Actueel
alle pijlers
De cirkel van huiselijk geweld
woensdag 8 juli 2009 om 10:47
Gebaseerd op de dubieuze theorie dat het gebruik van geweld wordt 'geleerd', hebben de grote steden besloten een grootscheeps onderzoek te starten.
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
zaterdag 18 juli 2009 om 23:05
quote:mamzelle schreef op 14 juli 2009 @ 14:06:
[...]
1. Zo beperkt is dit aantal mensen niet anders was huiselijk geweld geen maatschappelijk probleem.
[...]
2. Het model wordt vastgesteld omdat toch wel erg veel slachtoffers overeenkomstige ervaringen/trauma's hebben. Dat er ook slachtoffers zijn die e.e.a. op een andere manier ervaren/verwerken, soit. De grootste gemene deler aan kunnen pakken is al heel wat.
Uit een al dan niet vermeende cirkel te worden bevrijd alvorens je dader wordt (of slachtoffer) is toch alleen maar fijn? Wie is er slechter geworden van SoVa of agressieregulatietraining?
[...]
3. In het daderprofiel komen ook vrouwen voor omdat het onderzoek gaat over huiselijk geweld, en niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Dat het overgrote deel van de daders man is is in deze irrelevant.
[...]
4. Misschien ben je niet bang uitgevallen omdat het geweld niet dichtbij genoeg kwam, als in: de dreiging jouw dagelijks leven voor jarenlang diep doordrong. Misschien omdat het incidenteel bleef. Heel veel vrouwen passeren het station van acute angst, gelukkig. Triggervrij blijven is heel erg afhankelijk van de situaties die deze vrouwen na de relatie zullen ontmoeten.
Idem dito bij mannen die gewelds- of dreigingservaringen hebben.
Sub 1. Iets is een 'maatschappelijk probleem' als iemand met autoriteit het als zodanig aanduidt. Ongeacht de realiteit. En in een land waarin je niet meetelt als je niet ergens 'actie' voor voert, verzuipen we in de 'maatschappelijke problemen'.
Sub 2. Het model is vooral een instrument om vraag te creëren.
Sub 3. Zoals ik nu al een aantal keer heb gezegd, waarbij ik heb verwezen naar relevante rapporten, zijn er onderzoekers die hebben aangetoond dat het beeld van de man als dader volkomen onjuist is. Dat daar hier op het forum domweg niet op wordt gereageerd, is tekenend voor de situatie. Dergelijk onderzoek wordt niet tegengesproken. Het wordt om politieke redenen domweg genegeerd. In zo'n klimaat kun je niet eens hópen op het terugdringen van het fenomeen.
Sub 4. Verschillende mensen reageren gewoon verschillend op dreigingen van allerlei soort. De één is sneller bang, of blijft langer bang dan de ander. Er zijn ook drie typische manieren te onderscheiden waarop mensen op dreiging reageren (vluchten, confronteren, onderhandelen). Elk met z'n eigen nuances.
Er zijn behoorlijk wat mensen met 'pleinvrees', maar er is bij mijn weten niemand zo gek om ervoor te pleiten dan maar geen pleinen meer aan te leggen. Anderzijds is het aantal xenofoben kennelijk groot genoeg om de PVV tot grootste partij van het land te laten groeien. Met andere woorden: Hoeveel incasseringsvermogen is 'normaal', en is het realistisch om te streven naar het uitbannen van de bron van de angst die men heeft? Hoe groot is de schade die je aanricht, aan de maatschappij en het individuele belang, als je je zin doordrijft? Ik zal je vertellen dat ik toch niet enthousiast kan worden van het idee dat ik verplicht op cursus zou moeten omdat ik het slachtoffer ben geweest van geweld (volgens de normen van een geitenwollensokkenmafkees), en daardoor een potentiële dader zou zijn.
[...]
1. Zo beperkt is dit aantal mensen niet anders was huiselijk geweld geen maatschappelijk probleem.
[...]
2. Het model wordt vastgesteld omdat toch wel erg veel slachtoffers overeenkomstige ervaringen/trauma's hebben. Dat er ook slachtoffers zijn die e.e.a. op een andere manier ervaren/verwerken, soit. De grootste gemene deler aan kunnen pakken is al heel wat.
Uit een al dan niet vermeende cirkel te worden bevrijd alvorens je dader wordt (of slachtoffer) is toch alleen maar fijn? Wie is er slechter geworden van SoVa of agressieregulatietraining?
[...]
3. In het daderprofiel komen ook vrouwen voor omdat het onderzoek gaat over huiselijk geweld, en niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Dat het overgrote deel van de daders man is is in deze irrelevant.
[...]
4. Misschien ben je niet bang uitgevallen omdat het geweld niet dichtbij genoeg kwam, als in: de dreiging jouw dagelijks leven voor jarenlang diep doordrong. Misschien omdat het incidenteel bleef. Heel veel vrouwen passeren het station van acute angst, gelukkig. Triggervrij blijven is heel erg afhankelijk van de situaties die deze vrouwen na de relatie zullen ontmoeten.
Idem dito bij mannen die gewelds- of dreigingservaringen hebben.
Sub 1. Iets is een 'maatschappelijk probleem' als iemand met autoriteit het als zodanig aanduidt. Ongeacht de realiteit. En in een land waarin je niet meetelt als je niet ergens 'actie' voor voert, verzuipen we in de 'maatschappelijke problemen'.
Sub 2. Het model is vooral een instrument om vraag te creëren.
Sub 3. Zoals ik nu al een aantal keer heb gezegd, waarbij ik heb verwezen naar relevante rapporten, zijn er onderzoekers die hebben aangetoond dat het beeld van de man als dader volkomen onjuist is. Dat daar hier op het forum domweg niet op wordt gereageerd, is tekenend voor de situatie. Dergelijk onderzoek wordt niet tegengesproken. Het wordt om politieke redenen domweg genegeerd. In zo'n klimaat kun je niet eens hópen op het terugdringen van het fenomeen.
Sub 4. Verschillende mensen reageren gewoon verschillend op dreigingen van allerlei soort. De één is sneller bang, of blijft langer bang dan de ander. Er zijn ook drie typische manieren te onderscheiden waarop mensen op dreiging reageren (vluchten, confronteren, onderhandelen). Elk met z'n eigen nuances.
