Actueel
alle pijlers
Baby weg bij te dikke moeder
donderdag 22 oktober 2009 om 09:47
AMSTERDAM - Een pasgeboren baby is weggehaald bij zijn veel te dikke moeder. De net bevallen vrouw lijdt aan obesitas en het kind zou een te groot risico op vetzucht lopen, aldus Britse welzijnswerkers.
Het meisje werd enkele uren na haar geboorte in een pleeggezin geplaatst.
Het ouderpaar, van wie de vader ook te dik is, had al twee kinderen uit huis geplaatst zien worden wegens zorgen over hun gewicht. De man en vrouw waren ook al meerdere malen gewaarschuwd dat ze hun kroost zouden kwijtraken als het gezin niet op dieet zou gaan.
De 40-jarige moeder woog voor de geboorte 145 kilo. Haar peuter had toen al een gewicht van ruim 25 kilo bereikt. Haar 13-jarige zoon telde 100 kilo.
Terecht of niet?
Het meisje werd enkele uren na haar geboorte in een pleeggezin geplaatst.
Het ouderpaar, van wie de vader ook te dik is, had al twee kinderen uit huis geplaatst zien worden wegens zorgen over hun gewicht. De man en vrouw waren ook al meerdere malen gewaarschuwd dat ze hun kroost zouden kwijtraken als het gezin niet op dieet zou gaan.
De 40-jarige moeder woog voor de geboorte 145 kilo. Haar peuter had toen al een gewicht van ruim 25 kilo bereikt. Haar 13-jarige zoon telde 100 kilo.
Terecht of niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:55
quote:Nammmma schreef op 22 oktober 2009 @ 10:50:
Hart van Nederland kijk ik niet. Ik werk gewoon op een middelbare school, waar ik deze verhalen zie en mee maak. Als een leerling namelijk erg lastig, brutaal of vervelend is, vraag ik eerst naar de achtergrond. want een kind is niet zomaar vervelend of brutaal (afgezien van de normale puberale dingen) en dán krijg ik die verhalen te horen van de begelieding en/of psycholoog. Dus ik verzin niks, klets niet uit mijn nek maar heb ik uit de praktijk.
Oh? Waar werk je dan? Administratieve afdeling? Of werk je als conciërge?
Jij tikt niet normaal in je bovenkamer. Dat moge duidelijk zijn.
Hart van Nederland kijk ik niet. Ik werk gewoon op een middelbare school, waar ik deze verhalen zie en mee maak. Als een leerling namelijk erg lastig, brutaal of vervelend is, vraag ik eerst naar de achtergrond. want een kind is niet zomaar vervelend of brutaal (afgezien van de normale puberale dingen) en dán krijg ik die verhalen te horen van de begelieding en/of psycholoog. Dus ik verzin niks, klets niet uit mijn nek maar heb ik uit de praktijk.
Oh? Waar werk je dan? Administratieve afdeling? Of werk je als conciërge?
Jij tikt niet normaal in je bovenkamer. Dat moge duidelijk zijn.
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:56
Abortus? Nee hoor, want ik kan niet eens meer zwanger worden....
En hoezo niet goed in mijn bovenkamer? Omdat ik schrijnende dingen mee maak en vind dat veel ouders beter geen kinderen zouden kunnen krijgen?
En nee, ik ben geen conciërge, noch administratief.
Maar als iedereen nou eens om zich heen zou kijken, dan zie je zelf ook wel dat er veel gevallen niet de kinderen de schuld zijn, maar de ouders...
En hoezo niet goed in mijn bovenkamer? Omdat ik schrijnende dingen mee maak en vind dat veel ouders beter geen kinderen zouden kunnen krijgen?
En nee, ik ben geen conciërge, noch administratief.
Maar als iedereen nou eens om zich heen zou kijken, dan zie je zelf ook wel dat er veel gevallen niet de kinderen de schuld zijn, maar de ouders...
donderdag 22 oktober 2009 om 10:56
quote:Zoyla schreef op 22 oktober 2009 @ 10:52:
Echter snap ik nooit zo goed hoe je een baby kunt overvoeren. Of een peuter. Ik heb 3 kinderen en die namen toch echt niet meer dan dat waar zij zelf zin in hadden. Probeerde je er meer in te proppen dan kwam het er net zo hard weer uit. Ze hielden hun mondjes stijf dicht of draaide hun hoofdje weg, maar ik kon op mijn kop gaan staan, als ze niet wilde, dan kreeg je het er niet in ook.
