Actueel
alle pijlers
belang van het kind voorop bij aanvragen IVF en KI
dinsdag 19 februari 2008 om 08:25
HILVERSUM - Staatssecretaris Bussemaker van Volksgezondheid gaat richtlijnen opstellen om ziekenhuizen te helpen bij toenemende morele dilemma's bij IVF-behandelingen. Dat kondigt de bewindsvrouw vandaag aan op Radio 1 De Ochtenden.
IVF-artsen weigeren soms een behandeling 'als het belang van het te verwekken kind' in het geding is, zegt Jan Kremer, landelijk voorzitter van de IVF-artsen en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Hij constateert een 'morele worsteling' bij IVF-artsen en wil daarom dat de overheid richtlijnen opstelt om tot een zorgvuldig besluit te komen bij ethische dilemma's.
Staatssecretaris Bussemaker van volksgezondheid belooft in De Ochtenden dat zij een commissie aan het werk zet om een protocol te ontwikkelen rond morele dilemma's bij IVF-aanvragen. Het gaat om aanvragen van stellen waar bijvoorbeeld kindermishandeling in het geding was of waarvan de man een genetisch overdraagbare ziekte heeft of terminaal ziek is. Het belang van het toekomstige kind moet voorop staan, vindt de staatssecretaris.
Enerzijds ben ik het met bovenstaande wel eens, echter soms vraag ik mij af waar de betutteling ophoud.
koppels zonder vruchtbaarheids problematiek kunnen en mogen hele elftallen aan kinderen op de wereld zetten, niemand die een strafblad controleert of eerst een mediche en psychische screening dient te ondergaan.
waar liggen de grenzen?
IVF-artsen weigeren soms een behandeling 'als het belang van het te verwekken kind' in het geding is, zegt Jan Kremer, landelijk voorzitter van de IVF-artsen en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Hij constateert een 'morele worsteling' bij IVF-artsen en wil daarom dat de overheid richtlijnen opstelt om tot een zorgvuldig besluit te komen bij ethische dilemma's.
Staatssecretaris Bussemaker van volksgezondheid belooft in De Ochtenden dat zij een commissie aan het werk zet om een protocol te ontwikkelen rond morele dilemma's bij IVF-aanvragen. Het gaat om aanvragen van stellen waar bijvoorbeeld kindermishandeling in het geding was of waarvan de man een genetisch overdraagbare ziekte heeft of terminaal ziek is. Het belang van het toekomstige kind moet voorop staan, vindt de staatssecretaris.
Enerzijds ben ik het met bovenstaande wel eens, echter soms vraag ik mij af waar de betutteling ophoud.
koppels zonder vruchtbaarheids problematiek kunnen en mogen hele elftallen aan kinderen op de wereld zetten, niemand die een strafblad controleert of eerst een mediche en psychische screening dient te ondergaan.
waar liggen de grenzen?
dinsdag 19 februari 2008 om 11:01
Je zou zeggen de persoon zelf, maar ik denk dat die niet echt realistisch een keus kunnen maken. Hoe vaak hoor je niet dat vrouwen gewoon een kind willen, wat ze er voor ook moeten doen, dan is het puur om het krijgen van het kind zonder er bij na te denken wat de gevolgen zijn voor het kind, en dan vind ik dat een ander best die keuze zou moeten kunnen maken op basis van de medische feiten.
Ikzelf heb al besloten dat als de nekplooimeting negatief uitvalt (en ja zekerheid is er nooit dat het down heeft, of gehandicapt is) dat we de zwangerschap afbreken. Dan is het lullig voor mij, omdat ik er jaren over gedaan heb, maar dan denk ik aan het kind, wat niet de opvoeding en zorg zou krijgen dat het verdient, en aangezien met mijn verleden, weet ik dat ik dat gewoon niet kan. Dat kan mensen in het verkeerde keelgat schieten, omdat elk kind de kans moet hebben op leven etc, maar dat is onze keus, omdat het bij ons niet het leven zou krijgen als ik mijn kind zou willen geven, en in een instelling plaatsen vind ik dan helemaal te ver gaan.
ratelratel, ik snap mezelf niet meer.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:06
Trouwens ik snap Yam wel hoor, maar betutteling is misschien niet het juiste woord.
