Zwanger
alle pijlers
Zwanger & straks bevallen: verdeling huishouden?!
donderdag 14 maart 2013 om 22:56
Hmmm... eigenlijk past dit ook wel op de peiler relaties?! Kweenie... 
Kwestie = ik ben 8 maanden zwanger, enorme buik, veel lichamelijke klachten. Ik werk ca. 36 uur per week, verdeeld over 4 dagen, daarnaast nog ca. 7 uur reistijd per week. Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen. Heb overigens een verbouwing & verhuizing achter de rug, maar helaas zijn nog veel klusjes niet af. Grrr!
Ik heb behoorlijke nesteldrang en ben vaak & veel aan het poetsen. Manlief kookt regelmatig, zet 't vuilnis aan straat en verschoont de kattenbak. Ook doet hij de was meestal, ca. 2 machines per week, exclusief opvouwen. Boodschappen doen we samen, maar soms gaat hij ook alleen tussendoor. Ik vind het zwaar. Ik ben voor mijn gevoel alleen maar druk, druk, druk. Man zegt dat ik 't dan maar rustiger aan moet doen op het werk. Maar dat lost niks op. Want ik stoor me met name heel erg aan de ravage die hij altijd in de keuken achterlaat. Minder werken lost hieraan niks op. Maar fysiek is 't niet echt gezond voor me. Niet slim, stupid me. Stomme hormonen
Elke ochtend smeert hij mijn boterhammetjes. Heel lief! Maar ik maak me zorgen. Hij vindt dat ik tijdens mijn verlof elke ochtend vroeg moet opstaan om zijn boterhammen te smeren. Volgend hem omdat ik daarna weer naar bed kan. Ook vindt hij dat ik er tijdens mijn verlof (en straks de nachten voor mijn vrije dagen) 's nachts uit moet voor de kleine, zodat hij kan slapen, want hij heeft het dan een stuk zwaarder, aangezien ik dan nog vrij ben en hij moet werken. Klinkt dit logisch?
Ook ben ik heel erg bang dat het er straks op neer komt dat ik bijna al het huishoudelijk werk moet doen, omdat ik 1 dag minder werk. Maar omdat mijn man korte werkdagen maakt, minder reistijd heeft en vanuit huis werkt, denk ik dat we onder de streep even veel van huis/ thuis zijn.
Vraagje, puur uit interesse (en om te checken of ik nou zo egoïstisch ben): is het onredelijk van een hoogzwangere vrouw -die niet al te fit meer is helaas- om niet elke ochtend de boterhammen van haar man te smeren? Oh, en 't niet oké te vinden zowat 't gehele huishouden in haar uppie te moeten doen? Ennnn... er straks wanneer de kleine geboren is alle nachten alleen uit te moeten en de man volledig te ontzien?
Ben benieuwd!!
Kwestie = ik ben 8 maanden zwanger, enorme buik, veel lichamelijke klachten. Ik werk ca. 36 uur per week, verdeeld over 4 dagen, daarnaast nog ca. 7 uur reistijd per week. Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen. Heb overigens een verbouwing & verhuizing achter de rug, maar helaas zijn nog veel klusjes niet af. Grrr!
Ik heb behoorlijke nesteldrang en ben vaak & veel aan het poetsen. Manlief kookt regelmatig, zet 't vuilnis aan straat en verschoont de kattenbak. Ook doet hij de was meestal, ca. 2 machines per week, exclusief opvouwen. Boodschappen doen we samen, maar soms gaat hij ook alleen tussendoor. Ik vind het zwaar. Ik ben voor mijn gevoel alleen maar druk, druk, druk. Man zegt dat ik 't dan maar rustiger aan moet doen op het werk. Maar dat lost niks op. Want ik stoor me met name heel erg aan de ravage die hij altijd in de keuken achterlaat. Minder werken lost hieraan niks op. Maar fysiek is 't niet echt gezond voor me. Niet slim, stupid me. Stomme hormonen
Elke ochtend smeert hij mijn boterhammetjes. Heel lief! Maar ik maak me zorgen. Hij vindt dat ik tijdens mijn verlof elke ochtend vroeg moet opstaan om zijn boterhammen te smeren. Volgend hem omdat ik daarna weer naar bed kan. Ook vindt hij dat ik er tijdens mijn verlof (en straks de nachten voor mijn vrije dagen) 's nachts uit moet voor de kleine, zodat hij kan slapen, want hij heeft het dan een stuk zwaarder, aangezien ik dan nog vrij ben en hij moet werken. Klinkt dit logisch?
Ook ben ik heel erg bang dat het er straks op neer komt dat ik bijna al het huishoudelijk werk moet doen, omdat ik 1 dag minder werk. Maar omdat mijn man korte werkdagen maakt, minder reistijd heeft en vanuit huis werkt, denk ik dat we onder de streep even veel van huis/ thuis zijn.
