Zwanger
alle pijlers
Schoonzus vindt contact moeilijk..ervaringen?
donderdag 19 juli 2012 om 08:51
Hoi,
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
donderdag 19 juli 2012 om 11:45
quote:koekie1980 schreef op 19 juli 2012 @ 11:32:
TO vraagt of iemand hier ervaring heeft met zelf zwanger zijn en dat geluk niet kunnen uitjuichen omdat iemand dichtbij haar toevallig niet zo snel kinderen kan krijgen. Ze vraagt niet om: wie kan er ook niet zwanger worden en staat aan de kant van schoonzus...
ze krijgt hier een stapel reacties van mensen die ook in de ivf-trajecten zitten. Ja wrijf het er maar in dat niet iedereen het geluk heeft om binnen korte tijd zwanger te worden, daar heeft TO toch niks aan? Jullie vallen haar allemaal aan zonder haar überhaupt te feliciteren dat ze zwanger is.....
Sorry, maar dat schrijft ze niet, ze vertelt dat ze het lastig vindt dat haar schoonzus haar sinds de zwangerschap negeert en dat ze daar boos van wordt en het wil proberen te begrijpen. Als reactie daarop vertellen veel vrouwen waarbij het ook niet makkelijk gaat, hoe het voor hun voelt, zodat TO het misschien beter kan begrijpen van haar schoonzus. En geven ze tips, hoe ze het contact eventueel kan proberen te herstellen. Vooral tijd geven, dat lijkt me het belangrijkste.
Ik kan natuurlijk mijn zus laten vertellen hoe zij met ons om gegaan is. Maar dat is een heel andere situatie, want ze kon en heeft goed geluisterd naar hoe het voor ons voelt, handelde daarnaar en als resultaat daarvan was ik heel erg betrokken bij haar zwangerschap en toen ze thuis kwam uit het ziekenhuis met mijn neefje zat ik er al met beschuit met muisjes en bloemen. De enige momenten dat ik haar genegeerd heb, was als ik aan het werk was of in het ziekenhuis zat voor onze behandelingen.
Natuurlijk gefeliciteerd (maar dat zat al in mijn succes en geniet wensen, ik neem aan dat TO dat wel begreep).
TO vraagt of iemand hier ervaring heeft met zelf zwanger zijn en dat geluk niet kunnen uitjuichen omdat iemand dichtbij haar toevallig niet zo snel kinderen kan krijgen. Ze vraagt niet om: wie kan er ook niet zwanger worden en staat aan de kant van schoonzus...
ze krijgt hier een stapel reacties van mensen die ook in de ivf-trajecten zitten. Ja wrijf het er maar in dat niet iedereen het geluk heeft om binnen korte tijd zwanger te worden, daar heeft TO toch niks aan? Jullie vallen haar allemaal aan zonder haar überhaupt te feliciteren dat ze zwanger is.....
Sorry, maar dat schrijft ze niet, ze vertelt dat ze het lastig vindt dat haar schoonzus haar sinds de zwangerschap negeert en dat ze daar boos van wordt en het wil proberen te begrijpen. Als reactie daarop vertellen veel vrouwen waarbij het ook niet makkelijk gaat, hoe het voor hun voelt, zodat TO het misschien beter kan begrijpen van haar schoonzus. En geven ze tips, hoe ze het contact eventueel kan proberen te herstellen. Vooral tijd geven, dat lijkt me het belangrijkste.
Ik kan natuurlijk mijn zus laten vertellen hoe zij met ons om gegaan is. Maar dat is een heel andere situatie, want ze kon en heeft goed geluisterd naar hoe het voor ons voelt, handelde daarnaar en als resultaat daarvan was ik heel erg betrokken bij haar zwangerschap en toen ze thuis kwam uit het ziekenhuis met mijn neefje zat ik er al met beschuit met muisjes en bloemen. De enige momenten dat ik haar genegeerd heb, was als ik aan het werk was of in het ziekenhuis zat voor onze behandelingen.
Natuurlijk gefeliciteerd (maar dat zat al in mijn succes en geniet wensen, ik neem aan dat TO dat wel begreep).
donderdag 19 juli 2012 om 11:48
Daar ben ik het niet mee eens Rosanna. Ik vind dat er alle ruimte voor verdriet mag zijn. Maar ik vind ook dat er ruimte moet zijn voor blijdschap. En ik vind dat er dan ook veel minder ruimte voor die blijdschap kan zijn, maar ik heb die ruimte wel altijd voor mezelf gemaakt.
Ik heb er soms wel bij benoemd wat het naast de blijdschap ook met mij deed. En ook best eens een hartig gesprek gevoerd met een vriendin die mij pijn deed door veel - in mijm ogen onterecht - te klagen. Om daarna stapeldol te zijn op neefjes, nichtjes en andere grutjes.
