Actueel
alle pijlers
Baby weg bij te dikke moeder
donderdag 22 oktober 2009 om 09:47
AMSTERDAM - Een pasgeboren baby is weggehaald bij zijn veel te dikke moeder. De net bevallen vrouw lijdt aan obesitas en het kind zou een te groot risico op vetzucht lopen, aldus Britse welzijnswerkers.
Het meisje werd enkele uren na haar geboorte in een pleeggezin geplaatst.
Het ouderpaar, van wie de vader ook te dik is, had al twee kinderen uit huis geplaatst zien worden wegens zorgen over hun gewicht. De man en vrouw waren ook al meerdere malen gewaarschuwd dat ze hun kroost zouden kwijtraken als het gezin niet op dieet zou gaan.
De 40-jarige moeder woog voor de geboorte 145 kilo. Haar peuter had toen al een gewicht van ruim 25 kilo bereikt. Haar 13-jarige zoon telde 100 kilo.
Terecht of niet?
Het meisje werd enkele uren na haar geboorte in een pleeggezin geplaatst.
Het ouderpaar, van wie de vader ook te dik is, had al twee kinderen uit huis geplaatst zien worden wegens zorgen over hun gewicht. De man en vrouw waren ook al meerdere malen gewaarschuwd dat ze hun kroost zouden kwijtraken als het gezin niet op dieet zou gaan.
De 40-jarige moeder woog voor de geboorte 145 kilo. Haar peuter had toen al een gewicht van ruim 25 kilo bereikt. Haar 13-jarige zoon telde 100 kilo.
Terecht of niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:44
quote:Nammmma schreef op 22 oktober 2009 @ 10:38:
Ja, een gedwongen operatie. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, waarom dat in sommige gevallen beter zou zijn.
Moeders die 6 kinderen van 5 vaders hebben. Elke keer verdwijnt de man weer en die kinderen krijgen last van bindingsangst, want iedereen verdwijnt weer. Ik zie het op school, kinderen van zulke moeders.
En waar ligt die grens?
Misschien vindt een ander wel dat elke vrouw maar van één man kinderen zou mogen hebben en elke man maar één vrouw mag bevruchten. Hebben er toch ongelooflijk veel mensen een probleem.
Ja, een gedwongen operatie. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, waarom dat in sommige gevallen beter zou zijn.
Moeders die 6 kinderen van 5 vaders hebben. Elke keer verdwijnt de man weer en die kinderen krijgen last van bindingsangst, want iedereen verdwijnt weer. Ik zie het op school, kinderen van zulke moeders.
En waar ligt die grens?
Misschien vindt een ander wel dat elke vrouw maar van één man kinderen zou mogen hebben en elke man maar één vrouw mag bevruchten. Hebben er toch ongelooflijk veel mensen een probleem.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:44
donderdag 22 oktober 2009 om 10:44
quote:Margaretha2 schreef op 22 oktober 2009 @ 10:39:
Kaetje dat verwacht ik inderdaad niet!!!! Maar ik weeg zelf rond de 60 kilo en heb een heel normaal postuur. Ik kan me voorstellen dat iemand zo'n tien tot twintig kilo zwaarder is, en dan zie je er al wel stevig / dik uit denk ik (even afhankelijk van of je cup F hebt, brede heupen hebt etc.). Als je boven de 100 uitkomt, dan stel ik me dus voor dat diegene bijna mijn hele lichaamsgewicht meesleept in vet! Dat is moeilijk voor te stellen.
Bv. Jack en Kelly Osborne waren vroeger wel dik (vooral voor hun leeftijd), zo zaten er wel kinderen bij mij op school, maar die wegen toch niet boven de honderd...?
Als je zegt een kind van dertien wat 100 weegt dan stel ik me eerder dit voor:
[afbeelding]
Dan denk ik dat je het inderdaad verkeerd in schat. Ik zie er zelf verzorgd uit, mijn gewicht zit over mijn hele lichaam en ik ben in verhouding. Als ik er aan denk hoe zwaar de 9 kilo die ik nu kwijt ben eigenlijk is (een emmertje water) en dat ik dat nu niet meer mee hoef te zeulen dan ben ik wel opgelucht! Maar ik kan niet zeggen dat het me erg in de weg zat ofzo.
