Actueel
alle pijlers
Baby weggehaald bij 'straatgezin'
donderdag 15 december 2011 om 14:43
APELDOORN - Maandenlang zochten Arjan (21) en de zwangere Samantha (20) samen met hun nu eenjarige zoon Robbin naar een woning in Apeldoorn, om daar als gezinnetje te kunnen wonen.
Zie ook:
Een zoektocht naar onderdak
Alles liep anders. Na een tussentijds verblijf bij Arjans grootouders staat het jonge gezin sinds oktober écht op straat.
Met een kindje dat nog één moest worden en zeven maanden in verwachting van de tweede verbleef het radeloze gezinnetje op straat, tot Samantha hoogzwanger opgenomen moest worden in Gelre ziekenhuizen. Ze beviel afgelopen dinsdag van dochtertje Shenia, maar gisteren werd hun grootste angst werkelijkheid: Shenia is op last van de kinderrechter bij hen weggehaald.
"Op straat moeten leven is echt verschrikkelijk", vertelt een zichtbaar vermoeide Samantha, gestoken in grauwe kledij. "Maar de gedachte dat ze onze beide kindjes wegnemen is écht mijn allergrootste angst." Arjan, ongeschoren en met een doffe blik in zijn ogen, vult aan: "Alles wat we willen is een plek waar wij een toekomst op kunnen bouwen."
De klap dat hun dochtertje gisteren werd opgehaald is keihard aangekomen bij beiden. Wat er met Robbin gaat gebeuren weten ze op dit moment niet; hij verbleef op het moment dat Shenia werd meegenomen bij Samantha's moeder.
"Meer dan dat de zitting bij de kinderrechter maandag is weten we niet", vertelt vader Arjan geëmotioneerd. "Ik ben mijn baan kwijt en we kunnen een advocaat überhaupt niet betalen. We staan er nu helemaal alleen voor."
Tja, wat is jullie mening?
Zelf snap ik niet dat je dan voor de tweede keer zwanger wordt!
Heb wel erg te doen met deze jonge mensen in mijn woonplaats.
Zie ook:
Een zoektocht naar onderdak
Alles liep anders. Na een tussentijds verblijf bij Arjans grootouders staat het jonge gezin sinds oktober écht op straat.
Met een kindje dat nog één moest worden en zeven maanden in verwachting van de tweede verbleef het radeloze gezinnetje op straat, tot Samantha hoogzwanger opgenomen moest worden in Gelre ziekenhuizen. Ze beviel afgelopen dinsdag van dochtertje Shenia, maar gisteren werd hun grootste angst werkelijkheid: Shenia is op last van de kinderrechter bij hen weggehaald.
"Op straat moeten leven is echt verschrikkelijk", vertelt een zichtbaar vermoeide Samantha, gestoken in grauwe kledij. "Maar de gedachte dat ze onze beide kindjes wegnemen is écht mijn allergrootste angst." Arjan, ongeschoren en met een doffe blik in zijn ogen, vult aan: "Alles wat we willen is een plek waar wij een toekomst op kunnen bouwen."
De klap dat hun dochtertje gisteren werd opgehaald is keihard aangekomen bij beiden. Wat er met Robbin gaat gebeuren weten ze op dit moment niet; hij verbleef op het moment dat Shenia werd meegenomen bij Samantha's moeder.
"Meer dan dat de zitting bij de kinderrechter maandag is weten we niet", vertelt vader Arjan geëmotioneerd. "Ik ben mijn baan kwijt en we kunnen een advocaat überhaupt niet betalen. We staan er nu helemaal alleen voor."
Tja, wat is jullie mening?
Zelf snap ik niet dat je dan voor de tweede keer zwanger wordt!
Heb wel erg te doen met deze jonge mensen in mijn woonplaats.
vrijdag 16 december 2011 om 14:00
http://www.destentor.nl/r ... volop-mee-straatgezin.ece
Ze hebben weer onderdak.
Arjan bij zijn grootouders en Samantha bij haar moeder.
Zo zie je maar dat zielig doen in de krant helpt.
