Zwanger
alle pijlers
Zit er echt niemand in hetzelfde schuitje??? Op naar de hersteloperatie!
woensdag 11 oktober 2006 om 19:10
Hoi hoi,
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
zaterdag 12 juli 2008 om 19:32
@jackie
We moeten nog een afspraak maken. Heb wel gebeld met ons plaatselijke ziekenhuis, maar voor een afspraak bij het lab, moet je langs komen geloof ik..... Dat is er nog niet van gekomen. Maar week 30 begint onze vakantie en dan doen we dat gelijk ff..... Maar ik denk dat het eind augustus ofzo wordt... Wel spannend hoor, ben zooooooooooooo bang dat het niet leeft.............. Maar goed, het is zoals het is en meer dan het beste ervan hopen kunnen we niet doen....
Juist, zoiets las ik al over dat tempen ja, maar als het eenmaal zo hoog is, dan heb je je eisprong ook al gehad toch? Hahahaha lijkt me niet handig dan..... Ovulatietesten waag ik me niet aan, eerst die sementest maar eens, voordat ik helemaal obsessief bezig ga.....dan weten we ook of het uberhaupt nut heeft.
We moeten nog een afspraak maken. Heb wel gebeld met ons plaatselijke ziekenhuis, maar voor een afspraak bij het lab, moet je langs komen geloof ik..... Dat is er nog niet van gekomen. Maar week 30 begint onze vakantie en dan doen we dat gelijk ff..... Maar ik denk dat het eind augustus ofzo wordt... Wel spannend hoor, ben zooooooooooooo bang dat het niet leeft.............. Maar goed, het is zoals het is en meer dan het beste ervan hopen kunnen we niet doen....
Juist, zoiets las ik al over dat tempen ja, maar als het eenmaal zo hoog is, dan heb je je eisprong ook al gehad toch? Hahahaha lijkt me niet handig dan..... Ovulatietesten waag ik me niet aan, eerst die sementest maar eens, voordat ik helemaal obsessief bezig ga.....dan weten we ook of het uberhaupt nut heeft.
zaterdag 12 juli 2008 om 20:39
Hoi iedereen,
Mijn mannetje heeft twee keer een hersteloperatie ondergaan. De eerste is niet gelukt. Dat was erg teleurstellend. Ook omdat hij pas 1,5 jaar daarvoor was gesterilliseerd (vlak voordat ik hem leerde kennen!). Toen een tweede, op goed geluk, erg dapper van mijn vriend, en ook van de chirurg die het aandurfde. Die tweede poging is wonderwel geslaagd, toen kon het gaan beginnen!! Maar wat denk je, de natuur laat zich niet leiden. Ik werd maar niet zwanger.
Toen werden er een half jaar geleden antistoffen aangetroffen in het sperma van mijn vriend. Ik ging ervan uit dat we de medische molen in zouden moeten gaan om zwanger te raken. Ik had het recept van de dokter al in huis, voor de IUI, dan zouden ze het sperma gaan schoonwassen en inspuiten. De arts zei nog dat de kansen niet hoger zouden worden met IUI, maar ik dacht echt dat het niet meer op de natuurlijke manier zou gebeuren. Maar ook nu had ik het mis!
Ik ben 36 jaar, en nu sinds 12 weken in verwachting van een tweeling, en ze zijn helemaal op de natuurlijke manier in de echtelijke spnde verwekt! Vinden jullie dat nu ook niet een wonder?? Dus, moed houden! Ik hoop dat dit een hart onder de riem is voor iedereen die graag zwanger wil worden. Laat je niet gek maken!
Mijn mannetje heeft twee keer een hersteloperatie ondergaan. De eerste is niet gelukt. Dat was erg teleurstellend. Ook omdat hij pas 1,5 jaar daarvoor was gesterilliseerd (vlak voordat ik hem leerde kennen!). Toen een tweede, op goed geluk, erg dapper van mijn vriend, en ook van de chirurg die het aandurfde. Die tweede poging is wonderwel geslaagd, toen kon het gaan beginnen!! Maar wat denk je, de natuur laat zich niet leiden. Ik werd maar niet zwanger.
Toen werden er een half jaar geleden antistoffen aangetroffen in het sperma van mijn vriend. Ik ging ervan uit dat we de medische molen in zouden moeten gaan om zwanger te raken. Ik had het recept van de dokter al in huis, voor de IUI, dan zouden ze het sperma gaan schoonwassen en inspuiten. De arts zei nog dat de kansen niet hoger zouden worden met IUI, maar ik dacht echt dat het niet meer op de natuurlijke manier zou gebeuren. Maar ook nu had ik het mis!
Ik ben 36 jaar, en nu sinds 12 weken in verwachting van een tweeling, en ze zijn helemaal op de natuurlijke manier in de echtelijke spnde verwekt! Vinden jullie dat nu ook niet een wonder?? Dus, moed houden! Ik hoop dat dit een hart onder de riem is voor iedereen die graag zwanger wil worden. Laat je niet gek maken!
zaterdag 12 juli 2008 om 20:44
spnde is sponde. Oh, en mijn vriend zegt nu tegen mij: een ontspannen gevoel is ook belangrijk. Bij mij liepen de emoties soms heel hoog op. Toen, blijkbaar was ik daar klaar voor, besloot ik om het emotioneel wat rustiger aan te doen. Als je dat al kan beslissen hoor, daar gaat heel wat aan vooraf. Maar ik zei tegen mezelf; misschien duurt het nog wel twee jaar voor ik zwanger raak. Moet ik dan nog twee jaar in een emotionele achtbaan zitten, of zal ik ook nu proberen om gewoon gelukkig te zijn. En ik werd toen echt rustiger en blijer van binnen.
Oh ja, er is ook een baarmoederfoto van mij gemaakt, dan spuiten ze vloeistof in, om te kijken of je eileiders goed open zijn. Daarna heb je meer kans op zwangerschap. Nou, dat blijkt dus wel!!
Oh ja, er is ook een baarmoederfoto van mij gemaakt, dan spuiten ze vloeistof in, om te kijken of je eileiders goed open zijn. Daarna heb je meer kans op zwangerschap. Nou, dat blijkt dus wel!!
zondag 13 juli 2008 om 22:10
sjonge wat een verschillende verhalen. ik zet ons verhaal er ook maar op, want het is een positieve en positief meot je proberen te blijven.
mijn man was sinds 2 jr gesteriliseerd. toen kwam de hersteloperatie. vreselijk, maar met het volste vertrouwen dat het goed zou komen. het was niet eens bont en blauw, maar gewoon zwart, ik vroeg me af of er uberhaupt nog iets leefde. hij moest zelfs de nacht overblijven. enkele weken moest hij zo'n geval om waar ik de naam van kwijt ben. Dit omdat het wel gehecht was maar aan eigen gewicht hing, dus zeer kwetsbaar. met moeite is hem dat gelukt. maar de operatie was dan wel gelukt, toen de test of het echt ok was. en dat was zo, goede score. ze zeiden wel dat je altijd minder kans hebt met zo'n geschiedenis. goed, daar stonden we niet al te veel bij stil, na een jaar en 2 maanden stopte ik met de pil en na 3 x was het raak, dus niets geen moeilijkheid. hoe een wonder! wel moet ik zeggen dat het ook heel goed is dat het snel raak was, want wellicht waren we anders toch iets onzekerder geworden want dan ga je toch nadenken...
geloven dat het kan, altijd weer. de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
mijn man was sinds 2 jr gesteriliseerd. toen kwam de hersteloperatie. vreselijk, maar met het volste vertrouwen dat het goed zou komen. het was niet eens bont en blauw, maar gewoon zwart, ik vroeg me af of er uberhaupt nog iets leefde. hij moest zelfs de nacht overblijven. enkele weken moest hij zo'n geval om waar ik de naam van kwijt ben. Dit omdat het wel gehecht was maar aan eigen gewicht hing, dus zeer kwetsbaar. met moeite is hem dat gelukt. maar de operatie was dan wel gelukt, toen de test of het echt ok was. en dat was zo, goede score. ze zeiden wel dat je altijd minder kans hebt met zo'n geschiedenis. goed, daar stonden we niet al te veel bij stil, na een jaar en 2 maanden stopte ik met de pil en na 3 x was het raak, dus niets geen moeilijkheid. hoe een wonder! wel moet ik zeggen dat het ook heel goed is dat het snel raak was, want wellicht waren we anders toch iets onzekerder geworden want dan ga je toch nadenken...
