Actueel
alle pijlers
Babysterfte hoog door verloskundigen
woensdag 3 november 2010 om 08:04
Ik denk dat veel vrouwen die een kind hebben gehad al vermoeden dat het Nederlands systeem niet optimaal is. Ik zelf igg wel.
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
woensdag 3 november 2010 om 09:11
Deze discussie is al zo vaak gevoerd...
Ik ben blij dat ik overgedragen werd aan de gynaecoloog vanwege medische redenen en werd ingeleid. Ik heb geen hoge pet op van de verloskundigen die ik heb meegemaakt, uitzonderingen daargelaten.
Ze vonden zichzelf heel belangrijk, hielden er ouderwetse Beatrijs-achtige standpunten op na over baringspijn, hebben bepaalde risico's bij mij in eerste instantie niet opgemerkt. O ja, en toen ik de eerste twee zwangerschappen een missed abortion bleek te hebben, reageerden ze zeer onproffesioneel en niet meelevend.
In het ziekenhuis waren de verloskundigen wel prettig, bij de tijd en niet zo geitenwollensok. Dr cultuur daar was echt heel anders.
Ik ben blij dat ik overgedragen werd aan de gynaecoloog vanwege medische redenen en werd ingeleid. Ik heb geen hoge pet op van de verloskundigen die ik heb meegemaakt, uitzonderingen daargelaten.
Ze vonden zichzelf heel belangrijk, hielden er ouderwetse Beatrijs-achtige standpunten op na over baringspijn, hebben bepaalde risico's bij mij in eerste instantie niet opgemerkt. O ja, en toen ik de eerste twee zwangerschappen een missed abortion bleek te hebben, reageerden ze zeer onproffesioneel en niet meelevend.
In het ziekenhuis waren de verloskundigen wel prettig, bij de tijd en niet zo geitenwollensok. Dr cultuur daar was echt heel anders.
woensdag 3 november 2010 om 09:12
Heb niet alle reacties gelezen maar weet uit ervaring dat thuisbevallen gevaarlijk kán zijn, met de nadruk op kan. Mijn zoontje zou het absoluut niet overleeft hebben als ik thuis was bevallen. Ik had een draak van een verloskundige en die zei tegen mij dat ik 'lekker' thuis moest bevallen omdat mijn eerste bevalling (ook in het ziekenhuis) ook goed was gegaan. Ik voelde dat het kindje helemaal niet lekker lag en stond erop dat mijn man me naar het ziekenhuis bracht (wilde hij zelf ook graag) en daar is het allemaal mis gegaan. Mijn lieve kindje heeft het gelukkig gehaald, maar als ik niet zelf naar mijn gevoel had geluisterd was het thuis helemaal mis gegaan...
Heeft nog een behoorlijk staartje gekregen voor de verloskundige...
Heeft nog een behoorlijk staartje gekregen voor de verloskundige...
woensdag 3 november 2010 om 09:13
Allemaal leuk en wel, maar bij een ziekenhuis-bevalling zonder medische indicatie word je toch nog gewoon begeleid door een verloskundige hoor, en het artikel rept over bevallingen die vanaf het begin worden begeleid door een gyn. Dat is in NL zo goed als nooit zo. Dus per sé in het ziekenhuis willen bevallen is natuurlijk prinma, maar er verandert niets aan de slechte communicatie tussen artsen en VK's.
Overigens is die medische molen niet een verklaring voor alles, want in Frankrijk is de medische controle voor de bevalling (bijv. bij laatgeboortes) veel uitgebreider en bevallen alle vrouwen in het ziekenhuis, bij een gyn, en daar is de babysterfte nog hoger...