Er zijn behoorlijk wat mensen met 'pleinvrees', maar er is bij mijn weten niemand zo gek om ervoor te pleiten dan maar geen pleinen meer aan te leggen. Anderzijds is het aantal xenofoben kennelijk groot genoeg om de PVV tot grootste partij van het land te laten groeien. Met andere woorden: Hoeveel incasseringsvermogen is 'normaal', en is het realistisch om te streven naar het uitbannen van de bron van de angst die men heeft? Hoe groot is de schade die je aanricht, aan de maatschappij en het individuele belang, als je je zin doordrijft? Ik zal je vertellen dat ik toch niet enthousiast kan worden van het idee dat ik verplicht op cursus zou moeten omdat ik het slachtoffer ben geweest van geweld (volgens de normen van een geitenwollensokkenmafkees), en daardoor een potentiële dader zou zijn.
zondag 19 juli 2009 om 13:02
quote:jaap schreef op 18 juli 2009 @ 22:37:
Het zal aan mij liggen, maar ik krijg de indruk dat je twee onverenigbare belangen samen tracht te brengen. Enerzijds wil je mij graag 'bashen',
Beetje vreemde indruk. Ik ben het er simpelweg niet mee eens dat er een explosie van geweld is.
maar anderzijds wil je ook 'onderzoek' naar huiselijk geweld niet frustreren. Het komt mij voor dat áls het juist is dat je de conclusie mag trekken dat geweld juist héél veel minder voorkomt dan in het verleden, je de dingen maar gewoon op z'n beloop zou moeten laten.
Ik vind dat helemaal niet onverenigbaar. Er is een positieve ontwikkeling, maar waarom zou je niet naar nog veel beter kunnen streven?
Dat ik het niet met je eens ben, en ook op Pinker in dit opzicht kritiek heb (omdat hij die suggestie wekt), heb ik getracht te onderbouwen met argumenten. Wat anno 2009 wordt aangeduid met 'geweld' is iets anders dan wat een eeuw geleden met 'geweld' werd aangeduid.
Geweld is in mijn ogen geweld. Ik zie geen reden om allerlei verschillende definities te hanteren. Je zou wel kunnen zeggen dat als het extreme geweld afneemt, je ook de minder heftige varianten wil aanpakken. Maslow. Hoewel, is het geweld van een man die zijn vrouw mishandelt en vermoordt minder heftig dan een oorlog? Moord is moord.
Sommige historici overdreven welbewust het aantal gedode tegenstanders vanuit propagandistisch perspectief, waarbij het anno 2009 bijna onmogelijk is te achterhalen wat nou waar was. Kijk naar de Armeense slachtoffers ten tijde van de confrontatie met de Turken. Of het aantal slachtoffers van Stalin. Of Mao. De verschillen zijn gigantisch. Vele duizenden procenten.
Ontkennen is altijd een beproefde strategie. Dan houdt elke discussie op.
Zoals reeds helemaal in het begin betoogd, is de definitie van geweld extreem subjectief. De één krijgt een pak slaag, en maalt er niet om. De ander loopt een leven lang van therapeut naar therapeut en is praktisch invalide in geestelijk opzicht.
Dus?
Het zal aan mij liggen, maar ik krijg de indruk dat je twee onverenigbare belangen samen tracht te brengen. Enerzijds wil je mij graag 'bashen',
Beetje vreemde indruk. Ik ben het er simpelweg niet mee eens dat er een explosie van geweld is.
maar anderzijds wil je ook 'onderzoek' naar huiselijk geweld niet frustreren. Het komt mij voor dat áls het juist is dat je de conclusie mag trekken dat geweld juist héél veel minder voorkomt dan in het verleden, je de dingen maar gewoon op z'n beloop zou moeten laten.
Ik vind dat helemaal niet onverenigbaar. Er is een positieve ontwikkeling, maar waarom zou je niet naar nog veel beter kunnen streven?
Dat ik het niet met je eens ben, en ook op Pinker in dit opzicht kritiek heb (omdat hij die suggestie wekt), heb ik getracht te onderbouwen met argumenten. Wat anno 2009 wordt aangeduid met 'geweld' is iets anders dan wat een eeuw geleden met 'geweld' werd aangeduid.
Geweld is in mijn ogen geweld. Ik zie geen reden om allerlei verschillende definities te hanteren. Je zou wel kunnen zeggen dat als het extreme geweld afneemt, je ook de minder heftige varianten wil aanpakken. Maslow. Hoewel, is het geweld van een man die zijn vrouw mishandelt en vermoordt minder heftig dan een oorlog? Moord is moord.
Sommige historici overdreven welbewust het aantal gedode tegenstanders vanuit propagandistisch perspectief, waarbij het anno 2009 bijna onmogelijk is te achterhalen wat nou waar was. Kijk naar de Armeense slachtoffers ten tijde van de confrontatie met de Turken. Of het aantal slachtoffers van Stalin. Of Mao. De verschillen zijn gigantisch. Vele duizenden procenten.
Ontkennen is altijd een beproefde strategie. Dan houdt elke discussie op.
Zoals reeds helemaal in het begin betoogd, is de definitie van geweld extreem subjectief. De één krijgt een pak slaag, en maalt er niet om. De ander loopt een leven lang van therapeut naar therapeut en is praktisch invalide in geestelijk opzicht.
Dus?
zondag 19 juli 2009 om 15:11
Dit schiet niet op. Jij hebt een mening, en je wil niet luisteren naar de argumenten die strijdig zijn met die mening. Jij bent het er niet mee eens dat er sprake is van een explosie van geweld, en haalt daarbij als enige bewijs het standpunt van een autoriteit aan. Althans, iemand waarvan jij denkt dat ik die persoon in alles op zijn woord geloof. Dát is dus die 'authority bias' waar ik het over had. En voor mij werkt dat niet.
'Geweld is geweld'. Zoals je HIER, , of HIER, of HIER , of HIER (en op vele andere plaatsen) kunt lezen wemelt het van de definities en uitleg.
Het is typisch dat bijna alle definities trachten een beschrijving te produceren die abstracte daden onder één noemer brengt, terwijl het al héél lang bekend is dat geweld in belangrijke mate een kwestie van perceptie van het slachtoffer is, en amper samenhangt met de intenties van de dader, of de observaties van een 'onafhankelijk' waarnemer. Daar is uiteraard wel een heel goede reden voor, want subjectieve waarneming in een definitie vangen is domweg een onmogelijke opgave.
De gevolgen van die discrepantie is dat het eenieder vrij staat om een definitie van toepassing te verklaren op een bepaalde situatie, en dat je feitelijk dus nooit iets kunt weten over geweld wat de moeite waard is. Al helemaal niet waardoor het wordt veroorzaakt. En dus ook niet hoe je het zou kunnen bestrijden. Een visvijver met extreem troebel water waar de miljoenen overheidsgeld met bakken tegelijk in verdwijnt.
