Actueel
alle pijlers
belang van het kind voorop bij aanvragen IVF en KI
dinsdag 19 februari 2008 om 08:25
HILVERSUM - Staatssecretaris Bussemaker van Volksgezondheid gaat richtlijnen opstellen om ziekenhuizen te helpen bij toenemende morele dilemma's bij IVF-behandelingen. Dat kondigt de bewindsvrouw vandaag aan op Radio 1 De Ochtenden.
IVF-artsen weigeren soms een behandeling 'als het belang van het te verwekken kind' in het geding is, zegt Jan Kremer, landelijk voorzitter van de IVF-artsen en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Hij constateert een 'morele worsteling' bij IVF-artsen en wil daarom dat de overheid richtlijnen opstelt om tot een zorgvuldig besluit te komen bij ethische dilemma's.
Staatssecretaris Bussemaker van volksgezondheid belooft in De Ochtenden dat zij een commissie aan het werk zet om een protocol te ontwikkelen rond morele dilemma's bij IVF-aanvragen. Het gaat om aanvragen van stellen waar bijvoorbeeld kindermishandeling in het geding was of waarvan de man een genetisch overdraagbare ziekte heeft of terminaal ziek is. Het belang van het toekomstige kind moet voorop staan, vindt de staatssecretaris.
Enerzijds ben ik het met bovenstaande wel eens, echter soms vraag ik mij af waar de betutteling ophoud.
koppels zonder vruchtbaarheids problematiek kunnen en mogen hele elftallen aan kinderen op de wereld zetten, niemand die een strafblad controleert of eerst een mediche en psychische screening dient te ondergaan.
waar liggen de grenzen?
IVF-artsen weigeren soms een behandeling 'als het belang van het te verwekken kind' in het geding is, zegt Jan Kremer, landelijk voorzitter van de IVF-artsen en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Hij constateert een 'morele worsteling' bij IVF-artsen en wil daarom dat de overheid richtlijnen opstelt om tot een zorgvuldig besluit te komen bij ethische dilemma's.
Staatssecretaris Bussemaker van volksgezondheid belooft in De Ochtenden dat zij een commissie aan het werk zet om een protocol te ontwikkelen rond morele dilemma's bij IVF-aanvragen. Het gaat om aanvragen van stellen waar bijvoorbeeld kindermishandeling in het geding was of waarvan de man een genetisch overdraagbare ziekte heeft of terminaal ziek is. Het belang van het toekomstige kind moet voorop staan, vindt de staatssecretaris.
Enerzijds ben ik het met bovenstaande wel eens, echter soms vraag ik mij af waar de betutteling ophoud.
koppels zonder vruchtbaarheids problematiek kunnen en mogen hele elftallen aan kinderen op de wereld zetten, niemand die een strafblad controleert of eerst een mediche en psychische screening dient te ondergaan.
waar liggen de grenzen?
dinsdag 19 februari 2008 om 22:23
Heb volgens mij nog niemand zien reageren op Het gaat om aanvragen van stellen waar bijvoorbeeld kindermishandeling in het geding was of waarvan de man een genetisch overdraagbare ziekte heeft of terminaal ziek is .
dat vond ik toch wel de heftigste. waarom mag je geen kinderen als je terminaal ziek bent...? En wat is dan precies terminaal ziek? De man waartegen de dokter heeft gezegd dat hij nog hooguit een halfjaar heeft, of degene met kanker-onder-controle die waarschijnlijk niet heel oud zal worden maar waarvan niemand kan zeggen wanneer 't afgelopen zal zijn? Hoewel 't aan de ene kant wat lugubers heeft, lijkt 't mij heel prettig om een kind te hebben van mijn vriend als hij zou overlijden, iets leeft dan toch door. En zeker als je al lang bezig bent met kinderen proberen te krijgen (wat meestal toch wel zo is voor je naar de dokter stapt?), en je het niet opeens verzint omdat je man doodgaat en je nog wat van 'm wilt.
Ik vraag mij daarnaast ook af waarom 't alleen niet mag als de man ziek is, kan een vrouw een genetische ziekte niet doorgeven?
dat vond ik toch wel de heftigste. waarom mag je geen kinderen als je terminaal ziek bent...? En wat is dan precies terminaal ziek? De man waartegen de dokter heeft gezegd dat hij nog hooguit een halfjaar heeft, of degene met kanker-onder-controle die waarschijnlijk niet heel oud zal worden maar waarvan niemand kan zeggen wanneer 't afgelopen zal zijn? Hoewel 't aan de ene kant wat lugubers heeft, lijkt 't mij heel prettig om een kind te hebben van mijn vriend als hij zou overlijden, iets leeft dan toch door. En zeker als je al lang bezig bent met kinderen proberen te krijgen (wat meestal toch wel zo is voor je naar de dokter stapt?), en je het niet opeens verzint omdat je man doodgaat en je nog wat van 'm wilt.
