Actueel
alle pijlers
Grondoorlog begonnen israel
donderdag 19 februari 2009 om 15:23
vrijdag 20 februari 2009 om 10:33
vrijdag 20 februari 2009 om 10:43
"Idem, bewijzen graag. Wie zijn 'die drie' trouwens? Mossad-agenten, die op de uitkijk stonden en begonnen te juichen toen de vliegtuigen de torens binnenvlogen?[...]
Heb ik al verscheidene keren gelinkt. Maar speciaal voor jou dan nog een keer.
Fox-news
Getuigen/Israëlische televisie."
Ik zie hier nergens juichende Israelies. Er bestaan wel genoeg filmpjes waarop juichende Arabieren te zien zijn (ook in Gaza) nadat bekend werd hoeveel doden er, dankzij die moslimterroristen gevallen zijn!
Heb ik al verscheidene keren gelinkt. Maar speciaal voor jou dan nog een keer.
Fox-news
Getuigen/Israëlische televisie."
Ik zie hier nergens juichende Israelies. Er bestaan wel genoeg filmpjes waarop juichende Arabieren te zien zijn (ook in Gaza) nadat bekend werd hoeveel doden er, dankzij die moslimterroristen gevallen zijn!
vrijdag 20 februari 2009 om 12:33
quote:Eden schreef op 20 februari 2009 @ 10:43:
"Idem, bewijzen graag. Wie zijn 'die drie' trouwens? Mossad-agenten, die op de uitkijk stonden en begonnen te juichen toen de vliegtuigen de torens binnenvlogen?[...]
Heb ik al verscheidene keren gelinkt. Maar speciaal voor jou dan nog een keer.
Fox-news
Getuigen/Israëlische televisie."
Ik zie hier nergens juichende Israelies. Er bestaan wel genoeg filmpjes waarop juichende Arabieren te zien zijn (ook in Gaza) nadat bekend werd hoeveel doden er, dankzij die moslimterroristen gevallen zijn!
Wanneer ik voor het laatst in Israël was, dat gaat jou niet aan. Je kunt het toch niet controleren, dus wat ik ook zeg, het maakt op jou toch geen indruk. Ik ben er verscheidene malen geweest, en zal er in de toekomst zeker weer heen gaan, als de gelegenheid zich voordoet. Daarbij is de waarde van een persoonlijk bezoek aan enig land bescheiden waar men de politieke besluitvorming wil doorgronden. Het maakt vooral veel uit welk deel van een land men bezoekt, met wie men spreekt, en of men ook bekend is met de buurlanden, bijvoorbeeld. Iemand die de deur platloopt in Israël, daar steeds op bezoek gaat bij familie in Haifa, en nog nooit in Jordanië, Syrië, Egypte, Libanon of op de West-Bank is geweest, is eerder slechter dan beter gepositioneerd als het er om gaat iets te zeggen over de politieke verhoudingen in de regio.
Dat er geen beelden zijn van die juichende Israëli's, dat ligt nogal voor de hand. Wel zijn er vele ooggetuigenverklaringen, en zijn de betrokkenen opgepakt en verhoord door de FBI, die over het verhoor niets kwijt wil, omdat het 'Classified Information' is.
Picture this:
Vijf mannen rijden een parkeerplaats op met uitzicht op New York en de Twin-Towers, zetten een professioneel ogende camera op, en op het moment dat een vliegtuig zich in de eerste van de twee torens boort, reageren ze met zichtbaar enthousiasme.
Een aantal buurtbewoners valt dit op, en ze bellen de FBI. Ze weten niet wie de mannen zijn, of waarom ze blij zouden zijn over wat inmiddels ook op CNN live te volgen is: Een afschuwelijke terreuraanslag op Amerikaanse bodem. De mannen hebben een uiterlijk dat doet vermoeden dat ze uit het Midden Oosten komen.
Aan de hand van de nummerplaat op hun bestelbus traceert de FBI het vijftal naar een bedrijfje op een industrieterrein in NJ, en het blijken Israëli's te zijn. (Ze maken deel uit van een véél grotere groep, die in de VS onder andere op straat kartonnen speelgoedhelicopters verkochten en soortgelijke prullaria. De hele groep verlaat na 9/11 de VS, en keert terug naar Israël. Het bedrijf dat de prullaria verkocht wordt opgedoekt).