Vraagje, puur uit interesse (en om te checken of ik nou zo egoïstisch ben): is het onredelijk van een hoogzwangere vrouw -die niet al te fit meer is helaas- om niet elke ochtend de boterhammen van haar man te smeren? Oh, en 't niet oké te vinden zowat 't gehele huishouden in haar uppie te moeten doen? Ennnn... er straks wanneer de kleine geboren is alle nachten alleen uit te moeten en de man volledig te ontzien?
Ben benieuwd!!
vrijdag 15 maart 2013 om 09:42
Je man moet het volgende realiseren: een pasgeboren baby wil elke 2 à 3 uur eten in het begin, dag en nacht. Dus slapen? Na een paar weken moeder zijn wordt slapen iets wat je nog kent van vroeger. Dus jij moet je volledig concentreren op het kind en op jezelf. En ik snap wel dat jij door je hormonen niet helemaal jezelf bent, maar het laatste wat jij nu kunt gebruiken is stress. Want dat is ook niet goed voor ZIJN kind.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
vrijdag 15 maart 2013 om 09:43
En nee, je bent niet onredelijk, want in feite doe jij alles: jij bent zwanger, jij moet bevallen, jij moet bijkomen van de bevalling etc. Is het dan te veel gevraagd dat hij wat in het huishouden doet? Dat is toch wel het minste? Anders had hij maar zwanger moeten worden.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
vrijdag 15 maart 2013 om 09:55
quote:-zonnestraal- schreef op 14 maart 2013 @ 22:56:
Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen.
Ik denk dat dit alles wel zegt. Je man, maar ook jij zo te horen, nemen dit niet erg serieus. Nu lijkt me een goed moment om zelf te leren je rust te nemen en je man duidelijk te maken dat de taken eerlijk verdeeld zullen worden.
Ik snap dat je kwaad wordt als je de verhalen hier leest, maar besef wel dat je hier zelf ook een rol in speelt. Als jij bijvoorbeeld niet heel hard gaat lachen als hij vraagt of je elke dag vroeg wilt opstaan om zijn boterhammen te smeren, dan denkt hij dat het een heel normaal verzoek is.
Kijk dus eerst eens naar je eigen rol en wat jij zelf eigenlijk redelijk vindt om van jezelf en van hem te verwachten, rekening houdend met het feit dat jij de komende tijd veel tijd en energie kwijt bent aan het maken, baren en voeden van jullie kind. Word niet alleen maar boos maar gooi er eens wat humor tegenaan (ja, ik maak er inderdaad misbruik van zolang het nog kan. Breng je mijn pantoffels ook even mee?) Zorg dat je zelf niet in een zeurmodus belandt, dat is voor allebei vervelend. Je zal ook moeten leren een hoop los te laten, want als de baby er is heb je echt geen tijd om alles perfect te doen (dat moet je ook niet willen).
Misschien samen eens praten over de dingen die jullie écht belangrijk vinden. Bijvoorbeeld een gezellig huis (dus geen bergen rommel), hygiëne voor julliezelf en de baby (maar niet perfect schoon), gezond en vers eten (maar af en toe mag het best makkelijk), een fijne relatie (dus allebei je best doen en niet te veel zeuren), een eerlijke taakverdeling, tijd voor elkaar. Als je dat duidelijk hebt, kun je daarop terugvallen als de zaken uit de hand dreigen te lopen.
Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen.
Ik denk dat dit alles wel zegt. Je man, maar ook jij zo te horen, nemen dit niet erg serieus. Nu lijkt me een goed moment om zelf te leren je rust te nemen en je man duidelijk te maken dat de taken eerlijk verdeeld zullen worden.
Ik snap dat je kwaad wordt als je de verhalen hier leest, maar besef wel dat je hier zelf ook een rol in speelt. Als jij bijvoorbeeld niet heel hard gaat lachen als hij vraagt of je elke dag vroeg wilt opstaan om zijn boterhammen te smeren, dan denkt hij dat het een heel normaal verzoek is.
Kijk dus eerst eens naar je eigen rol en wat jij zelf eigenlijk redelijk vindt om van jezelf en van hem te verwachten, rekening houdend met het feit dat jij de komende tijd veel tijd en energie kwijt bent aan het maken, baren en voeden van jullie kind. Word niet alleen maar boos maar gooi er eens wat humor tegenaan (ja, ik maak er inderdaad misbruik van zolang het nog kan. Breng je mijn pantoffels ook even mee?) Zorg dat je zelf niet in een zeurmodus belandt, dat is voor allebei vervelend. Je zal ook moeten leren een hoop los te laten, want als de baby er is heb je echt geen tijd om alles perfect te doen (dat moet je ook niet willen).
