Actueel
alle pijlers
Aanslagen? We halen onze schouders op
vrijdag 18 augustus 2017 om 10:16
Jawel mede forummers. Het doet ons niets meer. Kort na de aanslagen in Parijs ontplofte het forum bijna. Na Nice idem dito. Ook de aanslag in Berlijn deed mensen nog reageren.
Maar wat zien we nu. Londen, Manchester en nu Barcelona. Het blijft nagenoeg stil. Het kan ons geen zak meer schelen. Gewenning of zo.
We moeten er mee leren leven schreef ik in het Barcelona-topic. En zo is het ook. De nieuwe realiteit is dat we in grote mensenmassa's de kans lopen slachtoffer van een aanslag te worden. Niet dat die kans heel groot is overigens. Het het vakantieverkeer op weg naar zonniger bestemmingen komen meer mensen te overlijden. En toch stapt bijna iedereen zonder nadenken in de auto met op de achterbank veelal het nageslacht.
Maar goed. Inmiddels geloven we het wel, die aanslagen. En onze kinderen worden geboren in een Europa zoals dat nu is. Die zullen dus de huidige situatie, waar jullie je misschien wel flink aan ergeren, als referentiepunt hebben en pas klagen na nog meer veranderingen die jullie als misschien wel onbestaanbaar zou bestempelen. En zo gaat dat generatie op generatie.
Dus met andere woorden, opwinden heeft geen zin. De geschiedenis wordt toch wel geschreven.
Als je over 100 jaar een kijkje zou kunnen nemen weet je niet wat je ziet terwijl de mensen die dan leven niet beter weten.
Maar wat zien we nu. Londen, Manchester en nu Barcelona. Het blijft nagenoeg stil. Het kan ons geen zak meer schelen. Gewenning of zo.
We moeten er mee leren leven schreef ik in het Barcelona-topic. En zo is het ook. De nieuwe realiteit is dat we in grote mensenmassa's de kans lopen slachtoffer van een aanslag te worden. Niet dat die kans heel groot is overigens. Het het vakantieverkeer op weg naar zonniger bestemmingen komen meer mensen te overlijden. En toch stapt bijna iedereen zonder nadenken in de auto met op de achterbank veelal het nageslacht.
Maar goed. Inmiddels geloven we het wel, die aanslagen. En onze kinderen worden geboren in een Europa zoals dat nu is. Die zullen dus de huidige situatie, waar jullie je misschien wel flink aan ergeren, als referentiepunt hebben en pas klagen na nog meer veranderingen die jullie als misschien wel onbestaanbaar zou bestempelen. En zo gaat dat generatie op generatie.
Dus met andere woorden, opwinden heeft geen zin. De geschiedenis wordt toch wel geschreven.
Als je over 100 jaar een kijkje zou kunnen nemen weet je niet wat je ziet terwijl de mensen die dan leven niet beter weten.
vrijdag 18 augustus 2017 om 12:44
Als nu weer pagina's vol worden geschreven, dan vallen mensen denk ik in herhaling. Want het is al de zoveelste keer. Wat moet je nog zeggen? Waar moet je het nog over hebben?willem1959 schreef: ↑18-08-2017 12:20Nee, er gebeurt verder niets. Maar in het begin werd er ontzettend veel gereageerd. Lees de topics maar na.
En nu? Nagenoeg niets. Mensen accepteren het als een voldongen feit.
Wat maakte dan dat er na bijvoorbeeld Nice pagina's vol werden geschreven?
Natuurlijk is het allemaal vreselijk en onacceptabel. Maar heeft het echt zin om daar elke keer weer met zijn allen over los te gaan?
