Actueel
alle pijlers
De cirkel van huiselijk geweld
woensdag 8 juli 2009 om 10:47
Gebaseerd op de dubieuze theorie dat het gebruik van geweld wordt 'geleerd', hebben de grote steden besloten een grootscheeps onderzoek te starten.
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
dinsdag 21 juli 2009 om 10:34
quote:mamzelle schreef op 20 juli 2009 @ 22:36:
1. Hoezo? Huiselijk geweld is eindelijk een issue. Onder het tapijt schuiven werkte beter?
3. De cirkel van geweld heeft het niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Die gaat over geweld binnen een gezin wat zijn weerslag heeft op het gezin van de kinderen die in dat eerste gezin opgegroeid zijn.
4. Ontbreken van referentiekader houdt niet. Kinderen worden volwassen en komen er dan achter dat ze iets hebben meegemaakt dat niet normaal is. Ofwel verdringen het, ofwel ageren tegen hun eigen naasten, ofwel zien in dat ze hulp nodig hebben. Vrees dat er weinig mensen zijn die opgegroeid zijn in een geweldssituatie die volstrekt probleemloos door het leven gaan.
Sub 1. Huiselijk geweld is altijd al een 'issue' geweest. Het is nu alleen een 'hype'.
Sub 3. Die 'cirkel' is een illusie. Een gemakzuchtige oversimplificatie van een probleem dat voortkomt uit het stellen van de verkeerde vragen. En zolang we 'collectief' de verkeerde vragen stellen, kunnen we niet eens hopen op juiste antwoorden. Waarom niet een 'cirkel van slachtoffers'?
Sub 4. Je vergat nog een manier van omgaan met onaangename ervaringen: Verwerken. En doorgaan met je leven. Zo mogelijk die ervaring gebruiken om er zelf beter van te worden. Dit is, geloof het of niet, de meest voorkomende manier waarop kinderen omgaan met een onplezierige ervaring.
Daar bovenop blijft de vraag relevant: Wat is 'normaal'? Bepaal jij dat? En hoe ziet een wereld eruit waarin louter nog 'normale' mensen leven? Waarbij je je moet realiseren dat de 'normaal-verdeling' uiteindelijk toegroeit naar totale gelijkvormigheid. Een wereld vol 'grijze muizen', volledig sociaal geprogrammeerd om te voldoen aan een 'ideaalbeeld'.
En in het verlengde daarvan: Wanneer gaat iemand 'probleemloos' door het leven? En is een 'probleemloos leven' wel de moeite waard?
1. Hoezo? Huiselijk geweld is eindelijk een issue. Onder het tapijt schuiven werkte beter?
3. De cirkel van geweld heeft het niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Die gaat over geweld binnen een gezin wat zijn weerslag heeft op het gezin van de kinderen die in dat eerste gezin opgegroeid zijn.
4. Ontbreken van referentiekader houdt niet. Kinderen worden volwassen en komen er dan achter dat ze iets hebben meegemaakt dat niet normaal is. Ofwel verdringen het, ofwel ageren tegen hun eigen naasten, ofwel zien in dat ze hulp nodig hebben. Vrees dat er weinig mensen zijn die opgegroeid zijn in een geweldssituatie die volstrekt probleemloos door het leven gaan.
Sub 1. Huiselijk geweld is altijd al een 'issue' geweest. Het is nu alleen een 'hype'.
Sub 3. Die 'cirkel' is een illusie. Een gemakzuchtige oversimplificatie van een probleem dat voortkomt uit het stellen van de verkeerde vragen. En zolang we 'collectief' de verkeerde vragen stellen, kunnen we niet eens hopen op juiste antwoorden. Waarom niet een 'cirkel van slachtoffers'?
Sub 4. Je vergat nog een manier van omgaan met onaangename ervaringen: Verwerken. En doorgaan met je leven. Zo mogelijk die ervaring gebruiken om er zelf beter van te worden. Dit is, geloof het of niet, de meest voorkomende manier waarop kinderen omgaan met een onplezierige ervaring.
Daar bovenop blijft de vraag relevant: Wat is 'normaal'? Bepaal jij dat? En hoe ziet een wereld eruit waarin louter nog 'normale' mensen leven? Waarbij je je moet realiseren dat de 'normaal-verdeling' uiteindelijk toegroeit naar totale gelijkvormigheid. Een wereld vol 'grijze muizen', volledig sociaal geprogrammeerd om te voldoen aan een 'ideaalbeeld'.
En in het verlengde daarvan: Wanneer gaat iemand 'probleemloos' door het leven? En is een 'probleemloos leven' wel de moeite waard?
dinsdag 21 juli 2009 om 10:40
quote:mamzelle schreef op 20 juli 2009 @ 22:43:
Ik denk dat een paar incidenten over een periode van (maanden, een jaar?) niet te vergelijken zijn met acht jaar duivelse onrust. In geweldsrelaties staat niemand aan de goede kant overigens.
Met opgroeien in een geweldsrelatie heb ik indirect meer te maken dan jij of ikzelf wil weten
Maar goed, wees vrij om je eigen ervaringen te projecteren op de noodzaak voor onderzoek naar huiselijk geweld grosso modo. Niet dat ik of iemand je op andere gedachten zou kunnen brengen.Ook dit is het autoriteits-argument, waarbij het idee is dat mijn ervaringen niet kunnen tippen aan jouw ervaringen. En het 'grappige' is dat dit niet zelden het gevolg is van een omgekeerde redenering die uitgaat van het slachtofferschap als uitgangspunt, en dan terugleidt. In de trant van: 'Als jij niet getraumatiseerd bent, en ik wel, dan moet mijn ervaring wel erger zijn geweest dan de jouwe'. Maar zo werkt het dus niet.
Ik denk dat een paar incidenten over een periode van (maanden, een jaar?) niet te vergelijken zijn met acht jaar duivelse onrust. In geweldsrelaties staat niemand aan de goede kant overigens.
Met opgroeien in een geweldsrelatie heb ik indirect meer te maken dan jij of ikzelf wil weten
Maar goed, wees vrij om je eigen ervaringen te projecteren op de noodzaak voor onderzoek naar huiselijk geweld grosso modo. Niet dat ik of iemand je op andere gedachten zou kunnen brengen.Ook dit is het autoriteits-argument, waarbij het idee is dat mijn ervaringen niet kunnen tippen aan jouw ervaringen. En het 'grappige' is dat dit niet zelden het gevolg is van een omgekeerde redenering die uitgaat van het slachtofferschap als uitgangspunt, en dan terugleidt. In de trant van: 'Als jij niet getraumatiseerd bent, en ik wel, dan moet mijn ervaring wel erger zijn geweest dan de jouwe'. Maar zo werkt het dus niet.
dinsdag 21 juli 2009 om 10:54
quote:jaap schreef op 20 juli 2009 @ 11:33:
[...]
