Zwanger
alle pijlers
Zwanger en niet blij.
woensdag 13 augustus 2014 om 07:42
Verdorie. Ik ben zwanger. En in plaats van blij te zijn, ben ik verdrietig. Heel erg. Ik moet een keuze gaan maken. Als ik de zwangerschap over mag slaan, dan kies ik onvoorwaardelijk voor ja. Helaas kan dit niet. Maar ik heb al twee keer een hel van een zwangerschap moeten doorstaan, maand in ziekenhuis gelegen, twee keer in de week naar het ziekenhuis, allebei de kinderen veel te vroeg geboren, en ben zelf doodziek geweest. Alles gaat weer goed. Met de kinderen, met mij. Ze zijn (bijna) schoolgaand.
Reden dat er geen sterilisatie heeft plaatsgevonden is vanwege het feit dat ik stiekem hoopte dat er een doorbraak zou plaatsvinden voor mijn medische probleem. En dat als het dan zover zou zijn, ik nog zwanger zou kunnen worden. Ik heb immers nog een aantal vruchtbare jaren.
Wat mij nu tegenhoud zijn de angsten, de hoe moet het met de kinderen als ik weer een tijd in het ziekenhuis moet liggen, hoe komt dit kindje uit de strijd, hoe kom ik uit de strijd....
Verdorie. Shit. K*t. Wat nu...
Reden dat er geen sterilisatie heeft plaatsgevonden is vanwege het feit dat ik stiekem hoopte dat er een doorbraak zou plaatsvinden voor mijn medische probleem. En dat als het dan zover zou zijn, ik nog zwanger zou kunnen worden. Ik heb immers nog een aantal vruchtbare jaren.
Wat mij nu tegenhoud zijn de angsten, de hoe moet het met de kinderen als ik weer een tijd in het ziekenhuis moet liggen, hoe komt dit kindje uit de strijd, hoe kom ik uit de strijd....
Verdorie. Shit. K*t. Wat nu...
vrijdag 15 augustus 2014 om 14:17
Meds, ik kan het nu nog niet 100% rechtvaardigen naar mijzelf. Het is dan nu maar een klompje cellen, maar het uiteindelijke resultaat is wel een kind. Een dochter/zoon of broertje/zusje. Ik hoop dat het gesprek in het zkh veel duidelijkheid biedt. Ik ben alle vragen die ik heb aan het opschrijven, zit dag en nacht op Google op zoek naar punten die wellicht mede ervoor kunnen zorgen dat ik wat relaxter de zwangerschap beleef, dat ik wat later zou bevallen. Ik weet dat de artsen ervoor zorgen dat ik niet dood ga. Zodra het slechter met mij gaat, zullen ze ingrijpen. De eerste zwangerschap hebben ze tegen mijn man gezegd dat ik voor ging op het kindje. Uiteindelijk is ons kind er prima bovenop gekomen, maar was de eerste zwangerschap wel het zwaarst voor mij én voor mijn kind. De tweede viel in vergelijking daarmee op alle fronten mee. Ook te vroeg, maar kind deed het prima en ik had niet zo'n lange nasleep.
Ik denk elke keer weer, wat als, wat als. Ja, ik wil heel graag een kindje, maar stel nu dat deze wel overlijdt? Stel nu dat ik door deze zwangerschap door te zetten een zwaar gehandicapt kind (door vroeggeboorte) op de wereld zet waar onze kinderen ook 'last' van zullen krijgen? Pffff.
