Actueel
alle pijlers
Black Lives Matter vs. All Lives Matter deel 3
woensdag 24 juni 2020 om 22:03
Vervolg op deel 1 en 2 van Black Lives Matter versus All Lives Matter.
Deel 1: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463321
Deel 2: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463956
Deel 1: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463321
Deel 2: actueel/black-lives-matter-vs-all-lives ... ges/463956
zondag 28 juni 2020 om 13:32
Er is nog een beter boek.
Overdag executies, 's avonds een biertje aan de bar.
Wil je niet meedoen aan de executies? Geen probleem dan krijg je keukendienst.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 28 juni 2020 om 13:33
Ik vind dit mooie vragen, heb er geen antwoord op.Lollypop04 schreef: ↑28-06-2020 13:17Het is een heel goed punt wat je maakt. De alledaagse aanloop zeg maar, tot zo'n vreselijke massamoord. En tegelijk vraag ik me dan af, hoe ver moet je daarin gaan?
Als je bijvoorbeeld echt wil begrijpen waarom bepaalde symbolen in de tweede wereldoorlog gebruikt werden, en waarom die door zoveel mensen geslikt werden, moet je eeuwen teruggaan. Bijna naar de tijd van de diaspora, de Spaanse inquisitie, de Russische joodse getto's. De tijdsgeest in al die tijden. Dat gaat natuurlijk veel te ver voor de basisschool.
Maar dat maakt zo'n discussie over waarom hebben opa en oma toen niks gedaan, en dus eigenlijk zeggen dat ze fout zaten, zo ontzettend moeilijk. Uiteindelijk zit er in die geschiedenis lessen vaak een maatschappelijke boodschap die voorkomt uit de dan geldende tijdsgeest.
Dus bijvoorbeeld als het om het slavernij verleden gaat, wat zijn dan de vragen die jij, op basisschool niveau, met kinderen zou willen bespreken?
Ik bedoel bovenstaande niet verkeerd, maar er is me vaker gezegd dat ik teveel de nuance zoek, wellicht nu ook..
zondag 28 juni 2020 om 13:33
Die misvatting (als die er al is) krijg je ook als je wel focust op de persoonlijke verhalen van open oma hoor. Genoeg kids gaan dan niets als verhaal krijgen (dat was immers de situatie voor velen, die waren hard genoeg bezig met overleven), sommigen krijgen de verhalen van de slachtofferzijde, sommigen krijgen de verhalen van zij die aan de goede kant stonden (zoals ondergetekende - de ene set grootouders waren Duitsers en verborgen actief Joden en hielpen ze het land uit, de andere set grootouders waren actieve verzetsleden), en letterlijk niemand krijgt de verhalen van zij die aan de verkeerde kant stonden. All in all blijft het dan heel individueel en subjectief.
Het klopt uiteraard op zich wel dat de geschiedenis van het hele gegeven veel en veel meer is dan zuiver enkele oorlogszaken en de concentratiekampen. De psychologie achter de opbouw, de geschiedkundige opbouw, en pre-geschiedenis voor WO1, de technieken achter massamanipulatie en getuigenissen van alle partijen over hoe het was, dat zijn veel interessantere en diepgaandere zaken die een volledig kader mee geven, maar dat doe je dan beter op basis van factuele bronnen ipv subjectieve getuigenissen van grootouders.
zondag 28 juni 2020 om 13:33
maar het gaat er niet om of opa en oma fout waren, het gaat er om wat de gedachtegang was, waarom deden ze niks, waren deden ze wel watLollypop04 schreef: ↑28-06-2020 13:17Het is een heel goed punt wat je maakt. De alledaagse aanloop zeg maar, tot zo'n vreselijke massamoord. En tegelijk vraag ik me dan af, hoe ver moet je daarin gaan?