Misschien samen eens praten over de dingen die jullie écht belangrijk vinden. Bijvoorbeeld een gezellig huis (dus geen bergen rommel), hygiëne voor julliezelf en de baby (maar niet perfect schoon), gezond en vers eten (maar af en toe mag het best makkelijk), een fijne relatie (dus allebei je best doen en niet te veel zeuren), een eerlijke taakverdeling, tijd voor elkaar. Als je dat duidelijk hebt, kun je daarop terugvallen als de zaken uit de hand dreigen te lopen.
Ga in therapie!
vrijdag 15 maart 2013 om 09:57
quote:newkitten schreef op 15 maart 2013 @ 09:27:
Eens met al het bovenstaande. Goed dat je het hebt gezegd. Het is een begin. Hij zal straks echt wel zien dat het onredelijk is wat hij vraagt.
En nog iets: hij rookt toch niet binnen of in jouw buurt? En straks met de baby toch ook niet?Dit ook!! Vroeg ik mij ook al af.
Eens met al het bovenstaande. Goed dat je het hebt gezegd. Het is een begin. Hij zal straks echt wel zien dat het onredelijk is wat hij vraagt.
En nog iets: hij rookt toch niet binnen of in jouw buurt? En straks met de baby toch ook niet?Dit ook!! Vroeg ik mij ook al af.
vrijdag 15 maart 2013 om 10:01
quote:impala schreef op 15 maart 2013 @ 08:51:
inta, 15 minuten geleden Boterhammen smeren is voor mij nog geen 3 minuten werk. Waar
hebben jullie het over ?
De man van TO verwacht dat ze daar speciaal voor opstaat, om 5 uur s morgens. Wel ff lezen he.Zucht... Daarmee bedoel ik te zeggen dat man het zelf kan.
inta, 15 minuten geleden Boterhammen smeren is voor mij nog geen 3 minuten werk. Waar
hebben jullie het over ?
De man van TO verwacht dat ze daar speciaal voor opstaat, om 5 uur s morgens. Wel ff lezen he.Zucht... Daarmee bedoel ik te zeggen dat man het zelf kan.
vrijdag 15 maart 2013 om 10:06
Wij hebben vantevoren nooit gehad over hoe we het zouden gaan doen. De verdeling ging gewoon vanzelf. Als man moest werken dan deed ik de nachten: bevallen of niet. Als mijn dochters gingen slapen kon ook weer even de ogen dicht doen geen probleem. In de eerste weken na de ks heeft man mij in de nacht nog wel geholpen, maar dat was ook omdat hij ook vrij had genomen.
Verder bleek dat hij beter later naar bed kon gaan en de avondvoeding doen en ik er beter in de nacht uit kon. Dus deden we het zo. Mijn man heeft wisselende diensten dus ik heb vaak genoeg de nacht en de dag kunnen draaien. Geen probleem. Je weet dat dit gaat komen. Uiteraard was het best heftig met een jonge peuter ernaast, maar door de slaapjes zo snel mogelijk op elkaar af te stemmen kon ik in de middag ook weer naar bed.
Als je man werkt dan is het best lastig om in de nacht de voedingen te doen en fris en fruitig op te staan. Als je zelf nog verlof hebt, dan kun je dat best oppakken. Werk jij ook weer, dan maak je een verdeling.
Wat huishouden betreft: dat deden en doen we samen. Nooit discussie over geweest. En die boterhammen: is dat niet gewoon een grapje? Ik zou er in ieder geval hartelijk om lachen.
Verder bleek dat hij beter later naar bed kon gaan en de avondvoeding doen en ik er beter in de nacht uit kon. Dus deden we het zo. Mijn man heeft wisselende diensten dus ik heb vaak genoeg de nacht en de dag kunnen draaien. Geen probleem. Je weet dat dit gaat komen. Uiteraard was het best heftig met een jonge peuter ernaast, maar door de slaapjes zo snel mogelijk op elkaar af te stemmen kon ik in de middag ook weer naar bed.
Als je man werkt dan is het best lastig om in de nacht de voedingen te doen en fris en fruitig op te staan. Als je zelf nog verlof hebt, dan kun je dat best oppakken. Werk jij ook weer, dan maak je een verdeling.
Wat huishouden betreft: dat deden en doen we samen. Nooit discussie over geweest. En die boterhammen: is dat niet gewoon een grapje? Ik zou er in ieder geval hartelijk om lachen.
vrijdag 15 maart 2013 om 10:17
quote:Taralina schreef op 15 maart 2013 @ 09:39:
Ik snap nooit dat je als vrouw hier geen duidelijke afspraken / eerlijke verdeling over maakt voordat je besluit om voor een kind te gaan.
Ken zelfs een stel waarvan de vrouw er halverwege haar zwangerschap 'achterkwam' dat haar vriend geenszins van plan was om minder te gaan werken - dat moest zij maar doen...
Dit dus. Het verbaast met dat het zo lang duurt voor er een dergelijke reactie kwam. TO is 8 maanden zwanger en ik neem aan dat ze daarvoor ook al een tijdje een relatie had met deze man. Hoe kan het dat je hier niet over praat samen? Je hebt toch al langer een gezamenlijk huishouden? Ik kan me niet voorstellen dat manlief van de ene op de andere dag dergelijke opvattingen heeft.
