Actueel
alle pijlers
Eurocrisis en zo: wat zou er gebeuren als alle schulden...
maandag 12 september 2011 om 09:41
Wat zou er gebeuren als alle landen ter wereld elkaars schulden zouden kwijtschelden, en iedereen met een schone lei zou kunnen beginnen?
Ik heb te weinig inzicht in (wereld)economische zaken, maar ik vraag me dit regelmatig af. De schuldenlast van Amerika loopt te hoog op, de Eurocrisis...
Mijn vraag lijkt me ook wel een leuke voor een examen economie. Ik ben heel benieuwd wat voor ideeën hierover leven. Zou het überhaupt mogelijk zijn? Of zou er direct wereldwijd een vreselijke inflatie optreden? Zou spaargeld niets meer waard zijn of juist wel? Ik kan de materie niet vatten, ben heel benieuwd naar hoe anderen hierover denken.
xYella.
Ik heb te weinig inzicht in (wereld)economische zaken, maar ik vraag me dit regelmatig af. De schuldenlast van Amerika loopt te hoog op, de Eurocrisis...
Mijn vraag lijkt me ook wel een leuke voor een examen economie. Ik ben heel benieuwd wat voor ideeën hierover leven. Zou het überhaupt mogelijk zijn? Of zou er direct wereldwijd een vreselijke inflatie optreden? Zou spaargeld niets meer waard zijn of juist wel? Ik kan de materie niet vatten, ben heel benieuwd naar hoe anderen hierover denken.
xYella.
woensdag 9 november 2011 om 13:52
woensdag 9 november 2011 om 19:04
Die video kende ik al. Hij is hier al eerder gelinkt. Het sentiment dat erachter steekt, is herkenbaar, en (tot op zekere hoogte) begrijpelijk. Maar het opgeroepen beeld is niet slechts onzorgvuldig, maar dodelijk voor pogingen om ons te behoeden tegen een 'uitkleed-actie' die zijn weerga niet kent!
Vrijwel ALLE 'Westerse' landen hebben forse schulden. Zeker nadat ze miljarden, en nog eens miljarden in de banken en verzekeringsbedrijven hebben gepompt. Duizenden miljarden belastinggeld hebben we doorgeschoven naar de banken en verzekeringsbedrijven. Dat geld IS al weg.
Maar wat betekent het, als je belastinggeld uitgeeft dat er (nog) niet is? Het betekent dat je dat geld moet lenen. Bij wie?
Let wel, we hebben het over overheden! Die drukken ZELF geld. Ze kunnen eenvoudig de drukpers aanzetten, en het zichzelf cadeau doen. Dat doen de VS en Engeland.
Europa niet. Die wendden zich tot 'de markt'. Ironisch genoeg dus diezelfde banken en verzekeringsbedrijven. Die eigenlijk al genationaliseerd waren. En DUS het bezit hadden behoren te worden van de belastingbetaler. Waarna we in Europa in dezelfde positie zouden zitten als de VS en Engeland. We zouden onszelf geld 'lenen'. Tegen een 'aantrekkelijke' (door onszelf bepaalde) rente.
De private sector (banken en verzekeringsinstellingen) begrepen echter dat de Europese solidariteit flinterdun was. En dat het een fluitje van een cent moest zijn het geld, dat ze notabene van die Europese belastingbetaler GEKREGEN hadden, in te zetten om die Eurozone te breken. En er met de kas vandoor te gaan.
En jawel: Het 'gezonde volkssentiment' blijkt zo simpel te manipuleren ten bate van het Grote Geld, dat we ons kinderlijk eenvoudig laten bestelen. Xenofobie en nationaliteit zijn het gereedschap van de moderne dief. Die je eigenlijk niet eens, met goed fatsoen, een 'dief' kunt noemen. Want wij GEVEN het geld, dat staat voor onze arbeid, aan hen! ZO wantrouwend zijn we jegens onze buren.
Vrijwel ALLE 'Westerse' landen hebben forse schulden. Zeker nadat ze miljarden, en nog eens miljarden in de banken en verzekeringsbedrijven hebben gepompt. Duizenden miljarden belastinggeld hebben we doorgeschoven naar de banken en verzekeringsbedrijven. Dat geld IS al weg.
Maar wat betekent het, als je belastinggeld uitgeeft dat er (nog) niet is? Het betekent dat je dat geld moet lenen. Bij wie?
Let wel, we hebben het over overheden! Die drukken ZELF geld. Ze kunnen eenvoudig de drukpers aanzetten, en het zichzelf cadeau doen. Dat doen de VS en Engeland.
Europa niet. Die wendden zich tot 'de markt'. Ironisch genoeg dus diezelfde banken en verzekeringsbedrijven. Die eigenlijk al genationaliseerd waren. En DUS het bezit hadden behoren te worden van de belastingbetaler. Waarna we in Europa in dezelfde positie zouden zitten als de VS en Engeland. We zouden onszelf geld 'lenen'. Tegen een 'aantrekkelijke' (door onszelf bepaalde) rente.
De private sector (banken en verzekeringsinstellingen) begrepen echter dat de Europese solidariteit flinterdun was. En dat het een fluitje van een cent moest zijn het geld, dat ze notabene van die Europese belastingbetaler GEKREGEN hadden, in te zetten om die Eurozone te breken. En er met de kas vandoor te gaan.
