Actueel
alle pijlers
Heleen Mees blijkt toch een beetje labiel...
woensdag 3 juli 2013 om 12:46
De dame die zo graag de thuisblijvende, part-time werkende medemoeders en vrouwen afzeek, blijkt niet helemaal te sporen.
Ik vond haar columns altijd al erg onsympathiek en denigrerend overkomen.
http://www.nu.nl
Dat melden Amerikaanse media. Mees (44), die sinds 2000 in New York woont, zou Buiter (63) over een periode van twee jaar zo’n duizend emails hebben gestuurd.
Sommige daarvan bevatten dreigementen, andere waren seksueel getint. In een mail zou Mees bijvoorbeeld gewenst hebben dat Buiters vliegtuig neer zou storten.
In andere stuurde ze hem naaktfoto's van zichzelf. Mees zou ook berichten hebben gestuurd naar Buiters vrouw en kinderen.
Relatie
Mees en Buiter zouden eerder een relatie hebben gehad. Maar toen daar een einde aan kwam, begon Mees Buiter te bestoken met mails. Ook nadat Buiter haar gevraagd had hiermee te stoppen, ging de econome door.
Buiter is een invloedrijke Britse econoom van Nederlandse afkomst. Mees is econome en publiciste en in Nederland onder meer bekend om haar columns in het NRC Handelsblad en het Financieele Dagblad. Ook is zij de oprichter van de organisatie Women on Top.
Volgens Mees' advocaat Vaneshka Hyacinthe hadden de twee een langdurige relatie waarbij "beiden elkaar emails hebben gestuurd", zo schrijft de New York Daily News.
De rechter in New York heeft Mees verboden nog contact op te nemen met Buiter en bij hem of zijn familie in de buurt te komen.
Ik vond haar columns altijd al erg onsympathiek en denigrerend overkomen.
http://www.nu.nl
Dat melden Amerikaanse media. Mees (44), die sinds 2000 in New York woont, zou Buiter (63) over een periode van twee jaar zo’n duizend emails hebben gestuurd.
Sommige daarvan bevatten dreigementen, andere waren seksueel getint. In een mail zou Mees bijvoorbeeld gewenst hebben dat Buiters vliegtuig neer zou storten.
In andere stuurde ze hem naaktfoto's van zichzelf. Mees zou ook berichten hebben gestuurd naar Buiters vrouw en kinderen.
Relatie
Mees en Buiter zouden eerder een relatie hebben gehad. Maar toen daar een einde aan kwam, begon Mees Buiter te bestoken met mails. Ook nadat Buiter haar gevraagd had hiermee te stoppen, ging de econome door.
Buiter is een invloedrijke Britse econoom van Nederlandse afkomst. Mees is econome en publiciste en in Nederland onder meer bekend om haar columns in het NRC Handelsblad en het Financieele Dagblad. Ook is zij de oprichter van de organisatie Women on Top.
Volgens Mees' advocaat Vaneshka Hyacinthe hadden de twee een langdurige relatie waarbij "beiden elkaar emails hebben gestuurd", zo schrijft de New York Daily News.
De rechter in New York heeft Mees verboden nog contact op te nemen met Buiter en bij hem of zijn familie in de buurt te komen.
vrijdag 5 juli 2013 om 13:25
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 13:15:
[...]
Goeie post. Want die laatste zin, daar gaat het volgens mij om. Ook een vrouw die helemaal geen topcarrière ambieert krijgt volgens mij een leuker leven als het niet vanzelfsprekend zou zijn dat ZIJ verantwoordelijk is voor kroost en haard.
Ja, dat wat Anna37 zegt is inderdaad een goeie post.
Maar jij geeft er nu toch weer een andere draai aan.
Want jij gaat er vanuit dat die verantwoordelijkheid altijd opgedrongen is, en dat is volgens mij niet zo.
Lees eefjewentelteefje maar eens, en geldt ook voor mijzelf.
Het is allemaal niet zo zwart-wit.
Er zijn heel veel soorten.
[...]
Goeie post. Want die laatste zin, daar gaat het volgens mij om. Ook een vrouw die helemaal geen topcarrière ambieert krijgt volgens mij een leuker leven als het niet vanzelfsprekend zou zijn dat ZIJ verantwoordelijk is voor kroost en haard.
Ja, dat wat Anna37 zegt is inderdaad een goeie post.
Maar jij geeft er nu toch weer een andere draai aan.
Want jij gaat er vanuit dat die verantwoordelijkheid altijd opgedrongen is, en dat is volgens mij niet zo.
Lees eefjewentelteefje maar eens, en geldt ook voor mijzelf.
Het is allemaal niet zo zwart-wit.
Er zijn heel veel soorten.
vrijdag 5 juli 2013 om 13:32
quote:eefjewentelteefje schreef op 05 juli 2013 @ 13:18:
Ok FV, mooi gesproken, ik begrijp helemaal wat je zegt.
Als ik voor mezelf spreek, ik heb een carriere gehad, ( die ik niet opgaf voor mijn kinderen btw) ik heb heel veel gewerkt en ik werk nog steeds.
Het huishouden zie ik idd ook als werk.
Ik doe meer in huis dan mijn man, omdat ik meer thuis ben.
Ik vind het huishouden ondankbaar werk, het is nooit af, begint steeds opnieuw en onbetaald, Ik ben er ook niet zo goed in.
Maar ik ben wel tevreden met mijn leven en ik zou misschien meer werken als ik geen kinderen had.
Maar nogmaal, voor mij persoonlijk is het wel een bewuste keuze, omdat ik het als kind heel vervelend vond dat mama nooit thuis was.
Ik wilde dat anders en dat kon.
Ik moet wel zeggen, toen ik nog in mijn carriere zat, ik met man besproken had dat als er kinderen kwamen, hij thuis zou blijven.
Het liep alleen anders.
En op je vraag waarom ik "agressief" wordt van Heleen Mees, omdat ik het gevoel heb dat ze oordeelt en net zo moet leven als zij en dat wil ik helemaal niet.
En nogmaals, ik begrijp haar boodschap wel, maar het komt er zo rottig uit.