Overigens als je van de VK rustiger aan moet doen, vind ik het helemaal erg dat je niet 's avonds gewoon om 8u in bed ligt en zegt 'aju paraplu' tegen je man. Toen mijn VK dit tegen mij zei, mocht ik van mijn werkgever en mijn man nog maar 6 uur per dag werken, zodat ik een middagdutje kon doen.
Na de keizersnee kon ik de eerste drie weken (waarvan ik er een in het ziekenhuis lag) niet eens EN Kazkind eruit halen, EN zijn luier verschonen EN voeden, dus Kazman deed alles, behalve de voeding. Dat heeft niks te maken met dat hij een 'betere' man zou zijn daardoor, maar met dat je samen een kind hebt waar je de beste oplossing voor moet zoeken.
Kazkind is bijna twee en wordt gelukkig niet vaak meer wakker 's nachts, maar als hij wakker wordt, gaat manlief eruit. Hij slaapt daarna namelijk binnen een minuut weer, terwijl ik, als ik zo wakker ben geworden, daarna gerust nog een half uur wakker lig en me 's ochtends bagger voel.
Daarentegen kook ik bijna altijd, om ik het leuker vind, iets lekkerder kan maar vooral omdat ik de helft van de tijd nodig heb die Kazman nodig hebt.
Zo zoek je wat het beste voor jou en je gezin werkt.
Ik snap nooit dat je als vrouw hier geen duidelijke afspraken / eerlijke verdeling over maakt voordat je besluit om voor een kind te gaan.
Ken zelfs een stel waarvan de vrouw er halverwege haar zwangerschap 'achterkwam' dat haar vriend geenszins van plan was om minder te gaan werken - dat moest zij maar doen...
Dit dus. Het verbaast met dat het zo lang duurt voor er een dergelijke reactie kwam. TO is 8 maanden zwanger en ik neem aan dat ze daarvoor ook al een tijdje een relatie had met deze man. Hoe kan het dat je hier niet over praat samen? Je hebt toch al langer een gezamenlijk huishouden? Ik kan me niet voorstellen dat manlief van de ene op de andere dag dergelijke opvattingen heeft.
Overigens als je van de VK rustiger aan moet doen, vind ik het helemaal erg dat je niet 's avonds gewoon om 8u in bed ligt en zegt 'aju paraplu' tegen je man. Toen mijn VK dit tegen mij zei, mocht ik van mijn werkgever en mijn man nog maar 6 uur per dag werken, zodat ik een middagdutje kon doen.
Na de keizersnee kon ik de eerste drie weken (waarvan ik er een in het ziekenhuis lag) niet eens EN Kazkind eruit halen, EN zijn luier verschonen EN voeden, dus Kazman deed alles, behalve de voeding. Dat heeft niks te maken met dat hij een 'betere' man zou zijn daardoor, maar met dat je samen een kind hebt waar je de beste oplossing voor moet zoeken.
Kazkind is bijna twee en wordt gelukkig niet vaak meer wakker 's nachts, maar als hij wakker wordt, gaat manlief eruit. Hij slaapt daarna namelijk binnen een minuut weer, terwijl ik, als ik zo wakker ben geworden, daarna gerust nog een half uur wakker lig en me 's ochtends bagger voel.
Daarentegen kook ik bijna altijd, om ik het leuker vind, iets lekkerder kan maar vooral omdat ik de helft van de tijd nodig heb die Kazman nodig hebt.
Zo zoek je wat het beste voor jou en je gezin werkt.
vrijdag 15 maart 2013 om 10:18
Opstaan om zijn brood te smeren doe ik ook weleens hoor. Maar dan alleen als ik toevallig toch al wakker ben en er zin in heb.
En ik ben niet hoogzwanger. Ik vind het te zot voor woorden dat je dan in je verlof zou moeten opstaan voor hem. Je verlof is er juist om je rust te pakken.
Voor de rest zou ik met hem om de tafel gaan zitten en even uitleggen hoe het voor jou is. Je gaat het straks nog druk krijgen met de kleine en hij zal echt een beetje meer moeten gaan doen in het huishouden dan hij misschien gewend is. Jullie werken allebei, dan is het niet meer dan logisch dat je het huishouden ook samen doet.
En ik ben niet hoogzwanger. Ik vind het te zot voor woorden dat je dan in je verlof zou moeten opstaan voor hem. Je verlof is er juist om je rust te pakken.
Voor de rest zou ik met hem om de tafel gaan zitten en even uitleggen hoe het voor jou is. Je gaat het straks nog druk krijgen met de kleine en hij zal echt een beetje meer moeten gaan doen in het huishouden dan hij misschien gewend is. Jullie werken allebei, dan is het niet meer dan logisch dat je het huishouden ook samen doet.
vrijdag 15 maart 2013 om 10:54
TO,
Je man heeft zo te lezen geen idee wat een zwangerschap en bevalling in houdt.