'Geweld is geweld'. Zoals je HIER, , of HIER, of HIER , of HIER (en op vele andere plaatsen) kunt lezen wemelt het van de definities en uitleg.
Het is typisch dat bijna alle definities trachten een beschrijving te produceren die abstracte daden onder één noemer brengt, terwijl het al héél lang bekend is dat geweld in belangrijke mate een kwestie van perceptie van het slachtoffer is, en amper samenhangt met de intenties van de dader, of de observaties van een 'onafhankelijk' waarnemer. Daar is uiteraard wel een heel goede reden voor, want subjectieve waarneming in een definitie vangen is domweg een onmogelijke opgave.
De gevolgen van die discrepantie is dat het eenieder vrij staat om een definitie van toepassing te verklaren op een bepaalde situatie, en dat je feitelijk dus nooit iets kunt weten over geweld wat de moeite waard is. Al helemaal niet waardoor het wordt veroorzaakt. En dus ook niet hoe je het zou kunnen bestrijden. Een visvijver met extreem troebel water waar de miljoenen overheidsgeld met bakken tegelijk in verdwijnt.
zondag 19 juli 2009 om 15:56
http://www.vub.ac.be/wete ... Thesis_CRenckens_Zijn.pdf
zondag 19 juli 2009 om 21:25
quote:jaap schreef op 18 juli 2009 @ 23:05:
[...]
Sub 1. Iets is een 'maatschappelijk probleem' als iemand met autoriteit het als zodanig aanduidt. Ongeacht de realiteit. En in een land waarin je niet meetelt als je niet ergens 'actie' voor voert, verzuipen we in de 'maatschappelijke problemen'.
Sub 2. Het model is vooral een instrument om vraag te creëren.
Sub 3. Zoals ik nu al een aantal keer heb gezegd, waarbij ik heb verwezen naar relevante rapporten, zijn er onderzoekers die hebben aangetoond dat het beeld van de man als dader volkomen onjuist is. Dat daar hier op het forum domweg niet op wordt gereageerd, is tekenend voor de situatie. Dergelijk onderzoek wordt niet tegengesproken. Het wordt om politieke redenen domweg genegeerd. In zo'n klimaat kun je niet eens hópen op het terugdringen van het fenomeen.
Sub 4. Verschillende mensen reageren gewoon verschillend op dreigingen van allerlei soort. De één is sneller bang, of blijft langer bang dan de ander. Er zijn ook drie typische manieren te onderscheiden waarop mensen op dreiging reageren (vluchten, confronteren, onderhandelen). Elk met z'n eigen nuances.
Er zijn behoorlijk wat mensen met 'pleinvrees', maar er is bij mijn weten niemand zo gek om ervoor te pleiten dan maar geen pleinen meer aan te leggen. Anderzijds is het aantal xenofoben kennelijk groot genoeg om de PVV tot grootste partij van het land te laten groeien. Met andere woorden: Hoeveel incasseringsvermogen is 'normaal', en is het realistisch om te streven naar het uitbannen van de bron van de angst die men heeft? Hoe groot is de schade die je aanricht, aan de maatschappij en het individuele belang, als je je zin doordrijft? Ik zal je vertellen dat ik toch niet enthousiast kan worden van het idee dat ik verplicht op cursus zou moeten omdat ik het slachtoffer ben geweest van geweld (volgens de normen van een geitenwollensokkenmafkees), en daardoor een potentiële dader zou zijn.
1. Waarom zou een autoriteit iets als probleem aanmerken als het geen probleem is? En kom dan niet met dat aloude verhaaltje van geldverslindende pseudowetenschappers.
2. Vraag creeeren? En waarom dan wel weer? Zonder dat model zou er geen behoefte bestaan bij een grote groep slachtoffers aan een oplossing voor het geweld, al is het maar voor de toekomstige exen van hun ex?
3. Volgens mij stel ik al dat huiselijk geweld door zowel mannen als vrouwen in de kijker komt te staan binnen dit onderzoek. Hoezo negeren van het geweld door vrouwen dan?
4.Jij hebt misschien geen behoefte aan een cursus, kinderen die binnen een gezin opgroeien waar geweld voorkomt waarschijnlijk wel. Kinderen zijn sowieso allesconsumeerders. Kinderen die overigens op school wel ongevraagd leren over omgangsvormen etc., wat is dan het bezwaar tegen een tandje extra als ze onder ver minder dan ideale omstandigheden opgroeien?
Ik begrijp dat je je dit onderzoek persoonlijk aantrekt. Ik zou als ik jou was nog eens over dit onderzoek lezen, het ging niet over volwassen slachtoffers van geweld, maar over jongeren die geconfronteerd worden/werden met huiselijk geweld. Lijkt me evident dat geweld bij een jongere heel anders binnenkomt dan bij een volwassene die al het een en ander aan referentiekader heeft opgebouwd.
[...]
Sub 1. Iets is een 'maatschappelijk probleem' als iemand met autoriteit het als zodanig aanduidt. Ongeacht de realiteit. En in een land waarin je niet meetelt als je niet ergens 'actie' voor voert, verzuipen we in de 'maatschappelijke problemen'.
Sub 2. Het model is vooral een instrument om vraag te creëren.
Sub 3. Zoals ik nu al een aantal keer heb gezegd, waarbij ik heb verwezen naar relevante rapporten, zijn er onderzoekers die hebben aangetoond dat het beeld van de man als dader volkomen onjuist is. Dat daar hier op het forum domweg niet op wordt gereageerd, is tekenend voor de situatie. Dergelijk onderzoek wordt niet tegengesproken. Het wordt om politieke redenen domweg genegeerd. In zo'n klimaat kun je niet eens hópen op het terugdringen van het fenomeen.
Sub 4. Verschillende mensen reageren gewoon verschillend op dreigingen van allerlei soort. De één is sneller bang, of blijft langer bang dan de ander. Er zijn ook drie typische manieren te onderscheiden waarop mensen op dreiging reageren (vluchten, confronteren, onderhandelen). Elk met z'n eigen nuances.