Sure, dat het leven anders loopt snap ik helemaal, natuurlijk. In bepaalde opzichten oordeelt Heleen Mees ook, dat doe ik zelf trouwens ook met grote regelmaat als het op dit onderwerp aankomt. Ik vind net als Heleen Mees Nederlandse vrouwen inderdaad veelal lui. Dat is inderdaad een snoeihard oordeel en ik snap dan weer dat dat niet leuk is en weerstand oproept. Ik neem maar zo aan dat Heleen Mees dat ook heus snapt, ze is niet achterlijk.
Maar soms moet je in mijn ogen ook snoeihard oordelen om iets teweeg te brengen. Van roepen dat het allemaal zo dolletjes is en iedereen zo dolgelukkig is terwijl voor veel vrouwen geldt dat ze het helemaal niet dolletjes vinden maar gewoon te lui zijn om van hun reet af te komen, krijg ik namelijk geen schooltijden die beter aansluiten op werken. Of geen betere kinderopvang. En mijn vent geen baas die hem ook een dagje lui op zijn reet zitten gunt.
Ok FV, mooi gesproken, ik begrijp helemaal wat je zegt.
Als ik voor mezelf spreek, ik heb een carriere gehad, ( die ik niet opgaf voor mijn kinderen btw) ik heb heel veel gewerkt en ik werk nog steeds.
Het huishouden zie ik idd ook als werk.
Ik doe meer in huis dan mijn man, omdat ik meer thuis ben.
Ik vind het huishouden ondankbaar werk, het is nooit af, begint steeds opnieuw en onbetaald, Ik ben er ook niet zo goed in.
Maar ik ben wel tevreden met mijn leven en ik zou misschien meer werken als ik geen kinderen had.
Maar nogmaal, voor mij persoonlijk is het wel een bewuste keuze, omdat ik het als kind heel vervelend vond dat mama nooit thuis was.
Ik wilde dat anders en dat kon.
Ik moet wel zeggen, toen ik nog in mijn carriere zat, ik met man besproken had dat als er kinderen kwamen, hij thuis zou blijven.
Het liep alleen anders.
En op je vraag waarom ik "agressief" wordt van Heleen Mees, omdat ik het gevoel heb dat ze oordeelt en net zo moet leven als zij en dat wil ik helemaal niet.
En nogmaals, ik begrijp haar boodschap wel, maar het komt er zo rottig uit.
Sure, dat het leven anders loopt snap ik helemaal, natuurlijk. In bepaalde opzichten oordeelt Heleen Mees ook, dat doe ik zelf trouwens ook met grote regelmaat als het op dit onderwerp aankomt. Ik vind net als Heleen Mees Nederlandse vrouwen inderdaad veelal lui. Dat is inderdaad een snoeihard oordeel en ik snap dan weer dat dat niet leuk is en weerstand oproept. Ik neem maar zo aan dat Heleen Mees dat ook heus snapt, ze is niet achterlijk.
Maar soms moet je in mijn ogen ook snoeihard oordelen om iets teweeg te brengen. Van roepen dat het allemaal zo dolletjes is en iedereen zo dolgelukkig is terwijl voor veel vrouwen geldt dat ze het helemaal niet dolletjes vinden maar gewoon te lui zijn om van hun reet af te komen, krijg ik namelijk geen schooltijden die beter aansluiten op werken. Of geen betere kinderopvang. En mijn vent geen baas die hem ook een dagje lui op zijn reet zitten gunt.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 13:35
quote:Baudolino schreef op 05 juli 2013 @ 13:25:
[...]
Ja, dat wat Anna37 zegt is inderdaad een goeie post.
Maar jij geeft er nu toch weer een andere draai aan.
Want jij gaat er vanuit dat die verantwoordelijkheid altijd opgedrongen is, en dat is volgens mij niet zo.
Lees eefjewentelteefje maar eens, en geldt ook voor mijzelf.
Het is allemaal niet zo zwart-wit.
Er zijn heel veel soorten.
Als die niet opgedrongen zou zijn, waarom moeten het leeuwendeel van de schoolgaande kinderen dan bijvoorbeeld nog steeds om 12 uur 's middags door iemand worden opgehaald? En om 1 uur weer worden weggebracht?
Dat simpele gegeven gaat er toch vanuit dat er kennelijk in gezinnen minimaal 1 volwassene is die uberhaupt tijd heeft om op een werkdag dat te doen? Ergo: dat er dus kennelijk in gezinnen 1 persoon is die niet hoeft te werken om 12 uur?
[...]
Ja, dat wat Anna37 zegt is inderdaad een goeie post.
Maar jij geeft er nu toch weer een andere draai aan.
Want jij gaat er vanuit dat die verantwoordelijkheid altijd opgedrongen is, en dat is volgens mij niet zo.
Lees eefjewentelteefje maar eens, en geldt ook voor mijzelf.
Het is allemaal niet zo zwart-wit.
Er zijn heel veel soorten.
Als die niet opgedrongen zou zijn, waarom moeten het leeuwendeel van de schoolgaande kinderen dan bijvoorbeeld nog steeds om 12 uur 's middags door iemand worden opgehaald? En om 1 uur weer worden weggebracht?
Dat simpele gegeven gaat er toch vanuit dat er kennelijk in gezinnen minimaal 1 volwassene is die uberhaupt tijd heeft om op een werkdag dat te doen? Ergo: dat er dus kennelijk in gezinnen 1 persoon is die niet hoeft te werken om 12 uur?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 13:41
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 13:35:
[...]
Als die niet opgedrongen zou zijn, waarom moeten het leeuwendeel van de schoolgaande kinderen dan bijvoorbeeld nog steeds om 12 uur 's middags door iemand worden opgehaald? En om 1 uur weer worden weggebracht?
Dat simpele gegeven gaat er toch vanuit dat er kennelijk in gezinnen minimaal 1 volwassene is die uberhaupt tijd heeft om op een werkdag dat te doen? Ergo: dat er dus kennelijk in gezinnen 1 persoon is die niet hoeft te werken om 12 uur?
Oh zo bedoel je. Ik vatte het anders op. Maar ik begrijp wat je bedoelt. Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo over nagedacht.