Als je bijvoorbeeld echt wil begrijpen waarom bepaalde symbolen in de tweede wereldoorlog gebruikt werden, en waarom die door zoveel mensen geslikt werden, moet je eeuwen teruggaan. Bijna naar de tijd van de diaspora, de Spaanse inquisitie, de Russische joodse getto's. De tijdsgeest in al die tijden. Dat gaat natuurlijk veel te ver voor de basisschool.
Maar dat maakt zo'n discussie over waarom hebben opa en oma toen niks gedaan, en dus eigenlijk zeggen dat ze fout zaten, zo ontzettend moeilijk. Uiteindelijk zit er in die geschiedenis lessen vaak een maatschappelijke boodschap die voorkomt uit de dan geldende tijdsgeest.
Dus bijvoorbeeld als het om het slavernij verleden gaat, wat zijn dan de vragen die jij, op basisschool niveau, met kinderen zou willen bespreken?
Ik bedoel bovenstaande niet verkeerd, maar er is me vaker gezegd dat ik teveel de nuance zoek, wellicht nu ook..
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 28 juni 2020 om 13:34
Het gaat er denk ik niet om wat ze konden weten. Dat is zo'n typisch excuserend trekje waardoor we om de hete brei blijven draaien.hollebollegijs schreef: ↑28-06-2020 13:27Dat is natuurlijk waar maar ook hier is enige nuance op zijn plaats.
De borden verboden voor Joden verschijnen vanaf 1941 in het straatbeeld Sobibor bouwen ze in 1942
Kan je de wandelaars in het Vondelpark in 1941 verwijten dat ze Sobibor "niet zagen aankomen"
Met de informatie van nu kunnen we concluderen dat de borden "Verboden voor Joden" een voorfase waren van Sobibor maar dat speelde toen niet.
Wat kon een burger in 1941 wel / niet weten?
Daar zijn historici overigens al decennia mee bezig.
Het gaat er om wat die honderden jongens dachten toen ze zich aanmeldden bij de politie, vlak na de bezetting. Wat ze dachten toen ze in hun eigen straat gezinnen, kinderen, baby's uit bed haalden en op transport zetten. En de volgende dag weer. En weer.
Nee, ze wisten niet van Sobibor of Auschwitz. Maar doet dat er echt toe? Sommigen weigerden en namen ontslag. Anderen traden juist toe. Hoe? Waarom? Hoe konden ze? Dát zijn de verhalen. Dát is geschiedenis.
anoniem_126923 wijzigde dit bericht op 28-06-2020 13:38
0.34% gewijzigd
zondag 28 juni 2020 om 13:35
Je schreef dat ze geen asiel kregen.blijfgewoonbianca schreef: ↑28-06-2020 13:28Nee, dat heeft ze goed gedaan ; hier asiel aanvragen. We hebben ze nog net geen strik omgedaan en kado gegeven....
Jij weet het vast allang, maar toch maar even een linkje : https://books.google.nl/books?id=xCswAg ... ie&f=false
Dat kregen ze in Europa wel.
Dat een betere optie Palestina / Engeland of de VS was geweest weten we inmiddels ook wel maar in 1933 kon niemand vermoeden dat Duitsland binnen 2 jaar compleet Europa onder de voet had gelopen en van de Spaanse grens tot Moskou onder zijn bestuur had.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 28 juni 2020 om 13:37
maar het gaat niet alleen om jouw opa en oma of mijn opa en oma, maar om alle opa's en oma's. Pas dan kun je een volwaardig verhaal vertellen.Sinjoren schreef: ↑28-06-2020 13:33Die misvatting (als die er al is) krijg je ook als je wel focust op de persoonlijke verhalen van open oma hoor. Genoeg kids gaan dan niets als verhaal krijgen (dat was immers de situatie voor velen, die waren hard genoeg bezig met overleven), sommigen krijgen de verhalen van de slachtofferzijde, sommigen krijgen de verhalen van zij die aan de goede kant stonden (zoals ondergetekende - de ene set grootouders waren Duitsers en verborgen actief Joden en hielpen ze het land uit, de andere set grootouders waren actieve verzetsleden), en letterlijk niemand krijgt de verhalen van zij die aan de verkeerde kant stonden. All in all blijft het dan heel individueel en subjectief.
