Zwanger
alle pijlers
Zwanger & straks bevallen: verdeling huishouden?!
donderdag 14 maart 2013 om 22:56
Hmmm... eigenlijk past dit ook wel op de peiler relaties?! Kweenie... 
Kwestie = ik ben 8 maanden zwanger, enorme buik, veel lichamelijke klachten. Ik werk ca. 36 uur per week, verdeeld over 4 dagen, daarnaast nog ca. 7 uur reistijd per week. Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen. Heb overigens een verbouwing & verhuizing achter de rug, maar helaas zijn nog veel klusjes niet af. Grrr!
Ik heb behoorlijke nesteldrang en ben vaak & veel aan het poetsen. Manlief kookt regelmatig, zet 't vuilnis aan straat en verschoont de kattenbak. Ook doet hij de was meestal, ca. 2 machines per week, exclusief opvouwen. Boodschappen doen we samen, maar soms gaat hij ook alleen tussendoor. Ik vind het zwaar. Ik ben voor mijn gevoel alleen maar druk, druk, druk. Man zegt dat ik 't dan maar rustiger aan moet doen op het werk. Maar dat lost niks op. Want ik stoor me met name heel erg aan de ravage die hij altijd in de keuken achterlaat. Minder werken lost hieraan niks op. Maar fysiek is 't niet echt gezond voor me. Niet slim, stupid me. Stomme hormonen
Elke ochtend smeert hij mijn boterhammetjes. Heel lief! Maar ik maak me zorgen. Hij vindt dat ik tijdens mijn verlof elke ochtend vroeg moet opstaan om zijn boterhammen te smeren. Volgend hem omdat ik daarna weer naar bed kan. Ook vindt hij dat ik er tijdens mijn verlof (en straks de nachten voor mijn vrije dagen) 's nachts uit moet voor de kleine, zodat hij kan slapen, want hij heeft het dan een stuk zwaarder, aangezien ik dan nog vrij ben en hij moet werken. Klinkt dit logisch?
Ook ben ik heel erg bang dat het er straks op neer komt dat ik bijna al het huishoudelijk werk moet doen, omdat ik 1 dag minder werk. Maar omdat mijn man korte werkdagen maakt, minder reistijd heeft en vanuit huis werkt, denk ik dat we onder de streep even veel van huis/ thuis zijn.
Vraagje, puur uit interesse (en om te checken of ik nou zo egoïstisch ben): is het onredelijk van een hoogzwangere vrouw -die niet al te fit meer is helaas- om niet elke ochtend de boterhammen van haar man te smeren? Oh, en 't niet oké te vinden zowat 't gehele huishouden in haar uppie te moeten doen? Ennnn... er straks wanneer de kleine geboren is alle nachten alleen uit te moeten en de man volledig te ontzien?
Ben benieuwd!!
Kwestie = ik ben 8 maanden zwanger, enorme buik, veel lichamelijke klachten. Ik werk ca. 36 uur per week, verdeeld over 4 dagen, daarnaast nog ca. 7 uur reistijd per week. Van verloskundige moest ik het echt rustig aan doen. Heb overigens een verbouwing & verhuizing achter de rug, maar helaas zijn nog veel klusjes niet af. Grrr!
Ik heb behoorlijke nesteldrang en ben vaak & veel aan het poetsen. Manlief kookt regelmatig, zet 't vuilnis aan straat en verschoont de kattenbak. Ook doet hij de was meestal, ca. 2 machines per week, exclusief opvouwen. Boodschappen doen we samen, maar soms gaat hij ook alleen tussendoor. Ik vind het zwaar. Ik ben voor mijn gevoel alleen maar druk, druk, druk. Man zegt dat ik 't dan maar rustiger aan moet doen op het werk. Maar dat lost niks op. Want ik stoor me met name heel erg aan de ravage die hij altijd in de keuken achterlaat. Minder werken lost hieraan niks op. Maar fysiek is 't niet echt gezond voor me. Niet slim, stupid me. Stomme hormonen
Elke ochtend smeert hij mijn boterhammetjes. Heel lief! Maar ik maak me zorgen. Hij vindt dat ik tijdens mijn verlof elke ochtend vroeg moet opstaan om zijn boterhammen te smeren. Volgend hem omdat ik daarna weer naar bed kan. Ook vindt hij dat ik er tijdens mijn verlof (en straks de nachten voor mijn vrije dagen) 's nachts uit moet voor de kleine, zodat hij kan slapen, want hij heeft het dan een stuk zwaarder, aangezien ik dan nog vrij ben en hij moet werken. Klinkt dit logisch?
Ook ben ik heel erg bang dat het er straks op neer komt dat ik bijna al het huishoudelijk werk moet doen, omdat ik 1 dag minder werk. Maar omdat mijn man korte werkdagen maakt, minder reistijd heeft en vanuit huis werkt, denk ik dat we onder de streep even veel van huis/ thuis zijn.