Ik heb er soms wel bij benoemd wat het naast de blijdschap ook met mij deed. En ook best eens een hartig gesprek gevoerd met een vriendin die mij pijn deed door veel - in mijm ogen onterecht - te klagen. Om daarna stapeldol te zijn op neefjes, nichtjes en andere grutjes.
donderdag 19 juli 2012 om 11:55
En schoonzus kan dat nu even niet naar TO, is dat zo erg? In plaats van boos te worden, zou TO ook het gesprek aan kunnen gaan met schoonzus of schoonzus even met rust kunnen laten. Ik snap die boosheid gewoon niet. Schoonzus maakt toch geen verwijten?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 19 juli 2012 om 11:55
Rosanna, misschien komt haar tijd wel niet, maar hoop moet je blijven houden en niet bij de pakken neer gaan zitten. Daar wordt je ongelukkig van, niet van het niet zwanger raken.....
Anderen kunnen niets anders doen dan begrip tonen. TO is zwanger. Wie is haar schoonzus dan? Iemand die haar dat geluk niet gunt? Nee, ze heeft het er moeilijk mee, maar moet dat dan zo?
Anderen kunnen niets anders doen dan begrip tonen. TO is zwanger. Wie is haar schoonzus dan? Iemand die haar dat geluk niet gunt? Nee, ze heeft het er moeilijk mee, maar moet dat dan zo?
donderdag 19 juli 2012 om 11:57
Ik vind dat TO toch wel wat hard wordt aangepakt hier. Waarom kan schoonzus niet gewoon zeggen dat ze het er moeilijk mee heeft? Waarom moet TO haar best doen met een kaartje oid en kan schoonzus haar gewoon negeren.
TO, gefeliciteerd. Misschien kan je man eens aan zijn zus vragen hoe zij het vindt dat je zwanger bent. Misschien dat ze tegen hem wel eerlijk is en kan zeggen wat haar dwars zit
TO, gefeliciteerd. Misschien kan je man eens aan zijn zus vragen hoe zij het vindt dat je zwanger bent. Misschien dat ze tegen hem wel eerlijk is en kan zeggen wat haar dwars zit
donderdag 19 juli 2012 om 11:58
quote:rosanna08 schreef op 19 juli 2012 @ 11:55:
En schoonzus kan dat nu even niet naar TO, is dat zo erg? In plaats van boos te worden, zou TO ook het gesprek aan kunnen gaan met schoonzus of schoonzus even met rust kunnen laten. Ik snap die boosheid gewoon niet. Schoonzus maakt toch geen verwijten? Verwijten niet nee, maar negeren is eigenlijk net zo erg!
En schoonzus kan dat nu even niet naar TO, is dat zo erg? In plaats van boos te worden, zou TO ook het gesprek aan kunnen gaan met schoonzus of schoonzus even met rust kunnen laten. Ik snap die boosheid gewoon niet. Schoonzus maakt toch geen verwijten? Verwijten niet nee, maar negeren is eigenlijk net zo erg!
donderdag 19 juli 2012 om 12:00
donderdag 19 juli 2012 om 12:01
TO, ik snap jouw gevoel wel. Jij bent blij en gelukkig, wilt dat delen. Ik denk ook echt niet dat je je bezwaard moet voelen.
Ik ben zelf al bijna 5 jaar bezig met zwanger worden. De kans is maar heel klein dat er een kindje van ons samen komt. Om mij heen zijn veel zwangere vrouwen, kleine baby's, etc. Soms is dat moeilijk, soms is het heeeel erg moeilijk, soms is het ook te doen. Ik denk dat je dat niet voor kunt stellen als je zelf niet in de situatie zit. Laat je schoonzus even, ze heeft het erg moeilijk. En dat jij boos bent snap ik niet, jij staat 'aan de goede kant'. Wees er blij mee. Bel haar eens op om er over te praten. Misschien voelt ze ergens onbewust wel dat jij het niet leuk vind hoe ze doet, en sluit ze zich nog meer voor je af.
Geniet vooral van je zwangerschap!
Enne..... Elninjoo, ik snap je ergens wel. Jouw grote wens is veel reizen, een slank figuur (of misschien heb je dat inmiddels wel) etc. Dat is voor jou waarschijnlijk even belangrijk als mijn kinderwens voor mij is. En dat is je goed recht! Iedereen heeft recht op zijn eigen dromen en wensen, dat wil niet zeggen dat de ene wens minder belangrijk is dan de ander.
Ik ben zelf al bijna 5 jaar bezig met zwanger worden. De kans is maar heel klein dat er een kindje van ons samen komt. Om mij heen zijn veel zwangere vrouwen, kleine baby's, etc. Soms is dat moeilijk, soms is het heeeel erg moeilijk, soms is het ook te doen. Ik denk dat je dat niet voor kunt stellen als je zelf niet in de situatie zit. Laat je schoonzus even, ze heeft het erg moeilijk. En dat jij boos bent snap ik niet, jij staat 'aan de goede kant'. Wees er blij mee. Bel haar eens op om er over te praten. Misschien voelt ze ergens onbewust wel dat jij het niet leuk vind hoe ze doet, en sluit ze zich nog meer voor je af.
Geniet vooral van je zwangerschap!