Het klopt uiteraard op zich wel dat de geschiedenis van het hele gegeven veel en veel meer is dan zuiver enkele oorlogszaken en de concentratiekampen. De psychologie achter de opbouw, de geschiedkundige opbouw, en pre-geschiedenis voor WO1, de technieken achter massamanipulatie en getuigenissen van alle partijen over hoe het was, dat zijn veel interessantere en diepgaandere zaken die een volledig kader mee geven, maar dat doe je dan beter op basis van factuele bronnen ipv subjectieve getuigenissen van grootouders.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 28 juni 2020 om 13:38
Ik weet het niet.kadanz schreef: ↑28-06-2020 12:51Hoezo Auschwitz? Nee, vraag het opa en oma wat ze deden toen hun Joodse buurman opgepakt werd door de politie. Vraag het de oud politieagent wat er in hem omging toen hij Nederlandse kinderen hun bed uit lichtte tijdens een razzia. Interview de naasten van bekende premiejagers uit de oorlog. De geschiedenis is altijd veel dichterbij we willen toegeven.
De aanloop naar WO2, de politieke situatie, ook in Nederland, is toch veel leerzamer dan de uiteindelijke gaskamers? Maar ja, net als bij slavernij noopt dat tot reflectie. En daar lijken we een beetje allergisch voor.
En ja, sluit dat dan eventueel af met een shot uit Auschwitz.
Mijn moeder heeft ooit vertelt, dat een kennis van mijn opa gevraagd had of hij bij hen mocht onderduiken. Mijn opa heeft dit geweigerd.
Nu ken ik het huis van mijn opa omdat hij er tot zijn dood heeft gewoond: het was een benedenwoning waar in deze tijd starters in zouden trekken, die bij de komst van een baby zouden zeggen dat het nu toch echt tijd werd om te zoeken naar iets groters. Mijn opa en oma woonden er met vier jonge kinderen. Ze hadden geen kelder, geen zolder, en al helemaal geen achterhuis. Naar mijn idee zou het praktisch gezien onmogelijk zijn geweest daar nog mensen bij te krijgen, maar dat was niet de reden waarom mijn opa weigerde. Hij deed dat, uit angst voor zijn gezin. Heel eerlijk gezegd weet ik niet, of ik zelf een andere beslissing zou hebben genomen. Iedereen is graag dapper in het diepst van zijn gedachten, maar wat doe je als je er werkelijk voor staat?
Al begreep mijn opa natuurlijk wel dat zijn kennis weinig goeds te wachten stond, wist hij op dat moment nog niets van vernietigingskampen en de werkelijke verschrikkingen die zich daar afspeelden. Toen hij daar achter kwam, voelde hij zich vreselijk schuldig en volgens mijn moeder is hij er de rest van zijn leven onder gebukt gegaan.
Dit is maar één verhaal, maar het heeft mij geleerd dat het makkelijk oordelen is, achteraf. Toch wordt er tegenwoordig heel makkelijk en uit de losse pols geoordeeld over de betrokkenheid van burgers tijdens de oorlog. Het is een vorm van vervlakking die onvermijdelijk optreedt.
Zelf was ik jong in de jaren zestig. De oorlog nog vers in het geheugen, werd het "dit mag nooit meer gebeuren" er flink ingestampt bij ons. Tegelijk was het de tijd van de Vietnamoorlog. Als kind ervoer ik daardoor het "dit mag nooit meer gebeuren" als een soort bedrog. En nu nog denk ik: wat zijn we er in al die jaren mee opgeschoten? Als je een vergelijking waagt te trekken, word je onmiddellijk beschuldigd van een Godwin. Sowieso zal de geschiedenis zich nooit precies hetzelfde herhalen.