Overigens is die medische molen niet een verklaring voor alles, want in Frankrijk is de medische controle voor de bevalling (bijv. bij laatgeboortes) veel uitgebreider en bevallen alle vrouwen in het ziekenhuis, bij een gyn, en daar is de babysterfte nog hoger...
woensdag 3 november 2010 om 09:14
Zo ben ik twee maal in het ziekenhuis bevallen. Maar de laatste keer bij een zeer onervaren arts assistent die hulp kreeg van een iets meer ervaren assistent.De navelstreng bleek om het nekje van mijn zoon te zitten waardoor er paniek ontstond en waarbij de onervaren arts weg werd geduwd door de iets meer ervaren arts en mijn zoon er met grof geweld uit werd gehaald. Gelukkig is alles goed gegaan maar de schrik zat er goed in!!! Toen ik dit verhaal aan de verloskundige vertelde die op huisbezoek kwam vertelde zij dat zij door haar jaren ervaring nooit zo'n paniek had gemaakt omdat zij dit al zo vaak aan de hand heeft gehad. Het is dus niet zo dat je in het ziekenhuis ook daadwerkelijk een gynacoloog aan je bed hebt staan!
woensdag 3 november 2010 om 09:14
quote:mararoulette schreef op 03 november 2010 @ 09:05:
Wel heb ik af en toe het gevoel dat mensen bij de verloskundige niet snel genoeg aan de bel trekken. Ik hoor erg vaak dat moeders (in spe) zich ongerust maken maar toch nog maar even wachten met de verloskundige bellen. En dat snap ik niet. Ik heb zelf iedere keer gebeld als ik dacht dat er iets was, liever een keer teveel dan een keer te weinig. Uiteindelijk ben ik met een medische indicatie overgedragen naar het ziekenhuis in de 38e week dit hadden we niet geweten als ikzelf niet iedere keer aan de bel getrokken had.
Mijn verloskundigen waren van het type: niet zeuren, dat hoort er allemaal bij. Het was mijn eerste zwangerschap en ik had dus geen benul - dat mijn verloskundigen alles wegwuifden wat ik zei, leidde ertoe dat ik dus maar niks meer zei. Ik had geen vergelijkingsmateriaal en dacht dus bij alles dat het er wel bij zou horen.
Ik vind dat het de taak is van de verloskundige om een open klimaat te scheppen waarin je als zwangere duidelijk durft te zijn over je zorgen. Ik vind dat het absoluut niet de taak is van de zwangere om maar door te blijven zeuren; je loopt bij een verloskundige zodat zij jou kan begeleiden, niet om haar aan haar haren bij haar vak te sleuren.
Ik vind dat er zeker in de communicatie tussen verloskundige en zwangere nog veel winst te behalen valt. Langere gesprekken, betere en persoonlijke voorlichting, niet vijf roulerende verloskundigen die jouw case niet kennen, maar slechts een verloskundige die op de hoogte is: ik denk dat in dat traject nu dingen misgaan, die bij een bevalling tot problemen leiden. En in dat traject kan een hoop verbeterd worden.
Wel heb ik af en toe het gevoel dat mensen bij de verloskundige niet snel genoeg aan de bel trekken. Ik hoor erg vaak dat moeders (in spe) zich ongerust maken maar toch nog maar even wachten met de verloskundige bellen. En dat snap ik niet. Ik heb zelf iedere keer gebeld als ik dacht dat er iets was, liever een keer teveel dan een keer te weinig. Uiteindelijk ben ik met een medische indicatie overgedragen naar het ziekenhuis in de 38e week dit hadden we niet geweten als ikzelf niet iedere keer aan de bel getrokken had.
Mijn verloskundigen waren van het type: niet zeuren, dat hoort er allemaal bij. Het was mijn eerste zwangerschap en ik had dus geen benul - dat mijn verloskundigen alles wegwuifden wat ik zei, leidde ertoe dat ik dus maar niks meer zei. Ik had geen vergelijkingsmateriaal en dacht dus bij alles dat het er wel bij zou horen.
Ik vind dat het de taak is van de verloskundige om een open klimaat te scheppen waarin je als zwangere duidelijk durft te zijn over je zorgen. Ik vind dat het absoluut niet de taak is van de zwangere om maar door te blijven zeuren; je loopt bij een verloskundige zodat zij jou kan begeleiden, niet om haar aan haar haren bij haar vak te sleuren.