Enne..... Elninjoo, ik snap je ergens wel. Jouw grote wens is veel reizen, een slank figuur (of misschien heb je dat inmiddels wel) etc. Dat is voor jou waarschijnlijk even belangrijk als mijn kinderwens voor mij is. En dat is je goed recht! Iedereen heeft recht op zijn eigen dromen en wensen, dat wil niet zeggen dat de ene wens minder belangrijk is dan de ander.
donderdag 19 juli 2012 om 12:03
donderdag 19 juli 2012 om 12:06
quote:rosanna08 schreef op 19 juli 2012 @ 12:03:
[...]
Ze negeert TO niet, ze wil even geen contact. Is in mijn ogen een wezenlijk verschil.
Dat ze even geen contact wil, is haar goed recht, maar dat kan ze toch wel even zeggen of een kaartje sturen met gefeliciteerd, maar ik vind contact even moeilijk, of het met haar broer bespreken.
Ik zou, in wat voor omstandigheden dan ook, niet iemand zomaar kunnen negeren zonder een reden te vermelden.
[...]
Ze negeert TO niet, ze wil even geen contact. Is in mijn ogen een wezenlijk verschil.
Dat ze even geen contact wil, is haar goed recht, maar dat kan ze toch wel even zeggen of een kaartje sturen met gefeliciteerd, maar ik vind contact even moeilijk, of het met haar broer bespreken.
Ik zou, in wat voor omstandigheden dan ook, niet iemand zomaar kunnen negeren zonder een reden te vermelden.
donderdag 19 juli 2012 om 12:09
Ik denk hier echt heel anders over en zou ook een beetje boos zijn op haar, omdat het bij haar niet lukt betekend niet dat ze jou maar moet nergeren en betekend al helemaal niet dat je niet over je zwangerschap mag praten bij fam!!!
Dus accepteer maar dat ze geen contact wil maar hou je echt niet in te genieten van je zwangerschap en praat er gewoon zoveel over als jij wil bij fam.
En hier van iemand die er bij de eerste 5 jaar over heeft gedaan zwanger te worden (uiteindelijk net voor de icsi behandeling ineens zwanger en nu de van de 2de via icsi zwanger).
Nog nooit nooit heb ik een ander iets niet gegund en ik was voor iedereen blij die zwanger was, en ja natuurlijk heb je soms even je moeilijke momenten maar jaloers ben ik nooit geweest.
Een ander kan er niks aan doen dat ik niet zwanger werd.
Want straks is ze zelf bv zwanger en dan mag zij het zeker wel van de daken schreeuwen en mag er wel contuni over gepraat worden, jou zwangerschap is niks minder waard als haar eventuele toekomstige zwangerschap!
Nogmaal ik snap dat ze je bv wat minder vaak wil zien, maar het totaal ontwijken vind ik gewoon ronduit onbeschoft net alsof jij je idd moet schamen dat jij wel zwanger bent.
Dus accepteer maar dat ze geen contact wil maar hou je echt niet in te genieten van je zwangerschap en praat er gewoon zoveel over als jij wil bij fam.
En hier van iemand die er bij de eerste 5 jaar over heeft gedaan zwanger te worden (uiteindelijk net voor de icsi behandeling ineens zwanger en nu de van de 2de via icsi zwanger).
Nog nooit nooit heb ik een ander iets niet gegund en ik was voor iedereen blij die zwanger was, en ja natuurlijk heb je soms even je moeilijke momenten maar jaloers ben ik nooit geweest.
Een ander kan er niks aan doen dat ik niet zwanger werd.
Want straks is ze zelf bv zwanger en dan mag zij het zeker wel van de daken schreeuwen en mag er wel contuni over gepraat worden, jou zwangerschap is niks minder waard als haar eventuele toekomstige zwangerschap!
Nogmaal ik snap dat ze je bv wat minder vaak wil zien, maar het totaal ontwijken vind ik gewoon ronduit onbeschoft net alsof jij je idd moet schamen dat jij wel zwanger bent.
donderdag 19 juli 2012 om 12:11
Eigenlijk behoor je rekening te houden met elkaar: jij met haar maar zij ook zeker met jou.
Jij bent nu zwanger dit is de mooiste tijd van je leven en daar moet zij ook begrip voor hebben.
En dat van die kwaaltjes voor lief nemen snap ik helemaal had ik ook maar als je dan toch zelf zwanger bent klaag je ook wel over de kwaaltjes hoor:)
Jij bent nu zwanger dit is de mooiste tijd van je leven en daar moet zij ook begrip voor hebben.
En dat van die kwaaltjes voor lief nemen snap ik helemaal had ik ook maar als je dan toch zelf zwanger bent klaag je ook wel over de kwaaltjes hoor:)
donderdag 19 juli 2012 om 12:12
Ondanks dat ik het eigenlijk nooit met EN eens ben, denk ik dat ik haar op dit punt wel snap. En volgens mij is het paekzwart geweest die dat in heel goede en nette bewoording ook schreef. Jaloezie en verdriet om iets wat je zelf (nog) niet hebt liggen dicht bij elkaar.