Het is moeilijk in te schatten en het is ook niet iets waar mensen heel open over zijn. En zeker pubers niet.
Kaetje dat verwacht ik inderdaad niet!!!! Maar ik weeg zelf rond de 60 kilo en heb een heel normaal postuur. Ik kan me voorstellen dat iemand zo'n tien tot twintig kilo zwaarder is, en dan zie je er al wel stevig / dik uit denk ik (even afhankelijk van of je cup F hebt, brede heupen hebt etc.). Als je boven de 100 uitkomt, dan stel ik me dus voor dat diegene bijna mijn hele lichaamsgewicht meesleept in vet! Dat is moeilijk voor te stellen.
Bv. Jack en Kelly Osborne waren vroeger wel dik (vooral voor hun leeftijd), zo zaten er wel kinderen bij mij op school, maar die wegen toch niet boven de honderd...?
Als je zegt een kind van dertien wat 100 weegt dan stel ik me eerder dit voor:
[afbeelding]
Dan denk ik dat je het inderdaad verkeerd in schat. Ik zie er zelf verzorgd uit, mijn gewicht zit over mijn hele lichaam en ik ben in verhouding. Als ik er aan denk hoe zwaar de 9 kilo die ik nu kwijt ben eigenlijk is (een emmertje water) en dat ik dat nu niet meer mee hoef te zeulen dan ben ik wel opgelucht! Maar ik kan niet zeggen dat het me erg in de weg zat ofzo.
Het is moeilijk in te schatten en het is ook niet iets waar mensen heel open over zijn. En zeker pubers niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:44
Dat artikel uit de Times zegt overigens ook dit:
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:45
Nee, inderdaad, daar mag niemand over beslissen. Maar aangezien ik veel schrijnende ellende zie bij kinderen van wie de ouder(s) maar aanrommelen en er een zooitje van maken in hun "opvoeding"...vind ik dat soms wel jammer.
Ga eens een gesprek houden bij jeugdzorg, dan hoor je de verhalen wel....
Als een vrouw om een man bij zich te houden dan maar een kind krijgt (wat niet werkt), krijg je een hoop ellende.
Ga eens een gesprek houden bij jeugdzorg, dan hoor je de verhalen wel....
Als een vrouw om een man bij zich te houden dan maar een kind krijgt (wat niet werkt), krijg je een hoop ellende.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:45
quote:Maleficent schreef op 22 oktober 2009 @ 09:59:
[...]
Mijn peuter, bijna kleuter (hij is bijna 4) weegt nu ongeveer 18 kilo en zit precies op het gemiddelde van de curve. Maar peuter ben je van 2 tot 4. Als het kind 2 is dan is 25 kilo wel gruwelijk veel. Is het kind bijna 4 dan valt dat nog wel mee, denk ik. Maar 100 kilo met 13 is wel erg zwaar hoor. Ik denk dat 50 kg wel redelijk gangbaar is op die leeftijd.
Mijn oudste van 8 weegt 24 kilo, de middelste van 6 weegt 20 kilo, en de jongste van 1,5 jaar weegt 9,5 kilo.
En ze zijn ook gewoon normaal van bouw, dus 100 kg met 13 jaar is écht heel veel! Vind het goed dat ze de kinderen in een pleeggezin plaatsen, bij de baby was het misschien nog niet nodig, maar ja, wie weet wat de baby krijgt na een paar maanden als 'bijvoeding' (en ik snap ook wel weer dat ze dat voor willen zijn, want baby darmen zijn nog niet volgroeid)
[...]
Mijn peuter, bijna kleuter (hij is bijna 4) weegt nu ongeveer 18 kilo en zit precies op het gemiddelde van de curve. Maar peuter ben je van 2 tot 4. Als het kind 2 is dan is 25 kilo wel gruwelijk veel. Is het kind bijna 4 dan valt dat nog wel mee, denk ik. Maar 100 kilo met 13 is wel erg zwaar hoor. Ik denk dat 50 kg wel redelijk gangbaar is op die leeftijd.