Ik denk elke keer weer, wat als, wat als. Ja, ik wil heel graag een kindje, maar stel nu dat deze wel overlijdt? Stel nu dat ik door deze zwangerschap door te zetten een zwaar gehandicapt kind (door vroeggeboorte) op de wereld zet waar onze kinderen ook 'last' van zullen krijgen? Pffff.
vrijdag 15 augustus 2014 om 14:24
quote:dommetrien schreef op 15 augustus 2014 @ 14:17:
Meds, ik kan het nu nog niet 100% rechtvaardigen naar mijzelf. Het is dan nu maar een klompje cellen, maar het uiteindelijke resultaat is wel een kind. Een dochter/zoon of broertje/zusje. Ik hoop dat het gesprek in het zkh veel duidelijkheid biedt. Ik ben alle vragen die ik heb aan het opschrijven, zit dag en nacht op Google op zoek naar punten die wellicht mede ervoor kunnen zorgen dat ik wat relaxter de zwangerschap beleef, dat ik wat later zou bevallen. Ik weet dat de artsen ervoor zorgen dat ik niet dood ga. Zodra het slechter met mij gaat, zullen ze ingrijpen. De eerste zwangerschap hebben ze tegen mijn man gezegd dat ik voor ging op het kindje. Uiteindelijk is ons kind er prima bovenop gekomen, maar was de eerste zwangerschap wel het zwaarst voor mij én voor mijn kind. De tweede viel in vergelijking daarmee op alle fronten mee. Ook te vroeg, maar kind deed het prima en ik had niet zo'n lange nasleep.
Ik denk elke keer weer, wat als, wat als. Ja, ik wil heel graag een kindje, maar stel nu dat deze wel overlijdt? Stel nu dat ik door deze zwangerschap door te zetten een zwaar gehandicapt kind (door vroeggeboorte) op de wereld zet waar onze kinderen ook 'last' van zullen krijgen? Pffff.Ik snap dat het een heel moeilijk besluit is, ik kan ook niet inschatten hoe groot de kans is dat het niet goed zal gaan, dus in hoeverre je angst reëel is weet ik niet. Hopelijk kan je gynaecoloog daar iets over zeggen en dan is het de balans opmaken. Als er echt een groot risico is dan zou ik het niet doen vanwege de kinderen die er al zijn. Die hebben hun moeder nodig.
Meds, ik kan het nu nog niet 100% rechtvaardigen naar mijzelf. Het is dan nu maar een klompje cellen, maar het uiteindelijke resultaat is wel een kind. Een dochter/zoon of broertje/zusje. Ik hoop dat het gesprek in het zkh veel duidelijkheid biedt. Ik ben alle vragen die ik heb aan het opschrijven, zit dag en nacht op Google op zoek naar punten die wellicht mede ervoor kunnen zorgen dat ik wat relaxter de zwangerschap beleef, dat ik wat later zou bevallen. Ik weet dat de artsen ervoor zorgen dat ik niet dood ga. Zodra het slechter met mij gaat, zullen ze ingrijpen. De eerste zwangerschap hebben ze tegen mijn man gezegd dat ik voor ging op het kindje. Uiteindelijk is ons kind er prima bovenop gekomen, maar was de eerste zwangerschap wel het zwaarst voor mij én voor mijn kind. De tweede viel in vergelijking daarmee op alle fronten mee. Ook te vroeg, maar kind deed het prima en ik had niet zo'n lange nasleep.
Ik denk elke keer weer, wat als, wat als. Ja, ik wil heel graag een kindje, maar stel nu dat deze wel overlijdt? Stel nu dat ik door deze zwangerschap door te zetten een zwaar gehandicapt kind (door vroeggeboorte) op de wereld zet waar onze kinderen ook 'last' van zullen krijgen? Pffff.Ik snap dat het een heel moeilijk besluit is, ik kan ook niet inschatten hoe groot de kans is dat het niet goed zal gaan, dus in hoeverre je angst reëel is weet ik niet. Hopelijk kan je gynaecoloog daar iets over zeggen en dan is het de balans opmaken. Als er echt een groot risico is dan zou ik het niet doen vanwege de kinderen die er al zijn. Die hebben hun moeder nodig.
vrijdag 15 augustus 2014 om 14:43
quote:dubbeltje4 schreef op 15 augustus 2014 @ 14:19:
Je bent er al uit dus, de zwangerschap wordt voortgezet.Kun jij le-zen? Nee, ik ben er nog niet uit. Zit gigantisch in de knoop. Het ene moment zeg ik ja, het andere moment nee. Het is gewoon niet makkelijk. Het kindje is namelijk wel gewenst, maar de zwangerschap niet. En dus hink ik op twee benen. En nee, ik waak ervoor om mijn kinderen de dupe te laten worden, daarom ook het gesprek met de gyn.