Beter praten we inderdaad met onze kinderen, en de leraren met hun leerlingen. Zo kunnen we nog enigszins proberen hen positief te beïnvloeden, zodat latere generaties er hopelijk niet een nog grotere puinhoop van maken.
anoniem_261837 wijzigde dit bericht op 18-08-2017 13:26
0.64% gewijzigd
vrijdag 18 augustus 2017 om 12:53
Dat was het niet, het was geen wens. Het was een zeer ongelukkige manier van hoe een puber zich uit. Als je het ergens mee moet vergelijken... hmmm... Dan bijvoorbeeld iemand die een kind verliest door een ander en die de ander dan in al zijn verdriet en wanhoop hetzelfde toewenst... terwijl juist hij/zij zo goed weet wat de impact is...Bossanova schreef: ↑18-08-2017 12:29Ok... Bizar zeg... Eng mens wel, dat diegene het nodig vindt dat iedereen weet wat het is om een aanslag mee te maken.
Stel je krijgt een ongeluk, ik breng je als troost een fruitmand en wat om de tijd te doden, maar jij zegt, het zou me pas troosten als jij ook een ongeluk kreeg. Wah?
Gaat niet helemaal op natuurlijk, maar het was geen toejuichen of een wens om meer aanslagen in Europa. Dat was niet wat erachter zat. Eerder de hoop dat er zo iets verschrikkelijks nog zou kunnen leiden tot begrip (en dan natuurlijk niet voor de daad). Zoals zulke dingen mensen vaker nader tot elkaar kan brengen. Alleen op een verkeerde manier uitgedrukt natuurlijk.
Het is lastig uit te leggen, het is denk ik iets waar je bijgeweest moet zijn. Maar die puber had geen kwaad in de zin.
Er zullen vast tieners zijn die dat wel hebben overigens, ik ben niet zo naïef dat ik denk dat ze niet bestaan. Echter zie ik ze zelf niet, of ze zijn er niet op mijn school, of ze verbergen het goed... wie weet.
Maar al met al: mensen zeggen wel vaker stomme dingen in hun onmacht en emoties. En dit is er een van. De 'truc' is om dat aan te grijpen en erover te praten. Om uit te laten leggen wat bedoeld werd, om te horen wat voor impact het op anderen heeft.
Uiteindelijk hebben mensen vaak meer overeenkomsten dan verschillen. De leerling in kwestie wil hier net zo min aanslagen als de leerling die de grenzen dicht wil.
Maar die laatste leerling ziet bijvoorbeeld vluchtelingen als (potentiële) daders, en de eerste had het gevoel dat als vluchtelingen welkom zouden zijn zijn familielid nog had kunnen leven. Maar het is niet zo zwart-wit als dat zij het daags na aanslagen voor zich zien.
En deze uitspraak was dus ook niet zo zwart-wit dan dat het als citaat lijkt.
Ik ben er ook van overtuigd dat dit kind het nooit meer zal zeggen. Was enorm geschrokken, niet alleen van zichzelf, maar ook van wat het losmaakte. En het besef van wat uitgesproken weer haaks stond op wat de bedoeling was zat er daarna ook goed in.
En voor de volledigheid: dit is ook nog met mentor en ouders opgepakt.
vrijdag 18 augustus 2017 om 12:55
Ik doel ook niet op mensen die achter IS staan. Maar wanneer het om kleinere verschillen gaat. En met initiatief van een kant is er inderdaad geen sprake van een gesprek, en partijen moeten er wel voor open staan. Maar in klassen, in wijken, kan het een positieve bijdrage leveren.Bossanova schreef: ↑18-08-2017 12:39Daarvoor is echt wel wat meer nodig dan een gesprek. Dat is waarom men laatdunkend spreekt van 'een kopje thee drinken', want de kloof groeit gestaag door wanneer het initiatief van één kant afkomt en er verder weinig ondernomen wordt om die kloof te dichten. Daarnaast geloof ik niet dat degenen die achter IS staan oor hebben naar dat 'kopje thee'. Men vindt het dus, imo terecht, een leeg kopje.
vrijdag 18 augustus 2017 om 13:08
Ik snap je punt wel maar zou het zo kunnen zijn dat we er inmiddels op onze eigen manier mee dealen? En elkaar daar niet meer over opzoeken maar inmiddels een modus gevonden hebben?willem1959 schreef: ↑18-08-2017 12:20Nee, er gebeurt verder niets. Maar in het begin werd er ontzettend veel gereageerd. Lees de topics maar na.
