Zwanger
alle pijlers
Schoonzus vindt contact moeilijk..ervaringen?
donderdag 19 juli 2012 om 08:51
Hoi,
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
Ik weet niet of ik hier in de goede pijler zit.. maar goed! Ik ben momenteel 16 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn schoonzus zit momenteel in een traject van zwanger worden en dit gaat erg moeizaam wat ik begreep. Nu is het zo dat zij het contact met mij vermijdt. Ik vind dit heel lastig, helemaal omdat ze met mijn man normaal contact heeft. Komt ook bij hem langs en spreekt met hem af. Ik daarentegen met mijn zwangere buik ben blijkbaar teveel van het goede voor haar.
Ik probeer het te begrijpen maar het maakt me voornamelijk soms best boos.. iemand ervaring hiermee? En tips hoe hiermee om te gaan?
vrijdag 20 juli 2012 om 22:57
quote:elninjoo schreef op 20 juli 2012 @ 19:58:
[...]
Ik vind dat het gedramatiseerd wordt. Okee, reizen is misschien geen herkenbaar voorbeeld in dit gezelschap. Maar wat als je gezondheid/lichaam je in de steek laat waardoor je niet meer kunt doen wat je liefste wens was? Mijn vriendin kan dubbel zoveel als mij naar binnen proppen, maar blijft maat 36 terwijl ik alleen nog maar aan 'n frikandel hoef te denken of hij zit er weer aan. Zou er ook 'n moord voor doen 'n slank lichaam te hebben én lekker te kunnen blijven eten, maar dat gaat niet gebeuren, tenzij ze ooit nog 'ns het wondermiddel uitvinden. Hoe kut ik dat ook vind, ik leg me erbij neer en richt me op alle zaken die ik wel kan ipv te blijven jammeren over wat ik niet heb. Ik zie mijn niet vervulde slankheidswens zeker zo legitiem als andermans niet vervulde kinderwens. Je kunt wel blijven jammeren over wat je allemaal niet kunt/hebt in 't leven, maar je kunt je ook op andere dingen gaan richten die ook de moeite waard zijn.
Ik ben het (voor de verandering) eigenlijk best met je eens. Maar in geval van schoonzus To denk ik dat er één wezenlijk verschil is, en dat is dat ze er nog midden in zit. Ze wil dolgraag zwanger worden en de deur is volgens mij ook nog niet gesloten voor haar.
Jij weet al langer dat je slankheidswens niet vervuld kan gaan worden (in ieder geval niet in combinatie met gewoon lekker eten) en hebt dat in de loop der tijd geaccepteerd. Maar dat heeft je vast ook wat verdriet gedaan (want anders was het niet zo´n sterke wens geweest).
De meeste mensen die ongewenst kinderloos blijven zullen echt niet hun leven lang iedere zwangere in de omgeving zo actief blijven ontwijken. Op een gegeven moment gaat men het accepteren. Het kan wel moeilijk blijven, maar het zal slijten. Als 60 jarige zullen ze ws niet meer bij iedere zwangere een brok in de keel krijgen en weer eindeloos verlangen naar toch een baby.
Alleen schoonzus van TO zit er nu nog middenin (en we hopen natuurlijk voor haar dat ze ook gewoon een kind(of kinderen) krijgt en dus niets hoeft te accepteren uiteindelijk). Maar dan kan ik me best voorstellen (ook al heb ik zelf de ervaring niet) dat het nu heel moeilijk is.
[...]
Ik vind dat het gedramatiseerd wordt. Okee, reizen is misschien geen herkenbaar voorbeeld in dit gezelschap. Maar wat als je gezondheid/lichaam je in de steek laat waardoor je niet meer kunt doen wat je liefste wens was? Mijn vriendin kan dubbel zoveel als mij naar binnen proppen, maar blijft maat 36 terwijl ik alleen nog maar aan 'n frikandel hoef te denken of hij zit er weer aan. Zou er ook 'n moord voor doen 'n slank lichaam te hebben én lekker te kunnen blijven eten, maar dat gaat niet gebeuren, tenzij ze ooit nog 'ns het wondermiddel uitvinden. Hoe kut ik dat ook vind, ik leg me erbij neer en richt me op alle zaken die ik wel kan ipv te blijven jammeren over wat ik niet heb. Ik zie mijn niet vervulde slankheidswens zeker zo legitiem als andermans niet vervulde kinderwens. Je kunt wel blijven jammeren over wat je allemaal niet kunt/hebt in 't leven, maar je kunt je ook op andere dingen gaan richten die ook de moeite waard zijn.
Ik ben het (voor de verandering) eigenlijk best met je eens. Maar in geval van schoonzus To denk ik dat er één wezenlijk verschil is, en dat is dat ze er nog midden in zit. Ze wil dolgraag zwanger worden en de deur is volgens mij ook nog niet gesloten voor haar.
