Actueel
alle pijlers
Hoe gaan we de obesitasepidemie stoppen ?
maandag 2 december 2024 om 12:39
Wat ik nog wel een interessante vind in het kader van voorkomen: in hoeverre beïnvloedt de (hormonale) aanpassingen door overgewicht de genetica van haar kind. Ik las ooit een onderzoek dat kinderen van moeders die tijdens de hongerwinter zwanger waren geweest, later een grotere kans hadden op overgewicht. Omdat hun lichaam in de baarmoeder door die honger kennelijk al had geleerd om al het vet op te slaan wat mogelijk was. En dat dat dus heel lastig te veranderen was.
En volgens mij geldt dat (helaas) ook voor kinderen van moeders met obesitas. Als dat zo is, zou dat een versterkend effect kunnen hebben op de obesitas-epidemie. Volgens dit onderzoek wel: https://www.frontiersin.org/journals/ge ... 58089/full
Als moeders met obesitas kinderen krijgen die, ondanks een gezonde leefstijl, toch overgewicht krijgen blijft die spiraal zich voortzetten. Alleen preventie heeft dan dus geen zin. Je moet dan ook iets doen met mensen die nu al in een risicogroep vallen, om hen te helpen afvallen. Wellicht dat zoiets als ozempic daar wel een hele goede rol in kan spelen, maar daarvan is denk ik nog niet duidelijk wat dát weer met toekomstige generaties doet (denkt nog even aan DES-kinderen).
Ik kan me voorstellen dat dit gevoelig ligt, en is ook niet bedoeld om te bashen hoor, maar meer om aan te geven dat een steeds groter/groeiend onderdeel wellicht niet met individuele leefstijl interventies op te lossen is. Dat dat misschien ook onderdeel van de 'epidemie' is.
En volgens mij geldt dat (helaas) ook voor kinderen van moeders met obesitas. Als dat zo is, zou dat een versterkend effect kunnen hebben op de obesitas-epidemie. Volgens dit onderzoek wel: https://www.frontiersin.org/journals/ge ... 58089/full
Als moeders met obesitas kinderen krijgen die, ondanks een gezonde leefstijl, toch overgewicht krijgen blijft die spiraal zich voortzetten. Alleen preventie heeft dan dus geen zin. Je moet dan ook iets doen met mensen die nu al in een risicogroep vallen, om hen te helpen afvallen. Wellicht dat zoiets als ozempic daar wel een hele goede rol in kan spelen, maar daarvan is denk ik nog niet duidelijk wat dát weer met toekomstige generaties doet (denkt nog even aan DES-kinderen).
Ik kan me voorstellen dat dit gevoelig ligt, en is ook niet bedoeld om te bashen hoor, maar meer om aan te geven dat een steeds groter/groeiend onderdeel wellicht niet met individuele leefstijl interventies op te lossen is. Dat dat misschien ook onderdeel van de 'epidemie' is.
maandag 2 december 2024 om 12:42
Ik merk dat heel veel om me heen. Mijn man haalt bijv. heel vaak wijn in huis, want gezellig, lekker weekend. En dan gaat de chips open. En ook bij vrienden. Gezelligheid = eten en drank. En op werk is elke mijlpaal een feestje = taart = praktisch dagelijks. Tja, dat is zo ver van wat normaal zou moeten zijn. Ik vind dat een enge glijdende schaal. En mensen spreken je erop aan als je niet meedoet. Ahjo, het is weekend. Ahjo, deze mijlpaal is bijzonder. Ahjo, zo vaak zie ik je niet. Ahjo, dat is toch gezellig? Maar onderhand is het élke dag feest en élke dag gezellig. Dat zouden we eens los moeten laten. Dat het leven een groot feest zou moeten zijn, anders is het niet de moeite waard. En als dat feest er niet standaard is, doen we maar alsof door ons dagelijks te vullen met dingen die na een paar jaar echt geen feestje meer zijn.