De geschiedenis vervaagt voor de meeste mensen. Mijn kinderen hebben al zoiets van: "Het was heel erg en vooral heel lang geleden". Ze horen de verhalen, maar ze hebben er niet echt voeling mee. Voor de mensen die de echte verschrikkingen hebben meegemaakt en hun nabestaanden is dat uiteraard anders, zij beleven het vanuit een ander perspectief.
Dat is denk ik hetzelfde als wat er gebeurt met het slavernijverleden. Op uitzonderingen na is het geen onwil, maar onvermogen om het te zien als onderdeel van de eigen geschiedenis. De tachtigjarige oorlog is ook onderdeel van die geschiedenis, maar wie voelt zich daar nog mee verwant? Wie kan nog overzien wat het aandeel is van zijn voorouders daarin?
Zelf zou ik liever naar de toekomst kijken, en zien hoe we van hieruit verder moeten, en het beter kunnen maken.
zondag 28 juni 2020 om 13:40
kadanz schreef: ↑28-06-2020 13:34Het gaat er niet om wat ze konden weten. Dat is zo'n typisch excuserend trekje waardoor we om de hete brei blijven draaien.
Het gaat er om wat die honderden jongens dachten toen ze zich aanmeldden bij de politie, vlak na de bezetting. Wat ze dachten toen ze in hun eigen straat gezinnen, kinderen, baby's uit bed haalden en op transport zetten. En de volgende dag weer. En weer.
Nee, ze wisten niet van Sobibor of Auschwitz. Maar doet dat er echt toe? Sommigen weigerden en namen ontslag. Anderen traden juist toe. Hoe? Waarom? Hoe konden ze? Dát zijn de verhalen. Dát is geschiedenis.
Is niet excuserend maar een hele goede vraag.
Wat wist je en wat kon je weten.
Toen je in mei 1940 bij de politie ging wist je een ding zeker, je ging voor de bezetter werken PUNT (fout dus)
Maar die duizenden agenten die al voor de politie werkten en die hun werk bleven doen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 28 juni 2020 om 13:40
‘Verboden voor joden’ geeft natuurlijk al aan dat je een groep burgers uitsluit. En dat is al over de grens.hollebollegijs schreef: ↑28-06-2020 13:27Dat is natuurlijk waar maar ook hier is enige nuance op zijn plaats.
De borden verboden voor Joden verschijnen vanaf 1941 in het straatbeeld Sobibor bouwen ze in 1942
Kan je de wandelaars in het Vondelpark in 1941 verwijten dat ze Sobibor "niet zagen aankomen"
Met de informatie van nu kunnen we concluderen dat de borden "Verboden voor Joden" een voorfase waren van Sobibor maar dat speelde toen niet.
Wat kon een burger in 1941 wel / niet weten?
Daar zijn historici overigens al decennia mee bezig.
zondag 28 juni 2020 om 13:41
Ken het boek en dat is wat ik altijd schets.
Ja had goed en vreselijk fout en alles wat er tussenin zat.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 28 juni 2020 om 13:42
Ja, dat is mij nu ook duidelijk. Toch blijf je hoop houden. Wellicht tegen beter weten in.Het-groepje schreef: ↑28-06-2020 13:31Nee joh. Ik trap er ook steeds in, ik probeer alleen de onzin recht te zetten voor evt meelezers en verder het gezuig te laten. Die komt voor entertainment over de lijken van anderen.
zondag 28 juni 2020 om 13:43
Maar juist dat maakt dit soort verhalen nou zo leerzaam. Juist omdat het niet in die simpele tweedeling van goed of fout past.redbulletje schreef: ↑28-06-2020 13:18
Mijn grootouders hadden geen spraakmakende oorlogsverhalen met heldendaden of verraad, zij moesten keihard buffelen om hun gezinnen te kunnen laten overleven in die tijd.