Dat is niet tegenstrijdig. 'Explosie van geweld' is subjectief.
Correctie: Enerzijds beweer je dat er een explosie van geweld is, anderszijds dat het allemaal wel meevalt (het is vooral een kwestie van dat het 'slachtoffer' het als geweld ervaart, m.a.w. het is discutabel of het echt geweld ís). Dat vind ík dan weer tegenstrijdig.
Beweer je dat er nu juist wel of niet meer geweld is dan vroeger, volgens jouw definitie van geweld?
[...]
Dat is niet tegenstrijdig. 'Explosie van geweld' is subjectief.
Correctie: Enerzijds beweer je dat er een explosie van geweld is, anderszijds dat het allemaal wel meevalt (het is vooral een kwestie van dat het 'slachtoffer' het als geweld ervaart, m.a.w. het is discutabel of het echt geweld ís). Dat vind ík dan weer tegenstrijdig.
Beweer je dat er nu juist wel of niet meer geweld is dan vroeger, volgens jouw definitie van geweld?
dinsdag 21 juli 2009 om 11:03
quote:Jaschenca schreef op 20 juli 2009 @ 23:52:
Digi, niet zo "op de man", daar houdt Jaap niet van .
Het gaat er niet om dat ik er niet van 'hou'. Inderdaad 'hou' ik er niet van als iemand mij voor 'autist' uitmaakt omdat ik haar vooroordelen niet tot de mijne maak. Ik denk niet dat er erg veel mensen zijn die daar wél van 'houden'. Door-en-door mentaal-sado-masochistische types als Digi daargelaten wellicht. En dat is niet 'zomaar' een opmerking. Digi 'golft' op en neer tussen extremen die haar enerzijds op mannen doet neerzien als 'sexual predators' per definitie, terwijl ze zich gelijktijdig voor geld aan hen uitlevert. Als keuze voor haar privéleven gaat mij dat niks aan. Maar de projectie van haar zelfgekozen levensstijl verblindt haar voor de alternatieven, en levert een schijnwerkelijkheid op die ze hier projecteert op anderen.
Het argument dat vrouwen (gemiddeld) fysiek zwakker zijn dan mannen is overduidelijk je reinste onzin als 'bewijs' dat mannen DUS ook vaker gewelddadig zouden reageren in situaties waarin sprake is van een conflict tussen partners. De gemiddelde vrouw is fysiek sterker dan een kind. Zal zij DUS sneller uithalen dan het kind als er sprake is van een conflict?
Kijken we naar de natuur, dan is die logica evenmin aanwezig, waar de olifant fysiek het sterkste beest is dat we kennen, maar tevens het minst geneigd tot een gewelddadige reactie. En ook binnen één soort zijn er onwaarschijnlijk veel voorbeelden te geven van dieren waarbij het vrouwtje aanzienlijk agressiever is dan het mannetje.
Afijn, kletskoek gekoppeld aan verbaal geweld levert nog geen overtuigend argument op. En in dit specifieke geval duidt het er alleen maar op dat ik gelijk heb als ik zeg dat vrouwen in hun agressiviteit niet onder doen voor mannen. En omdat dat muntje 'maatschappelijk' niet wil vallen, en onderzoekers blind zijn voor dat gegeven, is er een ernstig probleem.
Digi, niet zo "op de man", daar houdt Jaap niet van .
Het gaat er niet om dat ik er niet van 'hou'. Inderdaad 'hou' ik er niet van als iemand mij voor 'autist' uitmaakt omdat ik haar vooroordelen niet tot de mijne maak. Ik denk niet dat er erg veel mensen zijn die daar wél van 'houden'. Door-en-door mentaal-sado-masochistische types als Digi daargelaten wellicht. En dat is niet 'zomaar' een opmerking. Digi 'golft' op en neer tussen extremen die haar enerzijds op mannen doet neerzien als 'sexual predators' per definitie, terwijl ze zich gelijktijdig voor geld aan hen uitlevert. Als keuze voor haar privéleven gaat mij dat niks aan. Maar de projectie van haar zelfgekozen levensstijl verblindt haar voor de alternatieven, en levert een schijnwerkelijkheid op die ze hier projecteert op anderen.
Het argument dat vrouwen (gemiddeld) fysiek zwakker zijn dan mannen is overduidelijk je reinste onzin als 'bewijs' dat mannen DUS ook vaker gewelddadig zouden reageren in situaties waarin sprake is van een conflict tussen partners. De gemiddelde vrouw is fysiek sterker dan een kind. Zal zij DUS sneller uithalen dan het kind als er sprake is van een conflict?
Kijken we naar de natuur, dan is die logica evenmin aanwezig, waar de olifant fysiek het sterkste beest is dat we kennen, maar tevens het minst geneigd tot een gewelddadige reactie. En ook binnen één soort zijn er onwaarschijnlijk veel voorbeelden te geven van dieren waarbij het vrouwtje aanzienlijk agressiever is dan het mannetje.
Afijn, kletskoek gekoppeld aan verbaal geweld levert nog geen overtuigend argument op. En in dit specifieke geval duidt het er alleen maar op dat ik gelijk heb als ik zeg dat vrouwen in hun agressiviteit niet onder doen voor mannen. En omdat dat muntje 'maatschappelijk' niet wil vallen, en onderzoekers blind zijn voor dat gegeven, is er een ernstig probleem.
dinsdag 21 juli 2009 om 11:24
quote:shahla schreef op 21 juli 2009 @ 08:45:
Ja, raar hè, als ze acht á negen van de tien keer het slachtoffer ís.
Zolang jij onderzoek domweg blijft negeren waaruit blijkt dat je niet kunt oordelen op het aantal processen verbaal, leef je in een wereld vol wanen. Mannen geven hun vrouwen niet aan. Worden daartoe ook niet uitgenodigd in de media en door instanties die zich bezighouden met het fenomeen. En áls ze naar buiten treden worden hun ervaringen bij voorkeur geridiculiseerd, zoals hier ook gebeurt als ik vertel over mijn eigen ervaringen. Alsof de twee incidenten die ik beschreef, met verschillende partners, op zichzelf zouden kunnen staan. Vrouwen kunnen binnen een relatie ware terroristen zijn. Net als mannen. En kinderen. Maar het is niet 'politiek correct' om daar op te wijzen, dus gaan we liever blind op de ingeslagen weg voort.
Wist je bijvoorbeeld dat er meer kinderen de dood vinden door geweld van de moeder, dan van de vader? En wat te denken van dit zinnetje in de Wiki-beschrijving over 'kindermoord':
'In het Nederlands strafrecht wordt ermee gedoeld op het doden van een kind door een verwarde of gedeprimeerde moeder en wordt daarmee juist het accent gelegd op een verzachtende omstandigheid in plaats van een verzwarende.'
