Zwanger
alle pijlers
Te weinig geld voor een kindje?
maandag 26 maart 2012 om 20:42
Hallo allemaal,
Ik ben 24 en woon al twee jaar samen met mijn vriend (28) en we zijn heel gelukkig samen. We genieten van het leven zoals het nu is en zeiden altijd dat we ooit wel kinderen zouden willen maar niet nu ik nog zo jong ben. Ook hebben we samen een huis gekocht en werken allebei fulltime. Op deze manier kunnen we alles net betalen en houden nog wat over voor kleding en af en toe biosje of uit eten.
Het enige probleem is dat ik sinds mijn schoonzus een kleine heeft gekregen ook heel graag een baby zou willen. Ik heb nooit eerder moedergevoelens gehad. Ik voel met heel mijn hart dat wij ons kindje heel gelukkig zouden kunnen maken en dat hij een leuke vader zou zijn. Sinds ik zo denk, kan ik het niet meer van mij af zetten. Ik denk er constant aan hoe het zou zijn als ik nu zwanger zou zijn en hoe ons kindje er dan uit zou zien.
Mijn vriend vindt dat we niet genoeg geld hebben om een baby te onderhouden en ik weet ook dat hij daar wel gelijk in heeft..maar wanneer dan wel? we houden nu meestal 400 euro over maar als we een baby hebben zouden we wel allebei full time moeten blijven werken. Ik wil het liefst zo min mogelijk werken als ik een kind heb maar mijn vriend verdient nou eenmaal niet genoeg om dit te dekken.
Hoe hebben jullie dit opgelost? Of verdienen jullie mannen allemaal genoeg? brengen jullie het kindje overdag ergens anders heen?
Kan je dat eigenlijk wel doen als moeder.. Ik word er heel verdrietig van dat een baby door geld gebrek er misschien nooit voor ons inzit:(
(sorry voor het lange verhaal)
Ik ben 24 en woon al twee jaar samen met mijn vriend (28) en we zijn heel gelukkig samen. We genieten van het leven zoals het nu is en zeiden altijd dat we ooit wel kinderen zouden willen maar niet nu ik nog zo jong ben. Ook hebben we samen een huis gekocht en werken allebei fulltime. Op deze manier kunnen we alles net betalen en houden nog wat over voor kleding en af en toe biosje of uit eten.
Het enige probleem is dat ik sinds mijn schoonzus een kleine heeft gekregen ook heel graag een baby zou willen. Ik heb nooit eerder moedergevoelens gehad. Ik voel met heel mijn hart dat wij ons kindje heel gelukkig zouden kunnen maken en dat hij een leuke vader zou zijn. Sinds ik zo denk, kan ik het niet meer van mij af zetten. Ik denk er constant aan hoe het zou zijn als ik nu zwanger zou zijn en hoe ons kindje er dan uit zou zien.
Mijn vriend vindt dat we niet genoeg geld hebben om een baby te onderhouden en ik weet ook dat hij daar wel gelijk in heeft..maar wanneer dan wel? we houden nu meestal 400 euro over maar als we een baby hebben zouden we wel allebei full time moeten blijven werken. Ik wil het liefst zo min mogelijk werken als ik een kind heb maar mijn vriend verdient nou eenmaal niet genoeg om dit te dekken.
Hoe hebben jullie dit opgelost? Of verdienen jullie mannen allemaal genoeg? brengen jullie het kindje overdag ergens anders heen?
Kan je dat eigenlijk wel doen als moeder.. Ik word er heel verdrietig van dat een baby door geld gebrek er misschien nooit voor ons inzit:(
(sorry voor het lange verhaal)
Als je naar fouten zoekt, gebruik dan een spiegel en geen verrekijker
dinsdag 27 maart 2012 om 11:13
quote:Ivetje schreef op 27 maart 2012 @ 10:50:
Ik blijf overigens wel werken hoor, maar ga van 4 naar 3 dagen. Waarom? Omdat we, als ik 4 dagen blijf werken, 1 dag extra kdv nodig hebben en dat is net zo duur als ik verdien met die ene dag. Het dus geen zin, want dan sta ik te werken voor die ene dag extra kdv. Kan ik net zo goed zelf thuis gaan zitten En je vriend/man?