Je bent er al uit dus, de zwangerschap wordt voortgezet.Kun jij le-zen? Nee, ik ben er nog niet uit. Zit gigantisch in de knoop. Het ene moment zeg ik ja, het andere moment nee. Het is gewoon niet makkelijk. Het kindje is namelijk wel gewenst, maar de zwangerschap niet. En dus hink ik op twee benen. En nee, ik waak ervoor om mijn kinderen de dupe te laten worden, daarom ook het gesprek met de gyn.
vrijdag 15 augustus 2014 om 14:51
quote:dommetrien schreef op 15 augustus 2014 @ 14:43:
[...]
Kun jij le-zen?
Nou, nou, rustig maar.
Uit jouw bericht van 14.17 uur meende ik op te kunnen maken dat je er al voor gekozen had om de zwangerschap uit te dragen.
Misschien helpt het om je voor te stellen, dat het nu nog geen kindje is?
Niet te vergelijken met de kinderen die je nu al hebt?
Gewoon een klompje cellen wat niets kan voelen?
[...]
Kun jij le-zen?
Nou, nou, rustig maar.
Uit jouw bericht van 14.17 uur meende ik op te kunnen maken dat je er al voor gekozen had om de zwangerschap uit te dragen.
Misschien helpt het om je voor te stellen, dat het nu nog geen kindje is?
Niet te vergelijken met de kinderen die je nu al hebt?
Gewoon een klompje cellen wat niets kan voelen?
vrijdag 15 augustus 2014 om 15:44
je hebt al 2 gezonde kinderen, ik zou eieren voor mijn geld kiezen.....stel het gaat mis wat dan..? (jij kunt door de ontwikkeling van Hellp ook flinke schade oplopen...mijn nichtje heeft bv daardoor 3 weken in coma gelegen0
(hier overigens net moeder geworden van 1 kindje, onze 1ste en laatste, want deze zwangerschap was serieus russische roulette voor mijn gezondheid). Ikben zover ze nu kunnen zeggen "ongeschonden "erui gekomen. Maar hier was ook sprake van dat ze altijd voor mijn leven zijn kiezen ipv kind.
Ik wil dus ook nooit meer zwanger raken en als dat wel zo zou zijn dan laat ik het weghalen. Ik kan en wil het risico niet lopen dat mijn dochter straks zonder moeder op zou kunnen groeien.
(hier overigens net moeder geworden van 1 kindje, onze 1ste en laatste, want deze zwangerschap was serieus russische roulette voor mijn gezondheid). Ikben zover ze nu kunnen zeggen "ongeschonden "erui gekomen. Maar hier was ook sprake van dat ze altijd voor mijn leven zijn kiezen ipv kind.
Ik wil dus ook nooit meer zwanger raken en als dat wel zo zou zijn dan laat ik het weghalen. Ik kan en wil het risico niet lopen dat mijn dochter straks zonder moeder op zou kunnen groeien.
vrijdag 15 augustus 2014 om 16:36
vrijdag 15 augustus 2014 om 16:48
quote:flower2.0 schreef op 15 augustus 2014 @ 16:39:
[...]
Ik vind wel dat je alleen maar seks moet hebben als je ook kan leven met het gevolg van een zwangerschap enzo.
TO gebruikte anticonceptie, ze is niet ziek geweest oid. De ac faalde.
Moet zij nu, met alle riscio's vandien Dus maar een zwangerschap doorzetten?
Is dit haar straf? Zelf erg ziek worden? Is het een straf voor falende ac? Dat zij misschien wel dood gaat? Is het direct even een straf voor haar man en kinderen? Mama dood, omdat ze van jou geen abortus mag?