Ik vind dat er zeker in de communicatie tussen verloskundige en zwangere nog veel winst te behalen valt. Langere gesprekken, betere en persoonlijke voorlichting, niet vijf roulerende verloskundigen die jouw case niet kennen, maar slechts een verloskundige die op de hoogte is: ik denk dat in dat traject nu dingen misgaan, die bij een bevalling tot problemen leiden. En in dat traject kan een hoop verbeterd worden.
woensdag 3 november 2010 om 09:15
quote:mararoulette schreef op 03 november 2010 @ 09:05:
*ksst weg jij keeprunning* (Ga maar even de positieve bevallings verhalen lezen)
42 weken grens snap ik zelf ook werkelijk niet.
Ik was blij dat ik met 40 weken ingeleid werd om eerlijk te zijn. Wel heb ik af en toe het gevoel dat mensen bij de verloskundige niet snel genoeg aan de bel trekken. Ik hoor erg vaak dat moeders (in spe) zich ongerust maken maar toch nog maar even wachten met de verloskundige bellen. En dat snap ik niet. Ik heb zelf iedere keer gebeld als ik dacht dat er iets was, liever een keer teveel dan een keer te weinig. Uiteindelijk ben ik met een medische indicatie overgedragen naar het ziekenhuis in de 38e week dit hadden we niet geweten als ikzelf niet iedere keer aan de bel getrokken had.
Ik ben met 42 weken bevallen, moest uiteindelijk aan de hormonen in het ziekenhuis. Had het zelf eerder gewild. Maar moest zo zeuren bij mijn verloskundige om uberhaupt de eerste afspraak met de gynaecoloog te mogen hebben. Toen ik die eenmaal had ging het gelukkig snel.
En dat was maar goed ook, mijn baarmoeder bleek al kalkvlekken te hebben en achteruit te zijn gegaan.
*ksst weg jij keeprunning* (Ga maar even de positieve bevallings verhalen lezen)
42 weken grens snap ik zelf ook werkelijk niet.
Ik was blij dat ik met 40 weken ingeleid werd om eerlijk te zijn. Wel heb ik af en toe het gevoel dat mensen bij de verloskundige niet snel genoeg aan de bel trekken. Ik hoor erg vaak dat moeders (in spe) zich ongerust maken maar toch nog maar even wachten met de verloskundige bellen. En dat snap ik niet. Ik heb zelf iedere keer gebeld als ik dacht dat er iets was, liever een keer teveel dan een keer te weinig. Uiteindelijk ben ik met een medische indicatie overgedragen naar het ziekenhuis in de 38e week dit hadden we niet geweten als ikzelf niet iedere keer aan de bel getrokken had.
Ik ben met 42 weken bevallen, moest uiteindelijk aan de hormonen in het ziekenhuis. Had het zelf eerder gewild. Maar moest zo zeuren bij mijn verloskundige om uberhaupt de eerste afspraak met de gynaecoloog te mogen hebben. Toen ik die eenmaal had ging het gelukkig snel.
En dat was maar goed ook, mijn baarmoeder bleek al kalkvlekken te hebben en achteruit te zijn gegaan.
woensdag 3 november 2010 om 09:17
quote:AlettaJacobs schreef op 03 november 2010 @ 08:45:
Zo'n geboortecentrum lijkt me wel wat. Maar dan wil ik wel een eigen kamer, en een bed voor de vader. En verpleegkundigen die iets van borstvoeding weten. En eten, desnoods een kantine in de buurt. Ja, eisen Twee keer bevallen in Geboortehotel en dat was super.
Zo'n geboortecentrum lijkt me wel wat. Maar dan wil ik wel een eigen kamer, en een bed voor de vader. En verpleegkundigen die iets van borstvoeding weten. En eten, desnoods een kantine in de buurt. Ja, eisen Twee keer bevallen in Geboortehotel en dat was super.
woensdag 3 november 2010 om 09:18
woensdag 3 november 2010 om 09:20
quote:Leergierig schreef op 03 november 2010 @ 08:58:
[...]
Nee, Volkskrant.
Het is geen beschuldiging, maar uit onderzoek is gebleken dat als je begonnen bent via een verloskundige de babysterfte hoger is.
Nou heb ik maar ervaring met 1 verloskundigenpraktijk (5 verloskundigen aanwezig die ik afwisselend heb gezien), maar als het aan hun had gelegen had mijn baby de geboorte niet overleefd.