geloven dat het kan, altijd weer. de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
maandag 14 juli 2008 om 13:52
Reminder:
Helaas dus. Toch weer een afknapper. We moeten het toch positief blijven bekijken. Als je het verhaal van grapje leest is er hoop. Voor ons wordt het deze maand zeker niks. Mijn lief is met zijn kids op vakantie, precies als ik een eisprong moet krijgen. Nou da's ook niet top, maar kan ik geen teleurstelling hebben ook als ik ongesteld wordt. Erg jammer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik hieraan begonnen zou zijn, als ik alles van tevoren wist. Een man met kinderen en nog eens gesteriliseerd ook. Men zegt dan ook allemaal, dat weet je toch van te voren, maar het valt gewoon zwaar en ik vind het moeilijk. We kunnen niet eens saampies op vakantie. Pff. Wordt er een beetje sip van. Ga dus maar weer aan het werk.
quote:Reminder schreef op 14 juli 2008 @ 08:45:
Nou, mijn lichaam heeft me voor de gek gehouden want gisteren ongesteld geworden en niet zo'n klein beetje ook. Was ook te mooi om waar te zijn... Maar goed, we gaan vrolijk verder!
Helaas dus. Toch weer een afknapper. We moeten het toch positief blijven bekijken. Als je het verhaal van grapje leest is er hoop. Voor ons wordt het deze maand zeker niks. Mijn lief is met zijn kids op vakantie, precies als ik een eisprong moet krijgen. Nou da's ook niet top, maar kan ik geen teleurstelling hebben ook als ik ongesteld wordt. Erg jammer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik hieraan begonnen zou zijn, als ik alles van tevoren wist. Een man met kinderen en nog eens gesteriliseerd ook. Men zegt dan ook allemaal, dat weet je toch van te voren, maar het valt gewoon zwaar en ik vind het moeilijk. We kunnen niet eens saampies op vakantie. Pff. Wordt er een beetje sip van. Ga dus maar weer aan het werk.
quote:Reminder schreef op 14 juli 2008 @ 08:45:
Nou, mijn lichaam heeft me voor de gek gehouden want gisteren ongesteld geworden en niet zo'n klein beetje ook. Was ook te mooi om waar te zijn... Maar goed, we gaan vrolijk verder!
maandag 14 juli 2008 om 20:37
@ Douja
Ja zeker moet je dat zelf betalen. Kosten verschillen nogal per ziekenhuis, van ongeveer 1500 tot 2100 euro!!
@reminder
Wat jammer dat je ongesteld bent geworden...... Been there, is zo verrot, helemaal als je lichaam je andere dingen laat geloven....... Hoofd niet laten hangen, nieuwe ronde, nieuwe prijzen!!!
@jackie
Tja, moeilijk om op jouw verhaal te reageren, word er zelf ook wat sip van..... Klinkt allemaal niet zo florisant, kan je wel proberen op te beuren, maar weet niet goed hoe..... Misschien weet reminder iets positiefs ervan te maken?? Als ik het allemaal zo lees steeds, was ik in jouw schoenen niet van plan om daadwerkelijk proberen zwanger te raken...... Maar goed, niemand is gelijk en je moet je eigen gevoel volgen natuurlijk..... Nu ben ik nog eerlijker geweest dan ik van plan was....zal ik het wissen.....hmmmm....nee, ik laat het staan, het is een forum en daar deel je meningen.....toch????
@grapje en vicky
Leuk om positief nieuws te horen!!!! Het is dus toch mogelijk!!
Alleen jammer dat het bij beide mannen maar kort geleden was.......(voor jullie natuurlijk wel heel erg mooi)maar mijn vriend is veeeeeeeel langer gesteriliseerd geweest...... Dus voor mij is het niet hoopgevend genoeg.... Maar goed, volgens mij was er in het begin van het forum wel iemand waarbij de man al aardig wat jaren gesteriliseerd was en die ook zwanger is geworden.....De wonderen zijn de wereld nog niet uit!!! Strax eerst die sementest maar eens voordat ik me helemaal gek maak met zogenaamde symptomen, die mijn hersenen zelf ter plekke verzinnen.....................
Beetje chagrijnige reactie vandaa geloof ik....
Hhahahahaha ik heb zo van die zwarte dagen, maar goed is minder pessimistisc bedoeld,als dat het eruit komt hoor!!
Ja zeker moet je dat zelf betalen. Kosten verschillen nogal per ziekenhuis, van ongeveer 1500 tot 2100 euro!!
@reminder
Wat jammer dat je ongesteld bent geworden...... Been there, is zo verrot, helemaal als je lichaam je andere dingen laat geloven....... Hoofd niet laten hangen, nieuwe ronde, nieuwe prijzen!!!
@jackie
Tja, moeilijk om op jouw verhaal te reageren, word er zelf ook wat sip van..... Klinkt allemaal niet zo florisant, kan je wel proberen op te beuren, maar weet niet goed hoe..... Misschien weet reminder iets positiefs ervan te maken?? Als ik het allemaal zo lees steeds, was ik in jouw schoenen niet van plan om daadwerkelijk proberen zwanger te raken...... Maar goed, niemand is gelijk en je moet je eigen gevoel volgen natuurlijk..... Nu ben ik nog eerlijker geweest dan ik van plan was....zal ik het wissen.....hmmmm....nee, ik laat het staan, het is een forum en daar deel je meningen.....toch????
@grapje en vicky
Leuk om positief nieuws te horen!!!! Het is dus toch mogelijk!!
Alleen jammer dat het bij beide mannen maar kort geleden was.......(voor jullie natuurlijk wel heel erg mooi)maar mijn vriend is veeeeeeeel langer gesteriliseerd geweest...... Dus voor mij is het niet hoopgevend genoeg.... Maar goed, volgens mij was er in het begin van het forum wel iemand waarbij de man al aardig wat jaren gesteriliseerd was en die ook zwanger is geworden.....De wonderen zijn de wereld nog niet uit!!! Strax eerst die sementest maar eens voordat ik me helemaal gek maak met zogenaamde symptomen, die mijn hersenen zelf ter plekke verzinnen.....................
Beetje chagrijnige reactie vandaa geloof ik....
Hhahahahaha ik heb zo van die zwarte dagen, maar goed is minder pessimistisc bedoeld,als dat het eruit komt hoor!!
dinsdag 15 juli 2008 om 17:28
Netjenetje,
Fijn dat je zo eerlijk bent. Je had het zeker niet moeten wissen hoor. Daar is inderdaad het forum voor. Mag ik je vragen waarom je niet zwanger zou gaan proberen te raken als je in mijn schoenen stond? Eerlijk zeggen hoor, daar kan ik wat mee he!
Ik twijfel ook weleens inderdaad hoor. Ik heb mijn vriend daar helemaal in vrij gelaten om die hersteloperatie te laten doen. Ik heb hem niet gepushed omdat ik wilde dat het echt zijn beslissing was en dat hij het niet alleen voor mij deed. Het is een hele lieve man, maar hij doet heel makkelijk wat voor een ander. Dat heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat hij er zelf mee kwam om het te laten gaan herstellen. Hij vond ons leeftijdsverschil in het begin best een probleem(wij schelen derien jaar). Hij was bang mij kwijt te raken aan iemand die jonger is en daardoor misschien als vader ook interessanter was dan hij. Nou dit vond ik dus niet en het zou me overigens niet gebeuren ook. Ook ben nog steeds knettergek op hem, maar moet toegeven dat in het eerste half jaar dat wij elkaar kenden het wel heel anders was zonder zijn kinderen erbij, die we heel rustig aan hebben laten wennen. Lang wachten wil ik niet, omdat we allebei ouder worden, vandaar dat ik er eigenlijk toch voor wil gaan. Buiten het feit dat ik het nu weer even moeilijk vind in mijn eentje, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik had graag gezien dat hij wat tijd voor ons saampies gereserveerd had, maar helaas...... vandaar een beetje sip. Maaaaar als je elkaar even niet ziet, weet je weer hoeveel je iemand mist en dus hoeveel je van hem houdt!