Ik vraag mij daarnaast ook af waarom 't alleen niet mag als de man ziek is, kan een vrouw een genetische ziekte niet doorgeven?
dinsdag 19 februari 2008 om 22:30
Tja er zijn stellen die bij kanker voor de chemo eicellen of spermacellen laten invriezen, om later eventueel een kind te kunnen krijgen. Mocht diegene dan te komen overlijden, heb je dus nog steeds de kans om een kind te krijgen. Daarmee wordt dus ook gezegd, waar ligt de grens. Vind ik moeilijk.
Makkelijker vind ik het als je zelf een genetische afwijking hebt, ziekte etc, wat je aan je kind zou door kunnen geven, en het kind dus geen volwaardig leven kan leiden, die de keus niet zouden moeten krijgen van wel of niet behandelen. Lijkt mij dat fert. artsen stellen willen helpen aan een kind om het op te voeden, niet om ze een kind te "geven" die ze naar een jaar of langer weer moeten opgeven.
Misschien krom.
Makkelijker vind ik het als je zelf een genetische afwijking hebt, ziekte etc, wat je aan je kind zou door kunnen geven, en het kind dus geen volwaardig leven kan leiden, die de keus niet zouden moeten krijgen van wel of niet behandelen. Lijkt mij dat fert. artsen stellen willen helpen aan een kind om het op te voeden, niet om ze een kind te "geven" die ze naar een jaar of langer weer moeten opgeven.
Misschien krom.
woensdag 20 februari 2008 om 00:25
Ik vind het eigenlijk wel heel goed als er zo'n regeling komt, al zitten er zoals gezegd wel wat haken en ogen aan.
Als je naar een fertiliteitsarts moet, wil je toch ook dat de reden achterhaald wordt waaróm je niet zwanger kunt raken? En als dat komt door bijv roken, overgewicht, een (erfelijke) ziekte of een psychiatrische aandoening, dan vind ik het niet meer dan terecht dat je stopt met roken, afvalt, nagaat of die erfelijke ziekte zoveel invloed heeft of dat het met die psychische kant wel zo verstandig is (en dan reken ik kindermishandeling ook tot een psychische afwijking, want dat is het eigenlijk wel als je je kind bewust iets aandoet). Begrijp me niet verkeerd, ik gun iedereen een kind. Maar persoonlijk denk ik dat er voor een aantal stellen een reden is dat ze niet zwanger kunnen raken. En of dat nou lichamelijk of geestelijk is, het is van invloed.
Overigens worden er bij mensen die wel spontaan zwanger kunnen raken, maar in de problemen zitten (om wat voor reden dan ook; drugs, mishandeling etc) tijdens de zwangerschap ook al een hoop instanties opgetrommeld door ha, gyn, vk. Dus waarom die regeling niet vóor ze gecontroleerd zwanger raken?
Als je naar een fertiliteitsarts moet, wil je toch ook dat de reden achterhaald wordt waaróm je niet zwanger kunt raken? En als dat komt door bijv roken, overgewicht, een (erfelijke) ziekte of een psychiatrische aandoening, dan vind ik het niet meer dan terecht dat je stopt met roken, afvalt, nagaat of die erfelijke ziekte zoveel invloed heeft of dat het met die psychische kant wel zo verstandig is (en dan reken ik kindermishandeling ook tot een psychische afwijking, want dat is het eigenlijk wel als je je kind bewust iets aandoet). Begrijp me niet verkeerd, ik gun iedereen een kind. Maar persoonlijk denk ik dat er voor een aantal stellen een reden is dat ze niet zwanger kunnen raken. En of dat nou lichamelijk of geestelijk is, het is van invloed.
Overigens worden er bij mensen die wel spontaan zwanger kunnen raken, maar in de problemen zitten (om wat voor reden dan ook; drugs, mishandeling etc) tijdens de zwangerschap ook al een hoop instanties opgetrommeld door ha, gyn, vk. Dus waarom die regeling niet vóor ze gecontroleerd zwanger raken?
woensdag 20 februari 2008 om 06:47
Mooncatcher ik denk niet dat jij me aardig zult gaan vinden. Ik vind het hartstikke naar dat kinderen krijgen niet vanzelf gaat bij jou, laat dat voorop staan.