maandag 2 december 2024 om 12:44
eens, maar wel met een grotere nadruk op de maatschappij. Je verwacht echt te veel van het individu om dat alleen te doen. Dat bewijst het falen van GLI-projecten wel.NomenNesci0 schreef: ↑02-12-2024 12:36Mijn mening is dat het beide is. Ik denk dat ook mensen op individueel niveau meer eigen verantwoording zouden kunnen of moeten nemen. En daarbij zou het makkelijker moeten zijn om dat ook te kunnen uitvoeren. Dan krijg je de vraag in hoeverre verslaving eigen verantwoordelijkheid is. Maar je kunt niet álles afwentelen op te maatschappij. Want jij bent ook die maatschappij en je hebt ook eigen keuzes. Naar mijn mening is het daarom allebei.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 2 december 2024 om 12:45
Ah, dat wist ik niet. Ik ken heel veel mensen (onder wie ikzelf) die af en toe de broekriem even aanhalen omdat er inderdaad een kilo of 3-4 teveel bij is geslopen. Dat is eigenlijk een manier van leven: je weet min of meer op gewicht te blijven maar na een lange zomer met iets teveel etentjes en wijn is het wel zaak om in te grijpen. En ja, ik merk wel dat het steeds iets lastiger wordt om die paar kilo eraf te krijgen maar ik dacht eigenlijk dat dat een leeftijdskwestie was: in mijn 20-er jaren woog ik altijd tussen de 55-59, in mijn 30-er jaren kroop dat omhoog naar 57-61 en inmiddels kom ik echt niet meer onder de 60 kilo uit en schommelt mijn gewicht tussen de 60-64. Misschien is dat inderdaad jojoën. Toch speelt leeftijd ook een rol, denk ik.Bourdalou schreef: ↑02-12-2024 12:25Jojoën ontstaat niet uitsluitend door overgewicht, overgewicht kan het jojoën wel versterken. Jojoën begint vaak bij mensen met een gezond gewicht, omdat de consensus is dat (heel) slank een verplichting is om gezond en representatief te zijn. Iemand die met een normaal eetpatroon, zeker ook weleens wat lekkers, maat 40 of maat 42 heeft. Diëten is dan helemaal niet nodig. Niemand zal hartklachten of gewrichtsproblemen krijgen met dat gewicht.
Maar de druk is groot en mensen hebben het gevoel dat ze tekort schieten. Om op een lager gewicht te komen moet er stevig gelijnd worden en dan beginnen de problemen. Een lichaam dat uitstekend functioneerde bij het postuur dat er van nature is, raakt opeens helemaal van de leg door de plotselinge schaarste. En daar begint het jojoën.
maandag 2 december 2024 om 12:46
Dat denk ik ook. Ik ben al jaren stabiel met een BMI 26. Hoef er niet superveel bijzonders voor te doen, alleen af en toe bijsturen. Mits op tijd, kost dat ook de kop niet. Paar dagen wat minderen en het is weer ok. Balanceren noem ik het.Chienandalou schreef: ↑02-12-2024 12:27Legio mensen in deze groep eet en/of beweegt gewoon normaal en kan stabiel op gewicht blijven. Laten we daar wat meer op focussen, i.p.v. deze groep iets aanpraten.
Ik denk wel dat hoe hoger je op die ladder richting 30 komt, hoe risicovoller de gevolgen kunnen zijn op latere leeftijd. Niet op individueel niveau, maar als groep. Net zo goed als je onder die 20 duikt. Waarbij 20 voor mij bizar laag klinkt. Ik weet niet of dat ook mijn deformatie is van een maatschappij die steeds dikker en dus normaler wordt.
maandag 2 december 2024 om 12:47
Ik heb ook altijd overgewicht gehad en dat komt door een genafwijking PCSK1 deficiency.