Met de gang naar het ziekenhuis kom je nu eenmaal in dossiers, hokjes, groep terecht, dat kan je niet omzeilen. Het is heel erg dat verslaafden, mishandelenden etc kinderen krijgen, dat is in onze ogen misschien niet eerlijk, maar dat was het al niet toen we qua vruchtbaarheid niet vooraan in de rij stonden. Daarvoor hebben ze bureau's opgezet in de vorm van jeugdzorg. Die kijken of het al dan niet gegrond is kinderen weg te halen.
Voor ons zijn er fert.artsen die kijken of het al dan niet gegrond en mogelijk is om een kind te krijgen. Dat is denk ik een kwestie van acceptatie. Maar misschien zie ik het fout hoor.
Met de gang naar het ziekenhuis kom je nu eenmaal in dossiers, hokjes, groep terecht, dat kan je niet omzeilen. Het is heel erg dat verslaafden, mishandelenden etc kinderen krijgen, dat is in onze ogen misschien niet eerlijk, maar dat was het al niet toen we qua vruchtbaarheid niet vooraan in de rij stonden. Daarvoor hebben ze bureau's opgezet in de vorm van jeugdzorg. Die kijken of het al dan niet gegrond is kinderen weg te halen.
Voor ons zijn er fert.artsen die kijken of het al dan niet gegrond en mogelijk is om een kind te krijgen. Dat is denk ik een kwestie van acceptatie. Maar misschien zie ik het fout hoor.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:12
dinsdag 19 februari 2008 om 11:20
Dan is het juist alleen maar goed denk ik dat er mensen zijn (artsen, psychologen) die juist voor die mensen de keuze maken, anders krijgt jeugdzorg juist teveel werk, en dat lijkt me ook niet te bedoeling.
Je moet jezelf alleen niet in die groep zien Yam. Jullie zijn verminderd vruchtbaar, geen mishandelaars of psychisch gestoorden.
Je moet jezelf alleen niet in die groep zien Yam. Jullie zijn verminderd vruchtbaar, geen mishandelaars of psychisch gestoorden.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:25
oh nee, maar ik zag mezelf ook niet in zo een groep hoor moon.
Het ging me meer om de discussie waar een grens getrokken moet worden
is de mogelijkheid van bijvoorbeeld "een erfelijk bepaald klompvoetje" straks een reden om nee te zeggen tegen fertiliteitsbehandelingen.
of bijvoorbeeld
mevrouw u heeft in het verleden antidepressiva gehad, u valt in een risico groep ... we doen het niet ....
Het ging me meer om de discussie waar een grens getrokken moet worden
is de mogelijkheid van bijvoorbeeld "een erfelijk bepaald klompvoetje" straks een reden om nee te zeggen tegen fertiliteitsbehandelingen.
of bijvoorbeeld
mevrouw u heeft in het verleden antidepressiva gehad, u valt in een risico groep ... we doen het niet ....
dinsdag 19 februari 2008 om 11:28
Nee denk dat je verder moet gaan dan dat. Ik heb ook antidepressiva geslikt, maar mag gewoon behandelen. Ben toch genezen? Moet alleen goed op mezelf letten, en dat is ook een van de redenen dat wij een gehandicapt kind, als we dat te weten krijgen tijdens de zwangerschap, niet op de wereld gaan zetten.
Maar een klompvoetje of AD, vind ik geen reden om geen behandeling te doen. Wel als een kind uit huis geplaatst is nav mishandeling etc.
Maar een klompvoetje of AD, vind ik geen reden om geen behandeling te doen. Wel als een kind uit huis geplaatst is nav mishandeling etc.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:32
meeste mensen die met de medische molen gaan beginnen hebben nog geen kinderen dus dan heb je nog steeds en groot gat in het controle systeem.
jij en ik vinden AD gebruik in het verleden geen reden om in zo een te maken protocol te stoppen, maar wie weet denken de geleerden en de minister er straks anders over....
jij en ik vinden AD gebruik in het verleden geen reden om in zo een te maken protocol te stoppen, maar wie weet denken de geleerden en de minister er straks anders over....
dinsdag 19 februari 2008 om 11:38
Hoeft ook niet Tila, maar Yam zegt ook "meeste".
Yam ook al zullen ministers en geleerden dit misschien later anders zien, dan nog kunnen we er niks aan doen. We zijn nog steeds de groep in de minderheid, ook al kampt 1 op de 6 stellen met in meer of mindere mate met verminderde vruchtbaarheid.
Ik denk dat je er gewoon geen fuck tegen kan doen, hoe graag ik het ook anders zou willen zien.
Yam ook al zullen ministers en geleerden dit misschien later anders zien, dan nog kunnen we er niks aan doen. We zijn nog steeds de groep in de minderheid, ook al kampt 1 op de 6 stellen met in meer of mindere mate met verminderde vruchtbaarheid.