Want dat ‘goed of fout’, daar gaat het hier niet om.
Het gaat hier om hoe zo iets heeft kunnen gebeuren. De grote groep mensen die zich afzijdig hield (bijvoorbeeld omdat ze meer dan genoeg eigen struggles hadden) is ook onderdeel van die geschiedenis.
Juist hun verhalen zijn leerzaam. Het laat zien dat de realiteit veel complexer was dan ‘held’ of ‘schurk’.
zondag 28 juni 2020 om 13:43
bethweeter schreef: ↑28-06-2020 13:40‘Verboden voor joden’ geeft natuurlijk al aan dat je een groep burgers uitsluit. En dat is al over de grens.
Daar twijfelt toch niemand aan maar een groep burgers uitsluiten is nog geen Sobibor en daar ging het even over.
Daarbij komt dat Nederland als een van de eerste landen wel in actie kwam tijdens de februaristaking 1941
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 28 juni 2020 om 13:45
Bedankt voor de link, die ga ik zeker luisteren!kadanz schreef: ↑28-06-2020 13:27Het is ook moeilijk, dat begrijp ik heel goed. Maar op dit moment focussen we slechts op het resultaat (gaskamers) en nauwelijks op de aanloop, het begin, de ingrediënten die leidden tot..
Als we die ingrediënten niet herkennen, dan zegt het beeld van Auschwitz uiteindelijk niets. Dan wordt elke waarschuwing afgedaan met 'Godwin!'.
Hetzelfde met slavernij. We gruwen allemaal van Roots, een Amerikaanse productie over de Amerikaanse geschiedenis, maar we willen niets weten van 'De plantage van mijn onze voorouders'. Een podcast die ik niet vaak genoeg kan aanraden!
https://www.vpro.nl/programmas/de-plant ... uders.html
Wat ik het interessante aan je post vind is dat ik denk dat we vaak van een opzichzelf staande situatie die niet goed is maar nog af te doen is als beperkt, niet door hebben hoe groot de gevolgen op langere termijn kunnen zijn, als veel van dit soort situaties bij elkaar komen. Tweede wereldoorlog als voorbeeld. Hoe wetten die eeuwen eerder gemaakt waren de ontwikkeling van Joden in Europa zo beïnvloedt hebben dat uiteindelijk de propaganda tekeningen van Joden met zakken geld door veel mensen geslikt werden.
En daarmee ook het belang om het weer persoonlijk en kleiner te maken zodat je je bewust blijft van je invloed.
Over de tweede wereldoorlog en de aanloop ernaartoe weet ik veel meer dan over het koloniale verleden. Dus nogmaals, bedankt voor de tip!
zondag 28 juni 2020 om 13:46
En de rol van Nederland tov Joden toen de bezetting voorbij was ?hollebollegijs schreef: ↑28-06-2020 13:43Daar twijfelt toch niemand aan maar een groep burgers uitsluiten is nog geen Sobibor en daar ging het even over. Waarom moet het daar dan over gaan ipv over dat uitsluiten ? Jij gaat altijd met feiten aan de haal .
Daarbij komt dat Nederland als een van de eerste landen wel in actie kwam tijdens de februaristaking 1941
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 28 juni 2020 om 13:47
maar juist daarom zijn die verhalen heel belangrijk, omdat het laat zien dat het niet zo duidelijk goed of fout isAstromeria schreef: ↑28-06-2020 13:38Ik weet het niet.
Mijn moeder heeft ooit vertelt, dat een kennis van mijn opa gevraagd had of hij bij hen mocht onderduiken. Mijn opa heeft dit geweigerd.