.Zoyla, misschien niet zo zeer overvoeren, maar wel de verkeerde dingen geven. Een kind veel zoetigheden geven, van slagroom laten likken, alleen maar zoet op brood geven, ranja laten drinken, overal appelmoes door heen kwakken, teveel brood geven, alleen maar banaan als fruit geven, snoep, pakjes sap. Ik ken zoveel voorbeelden van de verkeerde voeding. En dan is het niet dat die mensen dat kwaad bedoelen, maar gewoon, uit liefde...
Echter snap ik nooit zo goed hoe je een baby kunt overvoeren. Of een peuter. Ik heb 3 kinderen en die namen toch echt niet meer dan dat waar zij zelf zin in hadden. Probeerde je er meer in te proppen dan kwam het er net zo hard weer uit. Ze hielden hun mondjes stijf dicht of draaide hun hoofdje weg, maar ik kon op mijn kop gaan staan, als ze niet wilde, dan kreeg je het er niet in ook.
.Zoyla, misschien niet zo zeer overvoeren, maar wel de verkeerde dingen geven. Een kind veel zoetigheden geven, van slagroom laten likken, alleen maar zoet op brood geven, ranja laten drinken, overal appelmoes door heen kwakken, teveel brood geven, alleen maar banaan als fruit geven, snoep, pakjes sap. Ik ken zoveel voorbeelden van de verkeerde voeding. En dan is het niet dat die mensen dat kwaad bedoelen, maar gewoon, uit liefde...
donderdag 22 oktober 2009 om 10:57
quote:Suy schreef op 22 oktober 2009 @ 10:33:
[...]
Jij oordeelt nu over mij terwijl je niet weet waar je het over hebt.Ik oordeel over wat je schrijft. En op basis daarvan spreek ik de hoop uit dat je niet zelf in de hulpverlening werkt. Maar verder kan je natuurlijk een prima mens zijn, dat weet ik inderdaad niet.
[...]
Jij oordeelt nu over mij terwijl je niet weet waar je het over hebt.Ik oordeel over wat je schrijft. En op basis daarvan spreek ik de hoop uit dat je niet zelf in de hulpverlening werkt. Maar verder kan je natuurlijk een prima mens zijn, dat weet ik inderdaad niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:58
quote:Astarte schreef op 22 oktober 2009 @ 10:53:
Haagsloesje, dat ligt aan de lengte, hoe lang is jouw kind en die van Gsis? Dat maakt nogal een verschil.
ja, ik had mijn bericht al geédit wat betreft de lengte van de 13 jarige. De lengte is ook precies mijn punt. Wanneer je eigen kinderen gemiddeld zijn met gemiddelde lengtes kan je natuurlijk geen oordeel vellen over andere kinderen waarvan je de lengte niet weet.
Ik heb het vermoede dat de 13 jarige inderdaad geen '2 meter' is (en dan zou hij nog overgewicht hebben!), maar dat basseer ik dus niet op eigen kinderen.
Mijn zoon is trouwens 1 meter 33.
Haagsloesje, dat ligt aan de lengte, hoe lang is jouw kind en die van Gsis? Dat maakt nogal een verschil.
ja, ik had mijn bericht al geédit wat betreft de lengte van de 13 jarige. De lengte is ook precies mijn punt. Wanneer je eigen kinderen gemiddeld zijn met gemiddelde lengtes kan je natuurlijk geen oordeel vellen over andere kinderen waarvan je de lengte niet weet.
Ik heb het vermoede dat de 13 jarige inderdaad geen '2 meter' is (en dan zou hij nog overgewicht hebben!), maar dat basseer ik dus niet op eigen kinderen.
Mijn zoon is trouwens 1 meter 33.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:58
donderdag 22 oktober 2009 om 11:01
Het gaat er hier toch om dat deze mensen een leefstijl hebben die gevaarlijk is voor hunzelf en hun kinderen?