Maar ik ben het
wel voor een deel met de post van Rufus eens. In zoverre dat ik vind dat behandelingen niet eindeloos door kunnen gaan. Ik vind ook dat er weleens een eind gemaakt kan worden aan het vinden van nóg meer fertiliteitsmethodes. En dat is deels een centenkwestie, hoe hard dat ook klinkt.
Ieder ziekenhuis heeft een budget en ik vind dat het grootste deel daarvan op moet gaan aan ziekenzorg. En het geld dat er is voor fert, behandelingen moet eerlijk verdeeld worden. Dus zoals het nu gaat, een X aantal behandelingen en dan niet meer is in mijn ogen wel goed.
Zelfde wb geld voor onderzoeken, er zijn nu meerdere methodes, dat moet zo langzamerhand toch genoeg zijn? Geef die subsidies aan onderzoek naar kanker of aids.
Tja, en als je dan geld hebt en je kunt naar een of andere kliniek dan is het oneerlijk verdeeld, klopt. Tegelijkertijd werkt dat toch met alles zo? Tot aan orgaandonatie aan toe.
Daarnaast vind ik het ook een ethische kwestie. Hoelang ga je door met zo'n behandeling? Hoelang is het psychisch verantwoord om elke maand te hopen en dan vreselijk teleurgetseld worden? En mensen moeten, hoe naar ook, ook een keer gaan accepteren als het er niet blijkt te zitten. En dat is naar en kut en oneerlijk, maar hoort wel bij het leven.
En in hoever mogen we gaan in dergelijke behandelmethodes? Wat is ethisch verantwoord? Gaat het sec om de kinderwens en moeten we alles doen om die in vervulling te laten gaan of moeten wij ons eens gaan realiseren dat we geen god zijn? Dat niet alles maakbaar is?
Verder vind ik jouw laatste onderscheid inderdaad erg krom. Heb je wel recht op een kind als je beiden (nog) gezond bent maar niet meer als de één ziek is? Waar is jouw inlevingsvermogen op dat punt?
En is een leven niet waardevol als een kind jong sterft? Wie bepaalt dat?
Maar ik ben het
wel voor een deel met de post van Rufus eens. In zoverre dat ik vind dat behandelingen niet eindeloos door kunnen gaan. Ik vind ook dat er weleens een eind gemaakt kan worden aan het vinden van nóg meer fertiliteitsmethodes. En dat is deels een centenkwestie, hoe hard dat ook klinkt.
Ieder ziekenhuis heeft een budget en ik vind dat het grootste deel daarvan op moet gaan aan ziekenzorg. En het geld dat er is voor fert, behandelingen moet eerlijk verdeeld worden. Dus zoals het nu gaat, een X aantal behandelingen en dan niet meer is in mijn ogen wel goed.
Zelfde wb geld voor onderzoeken, er zijn nu meerdere methodes, dat moet zo langzamerhand toch genoeg zijn? Geef die subsidies aan onderzoek naar kanker of aids.
Tja, en als je dan geld hebt en je kunt naar een of andere kliniek dan is het oneerlijk verdeeld, klopt. Tegelijkertijd werkt dat toch met alles zo? Tot aan orgaandonatie aan toe.
Daarnaast vind ik het ook een ethische kwestie. Hoelang ga je door met zo'n behandeling? Hoelang is het psychisch verantwoord om elke maand te hopen en dan vreselijk teleurgetseld worden? En mensen moeten, hoe naar ook, ook een keer gaan accepteren als het er niet blijkt te zitten. En dat is naar en kut en oneerlijk, maar hoort wel bij het leven.
En in hoever mogen we gaan in dergelijke behandelmethodes? Wat is ethisch verantwoord? Gaat het sec om de kinderwens en moeten we alles doen om die in vervulling te laten gaan of moeten wij ons eens gaan realiseren dat we geen god zijn? Dat niet alles maakbaar is?
Verder vind ik jouw laatste onderscheid inderdaad erg krom. Heb je wel recht op een kind als je beiden (nog) gezond bent maar niet meer als de één ziek is? Waar is jouw inlevingsvermogen op dat punt?