Is hij weleens mee geweest naar de VK, naar een bevallingsinformatie avond, heeft hij er IETS over gelezen ( kluun is hartstikke dun) ?
Jullie moeten uit die strijd komen, jullie hebben straks een kind samen en elkaar hard nodig. En als jij nu al niet iets kan vragen zonder van 'luxe' beticht te worden aj aj.
Overigens is mijn vermoeden dat er bij hem een hoop angst achter zit. Mannen houden over het algemeen niet van verandering en hij probeert nu krampachtig een soort controleswang uit te oefenen. Praten jullie wel eens over hoe hij zich voelt over het naderende vaderschap?
Je man heeft zo te lezen geen idee wat een zwangerschap en bevalling in houdt.
Is hij weleens mee geweest naar de VK, naar een bevallingsinformatie avond, heeft hij er IETS over gelezen ( kluun is hartstikke dun) ?
Jullie moeten uit die strijd komen, jullie hebben straks een kind samen en elkaar hard nodig. En als jij nu al niet iets kan vragen zonder van 'luxe' beticht te worden aj aj.
Overigens is mijn vermoeden dat er bij hem een hoop angst achter zit. Mannen houden over het algemeen niet van verandering en hij probeert nu krampachtig een soort controleswang uit te oefenen. Praten jullie wel eens over hoe hij zich voelt over het naderende vaderschap?
vrijdag 15 maart 2013 om 10:57
vrijdag 15 maart 2013 om 11:02
Boerhammen smeren is belachelijk, maar dat vindt iedereen hier!
Wij deden het met voedingen zo dat man de late deed en dan ging ik vroeg naar bed. Ik deed de nachtvoeding. Maar ja, dat ging ook ivm flesvoeding. Man deed bij de oudste 2 de vroege voeding dan weer. Bij de jongste ging de oudste al naar school dus moesten we er toch vroeg uit.
Qua huishouden doe ik bijna alles maar ik werk ook veel minder. Man is er niet te beroerd voor hoor, maar ik vind het gewoon niet nodig. Wel doet hij in t weekend bijna alle was en kookt op zondag.
Tja, moraal van dit verhaal: SAMENWERKEN, anders lukt het niet. Het is gewoon aanpoten in t begin, als je dan ook al je energie moet steken in dit gez...
Wij deden het met voedingen zo dat man de late deed en dan ging ik vroeg naar bed. Ik deed de nachtvoeding. Maar ja, dat ging ook ivm flesvoeding. Man deed bij de oudste 2 de vroege voeding dan weer. Bij de jongste ging de oudste al naar school dus moesten we er toch vroeg uit.
Qua huishouden doe ik bijna alles maar ik werk ook veel minder. Man is er niet te beroerd voor hoor, maar ik vind het gewoon niet nodig. Wel doet hij in t weekend bijna alle was en kookt op zondag.
Tja, moraal van dit verhaal: SAMENWERKEN, anders lukt het niet. Het is gewoon aanpoten in t begin, als je dan ook al je energie moet steken in dit gez...
vrijdag 15 maart 2013 om 11:05
Ik heb mijn man jou openingspost laten lezen en hij vraagt zich af hoe jouw man in het algemeen over de taakverdeling denkt.
Man vindt dat jouw man erg ouderwets is in zijn gedachten.
Dus nee ik hoef straks geen boterhammen te smeren om 5 uur 's ochtends. Sterker nog op dit moment ben ik erg moe ( eerste trimester) en ik doe ook bijna niets in het huishouden. Dit is hier echter geen enkel probleem!
De voedingen zijn straks weer voor mij ( bv) maar de luiers zijn voor ons samen. Mans woorden zijn dat het idd niet altijd even fijn is maar daar zet je je dan maar even overheen, over een aantal jaren is het weer voorbij
Man vindt dat jouw man erg ouderwets is in zijn gedachten.
Dus nee ik hoef straks geen boterhammen te smeren om 5 uur 's ochtends. Sterker nog op dit moment ben ik erg moe ( eerste trimester) en ik doe ook bijna niets in het huishouden. Dit is hier echter geen enkel probleem!
De voedingen zijn straks weer voor mij ( bv) maar de luiers zijn voor ons samen. Mans woorden zijn dat het idd niet altijd even fijn is maar daar zet je je dan maar even overheen, over een aantal jaren is het weer voorbij
vrijdag 15 maart 2013 om 11:15
Leuke vent heb jij, en daar ben je dan zwanger van! Ben benieuwd hoe hij zich de rest van jullie nieuwe leven met kids op gaat stellen!
Hier nog een stel wat het huishouden samen doet de ene keer doe ik meer en de andere keer hij. En zo hoort het te gaan wat mij betreft!