Is het de vader? Dan is hij een wrede man die zijn agressie niet weet te bedwingen. Is het een vrouw? Dan is ze zielig.
Ja, raar hè, als ze acht á negen van de tien keer het slachtoffer ís.
Zolang jij onderzoek domweg blijft negeren waaruit blijkt dat je niet kunt oordelen op het aantal processen verbaal, leef je in een wereld vol wanen. Mannen geven hun vrouwen niet aan. Worden daartoe ook niet uitgenodigd in de media en door instanties die zich bezighouden met het fenomeen. En áls ze naar buiten treden worden hun ervaringen bij voorkeur geridiculiseerd, zoals hier ook gebeurt als ik vertel over mijn eigen ervaringen. Alsof de twee incidenten die ik beschreef, met verschillende partners, op zichzelf zouden kunnen staan. Vrouwen kunnen binnen een relatie ware terroristen zijn. Net als mannen. En kinderen. Maar het is niet 'politiek correct' om daar op te wijzen, dus gaan we liever blind op de ingeslagen weg voort.
Wist je bijvoorbeeld dat er meer kinderen de dood vinden door geweld van de moeder, dan van de vader? En wat te denken van dit zinnetje in de Wiki-beschrijving over 'kindermoord':
'In het Nederlands strafrecht wordt ermee gedoeld op het doden van een kind door een verwarde of gedeprimeerde moeder en wordt daarmee juist het accent gelegd op een verzachtende omstandigheid in plaats van een verzwarende.'
Is het de vader? Dan is hij een wrede man die zijn agressie niet weet te bedwingen. Is het een vrouw? Dan is ze zielig.
dinsdag 21 juli 2009 om 11:26
quote:shahla schreef op 21 juli 2009 @ 08:50:
Overigens denk ik dat een Dhelia en een Mamzelle meer weten van de praktijk dan een Jaap. En van de praktijk moeten we het hebben. Dat staat een stuk dichter bij de realiteit dan al die theorietjes.Je zou misschien eens meer moeten denken, en minder moeten geloven.
Overigens denk ik dat een Dhelia en een Mamzelle meer weten van de praktijk dan een Jaap. En van de praktijk moeten we het hebben. Dat staat een stuk dichter bij de realiteit dan al die theorietjes.Je zou misschien eens meer moeten denken, en minder moeten geloven.
dinsdag 21 juli 2009 om 11:34
quote:Omen schreef op 21 juli 2009 @ 10:27:
Het onderzoek dat door de grote steden zal worden aangevangen, heeft als doel de cirkel van huiselijk geweld te doorbreken.
Naar mijn idee zijn kinderen altijd nog de grootste groep slachtoffers van geweld door volwassen vrouwen en mannen die deel uitmaken van hun gezin/familie. En dat is juist zo tragisch wanneer/omdat zij vaak geen keuze hebben, afhankelijk zijn van diezelfde volwassenen en fysiek en geestelijk minder goed op kunnen tegen hun 'opvoed(st)ers' die wèl een keuze hebben.
Ik hoop van harte dat het onderzoek onbevooroordeeld zal zijn naar vrouwen zowel als mannen, opdat de resultaten een goed beeld geven van de rol van vrouwen èn mannen als het gaat om geweld in huiselijke kring.
Daders van fysieke verwaarlozing van kinderen waarbij aanwijsbare schade is geconstateerd, zijn veelal vrouwen (67,6%).
Daders van emotionele mishandeling van kinderen blijken uit evenveel mannen als vrouwen te bestaan.
Als het gaat om alle vormen van mishandeling van kinderen, blijken mannen en vrouwen daarin een bijna even groot aandeel te hebben (resp. 50,7% en 49,3%).
bron
Geweld van kinderen binnen het gezin is ook een 'blinde vlek' in al die onderzoeken. Het komt zelden of nooit aan de orde, met name omdat men in menswetenschappelijke kring op enig moment het 'model' in de armen is gevlogen van die 'cirkel'. Daar waar een kind zijn ouders terroriseert, komt de 'cirkel' weer in beeld. Die ouders moeten niet zeuren, want het is hoe dan ook hun eigen schuld.
Die hypothese is gebaseerd op het 'tabula rasa' idee dat in de jaren zeventig de menswetenschappen begon te domineren, en hele generaties gehersenspoelde 'wetenschappers' heeft opgeleverd die niet zijn opgewassen tegen de praktijk. Deze groep zit als een kurk op de fles, tot die fles explodeert. En dat moment is niet ver meer.
Het onderzoek dat door de grote steden zal worden aangevangen, heeft als doel de cirkel van huiselijk geweld te doorbreken.
Naar mijn idee zijn kinderen altijd nog de grootste groep slachtoffers van geweld door volwassen vrouwen en mannen die deel uitmaken van hun gezin/familie. En dat is juist zo tragisch wanneer/omdat zij vaak geen keuze hebben, afhankelijk zijn van diezelfde volwassenen en fysiek en geestelijk minder goed op kunnen tegen hun 'opvoed(st)ers' die wèl een keuze hebben.
Ik hoop van harte dat het onderzoek onbevooroordeeld zal zijn naar vrouwen zowel als mannen, opdat de resultaten een goed beeld geven van de rol van vrouwen èn mannen als het gaat om geweld in huiselijke kring.
Daders van fysieke verwaarlozing van kinderen waarbij aanwijsbare schade is geconstateerd, zijn veelal vrouwen (67,6%).
Daders van emotionele mishandeling van kinderen blijken uit evenveel mannen als vrouwen te bestaan.
Als het gaat om alle vormen van mishandeling van kinderen, blijken mannen en vrouwen daarin een bijna even groot aandeel te hebben (resp. 50,7% en 49,3%).
bron
Geweld van kinderen binnen het gezin is ook een 'blinde vlek' in al die onderzoeken. Het komt zelden of nooit aan de orde, met name omdat men in menswetenschappelijke kring op enig moment het 'model' in de armen is gevlogen van die 'cirkel'. Daar waar een kind zijn ouders terroriseert, komt de 'cirkel' weer in beeld. Die ouders moeten niet zeuren, want het is hoe dan ook hun eigen schuld.
Die hypothese is gebaseerd op het 'tabula rasa' idee dat in de jaren zeventig de menswetenschappen begon te domineren, en hele generaties gehersenspoelde 'wetenschappers' heeft opgeleverd die niet zijn opgewassen tegen de praktijk. Deze groep zit als een kurk op de fles, tot die fles explodeert. En dat moment is niet ver meer.
dinsdag 21 juli 2009 om 11:53
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 10:40:
[...]