En jawel: Het 'gezonde volkssentiment' blijkt zo simpel te manipuleren ten bate van het Grote Geld, dat we ons kinderlijk eenvoudig laten bestelen. Xenofobie en nationaliteit zijn het gereedschap van de moderne dief. Die je eigenlijk niet eens, met goed fatsoen, een 'dief' kunt noemen. Want wij GEVEN het geld, dat staat voor onze arbeid, aan hen! ZO wantrouwend zijn we jegens onze buren.
woensdag 9 november 2011 om 21:16
Het ingesleten wantrouwen wegnemen, dat gebaseerd is op de menselijke natuur, welke wij in aanleg allemaal met ons mee zeulen, is verre van eenvoudig. In Europa missen we 'de vlag', zoals die in de VS als symbool goede diensten bewijst. Of de religie, zoals die in Israël, en tal van Arabische landen maakt dat mensen elkaar als 'broeder' zien. (En de buitenwereld als vijand. Dat dan weer wel......).
Wat echter merkwaardig is, in dit patroon, is dat we 'bankiers' haast als vanzelf vertrouwen. Terwijl het openlijk hun bedoeling is ons geld afhandig te maken zonder er 'écht' voor te werken. Want wat ze doen, doen ze niet uit liefdadigheid. Maar om er zelf tenminste goed van te kunnen leven. En, tegenwoordig, liefst in grote, extravangante luxe.
Wat ik bedoel te zeggen met dat 'écht' werken, is niet dat ze niet vele lange dagen bezig zijn met het in elkaar knutselen van hun 'financiële producten', of het overhalen van 'klanten' om hun geld aan hen over te dragen. Ik bedoel ermee te zeggen, dat van oorsprong geld een ruilmiddel is. Een soort 'opslagtank' als je het niet meteen uitgeeft. Op dat geld passen, kan in die zin niet worden gezien als 'arbeid verrichten'. Bankiers moeten het dus hebben van kunstmatig gecreëerde geldontwaarding, en hun recht om geld uit te geven dat er helemaal niet is.
Wat echter merkwaardig is, in dit patroon, is dat we 'bankiers' haast als vanzelf vertrouwen. Terwijl het openlijk hun bedoeling is ons geld afhandig te maken zonder er 'écht' voor te werken. Want wat ze doen, doen ze niet uit liefdadigheid. Maar om er zelf tenminste goed van te kunnen leven. En, tegenwoordig, liefst in grote, extravangante luxe.
Wat ik bedoel te zeggen met dat 'écht' werken, is niet dat ze niet vele lange dagen bezig zijn met het in elkaar knutselen van hun 'financiële producten', of het overhalen van 'klanten' om hun geld aan hen over te dragen. Ik bedoel ermee te zeggen, dat van oorsprong geld een ruilmiddel is. Een soort 'opslagtank' als je het niet meteen uitgeeft. Op dat geld passen, kan in die zin niet worden gezien als 'arbeid verrichten'. Bankiers moeten het dus hebben van kunstmatig gecreëerde geldontwaarding, en hun recht om geld uit te geven dat er helemaal niet is.
donderdag 10 november 2011 om 09:05
Misschien begrijp ik je niet goed. Maar ik zou zelf zeggen dat het eigenlijk eerder andersom is. Er zijn geen twee mensen in de wereld met exact dezelfde 'beweegredenen', als je tot in het detail gaat analyseren.
Maar het beschermen van de burgers tegen uitbuiting door wat eufemistisch 'de markt' wordt genoemd, is 'technisch' gezien vrij simpel.
De combinatie van apathie bij de gemiddelde burger, en het gegeven dat degenen die het geld drukken wel weten wat ze willen, maakt dat er niks verandert. Maakt dat we, steeds weer, in oorlogen verzeild raken. Maakt dat we geloven dat 'lijden' en 'inleveren' onvermijdelijk zijn. Zo niet voor onszelf, dan toch zeker voor anderen, die er een potje van maken.
Maar het beschermen van de burgers tegen uitbuiting door wat eufemistisch 'de markt' wordt genoemd, is 'technisch' gezien vrij simpel.
De combinatie van apathie bij de gemiddelde burger, en het gegeven dat degenen die het geld drukken wel weten wat ze willen, maakt dat er niks verandert. Maakt dat we, steeds weer, in oorlogen verzeild raken. Maakt dat we geloven dat 'lijden' en 'inleveren' onvermijdelijk zijn. Zo niet voor onszelf, dan toch zeker voor anderen, die er een potje van maken.
donderdag 10 november 2011 om 13:51
Ik heb het idee dat de grootste beweegredenen voor dit soort acties neerkomen op zoiets als macht en geld. (Even algemeen genomen)
Hoe ze de burgers bij de neus nemen met allerlei trucjes vind ik niet altijd doorzichtelijk. Jij probeert het misschien makkelijk uit te leggen. Maar als het voor iedereen zo doorzichtig was, dan had men misschien op veel zaken anders gereageerd.
Hoe we denken en leven wordt volgens mij grotendeels bepaald door omgevingsfactoren. De gemiddelde NL is misschien wel ingedut door de welvaart waarin we leven. Maar dan nog kan je je niet overal in verdiepen in de wereld. Tenminste dat kan mijn hersenpan niet aan;-)
Hoe ze de burgers bij de neus nemen met allerlei trucjes vind ik niet altijd doorzichtelijk. Jij probeert het misschien makkelijk uit te leggen. Maar als het voor iedereen zo doorzichtig was, dan had men misschien op veel zaken anders gereageerd.
