Actueel
alle pijlers
Ambitieloos - Nivellering van de lagere inkomens
vrijdag 13 december 2013 om 15:31
Onderstaand artikel las ik vandaag:
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
anoniem_160277 wijzigde dit bericht op 13-12-2013 15:32
Reden: Link werkt niet
Reden: Link werkt niet
% gewijzigd
maandag 16 december 2013 om 21:38
quote:meivogel schreef op 16 december 2013 @ 21:23:
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar door de toon van jouw posts lijkt het alsof iedereen met een uitkering in jouw ogen op zijn minst verdacht is van het niet willen werken, omdat het wel makkelijk is om op "jouw" zak te leven. Want als ze ambitie hadden dan zouden ze immers wel werk hebben. Ik denk dat dit een veilige gedachte is voor iedereen met een baan, maar het is helaas miet de realiteit.
@Pejeka: Dank je wel.Deze cijfers zijn hier eerder gepost, het blijkt dat meer dan de helft niet wil... ze vinden andere dingen belangrijker dan werken..
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar door de toon van jouw posts lijkt het alsof iedereen met een uitkering in jouw ogen op zijn minst verdacht is van het niet willen werken, omdat het wel makkelijk is om op "jouw" zak te leven. Want als ze ambitie hadden dan zouden ze immers wel werk hebben. Ik denk dat dit een veilige gedachte is voor iedereen met een baan, maar het is helaas miet de realiteit.
@Pejeka: Dank je wel.Deze cijfers zijn hier eerder gepost, het blijkt dat meer dan de helft niet wil... ze vinden andere dingen belangrijker dan werken..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 16 december 2013 om 21:39
quote:meivogel schreef op 16 december 2013 @ 21:26:
[...]
Ja hoor. Best veel zelfs. Ik heb de bloemlezing aan postings die voornamelijk op werktijden zijn geplaatst tot mij genomen. Anne-Marie heeft er wat mij betreft alleen maar meer gelijk mee gekregen. Man o man, wat een mentaliteit zie ik hier voorbijkomen bij sommigen.
[...]
Ja hoor. Best veel zelfs. Ik heb de bloemlezing aan postings die voornamelijk op werktijden zijn geplaatst tot mij genomen. Anne-Marie heeft er wat mij betreft alleen maar meer gelijk mee gekregen. Man o man, wat een mentaliteit zie ik hier voorbijkomen bij sommigen.
maandag 16 december 2013 om 21:41
quote:Solomio schreef op 16 december 2013 @ 21:16:
[...]
Ik denk eerlijk gezegd dat de problemen veel vaker op psychisch vlak liggen. En dat heeft weinig te maken met het aantal handen en hoe vroeg je je hond uitlaat.
Mensen met 'psychische problemen' kunnen ook hun handen uit de mouwen steken.. vaar eens een tripje mee op de boot van de zonnebloem. Ga eens een middagje koffie schenken in het bejaardenhuis, ga een middagje schoonmaken in het dierenasiel, of ga helpen bij de voedselbank.
Niets MOET meteen voor 40 uur, maar er is een hoop wat terug gedaan kan worden voor de maatschappij.. Iemand die iets wil, kan best iets vinden wat ze zouden kunnen doen, waar ze een ander mee helpen, waarmee ze een 'dienst' verlenen..
[...]
Ik denk eerlijk gezegd dat de problemen veel vaker op psychisch vlak liggen. En dat heeft weinig te maken met het aantal handen en hoe vroeg je je hond uitlaat.
Mensen met 'psychische problemen' kunnen ook hun handen uit de mouwen steken.. vaar eens een tripje mee op de boot van de zonnebloem. Ga eens een middagje koffie schenken in het bejaardenhuis, ga een middagje schoonmaken in het dierenasiel, of ga helpen bij de voedselbank.
Niets MOET meteen voor 40 uur, maar er is een hoop wat terug gedaan kan worden voor de maatschappij.. Iemand die iets wil, kan best iets vinden wat ze zouden kunnen doen, waar ze een ander mee helpen, waarmee ze een 'dienst' verlenen..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 16 december 2013 om 21:45
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 21:27:
[...]