Nu ken ik het huis van mijn opa omdat hij er tot zijn dood heeft gewoond: het was een benedenwoning waar in deze tijd starters in zouden trekken, die bij de komst van een baby zouden zeggen dat het nu toch echt tijd werd om te zoeken naar iets groters. Mijn opa en oma woonden er met vier jonge kinderen. Ze hadden geen kelder, geen zolder, en al helemaal geen achterhuis. Naar mijn idee zou het praktisch gezien onmogelijk zijn geweest daar nog mensen bij te krijgen, maar dat was niet de reden waarom mijn opa weigerde. Hij deed dat, uit angst voor zijn gezin. Heel eerlijk gezegd weet ik niet, of ik zelf een andere beslissing zou hebben genomen. Iedereen is graag dapper in het diepst van zijn gedachten, maar wat doe je als je er werkelijk voor staat?
Al begreep mijn opa natuurlijk wel dat zijn kennis weinig goeds te wachten stond, wist hij op dat moment nog niets van vernietigingskampen en de werkelijke verschrikkingen die zich daar afspeelden. Toen hij daar achter kwam, voelde hij zich vreselijk schuldig en volgens mijn moeder is hij er de rest van zijn leven onder gebukt gegaan.
Dit is maar één verhaal, maar het heeft mij geleerd dat het makkelijk oordelen is, achteraf. Toch wordt er tegenwoordig heel makkelijk en uit de losse pols geoordeeld over de betrokkenheid van burgers tijdens de oorlog. Het is een vorm van vervlakking die onvermijdelijk optreedt.
Zelf was ik jong in de jaren zestig. De oorlog nog vers in het geheugen, werd het "dit mag nooit meer gebeuren" er flink ingestampt bij ons. Tegelijk was het de tijd van de Vietnamoorlog. Als kind ervoer ik daardoor het "dit mag nooit meer gebeuren" als een soort bedrog. En nu nog denk ik: wat zijn we er in al die jaren mee opgeschoten? Als je een vergelijking waagt te trekken, word je onmiddellijk beschuldigd van een Godwin. Sowieso zal de geschiedenis zich nooit precies hetzelfde herhalen.
De geschiedenis vervaagt voor de meeste mensen. Mijn kinderen hebben al zoiets van: "Het was heel erg en vooral heel lang geleden". Ze horen de verhalen, maar ze hebben er niet echt voeling mee. Voor de mensen die de echte verschrikkingen hebben meegemaakt en hun nabestaanden is dat uiteraard anders, zij beleven het vanuit een ander perspectief.
Dat is denk ik hetzelfde als wat er gebeurt met het slavernijverleden. Op uitzonderingen na is het geen onwil, maar onvermogen om het te zien als onderdeel van de eigen geschiedenis. De tachtigjarige oorlog is ook onderdeel van die geschiedenis, maar wie voelt zich daar nog mee verwant? Wie kan nog overzien wat het aandeel is van zijn voorouders daarin?
Zelf zou ik liever naar de toekomst kijken, en zien hoe we van hieruit verder moeten, en het beter kunnen maken.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 28 juni 2020 om 13:47
Ik was een aantal jaren terug in Zuid-Afrika en bezocht daar een apartheidsmuseum en ook de plaats waar een donkere studente vermoord was door witte (naar ik meen) politie agenten.
Ik heb daar de bruggen gezien, ene kant voor blanken en andere kant voor zwarten... zo ook met bushaltes... de voorbeelden waren schrijnend en kregen toen pas iets concreets omdat ik het gezien had ipv alleen vwrhalen gehoord via via...
Ik heb daar de bruggen gezien, ene kant voor blanken en andere kant voor zwarten... zo ook met bushaltes... de voorbeelden waren schrijnend en kregen toen pas iets concreets omdat ik het gezien had ipv alleen vwrhalen gehoord via via...
zondag 28 juni 2020 om 13:48
Dat spreekt niet tegen wat ik daar zeg hoor.
De suggestie wordt gemaakt om kids met hun grootouders te laten praten daarover (dat op zich is goed uiteraard), maar dat geeft een individueel, gekleurd beeld (zelfs binnen klasgroep waar je dan nadien pakweg een spreekbeurt zou moeten gaan doen of zo).