En nu? Nagenoeg niets. Mensen accepteren het als een voldongen feit.
Wat maakte dan dat er na bijvoorbeeld Nice pagina's vol werden geschreven?
Gokje, ben ook geen socioloog oid.
Edit; en stiekum misschien ook vaak aan onze eigen misere genoeg hebben?
vrijdag 18 augustus 2017 om 13:10
Ok Dumbledot, respect voor jouw werkwijze. Je hebt gelijk, in hevige emotie roepen mensen vaak dingen die ze inderdaad niet per se zo bedoelen (edit: al ben ik toch geneigd te denken dat die leerling iets zei wat zogezegd diep in het hart zat, een hartenkreet). Dat het de aandacht trok en jij hierin voorzag op jouw professionele manier is een machtig mooie gang van zaken. erg leerzaam ook. Bedankt.
anoniem_331975 wijzigde dit bericht op 18-08-2017 13:25
17.12% gewijzigd
vrijdag 18 augustus 2017 om 13:23
Dankjewel voor je lieve compliment het was wel een beetje gokje hoor want ik zou 1,2,3 ook niet weten wat ik had moeten doen als het kind het wel gemeend had. Het leek mij niet waarschijnlijk gezien het over het geheeld genomen een vriendelijk sociaal kind is, maar toch, ik stond ook even geschrokken met mijn mond vol tanden.Bossanova schreef: ↑18-08-2017 13:10Ok Dumbledot, respect voor jouw werkwijze. Je hebt gelijk, in hevige emotie roepen mensen vaak dingen die ze inderdaad niet per se zo bedoelen. Dat het de aandacht trok en jij hierin voorzag op jouw professionele manier is een machtig mooie gang van zaken. erg leerzaam ook. Bedankt.
vrijdag 18 augustus 2017 om 13:36
Oh, ja, had ook nog even mijn vorige bericht iets aangepast. Ik heb er toch respect voor, want je kunt niet zoals nu er voor gaan zitten om een goed plan van aanpak te verzinnen, nee je moet direct handelen en de hele klas kijkt mee. Dat is een grote verantwoordelijkheid. Ook als het een peuter was geweest zou ik me doodschrikken, gewoon omdat het een enge uiting aan emotie geven is, een vrij krachtige ook. Juist vanwege dat krachtige en het feit dat het nog een kind is, maakt het absurd. Zoals ik jouw verhaal echter lees, denk ik dat die leerling vooral ermee zat dat de niet-Westerse kant van de oorlog te onderbelicht was.dumbledot schreef: ↑18-08-2017 13:23Dankjewel voor je lieve compliment het was wel een beetje gokje hoor want ik zou 1,2,3 ook niet weten wat ik had moeten doen als het kind het wel gemeend had. Het leek mij niet waarschijnlijk gezien het over het geheeld genomen een vriendelijk sociaal kind is, maar toch, ik stond ook even geschrokken met mijn mond vol tanden. Maar ben ook zo'n idealist die gelooft dat doorvragen een betere aanpak is dan keihard de tegenaanval in te zetten, want dat leid ook maar zelden tot een positief resultaat
Desalniettemin verbaast het me dat die uitroep de orde in de klas zo ernstig kon en mocht verstoren. Vroeger waren de leerkrachten in mijn beleving een stuk strenger. Het enige wat ik me nog afvraag is of de leerling uitleg heeft gegeven aan diens gedrag of dat jij er voor jezelf (en jouw klas) een uitleg aan hebt gegeven?