En nou zullen er best verloskundigen zijn die wel hun vak verstaan, maar als je ziet hoeveel van de bevallingen die thuis beginnen alsnog in het ziekenhuis eindigen (zeker bij een eerste kind) dan is het eigenlijk van de zotte om thuis te willen bevallen.
[...]
Nee, Volkskrant.
Het is geen beschuldiging, maar uit onderzoek is gebleken dat als je begonnen bent via een verloskundige de babysterfte hoger is.
Nou heb ik maar ervaring met 1 verloskundigenpraktijk (5 verloskundigen aanwezig die ik afwisselend heb gezien), maar als het aan hun had gelegen had mijn baby de geboorte niet overleefd.
En nou zullen er best verloskundigen zijn die wel hun vak verstaan, maar als je ziet hoeveel van de bevallingen die thuis beginnen alsnog in het ziekenhuis eindigen (zeker bij een eerste kind) dan is het eigenlijk van de zotte om thuis te willen bevallen.
woensdag 3 november 2010 om 09:20
Geboortehotel lijkt mij ook wel wat ja. Want over de nazorg in het ziekenhuis was ik absoluut niet te spreken. Genegeerd worden als je de alarmknop indrukt omdat kind dreigt te stikken en ik zelf niet overeind kon komen (gelukkig greep een andere moeder in). Katheter die er te lang in bleef zitten. Niet gewassen worden (kon geen kant op).
woensdag 3 november 2010 om 09:24
quote:Isadoortje schreef op 03 november 2010 @ 08:17:
Ik ben blij dat er nu eindelijk eens een onderzoek is gepubliceerd (en in een goed journal!) dat bewijst wat iedereen al lang denkt maar dat door verloskundigen hard ontkend wordt: natuurlijk is het gevaarlijker om als er iets mis gaat nog te moeten verkassen naar het ziekenhuis! Dat kan toch een idioot bedenken? De overdracht duurt dus duidelijk in veel gevallen te lang. Heel tragisch.
Mee eens.
Ben van mening dat thuisbevallen zwaar onderschat wordt.
Dat er een te romantisch sfeertje omheen hangt, die helaas dus niet altijd de realiteit blijkt te zijn.
Ik ken genoeg voorbeelden van thuisbevallingen in mijn omgeving die maar ter nauwernood goed zijn, omdat ze toch in het ziekenhuis eindigden.
Ik ben blij dat er nu eindelijk eens een onderzoek is gepubliceerd (en in een goed journal!) dat bewijst wat iedereen al lang denkt maar dat door verloskundigen hard ontkend wordt: natuurlijk is het gevaarlijker om als er iets mis gaat nog te moeten verkassen naar het ziekenhuis! Dat kan toch een idioot bedenken? De overdracht duurt dus duidelijk in veel gevallen te lang. Heel tragisch.
Mee eens.
Ben van mening dat thuisbevallen zwaar onderschat wordt.
Dat er een te romantisch sfeertje omheen hangt, die helaas dus niet altijd de realiteit blijkt te zijn.
Ik ken genoeg voorbeelden van thuisbevallingen in mijn omgeving die maar ter nauwernood goed zijn, omdat ze toch in het ziekenhuis eindigden.
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 3 november 2010 om 09:25
quote:beatle79 schreef op 03 november 2010 @ 08:29:
Het systeem kan alleen worden aangepast als in elk ziekenhuis 's nachts de gynaecoloog en een anaesthesioloog (ivm ruggeprik of spoed-keizersnee) permanent aanwezig is.
Niet permanent aanwezig misschien, wel altijd oproepbaar. Moet ook binnen bepaalde tijd in ziekenhuis kunnen zijn, en die tijd is aanzienlijk minder dan een uur.
Maar ook overdag moeten zij uitgeroosterd zijn om acuut bij te springen bij een bevalling.
