Zwanger
alle pijlers
Waar wil jij bevallen?
maandag 31 juli 2023 om 14:46
Ik zag net een filmpje van een vrouw die bevallen is in zee 
De weeën dienden zich aan op het ritme van de golven, het was echt prachtig om te zien. Ze pakte haar eigen kindje aan.
Hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld: waar ben jij bevallen? En ben je daar tevreden mee? Wil je (bij een eventueel volgende kindje) ergens anders bevallen, en zo ja, waar?
Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen.
De weeën dienden zich aan op het ritme van de golven, het was echt prachtig om te zien. Ze pakte haar eigen kindje aan. Hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld: waar ben jij bevallen? En ben je daar tevreden mee? Wil je (bij een eventueel volgende kindje) ergens anders bevallen, en zo ja, waar?
Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen.
maandag 31 juli 2023 om 17:35
Ik weet niet zo goed waar dat schuldgevoel vandaan komt, maar ik had het wel - en daar moet je met je ratio inderdaad tegenin, want maf is het zeker.sneeuwwitje80 schreef: ↑31-07-2023 17:30Maar dat is toch ook maf. Waarom voel je je daar schuldig over. Hoe is dat je dan aangepraat.
maandag 31 juli 2023 om 18:02
Het rottige is dat je ook nooit van te voren weet wat je gaat overkomen. Ik vond bevallen bijvoorbeeld niet bijzonder pijnlijk. Als in; ik heb nooit een stekende pijn ervaren. Wel heeeeeel veel druk, en dát was heel onaangenaam. Zonder pijnstilling bevallen en dat zou ik zo weer doen, mits het op dezelfde manier gaat. En dat weet je nooit. Overigens ben ik niet extra trots ofzo dat ik een kind op de wereld heb gezet zonder pijnstilling. Jammer dat dat toch nog als oordeel bestaat.
maandag 31 juli 2023 om 18:36
Puur op gevoel zou ik het liefst in mijn eentje op een rustig plekje bevallen, een beetje zoals de vaak genoemde Afrikaanse vrouw achter een boom. 
Maar ja, de werkelijkheid is dat het een natuurlijk proces is waar ook risico's aan zitten. Bevallen is voor mij vooral een (spannende) stap tussen de zwangerschap en een gezond, levend kindje in mijn armen. Dus in het ziekenhuis bevallen, zonder twijfel.
Helaas bij beide zwangerschappen complicaties waardoor de bevalling serieuze risico's meebrengt, dus inmiddels hoop ik zelfs dat de weeën zich niet spontaan aandienen en ik gepland in het ziekenhuis ingeleid of geopereerd (gekeizersneed?) kan worden.
Ik heb zowel de complicaties als de ingeleide kunstverlossing van mijn oudste nooit gezien als falen trouwens. Net als dat ik het hebben van een bril en het gebruik van de pijnstillers om mijn menstruatie door te komen ook niet zie als 'falen van mijn lichaam' ofzo.
Maar ja, de werkelijkheid is dat het een natuurlijk proces is waar ook risico's aan zitten. Bevallen is voor mij vooral een (spannende) stap tussen de zwangerschap en een gezond, levend kindje in mijn armen. Dus in het ziekenhuis bevallen, zonder twijfel.
Helaas bij beide zwangerschappen complicaties waardoor de bevalling serieuze risico's meebrengt, dus inmiddels hoop ik zelfs dat de weeën zich niet spontaan aandienen en ik gepland in het ziekenhuis ingeleid of geopereerd (gekeizersneed?) kan worden.
Ik heb zowel de complicaties als de ingeleide kunstverlossing van mijn oudste nooit gezien als falen trouwens. Net als dat ik het hebben van een bril en het gebruik van de pijnstillers om mijn menstruatie door te komen ook niet zie als 'falen van mijn lichaam' ofzo.
maandag 31 juli 2023 om 19:25
Ik vond het ziekenhuis een prima plek en dat vind ik nog steeds. Toch waren er ook nadelen. Het was zo druk in het ziekenhuis dat we amper iemand hebben gezien tot de persfase. Ook was het allemaal wat onpersoonlijk.
Ik zie hier een paar keer het nadeel voorbij komen dat je dan met de pasgeboren baby nog naar huis moet. Maar ik vond dat eigenlijk helemaal niet erg. Alle rommel bleef in het ziekenhuis, ik kon daar nog douchen en ging schoon weer naar huis. Die rit naar huis voelde juist als heel bijzonder. En thuis aangekomen was het huis versierd en stond de kraamzorg klaar.
