
Nu las ik laatst op internet iets over een apparaatje dat sinds kort in Nederland is, de "Epino", waarmee je jezelf kan trainen met het persen van een steeds iets groter ballonnetje. De website belooft getrainde bekkenbodemspieren, meer zelfvertrouwen, minder kans op inknippen of uitscheuren, een verkorte persfase en een sneller herstel na de bevalling.
Maar.... de website is natuurlijk niet onafhankelijk!!
Dus ik hoor graag jullie gedachten hierover.
En misschien zijn hier vrouwen die ervaringsverhalen hebben (gehoord)?
Dit topic is inmiddels wat breder geworden: op de eerste drie pagina's zijn vooral ervaringen te lezen met betrekking tot de knip. Vanaf pagina 4 wordt een aantal uiteenlopende ontwikkelingen op het gebied van geboortes besproken: onder andere de mate waarin medische ingrepen wel of niet je voorkeur hebben, moderne fenomenen zoals een doula en hypnobirhting, vier positieve (!) ervaringen met de Epi-no, een bijeenkomst waarbij vrouwen wordt gevraagd hoe zij het liefst willen bevallen, een bevalling in bad zonder controle en ingrepen ("hands-off") en de mate van zelfbeschikking tijdens een bevalling.
vrijdag 2 november 2012 om 15:07
@ schouderklopje: de grote van de baby speelt ws niet zo'n grote rol. Wel de ligging van de baby en de houding van de moeder tijdens de baring. Door op de rug te liggen vernauw je het geboorte kanaal. Op handen en knieën, gehurkt of zittend maakt de opening juist ruimer. Ook bewegen tijdens het ontsluiten kan veel schelen, de baby komt dan beter in een goede geboorte positie.
dinsdag 6 november 2012 om 14:38
quote:schouderklopje schreef op 01 november 2012 @ 23:05:
[...]
Is pijn aan de knip dan niet normaal? Ik heb echt behoorlijk pijn gehad die nacht. En dat terwijl ik dacht dat ik na weeen niks meer pijn zou vinden doen haha.
Zozeer dat ik er niet van kon slapen, want ik had echt het gevoel dat ik een behoorlijke (diepe) wond had daar. Volgens mij ging het echt door spieren en alles heen. Jeetje, dat vrouwen dat dan niet pijn vinden. Ik is een watje denk ik
Nou dan ben ik een megawatje. Ik heb 2 weken de maximale dagelijkse dosis paracetamol geslikt na mijn bevalling (met giga-knip). In totaal zo'n 11 weken pijn gehad bij het zitten, etc. , en vijf maanden niet gefietst en gesekst. Dus pijn? Ja, pijn. dwars door alle spierlagen etc. heen inderdaad.
Ik denk dat de ene knip de andere ook niet is... (en bij mij was het ook slecht gehecht, dat hielp natuurlijk ook niet )
[...]
Is pijn aan de knip dan niet normaal? Ik heb echt behoorlijk pijn gehad die nacht. En dat terwijl ik dacht dat ik na weeen niks meer pijn zou vinden doen haha.
Zozeer dat ik er niet van kon slapen, want ik had echt het gevoel dat ik een behoorlijke (diepe) wond had daar. Volgens mij ging het echt door spieren en alles heen. Jeetje, dat vrouwen dat dan niet pijn vinden. Ik is een watje denk ik
Nou dan ben ik een megawatje. Ik heb 2 weken de maximale dagelijkse dosis paracetamol geslikt na mijn bevalling (met giga-knip). In totaal zo'n 11 weken pijn gehad bij het zitten, etc. , en vijf maanden niet gefietst en gesekst. Dus pijn? Ja, pijn. dwars door alle spierlagen etc. heen inderdaad.
Ik denk dat de ene knip de andere ook niet is... (en bij mij was het ook slecht gehecht, dat hielp natuurlijk ook niet )
zaterdag 10 november 2012 om 15:15
Ik denk dat de mate waarin je last heb van de knip inderdaad erg zal verschillen. De pijn hangt natuurlijk af van hoe groot en diep de knip was en of het (zoals zappie noemt) slecht gehecht is. En de mate waarin de pijn geuit wordt verschilt ook nogal. Ik heb vaker gehoord dat vrouwen dachten dat ze de enigen waren die lang deden over het herstel, maar daar zelf ook liever niet met anderen over praten. Lijkt mij wel logisch dat je de stand van zaken daar beneden niet aan de grote klok hangt, maar daardoor zal het ook wel komen dat veel vrouwen denken dat ze een 'watje' zijn.
Ik moet wel zeggen dat ik door veel dingen die hier verteld zijn op het forum steeds minder begin te 'geloven' in de knip. Met die Epi-no waar het oorspronkelijk over ging is dus weinig ervaring, maar ik vind het leuk om te horen dat de paar mensen die de Epi-no gebruikten, inderdaad zonder knip of grote scheur van de bevalling af zijn gekomen.
Maar een echte eye-opener in dit topic is voor mij toch het voorkomen van de scheur of knip door een natuurlijke bevalling. Naar aanleiding van de informatie in dit topic heb ik meer opgezocht over "hands-off"-bevallingen en de informatie hierover klinkt voor mij heel logisch: dat minder medische controle, aanrakingen en tijdsdruk meestal leiden tot geboortes zonder echte schade. Ik zou graag meer horen van mensen die ervaring hebben met bevallen in natuurlijke houdingen of waterbevallingen!