Zoals gezegd, het verhoor is 'Classified', maar nadat ze zijn uitgewezen, terug naar Israël, verschijnen drie jonge mannen op de televisie, in een 'praatprogramma', en zij worden geïntroduceerd als drie van de vijf die betrokken waren bij dit incident. In het interview verklaart één van hen dat ze op die locatie waren, op dat moment, omdat ze verslag moesten doen van de aanslagen. Dat impliceert dat ze vooraf wisten dat die zouden plaatsvinden.
Hoewel dit niet betekent dat Mossad achter de aanslagen zelf zat, of zelfs maar verzwegen hadden tegenover de Amerikaanse vrienden dat deze aanslagen eraan zaten te komen, is er méér dan genoeg reden om uit te zoeken hoe vijf Israëli's voorkennis hadden van 9/11, en er geen enkele poging is gedaan om het te voorkomen.
Er zijn nog héél veel meer legitieme twijfels rond 9/11, en dan heb ik het nadrukkelijk niet over de meer obscure suggesties, of overduidelijk antisemitisch geladen beschuldigingen waarvoor zelfs maar het begin van bewijs ontbreekt.
Met héél veel nadruk wil ik hier stellen dat het ook (vooral) in het belang is van oprechte Israëli's, die hun land een goed hart toedragen, dat ze serieus onderzoeken of een 'Staat-in-de-Staat' wellicht hun belangen schaadt.
Zeker in de context van andere serieuze vragen, waaronder het gegeven dat op dat precieze tijdstip ook een militaire oefening gaande was waarbij werd gesimuleerd dat er vliegtuigen gekaapt werden, waardoor grote verwarring onder verkeersleiders ontstond; het instorten van WTC-7, dat niet was geraakt, en waarvan experts die de beelden analiseerden stellig beweren dat het een 'controlled demolition' was (waarbij onder andere al het materiaal van John O'Neill, erkend terrorisme expert die eerder terzijde was geschoven door de overheid, en die zelf omkwam tijdens 9/11, werd vernietigd); en de raadselachtige telefoontjes met mobiele telefoons vanuit een vliegtuig op (relatief) grote hoogte.
Ik ben totaal niet toe aan het aanwijzen van schuldigen, afgezien van Al Qaida. Maar ik ben ook nog lang niet klaar met 9/11, en ontevreden met het gebrek aan aandacht in de serieuze media.
"Idem, bewijzen graag. Wie zijn 'die drie' trouwens? Mossad-agenten, die op de uitkijk stonden en begonnen te juichen toen de vliegtuigen de torens binnenvlogen?[...]
Heb ik al verscheidene keren gelinkt. Maar speciaal voor jou dan nog een keer.
Fox-news
Getuigen/Israëlische televisie."
Ik zie hier nergens juichende Israelies. Er bestaan wel genoeg filmpjes waarop juichende Arabieren te zien zijn (ook in Gaza) nadat bekend werd hoeveel doden er, dankzij die moslimterroristen gevallen zijn!
Wanneer ik voor het laatst in Israël was, dat gaat jou niet aan. Je kunt het toch niet controleren, dus wat ik ook zeg, het maakt op jou toch geen indruk. Ik ben er verscheidene malen geweest, en zal er in de toekomst zeker weer heen gaan, als de gelegenheid zich voordoet. Daarbij is de waarde van een persoonlijk bezoek aan enig land bescheiden waar men de politieke besluitvorming wil doorgronden. Het maakt vooral veel uit welk deel van een land men bezoekt, met wie men spreekt, en of men ook bekend is met de buurlanden, bijvoorbeeld. Iemand die de deur platloopt in Israël, daar steeds op bezoek gaat bij familie in Haifa, en nog nooit in Jordanië, Syrië, Egypte, Libanon of op de West-Bank is geweest, is eerder slechter dan beter gepositioneerd als het er om gaat iets te zeggen over de politieke verhoudingen in de regio.
Dat er geen beelden zijn van die juichende Israëli's, dat ligt nogal voor de hand. Wel zijn er vele ooggetuigenverklaringen, en zijn de betrokkenen opgepakt en verhoord door de FBI, die over het verhoor niets kwijt wil, omdat het 'Classified Information' is.
Picture this:
Vijf mannen rijden een parkeerplaats op met uitzicht op New York en de Twin-Towers, zetten een professioneel ogende camera op, en op het moment dat een vliegtuig zich in de eerste van de twee torens boort, reageren ze met zichtbaar enthousiasme.