Wat ik wel eens ben met je man is dat je met verlof een nachtvoeding meer kunt doen als hij, maar in overleg (hij gaat er al vanuit) en dat wil ook niet zeggen dat hij helemaal geen nacht voeding doet en de hele nacht door kan ronken.
Hier nog een stel wat het huishouden samen doet de ene keer doe ik meer en de andere keer hij. En zo hoort het te gaan wat mij betreft!
Wat ik wel eens ben met je man is dat je met verlof een nachtvoeding meer kunt doen als hij, maar in overleg (hij gaat er al vanuit) en dat wil ook niet zeggen dat hij helemaal geen nacht voeding doet en de hele nacht door kan ronken.
vrijdag 15 maart 2013 om 11:33
Hier een hele traditionele taakverdeling, maar dat is omdat ik niet werk en man wel. Ben nu 34 weken zwanger van de derde en doe nog steeds het meeste in de huishouding en de zorg voor de kinderen. Maar ik voel me ook prima en dan gaat dat ook. Als dat niet zo zou zijn zou man meer overnemen.
Bij de tweede moest ik het bij 34 weken ook rustig aan gaan doen wegens hele vroege ontsluiting en toen heeft man erg veel overgenomen in huis.
De nachtvoedingen doe ik straks weer, gaat ook niet echt anders bij borstvoeding. Maar dan wel kind in de co-sleeper of een wiegje naast het bed en zo min mogelijk verschonen 's nachts. Als het nodig is zal man daar ook heus wel voor opstaan. Bij de eerste deed hij dat niet, want toen kon ik overdag nog gaan slapen als de baby sliep, met een peuter in huis lukt dat helaas niet meer.
Zijn brood smeert hij overigens gewoon zelf, de avond van tevoren. Wat een kul zeg dat jij daar speciaal voor op zou staan! Dat zou hier echt bij niemand in zijn/haar hoofd opkomen om dat te doen!
En als 1 van ons vraagt om iets mee te nemen uit de keuken omdat je al lekker op de bank zit dan doen we dat gewoon.
Zeker nu ik veel moeilijker overeind kom met die dikke buik! Heeft jouw man eigenlijk wel in de gaten dat je lichamelijk gewoon minder fit en mobiel bent als je hoogzwanger bent?
Bij de tweede moest ik het bij 34 weken ook rustig aan gaan doen wegens hele vroege ontsluiting en toen heeft man erg veel overgenomen in huis.
De nachtvoedingen doe ik straks weer, gaat ook niet echt anders bij borstvoeding. Maar dan wel kind in de co-sleeper of een wiegje naast het bed en zo min mogelijk verschonen 's nachts. Als het nodig is zal man daar ook heus wel voor opstaan. Bij de eerste deed hij dat niet, want toen kon ik overdag nog gaan slapen als de baby sliep, met een peuter in huis lukt dat helaas niet meer.
Zijn brood smeert hij overigens gewoon zelf, de avond van tevoren. Wat een kul zeg dat jij daar speciaal voor op zou staan! Dat zou hier echt bij niemand in zijn/haar hoofd opkomen om dat te doen!
En als 1 van ons vraagt om iets mee te nemen uit de keuken omdat je al lekker op de bank zit dan doen we dat gewoon.
Zeker nu ik veel moeilijker overeind kom met die dikke buik! Heeft jouw man eigenlijk wel in de gaten dat je lichamelijk gewoon minder fit en mobiel bent als je hoogzwanger bent?
vrijdag 15 maart 2013 om 12:02
quote:draaiorgel schreef op 15 maart 2013 @ 08:13:
'Daarop antwoordde hij dat hij dan ook nooit meer mijn brood smeerde en dat hij me flauw vindt. '
Gezellige relatie zeg. Voor wat hoort wat schijnt het motto te zijn? Ik wens je veel sterkte te komende tijd.....
Je vindt je man dan misschien geen luie donder, het is anders wel een enorm egoistische zak hooi!
+1
Los van het feit dat je vantevoren voordat je aan kinderen begint, met elkaar bespreekt wat jullie beeld is van wat er allemaal gaat veranderen (voor zover je dat zelf goed kunt inschatten voordat ze er zijn, want echt: pas als je ze echt zelf hebt, weet je hoe dat invloed op specifiek jullie zelf heeft).
Maar deze manier van communiceren slaat echt élke vorm van samenwerken en samen communiceren dóód. Wat een schoolpleingedrag van hem, zeg!
Dus TO: ja, je posting staat goed op de pijler Relaties want naar mijn bescheiden mening hebben jullie basaal in de relatie nog wat te winnen met elkaar. En daar kun jij een begin mee te maken door duidelijker te communiceren wat jij wilt en hoe jij het ziet, en van hem te eisen dat ie op een wat gelijkwaardiger manier dan nu met jou om gaat leren gaan. Anders vrees ik dat het nog erg moeilijk voor je wordt. Kortom: ga praten met elkaar: hier hebben jullie SAMEN een deel aan, net als bij het maken van jullie kind.