Voor noodgevallen kan er altijd iemand uit een spreekuur getrokken worden. Maar er hebben toch altijd artsen dienst op de verloskamers? Ook 's avonds en 's nachts volgens mij. Nu kunnen die dus op het allerlaatste moment iemand binnenkrijgen waar het thuis al flink mee misgegaan is. Als je een beetje pech hebt zijn alle verloskamers bezet, en moet er geschoven en geregeld worden. Het is beter te overzien en je verliest geen kostbare tijd als je al in het ziekenhuis aanwezig bent.
Misschien maakt het voor een spoedkeizersnede qua tijd niet zoveel uit, maar voor een vacuum of tangverlossing en alle andere zaken waar geen keizersnede aan te pas komt wel degelijk. Bij mijn jongste zoon was er absoluut geen tijd meer geweest om naar het ziekenhuis te gaan, en als ik thuis bevallen was, was hij zeker overleden.
Zolang dit niet het geval is kan er mijns inziens niets veranderen.
Want als ik nu in het ziekenhuis wil bevallen en het is midden in de nacht dan moet ik max. een uur wachten voor de dienstdoende artsen in huis zijn (in stedelijke gebieden is het wellicht anders).
En overdag draaien ze allemaal spreekuur/OK. Dus zijn ze ook niet acuut beschikbaar in geval van nood.
Degene die dienst heeft draait geen OK. Dan heeft hij of zij dienst na afloop van de OK (of je daar nou zo blij mee moet zijn weet ik ook niet)
Zit jij dus mooi in baringsnood en opgescheept met de verloskundige.
Misschien word het eens tijd in NL om een bevalling als een serieus iets te zien en moeten we eens afstappen van het idee "al miljoenen vrouwen voor ons hebben het gedaan, dus ik moet het ook kunnen".
De moderne wetenschap heeft nu zoiets uitgevonden als een ruggeprik en pijnstilling. Waarom dan eigenwijs doen en het weigeren.
Vroeger wisten ze ook niets van kanker en nu heb je allerlei chemo-kuren. Is dat een reden om chemo te weigeren als je kanker hebt (miljoenen voor mij zijn toch ook gestorven).
Dat ben ik dan weer wel met je eens. Vooral van die verhalen over vrouwen in de derde wereld die kinderen gewoon uitpoepen tussen de rijstvelden krijg ik rode bulten. Echt zo'n gelul.
Enne, zwangerschapsverlof staat niet gelijk aan vakantie!
Het systeem kan alleen worden aangepast als in elk ziekenhuis 's nachts de gynaecoloog en een anaesthesioloog (ivm ruggeprik of spoed-keizersnee) permanent aanwezig is.
Niet permanent aanwezig misschien, wel altijd oproepbaar. Moet ook binnen bepaalde tijd in ziekenhuis kunnen zijn, en die tijd is aanzienlijk minder dan een uur.
Maar ook overdag moeten zij uitgeroosterd zijn om acuut bij te springen bij een bevalling.
Voor noodgevallen kan er altijd iemand uit een spreekuur getrokken worden. Maar er hebben toch altijd artsen dienst op de verloskamers? Ook 's avonds en 's nachts volgens mij. Nu kunnen die dus op het allerlaatste moment iemand binnenkrijgen waar het thuis al flink mee misgegaan is. Als je een beetje pech hebt zijn alle verloskamers bezet, en moet er geschoven en geregeld worden. Het is beter te overzien en je verliest geen kostbare tijd als je al in het ziekenhuis aanwezig bent.
Misschien maakt het voor een spoedkeizersnede qua tijd niet zoveel uit, maar voor een vacuum of tangverlossing en alle andere zaken waar geen keizersnede aan te pas komt wel degelijk. Bij mijn jongste zoon was er absoluut geen tijd meer geweest om naar het ziekenhuis te gaan, en als ik thuis bevallen was, was hij zeker overleden.
Zolang dit niet het geval is kan er mijns inziens niets veranderen.
Want als ik nu in het ziekenhuis wil bevallen en het is midden in de nacht dan moet ik max. een uur wachten voor de dienstdoende artsen in huis zijn (in stedelijke gebieden is het wellicht anders).
En overdag draaien ze allemaal spreekuur/OK. Dus zijn ze ook niet acuut beschikbaar in geval van nood.