Het valt in de categorie mishandeling, dat valt op geen enkele manier goed te praten of te relativeren.
Ik ben inderdaad geen psycholoog, dokter of hulpverlener, maar ik kan mensen wel in beweging brengen en ze doen beseffen dat het veel leuker is om een gezondere leefstijl te hebben.
Dat mij dan meteen verweten wordt dat ik teveel tv kijk etc. vind ik egenlijk heel erg.
Nee,er eindeloos over dicussieren helpt.
Geen woorden maar daden helpt in sommige situaties beter.
Het valt in de categorie mishandeling, dat valt op geen enkele manier goed te praten of te relativeren.
Ik ben inderdaad geen psycholoog, dokter of hulpverlener, maar ik kan mensen wel in beweging brengen en ze doen beseffen dat het veel leuker is om een gezondere leefstijl te hebben.
Dat mij dan meteen verweten wordt dat ik teveel tv kijk etc. vind ik egenlijk heel erg.
Nee,er eindeloos over dicussieren helpt.
Geen woorden maar daden helpt in sommige situaties beter.
donderdag 22 oktober 2009 om 11:02
donderdag 22 oktober 2009 om 11:04
quote:Spinster schreef op 22 oktober 2009 @ 10:58:
[...]
Heb je ervaring met diëtiek? Met gezinsbegeleiding? Met uithuisplaatsing? Dat wordt me niet duidelijk.
Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt. Soms hoor, niet altijd. Proberen kan altijd, baat het niet....etc.
Maar wat is je probleem eigenlijk? Dat ik oprecht die mensen zou willen helpen?
Wat is daar mis mee?
[...]
Heb je ervaring met diëtiek? Met gezinsbegeleiding? Met uithuisplaatsing? Dat wordt me niet duidelijk.
Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt. Soms hoor, niet altijd. Proberen kan altijd, baat het niet....etc.
Maar wat is je probleem eigenlijk? Dat ik oprecht die mensen zou willen helpen?
Wat is daar mis mee?
donderdag 22 oktober 2009 om 11:04
quote:Spinster schreef op 22 oktober 2009 @ 10:58:
[...]
Heb je ervaring met diëtiek? Met gezinsbegeleiding? Met uithuisplaatsing? Dat wordt me niet duidelijk.
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven....
Maar even terug te komen op het onderwerp. Ik vindt het een lastig onderwerp die doorspekt is met etische probleemstellingen die niet zomaar beantwoord kunnen worden. Makkelijk gezegd: Ik weet niet wat goed is voor de kinderen...
[...]
Heb je ervaring met diëtiek? Met gezinsbegeleiding? Met uithuisplaatsing? Dat wordt me niet duidelijk.
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven....
Maar even terug te komen op het onderwerp. Ik vindt het een lastig onderwerp die doorspekt is met etische probleemstellingen die niet zomaar beantwoord kunnen worden. Makkelijk gezegd: Ik weet niet wat goed is voor de kinderen...
Nee echt?
donderdag 22 oktober 2009 om 11:08
quote:Astarte schreef op 22 oktober 2009 @ 11:02:
Annie Ooi, ik denk dat jou voorbeelden van slecht voeding wel meevallen hoor. Echt, daar wordt een peuter nog geen 25 kilo van. Als je zelf 145 kilo wilt worden en je kind op 13 jarige leeftijd 100 kilo wilt laten wegen moet je wel iets beter je best doen
Hahahaha, nou, dan ga ik mijn kinderen wel weer gewoon voeren en laat ik mijn poging om als moeder van 2 kinderen die samen 250 kilo wegen wel varen!!!
Eigenlijk willen mijn voorbeelden vooral zeggen hoe erg het wel niet moet zijn als het resultaat echt een kind van 13 van 100 kilo is...
Maar ik voed mijn kinderen op zo'n gezond mogelijke manier op en dan zegt het CB al dat ik op de koolhydraten van mijn oudste moet letten. Die is ruim 2,5 jaar en weegt zo'n 15 kilo denk ik....