Hoe we denken en leven wordt volgens mij grotendeels bepaald door omgevingsfactoren. De gemiddelde NL is misschien wel ingedut door de welvaart waarin we leven. Maar dan nog kan je je niet overal in verdiepen in de wereld. Tenminste dat kan mijn hersenpan niet aan;-)
donderdag 10 november 2011 om 14:12
Ik heb een paar jaar geleden het boek Democracy Incorporated, Managed Democracy and the Specter of Inverted Totalitariamism gelezen, van Sheldon Wolin. Gaat precies over deze kwesties: apatische burgers, een elite die dat graag zou wil houden en de meer en meer ongebreidelde macht van grote corporaties gekoppeld aan de afnemende invloed van politiek en staat. De wereld verandert in rap tempo, en het traditionele democratische bestel heeft daar nog geen antwoorden op gevonden. Of wenst zich (nog) niet aan te passen. Interessante kost.
donderdag 10 november 2011 om 14:24
Sproetike, ik worstel zelf ook met de vraag waarom men zich zo graag laat misleiden. Deels begrijp ik het wel, vanuit het idee dat men 'machteloos' is er iets aan te doen. Objectief natuurlijk onzin, want dat handjevol bankiersfamilies die aan het eind van de lijn de 'grote vissen' binnenhalen, hebben niks in te brengen tegen de 'volkswil'. Maar vanaf die conclusie zie je vervolgens dat die 'volkswil' verre van eenduidig is. Vandaar ook dat ik niet zo geloof in een machtig, alles overkoepelend complot. Wij zijn zelf onze ergste vijand. En het enige wat die bankiersfamilies doen, is profiteren van dat inzicht. Dat lijkt mij plausibeler.
Het intrigerende is, dat inzicht in de destructiviteit van 'de mens' kan leiden tot verschillende keuzes.
- Je kunt je erover verbazen, en proberen zelf tenminste zoveel mogelijk buiten schot te blijven.
- Je kunt je laten verleiden partij te kiezen, met als perspectief dat je 'de mens' een keurslijf aan gaat bieden waarbinnen die 'mens' gegarandeerd gelukkig zal zijn. Als ze maar precies doen wat jij zegt.......
- En je kunt, heel cynisch, die kijvende partijen hun gang laten gaan, omdat er toch niks aan te veranderen valt, en vervolgens 'kersen plukkend' je voordeel doen.
In die laatste groep vind je heel wat ambitieuze mensen, maar slechts weinigen lukt het een dynastie op dat inzicht te bouwen. En dat komt, vooral, omdat ze de wil, en de (zelf)discipline missen om te voorkomen dat zij, of hun nazaten, ten prooi vallen aan die 'natuurlijke' neiging anderen als vijand te zien. 'Oud geld' is vaak vrijwel onzichtbaar. En de families erg 'gesloten'. Met, niet zelden, tamelijk rigide familiewetten, een traditie van discipline, en een moraal van erin geramde onderlinge solidariteit. De familie De Rothschild kom je zelden tegen in lijstjes met de meest rijke mensen op deze aardbol. Dat komt in niet geringe mate, omdat het in die familie gaat om 'familiekapitaal'. Wat is 'opgeborgen' in een oceaan van 'belangen'. En het hoofd van de familie kent alle namen, van alle familieleden, hun schoolprestaties en bijzondere eigenschappen. De media mijden ze (als regel) als de pest. Interviews geven ze zelden of nooit.
Maar het zou een vergissing zijn hen weg te zetten als 'oppermachtig'. En er zijn aanwijzingen dat moderne 'troonpretendenten' met een poilitieke agenda stevig hun best doen om aan de poten van hun imperium te zagen! Daarbij heb ik het niet over de 'anti-globalisten' of politici als 'Ron Paul', die de FED wil opheffen. Maar 'neo-cons', zeg maar, die 'de wereld' niet terug willen geven aan de burger. Maar het stokje over willen nemen voor eigen (politiek) gewin. En dan kun je beter met de Rothschilds te maken hebben!
Het intrigerende is, dat inzicht in de destructiviteit van 'de mens' kan leiden tot verschillende keuzes.
- Je kunt je erover verbazen, en proberen zelf tenminste zoveel mogelijk buiten schot te blijven.
- Je kunt je laten verleiden partij te kiezen, met als perspectief dat je 'de mens' een keurslijf aan gaat bieden waarbinnen die 'mens' gegarandeerd gelukkig zal zijn. Als ze maar precies doen wat jij zegt.......
- En je kunt, heel cynisch, die kijvende partijen hun gang laten gaan, omdat er toch niks aan te veranderen valt, en vervolgens 'kersen plukkend' je voordeel doen.
In die laatste groep vind je heel wat ambitieuze mensen, maar slechts weinigen lukt het een dynastie op dat inzicht te bouwen. En dat komt, vooral, omdat ze de wil, en de (zelf)discipline missen om te voorkomen dat zij, of hun nazaten, ten prooi vallen aan die 'natuurlijke' neiging anderen als vijand te zien. 'Oud geld' is vaak vrijwel onzichtbaar. En de families erg 'gesloten'. Met, niet zelden, tamelijk rigide familiewetten, een traditie van discipline, en een moraal van erin geramde onderlinge solidariteit. De familie De Rothschild kom je zelden tegen in lijstjes met de meest rijke mensen op deze aardbol. Dat komt in niet geringe mate, omdat het in die familie gaat om 'familiekapitaal'. Wat is 'opgeborgen' in een oceaan van 'belangen'. En het hoofd van de familie kent alle namen, van alle familieleden, hun schoolprestaties en bijzondere eigenschappen. De media mijden ze (als regel) als de pest. Interviews geven ze zelden of nooit.