Degene die dienst heeft draait geen OK. Dan heeft hij of zij dienst na afloop van de OK (of je daar nou zo blij mee moet zijn weet ik ook niet)
Zit jij dus mooi in baringsnood en opgescheept met de verloskundige.
Misschien word het eens tijd in NL om een bevalling als een serieus iets te zien en moeten we eens afstappen van het idee "al miljoenen vrouwen voor ons hebben het gedaan, dus ik moet het ook kunnen".
De moderne wetenschap heeft nu zoiets uitgevonden als een ruggeprik en pijnstilling. Waarom dan eigenwijs doen en het weigeren.
Vroeger wisten ze ook niets van kanker en nu heb je allerlei chemo-kuren. Is dat een reden om chemo te weigeren als je kanker hebt (miljoenen voor mij zijn toch ook gestorven).
Dat ben ik dan weer wel met je eens. Vooral van die verhalen over vrouwen in de derde wereld die kinderen gewoon uitpoepen tussen de rijstvelden krijg ik rode bulten. Echt zo'n gelul.
Enne, zwangerschapsverlof staat niet gelijk aan vakantie!
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 3 november 2010 om 09:27
quote:Miss Moneypenny schreef op 03 november 2010 @ 09:20:
[...]
Nou heb ik maar ervaring met 1 verloskundigenpraktijk (5 verloskundigen aanwezig die ik afwisselend heb gezien), maar als het aan hun had gelegen had mijn baby de geboorte niet overleefd.
En nou zullen er best verloskundigen zijn die wel hun vak verstaan, maar als je ziet hoeveel van de bevallingen die thuis beginnen alsnog in het ziekenhuis eindigen (zeker bij een eerste kind) dan is het eigenlijk van de zotte om thuis te willen bevallen.Het gaat niet altijd om wel of niet je vak verstaan. Soms gaat er gewoon iets gruwelijk mis, wat je niet had kunnen voorzien, en wat een verloskundige niet zelf kan oplossen, en wat je misschien beter kan oplossen als je meer gekwalificeerde handen aan het bed hebt of beschikt over de juiste apparatuur.
[...]
Nou heb ik maar ervaring met 1 verloskundigenpraktijk (5 verloskundigen aanwezig die ik afwisselend heb gezien), maar als het aan hun had gelegen had mijn baby de geboorte niet overleefd.
En nou zullen er best verloskundigen zijn die wel hun vak verstaan, maar als je ziet hoeveel van de bevallingen die thuis beginnen alsnog in het ziekenhuis eindigen (zeker bij een eerste kind) dan is het eigenlijk van de zotte om thuis te willen bevallen.Het gaat niet altijd om wel of niet je vak verstaan. Soms gaat er gewoon iets gruwelijk mis, wat je niet had kunnen voorzien, en wat een verloskundige niet zelf kan oplossen, en wat je misschien beter kan oplossen als je meer gekwalificeerde handen aan het bed hebt of beschikt over de juiste apparatuur.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 3 november 2010 om 09:33
quote:BWitched schreef op 03 november 2010 @ 09:27:
[...]
Het gaat niet altijd om wel of niet je vak verstaan. Soms gaat er gewoon iets gruwelijk mis, wat je niet had kunnen voorzien, en wat een verloskundige niet zelf kan oplossen, en wat je misschien beter kan oplossen als je meer gekwalificeerde handen aan het bed hebt of beschikt over de juiste apparatuur.
Nou, het lijkt me dat ze een zwangerschapsverchapsvergiftiging toch wel hadden moeten herkennen.
Of me in ieder geval naar het ziekenhuis hadden moeten sturen toen ik al drie weken aan het spugen was, alleen nog maar op bed kon liggen en me huilend naar de controles sleepte.
Alles af doen met "hoort er bij, laatste loodjes, stel je niet aan" is wel erg gemakkelijk.
[...]
Het gaat niet altijd om wel of niet je vak verstaan. Soms gaat er gewoon iets gruwelijk mis, wat je niet had kunnen voorzien, en wat een verloskundige niet zelf kan oplossen, en wat je misschien beter kan oplossen als je meer gekwalificeerde handen aan het bed hebt of beschikt over de juiste apparatuur.