Als je de verslagen en getuigenissen van al die opa's en oma's gaat bundelen en dat gebruikt als een referentie, dan kom je ergens maar dan zit je weer op die factuele bronnen waar ik het eerder over had.
Dat sluit individuele getuigenissen niet uit, uiteraard, zolang die dan ook maar in dat breder kader passen en die ook fact-checked zijn. Onze school deed dat vroeger goed door jaarlijks een hele dag uit te trekken voor de laatstejaars (of voorlaatstejaars, geen idee meer welk het jaar het juist was) met Breendonk, Schindler's list (met voor/na-duiding, en met getuigenis van Tobias Schiff. Idealitair hadden ze dat nog breder getrokken door een dat te besteden aan samenleving in bezet gebied en samenleving in Duitsland, maar goed ze deden wat kon.
zondag 28 juni 2020 om 13:49
Hun huizen en bezittingen waren ze kwijt, voor hun verhaal was geen interesse, fatsoenlijke opvang was er niet.blijfgewoonbianca schreef: ↑28-06-2020 13:46En de rol van Nederland tov Joden toen de bezetting voorbij was ?
Ze moesten het zelf maar uitzoeken.
IJskoud.
zondag 28 juni 2020 om 13:49
'Wie zijn verleden niet kent...'Astromeria schreef: ↑28-06-2020 13:38
Dat is denk ik hetzelfde als wat er gebeurt met het slavernijverleden. Op uitzonderingen na is het geen onwil, maar onvermogen om het te zien als onderdeel van de eigen geschiedenis. De tachtigjarige oorlog is ook onderdeel van die geschiedenis, maar wie voelt zich daar nog mee verwant? Wie kan nog overzien wat het aandeel is van zijn voorouders daarin?
Zelf zou ik liever naar de toekomst kijken, en zien hoe we van hieruit verder moeten, en het beter kunnen maken.
In de podcast 'Plantage van onze voorouders (dit is echt de laatste keer dat ik hem noem, vandaag) wordt de programmamaaktster aktief en passief tegengewerkt door haar adelijke familie. 'Je gaat je eigen familie toch niet exposen?' wordt er gezegd als ze aangeeft onderzoek uit te voeren naar het aandeel van haar familie in een slavenplantage.
Dit komt van een adellijke familie die juist zo'n belang hecht aan de geschiedenis. Nou dan, dat aandeel in de plantage is toch ook geschiedenis? Als het allemaal zo lang geleden is als men wel eens suggereert, dan zou je er toch ook vrij voor uit kunnen komen?
Er is denk ik wel degelijk een component van onwil. Men wil niet dat het verhaal verteld wordt, zoals in dit voorbeeld. Maar dat is moeilijk vol te houden wanneer je bevolking voor een significant deel bestaat uit mensen die juist voortgekomen zijn uit die geschiedenis. Wij hebben ook het recht om te weten hoe het zat.
zondag 28 juni 2020 om 13:52
Dit moet uiteraard een BLM-lovers only topic zijn en blijven; geen dissidente meningen!Wilhetnietweten schreef: ↑28-06-2020 13:42Ja, dat is mij nu ook duidelijk. Toch blijf je hoop houden. Wellicht tegen beter weten in.
Zoiets?
zondag 28 juni 2020 om 13:52
Een beetje zoals na het afschaffen van de slavernij, zeg maar?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 28 juni 2020 om 13:53
De meeste opa's en oma's uit die tijd zijn dood. Het gaat om de introspectie in plaats van beelden kijken.Sinjoren schreef: ↑28-06-2020 13:48Dat spreekt niet tegen wat ik daar zeg hoor.
De suggestie wordt gemaakt om kids met hun grootouders te laten praten daarover (dat op zich is goed uiteraard), maar dat geeft een individueel, gekleurd beeld (zelfs binnen klasgroep waar je dan nadien pakweg een spreekbeurt zou moeten gaan doen of zo).