Ook dit is het autoriteits-argument, waarbij het idee is dat mijn ervaringen niet kunnen tippen aan jouw ervaringen. En het 'grappige' is dat dit niet zelden het gevolg is van een omgekeerde redenering die uitgaat van het slachtofferschap als uitgangspunt, en dan terugleidt. In de trant van: 'Als jij niet getraumatiseerd bent, en ik wel, dan moet mijn ervaring wel erger zijn geweest dan de jouwe'. Maar zo werkt het dus niet.Ik baseer mijn 'autoriteit' op de indruk die jij niet hebt weten te weerleggen dat het geweld dat ik meemaakte langdurig en indringend was, waar het geweld dat jij meemaakte incidenteel en daardoor sowieso minder indringend was. Niet op een al dan niet aanwezig trauma.
[...]
Ook dit is het autoriteits-argument, waarbij het idee is dat mijn ervaringen niet kunnen tippen aan jouw ervaringen. En het 'grappige' is dat dit niet zelden het gevolg is van een omgekeerde redenering die uitgaat van het slachtofferschap als uitgangspunt, en dan terugleidt. In de trant van: 'Als jij niet getraumatiseerd bent, en ik wel, dan moet mijn ervaring wel erger zijn geweest dan de jouwe'. Maar zo werkt het dus niet.Ik baseer mijn 'autoriteit' op de indruk die jij niet hebt weten te weerleggen dat het geweld dat ik meemaakte langdurig en indringend was, waar het geweld dat jij meemaakte incidenteel en daardoor sowieso minder indringend was. Niet op een al dan niet aanwezig trauma.
dinsdag 21 juli 2009 om 12:21
quote:sheherazade schreef op 21 juli 2009 @ 10:54:
Correctie: Enerzijds beweer je dat er een explosie van geweld is, anderszijds dat het allemaal wel meevalt (het is vooral een kwestie van dat het 'slachtoffer' het als geweld ervaart, m.a.w. het is discutabel of het echt geweld ís). Dat vind ík dan weer tegenstrijdig.
Beweer je dat er nu juist wel of niet meer geweld is dan vroeger, volgens jouw definitie van geweld?De perceptie in de samenleving (niet míjn perceptie alleen), is dat er nu méér geweld is dan 'vroegah'. Die perceptie kan juist of onjuist zijn, al naar gelang de definitie die men hanteert. Als de perceptie onjuist is, blíjft het de perceptie van dat individu, totdat met argumenten wordt aangetoond dat die perceptie onjuist is.
Het tegenovergestelde is óók waar: De perceptie (of overtuiging) dat het geweld in de maatschappij juist sterk is afgenomen kan eveneens juist of onjuist zijn.
De complicatie hier is dat de definitie van wat geweld is verschuift, waardoor vergelijkingen op historisch niveau praktisch onmogelijk zijn.
Als men niet de historische trend beschouwt, maar een actuele trend over (bijvoorbeeld) de laatste vijftig jaar, treedt vertroebeling op door die verschuiving. Het is daarbij belangrijk om vast te stellen dat die verschuiving niet in één richting optreedt, maar in verschillende richtingen. Wat in de vijftiger jaren door nagenoeg niemand als 'geweld' werd gezien, maar door nagenoeg iedereen in 2009 (opvoedkundige tucht, bijvoorbeeld) wordt 'gecompenseerd' door een verschuiving in de tegenovergestelde richting waar diverse vormen van 'verbaal geweld' in de vijftiger jaren met uiteenlopende sancties werden bestraft, terwijl men anno 2009 vindt dat je daar maar tegen moet kunnen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor vernielzucht, wat eveneens een vorm van geweld is.
De relatie tussen 'verbaal/emotioneel-geweld' en fysiek geweld is door diverse onderzoekers aangetoond. Maar het is gebleken uit enkele onderzoeken die bar weinig aandacht hebben gekregen, dat trauma's bij kinderen en volwassenen die langdurig aan geweld zijn blootgesteld eerder zijn verbonden met de verbale/emotionele- en intellectuele terreur, dan met de 'klappen' die er vielen. En dat is voor míj het cruciale thema hier, omdat het er uiteindelijk over zou moeten gaan die trauma's (zoveel mogelijk) te voorkomen. Maar diverse relatie-strategieën die openlijk worden bepleit als superieur leunen zwaar op 'assertiviteit' en 'incasseringsvermogen', hoewel we weten dat de 'ontkoppeling' die dit vergt juist de bron is van veel van de problemen binnen (intieme) relaties, en er een direct verband is tussen deze de-personficatie en individualisering en de bereidheid iemand fysiek te lijf te gaan.
Correctie: Enerzijds beweer je dat er een explosie van geweld is, anderszijds dat het allemaal wel meevalt (het is vooral een kwestie van dat het 'slachtoffer' het als geweld ervaart, m.a.w. het is discutabel of het echt geweld ís). Dat vind ík dan weer tegenstrijdig.
Beweer je dat er nu juist wel of niet meer geweld is dan vroeger, volgens jouw definitie van geweld?De perceptie in de samenleving (niet míjn perceptie alleen), is dat er nu méér geweld is dan 'vroegah'. Die perceptie kan juist of onjuist zijn, al naar gelang de definitie die men hanteert. Als de perceptie onjuist is, blíjft het de perceptie van dat individu, totdat met argumenten wordt aangetoond dat die perceptie onjuist is.
Het tegenovergestelde is óók waar: De perceptie (of overtuiging) dat het geweld in de maatschappij juist sterk is afgenomen kan eveneens juist of onjuist zijn.
De complicatie hier is dat de definitie van wat geweld is verschuift, waardoor vergelijkingen op historisch niveau praktisch onmogelijk zijn.
Als men niet de historische trend beschouwt, maar een actuele trend over (bijvoorbeeld) de laatste vijftig jaar, treedt vertroebeling op door die verschuiving. Het is daarbij belangrijk om vast te stellen dat die verschuiving niet in één richting optreedt, maar in verschillende richtingen. Wat in de vijftiger jaren door nagenoeg niemand als 'geweld' werd gezien, maar door nagenoeg iedereen in 2009 (opvoedkundige tucht, bijvoorbeeld) wordt 'gecompenseerd' door een verschuiving in de tegenovergestelde richting waar diverse vormen van 'verbaal geweld' in de vijftiger jaren met uiteenlopende sancties werden bestraft, terwijl men anno 2009 vindt dat je daar maar tegen moet kunnen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor vernielzucht, wat eveneens een vorm van geweld is.