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:06
Dat was inderdaad een van de dingen die de leerling hoog zat.Bossanova schreef: ↑18-08-2017 13:36Oh, ja, had ook nog even mijn vorige bericht iets aangepast. Ik heb er toch respect voor, want je kunt niet zoals nu er voor gaan zitten om een goed plan van aanpak te verzinnen, nee je moet direct handelen en de hele klas kijkt mee. Dat is een grote verantwoordelijkheid. Ook als het een peuter was geweest zou ik me doodschrikken, gewoon omdat het een enge uiting aan emotie is, een vrij krachtige ook. Juist vanwege dat krachtige en het feit dat het nog een kind is, maakt het absurd. Zoals ik jouw verhaal echter lees, denk ik dat die leerling vooral ermee zat dat de niet-Westerse kant van de oorlog te onderbelicht was. Desalniettemin verbaast het me dat die uitroep de orde in de klas zo ernstig kon en mocht verstoren. Vroeger waren de leerkrachten in mijn beleving een stuk strenger. Het enige wat ik me nog afvraag is of de leerling uitleg heeft gegeven aan diens gedrag of dat jij er voor jezelf een uitleg aan hebt gegeven.
Het ging ongeveer als volgt: leerling deed de uitspraak en schrok daar zelf al vrij vlug van. Ondertussen sprongen een vijftal andere leerlingen vrijwel direct schreeuwend uit hun stoel.
Mijn eerste prioriteit was om de rust terug te krijgen of in elk geval iedereen terug op hun plek. Dat lukte met de nodige wilde armgebaren, stem verheffen en dat soort werk maar kostte wel wat tijd. En toen iedereen weer zat, zat een deel van de klas inclusief die leerling in tranen, een ander deel keek stomverbaasd en de overigen woedend.
Daarna heb ik die leerling gevraagd waarom. Het duurde even voor het eruit kwam (want emotioneel), en voor het verhaal volledig was (werd veel onderbroken).
De leerling heeft het dus zelf verteld.
Daarna heb ik ook de anderen gevraagd te vertellen waarom zij zo reageerden enzovoorts.
Zodat de klas wist wat bedoeld werd en de werkelijke boodschap die geprobeerd was over te brengen helder was; zodat de leerling ook besefte wat zo'n uitspraak met anderen doet; dat dat niet de juiste manier van communiceren is enzovoorts.
Wat mooi was om te zien was dat ze uiteindelijk elkaar vragen gingen stellen.
Ik vind mijzelf soms best streng maar hier werd ik ook gewoon even door overvallen, met name omdat er zo snel zo heftig op gereageerd werd (war heel logisch is natuurlijk).
In het gesprek met leerling, ouders en mentor werd ook nogeens bevestigd dat het inderdaad geen kwaad bedoelde schreeuw was, en de uitleg die de leerling gaf oprecht.
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:10
Wat maakt het uit wat latere generaties doen? Dat maak jij toch niet meer mee. En latere generaties worden geboren in een wereld zoals die op dat moment is. Die weten niet beter.SinDudas schreef: ↑18-08-2017 12:44Als nu weer pagina's vol worden geschreven, dan vallen mensen denk ik in herhaling. Want het is al de zoveelste keer. Wat moet je nog zeggen? Waar moet je het nog over hebben?
Natuurlijk is het allemaal vreselijk en onacceptabel. Maar heeft het echt zin om daar elke keer weer met zijn allen over los te gaan?
Beter praten we inderdaad met onze kinderen, en de leraren met hun leerlingen. Zo kunnen we nog enigszins proberen hen positief te beïnvloeden, zodat latere generaties er hopelijk niet een nog grotere puinhoop van maken.
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:35
Ik heb je al een gemeend compliment gegeven, dat blijft staan, respect is alleen maar gegroeid. Strengheid kent vele gedaantes, kalm blijven in tijden van crisis wekt ook ontzag, meer nog dan hard optreden en zo. Ik hoef jou niks wijs te maken, dat blijkt, en ik 'gok' even dat de ouders van jouw klas ook dik tevreden met jou als leerkracht voor hun kinderen zijn, mij heb je in ieder geval zeker gerustgesteld.dumbledot schreef: ↑18-08-2017 14:06Dat was inderdaad een van de dingen die de leerling hoog zat.