Er zijn behoorlijk wat mensen met 'pleinvrees', maar er is bij mijn weten niemand zo gek om ervoor te pleiten dan maar geen pleinen meer aan te leggen. Anderzijds is het aantal xenofoben kennelijk groot genoeg om de PVV tot grootste partij van het land te laten groeien. Met andere woorden: Hoeveel incasseringsvermogen is 'normaal', en is het realistisch om te streven naar het uitbannen van de bron van de angst die men heeft? Hoe groot is de schade die je aanricht, aan de maatschappij en het individuele belang, als je je zin doordrijft? Ik zal je vertellen dat ik toch niet enthousiast kan worden van het idee dat ik verplicht op cursus zou moeten omdat ik het slachtoffer ben geweest van geweld (volgens de normen van een geitenwollensokkenmafkees), en daardoor een potentiële dader zou zijn.
1. Waarom zou een autoriteit iets als probleem aanmerken als het geen probleem is? En kom dan niet met dat aloude verhaaltje van geldverslindende pseudowetenschappers.
2. Vraag creeeren? En waarom dan wel weer? Zonder dat model zou er geen behoefte bestaan bij een grote groep slachtoffers aan een oplossing voor het geweld, al is het maar voor de toekomstige exen van hun ex?
3. Volgens mij stel ik al dat huiselijk geweld door zowel mannen als vrouwen in de kijker komt te staan binnen dit onderzoek. Hoezo negeren van het geweld door vrouwen dan?
4.Jij hebt misschien geen behoefte aan een cursus, kinderen die binnen een gezin opgroeien waar geweld voorkomt waarschijnlijk wel. Kinderen zijn sowieso allesconsumeerders. Kinderen die overigens op school wel ongevraagd leren over omgangsvormen etc., wat is dan het bezwaar tegen een tandje extra als ze onder ver minder dan ideale omstandigheden opgroeien?
Ik begrijp dat je je dit onderzoek persoonlijk aantrekt. Ik zou als ik jou was nog eens over dit onderzoek lezen, het ging niet over volwassen slachtoffers van geweld, maar over jongeren die geconfronteerd worden/werden met huiselijk geweld. Lijkt me evident dat geweld bij een jongere heel anders binnenkomt dan bij een volwassene die al het een en ander aan referentiekader heeft opgebouwd.
maandag 20 juli 2009 om 09:43
Ach joh, laten we gewoon met z'n allen blij zijn voor Jaap. Het is overduidelijk dat hij noch direct, noch indirect ook maar enige ervaring heeft met opgroeien in een situatie van huiselijk geweld (betere term trouwens is relationeel geweld, er is maar weinig huiselijks aan). En dat is toch hartstikke mooi voor hem??
Dat in de praktijk er wel degelijk een beeld opdoemt dat vrij desastreus lijkt voor kinderen die op een redelijk frequente basis moeten aanschouwen hoe de ene ouder de ander slaat, of de ander de een, of beiden elkaar: laat dat nou maar aan de échte wetenschappers over. Hoe eerder daar wordt ingegrepen, hoe beter. En die laten zich echt niet weerhouden door een Jaap meer of minder want die weten wel beter.
Dat in de praktijk er wel degelijk een beeld opdoemt dat vrij desastreus lijkt voor kinderen die op een redelijk frequente basis moeten aanschouwen hoe de ene ouder de ander slaat, of de ander de een, of beiden elkaar: laat dat nou maar aan de échte wetenschappers over. Hoe eerder daar wordt ingegrepen, hoe beter. En die laten zich echt niet weerhouden door een Jaap meer of minder want die weten wel beter.
maandag 20 juli 2009 om 11:30
quote:Oostvogel schreef op 19 juli 2009 @ 15:56:
http://www.vub.ac.be/wete ... Thesis_CRenckens_Zijn.pdfHet 'grappige' is dat hier, zoals nagenoeg altijd wanneer het over 'huiselijk/partner-geweld' gaat, de vrouw eruit wordt gelicht als het slachtoffer. Zeker bij psychisch geweld is dat bizar. Zo'n keuze wordt uitsluitend ingegeven door 'politieke correctheid'.
http://www.vub.ac.be/wete ... Thesis_CRenckens_Zijn.pdfHet 'grappige' is dat hier, zoals nagenoeg altijd wanneer het over 'huiselijk/partner-geweld' gaat, de vrouw eruit wordt gelicht als het slachtoffer. Zeker bij psychisch geweld is dat bizar. Zo'n keuze wordt uitsluitend ingegeven door 'politieke correctheid'.
maandag 20 juli 2009 om 11:33
maandag 20 juli 2009 om 12:03
quote:mamzelle schreef op 19 juli 2009 @ 21:25:
1. Waarom zou een autoriteit iets als probleem aanmerken als het geen probleem is? En kom dan niet met dat aloude verhaaltje van geldverslindende pseudowetenschappers.
2. Vraag creeeren? En waarom dan wel weer? Zonder dat model zou er geen behoefte bestaan bij een grote groep slachtoffers aan een oplossing voor het geweld, al is het maar voor de toekomstige exen van hun ex?
3. Volgens mij stel ik al dat huiselijk geweld door zowel mannen als vrouwen in de kijker komt te staan binnen dit onderzoek. Hoezo negeren van het geweld door vrouwen dan?
4.Jij hebt misschien geen behoefte aan een cursus, kinderen die binnen een gezin opgroeien waar geweld voorkomt waarschijnlijk wel. Kinderen zijn sowieso allesconsumeerders. Kinderen die overigens op school wel ongevraagd leren over omgangsvormen etc., wat is dan het bezwaar tegen een tandje extra als ze onder ver minder dan ideale omstandigheden opgroeien?
Ik begrijp dat je je dit onderzoek persoonlijk aantrekt. Ik zou als ik jou was nog eens over dit onderzoek lezen, het ging niet over volwassen slachtoffers van geweld, maar over jongeren die geconfronteerd worden/werden met huiselijk geweld. Lijkt me evident dat geweld bij een jongere heel anders binnenkomt dan bij een volwassene die al het een en ander aan referentiekader heeft opgebouwd.
Sub1. en 2. Er wordt 'vraag' gecreëerd door beroepsgroepen met een groeiende behoefte aan werkgelegenheid. En politici op zoek naar stemmen. Mensen stemmen (in overgrote meerderheid) op politici die de indruk wekken problemen op te kunnen lossen.
Het wordt problematisch als de 'oplossingen' niet blijken te werken, het probleem alleen maar groter maken, en nieuwe problemen oproepen, cq mensen die geen problemen hebben onderwerpen aan onderzoek en het vreten van 'verplichte kost'. Dit alles bovenop het economische probleem dat het geld dat voor dit soort excercities nodig is onttrokken wordt aan de 'Algemene Middelen', welk geld opgehoest moet worden door mensen die in de 'échte economie' hun geld verdienen. De spankracht van die 'échte economie' wordt al zwáár op de proef gesteld, en het lijkt mij nu van nóg meer belang dan in het verleden om geen geld over de balk te smijten. Het vrijmaken van aanzienlijke bedragen voor het hobbyen van een groep menswetenschappers die grossieren in missers lijkt mij anno 2009 onverantwoord. En dat komt dus nog bovenop de constatering dat al die maatregelen niet werken, of zelfs de bestaande situatie erger maken.