Ik blijf overigens wel werken hoor, maar ga van 4 naar 3 dagen. Waarom? Omdat we, als ik 4 dagen blijf werken, 1 dag extra kdv nodig hebben en dat is net zo duur als ik verdien met die ene dag. Het dus geen zin, want dan sta ik te werken voor die ene dag extra kdv. Kan ik net zo goed zelf thuis gaan zitten En je vriend/man?
dinsdag 27 maart 2012 om 11:15
quote:tulpje21 schreef op 27 maart 2012 @ 11:10:
prima toch dat sommige vrouwen veel willen blijven werken? Maar waarom is het dan niet prima als andere vrouwen er voor kiezen om minder te werken en man fulltime te laten werken?
Tuurlijk moet je het zelf weten. Maar je krijgt - zoals eerder genoemd hier - minder pensioen, je moet als je uit elkaar gaat wellicht meer uren gaan werken wat niet altijd kan, etc.
Red jij het met het salaris wat je nu krijgt als jullie uit elkaar zouden gaan?
Overigens: jullie kind gaat 2,5 dag 'weg', mijn potentiële kind zou drie dagen op de opvang zitten. Vind ik niet echt veel. En zeker geen groot verschil.
Maar goed, ik ben nogal van de alles eerlijk delen-beweging.
prima toch dat sommige vrouwen veel willen blijven werken? Maar waarom is het dan niet prima als andere vrouwen er voor kiezen om minder te werken en man fulltime te laten werken?
Tuurlijk moet je het zelf weten. Maar je krijgt - zoals eerder genoemd hier - minder pensioen, je moet als je uit elkaar gaat wellicht meer uren gaan werken wat niet altijd kan, etc.
Red jij het met het salaris wat je nu krijgt als jullie uit elkaar zouden gaan?
Overigens: jullie kind gaat 2,5 dag 'weg', mijn potentiële kind zou drie dagen op de opvang zitten. Vind ik niet echt veel. En zeker geen groot verschil.
Maar goed, ik ben nogal van de alles eerlijk delen-beweging.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:18
quote:Captain_Obvious schreef op 27 maart 2012 @ 11:15:
[...]
Tuurlijk moet je het zelf weten. Maar je krijgt - zoals eerder genoemd hier - minder pensioen, je moet als je uit elkaar gaat wellicht meer uren gaan werken wat niet altijd kan, etc.
Red jij het met het salaris wat je nu krijgt als jullie uit elkaar zouden gaan?
Overigens: jullie kind gaat 2,5 dag 'weg', mijn potentiële kind zou drie dagen op de opvang zitten. Vind ik niet echt veel. En zeker geen groot verschil.
Maar goed, ik ben nogal van de alles eerlijk delen-beweging.Jouw kind moet 3 dagen weg, dus dat houdt in dat jij 4 dagen werkt en je man 4 dagen? Is dat dan zo'n groot verschil met dat ik 2,5 dag (zou ook 3 dagen kunnen zijn, want die 2 dagen zijn hele lange dagen) werk en mijn man 5 dagen? (voorheen werkte ik 20 uur over 3 dagen verspreid, nu werk ik 20 uur over 2,5 dag verspreid). Dus dat zegt natuurlijk ook niks, hoeveel dagen je werkt. Gaat om het aantal uren.
[...]
Tuurlijk moet je het zelf weten. Maar je krijgt - zoals eerder genoemd hier - minder pensioen, je moet als je uit elkaar gaat wellicht meer uren gaan werken wat niet altijd kan, etc.
Red jij het met het salaris wat je nu krijgt als jullie uit elkaar zouden gaan?
Overigens: jullie kind gaat 2,5 dag 'weg', mijn potentiële kind zou drie dagen op de opvang zitten. Vind ik niet echt veel. En zeker geen groot verschil.
Maar goed, ik ben nogal van de alles eerlijk delen-beweging.Jouw kind moet 3 dagen weg, dus dat houdt in dat jij 4 dagen werkt en je man 4 dagen? Is dat dan zo'n groot verschil met dat ik 2,5 dag (zou ook 3 dagen kunnen zijn, want die 2 dagen zijn hele lange dagen) werk en mijn man 5 dagen? (voorheen werkte ik 20 uur over 3 dagen verspreid, nu werk ik 20 uur over 2,5 dag verspreid). Dus dat zegt natuurlijk ook niks, hoeveel dagen je werkt. Gaat om het aantal uren.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:21
Weet je, het maakt mij eigenlijk niks uit wat iedereen doet en hoe ze het oplossen. Maar ik vind, dat welke oplossing je ook kiest, dat je daarvan de consequenties moet aanvaarden. Als later nou blijkt dat je kind van de opvang sociaal van het padje raakt, dan moet ik dat aanvaarden. Ik heb mijn kind naar de opvang gedaan.