Het ging ongeveer als volgt: leerling deed de uitspraak en schrok daar zelf al vrij vlug van. Ondertussen sprongen een vijftal andere leerlingen vrijwel direct schreeuwend uit hun stoel.
Mijn eerste prioriteit was om de rust terug te krijgen of in elk geval iedereen terug op hun plek. Dat lukte met de nodige wilde armgebaren, stem verheffen en dat soort werk maar kostte wel wat tijd. En toen iedereen weer zat, zat een deel van de klas inclusief die leerling in tranen, een ander deel keek stomverbaasd en de overigen woedend.
Daarna heb ik die leerling gevraagd waarom. Het duurde even voor het eruit kwam (want emotioneel), en voor het verhaal volledig was (werd veel onderbroken).
De leerling heeft het dus zelf verteld.
Daarna heb ik ook de anderen gevraagd te vertellen waarom zij zo reageerden enzovoorts.
Zodat de klas wist wat bedoeld werd en de werkelijke boodschap die geprobeerd was over te brengen helder was; zodat de leerling ook besefte wat zo'n uitspraak met anderen doet; dat dat niet de juiste manier van communiceren is enzovoorts.
Wat mooi was om te zien was dat ze uiteindelijk elkaar vragen gingen stellen.
Ik vind mijzelf soms best streng maar hier werd ik ook gewoon even door overvallen, met name omdat er zo snel zo heftig op gereageerd werd (war heel logisch is natuurlijk).
In het gesprek met leerling, ouders en mentor werd ook nogeens bevestigd dat het inderdaad geen kwaad bedoelde schreeuw was, en de uitleg die de leerling gaf oprecht.
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:45
TO heeft een punt.
Na Parijs kreeg ik van diverse kanten APPS op het werk ging het er over en ik was niet van mijn mobiel af te slaan.
Nu merk ik dat ik veel minder geïnteresseerd ben.
Gisteren wel extra journaal gekeken en op het werk had een collega het er over.
Het went.
Na Parijs kreeg ik van diverse kanten APPS op het werk ging het er over en ik was niet van mijn mobiel af te slaan.
Nu merk ik dat ik veel minder geïnteresseerd ben.
Gisteren wel extra journaal gekeken en op het werk had een collega het er over.
Het went.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:47
Deze wil ik ook nog even uppen en onderstrepen!
vrijdag 18 augustus 2017 om 14:59
Nou, Willem, van mij dan ook een reactie. Ik kon de beelden nauwelijks bekijken, deed de tv zelfs uit. Misselijk maakte het me. De enige beelden die ik mij herinner is een straat vol op de grond zittende en liggende gewonde mensen, ik keek niet of ik nog een dode zag liggen, ik zag nog wel dat er overal op straat scherven lagen. Ik zette de tv uit en de mediabox ook, voelde een agressie in me opkomen, heb nog even naar het plafond gestaard en was ongewoon stil de rest van de dag. Ik ben zelfs niet meer op het forum geweest, terwijl ik mezelf toch als vivaforumverslaafde zie. Maar verder, ik kan er niks mee, ik wil niet dat het me beïnvloedt. Wel vind ik het erg voor de slachtoffers, de nabestaanden, de omstanders, eigenlijk wel voor iedereen, want het is zo waardeloos allemaal.
In het begin van het hele IS verhaal probeerde ik die terroristen nog te doorgronden, maar ze maken me misselijk, elke gedachte aan hen maakt me misselijk, ook het gevoel dat ik heb dat ik ze het liefst zelf kapot zou willen bombarderen, maakt me misselijk. Ik hou niet van zulke gevoelens, die gevoelens zijn namelijk niet van mij, maar het zijn de gevoelens van de terroristen die mij met hun gewetenloze shitzooi willen demoraliseren. Daarom probeer ik me er niet meer zoveel mee bezig te houden, uit pure zelfbescherming.