Maar is dat echt zo'n probleem? Het is toch geen verplichting om naar huis te gaan tussen die middag? Het is toch een mogelijkheid?
Ik dacht dat je op scholen wel gewoon kon blijven tussen de middag. Zijn er echt scholen waar dat niet kan?
[...]
Als die niet opgedrongen zou zijn, waarom moeten het leeuwendeel van de schoolgaande kinderen dan bijvoorbeeld nog steeds om 12 uur 's middags door iemand worden opgehaald? En om 1 uur weer worden weggebracht?
Dat simpele gegeven gaat er toch vanuit dat er kennelijk in gezinnen minimaal 1 volwassene is die uberhaupt tijd heeft om op een werkdag dat te doen? Ergo: dat er dus kennelijk in gezinnen 1 persoon is die niet hoeft te werken om 12 uur?
Oh zo bedoel je. Ik vatte het anders op. Maar ik begrijp wat je bedoelt. Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo over nagedacht.
Maar is dat echt zo'n probleem? Het is toch geen verplichting om naar huis te gaan tussen die middag? Het is toch een mogelijkheid?
Ik dacht dat je op scholen wel gewoon kon blijven tussen de middag. Zijn er echt scholen waar dat niet kan?
vrijdag 5 juli 2013 om 13:42
vrijdag 5 juli 2013 om 13:46
Baudolino, je je kind kan overblijven, maar dat kost dan weer 2,50 per keer. Dat zou voor mij dan op 40 euro per maand uitkomen, dat vind ik teveel als ik toch thuis ben.
Woensdagmiddag vrij, ook zoiets (en op sommige scholen tot groep 5 ook de vrijdagmiddag). Echt achterhaald hoor. Er is hier in de stad wel een school waar ze de woensdagmiddag afgeschaft hebben. Ze hebben de uren gewoon gespreid over de hele week, ze hebben dan elke dag school tot 14.00 uur ofzo.
Woensdagmiddag vrij, ook zoiets (en op sommige scholen tot groep 5 ook de vrijdagmiddag). Echt achterhaald hoor. Er is hier in de stad wel een school waar ze de woensdagmiddag afgeschaft hebben. Ze hebben de uren gewoon gespreid over de hele week, ze hebben dan elke dag school tot 14.00 uur ofzo.
vrijdag 5 juli 2013 om 13:49
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 13:23:
[...]
Grappig, ik heb dat dus helemaal niet en het zou me niet verbazen als dat dan toch weer die culturele invloed is. Ik vind haar namelijk ook echt niet controversieel (als het om vrouwenissues gaat), maar goed, mijn eigen moeder riep dat soort dingen ook al aan de keukentafel.Geen idee of dat cultureel is. Mijn moeder riep ook dat soort dingen. Ik denk dat mijn aversie vooral voortkomt uit het feit dat ze van alles vindt over wat anderen zouden moeten denken, doen en vinden.
[...]
Grappig, ik heb dat dus helemaal niet en het zou me niet verbazen als dat dan toch weer die culturele invloed is. Ik vind haar namelijk ook echt niet controversieel (als het om vrouwenissues gaat), maar goed, mijn eigen moeder riep dat soort dingen ook al aan de keukentafel.Geen idee of dat cultureel is. Mijn moeder riep ook dat soort dingen. Ik denk dat mijn aversie vooral voortkomt uit het feit dat ze van alles vindt over wat anderen zouden moeten denken, doen en vinden.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 5 juli 2013 om 13:54
quote:Starshine schreef op 05 juli 2013 @ 13:23:
[...]
Mwah, de doorsnee baan is ook niet zoveel interessanter dan koffiedrinken met de buurvrouw.
Fair enough, dat ben ik met je eens. Maar waar het wel voor zorgt: als je een baan, hoe oninteressant ook, hebt, BEN JE ER GEWOON NIET. Simpel. Moet kind naar de tandarts? Goh, vriend, da's lastig voor je, hoe ga je dat oplossen? Ik zit namelijk op mijn werk, succes ermee.
quote:
Maar goed, anderen zeggen het ook al: de zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld. Dat gaat nog wel een generatie of 2 duren. Toen mijn man ft werkte en ik pt deed ik het meeste in huis. Toen hij werkloos raakte en ik nog werkte deed ik het meest in huis. Nu zijn we allebei werkloos en ik doe het meest in huis.
JA sucks, uit zichzelf doet hij gewoon weinig (weet niet waarom, vroeger bij moeder hoefde hij ook niks). Ik moet alles aansturen en vragen en dan maar hopen dat het gebeurd. Daar hebben we vroeger vaak woorden om gehad, tegenwoordig vraag ik het en als het niet gebeurd doe ik het zelf wel. Het is de ruzie ook niet waard verder.
De zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld omdat jij en zijn moeder en zijn zus en zijn tante en 73% van de vrouwen in zijn algemeen, er altijd zijn. Zijn moeder liep vroeger achter zijn vader op te ruimen, zijn moeder liep achter zijn kont alles op te ruimen (en als ie een zus heeft dan zei zijn moeder geheid tegen zijn zus wel dat ze eerst moest helpen opruimen en streek ze over haar hart als hij het gewoon niet deed) want zo doen wij dat in Nederland nog steeds.
Inderdaad, dat gaat nog generaties duren voordat dat er uit geramd is, want onze generatie propageert dat inmiddels zelfs als het allerhoogste ideaal. Daar worden we pas echt gelukkig van!
Sterker nog, onze moeders generatie en onze oma's generatie waren als geheel veel opstandiger dan wij, ik ken meer bejaarde vrouwen die rete geëmancipeerd zijn en het de ruzie wel waard vonden dan in mijn eigen generatie. Die zeggen inderdaad net als jij: het is me de ruzie niet waard, ik doe het wel. Mijn moeder liet gewoon die volle wasmand staan en zei dan hoogstverbaasd: oh, zijn je overhemden op? Goh. En sloeg vervolgens de krant open. En mijn oma kookte gewoon alleen voor zichzelf. Wil je ook eten? Nou, succes, je weet waar het fornuis staat.