Jou verhaal dus niet echt sip hoor, iedereen mag wel eens sip zijn. Snap het best. Als ik Reminder haar verhalen lees, zal zij die ook ongetwijfeld wel hebben. Wat jij hebt hebben wij volgens mij allemaal. Dat onze hersenen zelf symptomen gaan verzinnen. Ha ha, vind het wel mooi gezegd.
Je hebt helemaal gelijk om eerst die test af te wachten, maar ja we willen zo graag verder he met zijn allen. En wie weet is het eerder al wel raak he!
quote:netjenetje schreef op 14 juli 2008 @ 20:37:
@ Douja
Ja zeker moet je dat zelf betalen. Kosten verschillen nogal per ziekenhuis, van ongeveer 1500 tot 2100 euro!!
@reminder
Wat jammer dat je ongesteld bent geworden...... Been there, is zo verrot, helemaal als je lichaam je andere dingen laat geloven....... Hoofd niet laten hangen, nieuwe ronde, nieuwe prijzen!!!
@jackie
Tja, moeilijk om op jouw verhaal te reageren, word er zelf ook wat sip van..... Klinkt allemaal niet zo florisant, kan je wel proberen op te beuren, maar weet niet goed hoe..... Misschien weet reminder iets positiefs ervan te maken?? Als ik het allemaal zo lees steeds, was ik in jouw schoenen niet van plan om daadwerkelijk proberen zwanger te raken...... Maar goed, niemand is gelijk en je moet je eigen gevoel volgen natuurlijk..... Nu ben ik nog eerlijker geweest dan ik van plan was....zal ik het wissen.....hmmmm....nee, ik laat het staan, het is een forum en daar deel je meningen.....toch????
@grapje en vicky
Leuk om positief nieuws te horen!!!! Het is dus toch mogelijk!!
Alleen jammer dat het bij beide mannen maar kort geleden was.......(voor jullie natuurlijk wel heel erg mooi)maar mijn vriend is veeeeeeeel langer gesteriliseerd geweest...... Dus voor mij is het niet hoopgevend genoeg.... Maar goed, volgens mij was er in het begin van het forum wel iemand waarbij de man al aardig wat jaren gesteriliseerd was en die ook zwanger is geworden.....De wonderen zijn de wereld nog niet uit!!! Strax eerst die sementest maar eens voordat ik me helemaal gek maak met zogenaamde symptomen, die mijn hersenen zelf ter plekke verzinnen.....................
Beetje chagrijnige reactie vandaa geloof ik....
Hhahahahaha ik heb zo van die zwarte dagen, maar goed is minder pessimistisc bedoeld,als dat het eruit komt hoor!!
Fijn dat je zo eerlijk bent. Je had het zeker niet moeten wissen hoor. Daar is inderdaad het forum voor. Mag ik je vragen waarom je niet zwanger zou gaan proberen te raken als je in mijn schoenen stond? Eerlijk zeggen hoor, daar kan ik wat mee he!
Ik twijfel ook weleens inderdaad hoor. Ik heb mijn vriend daar helemaal in vrij gelaten om die hersteloperatie te laten doen. Ik heb hem niet gepushed omdat ik wilde dat het echt zijn beslissing was en dat hij het niet alleen voor mij deed. Het is een hele lieve man, maar hij doet heel makkelijk wat voor een ander. Dat heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat hij er zelf mee kwam om het te laten gaan herstellen. Hij vond ons leeftijdsverschil in het begin best een probleem(wij schelen derien jaar). Hij was bang mij kwijt te raken aan iemand die jonger is en daardoor misschien als vader ook interessanter was dan hij. Nou dit vond ik dus niet en het zou me overigens niet gebeuren ook. Ook ben nog steeds knettergek op hem, maar moet toegeven dat in het eerste half jaar dat wij elkaar kenden het wel heel anders was zonder zijn kinderen erbij, die we heel rustig aan hebben laten wennen. Lang wachten wil ik niet, omdat we allebei ouder worden, vandaar dat ik er eigenlijk toch voor wil gaan. Buiten het feit dat ik het nu weer even moeilijk vind in mijn eentje, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik had graag gezien dat hij wat tijd voor ons saampies gereserveerd had, maar helaas...... vandaar een beetje sip. Maaaaar als je elkaar even niet ziet, weet je weer hoeveel je iemand mist en dus hoeveel je van hem houdt!
Jou verhaal dus niet echt sip hoor, iedereen mag wel eens sip zijn. Snap het best. Als ik Reminder haar verhalen lees, zal zij die ook ongetwijfeld wel hebben. Wat jij hebt hebben wij volgens mij allemaal. Dat onze hersenen zelf symptomen gaan verzinnen. Ha ha, vind het wel mooi gezegd.
Je hebt helemaal gelijk om eerst die test af te wachten, maar ja we willen zo graag verder he met zijn allen. En wie weet is het eerder al wel raak he!
quote:netjenetje schreef op 14 juli 2008 @ 20:37:
@ Douja
Ja zeker moet je dat zelf betalen. Kosten verschillen nogal per ziekenhuis, van ongeveer 1500 tot 2100 euro!!
@reminder
Wat jammer dat je ongesteld bent geworden...... Been there, is zo verrot, helemaal als je lichaam je andere dingen laat geloven....... Hoofd niet laten hangen, nieuwe ronde, nieuwe prijzen!!!
@jackie
Tja, moeilijk om op jouw verhaal te reageren, word er zelf ook wat sip van..... Klinkt allemaal niet zo florisant, kan je wel proberen op te beuren, maar weet niet goed hoe..... Misschien weet reminder iets positiefs ervan te maken?? Als ik het allemaal zo lees steeds, was ik in jouw schoenen niet van plan om daadwerkelijk proberen zwanger te raken...... Maar goed, niemand is gelijk en je moet je eigen gevoel volgen natuurlijk..... Nu ben ik nog eerlijker geweest dan ik van plan was....zal ik het wissen.....hmmmm....nee, ik laat het staan, het is een forum en daar deel je meningen.....toch????
@grapje en vicky
Leuk om positief nieuws te horen!!!! Het is dus toch mogelijk!!
Alleen jammer dat het bij beide mannen maar kort geleden was.......(voor jullie natuurlijk wel heel erg mooi)maar mijn vriend is veeeeeeeel langer gesteriliseerd geweest...... Dus voor mij is het niet hoopgevend genoeg.... Maar goed, volgens mij was er in het begin van het forum wel iemand waarbij de man al aardig wat jaren gesteriliseerd was en die ook zwanger is geworden.....De wonderen zijn de wereld nog niet uit!!! Strax eerst die sementest maar eens voordat ik me helemaal gek maak met zogenaamde symptomen, die mijn hersenen zelf ter plekke verzinnen.....................
Beetje chagrijnige reactie vandaa geloof ik....
Hhahahahaha ik heb zo van die zwarte dagen, maar goed is minder pessimistisc bedoeld,als dat het eruit komt hoor!!
dinsdag 15 juli 2008 om 18:43
Jackie
Ben blij dat je het zo goed opvat.....Keek af en toe al ff stiekem om het hoekje op het forum in afwachting van je reactie.....
Je bent nog zo bezig met zijn kinderen.....Dat het je zwaar valt.... Jullie wonen niet samen (lijkt mij voor een kind wel een stabielere situatie) Stel je raakt zwanger.....en dan??? Weet je wel hoe je het dan wilt gaan aanpakken? Vallen zijn kinderen dan niet meer zwaar? Is de situaie dan beter?
Mijn vriend en ik hebben heel lang gewacht voor we de stap namen. Ik wil van te voren graag weten waar ik aan toe ben. Dan doel ik op de toekomst, woonsituatie, de stabiliteit van de relatie, gewoon het hele plaatje....
De reden waarom ik in jouw schoenen niet een poging zou wagen is gewoon de onzekerheid van het hele plaatje...
Snap je hoe ik dat bedoel?
Maar misschien wil ik wel te veel zekerheid, voordat ik me ergens in stort, dat kan natuurlijk ook!!