Vorig jaar was mijn schoonzus zwanger. Ze wilde het kindje eerst eigenlijk niet, was aan het praten over abortus, deed in mijn ogen nogal belachelijk. Daar heb ik toen veel verdriet van gehad. Zelf had ik op dat moment al een hele sterke kinderwens samen met mijn vriend, maar om financiële redenen moesten wij nog wachten. Gelukkig hebben die problemen zich snel opgelost, maar dat hadden wij toen nog niet kunnen voorzien. Voor hetzelfde geldt had het nog jaren kunnen duren. (inmiddels ben ik 17 weken zwanger, dus dolblij) Maar toen ik nog niet zwanger was en wij in
die onzekere periode zaten heb ik nooit mijn schoonzus ontweken, omdat ik wist dat zij een voor haar moeilijke periode meemaakte, wat bijdroeg aan haar gevoel op dat moment.
Daarnaast heeft mijn andere schoonzusje 8 maanden lang doodziek op bed gelegen met kanker. Vorig jaar is zij daaraan gestorven. Zij was altijd een actieve meid, ging graag uit, maakte zich op, leuk kapsel etc. Ondanks haar eigen verdriet dat zij in die maanden niets meer kon, het besef dat dat ook nooit meer zou komen, heeft haar nooit ertoe gebracht om mensen te ontwijken die al die dingen wel konden. En tuurlijk had ze vreselijk veel verdriet en daar hou je rekening mee. Maar zij hield ook rekening met ons, vroeg hoe het met ons ging, wat we hadden gedaan.
TO, ik denk niet dat je boos moet worden op je schoonzus. Maar ik snap dat je teleurgesteld bent. Je hebt dit al aangegeven, dus meer kan je niet doen denk ik. Enne van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!!!
Vorig jaar was mijn schoonzus zwanger. Ze wilde het kindje eerst eigenlijk niet, was aan het praten over abortus, deed in mijn ogen nogal belachelijk. Daar heb ik toen veel verdriet van gehad. Zelf had ik op dat moment al een hele sterke kinderwens samen met mijn vriend, maar om financiële redenen moesten wij nog wachten. Gelukkig hebben die problemen zich snel opgelost, maar dat hadden wij toen nog niet kunnen voorzien. Voor hetzelfde geldt had het nog jaren kunnen duren. (inmiddels ben ik 17 weken zwanger, dus dolblij) Maar toen ik nog niet zwanger was en wij in
die onzekere periode zaten heb ik nooit mijn schoonzus ontweken, omdat ik wist dat zij een voor haar moeilijke periode meemaakte, wat bijdroeg aan haar gevoel op dat moment.
Daarnaast heeft mijn andere schoonzusje 8 maanden lang doodziek op bed gelegen met kanker. Vorig jaar is zij daaraan gestorven. Zij was altijd een actieve meid, ging graag uit, maakte zich op, leuk kapsel etc. Ondanks haar eigen verdriet dat zij in die maanden niets meer kon, het besef dat dat ook nooit meer zou komen, heeft haar nooit ertoe gebracht om mensen te ontwijken die al die dingen wel konden. En tuurlijk had ze vreselijk veel verdriet en daar hou je rekening mee. Maar zij hield ook rekening met ons, vroeg hoe het met ons ging, wat we hadden gedaan.
TO, ik denk niet dat je boos moet worden op je schoonzus. Maar ik snap dat je teleurgesteld bent. Je hebt dit al aangegeven, dus meer kan je niet doen denk ik. Enne van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!!!
donderdag 19 juli 2012 om 12:14
quote:priempje schreef op 19 juli 2012 @ 12:11:
Eigenlijk behoor je rekening te houden met elkaar: jij met haar maar zij ook zeker met jou.
Jij bent nu zwanger dit is de mooiste tijd van je leven en daar moet zij ook begrip voor hebben.
En dat van die kwaaltjes voor lief nemen snap ik helemaal had ik ook maar als je dan toch zelf zwanger bent klaag je ook wel over de kwaaltjes hoor:)Helemaal mee eens! Sterkte, Priempje met de moeilijke weg die jullie nu aan het bewandelen zijn
Eigenlijk behoor je rekening te houden met elkaar: jij met haar maar zij ook zeker met jou.
Jij bent nu zwanger dit is de mooiste tijd van je leven en daar moet zij ook begrip voor hebben.
En dat van die kwaaltjes voor lief nemen snap ik helemaal had ik ook maar als je dan toch zelf zwanger bent klaag je ook wel over de kwaaltjes hoor:)Helemaal mee eens! Sterkte, Priempje met de moeilijke weg die jullie nu aan het bewandelen zijn
donderdag 19 juli 2012 om 12:15
Ben het eens met louisavuitton wat betreft het kaartje sturen. Dat zou misschien veel onbegrip weghalen... Maar je weet natuurlijk niet hoe je zelf zou reageren.
Het leven zit nou eenmaal vol situaties waarvan je nooit had gedacht dat het je kon overkomen, en met minstens zoveel reacties waarvan je nooit had gedacht dat je ze zo zou uiten...