Sub 3. Dat zou een mega-trendbreuk zijn, en ik ben benieuwd waar je dat op baseert, als je bedoelt dat daarvoor het fundamentele onderzoek dat nodig is geheel opnieuw gedaan zal worden. Alleen al de these van een 'Cirkel van Geweld' komt dan op losse schroeven te staan. Waarmee het hele onderzoek ten minste ongelukkig is ingekleed waar het de presentatie in de media en op de website van het onderzoeksbureau betreft.
Sub 4. Kinderen wordt al sinds mensenheugenis op school geleerd dat het gebruik van geweld, anders dan uit zelfverdediging, pertinent wordt afgekeurd. Daar gaat het niet om.
Ik trek het mij niet persoonlijk aan. Daar is geen reden voor. En je aanname over de verwerking van confrontaties met geweld is strijdig met de realiteit. Dat wil zeggen: Het ene kind is het andere niet. En in sommige gevallen is het ontbreken van een 'referentiekader' de beste garantie dat er geen 'trauma' of 'psychose' ontstaat. Onderzoekers die écht hun best doen staan regelmatig versteld van de veerkracht van kinderen in dit opzicht, waar volwassenen die veerkracht verloren hebben en bijna automatisch terugvallen in een hulpbehoevende toestand.
1. Waarom zou een autoriteit iets als probleem aanmerken als het geen probleem is? En kom dan niet met dat aloude verhaaltje van geldverslindende pseudowetenschappers.
2. Vraag creeeren? En waarom dan wel weer? Zonder dat model zou er geen behoefte bestaan bij een grote groep slachtoffers aan een oplossing voor het geweld, al is het maar voor de toekomstige exen van hun ex?
3. Volgens mij stel ik al dat huiselijk geweld door zowel mannen als vrouwen in de kijker komt te staan binnen dit onderzoek. Hoezo negeren van het geweld door vrouwen dan?
4.Jij hebt misschien geen behoefte aan een cursus, kinderen die binnen een gezin opgroeien waar geweld voorkomt waarschijnlijk wel. Kinderen zijn sowieso allesconsumeerders. Kinderen die overigens op school wel ongevraagd leren over omgangsvormen etc., wat is dan het bezwaar tegen een tandje extra als ze onder ver minder dan ideale omstandigheden opgroeien?
Ik begrijp dat je je dit onderzoek persoonlijk aantrekt. Ik zou als ik jou was nog eens over dit onderzoek lezen, het ging niet over volwassen slachtoffers van geweld, maar over jongeren die geconfronteerd worden/werden met huiselijk geweld. Lijkt me evident dat geweld bij een jongere heel anders binnenkomt dan bij een volwassene die al het een en ander aan referentiekader heeft opgebouwd.
Sub1. en 2. Er wordt 'vraag' gecreëerd door beroepsgroepen met een groeiende behoefte aan werkgelegenheid. En politici op zoek naar stemmen. Mensen stemmen (in overgrote meerderheid) op politici die de indruk wekken problemen op te kunnen lossen.
Het wordt problematisch als de 'oplossingen' niet blijken te werken, het probleem alleen maar groter maken, en nieuwe problemen oproepen, cq mensen die geen problemen hebben onderwerpen aan onderzoek en het vreten van 'verplichte kost'. Dit alles bovenop het economische probleem dat het geld dat voor dit soort excercities nodig is onttrokken wordt aan de 'Algemene Middelen', welk geld opgehoest moet worden door mensen die in de 'échte economie' hun geld verdienen. De spankracht van die 'échte economie' wordt al zwáár op de proef gesteld, en het lijkt mij nu van nóg meer belang dan in het verleden om geen geld over de balk te smijten. Het vrijmaken van aanzienlijke bedragen voor het hobbyen van een groep menswetenschappers die grossieren in missers lijkt mij anno 2009 onverantwoord. En dat komt dus nog bovenop de constatering dat al die maatregelen niet werken, of zelfs de bestaande situatie erger maken.
Sub 3. Dat zou een mega-trendbreuk zijn, en ik ben benieuwd waar je dat op baseert, als je bedoelt dat daarvoor het fundamentele onderzoek dat nodig is geheel opnieuw gedaan zal worden. Alleen al de these van een 'Cirkel van Geweld' komt dan op losse schroeven te staan. Waarmee het hele onderzoek ten minste ongelukkig is ingekleed waar het de presentatie in de media en op de website van het onderzoeksbureau betreft.
Sub 4. Kinderen wordt al sinds mensenheugenis op school geleerd dat het gebruik van geweld, anders dan uit zelfverdediging, pertinent wordt afgekeurd. Daar gaat het niet om.
Ik trek het mij niet persoonlijk aan. Daar is geen reden voor. En je aanname over de verwerking van confrontaties met geweld is strijdig met de realiteit. Dat wil zeggen: Het ene kind is het andere niet. En in sommige gevallen is het ontbreken van een 'referentiekader' de beste garantie dat er geen 'trauma' of 'psychose' ontstaat. Onderzoekers die écht hun best doen staan regelmatig versteld van de veerkracht van kinderen in dit opzicht, waar volwassenen die veerkracht verloren hebben en bijna automatisch terugvallen in een hulpbehoevende toestand.
maandag 20 juli 2009 om 12:12
quote:Dhelia schreef op 20 juli 2009 @ 09:43:
Ach joh, laten we gewoon met z'n allen blij zijn voor Jaap. Het is overduidelijk dat hij noch direct, noch indirect ook maar enige ervaring heeft met opgroeien in een situatie van huiselijk geweld (betere term trouwens is relationeel geweld, er is maar weinig huiselijks aan). En dat is toch hartstikke mooi voor hem??
Dat in de praktijk er wel degelijk een beeld opdoemt dat vrij desastreus lijkt voor kinderen die op een redelijk frequente basis moeten aanschouwen hoe de ene ouder de ander slaat, of de ander de een, of beiden elkaar: laat dat nou maar aan de échte wetenschappers over. Hoe eerder daar wordt ingegrepen, hoe beter. En die laten zich echt niet weerhouden door een Jaap meer of minder want die weten wel beter.