Ik ontken niet dat er ook veel mensen zijn die wel graag uit de bijstand willen. Alleen zijn er teveel die het allemaal wel prima vinden.
Als straks Roemenen en Bulgaren hier na 3 maanden ook nog eens recht op een bijstandsuitkering krijgen, dan worden de problemen nog veel groter. Gisteren was nog op TV de zien hoe de Roma in Roemenie leven. Het wordt dan toch wel heel aantrekkelijk om naar Nederland te komen en hier een een uitkering aan te vragen. En dat gaat echt gebeuren met zo'n groot welvaartsverschil.
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.
[...]
Ik ontken niet dat er ook veel mensen zijn die wel graag uit de bijstand willen. Alleen zijn er teveel die het allemaal wel prima vinden.
Als straks Roemenen en Bulgaren hier na 3 maanden ook nog eens recht op een bijstandsuitkering krijgen, dan worden de problemen nog veel groter. Gisteren was nog op TV de zien hoe de Roma in Roemenie leven. Het wordt dan toch wel heel aantrekkelijk om naar Nederland te komen en hier een een uitkering aan te vragen. En dat gaat echt gebeuren met zo'n groot welvaartsverschil.
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 16 december 2013 om 21:45
quote:Sense-1970 schreef op 16 december 2013 @ 21:37:
[...]
Het geld wat aan het einde van de maand onder de noemer 'uitkering' wordt gestort, is dat niet 'lonend' genoeg?Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat het in mijn ogen krom is om aan de ene kant te zeggen dat uitkeringsgerechtigden met behoud van uitkering aan het werk moeten, en aan de andere kant te zeggen dat werk moet lonen, m.a.w. dat als uitkeringsgerechtigde gaan werken, ze dan ook netto meer moeten overhouden. Dat rijmt niet volgens mij.
[...]
Het geld wat aan het einde van de maand onder de noemer 'uitkering' wordt gestort, is dat niet 'lonend' genoeg?Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat het in mijn ogen krom is om aan de ene kant te zeggen dat uitkeringsgerechtigden met behoud van uitkering aan het werk moeten, en aan de andere kant te zeggen dat werk moet lonen, m.a.w. dat als uitkeringsgerechtigde gaan werken, ze dan ook netto meer moeten overhouden. Dat rijmt niet volgens mij.
maandag 16 december 2013 om 21:48
quote:Sense-1970 schreef op 16 december 2013 @ 21:41:
[...]
Mensen met 'psychische problemen' kunnen ook hun handen uit de mouwen steken.. vaar eens een tripje mee op de boot van de zonnebloem. Ga eens een middagje koffie schenken in het bejaardenhuis, ga een middagje schoonmaken in het dierenasiel, of ga helpen bij de voedselbank.
Niets MOET meteen voor 40 uur, maar er is een hoop wat terug gedaan kan worden voor de maatschappij.. Iemand die iets wil, kan best iets vinden wat ze zouden kunnen doen, waar ze een ander mee helpen, waarmee ze een 'dienst' verlenen..
Een 'dienst' verlenen vraagt toch enige vaardigheden, al is het maar dat iemand zelfstandig iets kan, want als er altijd begeleiding nodig is zit zo'n instelling daar ook niet op te wachten. En bij alles wat jij noemt is enige sociale vaardigheid ook wel prettig en dat heeft nu eenmaal niet iedereen.
Ik denk echt dat vele mensen in de bijstand niet in staat zijn tot zulke dingen en dat instellingen hier al helemaal niet op zitten te wachten.
[...]
Mensen met 'psychische problemen' kunnen ook hun handen uit de mouwen steken.. vaar eens een tripje mee op de boot van de zonnebloem. Ga eens een middagje koffie schenken in het bejaardenhuis, ga een middagje schoonmaken in het dierenasiel, of ga helpen bij de voedselbank.
Niets MOET meteen voor 40 uur, maar er is een hoop wat terug gedaan kan worden voor de maatschappij.. Iemand die iets wil, kan best iets vinden wat ze zouden kunnen doen, waar ze een ander mee helpen, waarmee ze een 'dienst' verlenen..