Maar consequenties aanvaarden is ook zorgen dat je iets geregeld hebt mocht je toch uit elkaar gaan. En niet: we gaan toch niet uit elkaar. Dat is je hoofd in het zand steken.
Dus ik zorg ervoor dat ik altijd economisch onafhankelijk ben en blijf, en verdeel de zorg 50-50. Dat is hoe ik het regel. En de evt consequenties die daarbij komen aanvaard ik.
Maar consequenties aanvaarden is ook zorgen dat je iets geregeld hebt mocht je toch uit elkaar gaan. En niet: we gaan toch niet uit elkaar. Dat is je hoofd in het zand steken.
Dus ik zorg ervoor dat ik altijd economisch onafhankelijk ben en blijf, en verdeel de zorg 50-50. Dat is hoe ik het regel. En de evt consequenties die daarbij komen aanvaard ik.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:21
Met het salaris wat ik nu verdien kan ik dit huis waar wij nu wonen niet betalen nee. Maar dat zou ik ook niet kunnen wanneer ik 4 of 5 dagen zou werken. En man alleen zou het ook niet kunnen betalen als hij alle vaste lasten er ook nog bij rekent. Daar heeft hij mijn salaris ook voor nodig.
Dus dan zou ik in een goedkoper huis moeten wonen en ja, dan zou het wellicht wel kunnen ja.
Dus dan zou ik in een goedkoper huis moeten wonen en ja, dan zou het wellicht wel kunnen ja.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:22
quote:tulpje21 schreef op 27 maart 2012 @ 11:18:
[...]
Jouw kind moet 3 dagen weg, dus dat houdt in dat jij 4 dagen werkt en je man 4 dagen? Is dat dan zo'n groot verschil met dat ik 2,5 dag (zou ook 3 dagen kunnen zijn, want die 2 dagen zijn hele lange dagen) werk en mijn man 5 dagen? (voorheen werkte ik 20 uur over 3 dagen verspreid, nu werk ik 20 uur over 2,5 dag verspreid). Dus dat zegt natuurlijk ook niks, hoeveel dagen je werkt. Gaat om het aantal uren.
Klopt. Hypothethisch op dit moment nog, we hebben nog geen kinderen. Dit is de afspraak die er ligt.
En het verschil is dat je man vol pensioen opbouwt en jij veel minder. En mijn partner en ik (ongeveer) gelijk (hij verdient veel meer, maar soit, dat is zo.)
[...]
Jouw kind moet 3 dagen weg, dus dat houdt in dat jij 4 dagen werkt en je man 4 dagen? Is dat dan zo'n groot verschil met dat ik 2,5 dag (zou ook 3 dagen kunnen zijn, want die 2 dagen zijn hele lange dagen) werk en mijn man 5 dagen? (voorheen werkte ik 20 uur over 3 dagen verspreid, nu werk ik 20 uur over 2,5 dag verspreid). Dus dat zegt natuurlijk ook niks, hoeveel dagen je werkt. Gaat om het aantal uren.
Klopt. Hypothethisch op dit moment nog, we hebben nog geen kinderen. Dit is de afspraak die er ligt.
En het verschil is dat je man vol pensioen opbouwt en jij veel minder. En mijn partner en ik (ongeveer) gelijk (hij verdient veel meer, maar soit, dat is zo.)
dinsdag 27 maart 2012 om 11:23
quote:tulpje21 schreef op 27 maart 2012 @ 11:21:
Met het salaris wat ik nu verdien kan ik dit huis waar wij nu wonen niet betalen nee. Maar dat zou ik ook niet kunnen wanneer ik 4 of 5 dagen zou werken. En man alleen zou het ook niet kunnen betalen als hij alle vaste lasten er ook nog bij rekent. Daar heeft hij mijn salaris ook voor nodig.
Dus dan zou ik in een goedkoper huis moeten wonen en ja, dan zou het wellicht wel kunnen ja.Nou ja, als dat kan is het verder OK toch?
Met het salaris wat ik nu verdien kan ik dit huis waar wij nu wonen niet betalen nee. Maar dat zou ik ook niet kunnen wanneer ik 4 of 5 dagen zou werken. En man alleen zou het ook niet kunnen betalen als hij alle vaste lasten er ook nog bij rekent. Daar heeft hij mijn salaris ook voor nodig.