Maar het zou een vergissing zijn hen weg te zetten als 'oppermachtig'. En er zijn aanwijzingen dat moderne 'troonpretendenten' met een poilitieke agenda stevig hun best doen om aan de poten van hun imperium te zagen! Daarbij heb ik het niet over de 'anti-globalisten' of politici als 'Ron Paul', die de FED wil opheffen. Maar 'neo-cons', zeg maar, die 'de wereld' niet terug willen geven aan de burger. Maar het stokje over willen nemen voor eigen (politiek) gewin. En dan kun je beter met de Rothschilds te maken hebben!
donderdag 10 november 2011 om 16:43
donderdag 10 november 2011 om 21:25
Sproetike, De Rothschilds kwamen uit Duitsland. Het succes van de Tempeliers, die zich manifesteerden als de 'bankiers' van de Kruisvaarders, bracht De Rothschild op het idee om in 'bankzaken' te gaan.
De Tempeliers vroegen typisch geld voor het 'bewaren' van geld (goud) dat hen in Europa in bewaring werd gegeven, en wat dan onderweg naar het 'Beloofde Land' kon worden opgenomen bij daarvoor ingerichte 'loketten'. En daar werden ze schat, en schatrijk van. (Ook van andere, nog steeds in 'nevelen' gehulde 'geheimen' die ze in hun voordeel wisten te verzilveren).
De Rothschild (familie) begon in Duitsland, maar verkaste al snel naar Engeland, en sloeg daar eigenlijk haar grote slag.
Ten tijde van de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorloog, was De Rothschild de meest vooraanstaande bankier(sfamilie) van het Engelse vorstenhuis. Net als vandaag de dag, hadden Koningen (tegenwoordig politici) altijd geld nodig om hun oorlogen te financiëren. En De Rothschild verschafte dat geld. Tegen een 'leuke' rente.
In de VS, ná de onafhankelijkheid, realiseerden de leidinggevende politici in die tijd, dat die 'bankiers' een bedenkelijke rol speelden, en 'op de achterhand' profiteerden van oorlog, door de leningen die ze verschaften, waardoor ze recht kregen op steeds grotere stukken van de opbrengst van 'het land'. En waar kwam dat geld vandaan?
De grondleggers van de VS besloten daarom, dat 'fiat geld' (geld dat niet bestaat, maar door de bankier wordt uitgegeven, met als onderpand niet meer dan een zeer bescheiden percentage van het spaargeld dat hem in bewaring is gegeven), er in de VS niet in kwam!
Tijdens de daaropvolgende Burgeroorlog in de VS, had Lincoln echter dringend geld nodig. Hij ging naar de bankiers uit die tijd, allen met rechtstreekse banden met de familie De Rothschild. Zijn vroegen hem woekerrente. En Lincoln weigerde. In plaats daarvan, gaf hij 'Greenbacks' uit. Ook ongedekt geld, in feite. Maar geleend van toekomstige generaties, ZONDER rente. Dat werd vermoedelijk zijn dood. Want er was de bankiers veel aan gelegen om het recht te bemachtigen ZELF dat geld te mogen drukken, MET rente. Ze moesten uiteindelijk nog tot in de Eerste Wereldoorlog wachten, toen Woodrow Wilson uiteindelijk zwichtte voor de druk.
De Zuidelijke Staten waren tijdens de Burgeroorlog al gezwicht, en zouden nog tot ver in de twintigste eeuw rente betalen aan de filialen van de familie De Rothschild, voor het geld dat ze hadden geleend in een oorlog die ze uiteindelijk verloren. (En waar ging het helemaal over......?).
De Tempeliers vroegen typisch geld voor het 'bewaren' van geld (goud) dat hen in Europa in bewaring werd gegeven, en wat dan onderweg naar het 'Beloofde Land' kon worden opgenomen bij daarvoor ingerichte 'loketten'. En daar werden ze schat, en schatrijk van. (Ook van andere, nog steeds in 'nevelen' gehulde 'geheimen' die ze in hun voordeel wisten te verzilveren).
De Rothschild (familie) begon in Duitsland, maar verkaste al snel naar Engeland, en sloeg daar eigenlijk haar grote slag.
Ten tijde van de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorloog, was De Rothschild de meest vooraanstaande bankier(sfamilie) van het Engelse vorstenhuis. Net als vandaag de dag, hadden Koningen (tegenwoordig politici) altijd geld nodig om hun oorlogen te financiëren. En De Rothschild verschafte dat geld. Tegen een 'leuke' rente.
In de VS, ná de onafhankelijkheid, realiseerden de leidinggevende politici in die tijd, dat die 'bankiers' een bedenkelijke rol speelden, en 'op de achterhand' profiteerden van oorlog, door de leningen die ze verschaften, waardoor ze recht kregen op steeds grotere stukken van de opbrengst van 'het land'. En waar kwam dat geld vandaan?
De grondleggers van de VS besloten daarom, dat 'fiat geld' (geld dat niet bestaat, maar door de bankier wordt uitgegeven, met als onderpand niet meer dan een zeer bescheiden percentage van het spaargeld dat hem in bewaring is gegeven), er in de VS niet in kwam!