Ben blij dat je het zo goed opvat.....Keek af en toe al ff stiekem om het hoekje op het forum in afwachting van je reactie.....
Je bent nog zo bezig met zijn kinderen.....Dat het je zwaar valt.... Jullie wonen niet samen (lijkt mij voor een kind wel een stabielere situatie) Stel je raakt zwanger.....en dan??? Weet je wel hoe je het dan wilt gaan aanpakken? Vallen zijn kinderen dan niet meer zwaar? Is de situaie dan beter?
Mijn vriend en ik hebben heel lang gewacht voor we de stap namen. Ik wil van te voren graag weten waar ik aan toe ben. Dan doel ik op de toekomst, woonsituatie, de stabiliteit van de relatie, gewoon het hele plaatje....
De reden waarom ik in jouw schoenen niet een poging zou wagen is gewoon de onzekerheid van het hele plaatje...
Snap je hoe ik dat bedoel?
Maar misschien wil ik wel te veel zekerheid, voordat ik me ergens in stort, dat kan natuurlijk ook!!
woensdag 16 juli 2008 om 07:55
Hoi hoi,
Even snel een berichtje en dan wel een positieve! We zijn eindelijk opgeroepen voor de operatie; a.s maandag!! Ineens is het dan zover.
Ik kom straks nog een keer terug, want ik moet nu de kids naar school brengen. Wil graag jullie een beetje opvrolijken met wat positieve verhalen.
Tot straks.
Even snel een berichtje en dan wel een positieve! We zijn eindelijk opgeroepen voor de operatie; a.s maandag!! Ineens is het dan zover.
Ik kom straks nog een keer terug, want ik moet nu de kids naar school brengen. Wil graag jullie een beetje opvrolijken met wat positieve verhalen.
Tot straks.
woensdag 16 juli 2008 om 22:44
Soms is het zo moeilijk om de moed erin te houden. Het baby-seksen verpestte soms best onze relatie. De hormonen enzo gieren soms door je lijf, de PMS lijkt erger dan anders. En mijn vriend begreep er soms niks van. tja, hij had ook al kinderen natuurlijk, dan is het toch anders. Misschien ook maar goed, stel je voor dat hij er net zo emotioneel onder was als ik, dan had je elke maand de poppen aan het dansen!
Ik wens iedereen veel sterkte, probeer ook in het 'nu' te leven, ook nu gelukkig te zijn, soms duurt het gewoon wel 1,5 jaar voordat het raak is. Ik zal denk ik niet meer op dit topic komen, maar leef met jullie mee hoor!
Ik wens iedereen veel sterkte, probeer ook in het 'nu' te leven, ook nu gelukkig te zijn, soms duurt het gewoon wel 1,5 jaar voordat het raak is. Ik zal denk ik niet meer op dit topic komen, maar leef met jullie mee hoor!
woensdag 16 juli 2008 om 23:00
Hallo allemaal!
Leuk om weer te lezen hoe het met jullie allemaal gaat.Minder leuk om te lezen dat het zwanger worden maar niet wil lukken voor jullie, reminder en netjenetje.
Fijn touwtje, dat het lange wachten nu eindelijk voorbij is! Ik hoop dat het een succesvolle operatie wordt!
Ik ben op het moment niet zo bezig met zwanger worden, hier wordt wel geklust(!), maar ik merk dat na 4 maanden het 'moeten' ontzettend begint te irriteren. We hebben al 2 keer op commando geklust, zal ik maar zeggen, maar ik vond het niet echt romantisch!
We hebben ook wat problemen achter de rug met onder pubers van 14 en 16, dat maakt me ook weer aan het twijfelen. We zijn het laatst driekwart jaar zo met de operatie en het zwanger worden bezig geweest (ook met de emotionele kant ervan) dat ik me een beetje schuldig voel naar mijn kinderen.
Aanstaande dinsdag moet ik ongesteld worden, ik voel me op het moment niet zwanger, maar wie weet!
In ieder geval vind ik het heel leuk om weer eens over jullie allemaal te lezen!!!!!
Leuk om weer te lezen hoe het met jullie allemaal gaat.Minder leuk om te lezen dat het zwanger worden maar niet wil lukken voor jullie, reminder en netjenetje.
Fijn touwtje, dat het lange wachten nu eindelijk voorbij is! Ik hoop dat het een succesvolle operatie wordt!
Ik ben op het moment niet zo bezig met zwanger worden, hier wordt wel geklust(!), maar ik merk dat na 4 maanden het 'moeten' ontzettend begint te irriteren. We hebben al 2 keer op commando geklust, zal ik maar zeggen, maar ik vond het niet echt romantisch!
We hebben ook wat problemen achter de rug met onder pubers van 14 en 16, dat maakt me ook weer aan het twijfelen. We zijn het laatst driekwart jaar zo met de operatie en het zwanger worden bezig geweest (ook met de emotionele kant ervan) dat ik me een beetje schuldig voel naar mijn kinderen.
Aanstaande dinsdag moet ik ongesteld worden, ik voel me op het moment niet zwanger, maar wie weet!
In ieder geval vind ik het heel leuk om weer eens over jullie allemaal te lezen!!!!!
woensdag 16 juli 2008 om 23:03
O, ja Jackie, ik denk dat we allemaal wel eens gaan twijfelen of we nu wel of niet zwanger willen worden. Ik kan me heel goed voorstellen dat het niet meevalt om zijn kinderen erbij cadeau te krijgen. (Al hebben kinderen natuurlijk ook er ook nooit om gevraagd dat ze gescheiden ouders hebben). Ik hoop voor jou dat jullie gauw saampjes een kindje hebben!!!!!
donderdag 17 juli 2008 om 09:06
Touwtje,
Dat is fantastisch nieuws! Nu maar hopen dat het allemaal goed gaat. Kiest hij voor algehele narcose of voor een ruggeprik? Spannend hoor en ineens zo snel!! Hou je ons op de hoogte?
@Mutsefluts; voor ons was dit pas de eerste ronde, dus een hele grote teleurstelling is het niet hoor. Het zou echt een wonder geweest zijn als het in een keer 'gelukt' zou zijn. Inmiddels heb ik wel ovulatietesten besteld. Ik heb de cycles van de laatste zes maanden eens bekeken en deze blijkt niet zo regelmatig te zijn als ik altijd dacht, vandaar.
Dat is fantastisch nieuws! Nu maar hopen dat het allemaal goed gaat. Kiest hij voor algehele narcose of voor een ruggeprik? Spannend hoor en ineens zo snel!! Hou je ons op de hoogte?
@Mutsefluts; voor ons was dit pas de eerste ronde, dus een hele grote teleurstelling is het niet hoor. Het zou echt een wonder geweest zijn als het in een keer 'gelukt' zou zijn. Inmiddels heb ik wel ovulatietesten besteld. Ik heb de cycles van de laatste zes maanden eens bekeken en deze blijkt niet zo regelmatig te zijn als ik altijd dacht, vandaar.
donderdag 17 juli 2008 om 09:38
Hallo allemaal,
Gisteren kwam het er niet meer van; was weer eens heen en weer aan het sjezen. Het is de laatste schoolweek bij ons en dat betekent voor zowel mij als de kids veel extra dingen erbij.
Ook gaan we morgen een weekendje naar de eilanden! Heerlijk om even uit te waaien. Natuurlijk een beetje gevuld met zenuwen, want maandag staat de operatie op het programma.
Het valt dus aan het begin van mijn man zijn vakantie. Hij vindt dat wel prima. Hij hoeft het niet aan niemand te vertellen en kan lekker herstellen zonder zich schuldig te voelen dat hij niet werkt. Hij werkt namelijk nog niet zo lang bij dit bedrijf en voelde zich nogal bezwaard.
Wel moeten we een beetje de boel verdraaien naar onze kinderen toe. We willen het niet zeggen omdat we ze daar niet mee willen belasten. Misschien ontstaat er niet eens een zwangerschap en hebben zij ook in spanning gezeten voor niks. We piekeren ons dus suf wat we tegen ze gaan zeggen, want echt makkelijk vinden we het niet.
Ongeveer tien dagen na de operatie gaan we kamperen. Wat denken jullie? Gaat dat lukken of kan hij dan nog geen kant op?