Dus dan zou ik in een goedkoper huis moeten wonen en ja, dan zou het wellicht wel kunnen ja.Nou ja, als dat kan is het verder OK toch?
dinsdag 27 maart 2012 om 11:24
Ik ga straks niet minder werken en man ook niet, we hebben beide een dag in de week vrij. Dus ook man zal een dag bij het kind zijn. Hij vind dat nu al leuk. Ik zie wel veel in de omgeving dat de man volledig blijft werken en de vrouw minder, maar ik gun hem ook een dag bij ons kindje. Is toch juist leuk en de kans dat hij minder en ik meer ga werken is juist groter, aangezien ik meer verdien dan hij.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:25
quote:Janna_ schreef op 27 maart 2012 @ 11:18:
Ik vraag me ook af waarom het voor een man niet juist óók heel leuk zou zijn als hij een dag met zijn kind alleen thuis zou zijn. En hij kan ouderschapsverlof nemen, dus het hoeft niet voor altijd te zijn. Dan kan hij ook tzt weer meer gaan werken.
Sterker nog, ik vind het essentieel dat mijn vriend ook een dag alleen met ons kind thuis is. Net zo belangrijk als dat ik dat voor mezelf vindt. Dus dat is hoe we het gaan doen.
Hij is net van baan gewisseld en tijdens de sollicitatie heeft hij al gevraagd hoe het zat met parttime werken ivm de potentiële kinderen.
Ik vraag me ook af waarom het voor een man niet juist óók heel leuk zou zijn als hij een dag met zijn kind alleen thuis zou zijn. En hij kan ouderschapsverlof nemen, dus het hoeft niet voor altijd te zijn. Dan kan hij ook tzt weer meer gaan werken.
Sterker nog, ik vind het essentieel dat mijn vriend ook een dag alleen met ons kind thuis is. Net zo belangrijk als dat ik dat voor mezelf vindt. Dus dat is hoe we het gaan doen.
Hij is net van baan gewisseld en tijdens de sollicitatie heeft hij al gevraagd hoe het zat met parttime werken ivm de potentiële kinderen.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:26
Ik vind de gedachtegang zo negatief. We schijnen er constant vanuit te moeten gaan dat ons huwelijk weleens zou kunnen gaan stranden. Zal ik dan maar helemaal geen kinderen nemen? Want ja, om een kind nou in een gebroken gezin op te laten groeien..
Ik zou ook minder gaan werken als ik een kindje heb. Want ik wil graag tijd met mijn kind doorbrengen en hem/haar niet dagenlang in de opvang hebben. En ja, mijn man kan ook minder gaan werken. Maar als wij zouden besluiten om dat niet te doen, dan is dat niet per definitie ongeëmancipeerd.
Natuurlijk moet TO rekening houden met de kosten die ze gaat maken, maar om dan gelijk haar pensioen er bij te betrekken, dat gaat mij wel een beetje erg ver.
Ik zou ook minder gaan werken als ik een kindje heb. Want ik wil graag tijd met mijn kind doorbrengen en hem/haar niet dagenlang in de opvang hebben. En ja, mijn man kan ook minder gaan werken. Maar als wij zouden besluiten om dat niet te doen, dan is dat niet per definitie ongeëmancipeerd.
Natuurlijk moet TO rekening houden met de kosten die ze gaat maken, maar om dan gelijk haar pensioen er bij te betrekken, dat gaat mij wel een beetje erg ver.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:28
quote:rozehanddoek schreef op 27 maart 2012 @ 11:26:
Ik vind de gedachtegang zo negatief. We schijnen er constant vanuit te moeten gaan dat ons huwelijk weleens zou kunnen gaan stranden.
Niet er vanuit gaan, maar realistisch gezien is de kans dat je relatie strandt 50% en je huwelijk 33%. Dus negatief? Naïef als je het scenario niet eens goed overlegt, als je nog met elkaar door één deur kunt. Leuk is het niet, maar verstandig wel.
En je pensioen is misschien een ver van je bed show, maar wel degelijk belangrijk.
Ik vind de gedachtegang zo negatief. We schijnen er constant vanuit te moeten gaan dat ons huwelijk weleens zou kunnen gaan stranden.
Niet er vanuit gaan, maar realistisch gezien is de kans dat je relatie strandt 50% en je huwelijk 33%. Dus negatief? Naïef als je het scenario niet eens goed overlegt, als je nog met elkaar door één deur kunt. Leuk is het niet, maar verstandig wel.