En ook Dhelia kan het niet laten als openingsbijdrage op de persoon te spelen. Waarbij ze gemakshalve mijn persoonlijke ervaringen met huiselijk geweld, zoals hiervoor uitvoerig beschreven, onder de mat veegt. Dit alles om het credo: 'Alle Macht aan de Wetenschappers' te onderstrepen zonder de noodzaak iets van bewijs aan te hoeven voeren.
Laat mij de dichter Ezra Pound parafraseren, die schreef over het leven in het prerevolutionaire Spanje: 'Hay aqui mucho catolicismo... y muy poco religion.'
Voor ons land geldt: 'Veel menswetenschappers.... maar weinig kennis over de mens.'
Ach joh, laten we gewoon met z'n allen blij zijn voor Jaap. Het is overduidelijk dat hij noch direct, noch indirect ook maar enige ervaring heeft met opgroeien in een situatie van huiselijk geweld (betere term trouwens is relationeel geweld, er is maar weinig huiselijks aan). En dat is toch hartstikke mooi voor hem??
Dat in de praktijk er wel degelijk een beeld opdoemt dat vrij desastreus lijkt voor kinderen die op een redelijk frequente basis moeten aanschouwen hoe de ene ouder de ander slaat, of de ander de een, of beiden elkaar: laat dat nou maar aan de échte wetenschappers over. Hoe eerder daar wordt ingegrepen, hoe beter. En die laten zich echt niet weerhouden door een Jaap meer of minder want die weten wel beter.
En ook Dhelia kan het niet laten als openingsbijdrage op de persoon te spelen. Waarbij ze gemakshalve mijn persoonlijke ervaringen met huiselijk geweld, zoals hiervoor uitvoerig beschreven, onder de mat veegt. Dit alles om het credo: 'Alle Macht aan de Wetenschappers' te onderstrepen zonder de noodzaak iets van bewijs aan te hoeven voeren.
Laat mij de dichter Ezra Pound parafraseren, die schreef over het leven in het prerevolutionaire Spanje: 'Hay aqui mucho catolicismo... y muy poco religion.'
Voor ons land geldt: 'Veel menswetenschappers.... maar weinig kennis over de mens.'
maandag 20 juli 2009 om 12:27
quote:jaap schreef op 20 juli 2009 @ 12:12:
[...]
En ook Dhelia kan het niet laten als openingsbijdrage op de persoon te spelen. Waarbij ze gemakshalve mijn persoonlijke ervaringen met huiselijk geweld, zoals hiervoor uitvoerig beschreven, onder de mat veegt. Dit alles om het credo: 'Alle Macht aan de Wetenschappers' te onderstrepen zonder de noodzaak iets van bewijs aan te hoeven voeren.
Laat mij de dichter Ezra Pound parafraseren, die schreef over het leven in het prerevolutionaire Spanje: 'Hay aqui mucho catolicismo... y muy poco religion.'
Voor ons land geldt: 'Veel menswetenschappers.... maar weinig kennis over de mens.'Uitvoerig, dat kan je gerust stellen als het om jouw bijdragen gaat.
Beste Jaap, ik heb simpelweg de tijd én het geduld niet om al jouw epistels van de eerste tot de laatste letter grondig te lezen... Om er ook een citaat tegenaan te gooien "In der Beschränkung zeigt sich der Meister" (Goethe).
Dus ik scan ze. Maar dan heb ik kennelijk jouw uitvoerig verhaal over opgroeien in een situatie van huiselijk geweld gemist. Jou enigszins kennende, wil je me vast wijzen op precieze datum & tijdstip, zodat ik het grondig kan nalezen.
Bewijs zou ik je zat kunnen aanvoeren ware het niet dat ik een geheimhoudingsplicht heb ten aanzien van wat ik vanuit mijn werk te weten kom. Zal ongetwijfeld vreselijk onbevredigend zijn, dat ik de onderzoekers wel mag vertellen wat ik jou niet ga vertellen, maar so be it. Je weet niet alles, get used to it.
[...]
En ook Dhelia kan het niet laten als openingsbijdrage op de persoon te spelen. Waarbij ze gemakshalve mijn persoonlijke ervaringen met huiselijk geweld, zoals hiervoor uitvoerig beschreven, onder de mat veegt. Dit alles om het credo: 'Alle Macht aan de Wetenschappers' te onderstrepen zonder de noodzaak iets van bewijs aan te hoeven voeren.
Laat mij de dichter Ezra Pound parafraseren, die schreef over het leven in het prerevolutionaire Spanje: 'Hay aqui mucho catolicismo... y muy poco religion.'
Voor ons land geldt: 'Veel menswetenschappers.... maar weinig kennis over de mens.'Uitvoerig, dat kan je gerust stellen als het om jouw bijdragen gaat.
Beste Jaap, ik heb simpelweg de tijd én het geduld niet om al jouw epistels van de eerste tot de laatste letter grondig te lezen... Om er ook een citaat tegenaan te gooien "In der Beschränkung zeigt sich der Meister" (Goethe).
Dus ik scan ze. Maar dan heb ik kennelijk jouw uitvoerig verhaal over opgroeien in een situatie van huiselijk geweld gemist. Jou enigszins kennende, wil je me vast wijzen op precieze datum & tijdstip, zodat ik het grondig kan nalezen.
Bewijs zou ik je zat kunnen aanvoeren ware het niet dat ik een geheimhoudingsplicht heb ten aanzien van wat ik vanuit mijn werk te weten kom. Zal ongetwijfeld vreselijk onbevredigend zijn, dat ik de onderzoekers wel mag vertellen wat ik jou niet ga vertellen, maar so be it. Je weet niet alles, get used to it.
maandag 20 juli 2009 om 22:36
quote:jaap schreef op 20 juli 2009 @ 12:03:
[...]
Sub1. en 2. ... En dat komt dus nog bovenop de constatering dat al die maatregelen niet werken, of zelfs de bestaande situatie erger maken.
Sub 3. Dat zou een mega-trendbreuk zijn, en ik ben benieuwd waar je dat op baseert, als je bedoelt dat daarvoor het fundamentele onderzoek dat nodig is geheel opnieuw gedaan zal worden. Alleen al de these van een 'Cirkel van Geweld' komt dan op losse schroeven te staan. Waarmee het hele onderzoek ten minste ongelukkig is ingekleed waar het de presentatie in de media en op de website van het onderzoeksbureau betreft.