Tijdens de daaropvolgende Burgeroorlog in de VS, had Lincoln echter dringend geld nodig. Hij ging naar de bankiers uit die tijd, allen met rechtstreekse banden met de familie De Rothschild. Zijn vroegen hem woekerrente. En Lincoln weigerde. In plaats daarvan, gaf hij 'Greenbacks' uit. Ook ongedekt geld, in feite. Maar geleend van toekomstige generaties, ZONDER rente. Dat werd vermoedelijk zijn dood. Want er was de bankiers veel aan gelegen om het recht te bemachtigen ZELF dat geld te mogen drukken, MET rente. Ze moesten uiteindelijk nog tot in de Eerste Wereldoorlog wachten, toen Woodrow Wilson uiteindelijk zwichtte voor de druk.
De Zuidelijke Staten waren tijdens de Burgeroorlog al gezwicht, en zouden nog tot ver in de twintigste eeuw rente betalen aan de filialen van de familie De Rothschild, voor het geld dat ze hadden geleend in een oorlog die ze uiteindelijk verloren. (En waar ging het helemaal over......?).
donderdag 10 november 2011 om 21:49
Vandaag een interessant commentaar in NRC. Maarten Schinkel, economisch commentator van die krant, vraagt zich af waarom de koers van de Euro niet instort, als die Eurozone het zo slecht doet?
Na wat technische omzwervingen, komt hij uit bij een antwoord dat velen in 'het Westen' uiteindelijk ook zouden geven, als ze er over nadachten, met hun economieboek op schoot: Als de Eurozone gaat krimpen, omdat de zwakke broeders stuk voor stuk afvallen, wat blijft er dan over? Eureka! Duitsland!
De Euro is dus de 'proto-Mark'! En in die Duitse Mark heeft 'de markt' wel vertrouwen..........!
Toeoeoet! Jammer maar helaas! Geen punten!
Dat beeld heeft nog waarde als die Eurozone NIET uiteenvalt. Dan 'geven' de 'gezonde' Euro-landen hun zwakke broeders, Griekenland, Portugal, Ierland steun, in de vorm van LENINGEN. Die deze landen dan terug mogen betalen tot ze purper zien. Wat ten goede komt aan de 'welvaart' in de 'gezonde' landen. Deze moderne vorm van slavernij is het 'voorstel' dat Papandreou meekreeg van Merkozy.
Als deze landen UIT de Eurozone (en dus de EG!) stappen, of gegooid worden, zou ik de politicus in die landen wel eens willen zien die zegt: Maar we hebben nog wel een schuld die we moeten aflossen! Zeker als het niet bij een enkel verdwaald land blijft, is de kans VEEL groter dat die landen zeggen: Sorry, 'gezonde' Eurolanden. Maar jullie krijgen helemaal NIKS! Geen STUIVER! Laat staan 'rente'.
Dat betekent, defacto, dat AL die schulden waar deze landen nu onder gebukt gaan, op ONS bordje komen te liggen. Althans: Dat blijkt dan (bijvoorbeeld) ons pensioengeld te zijn, dat we niet meer terug krijgen. Tast Rutte dan ruimhartig in de (lege) buidel, om ervoor te zorgen dat onze koopkracht, en daarmee onze 'gezonde' economie overeind blijft? Dikke DOEI! Rutte en Kamp zijn nu al, als aal in een emmer snot, bezig zich UIT dat 'pensioendossier' te wurmen! Wat ze tegen die tijd gaan 'redden', dat zijn hun vriendjes bij de banken. En REKEN erop dat dan de geldpers mag draaien tot hij in brand vliegt, als dat nodig is! Kunnen wij dat geld, dat we tekort komen, bij de banken lenen....... Of wat er rest van onze bezittingen aan hen verkopen.
Na wat technische omzwervingen, komt hij uit bij een antwoord dat velen in 'het Westen' uiteindelijk ook zouden geven, als ze er over nadachten, met hun economieboek op schoot: Als de Eurozone gaat krimpen, omdat de zwakke broeders stuk voor stuk afvallen, wat blijft er dan over? Eureka! Duitsland!
De Euro is dus de 'proto-Mark'! En in die Duitse Mark heeft 'de markt' wel vertrouwen..........!
Toeoeoet! Jammer maar helaas! Geen punten!
Dat beeld heeft nog waarde als die Eurozone NIET uiteenvalt. Dan 'geven' de 'gezonde' Euro-landen hun zwakke broeders, Griekenland, Portugal, Ierland steun, in de vorm van LENINGEN. Die deze landen dan terug mogen betalen tot ze purper zien. Wat ten goede komt aan de 'welvaart' in de 'gezonde' landen. Deze moderne vorm van slavernij is het 'voorstel' dat Papandreou meekreeg van Merkozy.
Als deze landen UIT de Eurozone (en dus de EG!) stappen, of gegooid worden, zou ik de politicus in die landen wel eens willen zien die zegt: Maar we hebben nog wel een schuld die we moeten aflossen! Zeker als het niet bij een enkel verdwaald land blijft, is de kans VEEL groter dat die landen zeggen: Sorry, 'gezonde' Eurolanden. Maar jullie krijgen helemaal NIKS! Geen STUIVER! Laat staan 'rente'.