Nou, het lijkt me dat ze een zwangerschapsverchapsvergiftiging toch wel hadden moeten herkennen.
Of me in ieder geval naar het ziekenhuis hadden moeten sturen toen ik al drie weken aan het spugen was, alleen nog maar op bed kon liggen en me huilend naar de controles sleepte.
Alles af doen met "hoort er bij, laatste loodjes, stel je niet aan" is wel erg gemakkelijk.
woensdag 3 november 2010 om 09:34
quote:Liv schreef op 03 november 2010 @ 08:53:
[...]
Jij woont toch in Frankrijk? In Frankrijk is het sterftecijfer namelijk nóg hoger dan in Nederland.
Oh waar haal je dat vandaan? dat wil ik wel weten.
Waarschijnlijk in de rurale gebieden waar het dichtsbijzijnde ziekenhuis niet om de hoek ligt. Rurale gebieden bestaan niet meer in NL.
Maar daar wil ik graag meer over horen:)
[...]
Jij woont toch in Frankrijk? In Frankrijk is het sterftecijfer namelijk nóg hoger dan in Nederland.
Oh waar haal je dat vandaan? dat wil ik wel weten.
Waarschijnlijk in de rurale gebieden waar het dichtsbijzijnde ziekenhuis niet om de hoek ligt. Rurale gebieden bestaan niet meer in NL.
Maar daar wil ik graag meer over horen:)
woensdag 3 november 2010 om 09:34
quote:tilalia2 schreef op 03 november 2010 @ 09:29:
[...]
Ik moest in het ziekenhuis bevallen, omdat mijn eerste zwangerschap in een geplande keizersnede eindigde, maar ik was maar wat blij dat ik in staat gesteld werd om het grootste deel van de ontsluiting thuis mocht doen. Ik vond dat wel het fijne sfeertje dat ik wilde. Mijn huis,mijn bed, mijn pijn, en uiteindelijk mijn 'zennn'. Eenmaal in het ziekenhuis heb ik de zennnn nooit meer teruggevonden - omdat mensen niet naar me luisterden, teveel vroegen, etc - en dat was niet fijn.
Kan ik mij voorstellen.
Je werd natuurlijk ook uit je Zenn 'gehaald'.
Lijkt mij ook niet bevordelijk.
[...]
Ik moest in het ziekenhuis bevallen, omdat mijn eerste zwangerschap in een geplande keizersnede eindigde, maar ik was maar wat blij dat ik in staat gesteld werd om het grootste deel van de ontsluiting thuis mocht doen. Ik vond dat wel het fijne sfeertje dat ik wilde. Mijn huis,mijn bed, mijn pijn, en uiteindelijk mijn 'zennn'. Eenmaal in het ziekenhuis heb ik de zennnn nooit meer teruggevonden - omdat mensen niet naar me luisterden, teveel vroegen, etc - en dat was niet fijn.
Kan ik mij voorstellen.
Je werd natuurlijk ook uit je Zenn 'gehaald'.
Lijkt mij ook niet bevordelijk.
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 3 november 2010 om 09:41
quote:fransoise schreef op 03 november 2010 @ 09:34:
[...]
Oh waar haal je dat vandaan? dat wil ik wel weten.
Waarschijnlijk in de rurale gebieden waar het dichtsbijzijnde ziekenhuis niet om de hoek ligt. Rurale gebieden bestaan niet meer in NL.
Maar daar wil ik graag meer over horen:)Stond ook in het artikel in de VK.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa± ongeveer 1 op de 100 baby´s sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Dat is het enige wat erover genoemd wordt.
*En nu trek ik me echt terug uit dit topic *
[...]
Oh waar haal je dat vandaan? dat wil ik wel weten.
Waarschijnlijk in de rurale gebieden waar het dichtsbijzijnde ziekenhuis niet om de hoek ligt. Rurale gebieden bestaan niet meer in NL.
Maar daar wil ik graag meer over horen:)Stond ook in het artikel in de VK.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa± ongeveer 1 op de 100 baby´s sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Dat is het enige wat erover genoemd wordt.
*En nu trek ik me echt terug uit dit topic *