Ergens zijn we in plaats van vooruit heel hard achteruit gaan hollen en zelf bij voorbaat al gaan kiezen voor een leven als huissloof. Twintig jarige meiden die nog op school zitten maar nu al weten dat ze als ze kindertjes hebben niet meer dan 3 daagjes gaan werken. Want anders wordt het huishouden zo lastig en druk. Hallo, en die kerels dan?
[...]
Mwah, de doorsnee baan is ook niet zoveel interessanter dan koffiedrinken met de buurvrouw.
Fair enough, dat ben ik met je eens. Maar waar het wel voor zorgt: als je een baan, hoe oninteressant ook, hebt, BEN JE ER GEWOON NIET. Simpel. Moet kind naar de tandarts? Goh, vriend, da's lastig voor je, hoe ga je dat oplossen? Ik zit namelijk op mijn werk, succes ermee.
quote:
Maar goed, anderen zeggen het ook al: de zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld. Dat gaat nog wel een generatie of 2 duren. Toen mijn man ft werkte en ik pt deed ik het meeste in huis. Toen hij werkloos raakte en ik nog werkte deed ik het meest in huis. Nu zijn we allebei werkloos en ik doe het meest in huis.
JA sucks, uit zichzelf doet hij gewoon weinig (weet niet waarom, vroeger bij moeder hoefde hij ook niks). Ik moet alles aansturen en vragen en dan maar hopen dat het gebeurd. Daar hebben we vroeger vaak woorden om gehad, tegenwoordig vraag ik het en als het niet gebeurd doe ik het zelf wel. Het is de ruzie ook niet waard verder.
De zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld omdat jij en zijn moeder en zijn zus en zijn tante en 73% van de vrouwen in zijn algemeen, er altijd zijn. Zijn moeder liep vroeger achter zijn vader op te ruimen, zijn moeder liep achter zijn kont alles op te ruimen (en als ie een zus heeft dan zei zijn moeder geheid tegen zijn zus wel dat ze eerst moest helpen opruimen en streek ze over haar hart als hij het gewoon niet deed) want zo doen wij dat in Nederland nog steeds.
Inderdaad, dat gaat nog generaties duren voordat dat er uit geramd is, want onze generatie propageert dat inmiddels zelfs als het allerhoogste ideaal. Daar worden we pas echt gelukkig van!
Sterker nog, onze moeders generatie en onze oma's generatie waren als geheel veel opstandiger dan wij, ik ken meer bejaarde vrouwen die rete geëmancipeerd zijn en het de ruzie wel waard vonden dan in mijn eigen generatie. Die zeggen inderdaad net als jij: het is me de ruzie niet waard, ik doe het wel. Mijn moeder liet gewoon die volle wasmand staan en zei dan hoogstverbaasd: oh, zijn je overhemden op? Goh. En sloeg vervolgens de krant open. En mijn oma kookte gewoon alleen voor zichzelf. Wil je ook eten? Nou, succes, je weet waar het fornuis staat.
Ergens zijn we in plaats van vooruit heel hard achteruit gaan hollen en zelf bij voorbaat al gaan kiezen voor een leven als huissloof. Twintig jarige meiden die nog op school zitten maar nu al weten dat ze als ze kindertjes hebben niet meer dan 3 daagjes gaan werken. Want anders wordt het huishouden zo lastig en druk. Hallo, en die kerels dan?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 13:54
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 13:32:
[...]
Sure, dat het leven anders loopt snap ik helemaal, natuurlijk. In bepaalde opzichten oordeelt Heleen Mees ook, dat doe ik zelf trouwens ook met grote regelmaat als het op dit onderwerp aankomt. Ik vind net als Heleen Mees Nederlandse vrouwen inderdaad veelal lui. Dat is inderdaad een snoeihard oordeel en ik snap dan weer dat dat niet leuk is en weerstand oproept. Ik neem maar zo aan dat Heleen Mees dat ook heus snapt, ze is niet achterlijk.
Maar soms moet je in mijn ogen ook snoeihard oordelen om iets teweeg te brengen. Van roepen dat het allemaal zo dolletjes is en iedereen zo dolgelukkig is terwijl voor veel vrouwen geldt dat ze het helemaal niet dolletjes vinden maar gewoon te lui zijn om van hun reet af te komen, krijg ik namelijk geen schooltijden die beter aansluiten op werken. Of geen betere kinderopvang. En mijn vent geen baas die hem ook een dagje lui op zijn reet zitten gunt.Er zit nogal een gat tussen roepen dat alles "dolletjes" is en een ander standaard voor "lui" uitmaken. (Overigens zou "verwend" een betere term geweest zijn, maar dat terzijde.)
[...]
Sure, dat het leven anders loopt snap ik helemaal, natuurlijk. In bepaalde opzichten oordeelt Heleen Mees ook, dat doe ik zelf trouwens ook met grote regelmaat als het op dit onderwerp aankomt. Ik vind net als Heleen Mees Nederlandse vrouwen inderdaad veelal lui. Dat is inderdaad een snoeihard oordeel en ik snap dan weer dat dat niet leuk is en weerstand oproept. Ik neem maar zo aan dat Heleen Mees dat ook heus snapt, ze is niet achterlijk.
Maar soms moet je in mijn ogen ook snoeihard oordelen om iets teweeg te brengen. Van roepen dat het allemaal zo dolletjes is en iedereen zo dolgelukkig is terwijl voor veel vrouwen geldt dat ze het helemaal niet dolletjes vinden maar gewoon te lui zijn om van hun reet af te komen, krijg ik namelijk geen schooltijden die beter aansluiten op werken. Of geen betere kinderopvang. En mijn vent geen baas die hem ook een dagje lui op zijn reet zitten gunt.Er zit nogal een gat tussen roepen dat alles "dolletjes" is en een ander standaard voor "lui" uitmaken. (Overigens zou "verwend" een betere term geweest zijn, maar dat terzijde.)