Oftewel: je weet niet hoe je gaat reageren als je zoveel of heel veel tegenslag hebt. Misschien probeert schoonzus op deze manier wel weg te lopen voor haar verdriet. Misschien is het wel omdat ze net weer een vervelend gesprek gehad heeft in het zh. En misschien heeft ze even een paar maanden nodig om dat te verwerken...
Het leven zit nou eenmaal vol situaties waarvan je nooit had gedacht dat het je kon overkomen, en met minstens zoveel reacties waarvan je nooit had gedacht dat je ze zo zou uiten...
Oftewel: je weet niet hoe je gaat reageren als je zoveel of heel veel tegenslag hebt. Misschien probeert schoonzus op deze manier wel weg te lopen voor haar verdriet. Misschien is het wel omdat ze net weer een vervelend gesprek gehad heeft in het zh. En misschien heeft ze even een paar maanden nodig om dat te verwerken...
donderdag 19 juli 2012 om 12:15
Nee ze ontwijkt haar niet omdat to zich moet schamen Priempje, maar ze ontwijkt haar omdat het haar veel pijn doet. Je word zo geconfronteerd met je eigen verdriet.
Heel fijn dat dat bij jou niet zo was hoor, maar bij heel erg veel andere vrouwen in de medische molen wel hoor!
Ik heb ook wel eens expres een andere plek gekozen op een feestje zodat ik niet in het clubje zwangere vrouwen hoefde te zitten. En heb ook wel eens niet geinformeerd hoe het ging. Maar ja, mensen vragen mij ook wel eens niet hoe het met mij gaat, zo is het toch? Ik feliciteer netjes iemand, stuur een kaartje, vraag af en toe eens hoe het gaat, ga op kraambezoek en geef een leuk kado, bewonder de baby als ik hem/haar zie, en verder niet. Enne er moet toch niet altijd honderduit over een zwangerschap te worden gepraat? Waarom? Je kunt toch een beetje rekening houden met elkaar? Ik ga ook niet uuuren praten over mijn medische traject, of over mijn baan, of over mijn honden, of over die client die zo vervelend is.
Heel fijn dat dat bij jou niet zo was hoor, maar bij heel erg veel andere vrouwen in de medische molen wel hoor!
Ik heb ook wel eens expres een andere plek gekozen op een feestje zodat ik niet in het clubje zwangere vrouwen hoefde te zitten. En heb ook wel eens niet geinformeerd hoe het ging. Maar ja, mensen vragen mij ook wel eens niet hoe het met mij gaat, zo is het toch? Ik feliciteer netjes iemand, stuur een kaartje, vraag af en toe eens hoe het gaat, ga op kraambezoek en geef een leuk kado, bewonder de baby als ik hem/haar zie, en verder niet. Enne er moet toch niet altijd honderduit over een zwangerschap te worden gepraat? Waarom? Je kunt toch een beetje rekening houden met elkaar? Ik ga ook niet uuuren praten over mijn medische traject, of over mijn baan, of over mijn honden, of over die client die zo vervelend is.
donderdag 19 juli 2012 om 12:17
quote:priempje schreef op 19 juli 2012 @ 12:09:
Ik denk hier echt heel anders over en zou ook een beetje boos zijn op haar, omdat het bij haar niet lukt betekend niet dat ze jou maar moet nergeren en betekend al helemaal niet dat je niet over je zwangerschap mag praten bij fam!!!
Dus accepteer maar dat ze geen contact wil maar hou je echt niet in te genieten van je zwangerschap en praat er gewoon zoveel over als jij wil bij fam.
En hier van iemand die er bij de eerste 5 jaar over heeft gedaan zwanger te worden (uiteindelijk net voor de icsi behandeling ineens zwanger en nu de van de 2de via icsi zwanger).
Nog nooit nooit heb ik een ander iets niet gegund en ik was voor iedereen blij die zwanger was, en ja natuurlijk heb je soms even je moeilijke momenten maar jaloers ben ik nooit geweest.
Een ander kan er niks aan doen dat ik niet zwanger werd.
Want straks is ze zelf bv zwanger en dan mag zij het zeker wel van de daken schreeuwen en mag er wel contuni over gepraat worden, jou zwangerschap is niks minder waard als haar eventuele toekomstige zwangerschap!
Nogmaal ik snap dat ze je bv wat minder vaak wil zien, maar het totaal ontwijken vind ik gewoon ronduit onbeschoft net alsof jij je idd moet schamen dat jij wel zwanger bent.
Hier ben ik het dus mee eens.
TO gefeliciteerd.
Ik denk hier echt heel anders over en zou ook een beetje boos zijn op haar, omdat het bij haar niet lukt betekend niet dat ze jou maar moet nergeren en betekend al helemaal niet dat je niet over je zwangerschap mag praten bij fam!!!
Dus accepteer maar dat ze geen contact wil maar hou je echt niet in te genieten van je zwangerschap en praat er gewoon zoveel over als jij wil bij fam.