Een aantal buurtbewoners valt dit op, en ze bellen de FBI. Ze weten niet wie de mannen zijn, of waarom ze blij zouden zijn over wat inmiddels ook op CNN live te volgen is: Een afschuwelijke terreuraanslag op Amerikaanse bodem. De mannen hebben een uiterlijk dat doet vermoeden dat ze uit het Midden Oosten komen.
Aan de hand van de nummerplaat op hun bestelbus traceert de FBI het vijftal naar een bedrijfje op een industrieterrein in NJ, en het blijken Israëli's te zijn. (Ze maken deel uit van een véél grotere groep, die in de VS onder andere op straat kartonnen speelgoedhelicopters verkochten en soortgelijke prullaria. De hele groep verlaat na 9/11 de VS, en keert terug naar Israël. Het bedrijf dat de prullaria verkocht wordt opgedoekt).
Zoals gezegd, het verhoor is 'Classified', maar nadat ze zijn uitgewezen, terug naar Israël, verschijnen drie jonge mannen op de televisie, in een 'praatprogramma', en zij worden geïntroduceerd als drie van de vijf die betrokken waren bij dit incident. In het interview verklaart één van hen dat ze op die locatie waren, op dat moment, omdat ze verslag moesten doen van de aanslagen. Dat impliceert dat ze vooraf wisten dat die zouden plaatsvinden.
Hoewel dit niet betekent dat Mossad achter de aanslagen zelf zat, of zelfs maar verzwegen hadden tegenover de Amerikaanse vrienden dat deze aanslagen eraan zaten te komen, is er méér dan genoeg reden om uit te zoeken hoe vijf Israëli's voorkennis hadden van 9/11, en er geen enkele poging is gedaan om het te voorkomen.
Er zijn nog héél veel meer legitieme twijfels rond 9/11, en dan heb ik het nadrukkelijk niet over de meer obscure suggesties, of overduidelijk antisemitisch geladen beschuldigingen waarvoor zelfs maar het begin van bewijs ontbreekt.
Met héél veel nadruk wil ik hier stellen dat het ook (vooral) in het belang is van oprechte Israëli's, die hun land een goed hart toedragen, dat ze serieus onderzoeken of een 'Staat-in-de-Staat' wellicht hun belangen schaadt.
Zeker in de context van andere serieuze vragen, waaronder het gegeven dat op dat precieze tijdstip ook een militaire oefening gaande was waarbij werd gesimuleerd dat er vliegtuigen gekaapt werden, waardoor grote verwarring onder verkeersleiders ontstond; het instorten van WTC-7, dat niet was geraakt, en waarvan experts die de beelden analiseerden stellig beweren dat het een 'controlled demolition' was (waarbij onder andere al het materiaal van John O'Neill, erkend terrorisme expert die eerder terzijde was geschoven door de overheid, en die zelf omkwam tijdens 9/11, werd vernietigd); en de raadselachtige telefoontjes met mobiele telefoons vanuit een vliegtuig op (relatief) grote hoogte.
Ik ben totaal niet toe aan het aanwijzen van schuldigen, afgezien van Al Qaida. Maar ik ben ook nog lang niet klaar met 9/11, en ontevreden met het gebrek aan aandacht in de serieuze media.
vrijdag 20 februari 2009 om 12:48
"Wanneer ik voor het laatst in Israël was, dat gaat jou niet aan. Je kunt het toch niet controleren, dus wat ik ook zeg, het maakt op jou toch geen indruk. Ik ben er verscheidene malen geweest, en zal er in de toekomst zeker weer heen gaan, als de gelegenheid zich voordoet."
Ze zouden jou, net als Greta Duisenberg en andere antisemieten de toegang tot Israel moeten weigeren!
Ze zouden jou, net als Greta Duisenberg en andere antisemieten de toegang tot Israel moeten weigeren!
vrijdag 20 februari 2009 om 15:44
quote:jaap schreef op 20 februari 2009 @ 12:33:
[...]
Daarbij is de waarde van een persoonlijk bezoek aan enig land bescheiden waar men de politieke besluitvorming wil doorgronden.
Eens, maar dan hoef jij die vraag ook niet meer te stellen aan anderen.
quote:Zoals gezegd, het verhoor is 'Classified', maar nadat ze zijn uitgewezen, terug naar Israël, verschijnen drie jonge mannen op de televisie, in een 'praatprogramma', en zij worden geïntroduceerd als drie van de vijf die betrokken waren bij dit incident. In het interview verklaart één van hen dat ze op die locatie waren, op dat moment, omdat ze verslag moesten doen van de aanslagen. Dat impliceert dat ze vooraf wisten dat die zouden plaatsvinden.