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 5 juli 2013 om 13:58
quote:Starshine schreef op 05 juli 2013 @ 13:42:
Gelukkig komen er steeds meer scholen met continurooster. Helaas is mijn school nog erg ouderwets daarin....(of eigenlijk de ouders). De school wilde het invoeren maar het stuitte op teveel protest. Ik denk dat het ingevoerd gaat worden als mijn zoon naar de brugklas gaat.Mijn zoon zit inderdaad op een school met continurooster. Maar ik heb van de directrice gehoord dat toen dat ingevoerd werd, het vooral vrouwen waren die daarover kwamen klagen. Of zelfs hun kind van school af haalden. Da's toch bizar? Krijg je zomaar de mogelijkheid om zonder kosten en zonder stress en zonder dat het zielig voor je koter is elke dag zeeën van tijd voor bijvoorbeeld een baan te hebben, ga je protesteren!
Gelukkig komen er steeds meer scholen met continurooster. Helaas is mijn school nog erg ouderwets daarin....(of eigenlijk de ouders). De school wilde het invoeren maar het stuitte op teveel protest. Ik denk dat het ingevoerd gaat worden als mijn zoon naar de brugklas gaat.Mijn zoon zit inderdaad op een school met continurooster. Maar ik heb van de directrice gehoord dat toen dat ingevoerd werd, het vooral vrouwen waren die daarover kwamen klagen. Of zelfs hun kind van school af haalden. Da's toch bizar? Krijg je zomaar de mogelijkheid om zonder kosten en zonder stress en zonder dat het zielig voor je koter is elke dag zeeën van tijd voor bijvoorbeeld een baan te hebben, ga je protesteren!
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 14:00
Ja leuk, maar ik ga dus niet elke dag ruzie staan maken over de was. Dat heb ik in het begin al jaren gedaan en het loste niks op. Alleen dat we ons allebei kut voelden. Nu zeg/vraag ik dus 'zeg, hang jij de was even op?' En als het niet gedaan is als ik thuis kom zeg ik 'goh, jij zou toch de was ophangen'. Dan doet hij het wel.
Het vervelende vind ik dat ik het dus moet vragen...want zo blijft het huishouden dus mijn verantwoordelijkheid. Ik stuur aan.
Niet wassen heeft zo weinig zin, want ik wil ook graag schoon ondergoed. Alleen wasgoed dat op de grond slingert was ik niet, dat weiger ik.
Het vervelende vind ik dat ik het dus moet vragen...want zo blijft het huishouden dus mijn verantwoordelijkheid. Ik stuur aan.
Niet wassen heeft zo weinig zin, want ik wil ook graag schoon ondergoed. Alleen wasgoed dat op de grond slingert was ik niet, dat weiger ik.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:03
Voor een volledig beeld lijkt het me ook goed te melden dat de Amerikaanse samenleving niet direct te vergelijken is met de Nederlandse.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:05
ja is ook bizar dat ouders (moeders!) daarover gaan klagen. Ik vind het zo'n gedoe juist dat 'tussen de middag'. Boterham is met een kwartiertje op en de rest van de anderhalf uur pauze zitten ze maar te hangen en te zeuren om tv. Alvast naar school kan niet, want alleen de overblijfkinderen mogen op het plein spelen, pfff.
Heb tijdens het wachten bij de zwemles wel een een gesprekje afgeluisterd tussen twee moeder over het continurooster. dat waren ook van die thuiszitters en klaagden steen en been dat hun 'momentje' tussen de middag afgepakt werd. En de kinderen waren toch ook veeeeel te jong voor zo'n lange schooldag .
Nou ja, ik heb op mijn tong zitten bijten.
Heb tijdens het wachten bij de zwemles wel een een gesprekje afgeluisterd tussen twee moeder over het continurooster. dat waren ook van die thuiszitters en klaagden steen en been dat hun 'momentje' tussen de middag afgepakt werd. En de kinderen waren toch ook veeeeel te jong voor zo'n lange schooldag .
Nou ja, ik heb op mijn tong zitten bijten.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:08
quote:strike schreef op 05 juli 2013 @ 14:03:
Voor een volledig beeld lijkt het me ook goed te melden dat de Amerikaanse samenleving niet direct te vergelijken is met de Nederlandse.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.Goede post, strike.
Voor een volledig beeld lijkt het me ook goed te melden dat de Amerikaanse samenleving niet direct te vergelijken is met de Nederlandse.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.Goede post, strike.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:08
vrijdag 5 juli 2013 om 14:09
vrijdag 5 juli 2013 om 14:14
quote:strike schreef op 05 juli 2013 @ 14:03:
Voor een volledig beeld lijkt het me ook goed te melden dat de Amerikaanse samenleving niet direct te vergelijken is met de Nederlandse.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.
Klopt, en goede post. Maar ik vergelijk dan ook niet met Amerika. Ik vergelijk bijvoorbeeld gewoon met Surinaamse vrouwen. Waarom lukt het hen wel in Nederland om gewoon volledige banen te hebben? Vaak wordt er dan geroepen dat dat komt omdat ze allemaal alleenstaand zijn. En ja, het klopt dat ze vaker dan Nederlandse vrouwen alleenstaand zijn, maar is dat de oorzaak of het gevolg van hun economische zelfstandigheid?
In mijn persoonlijke omgeving geldt in ieder geval vaker het laatste, ze kiezen sneller voor een leven als single omdat ze toch financieel onafhankelijk zijn.
Voor een volledig beeld lijkt het me ook goed te melden dat de Amerikaanse samenleving niet direct te vergelijken is met de Nederlandse.
In de VS zijn de kosten voor levensonderhoud dusdanig hoog (een zorgverzekering voor de kids alleen al is volgens Nederlandse begrippen zo goed als onbetaalbaar) zodat het een simpele must is dat de vrouw ook fulltime werkt. Ook omdat een sociaal vangnet vaak ontbreekt.
Amerikanen werken gewoon veel meer dan Nederlanders. Niet alleen omdat ze willen, maar ook omdat het noodzaak is.
Dit geldt ook voor een vaak aangehaald land als Zweden, waar inderdaad meer vrouwen werken, maar waar het leven van alle dag ook veel duurder is.
Zo bezien kun je je afvragen of het gerechtvaardigd is om de VS met Nederland te vergelijken en of dat punt van die keuzevrijheid eerlijk is.
Mees kwam in New York op haar ideeen. Dat is niet gek. Maar ze kan het Amerikaanse model niet 1-op-1 vertalen naar Nederland, wat een van de meest efficiente sociaal-economische modellen ter wereld heeft.