In het begin van het hele IS verhaal probeerde ik die terroristen nog te doorgronden, maar ze maken me misselijk, elke gedachte aan hen maakt me misselijk, ook het gevoel dat ik heb dat ik ze het liefst zelf kapot zou willen bombarderen, maakt me misselijk. Ik hou niet van zulke gevoelens, die gevoelens zijn namelijk niet van mij, maar het zijn de gevoelens van de terroristen die mij met hun gewetenloze shitzooi willen demoraliseren. Daarom probeer ik me er niet meer zoveel mee bezig te houden, uit pure zelfbescherming.
vrijdag 18 augustus 2017 om 15:11
dankjewel! En bijna goed gegokt haha. Kom zo nu en dan wat ouders tegen die mij wat te direct vinden, of de onderwerpen die we behandelen niet zo aan staan, maar dat heeft dan meer met het vak te maken dan met mij gelukkig haha. En fijn om te horen dat ik jou ook wat gerust heb kunnen stellenBossanova schreef: ↑18-08-2017 14:35Ik heb je al een gemeend compliment gegeven, dat blijft staan, respect is alleen maar gegroeid. Strengheid kent vele gedaantes, kalm blijven in tijden van crisis wekt ook ontzag, meer nog dan hard optreden en zo. Ik hoef jou niks wijs te maken, dat blijkt, en ik 'gok' even dat de ouders van jouw klas ook dik tevreden met jou als leerkracht voor hun kinderen zijn, mij heb je in ieder geval zeker gerustgesteld.
Meestal zie ik vlak voor het einde van de vakantie weer wat op tegen het nieuwe jaar (al is dat na een paar dagen weer weg), maar door dit alles heb ik er eigenlijk alleen maar weer zin in om met die pubers aan de slag te gaan.
vrijdag 18 augustus 2017 om 15:28
Wat heb ik er toch een ontzettend hekel aan als iemand in de wij-vorm spreekt.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 18 augustus 2017 om 15:29
Ik haal helemaal mijn schouders niet hierover op. De EU en de lidstaten - behalve de Visegrad landen - laten iedereen Europa in wandelen. De prijs wordt betaald door heel gewone mensen die normaal willen leven, werken, belasting betalen maar die totaal geen bescherming krijgen van de overheid. Merkel met haar: Wir schaffen das. En reken er maar op dat de ellende nog lang niet is afgelopen. Politie zwaar onderbemand, defensie weg bezuinigd, zoek het maar uit allemaal.
vrijdag 18 augustus 2017 om 16:36
Die ouders zijn er natuurlijk om jou scherp te houden. Pak ze! En die pubers ook! Mooi bedrijf wel, dat schoolwezen. 't Is dat ik er te streng voor ben, anders zou het mij ook wel wat lijken.dumbledot schreef: ↑18-08-2017 15:11dankjewel! En bijna goed gegokt haha. Kom zo nu en dan wat ouders tegen die mij wat te direct vinden, of de onderwerpen die we behandelen niet zo aan staan, maar dat heeft dan meer met het vak te maken dan met mij gelukkig haha. En fijn om te horen dat ik jou ook wat gerust heb kunnen stellen
Meestal zie ik vlak voor het einde van de vakantie weer wat op tegen het nieuwe jaar (al is dat na een paar dagen weer weg), maar door dit alles heb ik er eigenlijk alleen maar weer zin in om met die pubers aan de slag te gaan.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:46
Dat maakt ook helemaal niets uit. Islam zal uiteindelijk Europa domineren. Dat maak jij niet meer mee, maar jou kleinkinderen wel. En die weten dan niet beter of er was altijd een grote moslimgemeenschap in Europa.
Tegen het eind van de eeuw is Afrika nagenoeg onleefbaar door de klimaatverandering. Waar denk je dat die mensen allemaal heen gaan? Die hou je echt niet tegen hoor. Of je het wil of niet. Maar nogmaals, dat overkomt generaties na ons. Niets blijft zoals het was.
vrijdag 18 augustus 2017 om 18:00
En ook nu is het niet zoals het is geweest. Samenlevingen zijn niet statisch maar altijd aan verandering onderhevig.willem1959 schreef: ↑18-08-2017 17:46Dat maakt ook helemaal niets uit. Islam zal uiteindelijk Europa domineren. Dat maak jij niet meer mee, maar jou kleinkinderen wel. En die weten dan niet beter of er was altijd een grote moslimgemeenschap in Europa.