Jij weet al langer dat je slankheidswens niet vervuld kan gaan worden (in ieder geval niet in combinatie met gewoon lekker eten) en hebt dat in de loop der tijd geaccepteerd. Maar dat heeft je vast ook wat verdriet gedaan (want anders was het niet zo´n sterke wens geweest).
De meeste mensen die ongewenst kinderloos blijven zullen echt niet hun leven lang iedere zwangere in de omgeving zo actief blijven ontwijken. Op een gegeven moment gaat men het accepteren. Het kan wel moeilijk blijven, maar het zal slijten. Als 60 jarige zullen ze ws niet meer bij iedere zwangere een brok in de keel krijgen en weer eindeloos verlangen naar toch een baby.
Alleen schoonzus van TO zit er nu nog middenin (en we hopen natuurlijk voor haar dat ze ook gewoon een kind(of kinderen) krijgt en dus niets hoeft te accepteren uiteindelijk). Maar dan kan ik me best voorstellen (ook al heb ik zelf de ervaring niet) dat het nu heel moeilijk is.
vrijdag 20 juli 2012 om 23:09
Ik heb ook een vriendin gehad die helemaal niet durfde te zeggen dat ze na 1 jaar nog niet zwanger waren omdat ze wist dat wij er vele jaren over hadden gedaan, heb haar toen ook uitgelegd dat op het moment dat je zwanger wilt worden iedere maand dat het niet lukt een teleurstelling is en ik vond het gewoon zo jammer dat ze dacht dat niet met mij te kunnen delen.
Een andere vriendin daar kwam ik te vertellen dat ik zwanger was bleek dat ze zelf ook zwanger was maar ook niet goed wist hoe ze het moest zeggen aangezien hun ook nog maar net gestopt waren met de pil.
Heel lief allemaal maar dan denk ik je moet never nooit niet je eigen blijdschap en geluk naar achter schuiven voor een ander.
Nooit niet je leeft maar 1x en ik moet eerlijk zeggen als het mijn schoonzus was liet ik haar gewoon met rust en deed ik gewoon wat ik zelf wou en wanneer...
En ik zou zeker wel een gesprek aangaan met haar dat ik haar gevoel best kan snappen maar dat ik op dit moment van mijn leven erg egoistisch moet zijn en alleen maar aan mijzelf en baby wil denken en daar optimaal van wil genieten.
Dat als ze dat niet zo goed mee om kan gaan dat prima is maar dat ik mijn blijdschap niet wil inhouden voor haar.
Een andere vriendin daar kwam ik te vertellen dat ik zwanger was bleek dat ze zelf ook zwanger was maar ook niet goed wist hoe ze het moest zeggen aangezien hun ook nog maar net gestopt waren met de pil.
Heel lief allemaal maar dan denk ik je moet never nooit niet je eigen blijdschap en geluk naar achter schuiven voor een ander.
Nooit niet je leeft maar 1x en ik moet eerlijk zeggen als het mijn schoonzus was liet ik haar gewoon met rust en deed ik gewoon wat ik zelf wou en wanneer...
En ik zou zeker wel een gesprek aangaan met haar dat ik haar gevoel best kan snappen maar dat ik op dit moment van mijn leven erg egoistisch moet zijn en alleen maar aan mijzelf en baby wil denken en daar optimaal van wil genieten.
Dat als ze dat niet zo goed mee om kan gaan dat prima is maar dat ik mijn blijdschap niet wil inhouden voor haar.
vrijdag 20 juli 2012 om 23:13
En misschien is het een stukje karakter, het stukje een ander alles gunnen ook al heb en krijg je het mss zelf nooit niet.
Ik was altijd blij als iemand mij vertelde dat ze zwanger was, een zwangerschap is ten alle tijden blij nieuws! Ik was altijd zo blij voor die persoon, zo blij dat die persoon het in ieder geval wel gelukt was, zo blij dat die persoon niet jaren lang had/heeft moeten wachten.
Gewoon blij, blij dat ik in ieder geval dichtbij een zwangerschap kwam ook al was dat niet mijn eigen...
Hier nu verder geen moeilijke periode meer, heb heel heel veel geluk gehad meteen de eerste poging bij ICSI zwanger te zijn, en over 16 weken zal dit kindje er zo ongeveer zijn en dan is het klaar voor ons.
Ik was altijd blij als iemand mij vertelde dat ze zwanger was, een zwangerschap is ten alle tijden blij nieuws! Ik was altijd zo blij voor die persoon, zo blij dat die persoon het in ieder geval wel gelukt was, zo blij dat die persoon niet jaren lang had/heeft moeten wachten.
Gewoon blij, blij dat ik in ieder geval dichtbij een zwangerschap kwam ook al was dat niet mijn eigen...
Hier nu verder geen moeilijke periode meer, heb heel heel veel geluk gehad meteen de eerste poging bij ICSI zwanger te zijn, en over 16 weken zal dit kindje er zo ongeveer zijn en dan is het klaar voor ons.