Dat impliceert het zeker. Als hij het heeft gezegd.
(...)
quote:Met héél veel nadruk wil ik hier stellen dat het ook (vooral) in het belang is van oprechte Israëli's, die hun land een goed hart toedragen, dat ze serieus onderzoeken of een 'Staat-in-de-Staat' wellicht hun belangen schaadt.Helemaal mee eens, zie ook het artikel van Mearsheimer en Walt, dat ik al een paar keer heb gelinkt.
The Israel lobby (Mearsheimer en Walt, Harvard)
(...)
quote:Ik ben totaal niet toe aan het aanwijzen van schuldigen, afgezien van Al Qaida. Maar ik ben ook nog lang niet klaar met 9/11, en ontevreden met het gebrek aan aandacht in de serieuze media.Ja, dat steekt mij ook. Maar geloof me, wij komen hier niet achter, als er een complot van binnenuit zou bestaan.
[...]
Daarbij is de waarde van een persoonlijk bezoek aan enig land bescheiden waar men de politieke besluitvorming wil doorgronden.
Eens, maar dan hoef jij die vraag ook niet meer te stellen aan anderen.
quote:Zoals gezegd, het verhoor is 'Classified', maar nadat ze zijn uitgewezen, terug naar Israël, verschijnen drie jonge mannen op de televisie, in een 'praatprogramma', en zij worden geïntroduceerd als drie van de vijf die betrokken waren bij dit incident. In het interview verklaart één van hen dat ze op die locatie waren, op dat moment, omdat ze verslag moesten doen van de aanslagen. Dat impliceert dat ze vooraf wisten dat die zouden plaatsvinden.
Dat impliceert het zeker. Als hij het heeft gezegd.
(...)
quote:Met héél veel nadruk wil ik hier stellen dat het ook (vooral) in het belang is van oprechte Israëli's, die hun land een goed hart toedragen, dat ze serieus onderzoeken of een 'Staat-in-de-Staat' wellicht hun belangen schaadt.Helemaal mee eens, zie ook het artikel van Mearsheimer en Walt, dat ik al een paar keer heb gelinkt.
The Israel lobby (Mearsheimer en Walt, Harvard)
(...)
quote:Ik ben totaal niet toe aan het aanwijzen van schuldigen, afgezien van Al Qaida. Maar ik ben ook nog lang niet klaar met 9/11, en ontevreden met het gebrek aan aandacht in de serieuze media.Ja, dat steekt mij ook. Maar geloof me, wij komen hier niet achter, als er een complot van binnenuit zou bestaan.
zaterdag 21 februari 2009 om 12:05
Eens, maar dan hoef jij die vraag ook niet meer te stellen aan anderen.
Dat hangt af van de context, Frits. Voor de analyse van politieke verhoudingen in de wereld, of in een regio, is het helemaal niet nodig dat je het land zelf kent. En kan dat zelfs een handicap zijn. Om te weten hoe mensen in een land leven, en hoe ze zich opstellen tegenover bezoekers uit andere landen, bijvoorbeeld, is het uiteraard een pré als je er geweest bent.
Dat impliceert het zeker. Als hij het heeft gezegd.
Had hij het niet gezegd, dan had je gestruikeld over de internet-commentaren waarin de vertaling in twijfel was getrokken.
Helemaal mee eens, zie ook het artikel van Mearsheimer en Walt, dat ik al een paar keer heb gelinkt.
Ik heb het boek gelezen.
Ja, dat steekt mij ook. Maar geloof me, wij komen hier niet achter, als er een complot van binnenuit zou bestaan.
Dat hangt er enigszins vanaf hoe diep 'binnenuit' is. Kijk naar 'Iran-contra', waar Israël wapens leverde aan Iran, waarna het geld werd doorgesluisd naar de 'Contra's' die in Nicaragua een 'proxy-war' vochten voor Reagan. Reagan zelf is uiteindelijk niet meegezogen, zoals Nixon daarvoor wel. Maar goede journalisten kunnen nog steeds héél veel boven tafel krijgen.