Mijn oudste van 8 weegt 24 kilo, de middelste van 6 weegt 20 kilo, en de jongste van 1,5 jaar weegt 9,5 kilo.
En ze zijn ook gewoon normaal van bouw, dus 100 kg met 13 jaar is écht heel veel! Vind het goed dat ze de kinderen in een pleeggezin plaatsen, bij de baby was het misschien nog niet nodig, maar ja, wie weet wat de baby krijgt na een paar maanden als 'bijvoeding' (en ik snap ook wel weer dat ze dat voor willen zijn, want baby darmen zijn nog niet volgroeid)
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
donderdag 22 oktober 2009 om 10:45
quote:Astarte schreef op 22 oktober 2009 @ 10:43:
Ik vind het altijd een beetje jammer dat er in dit soort discussies altijd dingen bijgesleept worden van 'als ouders roken moeten de kinderen dan ook weg?' en 'ja, dan moeten ze comazuipende jongeren ook uit huis plaatsen'.
Dat dat erg is wil toch niet zeggen dat iets anders ergs niet aangepakt mag worden? Het is toch geen vergelijking?Als je roken gelijk stelt aan mishandeling, ( en die mishandeling is dus ook overvoeren ) dan kun je het mij heel lastig verkopen door te zeggen ; bij de ene mishandeling grijpen we in, de andere staan we toe.
Ik vind het altijd een beetje jammer dat er in dit soort discussies altijd dingen bijgesleept worden van 'als ouders roken moeten de kinderen dan ook weg?' en 'ja, dan moeten ze comazuipende jongeren ook uit huis plaatsen'.
Dat dat erg is wil toch niet zeggen dat iets anders ergs niet aangepakt mag worden? Het is toch geen vergelijking?Als je roken gelijk stelt aan mishandeling, ( en die mishandeling is dus ook overvoeren ) dan kun je het mij heel lastig verkopen door te zeggen ; bij de ene mishandeling grijpen we in, de andere staan we toe.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:46
quote:Nammmma schreef op 22 oktober 2009 @ 10:45:
Nee, inderdaad, daar mag niemand over beslissen. Maar aangezien ik veel schrijnende ellende zie bij kinderen van wie de ouder(s) maar aanrommelen en er een zooitje van maken in hun "opvoeding"...vind ik dat soms wel jammer.
Ga eens een gesprek houden bij jeugdzorg, dan hoor je de verhalen wel....Mag ik vragen waar jij die ellende ziet? Werk je daar mee, woon je in een rare buurt, kijk je te veel naar Hart van Nederland?
Nee, inderdaad, daar mag niemand over beslissen. Maar aangezien ik veel schrijnende ellende zie bij kinderen van wie de ouder(s) maar aanrommelen en er een zooitje van maken in hun "opvoeding"...vind ik dat soms wel jammer.
Ga eens een gesprek houden bij jeugdzorg, dan hoor je de verhalen wel....Mag ik vragen waar jij die ellende ziet? Werk je daar mee, woon je in een rare buurt, kijk je te veel naar Hart van Nederland?
donderdag 22 oktober 2009 om 10:46
quote:blijfgewoonbianca schreef op 22 oktober 2009 @ 10:41:
[...]
Ik beschreef het verkeerd.
Maar wat ik bedoelde was dat ik denk dat de redenen waardoor mensen hun kinderen mishandelen niet door hen zelf zijn op te lossen.
Omdat die - denk ik - puur op het psychische vlak liggen ( hetzij een trauma , hetzij een karaktertrek , etc ) , het is bijvoorbeeld geen onwetendheid . ( o, doet dat zeer dan? )
Ja ok, dat is waar, het kan onwetendheid zijn bij deze ouders (ik had eens een huisgenote die haar kind van nog geen één jaar ipv melk altijd chocomel gaf met suiker, en het ook allerlei snoepjes ed. voerde, maar toen eens iemand het kind een snoepje gaf en zij dacht dat het kauwgum was brak de hel uit. Oh nee, gelukkig, het was geen kauwgum slechts een snoepje.