Ik moet wel zeggen dat ik door veel dingen die hier verteld zijn op het forum steeds minder begin te 'geloven' in de knip. Met die Epi-no waar het oorspronkelijk over ging is dus weinig ervaring, maar ik vind het leuk om te horen dat de paar mensen die de Epi-no gebruikten, inderdaad zonder knip of grote scheur van de bevalling af zijn gekomen.
Maar een echte eye-opener in dit topic is voor mij toch het voorkomen van de scheur of knip door een natuurlijke bevalling. Naar aanleiding van de informatie in dit topic heb ik meer opgezocht over "hands-off"-bevallingen en de informatie hierover klinkt voor mij heel logisch: dat minder medische controle, aanrakingen en tijdsdruk meestal leiden tot geboortes zonder echte schade. Ik zou graag meer horen van mensen die ervaring hebben met bevallen in natuurlijke houdingen of waterbevallingen!
zaterdag 10 november 2012 om 19:18
Ontzettend interessante wending heeft dit topic genomen. De "knip" an sich is natuurlijk niet het belangrijkste, het is slechts 1 van de medische ingrepen die tijdens zwangerschappen en bevallingen wordt gedaan waarvan je je af moet vragen of het 1) nodig is en 2) niet meer schade toebrengt dan niet ingrijpen had gedaan. Probleem in het hele stelsel is in mijn ogen het uitgaan van angst wat leidt tot een enorme controledrang in het hele proces van zwangerschap en bevalling, dat eens zo natuurlijk was. Ik wil niet alles herhalen wat hiervoor al is gezegd, met name door Nic1983 want zij heeft het mooi onder woorden gebracht en ik ben het helemaal met haar eens.
Ik ben zelf vorig jaar bevallen van mijn eerste kind en wist vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was dat ik niet mee kon en wilde gaan in de medische benadering van mijn zwangerschap en bevalling. Ik had het geluk dat op slechts 5 kilometer van mijn huis een vroedvrouw woont die 1 van de voorvechters in Nederland is van natuurlijk bevalling en keuzevrijheid voor vrouwen. Niet alleen de bevalling wilde ik hands-off maar ook mijn zwangerschap. Net als bij interventies tijdens de bevalling, ben ik er namelijk niet van overtuigd dat het ongeboren kind hier niet door beschadigd kan worden. Zij stond helemaal achter mijn benadering en ik was de eerste van de vrouwen die zij begeleide die geen echo's heeft laten maken en zich nooit heeft laten onderzoeken. Wel hebben we tijdens de zwangerschap heel veel gepraat over deze onderwerpen en heeft ze mij geholpen deze keuzes altijd heel bewust te kunnen maken en te luisteren naar mijn lichaam en mijn ongeboren kindje. Ik heb een prachtige bevalling gehad, samen met mijn man. Ik voelde me sterk en high van de oxytine en ik wist precies wat ik moest doen door op mijn intuitie te varen. Het was een feestje, precies zoals wij dat wilden. Muziek, kaarsen, wierook. Ik heb een prachtige dochter gebaard op een baarkruk midden in de woonkamer. Ze woog ruim 8 pond en zij en ik hadden beide geen schrammetje. Ze dronk meteen goed uit mijn borst en groeide als kool. Nog steeds ontwikkelt ze zich met een sneltreinvaart en is ze nog nooit ziek geweest. Een heel gezond meisje dus.
Het lastigste van de door mij gekozen hands-off benadering vond ik de reacties uit mijn omgeving. Mensen kunnen heel fel reageren als het over dit onderwerp gaat heb ik gemerkt.
Er zijn zelfs mensen (ook op dit forum) die mij ervan hebben beticht een slechte moeder te zijn omdat ik niet vanuit angst mijn keuzes maakte. Dat heeft me toen wel heel veel pijn gedaan, misschien nog we het meeste omdat ik toen pas begreep hoe diep die angst bij mensen zit. En hoe veel vrouwen het normaal zijn gaan vinden dat er keuzes over hun kind en hun lichaam gemaakt worden door de medische wereld. Dit hoeft niemand te accepteren!
Ik ben zelf vorig jaar bevallen van mijn eerste kind en wist vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was dat ik niet mee kon en wilde gaan in de medische benadering van mijn zwangerschap en bevalling. Ik had het geluk dat op slechts 5 kilometer van mijn huis een vroedvrouw woont die 1 van de voorvechters in Nederland is van natuurlijk bevalling en keuzevrijheid voor vrouwen. Niet alleen de bevalling wilde ik hands-off maar ook mijn zwangerschap. Net als bij interventies tijdens de bevalling, ben ik er namelijk niet van overtuigd dat het ongeboren kind hier niet door beschadigd kan worden. Zij stond helemaal achter mijn benadering en ik was de eerste van de vrouwen die zij begeleide die geen echo's heeft laten maken en zich nooit heeft laten onderzoeken. Wel hebben we tijdens de zwangerschap heel veel gepraat over deze onderwerpen en heeft ze mij geholpen deze keuzes altijd heel bewust te kunnen maken en te luisteren naar mijn lichaam en mijn ongeboren kindje. Ik heb een prachtige bevalling gehad, samen met mijn man. Ik voelde me sterk en high van de oxytine en ik wist precies wat ik moest doen door op mijn intuitie te varen. Het was een feestje, precies zoals wij dat wilden. Muziek, kaarsen, wierook. Ik heb een prachtige dochter gebaard op een baarkruk midden in de woonkamer. Ze woog ruim 8 pond en zij en ik hadden beide geen schrammetje. Ze dronk meteen goed uit mijn borst en groeide als kool. Nog steeds ontwikkelt ze zich met een sneltreinvaart en is ze nog nooit ziek geweest. Een heel gezond meisje dus.