Na vele diëten viel ik constant terug in mijn oude eetpatroon. Hoe goed ik ook mijn best deed. Altijd trek.
Na een maagverkleining aardig afgevallen maar kon nog altijd veel eten en was niet verzadigd. Nu gebruik ik medicatie en daar mee is alles in balans nu. Afgevallen en stabiel blijf ik.
Na vele diëten viel ik constant terug in mijn oude eetpatroon. Hoe goed ik ook mijn best deed. Altijd trek.
Na een maagverkleining aardig afgevallen maar kon nog altijd veel eten en was niet verzadigd. Nu gebruik ik medicatie en daar mee is alles in balans nu. Afgevallen en stabiel blijf ik.
maandag 2 december 2024 om 12:53
Lorem_Ipsum schreef: ↑02-12-2024 10:31Je komt ook vaak ongevraagd steeds in situaties. Ik ga nu zelden meer naar kantoor.
Maar het trakteren op kantoor liep bij al mijn werkgevers echt de spuigaten uit. Iedere verjaardag, een welkom, een afscheid, een belangrijk certificaat, een afdelingsresultaat, elke keer weer taart en lekkers. Ik was er gewoon zat van en had voor mezelf besloten niet meer te nemen, mijn strategie was; gewoon er gezellig bij staan en er verder geen woorden aan vuil maken. Indien gevraagd, nee dank je, ik sla even over. Geen redenen of wat dan ook. Maar ja, op den duur beginnen mensen dat toch op te merken en is het weer een onderwerp.
Want?
Als je wil dan neem je, wil je niet dan neem je niet.
Ik ben vrij ongevoelig voor groepsdruk op gebied van eten (andere gebieden wordt nog aan gewerkt) en is bij ons op werk ook geen issue. Je kunt bij ons prima niet nemen en wel meedoen met de feestvreugde.
maandag 2 december 2024 om 12:54
maandag 2 december 2024 om 13:01
ergens is het in het klein wel hetzelfde: niet vasthouden aan de goede gewoonten om op gewicht te blijven. Claire kan alleen steeds op tijd aan de handrem trekken. Als er door omstandigheden daar iets tussenkomt, zal ze ook gewoon aankomen.Bourdalou schreef: ↑02-12-2024 12:54Claire, naar mijn mening is dat geen jojoën, maar gewicht dat een paar kilo fluctueert. Het ingrijpen dat je doet is ook niet heel drastisch. Leeftijd heeft zeker een invloed op gewicht. Volgens mij heb je nog steeds een heel gezond gewicht, ik kan me wel goed voorstellen dat je dat zo wilt houden.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 2 december 2024 om 13:02
Ik ook, maar ik bedoel dat het dan ongewild weer een gespreksonderwerp wordt. Ik ga natuurlijk niet tegen mijn zin in taart zitten eten.Speculaastaart schreef: ↑02-12-2024 12:53Want?
Als je wil dan neem je, wil je niet dan neem je niet.
Ik ben vrij ongevoelig voor groepsdruk op gebied van eten (andere gebieden wordt nog aan gewerkt) en is bij ons op werk ook geen issue. Je kunt bij ons prima niet nemen en wel meedoen met de feestvreugde.
maandag 2 december 2024 om 13:03
Ik eet nooit tot ik " vol" of verzadigd ben.Solomio schreef: ↑02-12-2024 12:07Het gaat dan ook niet over aandoeningen, maar over verschillen tussen mensen. Je maakt je dus belachelijk door te doen alsof constante honger alleen maar bij die paar aandoeningen voorkomt en verder niet bestaat.
Mensen die na 2 boterhammen verzadigd zijn en mensen die na 5 boterhammen nog steeds niet verzadigd zijn.
Waar die verschillen vandaan komen is interessant en daarin zal ook een eventuele oplossing moeten worden gezocht.