Wat opvalt, is dat er ná Reagan een grote reeks schandalen zijn geweest van min of meer vergelijkbare omvang, waarover wel goede boeken zijn geschreven, maar die niet werden uitgegeven door gerenommeerde uitgevers, met hun marketing potentieel, en vervolgens in de pers ook totaal werden genegeerd, of de grond in werden geboord.
Een boek dat vertelt waarom, en hoe, is 'Whiteout - The CIA, Drugs and the Press' van Alexander Cockburn en Jeffrey St. Clair, tegenwoordig de drijvende krachten achter 'Counterpunch'. Een onthutsend boek om te lezen. De Guardian schreef in een commentaar: 'A history of hypocrisy and political interference the like of which only Frederick Forsyth in a dangerous caffeine frenzy could make up'. En helemaal gebaseerd op verifieerbare feiten, die werkelijk zó onvoorstelbaar zijn, dat je er koude rillingen van krijgt.
Sinds dat boek ben ik érg op mijn hoede niet té vroeg conclusies te trekken, of de lezing van overheden klakkeloos over te nemen.
Dat hangt af van de context, Frits. Voor de analyse van politieke verhoudingen in de wereld, of in een regio, is het helemaal niet nodig dat je het land zelf kent. En kan dat zelfs een handicap zijn. Om te weten hoe mensen in een land leven, en hoe ze zich opstellen tegenover bezoekers uit andere landen, bijvoorbeeld, is het uiteraard een pré als je er geweest bent.
Dat impliceert het zeker. Als hij het heeft gezegd.
Had hij het niet gezegd, dan had je gestruikeld over de internet-commentaren waarin de vertaling in twijfel was getrokken.
Helemaal mee eens, zie ook het artikel van Mearsheimer en Walt, dat ik al een paar keer heb gelinkt.
Ik heb het boek gelezen.
Ja, dat steekt mij ook. Maar geloof me, wij komen hier niet achter, als er een complot van binnenuit zou bestaan.
Dat hangt er enigszins vanaf hoe diep 'binnenuit' is. Kijk naar 'Iran-contra', waar Israël wapens leverde aan Iran, waarna het geld werd doorgesluisd naar de 'Contra's' die in Nicaragua een 'proxy-war' vochten voor Reagan. Reagan zelf is uiteindelijk niet meegezogen, zoals Nixon daarvoor wel. Maar goede journalisten kunnen nog steeds héél veel boven tafel krijgen.
Wat opvalt, is dat er ná Reagan een grote reeks schandalen zijn geweest van min of meer vergelijkbare omvang, waarover wel goede boeken zijn geschreven, maar die niet werden uitgegeven door gerenommeerde uitgevers, met hun marketing potentieel, en vervolgens in de pers ook totaal werden genegeerd, of de grond in werden geboord.
Een boek dat vertelt waarom, en hoe, is 'Whiteout - The CIA, Drugs and the Press' van Alexander Cockburn en Jeffrey St. Clair, tegenwoordig de drijvende krachten achter 'Counterpunch'. Een onthutsend boek om te lezen. De Guardian schreef in een commentaar: 'A history of hypocrisy and political interference the like of which only Frederick Forsyth in a dangerous caffeine frenzy could make up'. En helemaal gebaseerd op verifieerbare feiten, die werkelijk zó onvoorstelbaar zijn, dat je er koude rillingen van krijgt.
Sinds dat boek ben ik érg op mijn hoede niet té vroeg conclusies te trekken, of de lezing van overheden klakkeloos over te nemen.
zaterdag 21 februari 2009 om 12:13
De analyse van de denktank 'Europe 2020' aangaande de ontwikkelingen in Israël. Voor wie het hele artikel niet willen of kunnen lezen, is deze 'high-light' actueel:
Scenario 1: The end of the State of Israel/ Towards simple Jewish communities in a Moslem Middle East
Scenario 1 implies these two following fundamental assumptions:
1. A strong political continuity in line with the decade 1995/2006: Instead of positively integrating the new constraints weighing on its environment (as defined by the seven strategic parameters retained by LEAP/E2020), the leaders and the people of Israel continue to base their actions on a logic of a power struggle with their neighbours (of which Palestinians in first place) and with the rest of the world (namely in refusing to recognize the resolutions of UNO that displease them). Politically this can be seen particularly in the option of the seizure of power taken by Benjamin Netanyahu and his associates.