Ergo: het Nederlandse model stelt vrouwen (en mannen!) in staat minder te werken.
Ik vind dat punt over keuzevrijheid dus erg lastig. Want wat is keuzevrijheid precies? De aanname dat Amerikaanse powervrouwen het altijd voor het kiezen hebben is wat mij betreft ook niet waar.
Veel werken is in de VS de norm. Dat zit cultureel zo ingebakken dat het een dwingende norm is geworden. En een noodzakelijke norm.
Klopt, en goede post. Maar ik vergelijk dan ook niet met Amerika. Ik vergelijk bijvoorbeeld gewoon met Surinaamse vrouwen. Waarom lukt het hen wel in Nederland om gewoon volledige banen te hebben? Vaak wordt er dan geroepen dat dat komt omdat ze allemaal alleenstaand zijn. En ja, het klopt dat ze vaker dan Nederlandse vrouwen alleenstaand zijn, maar is dat de oorzaak of het gevolg van hun economische zelfstandigheid?
In mijn persoonlijke omgeving geldt in ieder geval vaker het laatste, ze kiezen sneller voor een leven als single omdat ze toch financieel onafhankelijk zijn.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 14:20
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 13:54:
[...]
Fair enough, dat ben ik met je eens. Maar waar het wel voor zorgt: als je een baan, hoe oninteressant ook, hebt, BEN JE ER GEWOON NIET. Simpel. Moet kind naar de tandarts? Goh, vriend, da's lastig voor je, hoe ga je dat oplossen? Ik zit namelijk op mijn werk, succes ermee.
[...]
De zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld omdat jij en zijn moeder en zijn zus en zijn tante en 73% van de vrouwen in zijn algemeen, er altijd zijn. Zijn moeder liep vroeger achter zijn vader op te ruimen, zijn moeder liep achter zijn kont alles op te ruimen (en als ie een zus heeft dan zei zijn moeder geheid tegen zijn zus wel dat ze eerst moest helpen opruimen en streek ze over haar hart als hij het gewoon niet deed) want zo doen wij dat in Nederland nog steeds.
Inderdaad, dat gaat nog generaties duren voordat dat er uit geramd is, want onze generatie propageert dat inmiddels zelfs als het allerhoogste ideaal. Daar worden we pas echt gelukkig van!
Sterker nog, onze moeders generatie en onze oma's generatie waren als geheel veel opstandiger dan wij, ik ken meer bejaarde vrouwen die rete geëmancipeerd zijn en het de ruzie wel waard vonden dan in mijn eigen generatie. Die zeggen inderdaad net als jij: het is me de ruzie niet waard, ik doe het wel. Mijn moeder liet gewoon die volle wasmand staan en zei dan hoogstverbaasd: oh, zijn je overhemden op? Goh. En sloeg vervolgens de krant open. En mijn oma kookte gewoon alleen voor zichzelf. Wil je ook eten? Nou, succes, je weet waar het fornuis staat.
Ergens zijn we in plaats van vooruit heel hard achteruit gaan hollen en zelf bij voorbaat al gaan kiezen voor een leven als huissloof. Twintig jarige meiden die nog op school zitten maar nu al weten dat ze als ze kindertjes hebben niet meer dan 3 daagjes gaan werken. Want anders wordt het huishouden zo lastig en druk. Hallo, en die kerels dan?
Sorry hoor, maar ik vind een telefoontje als ik op mijn werk ben, van thuis, altijd nog belangrijker dan dat hele werk bij elkaar. En zo denkt mijn man er trouwens ook over. Wij zouden echt nooit tegen elkaar zeggen: succes ermee, ik ben er niet.
En een oma die alleen voor zichzelf kookt vind ik een beetje vreemd, eerlijk gezegd. Je kunt ook doorslaan in het hele emancipatieproces....
[...]
Fair enough, dat ben ik met je eens. Maar waar het wel voor zorgt: als je een baan, hoe oninteressant ook, hebt, BEN JE ER GEWOON NIET. Simpel. Moet kind naar de tandarts? Goh, vriend, da's lastig voor je, hoe ga je dat oplossen? Ik zit namelijk op mijn werk, succes ermee.
[...]
De zorgtaken zijn niet eerlijk verdeeld omdat jij en zijn moeder en zijn zus en zijn tante en 73% van de vrouwen in zijn algemeen, er altijd zijn. Zijn moeder liep vroeger achter zijn vader op te ruimen, zijn moeder liep achter zijn kont alles op te ruimen (en als ie een zus heeft dan zei zijn moeder geheid tegen zijn zus wel dat ze eerst moest helpen opruimen en streek ze over haar hart als hij het gewoon niet deed) want zo doen wij dat in Nederland nog steeds.
Inderdaad, dat gaat nog generaties duren voordat dat er uit geramd is, want onze generatie propageert dat inmiddels zelfs als het allerhoogste ideaal. Daar worden we pas echt gelukkig van!
Sterker nog, onze moeders generatie en onze oma's generatie waren als geheel veel opstandiger dan wij, ik ken meer bejaarde vrouwen die rete geëmancipeerd zijn en het de ruzie wel waard vonden dan in mijn eigen generatie. Die zeggen inderdaad net als jij: het is me de ruzie niet waard, ik doe het wel. Mijn moeder liet gewoon die volle wasmand staan en zei dan hoogstverbaasd: oh, zijn je overhemden op? Goh. En sloeg vervolgens de krant open. En mijn oma kookte gewoon alleen voor zichzelf. Wil je ook eten? Nou, succes, je weet waar het fornuis staat.
Ergens zijn we in plaats van vooruit heel hard achteruit gaan hollen en zelf bij voorbaat al gaan kiezen voor een leven als huissloof. Twintig jarige meiden die nog op school zitten maar nu al weten dat ze als ze kindertjes hebben niet meer dan 3 daagjes gaan werken. Want anders wordt het huishouden zo lastig en druk. Hallo, en die kerels dan?
Sorry hoor, maar ik vind een telefoontje als ik op mijn werk ben, van thuis, altijd nog belangrijker dan dat hele werk bij elkaar. En zo denkt mijn man er trouwens ook over. Wij zouden echt nooit tegen elkaar zeggen: succes ermee, ik ben er niet.