Annie Ooi, ik denk dat jou voorbeelden van slecht voeding wel meevallen hoor. Echt, daar wordt een peuter nog geen 25 kilo van. Als je zelf 145 kilo wilt worden en je kind op 13 jarige leeftijd 100 kilo wilt laten wegen moet je wel iets beter je best doen
Hahahaha, nou, dan ga ik mijn kinderen wel weer gewoon voeren en laat ik mijn poging om als moeder van 2 kinderen die samen 250 kilo wegen wel varen!!!
Eigenlijk willen mijn voorbeelden vooral zeggen hoe erg het wel niet moet zijn als het resultaat echt een kind van 13 van 100 kilo is...
Maar ik voed mijn kinderen op zo'n gezond mogelijke manier op en dan zegt het CB al dat ik op de koolhydraten van mijn oudste moet letten. Die is ruim 2,5 jaar en weegt zo'n 15 kilo denk ik....
donderdag 22 oktober 2009 om 11:13
quote:suus0105 schreef op 22 oktober 2009 @ 11:04:
[...]
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven.....Precies.
Suy: er is niks mis met de intentie om andere mensen oprecht te willen helpen. Maar dat jouw intentie oprecht is betekent nog niet dat de uitwerking ook van jouw hulp ook wenselijk is.
Bootcamp en dergelijke aanpak heeft nog nooit effectief resultaat gehad in wetenschappelijk onderzoek, sterker nog: soms doet het zelfs kwaad. Tóch blijven mensen die er geen professioneel verstand van hebben het om de haverklap in de media roepen als antwoord op gezinsproblematiek. En tóch zijn er zotte Amerikanen die hun kinderen naar strafkamp sturen.
Dat jouw handen jeuken om dat gezinnetje eens even lekker onder handen te nemen doet mijn handen jeuken, maar ik ga er op zitten. Het zou je sieren dat je zélfs als drillinstructor sportcoach wat professioneler en respectvoller over echte mensen zou praten. Mensen die in een dergelijk geval afhankelijk zouden zijn van jouw intenties, attitude én kennis. Misschien dat laatste even opvijzelen met wat wetenschappelijke bronnen?
[...]
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven.....Precies.
Suy: er is niks mis met de intentie om andere mensen oprecht te willen helpen. Maar dat jouw intentie oprecht is betekent nog niet dat de uitwerking ook van jouw hulp ook wenselijk is.
Bootcamp en dergelijke aanpak heeft nog nooit effectief resultaat gehad in wetenschappelijk onderzoek, sterker nog: soms doet het zelfs kwaad. Tóch blijven mensen die er geen professioneel verstand van hebben het om de haverklap in de media roepen als antwoord op gezinsproblematiek. En tóch zijn er zotte Amerikanen die hun kinderen naar strafkamp sturen.
Dat jouw handen jeuken om dat gezinnetje eens even lekker onder handen te nemen doet mijn handen jeuken, maar ik ga er op zitten. Het zou je sieren dat je zélfs als drillinstructor sportcoach wat professioneler en respectvoller over echte mensen zou praten. Mensen die in een dergelijk geval afhankelijk zouden zijn van jouw intenties, attitude én kennis. Misschien dat laatste even opvijzelen met wat wetenschappelijke bronnen?
donderdag 22 oktober 2009 om 11:14
donderdag 22 oktober 2009 om 11:15
quote:suus0105 schreef op 22 oktober 2009 @ 11:04:
[...]
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven....
Maar even terug te komen op het onderwerp. Ik vindt het een lastig onderwerp die doorspekt is met etische probleemstellingen die niet zomaar beantwoord kunnen worden. Makkelijk gezegd: Ik weet niet wat goed is voor de kinderen...
Ik ga straks 6 kilometer rennen met een dame van over de 100 kilo. Ze is door onze samenwerking inmiddels al 9 kilo afgevallen.
Verder stond ik een paar weken geleden bij de finish van de Dam tot damloop, megatrots omdat er een oudere man meeliep die ik begeleid heb. Hij is meer dan 20 kilo afgevallen. Rookte als een ketter, sportte nooit. Nu is hij gestopt met roken, eet gezond en sport veel.