Abortus mag je van vinden, wat je wil, maar lijkt me juist bedoelt voor deze omstandigheden.
(persoonlijk mag abortus van mij onder elke omstandigheid, vrije keus)
[...]
Ik vind wel dat je alleen maar seks moet hebben als je ook kan leven met het gevolg van een zwangerschap enzo.
TO gebruikte anticonceptie, ze is niet ziek geweest oid. De ac faalde.
Moet zij nu, met alle riscio's vandien Dus maar een zwangerschap doorzetten?
Is dit haar straf? Zelf erg ziek worden? Is het een straf voor falende ac? Dat zij misschien wel dood gaat? Is het direct even een straf voor haar man en kinderen? Mama dood, omdat ze van jou geen abortus mag?
Abortus mag je van vinden, wat je wil, maar lijkt me juist bedoelt voor deze omstandigheden.
(persoonlijk mag abortus van mij onder elke omstandigheid, vrije keus)
vrijdag 15 augustus 2014 om 20:19
vrijdag 15 augustus 2014 om 20:29
vrijdag 15 augustus 2014 om 20:39
vrijdag 15 augustus 2014 om 20:44
quote:sabbaticalmeds schreef op 15 augustus 2014 @ 20:29:
[...]
heftig zeg. zelfde aandoening als TO?
Ja het kan, maar naar mijn weten zijn het meestal de 'gevallen' waarbij het te laat ontdekt wordt. Het is een sluipende aandoening waar je zelf niets van merkt (ik had het de eerste keer iig niet door). Je moet je voorstellen dat ik twee keer in de week urine moet laten checken, thuis bloeddruk check en zodra het bij mij die kant neigt op te gaan, ik aan allerlei toeters en bellers kom te liggen. Ik word streng in de gaten gehouden. Zodra waardes veranderen komt men in actie. Het komt bij mij niet meer zover als bij de eerste keer. Dat weet ik heel zeker. Bij de eerste was ik al zover heen dat ze in eerste instantie helemaal niet meer konden ingrijpen bij mij en zodra de witte (of rode, geen idee) bloedlichaampjes iets beter werden er werd ingegrepen. Ik was doodziek, maar heb er zelf niets van meegekregen. Kind pas na paar dagen gezien omdat ik slapend werd gehouden.
Je kunt je afvragen waarom ik uberhaupt een tweede wilde. Na onderzoeken bleek dat ik wel een kans had op herhaling, maar dan zou het later in de zwangerschap zijn en milder. Ik vond het percentage kans dat ik had aan de hoge kant (25%), maar gyn durfde het aan. Vandaar ik ook. Later en milder klopte inderdaad.
[...]
heftig zeg. zelfde aandoening als TO?
Ja het kan, maar naar mijn weten zijn het meestal de 'gevallen' waarbij het te laat ontdekt wordt. Het is een sluipende aandoening waar je zelf niets van merkt (ik had het de eerste keer iig niet door). Je moet je voorstellen dat ik twee keer in de week urine moet laten checken, thuis bloeddruk check en zodra het bij mij die kant neigt op te gaan, ik aan allerlei toeters en bellers kom te liggen. Ik word streng in de gaten gehouden. Zodra waardes veranderen komt men in actie. Het komt bij mij niet meer zover als bij de eerste keer. Dat weet ik heel zeker. Bij de eerste was ik al zover heen dat ze in eerste instantie helemaal niet meer konden ingrijpen bij mij en zodra de witte (of rode, geen idee) bloedlichaampjes iets beter werden er werd ingegrepen. Ik was doodziek, maar heb er zelf niets van meegekregen. Kind pas na paar dagen gezien omdat ik slapend werd gehouden.
Je kunt je afvragen waarom ik uberhaupt een tweede wilde. Na onderzoeken bleek dat ik wel een kans had op herhaling, maar dan zou het later in de zwangerschap zijn en milder. Ik vond het percentage kans dat ik had aan de hoge kant (25%), maar gyn durfde het aan. Vandaar ik ook. Later en milder klopte inderdaad.