En is een leven niet waardevol als een kind jong sterft? Wie bepaalt dat?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 20 februari 2008 om 09:10
Er zijn er meer die het niet met rufus eens zijn Zuss, dus waarom je je post alleen naar mij richt zie ik niet zo. Als je mijn posts gelezen hebt dan zie je ook dat ik vind dat er ergens een eind is, en als dat eind er is dat ik vind dat een stel dat moet accepteren. Op dit moment zijn er een paar behandelingen. Als die niet werken houdt het gewoon op. Tot zover wordt het vergoed, en daarna kan je het zelf betalen als je nog verder wilt. Dat is dus aan degene met het geld. Moet een stel zelf weten, maar aan elke behandeling zit een percentage wat betreft geslaagde pogingen. Gebeurd het niet in die pogingen dan is de kans gewoon heel klein dat het überhaupt gebeurd.
Ik heb namelijk het idee dat jij alleen mijn laatste post hebt gelezen en daar je stuk op gebasseerd hebt, en dat vind ik dan niet kunnen. Met 1 boek kun je ook geen scriptie schrijven zeg ik maar.
Er wordt gevraagd waar de grens ligt. Hierin geef ik mijn mening, en als jij dat van mij geen inleving vindt, ja dan kan ik dat alleen maar accepteren. Je hoeft mijn mening niet te delen. Als je in de MM zit en je raakt zwanger van een zwaar gehandicapt kind, wat geen kans heeft op een volwaardig leven, ik het egoïstisch van de moeder vind, om het dan te laten komen, want voor wie doe je het dan? Puur voor jezelf om maar een kind te hebben? Voor het kind, dat zich niet bewust is van het leven, en ligt te wachten op het einde? Ik voel me geen god, omdat ik een behandeling onderga, voel me eerder het tegenovergestelde omdat ik anderen aan mijn lichaam laat komen, en me laat vertellen wat ik er mee moet. En wat zoverre maakbaar is. Binnen de grenzen van vergoeding is een kind maakbaar. Ik heb de wet niet ingedient, ben wel blij dat het er is.
Dus nogmaals, dat je het alleen naar mij richt vind ik prima, dat je het niet met me eens bent ook prima, en dat ik je niet aardig zou vinden....dat gebeurd wel vaker op een forum, misschien vind ik je op een ander topic wel weer aardig.
Ik heb namelijk het idee dat jij alleen mijn laatste post hebt gelezen en daar je stuk op gebasseerd hebt, en dat vind ik dan niet kunnen. Met 1 boek kun je ook geen scriptie schrijven zeg ik maar.
Er wordt gevraagd waar de grens ligt. Hierin geef ik mijn mening, en als jij dat van mij geen inleving vindt, ja dan kan ik dat alleen maar accepteren. Je hoeft mijn mening niet te delen. Als je in de MM zit en je raakt zwanger van een zwaar gehandicapt kind, wat geen kans heeft op een volwaardig leven, ik het egoïstisch van de moeder vind, om het dan te laten komen, want voor wie doe je het dan? Puur voor jezelf om maar een kind te hebben? Voor het kind, dat zich niet bewust is van het leven, en ligt te wachten op het einde? Ik voel me geen god, omdat ik een behandeling onderga, voel me eerder het tegenovergestelde omdat ik anderen aan mijn lichaam laat komen, en me laat vertellen wat ik er mee moet. En wat zoverre maakbaar is. Binnen de grenzen van vergoeding is een kind maakbaar. Ik heb de wet niet ingedient, ben wel blij dat het er is.
Dus nogmaals, dat je het alleen naar mij richt vind ik prima, dat je het niet met me eens bent ook prima, en dat ik je niet aardig zou vinden....dat gebeurd wel vaker op een forum, misschien vind ik je op een ander topic wel weer aardig.
woensdag 20 februari 2008 om 10:55
Zuss het zit hem in de nuance. Ik vind ook niet dat het maar eindeloos door moet gaan. Maar in vind wel dat een reeele kans in het verzekeringspakket thuis hoort en niet alleen voor rijke mensen moet zijn weggelegd. En als ik jou zo lees, vind jij dat ook. Dat is heel wat anders dan wat Rufus roept.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 20 februari 2008 om 13:59
Ik heb er niet zoveel kaas van gegeten, maar vraag me wel of als vruchtbaarheidsbehandelingen niet meer vergoed worden, dat niet juist een big business wordt, waaraan heel veel verdiend kan worden (rijke kinderloze stellen), en het dan niet juist de kant op gaat die Zuss vreest.
Ik weet niet 't zeker hoor, maar zo gaat 't toch ook met cosmetische ingrepen, of orgaandonatie in arme landen ik noem maar wat.