2. The failure of a revival of the Arab unity process, opening the way to an increasing religious influence (Islamic toughening) of all Middle East. This tendency would mark in particular the perpetuation of Iran as a regional power, including a satellite position of most of Iraq; as well as a cascading collapse from Egypt to Morocco of pro-Western regimes [8]. Egypt is indeed today in a situation of “end of reign” which places the Moslem Brothers as the principal force able to seize power after the disappearance of president Mubarak [9] .
Under these conditions, at the horizon of the decade 2010/2020, the whole of the direct and indirect vicinity of Israel (excluding the EU) will become wildly hostile to it, while being equipped with an increased military-strategic capacity. An open military conflict with several neighbouring countries and directly involving Iran or other powers of the Gulf would then become inevitable. For the reasons previously developed (parameter 4), unless Israel suffers a direct preliminary nuclear attack, it is likely that the main world powers (members of the Security Council) would prevent Israel from using its nuclear arsenal. The rise of tensions and the beginning of a traditional conflict, preceded by the raining down of missiles over Israel, would initially cause a rapid exodus of approximately 1 million Israeli citizens who also have (or can automatically have) a European or American passport [10] , that is to say 20% of the Jewish population of Israel. The European Union and the United States would accommodate them without difficulty, especially if this avoids a direct military engagement with completely unforeseeable consequences.
Following terrestrial military offensives, accompanied by Israeli failures to put an end to the firing of missiles on the centre at the country (like the crisis of the summer 2006 already showed), will lead to a rapid collapse of the country whose very small size does not allow for several maintainable front lines to be created [11] .
Thus, in the space of a few weeks, the State of Israel would have disappeared [12] . However, three to four million former Israeli citizens of Jewish confession will remain in the area; mainly the poorest, or those of families who initially came from countries not wishing to accommodate them (such as Russia, Ethiopia,..). For the international Community, the problem will take the form of an inversion of that of Palestinian refugees seen in 1948. Probably one or two million of them will still find refuge in Europe, the United States, Canada, Australia or Latin America. But there will remain strong Jewish communities on the territory of old Israel which will become a new source of tensions. Thus while UNO would try to negotiate the best possible statute for these communities, one would probably see the emergence of Jewish, local and international terrorism, asserting the re-creation of the State of Israel.
Scenario 1: The end of the State of Israel/ Towards simple Jewish communities in a Moslem Middle East
Scenario 1 implies these two following fundamental assumptions:
1. A strong political continuity in line with the decade 1995/2006: Instead of positively integrating the new constraints weighing on its environment (as defined by the seven strategic parameters retained by LEAP/E2020), the leaders and the people of Israel continue to base their actions on a logic of a power struggle with their neighbours (of which Palestinians in first place) and with the rest of the world (namely in refusing to recognize the resolutions of UNO that displease them). Politically this can be seen particularly in the option of the seizure of power taken by Benjamin Netanyahu and his associates.
2. The failure of a revival of the Arab unity process, opening the way to an increasing religious influence (Islamic toughening) of all Middle East. This tendency would mark in particular the perpetuation of Iran as a regional power, including a satellite position of most of Iraq; as well as a cascading collapse from Egypt to Morocco of pro-Western regimes [8]. Egypt is indeed today in a situation of “end of reign” which places the Moslem Brothers as the principal force able to seize power after the disappearance of president Mubarak [9] .
Under these conditions, at the horizon of the decade 2010/2020, the whole of the direct and indirect vicinity of Israel (excluding the EU) will become wildly hostile to it, while being equipped with an increased military-strategic capacity. An open military conflict with several neighbouring countries and directly involving Iran or other powers of the Gulf would then become inevitable. For the reasons previously developed (parameter 4), unless Israel suffers a direct preliminary nuclear attack, it is likely that the main world powers (members of the Security Council) would prevent Israel from using its nuclear arsenal. The rise of tensions and the beginning of a traditional conflict, preceded by the raining down of missiles over Israel, would initially cause a rapid exodus of approximately 1 million Israeli citizens who also have (or can automatically have) a European or American passport [10] , that is to say 20% of the Jewish population of Israel. The European Union and the United States would accommodate them without difficulty, especially if this avoids a direct military engagement with completely unforeseeable consequences.
Following terrestrial military offensives, accompanied by Israeli failures to put an end to the firing of missiles on the centre at the country (like the crisis of the summer 2006 already showed), will lead to a rapid collapse of the country whose very small size does not allow for several maintainable front lines to be created [11] .