En je pensioen is misschien een ver van je bed show, maar wel degelijk belangrijk.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:28
quote:tulpje21 schreef op 27 maart 2012 @ 11:01:
Hier ook een heel naieve domme doos hoor, maar ik ga er ook absoluut niet vanuit dat wij uit elkaar gaan. 12 jaar samen, paar jaar getrouwd. Nog nooit een dip gehad, nog altijd erg gelukkig, pas een kindje samen. Mijn man is erg tegen scheiden en vind (en ik ook) dat je niet zomaar uit elkaar moet gaan maar er toch echt nog wel voor moet vechten mocht er iets tegenzitten. Zeker nu we een kind hebben.
.Hier ook hoor, in 10 jaar nog geen dip gehad eigenlijk. Bijna nooit ruzie, gaat gewoon zijn gangetje en zijn samen erg gelukkig. En scheiden komt in mijn boekje ook niet echt voor nee. Tenzij hij vreemdgaat of me slaat. Maar als we gewoon doorgaan zoals de afgelopen 10 jaar, dan komt het wel goed. Ze zijn echt voorbij gevlogen als voorbeeld heb ik mijn opa & oma en mijn eigen ouders. Opa & oma zijn inmiddels al bijna 60 jaar gelukkig getrouwd en mijn ouders dit jaar 35. Heerlijk dat het nog bestaat!
Hier ook een heel naieve domme doos hoor, maar ik ga er ook absoluut niet vanuit dat wij uit elkaar gaan. 12 jaar samen, paar jaar getrouwd. Nog nooit een dip gehad, nog altijd erg gelukkig, pas een kindje samen. Mijn man is erg tegen scheiden en vind (en ik ook) dat je niet zomaar uit elkaar moet gaan maar er toch echt nog wel voor moet vechten mocht er iets tegenzitten. Zeker nu we een kind hebben.
.Hier ook hoor, in 10 jaar nog geen dip gehad eigenlijk. Bijna nooit ruzie, gaat gewoon zijn gangetje en zijn samen erg gelukkig. En scheiden komt in mijn boekje ook niet echt voor nee. Tenzij hij vreemdgaat of me slaat. Maar als we gewoon doorgaan zoals de afgelopen 10 jaar, dan komt het wel goed. Ze zijn echt voorbij gevlogen als voorbeeld heb ik mijn opa & oma en mijn eigen ouders. Opa & oma zijn inmiddels al bijna 60 jaar gelukkig getrouwd en mijn ouders dit jaar 35. Heerlijk dat het nog bestaat!
dinsdag 27 maart 2012 om 11:31
quote:Janna_ schreef op 27 maart 2012 @ 11:18:
Ik vraag me ook af waarom het voor een man niet juist óók heel leuk zou zijn als hij een dag met zijn kind alleen thuis zou zijn. En hij kan ouderschapsverlof nemen, dus het hoeft niet voor altijd te zijn. Dan kan hij ook tzt weer meer gaan werken.Die van mij vindt dat hartstikke leuk. Hij is echter militair en het is niet mogelijk om deeltijds te werken. Hij heeft wel vaak vrij, tijdens de schoolvakanties, en dan is hij graag thuis met ons kind en speelt hij de thuisblijfouder terwijl ik studeer/werk.
Ik vraag me ook af waarom het voor een man niet juist óók heel leuk zou zijn als hij een dag met zijn kind alleen thuis zou zijn. En hij kan ouderschapsverlof nemen, dus het hoeft niet voor altijd te zijn. Dan kan hij ook tzt weer meer gaan werken.Die van mij vindt dat hartstikke leuk. Hij is echter militair en het is niet mogelijk om deeltijds te werken. Hij heeft wel vaak vrij, tijdens de schoolvakanties, en dan is hij graag thuis met ons kind en speelt hij de thuisblijfouder terwijl ik studeer/werk.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:32
quote:Bammetjebam schreef op 27 maart 2012 @ 11:31:
[...]
Die van mij vindt dat hartstikke leuk. Hij is echter militair en het is niet mogelijk om deeltijds te werken. Hij heeft wel vaak vrij, tijdens de schoolvakanties, en dan is hij graag thuis met ons kind en speelt hij de thuisblijfouder terwijl ik studeer/werk.Ouderschapsverlof kan wel toch, in het leger?
[...]