Mutsefluts; Ze zeggen dat het beter is om er niet teveel mee bezig te zijn. Volgens mij is dat ook wel zo, maar ja, hoe doe je dat? Wie weet is het juist deze maand raak.
Heb je je handen vol aan je pubers?
Dat verplichte vrijen brak ons ook op. Is ook een van de redenen geweestdat we uiteindelijk voor een sterilisatie hebben gekozen. Niet wetende dat er nog zoveel verdriet en verlangen zo overblijven. Achteraf zo ik misschien een pauze hebben ingelast ofzo. Tja, ik weet het niet.
Op een gegeven moment wilde ik alleen nog maar vrijen rond mijn vruchtbare dagen en daar had mijn man moeite mee. Hij voelde zich alleen maar goed genoeg om een kind te verwekken. Heel begrijpelijk. Nu proberen we elke week een keer tijd te maken voor elkaar en dan te vrijen. Niks geen spontane acties meer; maar ja, met 4 kinderen moeten we soms echt plannen.
Ik hoop echt dat ik zo relaxed kan blijven als er straks weer kans is op een zwangerschap. Als de operatie al lukt tenminste.
Netjenetje;
De zenuwen vallen nu nog wel mee, maar ik weet zeker dat ze zullen komen.
Ik vind het trouwens knap van je dat je zo eerlijk bent, zonder dat je iemand erg voor z'n bol stoot.
Je moet dus nog even geduld hebben voordat jullie iets weten over de kwaliteit van de zaadjes. Wel spannend ja. Zoals ik in het stukje voor Mutsefluts al schreef; het teveel bezig zijn met zwanger raken is echt niet bevordelijk voor de situatie. Ik kan erover mee praten hoor. Om die reden heb ik ook nooit ovu testen gebruikt. Maar goed, als ik de truc zou weten om het niet de hoofdrol te laten worden, zou ik het gelijk zeggen. Ik heb gewoon geen idee. Het druk hebben misschien? Of niet meer hier schrijven??? Ha ha ha, is juist lekker toch, een beetje ouwe....met "soort"genoten!
Jackie;
Je zit inderdaad wel in een complexe situatie. daar valt niet zoveel aan te veranderen. Persoonlijk denk ik dat je goed moet weten of het tussen jou en je vriend goed zit. Maar zo te lezen zit dat het wel.
Verder denk ik dat je jezelf moet gunnen om het af en toe gewoon zwaaar te vinden, zonder daar direct conclusies aan te verbinden of twijfels over te krijgen. Jouw situatie is gewoon zwaar. Als je alles van te voren zou weten, begin je nergens meer aan. Potje flink janken, je kl.. en alleen voelen is soms onvermijdelijk.
Bedenk dat de manier waarop hij nu met zijn kinderen omgaat ook de manier zal zijn waarop hij straks met jullie kind omgaat. Hij maakt tijd voor ze, dat vind ik echt heel tof en is enorm belangrijk. En inderdaad zoals je zelf al schrijft, realiseer je je nu weer hoeveel je van hem houdt. Ook een fijn gevoel.
Natuurlijk kan ik je geen kant en klare oplossing geven. Uiteindelijk wordt het wel duidelijk. Soms geeft gewoon de tijd een hoop oplossingen. Sterkte meid!
gr Touwtje
Gisteren kwam het er niet meer van; was weer eens heen en weer aan het sjezen. Het is de laatste schoolweek bij ons en dat betekent voor zowel mij als de kids veel extra dingen erbij.
Ook gaan we morgen een weekendje naar de eilanden! Heerlijk om even uit te waaien. Natuurlijk een beetje gevuld met zenuwen, want maandag staat de operatie op het programma.
Het valt dus aan het begin van mijn man zijn vakantie. Hij vindt dat wel prima. Hij hoeft het niet aan niemand te vertellen en kan lekker herstellen zonder zich schuldig te voelen dat hij niet werkt. Hij werkt namelijk nog niet zo lang bij dit bedrijf en voelde zich nogal bezwaard.
Wel moeten we een beetje de boel verdraaien naar onze kinderen toe. We willen het niet zeggen omdat we ze daar niet mee willen belasten. Misschien ontstaat er niet eens een zwangerschap en hebben zij ook in spanning gezeten voor niks. We piekeren ons dus suf wat we tegen ze gaan zeggen, want echt makkelijk vinden we het niet.
Ongeveer tien dagen na de operatie gaan we kamperen. Wat denken jullie? Gaat dat lukken of kan hij dan nog geen kant op?
Mutsefluts; Ze zeggen dat het beter is om er niet teveel mee bezig te zijn. Volgens mij is dat ook wel zo, maar ja, hoe doe je dat? Wie weet is het juist deze maand raak.
Heb je je handen vol aan je pubers?
Dat verplichte vrijen brak ons ook op. Is ook een van de redenen geweestdat we uiteindelijk voor een sterilisatie hebben gekozen. Niet wetende dat er nog zoveel verdriet en verlangen zo overblijven. Achteraf zo ik misschien een pauze hebben ingelast ofzo. Tja, ik weet het niet.
Op een gegeven moment wilde ik alleen nog maar vrijen rond mijn vruchtbare dagen en daar had mijn man moeite mee. Hij voelde zich alleen maar goed genoeg om een kind te verwekken. Heel begrijpelijk. Nu proberen we elke week een keer tijd te maken voor elkaar en dan te vrijen. Niks geen spontane acties meer; maar ja, met 4 kinderen moeten we soms echt plannen.
Ik hoop echt dat ik zo relaxed kan blijven als er straks weer kans is op een zwangerschap. Als de operatie al lukt tenminste.
Netjenetje;
De zenuwen vallen nu nog wel mee, maar ik weet zeker dat ze zullen komen.
Ik vind het trouwens knap van je dat je zo eerlijk bent, zonder dat je iemand erg voor z'n bol stoot.
Je moet dus nog even geduld hebben voordat jullie iets weten over de kwaliteit van de zaadjes. Wel spannend ja. Zoals ik in het stukje voor Mutsefluts al schreef; het teveel bezig zijn met zwanger raken is echt niet bevordelijk voor de situatie. Ik kan erover mee praten hoor. Om die reden heb ik ook nooit ovu testen gebruikt. Maar goed, als ik de truc zou weten om het niet de hoofdrol te laten worden, zou ik het gelijk zeggen. Ik heb gewoon geen idee. Het druk hebben misschien? Of niet meer hier schrijven??? Ha ha ha, is juist lekker toch, een beetje ouwe....met "soort"genoten!
Jackie;
Je zit inderdaad wel in een complexe situatie. daar valt niet zoveel aan te veranderen. Persoonlijk denk ik dat je goed moet weten of het tussen jou en je vriend goed zit. Maar zo te lezen zit dat het wel.
Verder denk ik dat je jezelf moet gunnen om het af en toe gewoon zwaaar te vinden, zonder daar direct conclusies aan te verbinden of twijfels over te krijgen. Jouw situatie is gewoon zwaar. Als je alles van te voren zou weten, begin je nergens meer aan. Potje flink janken, je kl.. en alleen voelen is soms onvermijdelijk.
Bedenk dat de manier waarop hij nu met zijn kinderen omgaat ook de manier zal zijn waarop hij straks met jullie kind omgaat. Hij maakt tijd voor ze, dat vind ik echt heel tof en is enorm belangrijk. En inderdaad zoals je zelf al schrijft, realiseer je je nu weer hoeveel je van hem houdt. Ook een fijn gevoel.