Thus, in the space of a few weeks, the State of Israel would have disappeared [12] . However, three to four million former Israeli citizens of Jewish confession will remain in the area; mainly the poorest, or those of families who initially came from countries not wishing to accommodate them (such as Russia, Ethiopia,..). For the international Community, the problem will take the form of an inversion of that of Palestinian refugees seen in 1948. Probably one or two million of them will still find refuge in Europe, the United States, Canada, Australia or Latin America. But there will remain strong Jewish communities on the territory of old Israel which will become a new source of tensions. Thus while UNO would try to negotiate the best possible statute for these communities, one would probably see the emergence of Jewish, local and international terrorism, asserting the re-creation of the State of Israel.
zaterdag 21 februari 2009 om 15:24
quote:IlikeFormentera schreef op 21 februari 2009 @ 14:13:
Nou Jaap, je komt nou wel met hele obscure 'denktankjes' aan. Eigenlijk best wel grappig dat allerlei lieden die zich enige intelligentie menen te kunen aanmeten, dat bij voorbaat onder de vlag van een zgn. 'denktank' moeten doen. Schijnbaar verschaft ze dat nog meer aanzien.
De door jou geciteerde 'highlight' is natuurlijk bagger. Alsof het ook maar denkbaar zou zijn dat de staat Israel haar bewoners zou aansporen om vrijwillig de koffers te pakken en in vrijwillig asiel te gaan. De schets van de hele situatie is te ridicuul voor woorden om er een heel betoog over op te zetten. Ga ik dan ook niet doen. Dit is geen denktank dit is een prutstank. Hun economische 'vlugschriftjes' - ik geloof dat je die op een andere pijler had geplempt - zijn overigens van hetzelfde belabberde, achterlijke niveau.Een heel emotioneel betoog, waaruit blijkt dat je de hele analyse niet hebt gelezen, en niet de moeite hebt genomen om de link naar de website te volgen. Dat je er niet inhoudelijk op in gaat is jammer, maar niet echt verwonderlijk.
Nou Jaap, je komt nou wel met hele obscure 'denktankjes' aan. Eigenlijk best wel grappig dat allerlei lieden die zich enige intelligentie menen te kunen aanmeten, dat bij voorbaat onder de vlag van een zgn. 'denktank' moeten doen. Schijnbaar verschaft ze dat nog meer aanzien.
De door jou geciteerde 'highlight' is natuurlijk bagger. Alsof het ook maar denkbaar zou zijn dat de staat Israel haar bewoners zou aansporen om vrijwillig de koffers te pakken en in vrijwillig asiel te gaan. De schets van de hele situatie is te ridicuul voor woorden om er een heel betoog over op te zetten. Ga ik dan ook niet doen. Dit is geen denktank dit is een prutstank. Hun economische 'vlugschriftjes' - ik geloof dat je die op een andere pijler had geplempt - zijn overigens van hetzelfde belabberde, achterlijke niveau.Een heel emotioneel betoog, waaruit blijkt dat je de hele analyse niet hebt gelezen, en niet de moeite hebt genomen om de link naar de website te volgen. Dat je er niet inhoudelijk op in gaat is jammer, maar niet echt verwonderlijk.
zaterdag 21 februari 2009 om 21:28
quote:IlikeFormentera schreef op 21 februari 2009 @ 17:41:
Waaruit blijkt dat mijn betoog heel emotioneel is? Ben ik wel benieuwd naar! En wat maakt het voor jou niet verwonderlijk dat ik niet inhoudelijk op deze tekst in wil gaan? Word eens wat concreter Jaap!
Je reageert vanuit je loyaliteit met Israël, zonder de analyse zelf te bespreken. Laat staan de volledige analyse, waarnaar ik linkte. Daarbij diskwalificeer je de denktank die dit produceerde, en die al ruim tien jaar professioneel analyses en beleidsadviezen produceert in twee talen (Frans en Engels) voor Europese politici en beleidsmakers, en trainingen aanbiedt, louter omdat de analyse je niet aanstaat.
De grootste vijanden van de staat Israël op dit moment, zijn de loyalisten die weigeren de Keizer te vertellen dat hij geen kleren aan heeft.
Waaruit blijkt dat mijn betoog heel emotioneel is? Ben ik wel benieuwd naar! En wat maakt het voor jou niet verwonderlijk dat ik niet inhoudelijk op deze tekst in wil gaan? Word eens wat concreter Jaap!