En hier van iemand die er bij de eerste 5 jaar over heeft gedaan zwanger te worden (uiteindelijk net voor de icsi behandeling ineens zwanger en nu de van de 2de via icsi zwanger).
Nog nooit nooit heb ik een ander iets niet gegund en ik was voor iedereen blij die zwanger was, en ja natuurlijk heb je soms even je moeilijke momenten maar jaloers ben ik nooit geweest.
Een ander kan er niks aan doen dat ik niet zwanger werd.
Want straks is ze zelf bv zwanger en dan mag zij het zeker wel van de daken schreeuwen en mag er wel contuni over gepraat worden, jou zwangerschap is niks minder waard als haar eventuele toekomstige zwangerschap!
Nogmaal ik snap dat ze je bv wat minder vaak wil zien, maar het totaal ontwijken vind ik gewoon ronduit onbeschoft net alsof jij je idd moet schamen dat jij wel zwanger bent.
Hier ben ik het dus mee eens.
TO gefeliciteerd.
donderdag 19 juli 2012 om 12:20
Schoonzus heeft verdriet. Veel verdriet. En de enige manier om dat verdriet niet steeds te voelen, is situaties ontwijken waarin ze ermee geconfronteerd wordt. Ze verwijt haar schoonzus niets, legt haar geen zwijgverbod op, maakt geen knallende ruzie, nee, ze doet wat ze kan om zichzelf te beschermen en dat is even wat minder contact.
Dat is natuurlijk jammer voor de zwangere en in zekere zin ook verdrietig. Maar verdorie zeg, onbeschoft is héél iets anders. Gun iemand zijn copingsstrategie, gun iemand even wat afstand omdat het verdriet te groot is. Wat moet schoonzus anders? Tranen wegslikken, zichzelf vergeten en maar blij doen? Dat is een keus die een ander niet voor haar hoeft te maken.
Dat is natuurlijk jammer voor de zwangere en in zekere zin ook verdrietig. Maar verdorie zeg, onbeschoft is héél iets anders. Gun iemand zijn copingsstrategie, gun iemand even wat afstand omdat het verdriet te groot is. Wat moet schoonzus anders? Tranen wegslikken, zichzelf vergeten en maar blij doen? Dat is een keus die een ander niet voor haar hoeft te maken.
donderdag 19 juli 2012 om 12:23
quote:Eva82 schreef op 19 juli 2012 @ 12:15:
Nee ze ontwijkt haar niet omdat to zich moet schamen Priempje, maar ze ontwijkt haar omdat het haar veel pijn doet. Je word zo geconfronteerd met je eigen verdriet.
Heel fijn dat dat bij jou niet zo was hoor, maar bij heel erg veel andere vrouwen in de medische molen wel hoor!
Ik heb ook wel eens expres een andere plek gekozen op een feestje zodat ik niet in het clubje zwangere vrouwen hoefde te zitten. En heb ook wel eens niet geinformeerd hoe het ging. Maar ja, mensen vragen mij ook wel eens niet hoe het met mij gaat, zo is het toch? Ik feliciteer netjes iemand, stuur een kaartje, vraag af en toe eens hoe het gaat, ga op kraambezoek en geef een leuk kado, bewonder de baby als ik hem/haar zie, en verder niet. Enne er moet toch niet altijd honderduit over een zwangerschap te worden gepraat? Waarom? Je kunt toch een beetje rekening houden met elkaar? Ik ga ook niet uuuren praten over mijn medische traject, of over mijn baan, of over mijn honden, of over die client die zo vervelend is.
TO heeft het er toch niet over dat zij uitgebreid met haar schoonzus wil praten over haar zwangerschapskwaaltjes? Ze wil gewoon begrip voor haar zwangerschap, net zo goed als dat zij begrip heeft voor de ongewilde kinderloosheid van schoonzusje.
Jammer wel, dat er zoveel onbegrip is voor jouw situatie in je omgeving.
Ik begrijp niet zo goed dat vrouwen die zwanger zijn niet zo goed kunnen praten met iemand die ongewild kinderloos is en vice versa. Juist dan is het belangrijk om met elkaar te blijven communiceren, zeker als je een goede vriendschap wilt behouden.
Maar goed, ik spreek dan ook niet uit ervaring.
Nee ze ontwijkt haar niet omdat to zich moet schamen Priempje, maar ze ontwijkt haar omdat het haar veel pijn doet. Je word zo geconfronteerd met je eigen verdriet.
Heel fijn dat dat bij jou niet zo was hoor, maar bij heel erg veel andere vrouwen in de medische molen wel hoor!
Ik heb ook wel eens expres een andere plek gekozen op een feestje zodat ik niet in het clubje zwangere vrouwen hoefde te zitten. En heb ook wel eens niet geinformeerd hoe het ging. Maar ja, mensen vragen mij ook wel eens niet hoe het met mij gaat, zo is het toch? Ik feliciteer netjes iemand, stuur een kaartje, vraag af en toe eens hoe het gaat, ga op kraambezoek en geef een leuk kado, bewonder de baby als ik hem/haar zie, en verder niet. Enne er moet toch niet altijd honderduit over een zwangerschap te worden gepraat? Waarom? Je kunt toch een beetje rekening houden met elkaar? Ik ga ook niet uuuren praten over mijn medische traject, of over mijn baan, of over mijn honden, of over die client die zo vervelend is.