Het lastigste van de door mij gekozen hands-off benadering vond ik de reacties uit mijn omgeving. Mensen kunnen heel fel reageren als het over dit onderwerp gaat heb ik gemerkt.
Er zijn zelfs mensen (ook op dit forum) die mij ervan hebben beticht een slechte moeder te zijn omdat ik niet vanuit angst mijn keuzes maakte. Dat heeft me toen wel heel veel pijn gedaan, misschien nog we het meeste omdat ik toen pas begreep hoe diep die angst bij mensen zit. En hoe veel vrouwen het normaal zijn gaan vinden dat er keuzes over hun kind en hun lichaam gemaakt worden door de medische wereld. Dit hoeft niemand te accepteren!
zaterdag 10 november 2012 om 21:09
maandag 12 november 2012 om 13:45
@ incredible: Jij benadrukt dat je niet alleen de bevalling, maar ook de zwangerschap hands-off wilde. Ook dat spreekt mij aan, want als je googlet op "zwanger" lees je niets anders dan "je gaat naar de verloskundige en dan is dit allemaal standaard en hoor je dat misschien dat moet etc.." Het zou voor mij voelen alsof je vanaf het moment dat je je bij een verloskundige meldt, "gevangen" raakt in een medisch web waar je zorgen en schuldgevoelens worden aangepraat die er toe leiden dat je allerlei onnatuurlijke ingrepen over je heen laat komen. Dus ik kan me erg vinden in wat je zegt.
Je schreef dat je gelukkig een vroedvrouw op 5 km afstand had zitten, dus dat kwam erg mooi uit! Maar weet je misschien ook meer over hoe je als vrouw, zonder dit toeval, een vroedvrouw kunt vinden die voor hands-off bevalling is? Is er een stichting of vereniging voor natuurlijke geboorte? Hoe zoek en vind je een vroedvrouw in je buurt?
@ Nic1983: Ik heb me gisteren aangemeld voor jouw contactgroep. Ik hoop dat die aanmelding gelukt is? En ik neem aan dat jij ook wel manieren weet waarop vrouwen een vroedvrouw kunnen vinden?
@newkitten: Ik wil niet oordelen over hoe jouw bevalling verliep en hoe jij hierdoor over de knip denkt. Maar ik krijg de indruk dat de vrouwen die in een medische setting bevallen vaker het gevoel hebben dat ze "verlost" moesten worden en dat de knip noodzakelijk was. En dat de vrouwen die voor hands-off kiezen minder onrust en pijn ervaren en dan ook geen behoefte hadden aan een snelle "verlossing". (Waardoor vroedvrouwen zich ook geen verloskundigen willen noemen.) Maar misschien denk jij dat het anders ligt en de knip wel nodig was? Ik heb tenslotte geen ervaring, jij wel.
Je schreef dat je gelukkig een vroedvrouw op 5 km afstand had zitten, dus dat kwam erg mooi uit! Maar weet je misschien ook meer over hoe je als vrouw, zonder dit toeval, een vroedvrouw kunt vinden die voor hands-off bevalling is? Is er een stichting of vereniging voor natuurlijke geboorte? Hoe zoek en vind je een vroedvrouw in je buurt?
@ Nic1983: Ik heb me gisteren aangemeld voor jouw contactgroep. Ik hoop dat die aanmelding gelukt is? En ik neem aan dat jij ook wel manieren weet waarop vrouwen een vroedvrouw kunnen vinden?
@newkitten: Ik wil niet oordelen over hoe jouw bevalling verliep en hoe jij hierdoor over de knip denkt. Maar ik krijg de indruk dat de vrouwen die in een medische setting bevallen vaker het gevoel hebben dat ze "verlost" moesten worden en dat de knip noodzakelijk was. En dat de vrouwen die voor hands-off kiezen minder onrust en pijn ervaren en dan ook geen behoefte hadden aan een snelle "verlossing". (Waardoor vroedvrouwen zich ook geen verloskundigen willen noemen.) Maar misschien denk jij dat het anders ligt en de knip wel nodig was? Ik heb tenslotte geen ervaring, jij wel.
maandag 12 november 2012 om 14:29
Mag ik me hier even aansluiten?
Ik ben nu 20 weken zwanger van onze tweede. De bevalling van de eerste was zo verschrikkelijk en traumatisch dat ik heel erg lang heb gedacht dat ik geen tweede kindje wil (terwijl ik diep in mijn hart juist een groot gezin wil)
Onze eerste is ingeleid vanuit een "nou we gaan het maar proberen" gedachte van de gyneacoloog. De weeen wilde maar niet goed op gang komen en na 36 uur was ik helemaal kapot. Zonders persdrang moest ik gaan persen maar er gebeurde helemaal niks!