Een 'dienst' verlenen vraagt toch enige vaardigheden, al is het maar dat iemand zelfstandig iets kan, want als er altijd begeleiding nodig is zit zo'n instelling daar ook niet op te wachten. En bij alles wat jij noemt is enige sociale vaardigheid ook wel prettig en dat heeft nu eenmaal niet iedereen.
Ik denk echt dat vele mensen in de bijstand niet in staat zijn tot zulke dingen en dat instellingen hier al helemaal niet op zitten te wachten.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 16 december 2013 om 21:49
quote:pejeka schreef op 16 december 2013 @ 21:45:
[...]
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.En dat bedoel ik dus ook te zeggen. Helemaal met je eens.
[...]
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.En dat bedoel ik dus ook te zeggen. Helemaal met je eens.
maandag 16 december 2013 om 21:49
quote:Sense-1970 schreef op 16 december 2013 @ 21:37:
[...]
Het geld wat aan het einde van de maand onder de noemer 'uitkering' wordt gestort, is dat niet 'lonend' genoeg?Nee. Tegenover volwaardig werk (en ja, ook plantsoenen schoonhouden of bejaarden begeleiden is volwaardig werk) dient de daarbij behorende volwaardige beloning te staan. Niet een overheidsvergoeding die qua hoogte en samenstelling geen enkele relatie heeft tot de uitgevoerde arbeid. Om over secundaire arbeidsvoorwaarden e.d. nog maar te zwijgen.
[...]
Het geld wat aan het einde van de maand onder de noemer 'uitkering' wordt gestort, is dat niet 'lonend' genoeg?Nee. Tegenover volwaardig werk (en ja, ook plantsoenen schoonhouden of bejaarden begeleiden is volwaardig werk) dient de daarbij behorende volwaardige beloning te staan. Niet een overheidsvergoeding die qua hoogte en samenstelling geen enkele relatie heeft tot de uitgevoerde arbeid. Om over secundaire arbeidsvoorwaarden e.d. nog maar te zwijgen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 16 december 2013 om 21:55
quote:pejeka schreef op 16 december 2013 @ 21:49:
[...]
Nee. Tegenover volwaardig werk (en ja, ook plantsoenen schoonhouden of bejaarden begeleiden is volwaardig werk) dient de daarbij behorende volwaardige beloning te staan. Niet een overheidsvergoeding die qua hoogte en samenstelling geen enkele relatie heeft tot de uitgevoerde arbeid. Om over secundaire arbeidsvoorwaarden e.d. nog maar te zwijgen.Dat bedoel ik dus.
[...]
Nee. Tegenover volwaardig werk (en ja, ook plantsoenen schoonhouden of bejaarden begeleiden is volwaardig werk) dient de daarbij behorende volwaardige beloning te staan. Niet een overheidsvergoeding die qua hoogte en samenstelling geen enkele relatie heeft tot de uitgevoerde arbeid. Om over secundaire arbeidsvoorwaarden e.d. nog maar te zwijgen.Dat bedoel ik dus.
maandag 16 december 2013 om 21:57
quote:pejeka schreef op 16 december 2013 @ 21:45:
[...]
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.
[...]
Wat die laatste alinea betreft: dat ben ik geheel met je eens. Dat gaat veel te gemakkelijk.
Wat de eerste alinea betreft: iedere misbruiker van welke voorziening dan ook, is er één teveel. Maar, zoals ik al zei, het ligt er ook aan hoe we met de mensen omgaan. Mensen in de bijstand zijn lang niet allemaal zielige, hopeloze gevallen die bedrijven niks te bieden hebben, maar zo worden ze wel vaak bekeken. Geen volwaardige sollicitant, maar iemand die vanuit een (langdurige) uitkeringssituatie solliciteert en dus "anders" is als iemand die vanuit een andere baan solliciteert, want "er zal wel iets mee aan de hand zijn". Zo wordt tussen de regels door toch vaak op die mensen gereageerd, heb ik gemerkt. Want ze horen niet bij "onze" club der werkenden. Ze staan aan de andere kant van de lijn. En dat geeft óók goedwillenden bij sollicitaties vaak al een achterstand ten opzichte van mensen die vanuit een werksituatie solliciteren. Terwijl die uitkeringsgerechtigde wellicht een bijzonder goede kracht is die door domme pech, reorganisaties, op de keien is komen te staan en erg gemotiveerd is weer aan de slag te gaan.