Ik zie hier een paar keer het nadeel voorbij komen dat je dan met de pasgeboren baby nog naar huis moet. Maar ik vond dat eigenlijk helemaal niet erg. Alle rommel bleef in het ziekenhuis, ik kon daar nog douchen en ging schoon weer naar huis. Die rit naar huis voelde juist als heel bijzonder. En thuis aangekomen was het huis versierd en stond de kraamzorg klaar.
maandag 31 juli 2023 om 19:37
Soms heb je ook gewoon niet te kiezen en dat geldt niet alleen in het geval van een medische bevalling.
Ik had het helemaal bedacht, weer naar het ziekenhuis, want prima eerste ingeleide bevalling, met ballon, weeenopwekkers, duur van 30 uur totaal en uiteindelijk ruggenprik. Ik vond het echt meer dan prima, die bevalling. Lief personeel, fijne kamers, geen troep rondom je eigen bed en ik vond die autorit naar huis super bijzonder met een baby naast me in de maxicosi.
Ik had ( en heb ) ook niets met de bevalbeweging die hele bevalplannen had, met zoutlamp en alles erop en eraan. Bevallen was gewoon onderdeel van het krijgen van een hopelijk gezond kind, waar en hoe dat gebeurde kon me vrij weinig schelen.
Een tweede mocht van mij op dezelfde plek komen.
Tja en toen kon dat niet, want van 3 cm naar 10 cm ging in een half uur. Dan kun je denken dat je op de meest veilige plek wil bevallen, met alle medische hulpmiddelen om je heen, maar dan blijkt de veiligste optie gewoon thuis te zijn. Of zoals ik al eerder zei, aan de rand van de snelweg, maar ik denk dat iedereen dan zal kiezen voor thuis als veilige optie
. Van eerste zeurende pijn tot bevallen van een kind was in nog geen 3 uur gepiept. Kwam ik aan met mijn eerdere ervaring van 30 uur, dat liep even anders.
Ik had me heel druk kunnen maken over de grootte van mijn baby ( want de oudste was al 4,5 kg en 54 cm, nummer 2 was nog een tandje groter), de relatief lichte fluxus die ik eerder had gehad en waardoor ik een plaatsindicatie had om te bevallen in het ziekenhuis, mocht ik dat willen en het feit dat er van alles mis kon gaan tijdens die thuisbevalling. Dat gebeurde niet en zowel baby als ik waren kerngezond.
Bevalling was echt fantastisch, pijnlijk zeker, maar wel een hele andere ervaring dan mijn ingeleide bevalling. En achteraf ben ik eigenlijk best blij met die tweede ervaring thuis, want niemand had me daarvoor kunnen overtuigen van hoe prettig dat kan zijn, zeker als er geen spannende of gevaarlijke situaties zijn/ontstaan.
Ik had het helemaal bedacht, weer naar het ziekenhuis, want prima eerste ingeleide bevalling, met ballon, weeenopwekkers, duur van 30 uur totaal en uiteindelijk ruggenprik. Ik vond het echt meer dan prima, die bevalling. Lief personeel, fijne kamers, geen troep rondom je eigen bed en ik vond die autorit naar huis super bijzonder met een baby naast me in de maxicosi.
Ik had ( en heb ) ook niets met de bevalbeweging die hele bevalplannen had, met zoutlamp en alles erop en eraan. Bevallen was gewoon onderdeel van het krijgen van een hopelijk gezond kind, waar en hoe dat gebeurde kon me vrij weinig schelen.
Een tweede mocht van mij op dezelfde plek komen.
Tja en toen kon dat niet, want van 3 cm naar 10 cm ging in een half uur. Dan kun je denken dat je op de meest veilige plek wil bevallen, met alle medische hulpmiddelen om je heen, maar dan blijkt de veiligste optie gewoon thuis te zijn. Of zoals ik al eerder zei, aan de rand van de snelweg, maar ik denk dat iedereen dan zal kiezen voor thuis als veilige optie
. Van eerste zeurende pijn tot bevallen van een kind was in nog geen 3 uur gepiept. Kwam ik aan met mijn eerdere ervaring van 30 uur, dat liep even anders. Ik had me heel druk kunnen maken over de grootte van mijn baby ( want de oudste was al 4,5 kg en 54 cm, nummer 2 was nog een tandje groter), de relatief lichte fluxus die ik eerder had gehad en waardoor ik een plaatsindicatie had om te bevallen in het ziekenhuis, mocht ik dat willen en het feit dat er van alles mis kon gaan tijdens die thuisbevalling. Dat gebeurde niet en zowel baby als ik waren kerngezond.