Een vrouw, werkte veel, bewoog nooit, dronk veel en haalde 9 van de 10 keer eten ipv. koken.
Met haar doe ik binnen oefeningen die zij en ik allebei leuk vinden. 12 kilo afgevallen en haar eetschema's zien er top uit.
Misschien komt het inderdaad wat populistisch over, maar dat is het niet. Ik spreek echt uit praktijk ervaring. En misschien helpt het niet voor eeuwig en vallen ze over een tijdje weer terug. Maar ik heb in ieder geval mijn best gedaan.
[...]
Dat was ook het eerste wat ik me afvroeg.
Populair taalgebruik en niet met de algemene termen die wijzen op een studie of beroep die je doet. Ik bedoel, iedereen weet wat observeren is (toch?), onderhandelen en voorlichting geven....
Maar even terug te komen op het onderwerp. Ik vindt het een lastig onderwerp die doorspekt is met etische probleemstellingen die niet zomaar beantwoord kunnen worden. Makkelijk gezegd: Ik weet niet wat goed is voor de kinderen...
Ik ga straks 6 kilometer rennen met een dame van over de 100 kilo. Ze is door onze samenwerking inmiddels al 9 kilo afgevallen.
Verder stond ik een paar weken geleden bij de finish van de Dam tot damloop, megatrots omdat er een oudere man meeliep die ik begeleid heb. Hij is meer dan 20 kilo afgevallen. Rookte als een ketter, sportte nooit. Nu is hij gestopt met roken, eet gezond en sport veel.
Een vrouw, werkte veel, bewoog nooit, dronk veel en haalde 9 van de 10 keer eten ipv. koken.
Met haar doe ik binnen oefeningen die zij en ik allebei leuk vinden. 12 kilo afgevallen en haar eetschema's zien er top uit.
Misschien komt het inderdaad wat populistisch over, maar dat is het niet. Ik spreek echt uit praktijk ervaring. En misschien helpt het niet voor eeuwig en vallen ze over een tijdje weer terug. Maar ik heb in ieder geval mijn best gedaan.
donderdag 22 oktober 2009 om 11:16
Kwalijke zaak natuurlijk.
Een ander bepaalt weer eens!!
Misschien wil (dwangmatige)hulp richting ouders helpen.
Degene die bepaalt dat kinderen het huis uit moeten, laat die eerst maar eens het goede voorbeeld geven.
Ja voorbeelden uit andere situaties mag je hierbij halen. Het gaat om het principe.
Als mensen kinderen willen krijgen (en kunnen) moet dat gewoon kunnen.
De ouders hebben een verantwoordelijkheid en moeten hiermee kunnen omgaan.
Comadrinkende jongeren / 13/14 jarige hangjongeren is een maatschappelijk probleem. De maatschappij vraagt... dit is het gevolg.
Ik wil directeur worden. Mijn vrouw directrice. Wij moeten werken want ik heb een duur huis en een vette wagen van de bank. Nu willen wij kinderen. Die moeten maar naar opa/oma of kinderopvang. Opvoeding kan mooi op school want wij moeten werken. In het weekend effe de kinderen naar de sport brengen, snel mijn bed in, ik ben moe en ik moet nog zoveel doen. Kinderen achter de nintendo en niet zeuren.
Toen werden de kinderen pubers en werden ze lastig. Zo ken ik mijn kinderen niet.Nee vreemd he,nooit geen tijd gehad.
Heel zwart wit gesteld maar de vraag is natuurlijk is het verstandig dat dit soort mensen ook kinderen krijgen?
Primair ligt de opvoeding bij de ouders. Wat het overgewicht betreft, dit was erg extreem. Overgewicht zie je aan de buitenkant, staan we klaar met een oordeel.(schuld ouders)
Mijn zwart wit verhaal, we geven een ander de schuld
Een ander bepaalt weer eens!!
Misschien wil (dwangmatige)hulp richting ouders helpen.
Degene die bepaalt dat kinderen het huis uit moeten, laat die eerst maar eens het goede voorbeeld geven.
Ja voorbeelden uit andere situaties mag je hierbij halen. Het gaat om het principe.