Een ander groot probleem is leeftijdsdiscriminatie. Als je een manager bent, of een andere persoon uit het hogere echelon, kom je ook op hogere leeftijd doorgaans nog wel aan de bak, dankzij je sociale netwerk, je relaties met andere bedrijven, enz. Maar een gewone automonteur of boekhouder die op zijn 50e aan de kant wordt gezet, kan het vaak wel schudden. Die hoeft men niet meer. Die hoeft niet eens op gesprek te komen. Zijn brief komt direct op de stapel "jammer maar helaas". En dan komen die mensen op pakweg hun 55e in de bijstand ja. En hóe gemotiveerd ze ook zijn, dan is het vrijwel onmogelijk daar weer uit te komen. Te oud. Te duur. Niet meer van deze tijd. Waarschijnlijk niet meer zo productief als een jonkie. Zegt men dan. Ze krijgen vrijwel nooit meer een kans om mee te doen in het arbeidsproces, maar worden daar dan vervolgens wél op afgerekend.
Kortom, het is niet allemaal zo zwart-wit. Zijn er mensen die de boel belazeren? Ja. Zijn er mensen die gewoonweg geen zin hebben aan de slag te gaan? Ja. Mogen daar maatregelen tegen worden genomen? Zeker. Maar het merendeel wil wél, maar als je eenmaal voor langere tijd op de keien hebt gestaan, is het vaak héél moeilijk weer binnen te komen, zeker als je de 40/45 bent gepasseerd. Maar reken deze mensen dan niet af alsof het werkweigerende uitvreters zijn, want dat is ten enen male onterecht.
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.
maandag 16 december 2013 om 22:00
quote:meivogel schreef op 16 december 2013 @ 21:55:
[...]
Dat bedoel ik dus.
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.
[...]
Dat bedoel ik dus.
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.
maandag 16 december 2013 om 22:05
quote:pejeka schreef op 16 december 2013 @ 20:27:
[...]
Maar dan moet er na dat begin ook een concreet vervolg worden geboden, waarin mensen wél als werknemer met alle rechten en vooruitzichten van dien aan de slag kunnen. Niet een half jaar zonder verdere beloning straten laten vegen en dan weer op diezelfde straat zetten.Waarom moet dat?
[...]
Maar dan moet er na dat begin ook een concreet vervolg worden geboden, waarin mensen wél als werknemer met alle rechten en vooruitzichten van dien aan de slag kunnen. Niet een half jaar zonder verdere beloning straten laten vegen en dan weer op diezelfde straat zetten.Waarom moet dat?
maandag 16 december 2013 om 22:06
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 21:57:
[...]
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.Als je al twintig jaar in de bijstand zit, gaat het argument 'er is niet genoeg werk' natuurlijk sowieso niet op. Er is jarenlang een hoogconjunctuur geweest.
[...]
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.Als je al twintig jaar in de bijstand zit, gaat het argument 'er is niet genoeg werk' natuurlijk sowieso niet op. Er is jarenlang een hoogconjunctuur geweest.
maandag 16 december 2013 om 22:07
Die beloning voor die verplichte 20 uur (of minder...!) werk is de uitkering...en dat is een hoger uurloon dan ik krijg hoor...dus hoe zo is dat geen compensatie?
Het is allemaal niet zwart wit...maar mensen die menen dat werkende mensen altijd beter af zijn moeten beseffen dat er een grote groep mensen is die ondanks moeite, vermoeidheid en niet tevreden zijn wel werkt...en in gevoelens echt niets verschillen van mensen die om precies dezelfde klachten een uitkering hebben...