Ik denk dat je er gewoon geen fuck tegen kan doen, hoe graag ik het ook anders zou willen zien.
dinsdag 19 februari 2008 om 11:39
Toevallig las ik zaterdag bij de kassa van Appie dat de minister van plan is om bij zwangerschap in risicogroepen de jeugdzorg al in te schakelen voor het kind geboren is. Bij verslaafden bijvoorbeeld.
Op zich lijkt dat hier wel op.
Ik ben wel voor een screening maar waar ligt de grens? En ik ben ook voor verplichte hulp aan ALLE gezinnen waar problemen zijn.
Maar niet behandelen van mensen met problemen staat bijna gelijk aan castreren/steriliseren van mensen die wel gezond zijn maar volgens artsen/overheid/jeugdzorg beter geen kinderen meer kunnen krijgen. Met het verschil dat de behandelingen ontzettend veel geld kosten. (De jeugdzorg voor alle kinderen in gezinnen zonder vruchtbaarheidsproblemen is veel duurder maar dat terzijde)
Op zich lijkt dat hier wel op.
Ik ben wel voor een screening maar waar ligt de grens? En ik ben ook voor verplichte hulp aan ALLE gezinnen waar problemen zijn.
Maar niet behandelen van mensen met problemen staat bijna gelijk aan castreren/steriliseren van mensen die wel gezond zijn maar volgens artsen/overheid/jeugdzorg beter geen kinderen meer kunnen krijgen. Met het verschil dat de behandelingen ontzettend veel geld kosten. (De jeugdzorg voor alle kinderen in gezinnen zonder vruchtbaarheidsproblemen is veel duurder maar dat terzijde)
dinsdag 19 februari 2008 om 15:18
Ik ken 2 stellen die ivf hebben gedaan en waar de mannen verslaafd zijn aan drugs.
Bij het ene stel is de man na het tweede ivf kind vertrokken. Bij het andere stel heeft de moeder een erfelijke ziekte die nu door gegeven is aan het kind en haar ziekte kwam eruit na de geboorte en ze zal er nooit meer van genezen. Het feit dat ze onvruchtbaar was had dus een rede. Ik vind dus dat ziekenhuizen strenger moeten zijn voordat ze stellen aan de ivf laten gaan.
Bij het ene stel is de man na het tweede ivf kind vertrokken. Bij het andere stel heeft de moeder een erfelijke ziekte die nu door gegeven is aan het kind en haar ziekte kwam eruit na de geboorte en ze zal er nooit meer van genezen. Het feit dat ze onvruchtbaar was had dus een rede. Ik vind dus dat ziekenhuizen strenger moeten zijn voordat ze stellen aan de ivf laten gaan.
dinsdag 19 februari 2008 om 16:51
Ik vraag me bij zulke dingen wel af, waar leg je de grens.
Wat de ene arts aanvaardbaar vindt, vindt de andere arts misschien totaal niet aanvaardbaar.
Bij een ernstige erfelijke ziekte kan ik me er nog wel wat bij voorstellen maar bij andere zaken ?
Zoals bijv. overgewicht ?
Ik had net op een ander topic al geschreven dat ik (ik heb zelf overgewicht) in het ene ziekenhuis niet geholpen werd i.v.m mijn overgewicht. Terwijl de gyn. in het tweede ziekenhuis dat werkelijk volstrekt belachelijk en erg overtrokken vond. En daar ben ik dus wel geholpen.
En dan is overgewicht maar 1 voorbeeld. Er zijn er vast nog wel meer te bedenken.
Waar leg je de grens en wie bepaalt die grens ?
Wat de ene arts aanvaardbaar vindt, vindt de andere arts misschien totaal niet aanvaardbaar.
Bij een ernstige erfelijke ziekte kan ik me er nog wel wat bij voorstellen maar bij andere zaken ?
Zoals bijv. overgewicht ?
Ik had net op een ander topic al geschreven dat ik (ik heb zelf overgewicht) in het ene ziekenhuis niet geholpen werd i.v.m mijn overgewicht. Terwijl de gyn. in het tweede ziekenhuis dat werkelijk volstrekt belachelijk en erg overtrokken vond. En daar ben ik dus wel geholpen.
En dan is overgewicht maar 1 voorbeeld. Er zijn er vast nog wel meer te bedenken.
Waar leg je de grens en wie bepaalt die grens ?