Onze zoon bleef steken in het geboortekanaal en werd er uitgehaald emt een pomp. Zoon zat echter gewoon zo vast dat bij het "er uit trekken" mijn baarmoeder/ baarmoedermond/ vulva en perineum zijn gescheurd. Overigens was ik ook al twee keer ingeknipt dus kan niet beamen dat het ook maar enigzins heeft geholpen. Zoon bleek bij geboorte 4,5 kilo en 56 cm te zijn en ik ben 1,70 en 57 kilo (niet zwanger). Voor het gemak van de arts moest ook ik liggend in bed met de benen in de beugels bevallen én persen.
Door deze wonden bleef ik enorm bloeden (arts had het namelijk niet door) en heb ik de eerste 2,5 uur van mijn zoons leven op de OK doorgebracht. Met een HB van 3,5 was ik vervolgens niet in staat om mijn zoon op te tillen.
Nu ben ik na twee MK's weer zwanger en heb ik er bewust voor gekozen om het dicht bij mezelf te houden. Dat betekend dat ik de vruchtwaterpunctie heb afgehouden die de VK mij probeerde op te dringen. Zoon heeft namelijk een chromosonale afwijkingen. Overigens werd daarover geadviseerd de zwangerschap met 23 weken af te breken. Heb dat toen niet gedaan en uiteindelijk blijkt de afwijking erg mee te vallen.
Ook wil ik niet te veel echo's en controles omdat dit toch spanning met zich meebrengt en ik denk dat dit niet goed is voor het ongeboren kindje. Net Als incredible loop ik er tegen aan dat er veel onbegrip is voor zulke keuzes.
Ik probeer de keuzes te maken waarbij ik me goed voel en hou mezelf voor dat dit MIJN zwangerschap is en dat ik mag vinden en willen wat ik wil!
Toch vind ik het lastig dat je soms zo op je strepen moet gaan staan. Zo moet ik van de VK in het ziekenhuis bevallen vanwege mijn instabiele baarmoeder. Nou vind ik dat prima maar ik wil bv niet aan zo'n CTG machine, en dan de baby een bloeddrukmeter op zijn hoofd geschroefd krijgt en dat je aan een bloeddrukmeter vast zit en dan alleen maar op je linkerzij mag liggen..... Het zal jullie niks verbazen als de VK hier toch anders over denkt.
Ik ben blij dat er toch ook andere moeders en bijna moeders zijn die het vertrouwens in hun lijf voorop stellen en niet het "advies" van allerlei medisch opgeleid personeel!
Ik ben nu 20 weken zwanger van onze tweede. De bevalling van de eerste was zo verschrikkelijk en traumatisch dat ik heel erg lang heb gedacht dat ik geen tweede kindje wil (terwijl ik diep in mijn hart juist een groot gezin wil)
Onze eerste is ingeleid vanuit een "nou we gaan het maar proberen" gedachte van de gyneacoloog. De weeen wilde maar niet goed op gang komen en na 36 uur was ik helemaal kapot. Zonders persdrang moest ik gaan persen maar er gebeurde helemaal niks!
Onze zoon bleef steken in het geboortekanaal en werd er uitgehaald emt een pomp. Zoon zat echter gewoon zo vast dat bij het "er uit trekken" mijn baarmoeder/ baarmoedermond/ vulva en perineum zijn gescheurd. Overigens was ik ook al twee keer ingeknipt dus kan niet beamen dat het ook maar enigzins heeft geholpen. Zoon bleek bij geboorte 4,5 kilo en 56 cm te zijn en ik ben 1,70 en 57 kilo (niet zwanger). Voor het gemak van de arts moest ook ik liggend in bed met de benen in de beugels bevallen én persen.
Door deze wonden bleef ik enorm bloeden (arts had het namelijk niet door) en heb ik de eerste 2,5 uur van mijn zoons leven op de OK doorgebracht. Met een HB van 3,5 was ik vervolgens niet in staat om mijn zoon op te tillen.
Nu ben ik na twee MK's weer zwanger en heb ik er bewust voor gekozen om het dicht bij mezelf te houden. Dat betekend dat ik de vruchtwaterpunctie heb afgehouden die de VK mij probeerde op te dringen. Zoon heeft namelijk een chromosonale afwijkingen. Overigens werd daarover geadviseerd de zwangerschap met 23 weken af te breken. Heb dat toen niet gedaan en uiteindelijk blijkt de afwijking erg mee te vallen.
Ook wil ik niet te veel echo's en controles omdat dit toch spanning met zich meebrengt en ik denk dat dit niet goed is voor het ongeboren kindje. Net Als incredible loop ik er tegen aan dat er veel onbegrip is voor zulke keuzes.
Ik probeer de keuzes te maken waarbij ik me goed voel en hou mezelf voor dat dit MIJN zwangerschap is en dat ik mag vinden en willen wat ik wil!
Toch vind ik het lastig dat je soms zo op je strepen moet gaan staan. Zo moet ik van de VK in het ziekenhuis bevallen vanwege mijn instabiele baarmoeder. Nou vind ik dat prima maar ik wil bv niet aan zo'n CTG machine, en dan de baby een bloeddrukmeter op zijn hoofd geschroefd krijgt en dat je aan een bloeddrukmeter vast zit en dan alleen maar op je linkerzij mag liggen..... Het zal jullie niks verbazen als de VK hier toch anders over denkt.