Dat betekent, defacto, dat AL die schulden waar deze landen nu onder gebukt gaan, op ONS bordje komen te liggen. Althans: Dat blijkt dan (bijvoorbeeld) ons pensioengeld te zijn, dat we niet meer terug krijgen. Tast Rutte dan ruimhartig in de (lege) buidel, om ervoor te zorgen dat onze koopkracht, en daarmee onze 'gezonde' economie overeind blijft? Dikke DOEI! Rutte en Kamp zijn nu al, als aal in een emmer snot, bezig zich UIT dat 'pensioendossier' te wurmen! Wat ze tegen die tijd gaan 'redden', dat zijn hun vriendjes bij de banken. En REKEN erop dat dan de geldpers mag draaien tot hij in brand vliegt, als dat nodig is! Kunnen wij dat geld, dat we tekort komen, bij de banken lenen....... Of wat er rest van onze bezittingen aan hen verkopen.
donderdag 10 november 2011 om 22:51
quote:jaap schreef op 10 november 2011 @ 21:25:
De Zuidelijke Staten waren tijdens de Burgeroorlog al gezwicht, en zouden nog tot ver in de twintigste eeuw rente betalen aan de filialen van de familie De Rothschild, voor het geld dat ze hadden geleend in een oorlog die ze uiteindelijk verloren. (En waar ging het helemaal over......?).
Bijzonder interessante bijdrage Jaap, ben zelf op een soort
zelf georganiseerde battlefield tour in de VS geweest van
Gettysburg via Atlanta tot Appotomax courthouse
(daar eindigde het) en alles dat daar tussen ligt.
De burgeroorlog in de VS boeit me bijzonder dus een vraag.
Na de burgeroorlog kwam het federale (lees) Noordelijke gezag
weer terug in de hele VS dus ook in de Zuidelijke staten.
Hoe zat dat met dat terug betalingen van de oorlogsleningen
die de Zuidelijke staten hadden afgesloten?
De regering in Richmond (Virginia) bestond toch niet meer?
De Zuidelijke Staten waren tijdens de Burgeroorlog al gezwicht, en zouden nog tot ver in de twintigste eeuw rente betalen aan de filialen van de familie De Rothschild, voor het geld dat ze hadden geleend in een oorlog die ze uiteindelijk verloren. (En waar ging het helemaal over......?).
Bijzonder interessante bijdrage Jaap, ben zelf op een soort
zelf georganiseerde battlefield tour in de VS geweest van
Gettysburg via Atlanta tot Appotomax courthouse
(daar eindigde het) en alles dat daar tussen ligt.
De burgeroorlog in de VS boeit me bijzonder dus een vraag.
Na de burgeroorlog kwam het federale (lees) Noordelijke gezag
weer terug in de hele VS dus ook in de Zuidelijke staten.
Hoe zat dat met dat terug betalingen van de oorlogsleningen
die de Zuidelijke staten hadden afgesloten?
De regering in Richmond (Virginia) bestond toch niet meer?
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
vrijdag 11 november 2011 om 13:01
quote:avedon schreef op 10 november 2011 @ 22:41:
hoe valt daaraan te ontsnappen, Jaap?Avedon, 'technisch' zijn er eigenlijk eindeloos veel manieren. Waarbij de vraag vooral is: Waaraan willen we ontsnappen? En vervolgens: Hoeveel willen we daarvoor betalen?
Toen ik op 6 april van dit jaar het topic: Het is de economie, domoor! opende, was eigenlijk alles nog mogelijk. Het is interessant om de eerste reacties terug te lezen, omdat er uit blijkt hoe weinig het thema leefde, een half jaar geleden. De rethorische vraag die ik in de OP stelde: Hoe groot is de kans dat de gevestigde economen de volgende klap opnieuw niet zien aankomen?, kan nu worden beantwoord: HEEL groot!
Het betreft hier primair een POLITIEKE crisis. Dat wordt met name duidelijk als je kijkt naar de schulden van de landen in de Eurozone, en die vergelijkt met de schulden in andere 'Westerse' landen met een eigen munt. Japan spant de absolute kroon, met een schuld van 200% van het GDP. De VS zitten riant boven de 100%, met een 'trendvector' die er niet om liegt! En Engeland, de VS en Japan BLIJVEN maar geld bijdrukken.
Zouden de landen in de Eurozone dat ook doen, en met die vers gedrukte munten de staatsschuld van de landen in de Eurozone 'opkopen', dan was het leed snel geleden. Maar Duitsland en Nederland (met name) verzetten zich daar met alles wat ze hebben tegen. Dat is niet helemaal onredelijk, want als we domweg de geldvoorraad zouden verdubbelen, en zo alle staatsschuld van de landen in de Eurozone zouden 'aflossen', betekent het in feite dat je op slag je 'munt' in waarde halveert op de wereldmarkt. Kunnen we al die leuke Chinese spulletjes niet meer kopen. Wordt de olie onbetaalbaar. Dat soort dingen. Weliswaar wordt onze export dan goedkoper, en dus concurrerender, maar dat geldt alleen voor arbeidsintensieve export-artikelen. En die hebben we in ons land nauwelijks nog. Want de grondstoffen worden meteen ook twee keer zo duur, als we die moeten importeren. En voor ons gas geldt dat contracten in Euro's op slag knap onvoordelig voor ons uitpakken.
Dat koopkrachtverlies zal leiden tot eisen voor meer loon, en dan knallen we op de inflatieklippen.
Er zitten meer kanten aan de zaak, maar het gaat niet werken alles in één forum-bijdrage te behandelen.
Dat 'inflatieverhaal' komt steeds terug in landen als Duitsland en Nederland, en het is de kurk waar onze politici op drijven. Van 'links' tot 'rechts'. Met uitzondering van de PVV, die drijft op het nationalistische sentiment van de 'gulden'.