Ik weet niet 't zeker hoor, maar zo gaat 't toch ook met cosmetische ingrepen, of orgaandonatie in arme landen ik noem maar wat.
woensdag 20 februari 2008 om 14:23
Nou Moon, beetje dubbele standaard, niet?!. Moeders die gehandicapte kinderen ter wereld laten komen zijn egoistisch en mensen die een ernstige ziekte onder de leden hebben moeten überhaupt maar het ouderschap ontzegt worden.
Ik hoef jou denk ik niet te vertellen dat fertiliteits problemen o.m. door ziektes veroorzaakt kunnen worden (bijv. Chlamydia.) What to do met de onvoorzichtige bimbo die nu toch zwanger wil worden maar niet kan vanwege chlamydia? Of problemen die voorktomen door ‘foutjes van de natuur’ (bijv man met lui zaad of vrouw met onregelmatige cyclus)? Waar is de garantie dat jij je infertiliteit niet doorgeeft aan je eigen kids (net als de kans dat een kankerpatiënt de foute genen doorgeeft)?
“ Want voor wie doe je het dan? Puur voor jezelf om maar een kind te hebben?”
Tijd voor een psychische beoordeling if you ask me.....
Ik hoef jou denk ik niet te vertellen dat fertiliteits problemen o.m. door ziektes veroorzaakt kunnen worden (bijv. Chlamydia.) What to do met de onvoorzichtige bimbo die nu toch zwanger wil worden maar niet kan vanwege chlamydia? Of problemen die voorktomen door ‘foutjes van de natuur’ (bijv man met lui zaad of vrouw met onregelmatige cyclus)? Waar is de garantie dat jij je infertiliteit niet doorgeeft aan je eigen kids (net als de kans dat een kankerpatiënt de foute genen doorgeeft)?
“ Want voor wie doe je het dan? Puur voor jezelf om maar een kind te hebben?”
Tijd voor een psychische beoordeling if you ask me.....
woensdag 20 februari 2008 om 16:21
Volgens mij heeft Moon het alleen over haar eigen geval en haar eigen keuzes. Volgens mij staat het iedere zwangere vrouw in NL vrij om te kiezen voor het beeindigen van haar zwangerschap als bv door een vlokkentest blijkt dat er iets niet in orde is.
En waar die laatste opmerking op slaat?? Belachelijk!!!
(moon, ik weet dat je voor jezelf opkomen kan maar dit laatste vond ik gewoon laag bij de grond. Kon t niet laten om er wat van te zeggen...)
woensdag 20 februari 2008 om 16:44
Booyah weet niet beter, en wat ze met die laatste opmerking wil bereiken weet ik ook niet. Vind dit alleen een persoonlijke aanval, en dat vind ik niet kunnen. Als je het niet met me eens bent, so be it, laat dat op een normale manier weten, maar dat jij me psychisch gestoord vindt zegt meer over jou dan over mij.
Klaar met zulke mensen. Zoals ik al zei, je hoeft het niet met me eens te zijn. De keuze waar de grens ligt vind ik moeilijk bij ziekte en zware handicap, gelukkig hoef ik die keuze niet te maken. De vraag was, zoals de topictitel al zegt, het belang van het kind. Een kind nemen als je ernstig, of terminaal ziek bent, vind ik niet in het belang van het kind, maar in het belang van de aanstaande ouders, en dat was het discussiepunt.
Als je alleen laags bij de grond iemand wil veroordelen, dan vraag ik je vriendelijk dit topic te verlaten en ergens anders je woede te botvieren.
Glij....gladde rug.
Klaar met zulke mensen. Zoals ik al zei, je hoeft het niet met me eens te zijn. De keuze waar de grens ligt vind ik moeilijk bij ziekte en zware handicap, gelukkig hoef ik die keuze niet te maken. De vraag was, zoals de topictitel al zegt, het belang van het kind. Een kind nemen als je ernstig, of terminaal ziek bent, vind ik niet in het belang van het kind, maar in het belang van de aanstaande ouders, en dat was het discussiepunt.
Als je alleen laags bij de grond iemand wil veroordelen, dan vraag ik je vriendelijk dit topic te verlaten en ergens anders je woede te botvieren.
Glij....gladde rug.
woensdag 20 februari 2008 om 17:06
Dit is ongeveeer 15-25%, dus heel wat minder.
En op het moment dat er wel een reden is gevonden, dan vind ik het niet meer dan logisch om dat eerst op te lossen, zodat iemand alsnog eerst op een normale manier kan proberen zwanger te raken. En als dat dan bijv ook betekent dat drugsverslaafden moeten stoppen met drugs, dan vind ik dat wanneer die persoon dat niet doet, een arts ook niet hoeft te helpen wel zwanger te worden.