Sub 4. Kinderen wordt al sinds mensenheugenis op school geleerd dat het gebruik van geweld, anders dan uit zelfverdediging, pertinent wordt afgekeurd. Daar gaat het niet om.
Ik trek het mij niet persoonlijk aan. Daar is geen reden voor. En je aanname over de verwerking van confrontaties met geweld is strijdig met de realiteit. Dat wil zeggen: Het ene kind is het andere niet. En in sommige gevallen is het ontbreken van een 'referentiekader' de beste garantie dat er geen 'trauma' of 'psychose' ontstaat. Onderzoekers die écht hun best doen staan regelmatig versteld van de veerkracht van kinderen in dit opzicht, waar volwassenen die veerkracht verloren hebben en bijna automatisch terugvallen in een hulpbehoevende toestand.
1. Hoezo? Huiselijk geweld is eindelijk een issue. Onder het tapijt schuiven werkte beter?
3. De cirkel van geweld heeft het niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Die gaat over geweld binnen een gezin wat zijn weerslag heeft op het gezin van de kinderen die in dat eerste gezin opgegroeid zijn.
4. Ontbreken van referentiekader houdt niet. Kinderen worden volwassen en komen er dan achter dat ze iets hebben meegemaakt dat niet normaal is. Ofwel verdringen het, ofwel ageren tegen hun eigen naasten, ofwel zien in dat ze hulp nodig hebben. Vrees dat er weinig mensen zijn die opgegroeid zijn in een geweldssituatie die volstrekt probleemloos door het leven gaan.
[...]
Sub1. en 2. ... En dat komt dus nog bovenop de constatering dat al die maatregelen niet werken, of zelfs de bestaande situatie erger maken.
Sub 3. Dat zou een mega-trendbreuk zijn, en ik ben benieuwd waar je dat op baseert, als je bedoelt dat daarvoor het fundamentele onderzoek dat nodig is geheel opnieuw gedaan zal worden. Alleen al de these van een 'Cirkel van Geweld' komt dan op losse schroeven te staan. Waarmee het hele onderzoek ten minste ongelukkig is ingekleed waar het de presentatie in de media en op de website van het onderzoeksbureau betreft.
Sub 4. Kinderen wordt al sinds mensenheugenis op school geleerd dat het gebruik van geweld, anders dan uit zelfverdediging, pertinent wordt afgekeurd. Daar gaat het niet om.
Ik trek het mij niet persoonlijk aan. Daar is geen reden voor. En je aanname over de verwerking van confrontaties met geweld is strijdig met de realiteit. Dat wil zeggen: Het ene kind is het andere niet. En in sommige gevallen is het ontbreken van een 'referentiekader' de beste garantie dat er geen 'trauma' of 'psychose' ontstaat. Onderzoekers die écht hun best doen staan regelmatig versteld van de veerkracht van kinderen in dit opzicht, waar volwassenen die veerkracht verloren hebben en bijna automatisch terugvallen in een hulpbehoevende toestand.
1. Hoezo? Huiselijk geweld is eindelijk een issue. Onder het tapijt schuiven werkte beter?
3. De cirkel van geweld heeft het niet over geweld van mannen tegen vrouwen. Die gaat over geweld binnen een gezin wat zijn weerslag heeft op het gezin van de kinderen die in dat eerste gezin opgegroeid zijn.
4. Ontbreken van referentiekader houdt niet. Kinderen worden volwassen en komen er dan achter dat ze iets hebben meegemaakt dat niet normaal is. Ofwel verdringen het, ofwel ageren tegen hun eigen naasten, ofwel zien in dat ze hulp nodig hebben. Vrees dat er weinig mensen zijn die opgegroeid zijn in een geweldssituatie die volstrekt probleemloos door het leven gaan.
maandag 20 juli 2009 om 22:43
quote:jaap schreef op 20 juli 2009 @ 12:15:
[...]
Dan zijn jouw ervaringen met huiselijk geweld evenmin van belang in dit opzicht. Of zijn die van jou dat wel, maar de mijne niet, omdat jij aan de 'goede' kant staat?
Ik denk dat een paar incidenten over een periode van (maanden, een jaar?) niet te vergelijken zijn met acht jaar duivelse onrust. In geweldsrelaties staat niemand aan de goede kant overigens.
Met opgroeien in een geweldsrelatie heb ik indirect meer te maken dan jij of ikzelf wil weten
Maar goed, wees vrij om je eigen ervaringen te projecteren op de noodzaak voor onderzoek naar huiselijk geweld grosso modo. Niet dat ik of iemand je op andere gedachten zou kunnen brengen.
[...]
Dan zijn jouw ervaringen met huiselijk geweld evenmin van belang in dit opzicht. Of zijn die van jou dat wel, maar de mijne niet, omdat jij aan de 'goede' kant staat?
Ik denk dat een paar incidenten over een periode van (maanden, een jaar?) niet te vergelijken zijn met acht jaar duivelse onrust. In geweldsrelaties staat niemand aan de goede kant overigens.
Met opgroeien in een geweldsrelatie heb ik indirect meer te maken dan jij of ikzelf wil weten
Maar goed, wees vrij om je eigen ervaringen te projecteren op de noodzaak voor onderzoek naar huiselijk geweld grosso modo. Niet dat ik of iemand je op andere gedachten zou kunnen brengen.
maandag 20 juli 2009 om 22:48
Dhelia, Jaap heeft geloof 'k eens een strijkijzer naar z'n kop gekregen van z'n vriendin ofzo, en een enge vriend van haar op z'n dak gekregen (dreiging).
Wat Jaap vergeet en blijft vergeten is dat er fysieke en maatschappelijke verschillen zijn tussen man en vrouw. Ik ervaar geen enkele vrouw als bedreiging, met mijn testosteronlevel sla ik die wel tegen de grond. Ik heb echter te vaak te maken gehad met seksueel geweld om niet argwanend te zijn tov mannen in het spreekwoordelijke donkere steegje. Mannen zijn nu eenmaal veel sterker van nature en vrouwenonderdrukking is er altijd geweest en is er nog. Hij beseft -zoals het een echte autist betaamt- gewoon niet dat een dreiging uitgaande van een man tov een vrouw vele malen dreigender en intimiderender overkomt dan andersom.