Natuurlijk kan ik je geen kant en klare oplossing geven. Uiteindelijk wordt het wel duidelijk. Soms geeft gewoon de tijd een hoop oplossingen. Sterkte meid!
gr Touwtje
donderdag 17 juli 2008 om 11:45
Netjenetje,
Bedankt voor je reactie. Ik snap het ja en zo voel ik het ook. Ik blijf alleen een beetje hopen dat mijn vriend wat water bij de wijn gaan doen mbt zijn kids en dus niet allen 14 x per dag zegt dat hij zoveel van me houd (ha ha), maar er ook daadwerkelijk naar gaat handelen. Wij wonen in principe 4 dagen (5 nachten) in de week bij elkaar, de andere heeft hij zijn kinderen en is hij in zijn huis. Kijk als hij helemaal hier zou komen wonen, krijg ik ze er ook die tijd bij. Ik zou zo graag zien, dat we ook wel eens een weekendje samen hebben. Ook in de vakanties vind ik (net als nu) dat hij bijv. best 1 weekje voor ons had kunnen reserveren ipv alleen drie weken met zijn kids en er maar van uit ging dat ik daar wel drie weken mee ging zitten. Ik heb dus gezegd dat ik niet mee ging en dat ik liever met zijn tweetjes zou gaan, omdat ik een druk bedrijf heb en dus niet zo veel vakantie heb. Achteraf vind hij dat ook niet slim van zichzelf, maar hij moet er wel zelf voor vechten. Ook tegenover zijn ex leren, dat hij zijn grenzen aan geeft. Ik accepteer zijn kids, maar wel tot op bepaalde hoogte, als je begrijpt wat ik bedoel. Niet dat ze inderdaad dan minder zwaar worden, maar het word voor mij wat meer te overzien snap je? Nogmaals dringt de tijd toch een beetje gezien de leeftijden van ons, dus vandaar dat ik wel iets moet doen. Niet dat ik me oud voel hoor, ha ha. Maar mijn vriendje is al wel een beetje ouder he.
We zijn nog steeds stapel op elkaar, dus dat zit wel goed. Ik wil dus eigenwijs misschien wel, eerst daar wat verbetering in zien, voor ik definitief overga op het complete samenwonen. Daar wil ook ik wel een beetje zekerheid in ja, dus het is echt niet zo gek hoor, als je alles eerst goed voor elkaar wilt hebben.
Touwtje,
Bedankt, voor je medeleven en mooie woorden. Inderdaad zo af en toe een potje janken helpt wel eens, ha ha. Ik wil jullie heel veel succes wensen maandag en uiteraard voor de tijd erna. Kamperen zal best lukken, als hij geen pijn heeft. Zorg dat je genoeg pijnstillers in huis hebt. Mijn vriend heeft eigenlijk geen pijn gehad, was alleen wat bang voor de narcose, dat vind hij altijd eng. Dat is nu ruim twee maanden geleden en mag nu alles weer doen. Je zou het er op kunnen houden dat hij door zijn rug is gegaan en het rustig aan moet doen. Even een leugentje om bestwil, want dit is inderdaad niet iets wat je aan de grote klok gaat hangen. Ik hoop voor jullie ook echt het allerbeste. Houd je ons op de hoogte?
Mutsefluts.
Ook jij bedankt voor je reactie. Ik dacht in het begin ook vaak, dat ik er maar veel moest zijn voor die kinderen, omdat ze er inderdaad niet om gevraagd hebben. Dat hadden ze wel door denk ik, maar vervolgens was er nooit iets goed wat ik deed. Dat heeft me een beetje gesloopt. Mijn potje energie raakte daardoor leeg. Anderzijds kan ik er niets aan doen dat hun pa en ma niet meer door 1 deur kunnen. Ik heb immers ook een zware scheiding achter de rug en heb ook daar al bagage genoeg van in mijn rugzak. Ik kan het er vaak gek gezegd niet zo bij hebben. Ik hoop op beterschap zeg maar en inderdaad komt tijd, komt raad.
Bedankt voor je reactie. Ik snap het ja en zo voel ik het ook. Ik blijf alleen een beetje hopen dat mijn vriend wat water bij de wijn gaan doen mbt zijn kids en dus niet allen 14 x per dag zegt dat hij zoveel van me houd (ha ha), maar er ook daadwerkelijk naar gaat handelen. Wij wonen in principe 4 dagen (5 nachten) in de week bij elkaar, de andere heeft hij zijn kinderen en is hij in zijn huis. Kijk als hij helemaal hier zou komen wonen, krijg ik ze er ook die tijd bij. Ik zou zo graag zien, dat we ook wel eens een weekendje samen hebben. Ook in de vakanties vind ik (net als nu) dat hij bijv. best 1 weekje voor ons had kunnen reserveren ipv alleen drie weken met zijn kids en er maar van uit ging dat ik daar wel drie weken mee ging zitten. Ik heb dus gezegd dat ik niet mee ging en dat ik liever met zijn tweetjes zou gaan, omdat ik een druk bedrijf heb en dus niet zo veel vakantie heb. Achteraf vind hij dat ook niet slim van zichzelf, maar hij moet er wel zelf voor vechten. Ook tegenover zijn ex leren, dat hij zijn grenzen aan geeft. Ik accepteer zijn kids, maar wel tot op bepaalde hoogte, als je begrijpt wat ik bedoel. Niet dat ze inderdaad dan minder zwaar worden, maar het word voor mij wat meer te overzien snap je? Nogmaals dringt de tijd toch een beetje gezien de leeftijden van ons, dus vandaar dat ik wel iets moet doen. Niet dat ik me oud voel hoor, ha ha. Maar mijn vriendje is al wel een beetje ouder he.
We zijn nog steeds stapel op elkaar, dus dat zit wel goed. Ik wil dus eigenwijs misschien wel, eerst daar wat verbetering in zien, voor ik definitief overga op het complete samenwonen. Daar wil ook ik wel een beetje zekerheid in ja, dus het is echt niet zo gek hoor, als je alles eerst goed voor elkaar wilt hebben.
Touwtje,
Bedankt, voor je medeleven en mooie woorden. Inderdaad zo af en toe een potje janken helpt wel eens, ha ha. Ik wil jullie heel veel succes wensen maandag en uiteraard voor de tijd erna. Kamperen zal best lukken, als hij geen pijn heeft. Zorg dat je genoeg pijnstillers in huis hebt. Mijn vriend heeft eigenlijk geen pijn gehad, was alleen wat bang voor de narcose, dat vind hij altijd eng. Dat is nu ruim twee maanden geleden en mag nu alles weer doen. Je zou het er op kunnen houden dat hij door zijn rug is gegaan en het rustig aan moet doen. Even een leugentje om bestwil, want dit is inderdaad niet iets wat je aan de grote klok gaat hangen. Ik hoop voor jullie ook echt het allerbeste. Houd je ons op de hoogte?
Mutsefluts.
Ook jij bedankt voor je reactie. Ik dacht in het begin ook vaak, dat ik er maar veel moest zijn voor die kinderen, omdat ze er inderdaad niet om gevraagd hebben. Dat hadden ze wel door denk ik, maar vervolgens was er nooit iets goed wat ik deed. Dat heeft me een beetje gesloopt. Mijn potje energie raakte daardoor leeg. Anderzijds kan ik er niets aan doen dat hun pa en ma niet meer door 1 deur kunnen. Ik heb immers ook een zware scheiding achter de rug en heb ook daar al bagage genoeg van in mijn rugzak. Ik kan het er vaak gek gezegd niet zo bij hebben. Ik hoop op beterschap zeg maar en inderdaad komt tijd, komt raad.
zondag 20 juli 2008 om 11:52
Zo, ik ben een paar dagen niet langs geweest en zie hier nu allemaal reacties!! Leuk leuk!!
@touwjte
Dus nog geen zenuwen?? Zal vandaag/vanavond wel beginnen, aangezien morgen DE dag is....Heel veel suxes!! En kamperen lijkt mij ook geen probleem. Na 10 dagen was er bij mijn vriend weinig meer te zien en had hij ook helemaal geen last meer. Wel idd er een beetje rekening mee houden dat de hechtingen binnenin ook rust nodig hebben.....(ivm sjouwen etc)
@mutsefluts
Valt wel mee hoor dan "niet-willen-lukken".... We zijn nog maar net begonnen!! Je hoopt natuurlijk dat het gelijk raak is, maar echt realistisch is dat niet.... In principe hebben we nog maar 1 vruchtbare periode achter de rug..... Maar ook gelijk al een niet-romantische actie achter de rug.... Volgens de berekening was ik het meest vruchtbaar op onze verjaardag.... (we zijn tegelijk jarig) De visite ging 's nachts pas weg en we waren beide moe. Maar toch nog ff ons best gedaan, maar de romantiek was ver te zoeken, het was meer een moetje......(en had dus ook niet geholpen....)