Ik ben blij dat er toch ook andere moeders en bijna moeders zijn die het vertrouwens in hun lijf voorop stellen en niet het "advies" van allerlei medisch opgeleid personeel!
maandag 12 november 2012 om 15:33
Incredible, je bevalling klinkt heerlijk! Geweldig zo' n bekrachtigende ervaring! Heerlijk ook dat je zoveel vertrouwen had in je lijf en je kind dat je ook geen controles nodig had! Ik ben vanaf dat ik afscheid nam van mijn reguliere vk met 20 weken ook niet meer onder controle geweest. Dat voelde echt als een bevrijding! Niet meer alles meten om te 'weten'. Geen standaard praatjes meer. Heerlijk! Met mijn vrvr heb ik gewoon kunnen praten over het pad dat je bewandeld, de ontwikkeling die je door maakt gedurende de zwangerschap. Dat vond ik ook veel fijner en meer nut hebben. Het niet medisch benaderen van zo'n natuurlijk proces is in mijn ogen nu daarom ook logisch!
Fay: ik heb je net een mail gestuurd! Vrouwen die zoeken maar Eem vrvr die de bevalling nog natuurlijk benaderd kunnen googlen op holistische verloskundige of kijken op de website geboortebeweging.nl en daar eventueel het contact formulier invullen.
Fay: ik heb je net een mail gestuurd! Vrouwen die zoeken maar Eem vrvr die de bevalling nog natuurlijk benaderd kunnen googlen op holistische verloskundige of kijken op de website geboortebeweging.nl en daar eventueel het contact formulier invullen.
maandag 12 november 2012 om 15:36
Eefie: wat een verhaal! En wat een gyn.... We gaan het maar proberen.. Tjonge.
En onthoud, jij beslist! Als je niet in het zh wilt bevallen dan hoeft dat niet! Als je vk een andere visie heeft als jij hebt dan lijkt het me niet onverstandig om opzoekt te gaan naar een andere vk! Ms ook even kijken op geboortebeweging.nl?
En onthoud, jij beslist! Als je niet in het zh wilt bevallen dan hoeft dat niet! Als je vk een andere visie heeft als jij hebt dan lijkt het me niet onverstandig om opzoekt te gaan naar een andere vk! Ms ook even kijken op geboortebeweging.nl?
maandag 12 november 2012 om 15:50
Ik lees mee en breek ff in. Die handsoff bevalling kan ik nog wel volgen maar geen medische begeleiding tijdens de zwangerschap? Daar kun je mi alleen positief tegenoverstaan als je TOEVALLIG een goede zwangerschap hebt gehad. Hoeveel vrouwen alleen hier op het forum al hun kindje hadden verloren zonder controles. Ik snap niet hoeje daar zo makkelijk overheen kunt stappen. Of zo komt het op mij iig over.
maandag 12 november 2012 om 15:57
@Orzoo: en soms merk je dat de medische begeleiding gewoon prut is. Ik kreeg eht advies mijn zwangerschap af te breken want kindje zou het einde van de zwangerschap niet halen/ zeer moeilijk leven krijgen: Ik heb een redelijke gewone en gezonde zoon! Ik had dus bijna mijn kindje verloren door de medische controles!
Ik voelde al tijden aan dat de bevalling moeizaam zou gaan/mijn kindje er nog niet klaar voor was om geboren te worden. De gyn vond dat koudwatervrees en wilde inleiden. Ik kreeg gelijk.
Ik wil niet zeggen dat de medische controles onzin zijn of onnodig maar meer luisteren naar de moeder en met meer respect omgaan met haar gevoelens en verlangens lijkt me toch wel verstandig
@Nic1983: ben al aan het lezen op de site
Ik voelde al tijden aan dat de bevalling moeizaam zou gaan/mijn kindje er nog niet klaar voor was om geboren te worden. De gyn vond dat koudwatervrees en wilde inleiden. Ik kreeg gelijk.
Ik wil niet zeggen dat de medische controles onzin zijn of onnodig maar meer luisteren naar de moeder en met meer respect omgaan met haar gevoelens en verlangens lijkt me toch wel verstandig
@Nic1983: ben al aan het lezen op de site
maandag 12 november 2012 om 16:56
Orzoo, ik wil graag reageren op wat je schrijft. Natuurlijk worden er kindjes gered door controles. Op een echo kan er een afwijking zichtbaar zijn waar op geanticipeerd kan worden tijdens en na de bevalling. Echter, de andere kant is ook waar. De onschadelijkheid van echo's is nooit bewezen. Steeds vaker komen er aanwijzingen boven dat er wel degelijk schade kan ontstaan aan de ongeboren baby. Wat iig zeker is, is dat een ech erg storend is voor de baby.
Daarbij staat het verhaal van eefie niet op zichzelf waardoor ik me afvraag hoevee gezonde kinderen geaborteerd zijn vanwege een slechte 20 weken echo.
Een zwangerschap is niet toevallig goed. Hij is meestal goed. Hoe vaak wordt er niet ingegrepen in een gezonden zwangerschap met alle risico's van dien? Ik ben daar zelf een voorbeeld van en, helaas, geen uitzonderingen.
De controles die ik niet meer had bestonden uit gewichts controle en bloeddruk op meten. Dat heb ik gewoon thuis gedaan met het oog op zwangerschapverfitiging.
Meer controles zijn er niet hoor. Ja, kijken of je kindje goed is gegroeid en goed ligt. Maar laat ik daar nu hele slechte ervaring mee hebben. Daarbij kon ik zelf voelen dat mijn baby was ingedaald en hoe ze ongeveer lag.