Maar als 'de hand op de knip houden', en dat betekent dat we (praktisch) al ons uitgeleende geld kwijt raken, dan zijn de rapen pas écht gaar! Dan vallen alle banken hier om. Zijn de pensioenpotten leeg. Blijkt onze export naar de gallemiezen. Kunnen we helemaal geen olie meer kopen. En wordt tevens pijnlijk duidelijk dat we onszelf niet eens meer kunnen bedruipen op agrarisch gebied. Het hele punt is namelijk, dat wij als Nederland wel een grote schuld hebben, maar 'netto' meer hebben uitgeleend. En dáár leven we met z'n allen van! Moet dat geld, mét rente (!) wel binnenkomen! Dus een spaak tussen de wielen van het geldverkeer gooien, is zelfmoord.
(Ik ga zo verder, want er is meer....)
hoe valt daaraan te ontsnappen, Jaap?Avedon, 'technisch' zijn er eigenlijk eindeloos veel manieren. Waarbij de vraag vooral is: Waaraan willen we ontsnappen? En vervolgens: Hoeveel willen we daarvoor betalen?
Toen ik op 6 april van dit jaar het topic: Het is de economie, domoor! opende, was eigenlijk alles nog mogelijk. Het is interessant om de eerste reacties terug te lezen, omdat er uit blijkt hoe weinig het thema leefde, een half jaar geleden. De rethorische vraag die ik in de OP stelde: Hoe groot is de kans dat de gevestigde economen de volgende klap opnieuw niet zien aankomen?, kan nu worden beantwoord: HEEL groot!
Het betreft hier primair een POLITIEKE crisis. Dat wordt met name duidelijk als je kijkt naar de schulden van de landen in de Eurozone, en die vergelijkt met de schulden in andere 'Westerse' landen met een eigen munt. Japan spant de absolute kroon, met een schuld van 200% van het GDP. De VS zitten riant boven de 100%, met een 'trendvector' die er niet om liegt! En Engeland, de VS en Japan BLIJVEN maar geld bijdrukken.
Zouden de landen in de Eurozone dat ook doen, en met die vers gedrukte munten de staatsschuld van de landen in de Eurozone 'opkopen', dan was het leed snel geleden. Maar Duitsland en Nederland (met name) verzetten zich daar met alles wat ze hebben tegen. Dat is niet helemaal onredelijk, want als we domweg de geldvoorraad zouden verdubbelen, en zo alle staatsschuld van de landen in de Eurozone zouden 'aflossen', betekent het in feite dat je op slag je 'munt' in waarde halveert op de wereldmarkt. Kunnen we al die leuke Chinese spulletjes niet meer kopen. Wordt de olie onbetaalbaar. Dat soort dingen. Weliswaar wordt onze export dan goedkoper, en dus concurrerender, maar dat geldt alleen voor arbeidsintensieve export-artikelen. En die hebben we in ons land nauwelijks nog. Want de grondstoffen worden meteen ook twee keer zo duur, als we die moeten importeren. En voor ons gas geldt dat contracten in Euro's op slag knap onvoordelig voor ons uitpakken.
Dat koopkrachtverlies zal leiden tot eisen voor meer loon, en dan knallen we op de inflatieklippen.
Er zitten meer kanten aan de zaak, maar het gaat niet werken alles in één forum-bijdrage te behandelen.
Dat 'inflatieverhaal' komt steeds terug in landen als Duitsland en Nederland, en het is de kurk waar onze politici op drijven. Van 'links' tot 'rechts'. Met uitzondering van de PVV, die drijft op het nationalistische sentiment van de 'gulden'.
Maar als 'de hand op de knip houden', en dat betekent dat we (praktisch) al ons uitgeleende geld kwijt raken, dan zijn de rapen pas écht gaar! Dan vallen alle banken hier om. Zijn de pensioenpotten leeg. Blijkt onze export naar de gallemiezen. Kunnen we helemaal geen olie meer kopen. En wordt tevens pijnlijk duidelijk dat we onszelf niet eens meer kunnen bedruipen op agrarisch gebied. Het hele punt is namelijk, dat wij als Nederland wel een grote schuld hebben, maar 'netto' meer hebben uitgeleend. En dáár leven we met z'n allen van! Moet dat geld, mét rente (!) wel binnenkomen! Dus een spaak tussen de wielen van het geldverkeer gooien, is zelfmoord.
(Ik ga zo verder, want er is meer....)
vrijdag 11 november 2011 om 13:31
Vervolg 13:01
Vanwege onze relatief grote banksector, en volle pensioenpotten, bevinden we ons in een markt waar de Angelsaksische landen Heer en Meester zijn. De wereld van het 'Grote Geld'.
Die Angelsaksische landen hebben, uit zelfbescherming, de aanval op de Euro geopend. Er is hen ALLES aan gelegen te voorkomen dat de Dollar zijn status als 'wereldreservemunt' kwijt raakt. En de enige plausibele concurrent op dit moment, is de Euro. Dus die moet 'geholpen' worden zelfmoord te plegen.
Niet alleen de Amerikaanse 'ratingbureaus' (S&P; Moody's en Fitch) dragen hun steen bij om de Euro aan het wankelen te krijgen. Ook de 'Clearinghouses' doen driftig hun best. De snel stijgende rente op Italiaanse obligaties, afgelopen week, was het gevolg van een 'tariefsverhoging' van zo'n 'Clearinghouse' in Londen. En vandaag was in het nieuws dat S&P Frankrijk eerder 'per ongeluk' afwaardeerde. Daar bovenop drukken de Amerikanen en de Engelsen volop geld bij, dat 'heen en weer klotst' in de 'financiële markten', die ze zo naar hartelust kunnen manipuleren in hun voordeel.