Vraagje, puur uit interesse (en om te checken of ik nou zo egoïstisch ben): is het onredelijk van een hoogzwangere vrouw -die niet al te fit meer is helaas- om niet elke ochtend de boterhammen van haar man te smeren? Oh, en 't niet oké te vinden zowat 't gehele huishouden in haar uppie te moeten doen? Ennnn... er straks wanneer de kleine geboren is alle nachten alleen uit te moeten en de man volledig te ontzien?
Ben benieuwd!!
donderdag 21 maart 2013 om 13:01
Mannen houden van routine. Het is in dit geval duidelijk dat naarmate de zwangerschap vordert, je man steeds banger wordt. Vrouwen communiceren daarbij altijd veel met emotie maar mannen sluiten zich helemaal op. En routine hebben mannen nodig bij het verwerken van emoties. Ik denk dat hij ook echt wel wil dat het gezin straks gelukkig is.
Zie het broodsmeerprobleem als een uitdaging voor een oplossing. Als je je man aanvalt, dan wil hij zich alleen maar verdedigen.
Zeg dus niet: ja dag, ik ga echt niet 's morgens opstaan om jouw brood te smeren. Doe maar lekker zelf etc
Maar: ik vind het moeilijk om 's morgens op te staan door de zwangerschap en dan het brood te smeren. Heb je misschien een idee hoe we het samen kunnen oplossen? Misschien kan je het 's avonds doen? etc etc
Mannen denken oplossingsgericht. Laat je emoties achterwege want door te veel emoties sluiten mannen zich op en dan kom je in het virtuele cirkeltje terecht.
Wij hebben twee kinderen en ik heb ook wel eens moeite met de communcatie. Vooral omdat ik met mijn man niet in het Nederlands praat, maar in 'zijn' taal, die ik overigens heb gestudeerd, en waar ik ook niet altijd de fijne nuances kan uithalen. Maar het helpt enorm als ik een kritiek meer uit als zijnde een probleem dat om een oplossing vraag dan met emotionele verwijten. Bovendien is mijn man nogal beta (wiskundige) en zo werkt het echt wel het beste.
Neemt niet weg dat er soms nog wel eens emotionele uitbarstingen, vooral aan mijn kant zijn. Tja, je blijft toch vrouw
Zie het broodsmeerprobleem als een uitdaging voor een oplossing. Als je je man aanvalt, dan wil hij zich alleen maar verdedigen.
Zeg dus niet: ja dag, ik ga echt niet 's morgens opstaan om jouw brood te smeren. Doe maar lekker zelf etc
Maar: ik vind het moeilijk om 's morgens op te staan door de zwangerschap en dan het brood te smeren. Heb je misschien een idee hoe we het samen kunnen oplossen? Misschien kan je het 's avonds doen? etc etc
Mannen denken oplossingsgericht. Laat je emoties achterwege want door te veel emoties sluiten mannen zich op en dan kom je in het virtuele cirkeltje terecht.
Wij hebben twee kinderen en ik heb ook wel eens moeite met de communcatie. Vooral omdat ik met mijn man niet in het Nederlands praat, maar in 'zijn' taal, die ik overigens heb gestudeerd, en waar ik ook niet altijd de fijne nuances kan uithalen. Maar het helpt enorm als ik een kritiek meer uit als zijnde een probleem dat om een oplossing vraag dan met emotionele verwijten. Bovendien is mijn man nogal beta (wiskundige) en zo werkt het echt wel het beste.
Neemt niet weg dat er soms nog wel eens emotionele uitbarstingen, vooral aan mijn kant zijn. Tja, je blijft toch vrouw
donderdag 21 maart 2013 om 15:06
quote:liubi schreef op 21 maart 2013 @ 13:01:
Mannen houden van routine. Het is in dit geval duidelijk dat naarmate de zwangerschap vordert, je man steeds banger wordt. Vrouwen communiceren daarbij altijd veel met emotie maar mannen sluiten zich helemaal op. En routine hebben mannen nodig bij het verwerken van emoties. Ik denk dat hij ook echt wel wil dat het gezin straks gelukkig is.
Zie het broodsmeerprobleem als een uitdaging voor een oplossing. Als je je man aanvalt, dan wil hij zich alleen maar verdedigen.
Zeg dus niet: ja dag, ik ga echt niet 's morgens opstaan om jouw brood te smeren. Doe maar lekker zelf etc
Maar: ik vind het moeilijk om 's morgens op te staan door de zwangerschap en dan het brood te smeren. Heb je misschien een idee hoe we het samen kunnen oplossen? Misschien kan je het 's avonds doen? etc etc
Mannen denken oplossingsgericht. Laat je emoties achterwege want door te veel emoties sluiten mannen zich op en dan kom je in het virtuele cirkeltje terecht.
Wij hebben twee kinderen en ik heb ook wel eens moeite met de communcatie. Vooral omdat ik met mijn man niet in het Nederlands praat, maar in 'zijn' taal, die ik overigens heb gestudeerd, en waar ik ook niet altijd de fijne nuances kan uithalen. Maar het helpt enorm als ik een kritiek meer uit als zijnde een probleem dat om een oplossing vraag dan met emotionele verwijten. Bovendien is mijn man nogal beta (wiskundige) en zo werkt het echt wel het beste.