'Daarop antwoordde hij dat hij dan ook nooit meer mijn brood smeerde en dat hij me flauw vindt. '
Gezellige relatie zeg. Voor wat hoort wat schijnt het motto te zijn? Ik wens je veel sterkte te komende tijd.....
Je vindt je man dan misschien geen luie donder, het is anders wel een enorm egoistische zak hooi!
+1
Los van het feit dat je vantevoren voordat je aan kinderen begint, met elkaar bespreekt wat jullie beeld is van wat er allemaal gaat veranderen (voor zover je dat zelf goed kunt inschatten voordat ze er zijn, want echt: pas als je ze echt zelf hebt, weet je hoe dat invloed op specifiek jullie zelf heeft).
Maar deze manier van communiceren slaat echt élke vorm van samenwerken en samen communiceren dóód. Wat een schoolpleingedrag van hem, zeg!
Dus TO: ja, je posting staat goed op de pijler Relaties want naar mijn bescheiden mening hebben jullie basaal in de relatie nog wat te winnen met elkaar. En daar kun jij een begin mee te maken door duidelijker te communiceren wat jij wilt en hoe jij het ziet, en van hem te eisen dat ie op een wat gelijkwaardiger manier dan nu met jou om gaat leren gaan. Anders vrees ik dat het nog erg moeilijk voor je wordt. Kortom: ga praten met elkaar: hier hebben jullie SAMEN een deel aan, net als bij het maken van jullie kind.
vrijdag 15 maart 2013 om 12:06
Klopt, TD. Het lullige is dat je je verzoek dan steeds moet blijven herhalen (kun je nou álsjeblíeft een keer die badkamerspiegel schoonmaken?) zodat jij uiteindelijk een kinderachtige zeur bent.
De uitdaging is om jezelf als volwassene te blijven opstellen. Niet als zijn moeder, niet als een zeurderig kind, maar als volwassene die hem als volwassene aanspreekt op zijn verantwoordelijkheid.
Google maar eens op transactionele analyse voor tips, TO.
De uitdaging is om jezelf als volwassene te blijven opstellen. Niet als zijn moeder, niet als een zeurderig kind, maar als volwassene die hem als volwassene aanspreekt op zijn verantwoordelijkheid.
Google maar eens op transactionele analyse voor tips, TO.
Ga in therapie!
vrijdag 15 maart 2013 om 12:31
Duub, je moet ergens beginnen he. Ik heb persoonlijk het gevoel dat het begrip "gelijkwaardige relatie" voor TO zelf ook al een eye-opener is. Ik krijg de indruk dat ze voor een deel de opstelling van man geaccepteerd en (daarmee) zelfs gevoed heeft door zélf niet een idee te hebben bij hoe een relatie fijn kan zijn door gelijkwaardigheid tussen partners en de communicatie van verwachtingen, wensen, ideeën en andere denkbeelden die daarvoor broodnodig is. Vanaf dag één.
vrijdag 15 maart 2013 om 12:36
Helemaal gelijk, TD, en juist nu moet TO heel duidelijk zijn in haar verwachtingen. Beter laat dan nooit. Heel herkenbaar voor mij trouwens, ik ben toch ook heus niet op mijn mondje gevallen maar in mijn huwelijk was ik ook altijd op zoek naar een compromis (lees: ik gaf maar weer toe) en harmonie (lees: ik zeurde maar niet).
Je partner aanspreken op zijn verantwoordelijkheid is GEEN zeuren!
Je partner aanspreken op zijn verantwoordelijkheid is GEEN zeuren!
Ga in therapie!
vrijdag 15 maart 2013 om 12:42
Ik vind dat je partner niet van je kan verwachten dat jij heel het huishouden doet omdat je 'toch vrij bent'.
Je hebt niet voor niks verlof, je kan het zo vlak voor de bevalling beter rustig aan doen.
Ik mocht niet eens meer schoonmaken van mn vriend toen ik met verlof was! (ja ik had ook nesteldrang en deed het toch, totdat ik een ontzettende last van mn rug ervan kreeg).
En na de bevalling kan je beter de taken verdelen, want jij bent nog herstellende van een bevalling ook al ben je vrij. en ik weet niet of je bv gaat geven, maar dan ben jij snachts alleen verantwoordelijk en dat is ook zwaar! Dus je man mag best wat meer begrip hebben...
Je hebt niet voor niks verlof, je kan het zo vlak voor de bevalling beter rustig aan doen.
Ik mocht niet eens meer schoonmaken van mn vriend toen ik met verlof was! (ja ik had ook nesteldrang en deed het toch, totdat ik een ontzettende last van mn rug ervan kreeg).