Bevalling was echt fantastisch, pijnlijk zeker, maar wel een hele andere ervaring dan mijn ingeleide bevalling. En achteraf ben ik eigenlijk best blij met die tweede ervaring thuis, want niemand had me daarvoor kunnen overtuigen van hoe prettig dat kan zijn, zeker als er geen spannende of gevaarlijke situaties zijn/ontstaan.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 31-07-2023 19:58
2.80% gewijzigd
maandag 31 juli 2023 om 19:52
Joh, waren al jouw gevoelens volledig rationeel in de week na de bevalling? Je schuldig voelen als je kind een moeilijk start heeft komt volgens mij veel voor en heeft niets met dingen aangepraat krijgen te maken. Je wilt je baby gewoon beschermen tegen alles en accepteren dat je baby het moeilijk(er) heeft kan gewoon lastig zijn met alle hormoonwisselingen.sneeuwwitje80 schreef: ↑31-07-2023 17:30Maar dat is toch ook maf. Waarom voel je je daar schuldig over. Hoe is dat je dan aangepraat.
maandag 31 juli 2023 om 19:54
maandag 31 juli 2023 om 20:17
Ik ben bevallen in het ziekenhuis want ik was knetter-medisch. Geloof dat ik uiteindelijk wel vier verschillende ziekenhuis-bevalling indicaties had. Inclusief een waar ik op voorhand al van wist (chronische ziekte waarbij keizersnede/vacuumpomp geregeld nodig zijn) en die voor mij dus de keuze voor het ziekenhuis al had vastgelegd. Bevallen zelf hoeft voor mij ook niet zo nodig thuis, maar rond de geboorte van mijn zoontje heb ik uiteindelijk 4,5 dag in het ziekenhuis gelegen, waarvan ik zeker de eerste klinkklare onzin vond. Dat zou ik voor een tweede wel anders willen, ga ik ook bespreken tzt, maar verder wat mij betreft gewoon weer (hetzelfde) ziekenhuis.
In liefde en NaNoWriMo is alles geoorloofd
maandag 31 juli 2023 om 20:19
Ik wilde in het ziekenhuis bevallen en zo is het ook gegaan, uiteindelijk foetale nood met een spoedkeizersnee. Heel dankbaar dat ik al in het ziekenhuis was, want ik werd binnen 10 minuten naar de ok gesjeesd. Hadden we nog een tweede gekregen, dan was ik voor een geplande keizersnee gegaan. Die keizersnee vond ik eigenlijk best relaxed (raar woord in spoedcontext); het werk werd voor mij gedaan en kind was er snel uit. En eigenlijk was ik ook wel blij dat mijn vagina nog intact was.
maandag 31 juli 2023 om 20:25
Ja, dat had ik na mijn eerste ook wel. Vooral omdat veel mannen toch afknappen op een ruime vagina. Intussen kan het me niet meer schelen. Ik had een perineumruptuur maar dat is prima geheeld. En mijn vagina is toch niet meer op die manier "in gebruik"Premium schreef: ↑31-07-2023 20:19Ik wilde in het ziekenhuis bevallen en zo is het ook gegaan, uiteindelijk foetale nood met een spoedkeizersnee. Heel dankbaar dat ik al in het ziekenhuis was, want ik werd binnen 10 minuten naar de ok gesjeesd. Hadden we nog een tweede gekregen, dan was ik voor een geplande keizersnee gegaan. Die keizersnee vond ik eigenlijk best relaxed (raar woord in spoedcontext); het werk werd voor mij gedaan en kind was er snel uit. En eigenlijk was ik ook wel blij dat mijn vagina nog intact was.
maandag 31 juli 2023 om 20:27
Wij hebben ook een week in het ziekenhuis gelegen maar ik heb me juist nooit schuldig gevoeld. Ik ben juist blij voor m'n kind dat de juiste zorg voorhanden was waardoor ze nu gezond is (en het überhaupt heeft gered).frambozentaartje schreef: ↑31-07-2023 17:24Maar vind je jezelf dan ook onnatuurlijk als je een blarenpleister opplakt of je tanden laat schoonmaken bij de mondhygienist? Dat doen we toch ook niet in ons eentje, waarom zou bevallen dan wel zelf moeten? We zijn met zijn allen toch onderdeel van een samenleving - en onze samenleving biedt gelukkig meer ondersteuning dan een beetje zeewater.
Ik heb 1 kind en die is in het ziekenhuis geboren, en dat is maar goed ook, want hij had de eerste week nogal wat medische hulp nodig. Ik heb me daar best schuldig over gevoeld - want ik gunde mijn kind heel erg een rimpelloze romantische start van zijn leven, een en al gelukzalige blijheid, en dat was het niet - maar rationeel wist ik wel dat het mijn schuld niet was.