Die van mij vindt dat hartstikke leuk. Hij is echter militair en het is niet mogelijk om deeltijds te werken. Hij heeft wel vaak vrij, tijdens de schoolvakanties, en dan is hij graag thuis met ons kind en speelt hij de thuisblijfouder terwijl ik studeer/werk.Ouderschapsverlof kan wel toch, in het leger?
dinsdag 27 maart 2012 om 11:34
quote:tulpje21 schreef op 27 maart 2012 @ 11:10:
prima toch dat sommige vrouwen veel willen blijven werken? Maar waarom is het dan niet prima als andere vrouwen er voor kiezen om minder te werken en man fulltime te laten werken?
Tuurlijk MOET jij niet minder werken omdat je man meer verdient. Maar ik vond dat wel handig, we gaan er financieel toch een stuk op achteruit en als we dan van mijn fulltime salaris moeten leven en van een paar centen van man, dan is dat gewoon een stuk minder dan wanneer we zijn fulltime salaris hebben met een paar centen van mij erbij. Is niet zo raar toch? Moet ieder toch voor zich weten? Ik snap echt niet dat men het zo raar vindt dat sommige vrouwen minder gaan werken als er een kind komt. Als je allebei goed verdient dat maakt het ook geen reet uit of de een iets meer verdient dan de ander. Voor iemand anders maakt het misschien wel wat uit.
Wij vinden dat ook gewoon te veel, allebei 4 dagen werken. Dochter gaat nu 2,5 dag weg en dat vinden wij meer dan genoeg. Werk is maar werk. Wat ik zei: zolang ik maar leuk werk heb en genoeg verdien om rond te komen vind ik het prima. Ik leef ook voor andere dingen dan mijn werk.
Ik snap eerlijk gezegd van mezelf ook niet waarom ik me loop te verdedigen. Ik weet zelf hoe het gaat in mijn huwelijk en ik vind het allemaal prima zo. Dus wat maakt het ook allemaal uit.Hier ook. Mijn man verdiend gewoon veel meer dan mij. Als hij een dag minder gaat werken, scheelt dat best veel. Als ik een dag minder ga werken scheelt het een stuk minder. Dan is het toch logisch dat ik minder ga werken? Het is niet zo dat we de vaste lasten niet meer kunnen betalen als hij minder zou gasn werken, maar het word er dan gewoon krapper op en ik wil wel ook op vakantie kunnen blijven gaan en leuke dingen doen met onze dochter. Dat zou toch allemaal minder makkelijk gaan als manlief minder zou gaan werken ipv ik. Maar hij vind het wel belangrijk om ook tijd met zijn dochter door te brengen, dus vandaar dat hij een halve dag minder is gaan werken. En dat is heel lekker nu ik nog verlof heb, want dan hebben we een extra middag met zijn drietjes
prima toch dat sommige vrouwen veel willen blijven werken? Maar waarom is het dan niet prima als andere vrouwen er voor kiezen om minder te werken en man fulltime te laten werken?
Tuurlijk MOET jij niet minder werken omdat je man meer verdient. Maar ik vond dat wel handig, we gaan er financieel toch een stuk op achteruit en als we dan van mijn fulltime salaris moeten leven en van een paar centen van man, dan is dat gewoon een stuk minder dan wanneer we zijn fulltime salaris hebben met een paar centen van mij erbij. Is niet zo raar toch? Moet ieder toch voor zich weten? Ik snap echt niet dat men het zo raar vindt dat sommige vrouwen minder gaan werken als er een kind komt. Als je allebei goed verdient dat maakt het ook geen reet uit of de een iets meer verdient dan de ander. Voor iemand anders maakt het misschien wel wat uit.
Wij vinden dat ook gewoon te veel, allebei 4 dagen werken. Dochter gaat nu 2,5 dag weg en dat vinden wij meer dan genoeg. Werk is maar werk. Wat ik zei: zolang ik maar leuk werk heb en genoeg verdien om rond te komen vind ik het prima. Ik leef ook voor andere dingen dan mijn werk.