Aan controles zitten voor en nadelen. Iedere vrouw zal zelf de afweging moeten maken wat voor haar zwaarder weegt.
Ik blijf er bij dat ik als gezonde vrouw meer kans heb op een gezonde zwangerschap en bevalling wanneer ik die niet medisch benader.
Tot slot. Op een forum als dit hoor je natuurlijk veel vaker vervelende verhalen, die moeten nl van iemand afgeschreven worden. Succes story's niet . Die worden minder gedeeld.
Maar gelukkig zijn gezonde vrouwen vaak gezond zwanger en kunnen zij prima baren. Wat natuurlijk ook meespeelt in het controle verhaal, wat doe je met de uitkomst? Ieder kind wordt bij ons geboren dus waarom een 20 weken echo? Met mogelijk een heel verkeerd beeld.
Daarbij staat het verhaal van eefie niet op zichzelf waardoor ik me afvraag hoevee gezonde kinderen geaborteerd zijn vanwege een slechte 20 weken echo.
Een zwangerschap is niet toevallig goed. Hij is meestal goed. Hoe vaak wordt er niet ingegrepen in een gezonden zwangerschap met alle risico's van dien? Ik ben daar zelf een voorbeeld van en, helaas, geen uitzonderingen.
De controles die ik niet meer had bestonden uit gewichts controle en bloeddruk op meten. Dat heb ik gewoon thuis gedaan met het oog op zwangerschapverfitiging.
Meer controles zijn er niet hoor. Ja, kijken of je kindje goed is gegroeid en goed ligt. Maar laat ik daar nu hele slechte ervaring mee hebben. Daarbij kon ik zelf voelen dat mijn baby was ingedaald en hoe ze ongeveer lag.
Aan controles zitten voor en nadelen. Iedere vrouw zal zelf de afweging moeten maken wat voor haar zwaarder weegt.
Ik blijf er bij dat ik als gezonde vrouw meer kans heb op een gezonde zwangerschap en bevalling wanneer ik die niet medisch benader.
Tot slot. Op een forum als dit hoor je natuurlijk veel vaker vervelende verhalen, die moeten nl van iemand afgeschreven worden. Succes story's niet . Die worden minder gedeeld.
Maar gelukkig zijn gezonde vrouwen vaak gezond zwanger en kunnen zij prima baren. Wat natuurlijk ook meespeelt in het controle verhaal, wat doe je met de uitkomst? Ieder kind wordt bij ons geboren dus waarom een 20 weken echo? Met mogelijk een heel verkeerd beeld.
maandag 12 november 2012 om 17:12
Over de pijn van de knip; ik heb ook een aantal weken na de bevalling paracetamol geslikt om de dagen enigzins door te komen. Dus mocht één van de dames hier ook een knip te krijgen, houd dat in het achterhoofd. En doe je niet stoerder voor dan je bent; een bevalling is een hele... bevalling dus, dus geef je lijf de tijd en de ondersteuning om daar van bij te komen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 12 november 2012 om 20:22
@fay30: helemaal waar dat je vooral dat tegenkomt als je googlet! Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was (niet gepland, wel gewenst) kreeg ik al vrij snel een enorme paniekaanval vanwege het medische circus waaraan ik bang was me niet te kunnen onttrekken. Toen ik googelde op een vroedvrouw in de regio waar ik woon was deze de eerste die ik tegenkwam. Je wilt niet weten hoe opgelucht ik was toen ik haar site las! Zij begeleidt overigens vrouwen in heel Nederland, ook telefonisch, omdat er inderdaad niet zo heel veel in Nederland zijn en zij zich nog voor vrouwen in wil zetten die nergens meer gehoor krijgen ivm de kwalificatie risicovolle zwangerschap. In deze gevallen kan ze dan uiteraard meestal niet bij de bevalling zelf zijn, maar voor vrouwen die in principe "hands-off" willen is dit vaak geen belemmering. Als je contact met haar zou willen kan ik je altijd even haar contactgegevens sturen. Overigens zou het mij verbazen als zij niet ook betrokken is bij de facebookgroep van Nic1983.