Ik vond de week niet per se leuk. Maar ik heb het mezelf nooit kwalijk genomen dat de bevalling een ramp was.
maandag 31 juli 2023 om 21:44
Omg :')PrettyBrave schreef: ↑31-07-2023 20:25Ja, dat had ik na mijn eerste ook wel. Vooral omdat veel mannen toch afknappen op een ruime vagina. Intussen kan het me niet meer schelen. Ik had een perineumruptuur maar dat is prima geheeld. En mijn vagina is toch niet meer op die manier "in gebruik"
Handig juist zo'n wijde vagina, daarmee scheidt je het kaf van het koren.
Wat ook kan helpen zijn te strakke hechtingen, ik ben volgens mij krapper dan voorheen.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
maandag 31 juli 2023 om 21:57
Dat is dan alleen de ingang/insteek en niet de vleestunnel zelf, zeg maar. Hoewel ik geen man ben en dus geen idee heb hoeveel het nou echt verschilt.
maandag 31 juli 2023 om 22:01
Ik ga hier toch een beetje aan twijfelen.PrettyBrave schreef: ↑31-07-2023 21:57Dat is dan alleen de ingang/insteek en niet de vleestunnel zelf, zeg maar. Hoewel ik geen man ben en dus geen idee heb hoeveel het nou echt verschilt.
Vleestunnel, serieus?
Je flikt het in elk topic. Het begint normaal en ineens gooi je er een sneue, stomme, seksistisch getinte opmerking in.
Echt, waarom?
.
maandag 31 juli 2023 om 22:01
Mooie postAmaryllis schreef: ↑31-07-2023 18:36Puur op gevoel zou ik het liefst in mijn eentje op een rustig plekje bevallen, een beetje zoals de vaak genoemde Afrikaanse vrouw achter een boom.
Maar ja, de werkelijkheid is dat het een natuurlijk proces is waar ook risico's aan zitten. Bevallen is voor mij vooral een (spannende) stap tussen de zwangerschap en een gezond, levend kindje in mijn armen. Dus in het ziekenhuis bevallen, zonder twijfel.
Helaas bij beide zwangerschappen complicaties waardoor de bevalling serieuze risico's meebrengt, dus inmiddels hoop ik zelfs dat de weeën zich niet spontaan aandienen en ik gepland in het ziekenhuis ingeleid of geopereerd (gekeizersneed?) kan worden.
Ik heb zowel de complicaties als de ingeleide kunstverlossing van mijn oudste nooit gezien als falen trouwens. Net als dat ik het hebben van een bril en het gebruik van de pijnstillers om mijn menstruatie door te komen ook niet zie als 'falen van mijn lichaam' ofzo.
maandag 31 juli 2023 om 22:22
Ik vind dat het voor mannen een afknapper zou zijn nog raarder dan de vleestunnel. Dat ik zei dat je daarmee het kaf van het koren scheidt was niet eens als grap bedoeld. Dat soort oppervlakkige mannen (als ze überhaupt al bestaan en het geen rare onzekerheid van vrouwen zelf is) kan je maar beter gelijk uit je bed schoppen.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
maandag 31 juli 2023 om 22:32
Ik heb dat toch best vaak gehoord van vriendinnen die meerdere keren vaginaal zijn bevallen. Dat hun mannen zeurden omdat het te wijd was geworden.Aviendha schreef: ↑31-07-2023 22:22Ik vind dat het voor mannen een afknapper zou zijn nog raarder dan de vleestunnel. Dat ik zei dat je daarmee het kaf van het koren scheidt was niet eens als grap bedoeld. Dat soort oppervlakkige mannen (als ze überhaupt al bestaan en het geen rare onzekerheid van vrouwen zelf is) kan je maar beter gelijk uit je bed schoppen.
maandag 31 juli 2023 om 22:36
Ik heb het echt nog nooit gehoord van iemand gehoord, wat debiel zeg van die mannen. Alsof die vrouw er wat aan kan veranderen.PrettyBrave schreef: ↑31-07-2023 22:32Ik heb dat toch best vaak gehoord van vriendinnen die meerdere keren vaginaal zijn bevallen. Dat hun mannen zeurden omdat het te wijd was geworden.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
maandag 31 juli 2023 om 22:41
Ik las zelfs eens een verhaal waarin de man na de bevalling vroeg aan de verloskundige of ze zijn vrouw niet “een paar tandjes strakker kon hechten”. Ik kan alleen maar hopen dat dat verzonnen is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