En een oma die alleen voor zichzelf kookt vind ik een beetje vreemd, eerlijk gezegd. Je kunt ook doorslaan in het hele emancipatieproces....
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:25
Om het plaatje iets completer te maken:
In New York ontmoet je iemand, je krijgt een relatie en kinderen. En dan? Los van reguliere levensonderhoud dat al duur is, te beginnen bij woonruimte, kan een zorgverzekering voor jezelf en de kids oplopen tot omgerekend meer dan 1000 euro per maand. Daar komt nog een gigantisch eigen risico bij. Je moet vaak nog extra betalen ook.
Maar dat is nog niet alles: het hele universitaire systeem is anders dan in Nederland. Hier in Nederland komt iedereen die gaat studeren op eenzelfde soort universiteit. Maar in de VS zijn er gradaties.
Als je als ouder wilt dat je kinderen op een universiteit terecht komen waar Mees lesgeeft zul je diep in de buidel moeten tasten. De beursen die er zijn zijn niet voor iedereen en vaak niet toereikend. Want de VS kennen in principe geen studiefinanciering.
Vanaf dag 1 dat het kind geboren wordt zal er dus gespaard moeten worden.
Maar ook dat is nog niet alles: we kennen allemaal de beelden dat op Wallstreet na het invallen van de crisis mensen stonden die een maand ervoor nog een topbaan hadden, en nu letterlijk op straat. Want geen sociaal vangnet, geen werkloosheidsuitkering en geen sociale plannen van werkgevers.
Als je een beetje gaat rekenen is er in de VS dus altijd een enorm reservoir spaartegoed nodig. Vooral als er kinderen bij komen kijken.
Zoveel mogelijk verdienen en het gaspedaal flink indrukken is echt geen keuze die je samen als gezin maakt.
Dit is even specifiek de situatie in New York, maar dat is ook de plek waar Mees tot haar ideeen kwam.
Zo bezien is het hier echt veel beter geregeld. Ook hier gaat veel veranderen, dat is waar, maar dat is weer een ander verhaal.
In New York ontmoet je iemand, je krijgt een relatie en kinderen. En dan? Los van reguliere levensonderhoud dat al duur is, te beginnen bij woonruimte, kan een zorgverzekering voor jezelf en de kids oplopen tot omgerekend meer dan 1000 euro per maand. Daar komt nog een gigantisch eigen risico bij. Je moet vaak nog extra betalen ook.
Maar dat is nog niet alles: het hele universitaire systeem is anders dan in Nederland. Hier in Nederland komt iedereen die gaat studeren op eenzelfde soort universiteit. Maar in de VS zijn er gradaties.
Als je als ouder wilt dat je kinderen op een universiteit terecht komen waar Mees lesgeeft zul je diep in de buidel moeten tasten. De beursen die er zijn zijn niet voor iedereen en vaak niet toereikend. Want de VS kennen in principe geen studiefinanciering.
Vanaf dag 1 dat het kind geboren wordt zal er dus gespaard moeten worden.
Maar ook dat is nog niet alles: we kennen allemaal de beelden dat op Wallstreet na het invallen van de crisis mensen stonden die een maand ervoor nog een topbaan hadden, en nu letterlijk op straat. Want geen sociaal vangnet, geen werkloosheidsuitkering en geen sociale plannen van werkgevers.
Als je een beetje gaat rekenen is er in de VS dus altijd een enorm reservoir spaartegoed nodig. Vooral als er kinderen bij komen kijken.
Zoveel mogelijk verdienen en het gaspedaal flink indrukken is echt geen keuze die je samen als gezin maakt.
Dit is even specifiek de situatie in New York, maar dat is ook de plek waar Mees tot haar ideeen kwam.
Zo bezien is het hier echt veel beter geregeld. Ook hier gaat veel veranderen, dat is waar, maar dat is weer een ander verhaal.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:28
quote:missmicky schreef op 05 juli 2013 @ 14:14:
[...]
Wat bijzonder...
Er bestaan echt verschillen FV. En zoals het bij jou in de buurt is, zo is het niet overal.
Inderdaad heel bijzonder. Dit is altijd zo'n non-argument, alsof ik in een soort bekrompen en heel uitzonderlijk eilandje zou leven.
De cijfers zijn gewoon beschikbaar. 64% van de Nederlandse vrouwelijke beroepsbevolking werkt. Dat wil zeggen dat 36% van de vrouwen helemaal niet werkt, werkzoekend is of arbeidsongeschikt is.
Bij de mannelijke beroepsbevolking is dat cijfer al jaren stabiel en schommelt al jaren rond de 85%. Dat wil zeggen dat slechts 15% vn de Nederlandse mannen helemaal niet werkt, werkzoekend is of arbeidsongeschikt is.
Binnen die cijfers zie je dan ook nog de volgende verdeling:
73% van de werkende vrouwen werkt part time, en 19% van de werkende mannen werkt part time.
Onder full time wordt alles meer dan 32 uur per week verstaan volgens de definitie van CBS. Dat wil dus zeggen dat van het aantal vrouwen dat werkt, wat dus sowieso al minder is dan het aantal mannen dat werkt, slechts 27% 32 uur of meer werkt. Bij mannen werkt 81% meer dan 32 uur.
Het is dus inderdaad heel bijzonder dat jij alleen maar die mannen en vrouwen kent en dat die allemaal op jouw school rondlopen die bij die 27% of 19% horen.
[...]
Wat bijzonder...
Er bestaan echt verschillen FV. En zoals het bij jou in de buurt is, zo is het niet overal.
Inderdaad heel bijzonder. Dit is altijd zo'n non-argument, alsof ik in een soort bekrompen en heel uitzonderlijk eilandje zou leven.
De cijfers zijn gewoon beschikbaar. 64% van de Nederlandse vrouwelijke beroepsbevolking werkt. Dat wil zeggen dat 36% van de vrouwen helemaal niet werkt, werkzoekend is of arbeidsongeschikt is.
Bij de mannelijke beroepsbevolking is dat cijfer al jaren stabiel en schommelt al jaren rond de 85%. Dat wil zeggen dat slechts 15% vn de Nederlandse mannen helemaal niet werkt, werkzoekend is of arbeidsongeschikt is.