Triest voor die kleintjes hoor.
En ik begrijp nog steeds niet hoe je het voor elkaar krijgt om in zo'n situatie twee kinderen op de wereld te zetten, echt te triest voor woorden.
Die o zo verantwoordelijke zielige vader heeft kennelijk wel tijd om zijn arm te laten versieren met 3 grote tattoo's, lijkt me toch dat je wel iets anders aan je hoofd hebt als je in een bos woont?
Ze hebben weer onderdak.
Arjan bij zijn grootouders en Samantha bij haar moeder.
Zo zie je maar dat zielig doen in de krant helpt.
Triest voor die kleintjes hoor.
En ik begrijp nog steeds niet hoe je het voor elkaar krijgt om in zo'n situatie twee kinderen op de wereld te zetten, echt te triest voor woorden.
Die o zo verantwoordelijke zielige vader heeft kennelijk wel tijd om zijn arm te laten versieren met 3 grote tattoo's, lijkt me toch dat je wel iets anders aan je hoofd hebt als je in een bos woont?
vrijdag 16 december 2011 om 14:52
quote:Enn schreef op 16 december 2011 @ 00:16:
[...]
Jeemig ik snap werkelijk niets van de reacties hier. Als ik het risico zou lopen mijn kinderen niet bij mij te mogen houden en ik dit door met mijn blote kont op de voorpagina van de televreselijk
zou moeten zou ik dit doen! (Niet dat dit een goede zet zou zijn maar soit ik bedoel het als een voorbeeld)
Ik ken deze mensen niet. Ik weet niets van dit verhaal. Als ik op deze wijze een huis zou kunnen krijgen zodat ik mijn kinderen bij mij zou mogen houden, zou ik dit zonder verder na te denken ook doen.Amen
[...]
Jeemig ik snap werkelijk niets van de reacties hier. Als ik het risico zou lopen mijn kinderen niet bij mij te mogen houden en ik dit door met mijn blote kont op de voorpagina van de televreselijk
zou moeten zou ik dit doen! (Niet dat dit een goede zet zou zijn maar soit ik bedoel het als een voorbeeld)
Ik ken deze mensen niet. Ik weet niets van dit verhaal. Als ik op deze wijze een huis zou kunnen krijgen zodat ik mijn kinderen bij mij zou mogen houden, zou ik dit zonder verder na te denken ook doen.Amen
vrijdag 16 december 2011 om 15:43
quote:helene31 schreef op 16 december 2011 @ 00:07:
[...]
Dit stel is zelf naar de krant gestapt met hun verhaal. Op basis daarvan is een artikel geschreven. Ik kan me zo voorstellen dat het dan lastig is om de andere kant helder te krijgen. Hulpverleners houden terecht hun mond en ik weet niet of de familie zo staat te springen om een interview.
Dit is dus even de informatie waar we het mee moeten doen.Het lijkt mij gezond om als krant een enigszins kritische houding ten opzichte van een dergelijk verhaal tentoon te stellen. Stemmingmakerij als "Arjan, ongeschoren en met een doffe blik in zijn ogen, vult aan" geeft daar geen blijk van.
[...]
Dit stel is zelf naar de krant gestapt met hun verhaal. Op basis daarvan is een artikel geschreven. Ik kan me zo voorstellen dat het dan lastig is om de andere kant helder te krijgen. Hulpverleners houden terecht hun mond en ik weet niet of de familie zo staat te springen om een interview.
Dit is dus even de informatie waar we het mee moeten doen.Het lijkt mij gezond om als krant een enigszins kritische houding ten opzichte van een dergelijk verhaal tentoon te stellen. Stemmingmakerij als "Arjan, ongeschoren en met een doffe blik in zijn ogen, vult aan" geeft daar geen blijk van.
vrijdag 16 december 2011 om 15:51
Heb net alleen de link van het nieuwsbericht gelezen.
Ik zou zo zeggen, welkom in de werkelijke samenleving. De opvang zit vol, je krijgt niet meer zo gemakkelijk een urgentie verklaring, kortom het is het bekende cirkeltje waar ze in terecht komen.