Ik snap eerlijk gezegd van mezelf ook niet waarom ik me loop te verdedigen. Ik weet zelf hoe het gaat in mijn huwelijk en ik vind het allemaal prima zo. Dus wat maakt het ook allemaal uit.Hier ook. Mijn man verdiend gewoon veel meer dan mij. Als hij een dag minder gaat werken, scheelt dat best veel. Als ik een dag minder ga werken scheelt het een stuk minder. Dan is het toch logisch dat ik minder ga werken? Het is niet zo dat we de vaste lasten niet meer kunnen betalen als hij minder zou gasn werken, maar het word er dan gewoon krapper op en ik wil wel ook op vakantie kunnen blijven gaan en leuke dingen doen met onze dochter. Dat zou toch allemaal minder makkelijk gaan als manlief minder zou gaan werken ipv ik. Maar hij vind het wel belangrijk om ook tijd met zijn dochter door te brengen, dus vandaar dat hij een halve dag minder is gaan werken. En dat is heel lekker nu ik nog verlof heb, want dan hebben we een extra middag met zijn drietjes
dinsdag 27 maart 2012 om 11:35
quote:rozehanddoek schreef op 27 maart 2012 @ 11:26:
Ik vind de gedachtegang zo negatief. We schijnen er constant vanuit te moeten gaan dat ons huwelijk weleens zou kunnen gaan stranden. Zal ik dan maar helemaal geen kinderen nemen? Want ja, om een kind nou in een gebroken gezin op te laten groeien..
Ik zou ook minder gaan werken als ik een kindje heb. Want ik wil graag tijd met mijn kind doorbrengen en hem/haar niet dagenlang in de opvang hebben. En ja, mijn man kan ook minder gaan werken. Maar als wij zouden besluiten om dat niet te doen, dan is dat niet per definitie ongeëmancipeerd.
Natuurlijk moet TO rekening houden met de kosten die ze gaat maken, maar om dan gelijk haar pensioen er bij te betrekken, dat gaat mij wel een beetje erg ver.
Mijn moeder is tot mijn 9e thuisblijfmoeder geweest. Direct nadat duidelijk was dat mijn moeder zwanger was en vader 4x meer verdiende dan mijn moeder ( nu nog heel wat meer) op jaarbasis, hebben ze bij de notaris vast laten leggen wat er gebeurt bij scheiding m.b.t. pensioen en inkomsten van mijn moeder. Zo was dat gedeelte ook ingedekt en kon mijn moeder thuisblijven, zodat vaders aan zijn carriere kon werken.
Na mijn 9e is ze weer aan het werk gegaan in het onderwijs ( ze kwam in de goede tijd weer binnen). Ze werkt nu 2 ochtenden en dat vindt ze meer dan voldoende ( net 52 geworden). De voorwaarden zijn nog steeds van kracht, maar tot nu toe ziet het er naar uit dat het een zeer gelukkig huwelijk blijft.
Ik zou ook het liefst wat minder gaan werken, het liefst 28 uur. Maar ik wil graag onafhankelijk zijn en blijven van mijn vriend, dus op dit moment denken we beiden aan 4 dagen werken en 1 dag thuis. Zo dragen we evenveel bij aan de opvoeding van ons potentiele kind en kunnen we beiden doorgroeien in onze functie.
Dit is nu nog niet van toepassing, maar een kindje zit wel in de planning ( als het al mogelijk is een zwangerschap te plannen-:) )
Ik vind het wel leuk om al die verschillende verhalen en beweegredenen te lezen om wel of niet te werken. Zolang je zelf tevreden bent en de situatie het toelaat is het toch prima om wat minder te werken?
Ik vind de gedachtegang zo negatief. We schijnen er constant vanuit te moeten gaan dat ons huwelijk weleens zou kunnen gaan stranden. Zal ik dan maar helemaal geen kinderen nemen? Want ja, om een kind nou in een gebroken gezin op te laten groeien..
Ik zou ook minder gaan werken als ik een kindje heb. Want ik wil graag tijd met mijn kind doorbrengen en hem/haar niet dagenlang in de opvang hebben. En ja, mijn man kan ook minder gaan werken. Maar als wij zouden besluiten om dat niet te doen, dan is dat niet per definitie ongeëmancipeerd.
Natuurlijk moet TO rekening houden met de kosten die ze gaat maken, maar om dan gelijk haar pensioen er bij te betrekken, dat gaat mij wel een beetje erg ver.
Mijn moeder is tot mijn 9e thuisblijfmoeder geweest. Direct nadat duidelijk was dat mijn moeder zwanger was en vader 4x meer verdiende dan mijn moeder ( nu nog heel wat meer) op jaarbasis, hebben ze bij de notaris vast laten leggen wat er gebeurt bij scheiding m.b.t. pensioen en inkomsten van mijn moeder. Zo was dat gedeelte ook ingedekt en kon mijn moeder thuisblijven, zodat vaders aan zijn carriere kon werken.