Je reageert vanuit je loyaliteit met Israël, zonder de analyse zelf te bespreken. Laat staan de volledige analyse, waarnaar ik linkte. Daarbij diskwalificeer je de denktank die dit produceerde, en die al ruim tien jaar professioneel analyses en beleidsadviezen produceert in twee talen (Frans en Engels) voor Europese politici en beleidsmakers, en trainingen aanbiedt, louter omdat de analyse je niet aanstaat.
De grootste vijanden van de staat Israël op dit moment, zijn de loyalisten die weigeren de Keizer te vertellen dat hij geen kleren aan heeft.
zondag 22 februari 2009 om 13:21
quote:IlikeFormentera schreef op 22 februari 2009 @ 00:24:
(..)De volledige 'analyse' hoef ik niet eens meer te lezen als de door jou 'gehighlighte' regels al duidelijk genoeg maakt dat deze zgn. analyse een nogal geisoleerde beschouwing van het Midden-Oosten weergeeft. (..)Reageer dan niet, als je het hele stuk niet wilt lezen omdat het je tegen je haren instrijkt. De analyse biedt verschillende opties, al naar gelang de keuzes die er in Israël worden gemaakt, en is opgesteld in 2006, vóór Gaza, maar is door die gebeurtenis alleen maar 'head on' gebleken.
Het scenario dat ik eruit heb gehaald, sluit aan bij de realiteit, waarin Netanyahu aan het hoofd van een Groot-Israël-regering komt te staan. Volgens de opstellers van dit rapport bedreigt dit de positie van Mubarak en Abbas, voedt dit het radicalisme onder de Palestijnen en binnen de moslim-landen in het Midden Oosten, wat bij een snel afkalvende steun in de VS en de realiteit van een groeiend zelfvertrouwen onder Arabieren, niet veel goeds voorspelt voor Israël. Maar jij wilt geloven dat dit onzin is, dus werp je het op voorhand verre van je, waarbij je je bedient van kwalificaties die niet meer zijn dan 'karaktermoord', vooral om je eigen twijfel te overschreeuwen, want daarmee kun je nooit iemand overtuigen.
(..)De volledige 'analyse' hoef ik niet eens meer te lezen als de door jou 'gehighlighte' regels al duidelijk genoeg maakt dat deze zgn. analyse een nogal geisoleerde beschouwing van het Midden-Oosten weergeeft. (..)Reageer dan niet, als je het hele stuk niet wilt lezen omdat het je tegen je haren instrijkt. De analyse biedt verschillende opties, al naar gelang de keuzes die er in Israël worden gemaakt, en is opgesteld in 2006, vóór Gaza, maar is door die gebeurtenis alleen maar 'head on' gebleken.
Het scenario dat ik eruit heb gehaald, sluit aan bij de realiteit, waarin Netanyahu aan het hoofd van een Groot-Israël-regering komt te staan. Volgens de opstellers van dit rapport bedreigt dit de positie van Mubarak en Abbas, voedt dit het radicalisme onder de Palestijnen en binnen de moslim-landen in het Midden Oosten, wat bij een snel afkalvende steun in de VS en de realiteit van een groeiend zelfvertrouwen onder Arabieren, niet veel goeds voorspelt voor Israël. Maar jij wilt geloven dat dit onzin is, dus werp je het op voorhand verre van je, waarbij je je bedient van kwalificaties die niet meer zijn dan 'karaktermoord', vooral om je eigen twijfel te overschreeuwen, want daarmee kun je nooit iemand overtuigen.
zondag 22 februari 2009 om 20:13
quote:Digitalis schreef op 22 februari 2009 @ 13:24:
En dus moet je maar rekening houden met die radicaliserende Palestijnen? Wiens fout is dat?Welnee. Houden ze er in Israël toch géén rekening mee. Zijn ze hun land straks helemaal kwijt, die Israëli's. Ik zou zeggen: Kan niet de bedoeling zijn, als je Israëli bent. Maar wie ben ik? En ik woon niet in Israël.
En dus moet je maar rekening houden met die radicaliserende Palestijnen? Wiens fout is dat?Welnee. Houden ze er in Israël toch géén rekening mee. Zijn ze hun land straks helemaal kwijt, die Israëli's. Ik zou zeggen: Kan niet de bedoeling zijn, als je Israëli bent. Maar wie ben ik? En ik woon niet in Israël.
dinsdag 3 maart 2009 om 17:06