Het is allemaal niet zwart wit...maar mensen die menen dat werkende mensen altijd beter af zijn moeten beseffen dat er een grote groep mensen is die ondanks moeite, vermoeidheid en niet tevreden zijn wel werkt...en in gevoelens echt niets verschillen van mensen die om precies dezelfde klachten een uitkering hebben...
maandag 16 december 2013 om 22:08
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 22:00:
[...]
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.De boodschap dat een bijstandsuitkering altijd minder is dan een netto salaris dringt ook maar moeilijk door bij sommigen.
[...]
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.De boodschap dat een bijstandsuitkering altijd minder is dan een netto salaris dringt ook maar moeilijk door bij sommigen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 16 december 2013 om 22:08
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 22:00:
[...]
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.
Samenstelling huishouden Leeftijd Hoogte bijstandsuitkering
Gehuwd of samenwonend 21 jaar tot AOW-leeftijd 100% van het minimumloon (samen)
Alleenstaande ouder 21 jaar tot AOW-leeftijd 70% van het minimumloon
Alleenstaande 21 jaar tot AOW-leeftijd 50% van het minimumloon
Jongeren 18 tot 21 jaar Uitkering wordt afgeleid van de kinderbijslag
Ik kan dat hier niet in terug vinden.
[...]
Er moet wel nog een prikkel zijn om zelf betaald werk te gaan zoeken.
Die uitkering is trouwens netto vaak meer dan menig ander met betaald werk netto ontvangt. Op de een of andere manier dringt die boodschap tot sommigen niet door.
Samenstelling huishouden Leeftijd Hoogte bijstandsuitkering
Gehuwd of samenwonend 21 jaar tot AOW-leeftijd 100% van het minimumloon (samen)
Alleenstaande ouder 21 jaar tot AOW-leeftijd 70% van het minimumloon
Alleenstaande 21 jaar tot AOW-leeftijd 50% van het minimumloon
Jongeren 18 tot 21 jaar Uitkering wordt afgeleid van de kinderbijslag
Ik kan dat hier niet in terug vinden.
maandag 16 december 2013 om 22:10
quote:strikjemetstippels schreef op 16 december 2013 @ 22:07:
Die beloning voor die verplichte 20 uur (of minder...!) werk is de uitkering...en dat is een hoger uurloon dan ik krijg hoor...dus hoe zo is dat geen compensatie?
Het is allemaal niet zwart wit...maar mensen die menen dat werkende mensen altijd beter af zijn moeten beseffen dat er een grote groep mensen is die ondanks moeite, vermoeidheid en niet tevreden zijn wel werkt...en in gevoelens echt niets verschillen van mensen die om precies dezelfde klachten een uitkering hebben...Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.
Die beloning voor die verplichte 20 uur (of minder...!) werk is de uitkering...en dat is een hoger uurloon dan ik krijg hoor...dus hoe zo is dat geen compensatie?
Het is allemaal niet zwart wit...maar mensen die menen dat werkende mensen altijd beter af zijn moeten beseffen dat er een grote groep mensen is die ondanks moeite, vermoeidheid en niet tevreden zijn wel werkt...en in gevoelens echt niets verschillen van mensen die om precies dezelfde klachten een uitkering hebben...Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 16 december 2013 om 22:12
quote:Medina schreef op 16 december 2013 @ 22:05:
[...]
Waarom moet dat?Omdat je die mensen uitzicht moet bieden op een mogelijkheid uit de uitkeringssituatie te komen. Op een échte baan, want ze werken ook écht. Op het feit dat ze trots kunnen zeggen dat ze een baan hebben bij een bedrijf, in plaats van dat ze zich een uitkeringssloeber moeten voelen die de rotklussen moet opknappen. Enzovoort.
[...]
Waarom moet dat?Omdat je die mensen uitzicht moet bieden op een mogelijkheid uit de uitkeringssituatie te komen. Op een échte baan, want ze werken ook écht. Op het feit dat ze trots kunnen zeggen dat ze een baan hebben bij een bedrijf, in plaats van dat ze zich een uitkeringssloeber moeten voelen die de rotklussen moet opknappen. Enzovoort.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 16 december 2013 om 22:14
quote:Cateautje schreef op 16 december 2013 @ 22:08:
[...]