Ik denk dat zij dus gewoon niet wist dat het slecht was voor het kind of hóe slecht dan....)
Tegelijkertijd denk ik, dit is iets wat je zelf op kan lossen, je hebt daarvoor geen psychische hulp of therapie nodig, en toch doe je het niet (of verrek je het...). Ondanks dat je kind er ontzettend onder lijdt. Dat is dan haast nog erger.
Ellemichelle, het gaat niet om het voorbeeld wat ouders geven, dus ouders die te dik zijn, of extreem veel te dik zijn, mogen heus hun kinderen wel zelf opvoeden.
[...]
Ik beschreef het verkeerd.
Maar wat ik bedoelde was dat ik denk dat de redenen waardoor mensen hun kinderen mishandelen niet door hen zelf zijn op te lossen.
Omdat die - denk ik - puur op het psychische vlak liggen ( hetzij een trauma , hetzij een karaktertrek , etc ) , het is bijvoorbeeld geen onwetendheid . ( o, doet dat zeer dan? )
Ja ok, dat is waar, het kan onwetendheid zijn bij deze ouders (ik had eens een huisgenote die haar kind van nog geen één jaar ipv melk altijd chocomel gaf met suiker, en het ook allerlei snoepjes ed. voerde, maar toen eens iemand het kind een snoepje gaf en zij dacht dat het kauwgum was brak de hel uit. Oh nee, gelukkig, het was geen kauwgum slechts een snoepje.
Ik denk dat zij dus gewoon niet wist dat het slecht was voor het kind of hóe slecht dan....)
Tegelijkertijd denk ik, dit is iets wat je zelf op kan lossen, je hebt daarvoor geen psychische hulp of therapie nodig, en toch doe je het niet (of verrek je het...). Ondanks dat je kind er ontzettend onder lijdt. Dat is dan haast nog erger.
Ellemichelle, het gaat niet om het voorbeeld wat ouders geven, dus ouders die te dik zijn, of extreem veel te dik zijn, mogen heus hun kinderen wel zelf opvoeden.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:46
quote:Omen schreef op 22 oktober 2009 @ 10:44:
Dat artikel uit de Times zegt overigens ook dit:
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.Da's inderdaad erg zuur.
Dat artikel uit de Times zegt overigens ook dit:
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.Da's inderdaad erg zuur.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:47
quote:zusenzo schreef op 22 oktober 2009 @ 10:44:
[...]
Ik denk dat als je ouders alcholist zijn dat wel dé reden is voo reen uit huisplaatsing hoor.Vorig jaar had ik anders een examenleerling die in een pleeggezin woonde. Haar ouders zijn heroïnejunks. Haar jongere broertje (7 jaar) woont nog gewoon thuis en daar maakte ze zich ook heel veel zorgen over.
[...]
Ik denk dat als je ouders alcholist zijn dat wel dé reden is voo reen uit huisplaatsing hoor.Vorig jaar had ik anders een examenleerling die in een pleeggezin woonde. Haar ouders zijn heroïnejunks. Haar jongere broertje (7 jaar) woont nog gewoon thuis en daar maakte ze zich ook heel veel zorgen over.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:48
donderdag 22 oktober 2009 om 10:49
quote:Astarte schreef op 22 oktober 2009 @ 10:43:
Ik vind het altijd een beetje jammer dat er in dit soort discussies altijd dingen bijgesleept worden van 'als ouders roken moeten de kinderen dan ook weg?' en 'ja, dan moeten ze comazuipende jongeren ook uit huis plaatsen'.
Dat dat erg is wil toch niet zeggen dat iets anders ergs niet aangepakt mag worden? Het is toch geen vergelijking?
Maar ik denk dat je alles aanpakt wat niet goed voor het kind is meer kinderen in pleeggezinnen wonen dan thuis.
Ik denk dat intensieve begeleiding van de ouders beter is voor de ouders en de kinderen...