De Amerikanen, én de Engelsen vechten voor hun bestaan in dit 'spel'. Maar het kwartje valt maar niet, dat ze daarbij geen mededogen met ons hebben. En dat we nu toch echt snél onze knopen moeten tellen, anders eten we genadebrood.
Vanwege onze relatief grote banksector, en volle pensioenpotten, bevinden we ons in een markt waar de Angelsaksische landen Heer en Meester zijn. De wereld van het 'Grote Geld'.
Die Angelsaksische landen hebben, uit zelfbescherming, de aanval op de Euro geopend. Er is hen ALLES aan gelegen te voorkomen dat de Dollar zijn status als 'wereldreservemunt' kwijt raakt. En de enige plausibele concurrent op dit moment, is de Euro. Dus die moet 'geholpen' worden zelfmoord te plegen.
Niet alleen de Amerikaanse 'ratingbureaus' (S&P; Moody's en Fitch) dragen hun steen bij om de Euro aan het wankelen te krijgen. Ook de 'Clearinghouses' doen driftig hun best. De snel stijgende rente op Italiaanse obligaties, afgelopen week, was het gevolg van een 'tariefsverhoging' van zo'n 'Clearinghouse' in Londen. En vandaag was in het nieuws dat S&P Frankrijk eerder 'per ongeluk' afwaardeerde. Daar bovenop drukken de Amerikanen en de Engelsen volop geld bij, dat 'heen en weer klotst' in de 'financiële markten', die ze zo naar hartelust kunnen manipuleren in hun voordeel.
De Amerikanen, én de Engelsen vechten voor hun bestaan in dit 'spel'. Maar het kwartje valt maar niet, dat ze daarbij geen mededogen met ons hebben. En dat we nu toch echt snél onze knopen moeten tellen, anders eten we genadebrood.
vrijdag 11 november 2011 om 13:59
Gijs, HIER vind je waarschijnlijk het hele plaatje, qua kosten. Met de verschillen tussen de Noordelijke staten, en de Zuidelijke staten. Waarbij je je moet realiseren dat die bankiers waar ik het over heb, natuurlijk geen 'Confederate-bonds' kochten. Net zo min als ze tegenwoordig met aandelen lopen te goochelen, maar uit zijn op controle van de 'markt' in aandelen. En 'geld'. En 'obligaties'. Dus 'macht'.
vrijdag 11 november 2011 om 22:26
quote:jaap schreef op 11 november 2011 @ 13:59:
Gijs, HIER vind je waarschijnlijk het hele plaatje, qua kosten. Met de verschillen tussen de Noordelijke staten, en de Zuidelijke staten. Waarbij je je moet realiseren dat die bankiers waar ik het over heb, natuurlijk geen 'Confederate-bonds' kochten. Net zo min als ze tegenwoordig met aandelen lopen te goochelen, maar uit zijn op controle van de 'markt' in aandelen. En 'geld'. En 'obligaties'. Dus 'macht'.Bedankt.
Gijs, HIER vind je waarschijnlijk het hele plaatje, qua kosten. Met de verschillen tussen de Noordelijke staten, en de Zuidelijke staten. Waarbij je je moet realiseren dat die bankiers waar ik het over heb, natuurlijk geen 'Confederate-bonds' kochten. Net zo min als ze tegenwoordig met aandelen lopen te goochelen, maar uit zijn op controle van de 'markt' in aandelen. En 'geld'. En 'obligaties'. Dus 'macht'.Bedankt.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
vrijdag 11 november 2011 om 22:53
Euro-insiders aan het roer in Griekenland en (waarschijnlijk) Italië. 'De markt' reageert opgelucht. Maar het gaat, uiteindelijk, niet om de poppetjes. Zeker in Griekenland is het toch zuur voor Papandreou. En het is nog maar zeer de vraag, of een bankier voor elkaar krijgt wat de leider van PASOK niet zou kunnen. Als regel zijn technische kwaliteiten niet noodzakelijk een voordeel in zo'n positie. Op de achterhand kunnen ze nuttig zijn, maar je hebt wel iemand nodig om het aan het volk uit te leggen. En dat wordt, als de EU, cq 'de markt', het onderste uit de kan wil, een behoorlijk lastige opgave!
Anderzijds kunnen die twee wel van pas komen om hun 'netwerk' in Europa te mobiliseren om uit te leggen dat je Griekenland en Italië niet moet slopen, om het hoogste rendement uit je 'investeringen' te krijgen.
Anderzijds kunnen die twee wel van pas komen om hun 'netwerk' in Europa te mobiliseren om uit te leggen dat je Griekenland en Italië niet moet slopen, om het hoogste rendement uit je 'investeringen' te krijgen.
zondag 13 november 2011 om 21:17
quote:sproetike schreef op 13 november 2011 @ 14:27:
Nu zijn ze weer aan polsen wie er allemaal terug wil naar de guldenJa, daar is zelfs een apart topic over. Mijn vrouw kwam terug van haar werk met het bericht dat een aantal van haar collega's het een goed idee vonden. Kregen ze 2,2 keer zoveel salaris...........
Nu zijn ze weer aan polsen wie er allemaal terug wil naar de guldenJa, daar is zelfs een apart topic over. Mijn vrouw kwam terug van haar werk met het bericht dat een aantal van haar collega's het een goed idee vonden. Kregen ze 2,2 keer zoveel salaris...........