TO heeft het er toch niet over dat zij uitgebreid met haar schoonzus wil praten over haar zwangerschapskwaaltjes? Ze wil gewoon begrip voor haar zwangerschap, net zo goed als dat zij begrip heeft voor de ongewilde kinderloosheid van schoonzusje.
Jammer wel, dat er zoveel onbegrip is voor jouw situatie in je omgeving.
Ik begrijp niet zo goed dat vrouwen die zwanger zijn niet zo goed kunnen praten met iemand die ongewild kinderloos is en vice versa. Juist dan is het belangrijk om met elkaar te blijven communiceren, zeker als je een goede vriendschap wilt behouden.
Maar goed, ik spreek dan ook niet uit ervaring.
donderdag 19 juli 2012 om 12:28
quote:natonco schreef op 19 juli 2012 @ 12:20:
Schoonzus heeft verdriet. Veel verdriet. En de enige manier om dat verdriet niet steeds te voelen, is situaties ontwijken waarin ze ermee geconfronteerd wordt. Ze verwijt haar schoonzus niets, legt haar geen zwijgverbod op, maakt geen knallende ruzie, nee, ze doet wat ze kan om zichzelf te beschermen en dat is even wat minder contact.
Dat is natuurlijk jammer voor de zwangere en in zekere zin ook verdrietig. Maar verdorie zeg, onbeschoft is héél iets anders. Gun iemand zijn copingsstrategie, gun iemand even wat afstand omdat het verdriet te groot is. Wat moet schoonzus anders? Tranen wegslikken, zichzelf vergeten en maar blij doen? Dat is een keus die een ander niet voor haar hoeft te maken.Oke, dat schoonzus het contact even verminderd is nogmaals haar goed recht, maar op een gegeven moment moet zij dat contact toch wel weer gaan aanhalen: zij blijven familie. Is het dan niet beter om gewoon eerlijk tegen elkaar te zijn? Uitspreken dat ze het er zo moeilijk mee heeft? Niet iedere zwangere vrouw heeft het constant over zichzelf hoor, en kunnen zich best inleven, en misschien wel nog meer, in iemand die ongewild kinderloos is.
Schoonzus heeft verdriet. Veel verdriet. En de enige manier om dat verdriet niet steeds te voelen, is situaties ontwijken waarin ze ermee geconfronteerd wordt. Ze verwijt haar schoonzus niets, legt haar geen zwijgverbod op, maakt geen knallende ruzie, nee, ze doet wat ze kan om zichzelf te beschermen en dat is even wat minder contact.
Dat is natuurlijk jammer voor de zwangere en in zekere zin ook verdrietig. Maar verdorie zeg, onbeschoft is héél iets anders. Gun iemand zijn copingsstrategie, gun iemand even wat afstand omdat het verdriet te groot is. Wat moet schoonzus anders? Tranen wegslikken, zichzelf vergeten en maar blij doen? Dat is een keus die een ander niet voor haar hoeft te maken.Oke, dat schoonzus het contact even verminderd is nogmaals haar goed recht, maar op een gegeven moment moet zij dat contact toch wel weer gaan aanhalen: zij blijven familie. Is het dan niet beter om gewoon eerlijk tegen elkaar te zijn? Uitspreken dat ze het er zo moeilijk mee heeft? Niet iedere zwangere vrouw heeft het constant over zichzelf hoor, en kunnen zich best inleven, en misschien wel nog meer, in iemand die ongewild kinderloos is.
donderdag 19 juli 2012 om 12:31
quote:camry schreef op 19 juli 2012 @ 08:57:
Laat haar met rust.
Wat wil je van haar?
Ik ben zelf ruim 2 jaar bezig met zwanger worden en ben die dikke buiken van iedereen die blijkbaar meteen zwanger wordt helemaal zat.
Als de kinderen er eenmaal zijn vind ik ze superlief, maar dat gezeur en geglunderd van de as moeders trek ik even niet.
Kan me voorstellen dat jouw schoonzus er ook zo over denkt.
Bij sommige mensen gaat niet alles vlotjes. Bij de één duurt het zwanger worden langer dan bij de ander. Mensen moeten eens beseffen dat er ook weleens tegenslagen zijn. Ik baal er ook weleens van dat het bij anderen eerder lukt dan bij mij.
Ik heb 4 keer over mijn rijbewijs gedaan, dus moet ik ook mensen gaan vermijden die het in één keer hebben gehaald? Dacht het niet!
Laat haar met rust.
Wat wil je van haar?
Ik ben zelf ruim 2 jaar bezig met zwanger worden en ben die dikke buiken van iedereen die blijkbaar meteen zwanger wordt helemaal zat.
Als de kinderen er eenmaal zijn vind ik ze superlief, maar dat gezeur en geglunderd van de as moeders trek ik even niet.