Ik vind het altijd een beetje jammer dat er in dit soort discussies altijd dingen bijgesleept worden van 'als ouders roken moeten de kinderen dan ook weg?' en 'ja, dan moeten ze comazuipende jongeren ook uit huis plaatsen'.
Dat dat erg is wil toch niet zeggen dat iets anders ergs niet aangepakt mag worden? Het is toch geen vergelijking?
Maar ik denk dat je alles aanpakt wat niet goed voor het kind is meer kinderen in pleeggezinnen wonen dan thuis.
Ik denk dat intensieve begeleiding van de ouders beter is voor de ouders en de kinderen...
donderdag 22 oktober 2009 om 10:49
quote:Omen schreef op 22 oktober 2009 @ 10:44:
Dat artikel uit de Times zegt overigens ook dit:
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.
Wat overtrokken. Er staat bij dat 1 van de kinderen eenontwikkelingsachterstand had. Het kan toch zijn dat ze zelf hulp hebben gezocht voor iets en dat de hulpverleners ondertussen een berg andere problemen ontdekten waar de ouders níet aan wilden werken?
Voor hetzelfde geld belt pa de hulpverlening met 'die jongste van ons, die vertikt het om te luisteren, er is iets mis met hem, wat een onhandelbaar kind' om er dan vervolgens als hulpverlener achter te komen dat er níets mis is met het kind, maar dat die ouders er een potje van maken. Er zijn nogal wat ouders die vinden dat het kínd de schuld is van de problemen die het heeft en niet zij, en dat de hulpverlening het kind 'beter mag maken' en vervolgens zelf niet naar hun opvoeding kijken.
En ja, als je dat niet wilt/kunt dan kán het in extreme gevallen zijn dat je kinderen elders geplaatst worden.
Dat artikel uit de Times zegt overigens ook dit:
"The parents originally contacted social workers themselves to seek help with managing their children, one of whom has developmental problems."
Zelf hulp gezocht. En vervolgens een deel van je kinderen kwijtraken door diezelfde hulpverlening, die uit zichzelf niet eens naar je omkeek.
Wat overtrokken. Er staat bij dat 1 van de kinderen eenontwikkelingsachterstand had. Het kan toch zijn dat ze zelf hulp hebben gezocht voor iets en dat de hulpverleners ondertussen een berg andere problemen ontdekten waar de ouders níet aan wilden werken?
Voor hetzelfde geld belt pa de hulpverlening met 'die jongste van ons, die vertikt het om te luisteren, er is iets mis met hem, wat een onhandelbaar kind' om er dan vervolgens als hulpverlener achter te komen dat er níets mis is met het kind, maar dat die ouders er een potje van maken. Er zijn nogal wat ouders die vinden dat het kínd de schuld is van de problemen die het heeft en niet zij, en dat de hulpverlening het kind 'beter mag maken' en vervolgens zelf niet naar hun opvoeding kijken.
En ja, als je dat niet wilt/kunt dan kán het in extreme gevallen zijn dat je kinderen elders geplaatst worden.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:50
quote:Gsis schreef op 22 oktober 2009 @ 10:45:
[...]
Mijn oudste van 8 weegt 24 kilo, de middelste van 6 weegt 20 kilo, en de jongste van 1,5 jaar weegt 9,5 kilo.
En ze zijn ook gewoon normaal van bouw, dus 100 kg met 13 jaar is écht heel veel! Vind het goed dat ze de kinderen in een pleeggezin plaatsen, bij de baby was het misschien nog niet nodig, maar ja, wie weet wat de baby krijgt na een paar maanden als 'bijvoeding' (en ik snap ook wel weer dat ze dat voor willen zijn, want baby darmen zijn nog niet volgroeid)Hoewel ik eens ben dat 100 kilo met 13 te zwaar is (edit. mits hij geen 2 meter is o.i.d.), gaat jouw beredenering vanuit je eigen kinderen niet op. Mijn zes jarige is 12 kilo zwaarder dan jouw zesjarige en evengoed normaal op gewicht. Dat is al zomaal 12 kilo verschil.
[...]