@Orzoo: Naast de mogelijke schadelijkheid voor het ongeboren kind van echo's tijdens de zwangerschap en de zeer twijfelachtige juistheid van de resultaten hiervan denk ik ook dat het een illusie is dat alles wat tijdens een zwangerschap niet goed gaat recht is te zetten of is te voorkomen door medisch ingrijpen. Daarbij leren vrouwen meer en meer te varen op de resultaten van de echo's ipv te luisteren naar wat hun lichaam en hun kindje hen verteld. Dat is niet alleen een proces wat tijdens de zwangerschap van belang is, maar ook hetgeen je tijdens de bevalling stuurt! Help je dit proces om zeep tijdens je zwangerschap, dan heb je hier tijdens de bevalling denk ik behoorlijk last van. Om je vraag nog maar te beantwoorden, ik heb inderdaad een goede zwangerschap gehad, maar geen probleemloze. Zo heb ik bijv rond de 12 weken vreselijke bloedingen gehad die 2 weken aanhielden. Toen had ik inderdaad naar het ziekenhuis kunnen rennen voor een echo, maar wat had ik daar aan gehad? Ik had een bevestiging kunnen krijgen dat mijn kindje nog leefde omdat er een hartje klopte of ik had gehoord dat het niet goed was. In dat laatste geval was het mis gegaan, en hoe vreselijk ook, daar had die echo dan niks meer aan veranderd. Mijn vroedvrouw vroeg mij destijds op de man af of ik voelde of het goed of fout zat. Ik voelde dat er niks aan de hand was en dat was dus ook zo. Vanaf dat moment durfde ik nog meer te vertrouwen op mezelf. Ik voelde me goed en zou dus niet weten waarom ik medische controles nodig heb om dat te bevestigen. Ik was uiteindelijk trouwens ook bijna 3 weken over tijd (uitgerekend aan de hand van de conceptiedatum) en dat werd door mijn omgeving ook heel onacceptabel gevonden. Ik moest iets doen en "ze" lieten me toch niet lang meer zo rondlopen? Mijn vrvr heeft me toen volledig gesteund in het rustig afwachten van het moment waarop mijn kindje er klaar voor was om geboren te worden. Dit is in mijn ogen echt essentieel voor een bevalling. Je kunt wel zeggen dat het allemaal toevallig goed is gegaan tijdens je zwangerschap of bevalling, maar ik denk dat je er zelf enorm aan bijdraagt met dit soort keuzes dat het goed gaat.
@Eefie: wat een verhaal meid! Wat moet dat onzettend traumatisch zijn geweest voor jou en kindje! Ik denk ook dat het geen kwaad kan eens rond te kijken naar een goede vrvr met oog voor JOU! Want het is jouw lijf en jouw kindje, dat moet voorop staan.
@Nic: mijn complimenten voor jouw reacties hier! Ik kan niet anders zeggen dan dat ik voor 100% achter alles sta wat je hier hebt betoogd! Het valt niet altijd mee om dit soort meningen te verkondigen, daar weet ik alles van, dus alle lof voor jou!
Wat fijn dat jij tijdens je laatste zwangerschap toch nog de switch hebt kunnen maken naar een manier van begeleiden die voor jou prettig was. En zo'n heerlijke bevalling hebt gehad. Dat gun ik gewoon elke vrouw, en ook elk kindje zo'n start in dit leven.
@Orzoo: Naast de mogelijke schadelijkheid voor het ongeboren kind van echo's tijdens de zwangerschap en de zeer twijfelachtige juistheid van de resultaten hiervan denk ik ook dat het een illusie is dat alles wat tijdens een zwangerschap niet goed gaat recht is te zetten of is te voorkomen door medisch ingrijpen. Daarbij leren vrouwen meer en meer te varen op de resultaten van de echo's ipv te luisteren naar wat hun lichaam en hun kindje hen verteld. Dat is niet alleen een proces wat tijdens de zwangerschap van belang is, maar ook hetgeen je tijdens de bevalling stuurt! Help je dit proces om zeep tijdens je zwangerschap, dan heb je hier tijdens de bevalling denk ik behoorlijk last van. Om je vraag nog maar te beantwoorden, ik heb inderdaad een goede zwangerschap gehad, maar geen probleemloze. Zo heb ik bijv rond de 12 weken vreselijke bloedingen gehad die 2 weken aanhielden. Toen had ik inderdaad naar het ziekenhuis kunnen rennen voor een echo, maar wat had ik daar aan gehad? Ik had een bevestiging kunnen krijgen dat mijn kindje nog leefde omdat er een hartje klopte of ik had gehoord dat het niet goed was. In dat laatste geval was het mis gegaan, en hoe vreselijk ook, daar had die echo dan niks meer aan veranderd. Mijn vroedvrouw vroeg mij destijds op de man af of ik voelde of het goed of fout zat. Ik voelde dat er niks aan de hand was en dat was dus ook zo. Vanaf dat moment durfde ik nog meer te vertrouwen op mezelf. Ik voelde me goed en zou dus niet weten waarom ik medische controles nodig heb om dat te bevestigen. Ik was uiteindelijk trouwens ook bijna 3 weken over tijd (uitgerekend aan de hand van de conceptiedatum) en dat werd door mijn omgeving ook heel onacceptabel gevonden. Ik moest iets doen en "ze" lieten me toch niet lang meer zo rondlopen? Mijn vrvr heeft me toen volledig gesteund in het rustig afwachten van het moment waarop mijn kindje er klaar voor was om geboren te worden. Dit is in mijn ogen echt essentieel voor een bevalling. Je kunt wel zeggen dat het allemaal toevallig goed is gegaan tijdens je zwangerschap of bevalling, maar ik denk dat je er zelf enorm aan bijdraagt met dit soort keuzes dat het goed gaat.
@Eefie: wat een verhaal meid! Wat moet dat onzettend traumatisch zijn geweest voor jou en kindje! Ik denk ook dat het geen kwaad kan eens rond te kijken naar een goede vrvr met oog voor JOU! Want het is jouw lijf en jouw kindje, dat moet voorop staan.
@Nic: mijn complimenten voor jouw reacties hier! Ik kan niet anders zeggen dan dat ik voor 100% achter alles sta wat je hier hebt betoogd! Het valt niet altijd mee om dit soort meningen te verkondigen, daar weet ik alles van, dus alle lof voor jou!