De relatie tussen 'verbaal/emotioneel-geweld' en fysiek geweld is door diverse onderzoekers aangetoond. Maar het is gebleken uit enkele onderzoeken die bar weinig aandacht hebben gekregen, dat trauma's bij kinderen en volwassenen die langdurig aan geweld zijn blootgesteld eerder zijn verbonden met de verbale/emotionele- en intellectuele terreur, dan met de 'klappen' die er vielen. En dat is voor míj het cruciale thema hier, omdat het er uiteindelijk over zou moeten gaan die trauma's (zoveel mogelijk) te voorkomen. Maar diverse relatie-strategieën die openlijk worden bepleit als superieur leunen zwaar op 'assertiviteit' en 'incasseringsvermogen', hoewel we weten dat de 'ontkoppeling' die dit vergt juist de bron is van veel van de problemen binnen (intieme) relaties, en er een direct verband is tussen deze de-personficatie en individualisering en de bereidheid iemand fysiek te lijf te gaan.
dinsdag 21 juli 2009 om 12:36
quote:mamzelle schreef op 21 juli 2009 @ 11:56:
Volgens mij betoogde Digitalis dat de gevolgen van geweld door vrouwen minder indringend zijn dan de gevolgen van geweld door mannen. Hiervoor is voldoende bewijsmateriaal te vinden lijkt me zo.
Ik haal het er niet uit. Ze schrijft over haar eigen angsten. En noemt mij een 'autist'. Wat jij erin leest, kom ik niet tegen in dat stuk.
Daarnaast is het niet juist wat jij zegt. Geweld door vrouwen kan héél erg dodelijk zijn. En zoals ik al eerder betoogde, hebben vrouwen er bovendien een handje van om mannen op hun vriend of echtgenoot af te sturen. Dan kun je wel volhouden dat het uiteindelijk die ingehuurde kracht is (vaak de nieuwe vriend, of iemand met de aspiratie om dat te worden), die zich schuldig maakt aan het gebruik van geweld, maar dat is hier net zo valide als betogen dat de kogel iemand vermoordde, en niet degene die het pistool afvuurde.
Zoals gezegd is er onderzoek voorhanden dat eerder wijst op het tegenovergestelde. Maar persoonlijk kunnen die getallen mij niet overdreven boeien. Je hebt alleen de juiste waarneming nodig om tot de juiste actie te komen. En niet een politiek correcte wijsheid.
Volgens mij betoogde Digitalis dat de gevolgen van geweld door vrouwen minder indringend zijn dan de gevolgen van geweld door mannen. Hiervoor is voldoende bewijsmateriaal te vinden lijkt me zo.
Ik haal het er niet uit. Ze schrijft over haar eigen angsten. En noemt mij een 'autist'. Wat jij erin leest, kom ik niet tegen in dat stuk.
Daarnaast is het niet juist wat jij zegt. Geweld door vrouwen kan héél erg dodelijk zijn. En zoals ik al eerder betoogde, hebben vrouwen er bovendien een handje van om mannen op hun vriend of echtgenoot af te sturen. Dan kun je wel volhouden dat het uiteindelijk die ingehuurde kracht is (vaak de nieuwe vriend, of iemand met de aspiratie om dat te worden), die zich schuldig maakt aan het gebruik van geweld, maar dat is hier net zo valide als betogen dat de kogel iemand vermoordde, en niet degene die het pistool afvuurde.
Zoals gezegd is er onderzoek voorhanden dat eerder wijst op het tegenovergestelde. Maar persoonlijk kunnen die getallen mij niet overdreven boeien. Je hebt alleen de juiste waarneming nodig om tot de juiste actie te komen. En niet een politiek correcte wijsheid.
dinsdag 21 juli 2009 om 12:40
quote:mamzelle schreef op 21 juli 2009 @ 11:53:
Ik baseer mijn 'autoriteit' op de indruk die jij niet hebt weten te weerleggen dat het geweld dat ik meemaakte langdurig en indringend was, waar het geweld dat jij meemaakte incidenteel en daardoor sowieso minder indringend was. Niet op een al dan niet aanwezig trauma.Waar leidt je dat dan uit af dat het geweld in mijn geval incidenteel was? Omdat ik twee concrete incidenten noem waarbij het geweld actueel een dodelijke afloop gehad zou kunnen hebben?
Ik baseer mijn 'autoriteit' op de indruk die jij niet hebt weten te weerleggen dat het geweld dat ik meemaakte langdurig en indringend was, waar het geweld dat jij meemaakte incidenteel en daardoor sowieso minder indringend was. Niet op een al dan niet aanwezig trauma.Waar leidt je dat dan uit af dat het geweld in mijn geval incidenteel was? Omdat ik twee concrete incidenten noem waarbij het geweld actueel een dodelijke afloop gehad zou kunnen hebben?
dinsdag 21 juli 2009 om 12:47
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 10:34:
[...]
En is een 'probleemloos leven' wel de moeite waard?
Zou iemand een dergelijke vraag stellen als diens leven niet relatief probleemloos verlopen was? Denk het niet.
Iemand die heel veel ellende meemaakt in zijn leven, jarenlang, snakt naar rust, harmonie, probleemloos. Kom je eindelijk toe aan doelen, plannen en dromen uit laten komen.
[...]
En is een 'probleemloos leven' wel de moeite waard?
Zou iemand een dergelijke vraag stellen als diens leven niet relatief probleemloos verlopen was? Denk het niet.
Iemand die heel veel ellende meemaakt in zijn leven, jarenlang, snakt naar rust, harmonie, probleemloos. Kom je eindelijk toe aan doelen, plannen en dromen uit laten komen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 21 juli 2009 om 12:48
dinsdag 21 juli 2009 om 13:04
Volgens de cijfers van 2007 is het huiselijk geweld t.o.v. 2006 toegenomen. Het is zelfs de meest omvangrijke geweld vorm in onze samenleving. De meeste slachtoffers betreffen vrouwen en kinderen.
Lopende onderzoeken:
Algemeen
Mannelijke slachtioffers huiselijk geweld
Omvang ziekteverzuim door huiselijk geweld voor het bedrijfsleven
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 3
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 2
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 1
Huiselijk geweld gemeten en verdiept
Inventarisatie aanpak van huiselijk geweld
Landelijk programma nascholing voor professionals in het onderwijs
Psychological Aspects of Victimisation and Victim Assistance: Domestic Violence
Huiselijk geweld: dossieronderzoek
Mannelijke slachtioffers huiselijk geweld
De GGD Amsterdam begint een landelijk onderzoek om meer inzicht te krijgen in huiselijk geweld tegen mannen.
De GGD zoekt tweehonderd mannelijke slachtoffers van 18 jaar en ouder, liet de gezondheidsdienst donderdag weten.
Volgens de GGD melden vrouwen mishandelingen sneller dan mannen. De GGD wil graag weten wie de dader van huiselijk geweld is, hoe vaak en hoe lang het geweld plaatsvindt, of slachtoffers hier over praten en of zij aangifte hebben gedaan.
Deelnemers kunnen op www.onderzoekhuiselijkgeweld.nl anoniem een vragenlijst invullen.
Ik zou zeggen: voor de mannelijke slachtoffers. Grijp je kans om van je te laten horen.