Mijn oudste van 8 weegt 24 kilo, de middelste van 6 weegt 20 kilo, en de jongste van 1,5 jaar weegt 9,5 kilo.
En ze zijn ook gewoon normaal van bouw, dus 100 kg met 13 jaar is écht heel veel! Vind het goed dat ze de kinderen in een pleeggezin plaatsen, bij de baby was het misschien nog niet nodig, maar ja, wie weet wat de baby krijgt na een paar maanden als 'bijvoeding' (en ik snap ook wel weer dat ze dat voor willen zijn, want baby darmen zijn nog niet volgroeid)Hoewel ik eens ben dat 100 kilo met 13 te zwaar is (edit. mits hij geen 2 meter is o.i.d.), gaat jouw beredenering vanuit je eigen kinderen niet op. Mijn zes jarige is 12 kilo zwaarder dan jouw zesjarige en evengoed normaal op gewicht. Dat is al zomaal 12 kilo verschil.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:50
Hart van Nederland kijk ik niet. Ik werk gewoon op een middelbare school, waar ik deze verhalen zie en mee maak. Als een leerling namelijk erg lastig, brutaal of vervelend is, vraag ik eerst naar de achtergrond. want een kind is niet zomaar vervelend of brutaal (afgezien van de normale puberale dingen) en dán krijg ik die verhalen te horen van de begelieding en/of psycholoog. Dus ik verzin niks, klets niet uit mijn nek maar heb ik uit de praktijk.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:50
Ja, ze hebben absoluut hulp nodig. En die mag ook dwingend worden opgelegd.
Maar bij uithuisplaatsing vraag ik me af of het middel niet erger is dan de kwaal. Dan zitten die kinderen dus straks slank en wel in een tehuis of bij een pleeggezin, worden ze daar nou echt zoveel beter van? (Er even vanuit gaande dat het inderdaad uitsluitend om het voedingspatroon gaat en er verder geen problemen in het gezin zijn)
Nammmmmmmma, jij mag zeggen wat je wil. En wij mogen reageren op wat jij zegt zoals wij willen. Je wekt niet de indruk dat je hebt nagedacht over wat je beweert. Is gebrek aan tact of logisch denkvermogen in jouw optiek ook een reden om mensen te steriliseren?
Maar bij uithuisplaatsing vraag ik me af of het middel niet erger is dan de kwaal. Dan zitten die kinderen dus straks slank en wel in een tehuis of bij een pleeggezin, worden ze daar nou echt zoveel beter van? (Er even vanuit gaande dat het inderdaad uitsluitend om het voedingspatroon gaat en er verder geen problemen in het gezin zijn)
Nammmmmmmma, jij mag zeggen wat je wil. En wij mogen reageren op wat jij zegt zoals wij willen. Je wekt niet de indruk dat je hebt nagedacht over wat je beweert. Is gebrek aan tact of logisch denkvermogen in jouw optiek ook een reden om mensen te steriliseren?
mahna mahna tuduuuudududu
donderdag 22 oktober 2009 om 10:51
Ellemichelle, je hebt 'niet goed voor een kind' en 'schadelijk'. Niet goed is als ze ongezond eten en iets te zwaar zijn.
Schadelijk is als ze op zeer jonge leeftijd al voedsel krijgen wat niet geschikt voor ze is en ze al zoveel overgewicht hebben dat ze een groot risico hebben op hart- en vaatziekten hebben en de kans dat ze erg oud worden uitgesloten is als ze zo doorgaan.
Schadelijk is als ze op zeer jonge leeftijd al voedsel krijgen wat niet geschikt voor ze is en ze al zoveel overgewicht hebben dat ze een groot risico hebben op hart- en vaatziekten hebben en de kans dat ze erg oud worden uitgesloten is als ze zo doorgaan.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:52
Peuter van 25 kilo is op het randje. Een beginnende puber van 100 kilo ( hoe lang is het kind??) vind ik toch wel óver het randje.
Maar om dan meteen te roepen dan mevrouw zich nooit had mogen voortplanten. Mwoa. Ik hink ook een beetje op 2 benen.
Ik vind dit een lastige kwestie.