De kinderen zijn er nu eenmaal, hoevaal lezen we hier wel niet topics over "ik ben zwanger, wat nu"? zonder alle achtergrond te weten?
Hoeveel mensen zwerven momenteneel wel niet rond van ene huis naar het andere huis met kind omdat er geen urgentie wordt verstrekt als je zwanger bent?
Ik ken mensen die al zo 3 jaar rondtrekken van ene gemeente naar andere gemeente met een klein kind, kind moet elke keer afvragen waar ze weer wakker wordt, en welke vriendjes ze heeft om mee te spelen.
Het is heel hard voor gezinnen om zo te leven, het is niet bekend of deze jongen mensen verslaafd zijn aan drugs, maar als ze geholpen willen worden, en mee willen werken aan hulp voor het opvoeden van de kinderen, zou ik het ten allertijde een kans geven.
Als de rechter zo hard oordeelt dat de kleine uit huis plaatst en het andere kind wel bij pa en ma laat, vraag ik mij toch af waarom er zo besloten word.
En dan nog over evt familie. Als vader en moeder uit huis zijn gezet bij opa en oma, zou ik als opa en oma zeggen, de kleinkinderen zijn welkom, en vader en moeder gaan maar eerst zelf hun eigen leven op de rails zetten.
Nu is iedereen de pineut van deze situatie.
Geef dan als het mogelijk is, de kleinkinderen onderdak en een warm bed, zij hebben er niet om gevraagd om op straat te leven.
Maar ja, we kennen inderdaad niet het hele gebeuren waarom de rechter juist zó heeft besloten.
Ik zou zo zeggen, welkom in de werkelijke samenleving. De opvang zit vol, je krijgt niet meer zo gemakkelijk een urgentie verklaring, kortom het is het bekende cirkeltje waar ze in terecht komen.
De kinderen zijn er nu eenmaal, hoevaal lezen we hier wel niet topics over "ik ben zwanger, wat nu"? zonder alle achtergrond te weten?
Hoeveel mensen zwerven momenteneel wel niet rond van ene huis naar het andere huis met kind omdat er geen urgentie wordt verstrekt als je zwanger bent?
Ik ken mensen die al zo 3 jaar rondtrekken van ene gemeente naar andere gemeente met een klein kind, kind moet elke keer afvragen waar ze weer wakker wordt, en welke vriendjes ze heeft om mee te spelen.
Het is heel hard voor gezinnen om zo te leven, het is niet bekend of deze jongen mensen verslaafd zijn aan drugs, maar als ze geholpen willen worden, en mee willen werken aan hulp voor het opvoeden van de kinderen, zou ik het ten allertijde een kans geven.
Als de rechter zo hard oordeelt dat de kleine uit huis plaatst en het andere kind wel bij pa en ma laat, vraag ik mij toch af waarom er zo besloten word.
En dan nog over evt familie. Als vader en moeder uit huis zijn gezet bij opa en oma, zou ik als opa en oma zeggen, de kleinkinderen zijn welkom, en vader en moeder gaan maar eerst zelf hun eigen leven op de rails zetten.
Nu is iedereen de pineut van deze situatie.
Geef dan als het mogelijk is, de kleinkinderen onderdak en een warm bed, zij hebben er niet om gevraagd om op straat te leven.
Maar ja, we kennen inderdaad niet het hele gebeuren waarom de rechter juist zó heeft besloten.
vrijdag 16 december 2011 om 18:01
quote:zusenzoo schreef op 15 december 2011 @ 14:49:
Ik neem aan dat beide kinderen onder pleegzorg vallen nu de ouders geen onderdak hebben, is normaal hoor, ook niet nieuwswaardig.
Wel heel erg snue, hoop dat ze snel hun leven weer op de rails hebben, want dan komen de kinderen gewoon weer naar huis, als ze een dak boven hun hoofd hebben.Net als bij Constanza en Mo.
Ik neem aan dat beide kinderen onder pleegzorg vallen nu de ouders geen onderdak hebben, is normaal hoor, ook niet nieuwswaardig.