Lopende onderzoeken:
Algemeen
Mannelijke slachtioffers huiselijk geweld
Omvang ziekteverzuim door huiselijk geweld voor het bedrijfsleven
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 3
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 2
Landelijk onderzoek naar aard en omvang huiselijk geweld. Deelproject 1
Huiselijk geweld gemeten en verdiept
Inventarisatie aanpak van huiselijk geweld
Landelijk programma nascholing voor professionals in het onderwijs
Psychological Aspects of Victimisation and Victim Assistance: Domestic Violence
Huiselijk geweld: dossieronderzoek
Mannelijke slachtioffers huiselijk geweld
De GGD Amsterdam begint een landelijk onderzoek om meer inzicht te krijgen in huiselijk geweld tegen mannen.
De GGD zoekt tweehonderd mannelijke slachtoffers van 18 jaar en ouder, liet de gezondheidsdienst donderdag weten.
Volgens de GGD melden vrouwen mishandelingen sneller dan mannen. De GGD wil graag weten wie de dader van huiselijk geweld is, hoe vaak en hoe lang het geweld plaatsvindt, of slachtoffers hier over praten en of zij aangifte hebben gedaan.
Deelnemers kunnen op www.onderzoekhuiselijkgeweld.nl anoniem een vragenlijst invullen.
Ik zou zeggen: voor de mannelijke slachtoffers. Grijp je kans om van je te laten horen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 21 juli 2009 om 13:13
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 11:34:
[...]
Geweld van kinderen binnen het gezin is ook een 'blinde vlek' in al die onderzoeken. Het komt zelden of nooit aan de orde, met name omdat men in menswetenschappelijke kring op enig moment het 'model' in de armen is gevlogen van die 'cirkel'. Daar waar een kind zijn ouders terroriseert, komt de 'cirkel' weer in beeld. Die ouders moeten niet zeuren, want het is hoe dan ook hun eigen schuld.
Die hypothese is gebaseerd op het 'tabula rasa' idee dat in de jaren zeventig de menswetenschappen begon te domineren, en hele generaties gehersenspoelde 'wetenschappers' heeft opgeleverd die niet zijn opgewassen tegen de praktijk. Deze groep zit als een kurk op de fles, tot die fles explodeert. En dat moment is niet ver meer.Dat ben ik met je eens, dat er een blinde vlek is voor gewelddadige kinderen. Ik kan ook geen onderzoek vinden naar dat verschijnsel. Ik ben benieuwd of het onderzoek naar geweld in huiselijke kring daarover ook nog met meer informatie komen zal. Alhoewel ik denk dat dit niet het geval zal zijn, omdat ik bang ben dat de focus in het onderzoek te bevooroordeeld zijn naar alle betrokkenen: vrouwen, mannen en kinderen.
[...]
Geweld van kinderen binnen het gezin is ook een 'blinde vlek' in al die onderzoeken. Het komt zelden of nooit aan de orde, met name omdat men in menswetenschappelijke kring op enig moment het 'model' in de armen is gevlogen van die 'cirkel'. Daar waar een kind zijn ouders terroriseert, komt de 'cirkel' weer in beeld. Die ouders moeten niet zeuren, want het is hoe dan ook hun eigen schuld.
Die hypothese is gebaseerd op het 'tabula rasa' idee dat in de jaren zeventig de menswetenschappen begon te domineren, en hele generaties gehersenspoelde 'wetenschappers' heeft opgeleverd die niet zijn opgewassen tegen de praktijk. Deze groep zit als een kurk op de fles, tot die fles explodeert. En dat moment is niet ver meer.Dat ben ik met je eens, dat er een blinde vlek is voor gewelddadige kinderen. Ik kan ook geen onderzoek vinden naar dat verschijnsel. Ik ben benieuwd of het onderzoek naar geweld in huiselijke kring daarover ook nog met meer informatie komen zal. Alhoewel ik denk dat dit niet het geval zal zijn, omdat ik bang ben dat de focus in het onderzoek te bevooroordeeld zijn naar alle betrokkenen: vrouwen, mannen en kinderen.
dinsdag 21 juli 2009 om 13:16
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 11:24:
En wat te denken van dit zinnetje in de Wiki-beschrijving over 'kindermoord':
'In het Nederlands strafrecht wordt ermee gedoeld op het doden van een kind door een verwarde of gedeprimeerde moeder en wordt daarmee juist het accent gelegd op een verzachtende omstandigheid in plaats van een verzwarende.'
Is het de vader? Dan is hij een wrede man die zijn agressie niet weet te bedwingen. Is het een vrouw? Dan is ze zielig.
Tja, wikipedia is nou ook niet bepaald een sterk argument he?
Kindermoord en -doodslag is apart strafbaar gesteld in 1886. Een tijd waarin vrouwen het zachtst gezegd heel lastig konden krijgen als ze een kind kregen buiten de 'geëigende' situatie. Omdat die ellende enorme vormen aan kon nemen, heeft de wetgever het wijs geacht dat als een soort verzachtende omstandigheid op te nemen. Inmiddels is de situatie nogal gewijzigd en zijn alleenstaande moeders niet bij voorbaat gedoemd tot een leven in de marge. Bijgevolg is de toepassing van dit artikel ook gewijzigd. Het wordt nu eigenlijk alleen van toepassing geacht als het gebeurt bijvoorbeeld tijdens een postnatale depressie. Iets wat per definitie alleen moeders kunnen krijgen...
Als er geen sprake is van zo'n buitengewone gemoedstoestand, of als het later gebeurd dan 'bij of kort na de geboorte' is een moeder net zo strafbaar als een vader voor 'gewoon' moord of doodslag.
PS Zolang éénoudergezinnen voor het merendeel bestaan uit moeder+kind, zal geweld binnen éénoudergezinnen ook voor het merendeel gepleegd worden door moeders. Simpelweg omdat voor vaders dan de 'toegang' tot het kind ontbreekt. Dus dat statistisch gezien dan meer moeders geweld plegen dan vaders, wil niet zeggen dat moeders ook inherent agressiever zijn.
En wat te denken van dit zinnetje in de Wiki-beschrijving over 'kindermoord':
'In het Nederlands strafrecht wordt ermee gedoeld op het doden van een kind door een verwarde of gedeprimeerde moeder en wordt daarmee juist het accent gelegd op een verzachtende omstandigheid in plaats van een verzwarende.'
Is het de vader? Dan is hij een wrede man die zijn agressie niet weet te bedwingen. Is het een vrouw? Dan is ze zielig.
Tja, wikipedia is nou ook niet bepaald een sterk argument he?