Wat fijn dat jij tijdens je laatste zwangerschap toch nog de switch hebt kunnen maken naar een manier van begeleiden die voor jou prettig was. En zo'n heerlijke bevalling hebt gehad. Dat gun ik gewoon elke vrouw, en ook elk kindje zo'n start in dit leven.
woensdag 14 november 2012 om 09:56
donderdag 15 november 2012 om 20:44
Nic: ongelofelijk zeg! Ben eigenlijk niet zo verbaasd dat je haar kent, gezien jouw betrokkenheid bij dit onderwerp. Maar dat je de link hebt gelegd nav mijn verhaal over die bloeding, dat vind ik wel heel erg bijzonder! Ze is inderdaad een topvrouw, ik heb haar enorm hoog zitten. Ze gaat echt above and beyond. Ze is ook een geweldige storyteller, zoals ze mij altijd verhalen heeft verteld tijdens mijn zwangerschap en de weken na mijn bevalling. Daar spiegelde ik me toen vaak aan. Wat mooi dat ik nu ook onderdeel van haar verhalen ben!
donderdag 15 november 2012 om 22:16
Mooi hè! Daarom is het denk ik ook blijven hangen! Ze kam mooi vertellen (ook digitaal dus) maar het is ook een mooi en bijzonder verhaal en zeker niet alledaags! Vond het toen al mooi hoe veel vertrouwen je had in je lijf en niet direct paniekeerde. Maar gewoon blijven voelen, luisteren en niet die bevestiging zoeken van buiten af! Heerlijk! Want idd, het veranderd de situatie niet, het is goed of fout en een echo kan je dat alleen bevestigen. Heerlijk als je dat niet nodig hebt.
vrijdag 16 november 2012 om 10:16
Het geeft mij een heel warm gevoel dat ze dat verhaal vertelt en dat het een andere vrouw misschien kan helpen om dat vertrouwen ook te vinden. Overigens is denk ik de rol van de partner daarbij ook heel erg belangrijk. In de tijd vertelde ze mij ook eenzelfde verhaal over een vrouw die bloedingen had in die tijd, gestimuleerd door R. besloot zij ook dat ze voelde dat het goed was en ze geen echo hoefde te laten maken om dat te bevestigen. Maar toen haar man thuis kwam was hij het er helemaal niet mee eens en vertrokken ze dus toch nog richting ziekenhuis. Om maar eens te onderstrepen dat hands-off zwangerschap of bevalling eigenlijk niet mogelijk is als je er niet beide volledig achter staat.....
Overigens ken ik digitaal alleen haar blog, is ze ook actief op jouw facebook-groep?
Overigens ken ik digitaal alleen haar blog, is ze ook actief op jouw facebook-groep?
zaterdag 17 november 2012 om 09:45
quote:Nic1983 schreef op 12 november 2012 @ 16:56:
Maar gelukkig zijn gezonde vrouwen vaak gezond zwanger en kunnen zij prima baren.
Nic1983 en Incredible, ik ben het met jullie eens dat zwangerschappen hier soms overgecontroleerd zijn, maar de gedachte dat gezonde vrouwen per definitie prima bevallingen hebben is natuurlijk wat kort door de bocht. Dingen als foetale nood (wat heel veel voorkomt bij bevallingen) hangt niet perse samen met de gezondheid van de moeder, maar juist ook met de ligging van de baby, de grootte van het bekken etc. Dan kan je supergezond en fit zijn, maar kan een bevalling zonder medische hulp leiden tot hersenbeschadiging of zelfs overlijden van het kind. En een stukje achtergebleven placenta (alsof je daar zelf invloed op hebt) kan vreselijke gevolgen hebben voor de moeder.
Een hands-off bevalling is fantastisch - als het goed gaat. En dat laatste is iets waar jezelf, hoe fit en gezond je ook bent, niet altijd invloed op hebt.
Zelf ken ik in ieder geval meer verhalen van kindjes die dankzij medische hulp gezond ter wereld gekomen zijn, dan van medische hulp bij bevallingen die onnodige schade heeft aangericht. Van dichtbij ken ik een verhaal van een hands-off bevalling die echt helemaal mis is gegaan. Dan maar liever een knip teveel.
Maar gelukkig zijn gezonde vrouwen vaak gezond zwanger en kunnen zij prima baren.
Nic1983 en Incredible, ik ben het met jullie eens dat zwangerschappen hier soms overgecontroleerd zijn, maar de gedachte dat gezonde vrouwen per definitie prima bevallingen hebben is natuurlijk wat kort door de bocht. Dingen als foetale nood (wat heel veel voorkomt bij bevallingen) hangt niet perse samen met de gezondheid van de moeder, maar juist ook met de ligging van de baby, de grootte van het bekken etc. Dan kan je supergezond en fit zijn, maar kan een bevalling zonder medische hulp leiden tot hersenbeschadiging of zelfs overlijden van het kind. En een stukje achtergebleven placenta (alsof je daar zelf invloed op hebt) kan vreselijke gevolgen hebben voor de moeder.
Een hands-off bevalling is fantastisch - als het goed gaat. En dat laatste is iets waar jezelf, hoe fit en gezond je ook bent, niet altijd invloed op hebt.
Zelf ken ik in ieder geval meer verhalen van kindjes die dankzij medische hulp gezond ter wereld gekomen zijn, dan van medische hulp bij bevallingen die onnodige schade heeft aangericht. Van dichtbij ken ik een verhaal van een hands-off bevalling die echt helemaal mis is gegaan. Dan maar liever een knip teveel.