@reminder
Succes met de ovulaietesten!! Hoop dat je zo exact weet wanneer je ovuleert!! En dat het helpt natuurlijk;)
@jackie
Ja jammer dat hij de volledige 3 weken met zijn kinderen weg gaat. Was leuker geweest als hij ook een weekje voor jou had gereserveerd.... Maar dat ziet hij dus inmiddels ook in, lees ik...
Ook kan ik me voorstellen, als je weinig vrije tijd hebt, dat je ook wat rust wilt hebben in je vakantie. En eerlijk is eerlijk, je hebt een stuk minder rust met kids.....helemaal als het niet je eigen kids zijn...... Ik zou het ook niet zien zitten om mijn volledige vakantie weg te gaan met zijn kids...... Maar mijn vriend zelf ook niet geloof ik.... Wij gaan volgende week een weekje samen weg, voor het eerst in 8 jaar!!!!! Hahahahaha wij zijn allebei niet zo reislustig en zijn al blij als we ff geen verplichtingen hebben.....
Als ik het zo lees zit het met de liefde wel goed, maar weet hij gewoon niet zo goed hoe hij rekening met jou, zijn kinderen en zijn ex moet houden. Waarschijnlijk dat hij moet leren eerst met jou te praten, voordat hij overgaat tot beslissingen mbt bv vakantie...... (je bent ten slotte zijn partner, tegen wie hij 14x per dag zegt dat hij van je houdt)Hij weet niet hoe deze situatie voor jou voelt, aangezien zijn situatie heel anders is......en het zal moeilijk zijn om je dan in een ander te verplaatsen..... Helemaal voor mannen, die vergeten de gevoelens van vrouwen nog wel eens...... Ik hoop dat je toch nog een leuke vakantie hebt!! Kun je niet alsnog een weekje naar ze toe ofzo??
@touwjte
Dus nog geen zenuwen?? Zal vandaag/vanavond wel beginnen, aangezien morgen DE dag is....Heel veel suxes!! En kamperen lijkt mij ook geen probleem. Na 10 dagen was er bij mijn vriend weinig meer te zien en had hij ook helemaal geen last meer. Wel idd er een beetje rekening mee houden dat de hechtingen binnenin ook rust nodig hebben.....(ivm sjouwen etc)
@mutsefluts
Valt wel mee hoor dan "niet-willen-lukken".... We zijn nog maar net begonnen!! Je hoopt natuurlijk dat het gelijk raak is, maar echt realistisch is dat niet.... In principe hebben we nog maar 1 vruchtbare periode achter de rug..... Maar ook gelijk al een niet-romantische actie achter de rug.... Volgens de berekening was ik het meest vruchtbaar op onze verjaardag.... (we zijn tegelijk jarig) De visite ging 's nachts pas weg en we waren beide moe. Maar toch nog ff ons best gedaan, maar de romantiek was ver te zoeken, het was meer een moetje......(en had dus ook niet geholpen....)
@reminder
Succes met de ovulaietesten!! Hoop dat je zo exact weet wanneer je ovuleert!! En dat het helpt natuurlijk;)
@jackie
Ja jammer dat hij de volledige 3 weken met zijn kinderen weg gaat. Was leuker geweest als hij ook een weekje voor jou had gereserveerd.... Maar dat ziet hij dus inmiddels ook in, lees ik...
Ook kan ik me voorstellen, als je weinig vrije tijd hebt, dat je ook wat rust wilt hebben in je vakantie. En eerlijk is eerlijk, je hebt een stuk minder rust met kids.....helemaal als het niet je eigen kids zijn...... Ik zou het ook niet zien zitten om mijn volledige vakantie weg te gaan met zijn kids...... Maar mijn vriend zelf ook niet geloof ik.... Wij gaan volgende week een weekje samen weg, voor het eerst in 8 jaar!!!!! Hahahahaha wij zijn allebei niet zo reislustig en zijn al blij als we ff geen verplichtingen hebben.....
Als ik het zo lees zit het met de liefde wel goed, maar weet hij gewoon niet zo goed hoe hij rekening met jou, zijn kinderen en zijn ex moet houden. Waarschijnlijk dat hij moet leren eerst met jou te praten, voordat hij overgaat tot beslissingen mbt bv vakantie...... (je bent ten slotte zijn partner, tegen wie hij 14x per dag zegt dat hij van je houdt)Hij weet niet hoe deze situatie voor jou voelt, aangezien zijn situatie heel anders is......en het zal moeilijk zijn om je dan in een ander te verplaatsen..... Helemaal voor mannen, die vergeten de gevoelens van vrouwen nog wel eens...... Ik hoop dat je toch nog een leuke vakantie hebt!! Kun je niet alsnog een weekje naar ze toe ofzo??
zondag 20 juli 2008 om 21:24
Netjenetje,
Leuk dat je er weer bent. Op naar de volgende vruchtbare periode dan he! Zal voor je duimen.
Ben blij dat ook jullie wel inzien, dat dit niet echt een leuke situatie is. Heb hem toevallig zojuist huilend aan de telefoon gehad, omdat hij me zo miste. Tja, het valt hem heel zwaar zo zonder mij en zegt dat hij het nooit en dan ook nooit meer zo zal doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me wel redelijk door deze weken heen sla, ik heb mijn draai zo alleen wel weer wat gevonden. Hij moet inderdaad meer overleggen. Een week naar hen toe ging echt niet lukken. Het is meer dan 6 uur rijden en ik heb een eigen bedrijf en dus is mijn tijd kostbaar. Heb deze week wel ff een relaxdag gepakt. Ben lekker naar de sauna geweest met uitgebreide massage en zo en de dagen daarna voelde ik me wel een stuk beter hoor, ha ha. Ja wij vrouwen zitten anders in elkaar dan mannen. Die moeten het eerst zelf ondervinden he. Ik mopper ook vaak hoor, dat ik zo wisselend als het weer ben. PMS noemen ze dat geloof ik he! Ha ha.
Touwtje,
Heeeeeeeeeel veel succes en sterkte voor jullie morgen. Houd je ons op de hoogte? We denken aan jullie.
quote:netjenetje schreef op 20 juli 2008 @ 11:52:
Zo, ik ben een paar dagen niet langs geweest en zie hier nu allemaal reacties!! Leuk leuk!!
@touwjte
Dus nog geen zenuwen?? Zal vandaag/vanavond wel beginnen, aangezien morgen DE dag is....Heel veel suxes!! En kamperen lijkt mij ook geen probleem. Na 10 dagen was er bij mijn vriend weinig meer te zien en had hij ook helemaal geen last meer. Wel idd er een beetje rekening mee houden dat de hechtingen binnenin ook rust nodig hebben.....(ivm sjouwen etc)
@mutsefluts
Valt wel mee hoor dan "niet-willen-lukken".... We zijn nog maar net begonnen!! Je hoopt natuurlijk dat het gelijk raak is, maar echt realistisch is dat niet.... In principe hebben we nog maar 1 vruchtbare periode achter de rug..... Maar ook gelijk al een niet-romantische actie achter de rug.... Volgens de berekening was ik het meest vruchtbaar op onze verjaardag.... (we zijn tegelijk jarig) De visite ging 's nachts pas weg en we waren beide moe. Maar toch nog ff ons best gedaan, maar de romantiek was ver te zoeken, het was meer een moetje......(en had dus ook niet geholpen....)
@reminder
Succes met de ovulaietesten!! Hoop dat je zo exact weet wanneer je ovuleert!! En dat het helpt natuurlijk;)
@jackie
Ja jammer dat hij de volledige 3 weken met zijn kinderen weg gaat. Was leuker geweest als hij ook een weekje voor jou had gereserveerd.... Maar dat ziet hij dus inmiddels ook in, lees ik...
Ook kan ik me voorstellen, als je weinig vrije tijd hebt, dat je ook wat rust wilt hebben in je vakantie. En eerlijk is eerlijk, je hebt een stuk minder rust met kids.....helemaal als het niet je eigen kids zijn...... Ik zou het ook niet zien zitten om mijn volledige vakantie weg te gaan met zijn kids...... Maar mijn vriend zelf ook niet geloof ik.... Wij gaan volgende week een weekje samen weg, voor het eerst in 8 jaar!!!!! Hahahahaha wij zijn allebei niet zo reislustig en zijn al blij als we ff geen verplichtingen hebben.....