Tegen het eind van de eeuw is Afrika nagenoeg onleefbaar door de klimaatverandering. Waar denk je dat die mensen allemaal heen gaan? Die hou je echt niet tegen hoor. Of je het wil of niet. Maar nogmaals, dat overkomt generaties na ons. Niets blijft zoals het was.
vrijdag 18 augustus 2017 om 18:02
Dat meen je toch zeker nietmissie_m schreef: ↑18-08-2017 11:29Je denkt dat het ons niets meer doet?
In juni 2015 heb ik het topic geopend "we vluchten niet voor gevaar", (aanslag in Tunesië, doelwit westerlingen) en elke aanslag maakt me nog steeds woest. Ik word eigenlijk alleen maar steeds bozer op die islamitische wereld. Ik mag ze helemaal niet over een kam scheren, ik denk zeker dat er veel goede moslims zijn, maar ik merk dat ik argwanender naar de moslim kijk, en dat ik iedere moslima in ons westerse land die in eens een hoofddoek gaat dragen verdenk dat ze tégen de westerse maatschappij is.
vrijdag 18 augustus 2017 om 18:36
Uiteraard wen je er aan. Wat moet je anders? Denk je dat mensen in het midden-oosten er ook hun dagelijkse beslommeringen door laten verzieken. Daar worden mensen ook gewoon verliefd, gaan trouwen, krijgen kinderen, gaan naar hun werk. En dat terwijl het daar veel en veel erger is dan hier.
En als we ons dan toch druk gaan maken over slachtoffers laten we dan eerst de verkeersproblemen oplossen. 600 doden en 20.000 gewonden per jaar. Alleen in Nederland. En die zijn net zo onvoorspelbaar als terreuraanslagen.
En als we ons dan toch druk gaan maken over slachtoffers laten we dan eerst de verkeersproblemen oplossen. 600 doden en 20.000 gewonden per jaar. Alleen in Nederland. En die zijn net zo onvoorspelbaar als terreuraanslagen.
vrijdag 18 augustus 2017 om 18:43
Worden ook gewoon verliefd? Ik zou de jonge meisjes die worden uitgehuwelijkt aan een oude kerel niet graag onderhouden. En vervolgens kind na kind uitpoepen. Vreselijk.viva1966 schreef: ↑18-08-2017 18:36Uiteraard wen je er aan. Wat moet je anders? Denk je dat mensen in het midden-oosten er ook hun dagelijkse beslommeringen door laten verzieken. Daar worden mensen ook gewoon verliefd, gaan trouwen, krijgen kinderen, gaan naar hun werk. En dat terwijl het daar veel en veel erger is dan hier.
En als we ons dan toch druk gaan maken over slachtoffers laten we dan eerst de verkeersproblemen oplossen. 600 doden en 20.000 gewonden per jaar. Alleen in Nederland. En die zijn net zo onvoorspelbaar als terreuraanslagen.
vrijdag 18 augustus 2017 om 18:44
Alleen zijn terreuraanslagen er op gericht de samenleving te ontwrichten. Dat is net even iets anders he.viva1966 schreef: ↑18-08-2017 18:36Uiteraard wen je er aan. Wat moet je anders? Denk je dat mensen in het midden-oosten er ook hun dagelijkse beslommeringen door laten verzieken. Daar worden mensen ook gewoon verliefd, gaan trouwen, krijgen kinderen, gaan naar hun werk. En dat terwijl het daar veel en veel erger is dan hier.
En als we ons dan toch druk gaan maken over slachtoffers laten we dan eerst de verkeersproblemen oplossen. 600 doden en 20.000 gewonden per jaar. Alleen in Nederland. En die zijn net zo onvoorspelbaar als terreuraanslagen.