Neemt niet weg dat er soms nog wel eens emotionele uitbarstingen, vooral aan mijn kant zijn. Tja, je blijft toch vrouw Wat een onzin, waarom moet je in godsnaam samen een oplossing bedenken van iets onredelijks wat hij eist... 's ochtends broodsmeren. Moet je ook zijn fiets buitenzetten? En zn schoenen en kleren klaarleggen? Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat je uberhaupt de discussie aangaat met hem over broodsmeren.
Mannen houden van routine. Het is in dit geval duidelijk dat naarmate de zwangerschap vordert, je man steeds banger wordt. Vrouwen communiceren daarbij altijd veel met emotie maar mannen sluiten zich helemaal op. En routine hebben mannen nodig bij het verwerken van emoties. Ik denk dat hij ook echt wel wil dat het gezin straks gelukkig is.
Zie het broodsmeerprobleem als een uitdaging voor een oplossing. Als je je man aanvalt, dan wil hij zich alleen maar verdedigen.
Zeg dus niet: ja dag, ik ga echt niet 's morgens opstaan om jouw brood te smeren. Doe maar lekker zelf etc
Maar: ik vind het moeilijk om 's morgens op te staan door de zwangerschap en dan het brood te smeren. Heb je misschien een idee hoe we het samen kunnen oplossen? Misschien kan je het 's avonds doen? etc etc
Mannen denken oplossingsgericht. Laat je emoties achterwege want door te veel emoties sluiten mannen zich op en dan kom je in het virtuele cirkeltje terecht.
Wij hebben twee kinderen en ik heb ook wel eens moeite met de communcatie. Vooral omdat ik met mijn man niet in het Nederlands praat, maar in 'zijn' taal, die ik overigens heb gestudeerd, en waar ik ook niet altijd de fijne nuances kan uithalen. Maar het helpt enorm als ik een kritiek meer uit als zijnde een probleem dat om een oplossing vraag dan met emotionele verwijten. Bovendien is mijn man nogal beta (wiskundige) en zo werkt het echt wel het beste.
Neemt niet weg dat er soms nog wel eens emotionele uitbarstingen, vooral aan mijn kant zijn. Tja, je blijft toch vrouw Wat een onzin, waarom moet je in godsnaam samen een oplossing bedenken van iets onredelijks wat hij eist... 's ochtends broodsmeren. Moet je ook zijn fiets buitenzetten? En zn schoenen en kleren klaarleggen? Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat je uberhaupt de discussie aangaat met hem over broodsmeren.
donderdag 21 maart 2013 om 15:55
quote:spectral schreef op 21 maart 2013 @ 15:06:
[...]
Wat een onzin, waarom moet je in godsnaam samen een oplossing bedenken van iets onredelijks wat hij eist... 's ochtends broodsmeren. Moet je ook zijn fiets buitenzetten? En zn schoenen en kleren klaarleggen? Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat je uberhaupt de discussie aangaat met hem over broodsmeren.+100
[...]
Wat een onzin, waarom moet je in godsnaam samen een oplossing bedenken van iets onredelijks wat hij eist... 's ochtends broodsmeren. Moet je ook zijn fiets buitenzetten? En zn schoenen en kleren klaarleggen? Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat je uberhaupt de discussie aangaat met hem over broodsmeren.+100
.
donderdag 21 maart 2013 om 16:47
Ik denk dan weer, sjonge jonge is het zo een ramp om even die boterhammen te smeren, als je hem daar zo blij mee maakt.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.
donderdag 21 maart 2013 om 16:49
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 21 maart 2013 @ 16:47:
Ik denk dan weer, sjonge jonge is het zo een ramp om even die boterhammen te smeren, als je hem daar zo blij mee maakt.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.Je maakt hem daar niet blij mee, het is een machtsmiddel... ik zou er overigens ook geen ruzie over maken, "nee dat doe ik niet" (einde verhaal).
Ik denk dan weer, sjonge jonge is het zo een ramp om even die boterhammen te smeren, als je hem daar zo blij mee maakt.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.Je maakt hem daar niet blij mee, het is een machtsmiddel... ik zou er overigens ook geen ruzie over maken, "nee dat doe ik niet" (einde verhaal).
donderdag 21 maart 2013 om 17:15
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 21 maart 2013 @ 16:47:
Ik denk dan weer, sjonge jonge is het zo een ramp om even die boterhammen te smeren, als je hem daar zo blij mee maakt.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.Jij gaat serieus je wekker zetten en om 5 uur opstaan om een paar boterhammen te smeren voor een volwassen man?
Ik denk dan weer, sjonge jonge is het zo een ramp om even die boterhammen te smeren, als je hem daar zo blij mee maakt.
Smeer desnoods savonds alvast die boterhammen. Of je smeert ze en duikt je bed weer in.
In principe denk ik ook, je bent geen klein kind smeer ze lekker zelf. Maar ik ga er zeker geen ruzie om maken.Jij gaat serieus je wekker zetten en om 5 uur opstaan om een paar boterhammen te smeren voor een volwassen man?
.