Kindermoord en -doodslag is apart strafbaar gesteld in 1886. Een tijd waarin vrouwen het zachtst gezegd heel lastig konden krijgen als ze een kind kregen buiten de 'geëigende' situatie. Omdat die ellende enorme vormen aan kon nemen, heeft de wetgever het wijs geacht dat als een soort verzachtende omstandigheid op te nemen. Inmiddels is de situatie nogal gewijzigd en zijn alleenstaande moeders niet bij voorbaat gedoemd tot een leven in de marge. Bijgevolg is de toepassing van dit artikel ook gewijzigd. Het wordt nu eigenlijk alleen van toepassing geacht als het gebeurt bijvoorbeeld tijdens een postnatale depressie. Iets wat per definitie alleen moeders kunnen krijgen...
Als er geen sprake is van zo'n buitengewone gemoedstoestand, of als het later gebeurd dan 'bij of kort na de geboorte' is een moeder net zo strafbaar als een vader voor 'gewoon' moord of doodslag.
PS Zolang éénoudergezinnen voor het merendeel bestaan uit moeder+kind, zal geweld binnen éénoudergezinnen ook voor het merendeel gepleegd worden door moeders. Simpelweg omdat voor vaders dan de 'toegang' tot het kind ontbreekt. Dus dat statistisch gezien dan meer moeders geweld plegen dan vaders, wil niet zeggen dat moeders ook inherent agressiever zijn.
dinsdag 21 juli 2009 om 13:22
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 11:03:
[...]
Het gaat er niet om dat ik er niet van 'hou'. Inderdaad 'hou' ik er niet van als iemand mij voor 'autist' uitmaakt omdat ik haar vooroordelen niet tot de mijne maak. Ik denk niet dat er erg veel mensen zijn die daar wél van 'houden'. Door-en-door mentaal-sado-masochistische types als Digi daargelaten wellicht. En dat is niet 'zomaar' een opmerking. Digi 'golft' op en neer tussen extremen die haar enerzijds op mannen doet neerzien als 'sexual predators' per definitie, terwijl ze zich gelijktijdig voor geld aan hen uitlevert. Als keuze voor haar privéleven gaat mij dat niks aan. Maar de projectie van haar zelfgekozen levensstijl verblindt haar voor de alternatieven, en levert een schijnwerkelijkheid op die ze hier projecteert op anderen.
Het argument dat vrouwen (gemiddeld) fysiek zwakker zijn dan mannen is overduidelijk je reinste onzin als 'bewijs' dat mannen DUS ook vaker gewelddadig zouden reageren in situaties waarin sprake is van een conflict tussen partners. De gemiddelde vrouw is fysiek sterker dan een kind. Zal zij DUS sneller uithalen dan het kind als er sprake is van een conflict?
Kijken we naar de natuur, dan is die logica evenmin aanwezig, waar de olifant fysiek het sterkste beest is dat we kennen, maar tevens het minst geneigd tot een gewelddadige reactie. En ook binnen één soort zijn er onwaarschijnlijk veel voorbeelden te geven van dieren waarbij het vrouwtje aanzienlijk agressiever is dan het mannetje.
Afijn, kletskoek gekoppeld aan verbaal geweld levert nog geen overtuigend argument op. En in dit specifieke geval duidt het er alleen maar op dat ik gelijk heb als ik zeg dat vrouwen in hun agressiviteit niet onder doen voor mannen. En omdat dat muntje 'maatschappelijk' niet wil vallen, en onderzoekers blind zijn voor dat gegeven, is er een ernstig probleem.
Wat een gelul weer. Nooit van testosteron gehoord? Daarom zijn mannen in de regel agressiever, autist. En van jouw karakterschets klopt geen kant, want ik haat mannen niet, ik kijk niet naar sekse maar naar het individu en richt naar mijn haat of liefde op. Ik vind jou een lul omdat je Jaap bent, niet omdat je een pik(kie) tussen je benen hebt hangen. En als van een bepaalde dienstverlening enkel mannen gebruikmaken, sja, daar kan ik weinig aan doen. Ontzettend fout gedacht van je (zoals wel vaker, en je argumentatie doet pijn aan de ogen en wat je allemaal destilleert uit teksten is zo verwrongen dat ik oprecht denk dat je niet spoort).
En als je weer over op de man spelen begint: je begon zelf, en was al heel lang begonnen door mij een oostblokhoertje te noemen dat beweert dat ze studeert en voor 25 euro en wat nootjes mannen over zich heen laat gaan (as if).
[...]
Het gaat er niet om dat ik er niet van 'hou'. Inderdaad 'hou' ik er niet van als iemand mij voor 'autist' uitmaakt omdat ik haar vooroordelen niet tot de mijne maak. Ik denk niet dat er erg veel mensen zijn die daar wél van 'houden'. Door-en-door mentaal-sado-masochistische types als Digi daargelaten wellicht. En dat is niet 'zomaar' een opmerking. Digi 'golft' op en neer tussen extremen die haar enerzijds op mannen doet neerzien als 'sexual predators' per definitie, terwijl ze zich gelijktijdig voor geld aan hen uitlevert. Als keuze voor haar privéleven gaat mij dat niks aan. Maar de projectie van haar zelfgekozen levensstijl verblindt haar voor de alternatieven, en levert een schijnwerkelijkheid op die ze hier projecteert op anderen.
Het argument dat vrouwen (gemiddeld) fysiek zwakker zijn dan mannen is overduidelijk je reinste onzin als 'bewijs' dat mannen DUS ook vaker gewelddadig zouden reageren in situaties waarin sprake is van een conflict tussen partners. De gemiddelde vrouw is fysiek sterker dan een kind. Zal zij DUS sneller uithalen dan het kind als er sprake is van een conflict?
Kijken we naar de natuur, dan is die logica evenmin aanwezig, waar de olifant fysiek het sterkste beest is dat we kennen, maar tevens het minst geneigd tot een gewelddadige reactie. En ook binnen één soort zijn er onwaarschijnlijk veel voorbeelden te geven van dieren waarbij het vrouwtje aanzienlijk agressiever is dan het mannetje.
Afijn, kletskoek gekoppeld aan verbaal geweld levert nog geen overtuigend argument op. En in dit specifieke geval duidt het er alleen maar op dat ik gelijk heb als ik zeg dat vrouwen in hun agressiviteit niet onder doen voor mannen. En omdat dat muntje 'maatschappelijk' niet wil vallen, en onderzoekers blind zijn voor dat gegeven, is er een ernstig probleem.
Wat een gelul weer. Nooit van testosteron gehoord? Daarom zijn mannen in de regel agressiever, autist. En van jouw karakterschets klopt geen kant, want ik haat mannen niet, ik kijk niet naar sekse maar naar het individu en richt naar mijn haat of liefde op. Ik vind jou een lul omdat je Jaap bent, niet omdat je een pik(kie) tussen je benen hebt hangen. En als van een bepaalde dienstverlening enkel mannen gebruikmaken, sja, daar kan ik weinig aan doen. Ontzettend fout gedacht van je (zoals wel vaker, en je argumentatie doet pijn aan de ogen en wat je allemaal destilleert uit teksten is zo verwrongen dat ik oprecht denk dat je niet spoort).