Kaetje, zoals ik al zei: ik gun iedereen een kind, maar wel onder de juiste omstandigheden. En ik ben ervan overtuigd dat jullie die omstandigheden wel voor een kindje creeëren.
woensdag 20 februari 2008 om 17:10
woensdag 20 februari 2008 om 17:18
dan nog egoïstischer, sjonge, jullie kunnen het ook wel doordrijven. Het ging om screening van mensen die in de mm terecht komen na een kind mishandeld te hebben etc, en nu staan wij (de stellen die gewoon wat hulp nodig hebben om zwanger te raken) hier ter sprake, dat was niet de discussie, er wordt gevraagd om meningen, en die vertel ik vanuit mijn oogpunt, daar kan je het mee eens zijn of niet, en als je het er niet mee eens bent zie ik het nut niet van elke zin blijven analyseren en uitkauwen.
Pff discussie wat mij betreft gesloten, persoonlijke aanvallen vind ik geen discussie meer.
Wat mij betreft screenen ze me, zal er met glans doorheen komen.
Pff discussie wat mij betreft gesloten, persoonlijke aanvallen vind ik geen discussie meer.
Wat mij betreft screenen ze me, zal er met glans doorheen komen.
woensdag 20 februari 2008 om 17:22
My god! Wat reageren jullie alsof je persoonlijk aangevallen wordt!
Ik probeer uit te leggen waarom ik het eens ben met de stelling en probeer dat te verduidelijken met voorbeelden.
Ik heb hier NIEMAND persoonlijk aangesproken of zij wel/niet zwanger mag worden en waarom.
Alleen zijn ook in dit geval de goede de dupe van de kwade. Want niemand kan aan iemands neus zien of die zijn kind mishandelt helaas.
Ik probeer uit te leggen waarom ik het eens ben met de stelling en probeer dat te verduidelijken met voorbeelden.
Ik heb hier NIEMAND persoonlijk aangesproken of zij wel/niet zwanger mag worden en waarom.
Alleen zijn ook in dit geval de goede de dupe van de kwade. Want niemand kan aan iemands neus zien of die zijn kind mishandelt helaas.
woensdag 20 februari 2008 om 17:25
Was ook niet voor jou Blumpke, ik werd wel persoonlijk aangevallen en dat vind ik in een discussie not done.
Mishandelde kinderen worden geregistreerd neem ik aan door jeugdzorg, mocht er zo'n wet komen dan vind ik het niet normaal dat dit in een medisch dossier komt, waar een arts op kan weigeren, dat lijkt mij name4lijk juist een prima aanpak.
Mishandelde kinderen worden geregistreerd neem ik aan door jeugdzorg, mocht er zo'n wet komen dan vind ik het niet normaal dat dit in een medisch dossier komt, waar een arts op kan weigeren, dat lijkt mij name4lijk juist een prima aanpak.
woensdag 20 februari 2008 om 17:40
vind het trouwens niet belangrijk om te zeggen "weet je wel wat we er voor doen om een kind te krijgen". Dat vraagt alleen maar om agossie blikken etc, en dat wil ik niet, ben niet zielig, alleen verminderd vruchtbaar. Vaak weten mensen ook niet wat we allemaal moeten doen, en das misschien maar beter ook. Begrip is prima, maar mijn leven gaat ook gewoon door ondanks iets wat niet wil.
Trouwens mijn verminderde vruchtbaarheid is niet genetisch, maar gewoon een hormonale stoornis, die iedereen kan krijgen of hebben. Tja als ik me daar ook al schuldig over moet volen, dan ga ik mezelf wel heel zielig vinden.
Blum, prima dat je trouwens je mening probeert te onderbouwen, waardeer ik ook, maar het was misschien naïef van mij om te denken dat mijn mening door anderen gewaardeerd werd.
Dus niet jij maar een andere B,
Trouwens mijn verminderde vruchtbaarheid is niet genetisch, maar gewoon een hormonale stoornis, die iedereen kan krijgen of hebben. Tja als ik me daar ook al schuldig over moet volen, dan ga ik mezelf wel heel zielig vinden.
Blum, prima dat je trouwens je mening probeert te onderbouwen, waardeer ik ook, maar het was misschien naïef van mij om te denken dat mijn mening door anderen gewaardeerd werd.
Dus niet jij maar een andere B,