Dik zijn betekend niet automatisch dat je geen goede ouder kunt zijn. Mss zijn deze mensen ziek, ofwel lichamelijk danwel psychisch. Dan hebben ze wel hulp nodig.
Zeker als hun kinderen ook al zoveel te dik zijn.
Dan weten ze klaarblijkelijk niet hoe het hoort. Of er is iets goed mis met de vetcellen en genen van dit gezin, maar dat betwijfel ik.
Echter snap ik nooit zo goed hoe je een baby kunt overvoeren. Of een peuter. Ik heb 3 kinderen en die namen toch echt niet meer dan dat waar zij zelf zin in hadden. Probeerde je er meer in te proppen dan kwam het er net zo hard weer uit. Ze hielden hun mondjes stijf dicht of draaide hun hoofdje weg, maar ik kon op mijn kop gaan staan, als ze niet wilde, dan kreeg je het er niet in ook.
Met peuters is het zo mogelijk nog dramatischer, die eten soms het liefst de hele dag niks. Of enkel droge pasta met een boterham hagelslag als het hun uitkomt.
Ik heb een zoon van 3 die dus echt niet dik te krijgen is
En dan bedoel ik natuurlijk dat hij geen hap meer eet dan hij zelf wil. En van mij hóeft het bord dan dus ook niet leeg. Vol is vol denk ik dan maar.
Maar goed ik dwaal af. Ik vind dit, nogmaals, een precaire kwestie, en ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Simpelweg omdat het me aan detaills omtrent de sitatie ontbreekt.
Maar om dan meteen te roepen dan mevrouw zich nooit had mogen voortplanten. Mwoa. Ik hink ook een beetje op 2 benen.
Ik vind dit een lastige kwestie.
Dik zijn betekend niet automatisch dat je geen goede ouder kunt zijn. Mss zijn deze mensen ziek, ofwel lichamelijk danwel psychisch. Dan hebben ze wel hulp nodig.
Zeker als hun kinderen ook al zoveel te dik zijn.
Dan weten ze klaarblijkelijk niet hoe het hoort. Of er is iets goed mis met de vetcellen en genen van dit gezin, maar dat betwijfel ik.
Echter snap ik nooit zo goed hoe je een baby kunt overvoeren. Of een peuter. Ik heb 3 kinderen en die namen toch echt niet meer dan dat waar zij zelf zin in hadden. Probeerde je er meer in te proppen dan kwam het er net zo hard weer uit. Ze hielden hun mondjes stijf dicht of draaide hun hoofdje weg, maar ik kon op mijn kop gaan staan, als ze niet wilde, dan kreeg je het er niet in ook.
Met peuters is het zo mogelijk nog dramatischer, die eten soms het liefst de hele dag niks. Of enkel droge pasta met een boterham hagelslag als het hun uitkomt.
Ik heb een zoon van 3 die dus echt niet dik te krijgen is
En dan bedoel ik natuurlijk dat hij geen hap meer eet dan hij zelf wil. En van mij hóeft het bord dan dus ook niet leeg. Vol is vol denk ik dan maar.
Maar goed ik dwaal af. Ik vind dit, nogmaals, een precaire kwestie, en ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Simpelweg omdat het me aan detaills omtrent de sitatie ontbreekt.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:54
quote:Nammmma schreef op 22 oktober 2009 @ 10:38:
Ja, een gedwongen operatie. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, waarom dat in sommige gevallen beter zou zijn.
Moeders die 6 kinderen van 5 vaders hebben. Elke keer verdwijnt de man weer en die kinderen krijgen last van bindingsangst, want iedereen verdwijnt weer. Ik zie het op school, kinderen van zulke moeders.Kan abortus ook nog op jouw leeftijd?
Ja, een gedwongen operatie. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, waarom dat in sommige gevallen beter zou zijn.
Moeders die 6 kinderen van 5 vaders hebben. Elke keer verdwijnt de man weer en die kinderen krijgen last van bindingsangst, want iedereen verdwijnt weer. Ik zie het op school, kinderen van zulke moeders.Kan abortus ook nog op jouw leeftijd?