Wel heel erg snue, hoop dat ze snel hun leven weer op de rails hebben, want dan komen de kinderen gewoon weer naar huis, als ze een dak boven hun hoofd hebben.Net als bij Constanza en Mo.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
vrijdag 16 december 2011 om 19:01
Wat ik niet snap, is dat het voor anderen soms zó makkelijk is om aan een andere woonruimte te komen..
Mijn vroegere buurmeisje kwam heel makkelijk aan een hele mooie huurwoning; echt geen flatje in een achterbuurt. Ze woonde in 'n studiootje van 25m2 met alles voor haar zelf. Ze raakte zwanger (ze is 18) en kon volgens hulpverleningsorganisaties niet in de studio blijven en kreeg een woning aangeboden. Een benedenwoning met 2 slaapkamers en een tuin, midden in de stad, nieuw gebouwd!!
Wat ik dus eigenlijk niet eerlijk vind, want ik sta al jaren ingeschreven en heb zelfs nog te weinig punten voor 'n benedenwoning met 1 slaapkamer in 'n achterafbuurtje..
Mijn vroegere buurmeisje kwam heel makkelijk aan een hele mooie huurwoning; echt geen flatje in een achterbuurt. Ze woonde in 'n studiootje van 25m2 met alles voor haar zelf. Ze raakte zwanger (ze is 18) en kon volgens hulpverleningsorganisaties niet in de studio blijven en kreeg een woning aangeboden. Een benedenwoning met 2 slaapkamers en een tuin, midden in de stad, nieuw gebouwd!!
Wat ik dus eigenlijk niet eerlijk vind, want ik sta al jaren ingeschreven en heb zelfs nog te weinig punten voor 'n benedenwoning met 1 slaapkamer in 'n achterafbuurtje..
vrijdag 16 december 2011 om 23:48
quote:Butterfly1989 schreef op 16 december 2011 @ 19:01:
Wat ik niet snap, is dat het voor anderen soms zó makkelijk is om aan een andere woonruimte te komen..
Mijn vroegere buurmeisje kwam heel makkelijk aan een hele mooie huurwoning; echt geen flatje in een achterbuurt. Ze woonde in 'n studiootje van 25m2 met alles voor haar zelf. Ze raakte zwanger (ze is 18) en kon volgens hulpverleningsorganisaties niet in de studio blijven en kreeg een woning aangeboden. Een benedenwoning met 2 slaapkamers en een tuin, midden in de stad, nieuw gebouwd!!
Wat ik dus eigenlijk niet eerlijk vind, want ik sta al jaren ingeschreven en heb zelfs nog te weinig punten voor 'n benedenwoning met 1 slaapkamer in 'n achterafbuurtje..
Jouw vroegere buurmeisje, heeft een hulpverleningsinstantie achter zich staan en jij niet, helaas werkt het in onze maatschappij zo, dat als je connectie's hebt je eerder en met voorrang geholpen wordt. (Dus vriend/familie lid die bij de woningstichting werkt, of bij de gemeente) en die roepen hard dat dat niet gebeurd het is wel zo. Vriendin van mij had binnen een half jaar een huurhuis, kon toevallig iemand met een hogere functie bij de woningstichting. Nicht van mij moest jaren geleden in loten voor een koophuis nieuwbouw (jawel er was een tijd dat je daarvoor moest loten), haar schoonzus werkte daar, die zorgde ervoor dat ze bovenop de stapel kwam, notaris pakte de eerste vijftig brieven die kregen het recht van koop, en daar zat ze bij..
En heel toevallig in nieuwbouwprojecten zijn de hoekhuizen etc, vaak bewoond door mensen van de bank, gemeente, of het aannemersbedrijf. Tja wie het dichtst bij het vuur zit heet dat..
Wat ik niet snap, is dat het voor anderen soms zó makkelijk is om aan een andere woonruimte te komen..