En na de bevalling kan je beter de taken verdelen, want jij bent nog herstellende van een bevalling ook al ben je vrij. en ik weet niet of je bv gaat geven, maar dan ben jij snachts alleen verantwoordelijk en dat is ook zwaar! Dus je man mag best wat meer begrip hebben...
vrijdag 15 maart 2013 om 13:19
WHAT??? Je bed uit gaan alleen maar om zijn boterham te smeren?? Gaat het wel goed met hem? Als mijn man zoiets zou vragen zou ik er niet eens serieus op reageren. Ik kan er mij ook niks bij voorstellen want mijn man is absoluut niet veeleisend wat dat soort dingen betreft. Wat is eigenlijk de reden dat hij denkt dat hij zoiets aan jou mag vragen? Heb je in het verleden te veel voor hem gezorgd. Dat zie ik namelijk bij mijn ouders.
vrijdag 15 maart 2013 om 14:48
Hier was het voor mijn zwangerschap zo, dat ik inderdaad het huishouden doe (vriend werkt fulltime, ik maar een paar uurtjes per week). Op dagen dat we beide thuis waren, deden we ook wel eens 'grote schoonmaak' met zn tweetjes. Maar wij hebben dan ook altijd wel wat te poetsen (2 honden en 3 katten, plus de standaard dingetjes).
Nu ik zwanger ben, doe ik nog steeds zoveel mogelijk, maar wel binnen mijn grenzen. Als iets vandaag niet lukt, dan morgen maar. En als vriend dat niet aanstaat, doet hij het zelf.
Als de baby er straks is, komen de nachtvoedingen wel voor mijn rekening. Alle voedingen trouwens, in elk geval de eerste zes weken, want ik ga borstvoeding geven. Tegen de tijd dat dat goed loopt, mag vriend ook af en toe een flesje gekolfde melk gaan geven. Maar de mijne verwacht echt niet dat ik vroeg opsta om ook nog eens zijn brood te smeren.
Ik ben zelf wel een beetje zo dat ik hem qua nachtrust wat wil ontzien, omdat hij de volgende dag weer de hele dag aan het werk moet, terwijl ik tussendoor nog even een dutje kan doen zolang ik thuis zit.
Nu ik zwanger ben, doe ik nog steeds zoveel mogelijk, maar wel binnen mijn grenzen. Als iets vandaag niet lukt, dan morgen maar. En als vriend dat niet aanstaat, doet hij het zelf.
Als de baby er straks is, komen de nachtvoedingen wel voor mijn rekening. Alle voedingen trouwens, in elk geval de eerste zes weken, want ik ga borstvoeding geven. Tegen de tijd dat dat goed loopt, mag vriend ook af en toe een flesje gekolfde melk gaan geven. Maar de mijne verwacht echt niet dat ik vroeg opsta om ook nog eens zijn brood te smeren.
Ik ben zelf wel een beetje zo dat ik hem qua nachtrust wat wil ontzien, omdat hij de volgende dag weer de hele dag aan het werk moet, terwijl ik tussendoor nog even een dutje kan doen zolang ik thuis zit.
vrijdag 15 maart 2013 om 16:11
Oh ja da's waar ook wat iemand al zei: aan voeden alleen al ben je de eerste tijd zo'n 8 uur per dag kwijt. En dan moet je ook nog verschonen, knuffelen, in bed, uit bed, badje, zelf aankleden eten en douchen.... Pfff. En dat zonder slaap. Huishouden heb ik toen echt nauwelijks gedaan hoor!
Hele vermoeiende periode, die eerste weken! Heerlijk met zo'n kleintje, maar wel erg vermoeiend... Ik denk dat jouw man niet in de gaten heeft hoe heftig de eerste periode met een kindje is. Komt 'ie vanzelf wel achter
Hele vermoeiende periode, die eerste weken! Heerlijk met zo'n kleintje, maar wel erg vermoeiend... Ik denk dat jouw man niet in de gaten heeft hoe heftig de eerste periode met een kindje is. Komt 'ie vanzelf wel achter
vrijdag 15 maart 2013 om 17:16
Ongelooflijk dit zeg...
Vooral zijn reactie op het brood smeren vind ik heel erg kinderachtig van hem. Ik kan me wel voorstellen dat je wat meer voedingen voor je rekening neemt tijdens je verlof als hij aan het werk is, maar mij lijkt de verdeling van de 1 de late voeding en de ander s nachts en/of de eerste voeding wel zo eerlijk.
Heb je dit al opnieuw met je man besproken naar aanleiding van alle reacties die je hier gehad hebt?
Vooral zijn reactie op het brood smeren vind ik heel erg kinderachtig van hem. Ik kan me wel voorstellen dat je wat meer voedingen voor je rekening neemt tijdens je verlof als hij aan het werk is, maar mij lijkt de verdeling van de 1 de late voeding en de ander s nachts en/of de eerste voeding wel zo eerlijk.
Heb je dit al opnieuw met je man besproken naar aanleiding van alle reacties die je hier gehad hebt?