Wat Jaap vergeet en blijft vergeten is dat er fysieke en maatschappelijke verschillen zijn tussen man en vrouw. Ik ervaar geen enkele vrouw als bedreiging, met mijn testosteronlevel sla ik die wel tegen de grond. Ik heb echter te vaak te maken gehad met seksueel geweld om niet argwanend te zijn tov mannen in het spreekwoordelijke donkere steegje. Mannen zijn nu eenmaal veel sterker van nature en vrouwenonderdrukking is er altijd geweest en is er nog. Hij beseft -zoals het een echte autist betaamt- gewoon niet dat een dreiging uitgaande van een man tov een vrouw vele malen dreigender en intimiderender overkomt dan andersom.
dinsdag 21 juli 2009 om 08:14
quote:Digitalis schreef op 20 juli 2009 @ 22:48:
Dhelia, Jaap heeft geloof 'k eens een strijkijzer naar z'n kop gekregen van z'n vriendin ofzo, en een enge vriend van haar op z'n dak gekregen (dreiging).
.Zoiets had ik gelezen maar twee keer een geweldsincident tussen volwassenen is heel wat anders dan als kind opgroeien in een situatie van stelselmatig geweld, waar ik het over had.
Dhelia, Jaap heeft geloof 'k eens een strijkijzer naar z'n kop gekregen van z'n vriendin ofzo, en een enge vriend van haar op z'n dak gekregen (dreiging).
.Zoiets had ik gelezen maar twee keer een geweldsincident tussen volwassenen is heel wat anders dan als kind opgroeien in een situatie van stelselmatig geweld, waar ik het over had.
dinsdag 21 juli 2009 om 08:45
quote:jaap schreef op 20 juli 2009 @ 11:30:
[...]
Het 'grappige' is dat hier, zoals nagenoeg altijd wanneer het over 'huiselijk/partner-geweld' gaat, de vrouw eruit wordt gelicht als het slachtoffer. Zeker bij psychisch geweld is dat bizar. Zo'n keuze wordt uitsluitend ingegeven door 'politieke correctheid'.Ja, raar hè, als ze acht á negen van de tien keer het slachtoffer ís.
[...]
Het 'grappige' is dat hier, zoals nagenoeg altijd wanneer het over 'huiselijk/partner-geweld' gaat, de vrouw eruit wordt gelicht als het slachtoffer. Zeker bij psychisch geweld is dat bizar. Zo'n keuze wordt uitsluitend ingegeven door 'politieke correctheid'.Ja, raar hè, als ze acht á negen van de tien keer het slachtoffer ís.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
dinsdag 21 juli 2009 om 10:19
quote:Dhelia schreef op 20 juli 2009 @ 12:27:
Bewijs zou ik je zat kunnen aanvoeren ware het niet dat ik een geheimhoudingsplicht heb ten aanzien van wat ik vanuit mijn werk te weten kom. Zal ongetwijfeld vreselijk onbevredigend zijn, dat ik de onderzoekers wel mag vertellen wat ik jou niet ga vertellen, maar so be it. Je weet niet alles, get used to it.Deze variatie op het autoriteits-argument is wel érg gemakzuchtig.
Bewijs zou ik je zat kunnen aanvoeren ware het niet dat ik een geheimhoudingsplicht heb ten aanzien van wat ik vanuit mijn werk te weten kom. Zal ongetwijfeld vreselijk onbevredigend zijn, dat ik de onderzoekers wel mag vertellen wat ik jou niet ga vertellen, maar so be it. Je weet niet alles, get used to it.Deze variatie op het autoriteits-argument is wel érg gemakzuchtig.
dinsdag 21 juli 2009 om 10:27
Het onderzoek dat door de grote steden zal worden aangevangen, heeft als doel de cirkel van huiselijk geweld te doorbreken.
Naar mijn idee zijn kinderen altijd nog de grootste groep slachtoffers van geweld door volwassen vrouwen en mannen die deel uitmaken van hun gezin/familie. En dat is juist zo tragisch wanneer/omdat zij vaak geen keuze hebben, afhankelijk zijn van diezelfde volwassenen en fysiek en geestelijk minder goed op kunnen tegen hun 'opvoed(st)ers' die wèl een keuze hebben.
Ik hoop van harte dat het onderzoek onbevooroordeeld zal zijn naar vrouwen zowel als mannen, opdat de resultaten een goed beeld geven van de rol van vrouwen èn mannen als het gaat om geweld in huiselijke kring.
Daders van fysieke verwaarlozing van kinderen waarbij aanwijsbare schade is geconstateerd, zijn veelal vrouwen (67,6%).
Daders van emotionele mishandeling van kinderen blijken uit evenveel mannen als vrouwen te bestaan.
Als het gaat om alle vormen van mishandeling van kinderen, blijken mannen en vrouwen daarin een bijna even groot aandeel te hebben (resp. 50,7% en 49,3%).
bron
Naar mijn idee zijn kinderen altijd nog de grootste groep slachtoffers van geweld door volwassen vrouwen en mannen die deel uitmaken van hun gezin/familie. En dat is juist zo tragisch wanneer/omdat zij vaak geen keuze hebben, afhankelijk zijn van diezelfde volwassenen en fysiek en geestelijk minder goed op kunnen tegen hun 'opvoed(st)ers' die wèl een keuze hebben.
Ik hoop van harte dat het onderzoek onbevooroordeeld zal zijn naar vrouwen zowel als mannen, opdat de resultaten een goed beeld geven van de rol van vrouwen èn mannen als het gaat om geweld in huiselijke kring.
Daders van fysieke verwaarlozing van kinderen waarbij aanwijsbare schade is geconstateerd, zijn veelal vrouwen (67,6%).
Daders van emotionele mishandeling van kinderen blijken uit evenveel mannen als vrouwen te bestaan.
Als het gaat om alle vormen van mishandeling van kinderen, blijken mannen en vrouwen daarin een bijna even groot aandeel te hebben (resp. 50,7% en 49,3%).
bron
dinsdag 21 juli 2009 om 10:28
quote:jaap schreef op 21 juli 2009 @ 10:19:
[...]
Deze variatie op het autoriteits-argument is wel érg gemakzuchtig.Ach, geheimhouding is bepaald niet altijd gemakzuchtig. Soms zelfs bijzonder zwaar. Gelukkig mag ik het in de gevallen die ertoe doen, doorbreken. Maar ja, jij bent natuurlijk geen 'geval dat ertoe doet', dat snap je zelf ook wel neem ik aan.
[...]
Deze variatie op het autoriteits-argument is wel érg gemakzuchtig.Ach, geheimhouding is bepaald niet altijd gemakzuchtig. Soms zelfs bijzonder zwaar. Gelukkig mag ik het in de gevallen die ertoe doen, doorbreken. Maar ja, jij bent natuurlijk geen 'geval dat ertoe doet', dat snap je zelf ook wel neem ik aan.