En als je weer over op de man spelen begint: je begon zelf, en was al heel lang begonnen door mij een oostblokhoertje te noemen dat beweert dat ze studeert en voor 25 euro en wat nootjes mannen over zich heen laat gaan (as if).
dinsdag 21 juli 2009 om 13:25
Maar goed, Jaap, zie jij niet gewoon de basis van wetenschap over het hoofd? Namelijk dat een hypothese wordt onderzocht om te kijken of die waar is?
Hypothese = er is een cirkel van geweld.
Onderzoek = is die cirkel er en zo ja, wat kunnen we eraan doen om die te verbreken.
Goed, je gaat niet in het wilde weg wat hypothesen lopen toetsen, althans dat mag je hopen, dus er moet op zijn minst enige indicatie zijn dat die hypothese klopt. Maar iedereen met een beetje ervaring in hoe kinderen opgroeien in zo'n situatie van structureel geweld, kan je vertellen dat het op z'n minst flink lastig is voor een kind om dan andere instrumenten aan te leren om met frustraties om te gaan dan het instrument dat hij dag in dag uit toegepast ziet: geweld. Dus die indicatie is er, vanuit de praktijk. Nu aan de wetenschap om die te bevestigen dan wel te ontkrachten.
Jij wil kennelijk niet dat het onderzocht wordt "want het is niet zo en het berust op de achterhaalde idee van de tabula rasa"
Lijkt me nogal een kortzichtige en censurerende mening. "Gij zult alleen onderzoeken wat Jaap logisch voorkomt"
Hypothese = er is een cirkel van geweld.
Onderzoek = is die cirkel er en zo ja, wat kunnen we eraan doen om die te verbreken.
Goed, je gaat niet in het wilde weg wat hypothesen lopen toetsen, althans dat mag je hopen, dus er moet op zijn minst enige indicatie zijn dat die hypothese klopt. Maar iedereen met een beetje ervaring in hoe kinderen opgroeien in zo'n situatie van structureel geweld, kan je vertellen dat het op z'n minst flink lastig is voor een kind om dan andere instrumenten aan te leren om met frustraties om te gaan dan het instrument dat hij dag in dag uit toegepast ziet: geweld. Dus die indicatie is er, vanuit de praktijk. Nu aan de wetenschap om die te bevestigen dan wel te ontkrachten.
Jij wil kennelijk niet dat het onderzocht wordt "want het is niet zo en het berust op de achterhaalde idee van de tabula rasa"
Lijkt me nogal een kortzichtige en censurerende mening. "Gij zult alleen onderzoeken wat Jaap logisch voorkomt"
dinsdag 21 juli 2009 om 13:25
dinsdag 21 juli 2009 om 13:57
dinsdag 21 juli 2009 om 20:31
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 12:36:
[...]
Ik haal het er niet uit. Ze schrijft over haar eigen angsten. En noemt mij een 'autist'. Wat jij erin leest, kom ik niet tegen in dat stuk.
Daarnaast is het niet juist wat jij zegt. Geweld door vrouwen kan héél erg dodelijk zijn. En zoals ik al eerder betoogde, hebben vrouwen er bovendien een handje van om mannen op hun vriend of echtgenoot af te sturen. Dan kun je wel volhouden dat het uiteindelijk die ingehuurde kracht is (vaak de nieuwe vriend, of iemand met de aspiratie om dat te worden), die zich schuldig maakt aan het gebruik van geweld, maar dat is hier net zo valide als betogen dat de kogel iemand vermoordde, en niet degene die het pistool afvuurde.
Zoals gezegd is er onderzoek voorhanden dat eerder wijst op het tegenovergestelde. Maar persoonlijk kunnen die getallen mij niet overdreven boeien. Je hebt alleen de juiste waarneming nodig om tot de juiste actie te komen. En niet een politiek correcte wijsheid.
Kom op! Loop eens een rondje door de gevangenis (of de statistieken) om erachter te komen hoe zeer veel meer mannen dan vrouwen er tot geweldsdaden met een dodelijke afloop komen. En als een vrouw een man inhuurt is het nog altijd die man die gewelddadig is. Ik weet niet hoe jij wil betogen dat vrouwen meer, of in gelijke getallen, gewelddadig zijn dan mannen in een huiselijke situatie als in de buitenwereld mannen veruit in de meerderheid zijn als het op geweldsdelicten aankomt.
Beetje frusti dat tegenwoordig een battle of words, zo er al een gevecht moet zijn, de norm is in plaats van een battle of fists?
Wat mij, en velen, betreft is de norm overigens geen gevecht maar gelijkwaardigheid, en die wordt bereikt door assertiviteit en bereidheid tot welberedeneerde compromissen. Waarbij dan inderdaad iets van het incasseringsvermogen van een man of vrouw wordt verwacht.
[...]
Ik haal het er niet uit. Ze schrijft over haar eigen angsten. En noemt mij een 'autist'. Wat jij erin leest, kom ik niet tegen in dat stuk.
Daarnaast is het niet juist wat jij zegt. Geweld door vrouwen kan héél erg dodelijk zijn. En zoals ik al eerder betoogde, hebben vrouwen er bovendien een handje van om mannen op hun vriend of echtgenoot af te sturen. Dan kun je wel volhouden dat het uiteindelijk die ingehuurde kracht is (vaak de nieuwe vriend, of iemand met de aspiratie om dat te worden), die zich schuldig maakt aan het gebruik van geweld, maar dat is hier net zo valide als betogen dat de kogel iemand vermoordde, en niet degene die het pistool afvuurde.
Zoals gezegd is er onderzoek voorhanden dat eerder wijst op het tegenovergestelde. Maar persoonlijk kunnen die getallen mij niet overdreven boeien. Je hebt alleen de juiste waarneming nodig om tot de juiste actie te komen. En niet een politiek correcte wijsheid.
Kom op! Loop eens een rondje door de gevangenis (of de statistieken) om erachter te komen hoe zeer veel meer mannen dan vrouwen er tot geweldsdaden met een dodelijke afloop komen. En als een vrouw een man inhuurt is het nog altijd die man die gewelddadig is. Ik weet niet hoe jij wil betogen dat vrouwen meer, of in gelijke getallen, gewelddadig zijn dan mannen in een huiselijke situatie als in de buitenwereld mannen veruit in de meerderheid zijn als het op geweldsdelicten aankomt.
Beetje frusti dat tegenwoordig een battle of words, zo er al een gevecht moet zijn, de norm is in plaats van een battle of fists?
Wat mij, en velen, betreft is de norm overigens geen gevecht maar gelijkwaardigheid, en die wordt bereikt door assertiviteit en bereidheid tot welberedeneerde compromissen. Waarbij dan inderdaad iets van het incasseringsvermogen van een man of vrouw wordt verwacht.