Na mijn 9e is ze weer aan het werk gegaan in het onderwijs ( ze kwam in de goede tijd weer binnen). Ze werkt nu 2 ochtenden en dat vindt ze meer dan voldoende ( net 52 geworden). De voorwaarden zijn nog steeds van kracht, maar tot nu toe ziet het er naar uit dat het een zeer gelukkig huwelijk blijft.
Ik zou ook het liefst wat minder gaan werken, het liefst 28 uur. Maar ik wil graag onafhankelijk zijn en blijven van mijn vriend, dus op dit moment denken we beiden aan 4 dagen werken en 1 dag thuis. Zo dragen we evenveel bij aan de opvoeding van ons potentiele kind en kunnen we beiden doorgroeien in onze functie.
Dit is nu nog niet van toepassing, maar een kindje zit wel in de planning ( als het al mogelijk is een zwangerschap te plannen-:) )
Ik vind het wel leuk om al die verschillende verhalen en beweegredenen te lezen om wel of niet te werken. Zolang je zelf tevreden bent en de situatie het toelaat is het toch prima om wat minder te werken?
dinsdag 27 maart 2012 om 11:41
quote:Captain_Obvious schreef op 27 maart 2012 @ 11:32:
[...]
Ouderschapsverlof kan wel toch, in het leger?
Geen idee eigenlijk hoe dat hier geregeld is voor ambtenaren, we wonen in Belgie (ben zelf Nederlands).
Ik had er in ieder geval geen recht op, daarvoor moest ik een jaar in dienst zijn om dat aan te kunnen vragen, en ik was op mijn toenmalige werkplek zwanger in dienst getreden. Ik mocht ook niet minder werken. Vroeg ik eens op een ochtend, anderhalve maand na mijn zwangerschapsverlof, of het mogelijk was om 4 dagen te werken. Ik werd diezelfde dag nog ontslagen. Proeftijden zijn in Belgie een stuk langer dan in Nederland, en ik moest nog een maand...
[...]
Ouderschapsverlof kan wel toch, in het leger?
Geen idee eigenlijk hoe dat hier geregeld is voor ambtenaren, we wonen in Belgie (ben zelf Nederlands).
Ik had er in ieder geval geen recht op, daarvoor moest ik een jaar in dienst zijn om dat aan te kunnen vragen, en ik was op mijn toenmalige werkplek zwanger in dienst getreden. Ik mocht ook niet minder werken. Vroeg ik eens op een ochtend, anderhalve maand na mijn zwangerschapsverlof, of het mogelijk was om 4 dagen te werken. Ik werd diezelfde dag nog ontslagen. Proeftijden zijn in Belgie een stuk langer dan in Nederland, en ik moest nog een maand...
dinsdag 27 maart 2012 om 11:44
Ik kan overigens in mijn beroep weinig carriëre maken. Ik kan niet groeien, tenzij ik echt een andere studie ga volgen. Qua salaris zit ik aan een cao vast, dus ik kan er niet over onderhandelen en ga elk jaar gewoon iets omhoog tot een bepaald bedrag. Bij mijn man is dat anders. Die kan elk jaar erover onderhandelen, heeft doorgroeimogelijkheden, krijgt regelmatig aanbiedingen voor een andere baan. Hij zit wat werk betreft in een betere positie dan ik en dat is duidelijk te zien aan het salaris. Vandaar ook onze keus dat hij meer blijft werken. Hij gaat als het goed is nog meer verdienen en hij groeit elk jaar meer in salaris. Bij mij komt er jaarlijks weinig bij, dus dat scheelt niet zo veel.
Voor pensioen enzo ben ik niet bang. Ik bouw redelijk wat op nog en ik heb een vrij goed pensioenfonds. Hebben het toevallig laatst nog bekeken. Maar goed, ik ben ook getrouwd in gemeenschap van goederen. Da's vast ook niet slim volgens velen hier, maar dat boeit me niet zo. Voor ons voelt dit prettig en daar gaat het om.
Voor pensioen enzo ben ik niet bang. Ik bouw redelijk wat op nog en ik heb een vrij goed pensioenfonds. Hebben het toevallig laatst nog bekeken. Maar goed, ik ben ook getrouwd in gemeenschap van goederen. Da's vast ook niet slim volgens velen hier, maar dat boeit me niet zo. Voor ons voelt dit prettig en daar gaat het om.
dinsdag 27 maart 2012 om 11:45