Als mensen kinderen willen krijgen (en kunnen) moet dat gewoon kunnen.
De ouders hebben een verantwoordelijkheid en moeten hiermee kunnen omgaan.
Comadrinkende jongeren / 13/14 jarige hangjongeren is een maatschappelijk probleem. De maatschappij vraagt... dit is het gevolg.
Ik wil directeur worden. Mijn vrouw directrice. Wij moeten werken want ik heb een duur huis en een vette wagen van de bank. Nu willen wij kinderen. Die moeten maar naar opa/oma of kinderopvang. Opvoeding kan mooi op school want wij moeten werken. In het weekend effe de kinderen naar de sport brengen, snel mijn bed in, ik ben moe en ik moet nog zoveel doen. Kinderen achter de nintendo en niet zeuren.
Toen werden de kinderen pubers en werden ze lastig. Zo ken ik mijn kinderen niet.Nee vreemd he,nooit geen tijd gehad.
Heel zwart wit gesteld maar de vraag is natuurlijk is het verstandig dat dit soort mensen ook kinderen krijgen?
Primair ligt de opvoeding bij de ouders. Wat het overgewicht betreft, dit was erg extreem. Overgewicht zie je aan de buitenkant, staan we klaar met een oordeel.(schuld ouders)
Mijn zwart wit verhaal, we geven een ander de schuld
donderdag 22 oktober 2009 om 11:17
quote:Spinster schreef op 22 oktober 2009 @ 11:13:
[...]
Precies.
Suy: er is niks mis met de intentie om andere mensen oprecht te willen helpen. Maar dat jouw intentie oprecht is betekent nog niet dat de uitwerking ook van jouw hulp ook wenselijk is.
Bootcamp en dergelijke aanpak heeft nog nooit effectief resultaat gehad in wetenschappelijk onderzoek, sterker nog: soms doet het zelfs kwaad. Tóch blijven mensen die er geen professioneel verstand van hebben het om de haverklap in de media roepen als antwoord op gezinsproblematiek. En tóch zijn er zotte Amerikanen die hun kinderen naar strafkamp sturen.
Dat jouw handen jeuken om dat gezinnetje eens even lekker onder handen te nemen doet mijn handen jeuken, maar ik ga er op zitten. Het zou je sieren dat je zélfs als drillinstructor sportcoach wat professioneler en respectvoller over echte mensen zou praten. Mensen die in een dergelijk geval afhankelijk zouden zijn van jouw intenties, attitude én kennis. Misschien dat laatste even opvijzelen met wat wetenschappelijke bronnen?
Ok misschien bracht ik het wat ongevoelig maar ik ben echt begaan met die mensen.
Ik ben trouwens niet alleen maar sportcoach hoor.
[...]
Precies.
Suy: er is niks mis met de intentie om andere mensen oprecht te willen helpen. Maar dat jouw intentie oprecht is betekent nog niet dat de uitwerking ook van jouw hulp ook wenselijk is.
Bootcamp en dergelijke aanpak heeft nog nooit effectief resultaat gehad in wetenschappelijk onderzoek, sterker nog: soms doet het zelfs kwaad. Tóch blijven mensen die er geen professioneel verstand van hebben het om de haverklap in de media roepen als antwoord op gezinsproblematiek. En tóch zijn er zotte Amerikanen die hun kinderen naar strafkamp sturen.
Dat jouw handen jeuken om dat gezinnetje eens even lekker onder handen te nemen doet mijn handen jeuken, maar ik ga er op zitten. Het zou je sieren dat je zélfs als drillinstructor sportcoach wat professioneler en respectvoller over echte mensen zou praten. Mensen die in een dergelijk geval afhankelijk zouden zijn van jouw intenties, attitude én kennis. Misschien dat laatste even opvijzelen met wat wetenschappelijke bronnen?
Ok misschien bracht ik het wat ongevoelig maar ik ben echt begaan met die mensen.