Samenstelling huishouden Leeftijd Hoogte bijstandsuitkering
Gehuwd of samenwonend 21 jaar tot AOW-leeftijd 100% van het minimumloon (samen)
Alleenstaande ouder 21 jaar tot AOW-leeftijd 70% van het minimumloon
Alleenstaande 21 jaar tot AOW-leeftijd 50% van het minimumloon
Jongeren 18 tot 21 jaar Uitkering wordt afgeleid van de kinderbijslag
Ik kan dat hier niet in terug vinden.Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.
[...]
Samenstelling huishouden Leeftijd Hoogte bijstandsuitkering
Gehuwd of samenwonend 21 jaar tot AOW-leeftijd 100% van het minimumloon (samen)
Alleenstaande ouder 21 jaar tot AOW-leeftijd 70% van het minimumloon
Alleenstaande 21 jaar tot AOW-leeftijd 50% van het minimumloon
Jongeren 18 tot 21 jaar Uitkering wordt afgeleid van de kinderbijslag
Ik kan dat hier niet in terug vinden.Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.
maandag 16 december 2013 om 22:15
quote:Solomio schreef op 16 december 2013 @ 22:10:
[...]
Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.
Je bent 18 jaar, raakt ongepland (of gepland) zwanger
Je hebt geen zin om te werken of uberhaubt iets te betekenen in de maatschappij..(goh hebben we op dit moment hier niet een geweldig voorbeeld van ronddolen op het forum )
Voila.. rijp voor een uitkering.. zo streng vind ik dat niet hoor..
Het hebben van een kind is geen handicap, je bent prima in staat om te werken als je een kind hebt, er zijn er duizenden die dat ook doen.
Wat nou streng...
[...]
Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.
Je bent 18 jaar, raakt ongepland (of gepland) zwanger
Je hebt geen zin om te werken of uberhaubt iets te betekenen in de maatschappij..(goh hebben we op dit moment hier niet een geweldig voorbeeld van ronddolen op het forum )
Voila.. rijp voor een uitkering.. zo streng vind ik dat niet hoor..
Het hebben van een kind is geen handicap, je bent prima in staat om te werken als je een kind hebt, er zijn er duizenden die dat ook doen.
Wat nou streng...
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 16 december 2013 om 22:15
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 21:57:
[...]
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.
Die ouderen willen wel, en ze kúnnen ook, maar ze zijn afgeschreven door het bedrijfsleven. En vervolgens kunnen ze daarvoor boeten.
En ik ben het met je eens dat iedereen, voor zover mogelijk, moet (kunnen) meedoen. Maar dan wel tegen dezelfde beloning en voorwaarden als iedere ander die in een vergelijkbare functie ook "meedoet".
[...]
Waarom lezen jullie zo slecht. Voor de zoveelste keer: ik heb het niet over mensen die wel willen, maar niet kunnen werken. En inderdaad dat zijn vaak ouderen. Daarentegen zijn er veel jongeren die nog steeds het idee hebben dat werken alleen maar leuk moet zijn of iets waar je zin in moet hebben. Jonge meiden die graag met hun kind thuis zitten, zonder de stress van een baan.
Daarnaast vind ik dat ook al zit je 20 jaar in de bijstand en ben je 45, je best wat arbeid mag verrichten als tegenprestatie voor die jarenlange uitkering. Tijden zijn immers veranderd, iedereen moet meedoen.
Die ouderen willen wel, en ze kúnnen ook, maar ze zijn afgeschreven door het bedrijfsleven. En vervolgens kunnen ze daarvoor boeten.
En ik ben het met je eens dat iedereen, voor zover mogelijk, moet (kunnen) meedoen. Maar dan wel tegen dezelfde beloning en voorwaarden als iedere ander die in een vergelijkbare functie ook "meedoet".
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 16 december 2013 om 22:16
quote:Solomio schreef op 16 december 2013 @ 22:10:
[...]
Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.Voor een bijstandsuitkering hoef je echt niets te mankeren hoor! Te weinig of geen inkomen hebben is vaak al voldoende.
[...]
Het is juist andersom: als je ondanks die klachten toch kunt werken, dan zijn je klachten minder erg dan bij iemand die erdoor in een uitkering komt. Zo streng zijn de eisen voor een uitkering tegenwoordig wel.Voor een bijstandsuitkering hoef je echt niets te mankeren hoor! Te weinig of geen inkomen hebben is vaak al voldoende.
maandag 16 december 2013 om 22:16
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 22:14:
[...]
Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.Die toeslagen zijn inkomensafhankelijk en mensen met een laag inkomen hebben er net zo goed recht op.
[...]
Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.Die toeslagen zijn inkomensafhankelijk en mensen met een laag inkomen hebben er net zo goed recht op.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 16 december 2013 om 22:18
quote:pejeka schreef op 16 december 2013 @ 22:12:
[...]
Omdat je die mensen uitzicht moet bieden op een mogelijkheid uit de uitkeringssituatie te komen. Op een échte baan, want ze werken ook écht. Op het feit dat ze trots kunnen zeggen dat ze een baan hebben bij een bedrijf, in plaats van dat ze zich een uitkeringssloeber moeten voelen die de rotklussen moet opknappen. Enzovoort.
Ik ben werkgever, bij mij komen 2 dames (of heren) solliciteren
Beiden al 3 jaar een uitkering
Op CV1 staat vermeld, dat de persoon 2 dagen in de week helpt bij de voedselbank, in het verleden heeft geholpen in het bejaardenhuis en op vrijwillige basis helpt bij het jeugdhonk in de stad
Op CV2 staat totaal niets wat er gedaan is de afgelopen 3 jaar..
Bij welk CV denk jij dat ik geïnteresseerd raak? Bij welke van de twee denk jij dat de persoon ook daadwerkelijk gemotiveerd is om echt iets te gaan doen?
[...]
Omdat je die mensen uitzicht moet bieden op een mogelijkheid uit de uitkeringssituatie te komen. Op een échte baan, want ze werken ook écht. Op het feit dat ze trots kunnen zeggen dat ze een baan hebben bij een bedrijf, in plaats van dat ze zich een uitkeringssloeber moeten voelen die de rotklussen moet opknappen. Enzovoort.
Ik ben werkgever, bij mij komen 2 dames (of heren) solliciteren
Beiden al 3 jaar een uitkering
Op CV1 staat vermeld, dat de persoon 2 dagen in de week helpt bij de voedselbank, in het verleden heeft geholpen in het bejaardenhuis en op vrijwillige basis helpt bij het jeugdhonk in de stad
Op CV2 staat totaal niets wat er gedaan is de afgelopen 3 jaar..
Bij welk CV denk jij dat ik geïnteresseerd raak? Bij welke van de twee denk jij dat de persoon ook daadwerkelijk gemotiveerd is om echt iets te gaan doen?
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 16 december 2013 om 22:18
quote:jollie schreef op 16 december 2013 @ 22:14:
[...]
Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.Klopt, de gevreesde armoedeval. Die zou ondervangen moeten worden door bijv. te garanderen dat iedereen die werkt, so-wie-so 100 of 150 euro netto meer overhoudt dan iemand die een uitkering heeft. Noem het een werkbonus ofzo. Want het klopt inderdaad niet dat iemand die wel werkt voor zijn geld, minder overhoudt dan iemand in een uitkeringssituatie.
[...]
Het heeft te maken met allerlei toeslagen waar iemand met bijstand recht op heeft.Klopt, de gevreesde armoedeval. Die zou ondervangen moeten worden door bijv. te garanderen dat iedereen die werkt, so-wie-so 100 of 150 euro netto meer overhoudt dan iemand die een uitkering heeft. Noem het een werkbonus ofzo. Want het klopt inderdaad niet dat iemand die wel werkt voor zijn geld, minder overhoudt dan iemand in een uitkeringssituatie.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