Binnen die cijfers zie je dan ook nog de volgende verdeling:
73% van de werkende vrouwen werkt part time, en 19% van de werkende mannen werkt part time.
Onder full time wordt alles meer dan 32 uur per week verstaan volgens de definitie van CBS. Dat wil dus zeggen dat van het aantal vrouwen dat werkt, wat dus sowieso al minder is dan het aantal mannen dat werkt, slechts 27% 32 uur of meer werkt. Bij mannen werkt 81% meer dan 32 uur.
Het is dus inderdaad heel bijzonder dat jij alleen maar die mannen en vrouwen kent en dat die allemaal op jouw school rondlopen die bij die 27% of 19% horen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 5 juli 2013 om 14:29
quote:fashionvictim schreef op 05 juli 2013 @ 14:14:
[...]
Klopt, en goede post. Maar ik vergelijk dan ook niet met Amerika. Ik vergelijk bijvoorbeeld gewoon met Surinaamse vrouwen. Waarom lukt het hen wel in Nederland om gewoon volledige banen te hebben? Vaak wordt er dan geroepen dat dat komt omdat ze allemaal alleenstaand zijn. En ja, het klopt dat ze vaker dan Nederlandse vrouwen alleenstaand zijn, maar is dat de oorzaak of het gevolg van hun economische zelfstandigheid?
In mijn persoonlijke omgeving geldt in ieder geval vaker het laatste, ze kiezen sneller voor een leven als single omdat ze toch financieel onafhankelijk zijn.
Interessante gedachte om het om te draaien. De Surinaamse vrouwen die ik ken hebben in ieder geval wel Suriname in het achterhoofd waar vrouwen een stuk meer power hebben op een aantal gebieden.
En dat geldt voor meer plekken op de wereld waar de levensstandaard wat lager ligt: ook daar werken vrouwen meer omdat het ook moet.
In Brazilie, maar ook in Afrika doen vrouwen gewoon mee in het verdienen van een boterham.
Wat dat betreft vertekent de Nederlandse verzorgingsstaat de boel enorm.
[...]
Klopt, en goede post. Maar ik vergelijk dan ook niet met Amerika. Ik vergelijk bijvoorbeeld gewoon met Surinaamse vrouwen. Waarom lukt het hen wel in Nederland om gewoon volledige banen te hebben? Vaak wordt er dan geroepen dat dat komt omdat ze allemaal alleenstaand zijn. En ja, het klopt dat ze vaker dan Nederlandse vrouwen alleenstaand zijn, maar is dat de oorzaak of het gevolg van hun economische zelfstandigheid?
In mijn persoonlijke omgeving geldt in ieder geval vaker het laatste, ze kiezen sneller voor een leven als single omdat ze toch financieel onafhankelijk zijn.
Interessante gedachte om het om te draaien. De Surinaamse vrouwen die ik ken hebben in ieder geval wel Suriname in het achterhoofd waar vrouwen een stuk meer power hebben op een aantal gebieden.
En dat geldt voor meer plekken op de wereld waar de levensstandaard wat lager ligt: ook daar werken vrouwen meer omdat het ook moet.
In Brazilie, maar ook in Afrika doen vrouwen gewoon mee in het verdienen van een boterham.
Wat dat betreft vertekent de Nederlandse verzorgingsstaat de boel enorm.
vrijdag 5 juli 2013 om 14:31
quote:Francelle schreef op 05 juli 2013 @ 14:20:
[...]
Sorry hoor, maar ik vind een telefoontje als ik op mijn werk ben, van thuis, altijd nog belangrijker dan dat hele werk bij elkaar. En zo denkt mijn man er trouwens ook over. Wij zouden echt nooit tegen elkaar zeggen: succes ermee, ik ben er niet.
En een oma die alleen voor zichzelf kookt vind ik een beetje vreemd, eerlijk gezegd. Je kunt ook doorslaan in het hele emancipatieproces....
Dat ligt er denk ik net aan hoe vanzelfsprekend het allemaal is voor de betreffende personen. Als je allebei fulltime werkt en de man gaat er automatisch van uit dat je als vrouw zijnde altijd maar op tijd thuis kunt zijn om voor het eten te zorgen, dan gaat er volgens mij iets mis. Zelfde geldt voor de opmerkingen over de volle wasmanden, waarom daar wat van zeggen? Je kan het toch ook zelf in de wasmachine mikken?
Dat is wat er vaak ontbreekt.
Ik zou sowieso niet kunnen samenleven met zo'n man. Dat trek ik niet. Daar moet je gewoon tegen kunnen, want volgens mij verander je dat ook niet meer.
Dat zijn vaak de mannen die als ze alleen wonen, constant hun moeder over de vloer hebben die voor ze schoonmaken en de was bijhouden.
[...]
Sorry hoor, maar ik vind een telefoontje als ik op mijn werk ben, van thuis, altijd nog belangrijker dan dat hele werk bij elkaar. En zo denkt mijn man er trouwens ook over. Wij zouden echt nooit tegen elkaar zeggen: succes ermee, ik ben er niet.
En een oma die alleen voor zichzelf kookt vind ik een beetje vreemd, eerlijk gezegd. Je kunt ook doorslaan in het hele emancipatieproces....
Dat ligt er denk ik net aan hoe vanzelfsprekend het allemaal is voor de betreffende personen. Als je allebei fulltime werkt en de man gaat er automatisch van uit dat je als vrouw zijnde altijd maar op tijd thuis kunt zijn om voor het eten te zorgen, dan gaat er volgens mij iets mis. Zelfde geldt voor de opmerkingen over de volle wasmanden, waarom daar wat van zeggen? Je kan het toch ook zelf in de wasmachine mikken?
Dat is wat er vaak ontbreekt.
Ik zou sowieso niet kunnen samenleven met zo'n man. Dat trek ik niet. Daar moet je gewoon tegen kunnen, want volgens mij verander je dat ook niet meer.
Dat zijn vaak de mannen die als ze alleen wonen, constant hun moeder over de vloer hebben die voor ze schoonmaken en de was bijhouden.