Kan me voorstellen dat jouw schoonzus er ook zo over denkt.
Bij sommige mensen gaat niet alles vlotjes. Bij de één duurt het zwanger worden langer dan bij de ander. Mensen moeten eens beseffen dat er ook weleens tegenslagen zijn. Ik baal er ook weleens van dat het bij anderen eerder lukt dan bij mij.
Ik heb 4 keer over mijn rijbewijs gedaan, dus moet ik ook mensen gaan vermijden die het in één keer hebben gehaald? Dacht het niet!
donderdag 19 juli 2012 om 12:33
quote:louisavuitton schreef op 19 juli 2012 @ 12:28:
[...]
Oke, dat schoonzus het contact even verminderd is nogmaals haar goed recht, maar op een gegeven moment moet zij dat contact toch wel weer gaan aanhalen: zij blijven familie. Is het dan niet beter om gewoon eerlijk tegen elkaar te zijn? Uitspreken dat ze het er zo moeilijk mee heeft? Niet iedere zwangere vrouw heeft het constant over zichzelf hoor, en kunnen zich best inleven, en misschien wel nog meer, in iemand die ongewild kinderloos is.
Dus omdat het contact ooit weer aangehaald zal worden, kan het net zo goed nu? Ik heb die redenatie nooit zo goed gesnapt.
Verdriet wordt met de tijd minder schrijnend en er komt ongetwijfeld een moment dat schoonzus weer contact kan hebben zonder van binnen een beetje dood te gaan. Gun schoonzus gewoon even de tijd, het komt vanzelf wel weer.
[...]
Oke, dat schoonzus het contact even verminderd is nogmaals haar goed recht, maar op een gegeven moment moet zij dat contact toch wel weer gaan aanhalen: zij blijven familie. Is het dan niet beter om gewoon eerlijk tegen elkaar te zijn? Uitspreken dat ze het er zo moeilijk mee heeft? Niet iedere zwangere vrouw heeft het constant over zichzelf hoor, en kunnen zich best inleven, en misschien wel nog meer, in iemand die ongewild kinderloos is.
Dus omdat het contact ooit weer aangehaald zal worden, kan het net zo goed nu? Ik heb die redenatie nooit zo goed gesnapt.
Verdriet wordt met de tijd minder schrijnend en er komt ongetwijfeld een moment dat schoonzus weer contact kan hebben zonder van binnen een beetje dood te gaan. Gun schoonzus gewoon even de tijd, het komt vanzelf wel weer.
donderdag 19 juli 2012 om 12:34
Dat communiceren is het punt louisavuitton. Hier werd vanmorgen ook al genoemd "als ze dan belt om te feliciteren met mijn verjaardag dan komt daar in één adem achteraan dat de 12-weken echo zo goed was..." (of iets in ongeveer die bewoording)
Ik denk dat alle (ongewild-) kinderlozen dat enigszins kunnen beamen. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat TO dat doet of gedaan heeft!!!!!! Maar het gebeurd regelmatig. Zelf ook gemerkt. Ik noemde vanmorgen de discussie in een groep vriendinnen over een derde kindje, ja of nee.. En toen ik in tranen vertelde dat wij maar geen toestemming tot behandeling kregen was iedereen vol begrip.... Voor een paar minuten. Vervolgens werd er een ander onderwerp aangesneden en draaide dit toch weer op 'baby's' uit... Daarna werd er niet meer naar gevraagd of over gepraat. Terwijl ik soms ook wel wil vertellen hoe k*t het die middag in het zh was en hoe vol we zitten met onzekerheid en tegenslag.... Alleen zijn de keren dat je dit kunt delen zeldzaam, helaas.
Ik denk dat alle (ongewild-) kinderlozen dat enigszins kunnen beamen. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat TO dat doet of gedaan heeft!!!!!! Maar het gebeurd regelmatig. Zelf ook gemerkt. Ik noemde vanmorgen de discussie in een groep vriendinnen over een derde kindje, ja of nee.. En toen ik in tranen vertelde dat wij maar geen toestemming tot behandeling kregen was iedereen vol begrip.... Voor een paar minuten. Vervolgens werd er een ander onderwerp aangesneden en draaide dit toch weer op 'baby's' uit... Daarna werd er niet meer naar gevraagd of over gepraat. Terwijl ik soms ook wel wil vertellen hoe k*t het die middag in het zh was en hoe vol we zitten met onzekerheid en tegenslag.... Alleen zijn de keren dat je dit kunt delen zeldzaam, helaas.
donderdag 19 juli 2012 om 12:36
De schoonzus van TO heeft alle recht om zich terug te trekken. Maar - uitgaande van mijn eigen familiesituatie - dat spreek je dan toch naar elkaar uit. Zoals ik het begrijp moet TO maar 'raden' dat haar schoonzusje het niet leuk vindt. Het lijkt mij lastig om dan het gesprek aan te gaan, omdat je dan in de postie van 'blije' zwangere wordt gemanoevreerd, terwijl je met heel veel liefde rekening wil houden met de ander.