Ik ben trouwens niet alleen maar sportcoach hoor.
donderdag 22 oktober 2009 om 11:18
ik ben te dik, van mijn 3 kids
is 1 normaal, 1 te dun en klein, en 1 te dik en te groot, als ik met die laaste op pad ben zie je de afkeurende blikken, vind het heel erg, ik ben te dik omdat ik teveel heb gegeten, te weining bewogen enzovoort. maar mijn zoon heeft een hormonale stoornis, kan hij niks aan doen, is ook niks aan te doen. We weten dit nog maar kort, voor die tijd moest ik me zo bewijzen dat ik hem echt niet te veel te eten gaf. Bij houden van eetlijsten bij de dietist, enzovoort. Gelukkig geloof de kinderarts me wel, en een kind dat 4 keer per week een uur lntensief sport, altijd buiten speelt, en doet. Dus voor je mensen veroordeelt probeer te beseffen dat je slecht alleen 1 stukje ziet van het geheel
is 1 normaal, 1 te dun en klein, en 1 te dik en te groot, als ik met die laaste op pad ben zie je de afkeurende blikken, vind het heel erg, ik ben te dik omdat ik teveel heb gegeten, te weining bewogen enzovoort. maar mijn zoon heeft een hormonale stoornis, kan hij niks aan doen, is ook niks aan te doen. We weten dit nog maar kort, voor die tijd moest ik me zo bewijzen dat ik hem echt niet te veel te eten gaf. Bij houden van eetlijsten bij de dietist, enzovoort. Gelukkig geloof de kinderarts me wel, en een kind dat 4 keer per week een uur lntensief sport, altijd buiten speelt, en doet. Dus voor je mensen veroordeelt probeer te beseffen dat je slecht alleen 1 stukje ziet van het geheel
donderdag 22 oktober 2009 om 11:19
quote:Suy schreef op 22 oktober 2009 @ 11:15:
[...]
Ik ga straks 6 kilometer rennen met een dame van over de 100 kilo. Ze is door onze samenwerking inmiddels al 9 kilo afgevallen.
Verder stond ik een paar weken geleden bij de finish van de Dam tot damloop, megatrots omdat er een oudere man meeliep die ik begeleid heb. Hij is meer dan 20 kilo afgevallen. Rookte als een ketter, sportte nooit. Nu is hij gestopt met roken, eet gezond en sport veel.
Een vrouw, werkte veel, bewoog nooit, dronk veel en haalde 9 van de 10 keer eten ipv. koken.
Met haar doe ik binnen oefeningen die zij en ik allebei leuk vinden. 12 kilo afgevallen en haar eetschema's zien er top uit.
Misschien komt het inderdaad wat populistisch over, maar dat is het niet. Ik spreek echt uit praktijk ervaring. En misschien helpt het niet voor eeuwig en vallen ze over een tijdje weer terug. Maar ik heb in ieder geval mijn best gedaan.Dat is natuurlijk heel fijn allemaal en kan me voorstellen dat je trots bent op de resultaten. Maar hoe gaat het met deze mensen als ze niet meer begeleid worden? Over een jaar of wat?
[...]
Ik ga straks 6 kilometer rennen met een dame van over de 100 kilo. Ze is door onze samenwerking inmiddels al 9 kilo afgevallen.
Verder stond ik een paar weken geleden bij de finish van de Dam tot damloop, megatrots omdat er een oudere man meeliep die ik begeleid heb. Hij is meer dan 20 kilo afgevallen. Rookte als een ketter, sportte nooit. Nu is hij gestopt met roken, eet gezond en sport veel.
Een vrouw, werkte veel, bewoog nooit, dronk veel en haalde 9 van de 10 keer eten ipv. koken.
Met haar doe ik binnen oefeningen die zij en ik allebei leuk vinden. 12 kilo afgevallen en haar eetschema's zien er top uit.
Misschien komt het inderdaad wat populistisch over, maar dat is het niet. Ik spreek echt uit praktijk ervaring. En misschien helpt het niet voor eeuwig en vallen ze over een tijdje weer terug. Maar ik heb in ieder geval mijn best gedaan.Dat is natuurlijk heel fijn allemaal en kan me voorstellen dat je trots bent op de resultaten. Maar hoe gaat het met deze mensen als ze niet meer begeleid worden? Over een jaar of wat?