Mijn vroegere buurmeisje kwam heel makkelijk aan een hele mooie huurwoning; echt geen flatje in een achterbuurt. Ze woonde in 'n studiootje van 25m2 met alles voor haar zelf. Ze raakte zwanger (ze is 18) en kon volgens hulpverleningsorganisaties niet in de studio blijven en kreeg een woning aangeboden. Een benedenwoning met 2 slaapkamers en een tuin, midden in de stad, nieuw gebouwd!!
Wat ik dus eigenlijk niet eerlijk vind, want ik sta al jaren ingeschreven en heb zelfs nog te weinig punten voor 'n benedenwoning met 1 slaapkamer in 'n achterafbuurtje..
Jouw vroegere buurmeisje, heeft een hulpverleningsinstantie achter zich staan en jij niet, helaas werkt het in onze maatschappij zo, dat als je connectie's hebt je eerder en met voorrang geholpen wordt. (Dus vriend/familie lid die bij de woningstichting werkt, of bij de gemeente) en die roepen hard dat dat niet gebeurd het is wel zo. Vriendin van mij had binnen een half jaar een huurhuis, kon toevallig iemand met een hogere functie bij de woningstichting. Nicht van mij moest jaren geleden in loten voor een koophuis nieuwbouw (jawel er was een tijd dat je daarvoor moest loten), haar schoonzus werkte daar, die zorgde ervoor dat ze bovenop de stapel kwam, notaris pakte de eerste vijftig brieven die kregen het recht van koop, en daar zat ze bij..
En heel toevallig in nieuwbouwprojecten zijn de hoekhuizen etc, vaak bewoond door mensen van de bank, gemeente, of het aannemersbedrijf. Tja wie het dichtst bij het vuur zit heet dat..
zaterdag 17 december 2011 om 11:50
Tja, als jij bakker bent, en je weet dat je moeder brood nodigbheeft, dan geef je haar toch ook het lekkerste? Als jij politieman bent en je dochter fietst door rood, dan krijgt ze op haar kop, maar geen bekeuring. Dat gaat zo tot op zekere hoogte. Als ze door rood rijdt en onderwijl iemand doodrijdt, dan zal dat niet meer gelden.
zaterdag 17 december 2011 om 13:40
Misschien wat hard, maar ik vind dit stel echte klaplopers.
Wel 2 kinderen op de wereld zetten terwijl er geen toekomst perpectief voor ze is, en dan via de krant gaan bedelen om woonruimte.
En ze krijgen het ook nog eens allemaal!
quote:Arjan, die van de Raad voor de Kinderbescherming te horen kreeg dat het goed gaat met hun dochter Shenia, is al bezocht door een Apeldoorner, die wil proberen het stel zo lang in een pand te plaatsen dat op de nominatie staat gesloopt te worden. "Hij gaat ook kijken naar de mogelijkheden voor een baan", vertelt Arjan. "Dat zou prachtig zijn."
Ook Peter Keijzer, de vader van Samantha, las het verhaal. Hij heeft haar meer dan een jaar niet gesproken. Hij vindt dat Samantha hem eerder had moeten bellen en maakt zich zorgen om de kinderen Robbin en Shenia. "Als hun opa wil ik dat zij goed opgroeien. Ik hoop dat ik kan helpen."
Wel 2 kinderen op de wereld zetten terwijl er geen toekomst perpectief voor ze is, en dan via de krant gaan bedelen om woonruimte.
En ze krijgen het ook nog eens allemaal!
quote:Arjan, die van de Raad voor de Kinderbescherming te horen kreeg dat het goed gaat met hun dochter Shenia, is al bezocht door een Apeldoorner, die wil proberen het stel zo lang in een pand te plaatsen dat op de nominatie staat gesloopt te worden. "Hij gaat ook kijken naar de mogelijkheden voor een baan", vertelt Arjan. "Dat zou prachtig zijn."
Ook Peter Keijzer, de vader van Samantha, las het verhaal. Hij heeft haar meer dan een jaar niet gesproken. Hij vindt dat Samantha hem eerder had moeten bellen en maakt zich zorgen om de kinderen Robbin en Shenia. "Als hun opa wil ik dat zij goed opgroeien. Ik hoop dat ik kan helpen."
“Don’t look back – you’re not going that way.”