Als ik het zo lees zit het met de liefde wel goed, maar weet hij gewoon niet zo goed hoe hij rekening met jou, zijn kinderen en zijn ex moet houden. Waarschijnlijk dat hij moet leren eerst met jou te praten, voordat hij overgaat tot beslissingen mbt bv vakantie...... (je bent ten slotte zijn partner, tegen wie hij 14x per dag zegt dat hij van je houdt)Hij weet niet hoe deze situatie voor jou voelt, aangezien zijn situatie heel anders is......en het zal moeilijk zijn om je dan in een ander te verplaatsen..... Helemaal voor mannen, die vergeten de gevoelens van vrouwen nog wel eens...... Ik hoop dat je toch nog een leuke vakantie hebt!! Kun je niet alsnog een weekje naar ze toe ofzo??
Leuk dat je er weer bent. Op naar de volgende vruchtbare periode dan he! Zal voor je duimen.
Ben blij dat ook jullie wel inzien, dat dit niet echt een leuke situatie is. Heb hem toevallig zojuist huilend aan de telefoon gehad, omdat hij me zo miste. Tja, het valt hem heel zwaar zo zonder mij en zegt dat hij het nooit en dan ook nooit meer zo zal doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me wel redelijk door deze weken heen sla, ik heb mijn draai zo alleen wel weer wat gevonden. Hij moet inderdaad meer overleggen. Een week naar hen toe ging echt niet lukken. Het is meer dan 6 uur rijden en ik heb een eigen bedrijf en dus is mijn tijd kostbaar. Heb deze week wel ff een relaxdag gepakt. Ben lekker naar de sauna geweest met uitgebreide massage en zo en de dagen daarna voelde ik me wel een stuk beter hoor, ha ha. Ja wij vrouwen zitten anders in elkaar dan mannen. Die moeten het eerst zelf ondervinden he. Ik mopper ook vaak hoor, dat ik zo wisselend als het weer ben. PMS noemen ze dat geloof ik he! Ha ha.
Touwtje,
Heeeeeeeeeel veel succes en sterkte voor jullie morgen. Houd je ons op de hoogte? We denken aan jullie.
quote:netjenetje schreef op 20 juli 2008 @ 11:52:
Zo, ik ben een paar dagen niet langs geweest en zie hier nu allemaal reacties!! Leuk leuk!!
@touwjte
Dus nog geen zenuwen?? Zal vandaag/vanavond wel beginnen, aangezien morgen DE dag is....Heel veel suxes!! En kamperen lijkt mij ook geen probleem. Na 10 dagen was er bij mijn vriend weinig meer te zien en had hij ook helemaal geen last meer. Wel idd er een beetje rekening mee houden dat de hechtingen binnenin ook rust nodig hebben.....(ivm sjouwen etc)
@mutsefluts
Valt wel mee hoor dan "niet-willen-lukken".... We zijn nog maar net begonnen!! Je hoopt natuurlijk dat het gelijk raak is, maar echt realistisch is dat niet.... In principe hebben we nog maar 1 vruchtbare periode achter de rug..... Maar ook gelijk al een niet-romantische actie achter de rug.... Volgens de berekening was ik het meest vruchtbaar op onze verjaardag.... (we zijn tegelijk jarig) De visite ging 's nachts pas weg en we waren beide moe. Maar toch nog ff ons best gedaan, maar de romantiek was ver te zoeken, het was meer een moetje......(en had dus ook niet geholpen....)
@reminder
Succes met de ovulaietesten!! Hoop dat je zo exact weet wanneer je ovuleert!! En dat het helpt natuurlijk;)
@jackie
Ja jammer dat hij de volledige 3 weken met zijn kinderen weg gaat. Was leuker geweest als hij ook een weekje voor jou had gereserveerd.... Maar dat ziet hij dus inmiddels ook in, lees ik...
Ook kan ik me voorstellen, als je weinig vrije tijd hebt, dat je ook wat rust wilt hebben in je vakantie. En eerlijk is eerlijk, je hebt een stuk minder rust met kids.....helemaal als het niet je eigen kids zijn...... Ik zou het ook niet zien zitten om mijn volledige vakantie weg te gaan met zijn kids...... Maar mijn vriend zelf ook niet geloof ik.... Wij gaan volgende week een weekje samen weg, voor het eerst in 8 jaar!!!!! Hahahahaha wij zijn allebei niet zo reislustig en zijn al blij als we ff geen verplichtingen hebben.....
Als ik het zo lees zit het met de liefde wel goed, maar weet hij gewoon niet zo goed hoe hij rekening met jou, zijn kinderen en zijn ex moet houden. Waarschijnlijk dat hij moet leren eerst met jou te praten, voordat hij overgaat tot beslissingen mbt bv vakantie...... (je bent ten slotte zijn partner, tegen wie hij 14x per dag zegt dat hij van je houdt)Hij weet niet hoe deze situatie voor jou voelt, aangezien zijn situatie heel anders is......en het zal moeilijk zijn om je dan in een ander te verplaatsen..... Helemaal voor mannen, die vergeten de gevoelens van vrouwen nog wel eens...... Ik hoop dat je toch nog een leuke vakantie hebt!! Kun je niet alsnog een weekje naar ze toe ofzo??
maandag 21 juli 2008 om 09:28
Goeiemorgen allemaal,
Vandaag is de dag hoor! Heb net mijn lieverd weggebracht naar het ziekenhuis. Nu weer thuis, want we hebben alle kids en die kunnen wel even alleen blijven, maar ook weer niet al te lang.
Eigenlijk waren we allebei niet echt zenuwachtig. Wel beetje gek gewoon. Gisteren de kids zo goed en zo kwaad als het gaat uitgelegd dat papa vandaag in het ziekenhuis is. Vonden ze maar raar. Ach, we hebben er niet al te veel woorden al vuil gemaakt.
Geen idee hoe laat ik hem weer mag ophalen. Hij heeft trouwens een algehele narcose. Weet niet meer wie dat vroeg.
Vanmiddag hoop ik hem weer op te halen en dan zal ik de bank reserveren voor hem. Beetje tour de france kijken, wat lekkers eten etc etc.
Gelukkig hebben we vakantie en geen enkele druk of stress. Dat scheelt een hoop. Van de week wordt het ook weer lekkerder weer. Heerlijk toch!
Nou, ik laat jullie wel weten hoe het verder is verlopen.
gr Touwtje
Vandaag is de dag hoor! Heb net mijn lieverd weggebracht naar het ziekenhuis. Nu weer thuis, want we hebben alle kids en die kunnen wel even alleen blijven, maar ook weer niet al te lang.
Eigenlijk waren we allebei niet echt zenuwachtig. Wel beetje gek gewoon. Gisteren de kids zo goed en zo kwaad als het gaat uitgelegd dat papa vandaag in het ziekenhuis is. Vonden ze maar raar. Ach, we hebben er niet al te veel woorden al vuil gemaakt.
Geen idee hoe laat ik hem weer mag ophalen. Hij heeft trouwens een algehele narcose. Weet niet meer wie dat vroeg.
Vanmiddag hoop ik hem weer op te halen en dan zal ik de bank reserveren voor hem. Beetje tour de france kijken, wat lekkers eten etc etc.
Gelukkig hebben we vakantie en geen enkele druk of stress. Dat scheelt een hoop. Van de week wordt het ook weer lekkerder weer. Heerlijk toch!
Nou, ik laat jullie wel weten hoe het verder is verlopen.
gr Touwtje
maandag 21 juli 2008 om 18:07
Ja, alles is achter de rug en ik weet iets. De arts belde mij om half een en alles is ok verlopen. Er was wel redelijk veel zaadleider tussenuit gehaald bij de sterilisatie, maar zoals het er nu naar uit zag was alles weer netjes aan elkaar. Mijn man heeft het allemaal heel goed doorstaan en zit nu lekker tv te kijken met de kids. Alles is nu al paars en blauw en pijnlijk, maar hij doet het erg goed.
Gr Touwtje
Gr Touwtje