Waarom zou dat moeten? Je maag wordt groter als je steeds meer eet. En dus weer meer behoefte, om dus een volgende keer meer te eten.
maandag 2 december 2024 om 13:03
en anderen zijn wel gevoelig voor groepsdruk als het om eten gaat. Wat is het verschil met de gebieden waar jij gevoelig voor groepsdruk bent?Speculaastaart schreef: ↑02-12-2024 12:53Want?
Als je wil dan neem je, wil je niet dan neem je niet.
Ik ben vrij ongevoelig voor groepsdruk op gebied van eten (andere gebieden wordt nog aan gewerkt) en is bij ons op werk ook geen issue. Je kunt bij ons prima niet nemen en wel meedoen met de feestvreugde.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 2 december 2024 om 13:04
hongergevoel is een heel naar gevoel, hoe negeer jij dat?Tafelkleed schreef: ↑02-12-2024 13:03Ik eet nooit tot ik " vol" of verzadigd ben.
Waarom zou dat moeten? Je maag wordt groter als je steeds meer eet. En dus weer meer behoefte, om dus een volgende keer meer te eten.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 2 december 2024 om 13:09
Die groep is er zeker.
Maar in de gewichtstoename van de hele bevolking hebben we het toch niet over die groep? We worden over de gehele linie dikker. Overal waar de welvaart toeneemt gebeurt dit. Je ziet het aan Chinezen die in Amerika wonen ten opzichte van hun familie in China (hoewel China met het groeien van de welvaart ook flink aankomt). Geadopteerde kinderen die vee zwaarder zijn dan hun familie. Of, in Amerika omgekeerde voorbeelden, waar geadopteerde minderen opgegroeid in rijkere gezinnen juist veel slanker zijn dan hun biologische familie.
We hebben het nu niet over medische uitzonderingen, we hebben het over het probleem van je staande moeten houden in een wereld vol overvloed en verleiding.
maandag 2 december 2024 om 13:13
Ik denk dat het meer gaat om mensen die te pas en te onpas roepen hoeveel calorieën er in het stukje taart zitten, of 'ik zou het toch eigenlijk niet moeten doen, want zoveel calorieën, blablabla" "Nee hoor, voor mij geen taart/chips/bitterballen, want ik moet natuurlijk wel om m'n figuur denken, blablabla". Joh, neem wel en geniet ervan, neem niet, maakt niet uit, maar hou je bek.Olea schreef: ↑02-12-2024 12:20Oh echt? Ook als die eerlijk zeggen: "Geen idee, ik heb waarschijnlijk gewoon geluk..." Wekt dat bij jou meer ergernis op dan wanneer iemand zegt: "Hoe ik dat doe? Ik ontbijt met 1 volkoren cracker, ga dan een uur hardlopen, ik snack nooit, drink alleen water en doe 4x in de week aan krachttraining. ZO doe ik dat."
Wat ik me wel kan voorstellen is dat iemand als ik ergernis oproept door te vaak te zeggen: oooh kijk daar een oliebollenkraam, zullen we er eentje nemen? En na een heel vol diner: zullen we ook nog een dessert nemen, ik neem de chocolademousse of de tiramisu. Of bij een wijntje 's avonds in de kroeg: zullen we een portie bitterballen gaan bestellen?
Dat is misschien vervelend, dan denkt de ander (los van of ik er iets voor doe of laat): Ja, JIJ kunt dat misschien, maar ik heb er het eind van de week weer 2 kilo bij en ik was juist zo blij dat ik die na maanden kwijt was.
maandag 2 december 2024 om 13:13
Wat voor omstandigheden doel je dan op? Want ze schrijft dat ze dan de broekriem aanhaalt. Zoals velen doen denk ik. Wat maakt de omstandigheid dat je de broekriem niet kan aanhalen? Ernstige ziektes daargelaten. Maar dat geldt voor de meesten niet. Het zit vaak in die broekriem aanhalen.
maandag 2 december 2024 om 13:16
Er is maar een hele kleine groep die dit heeft door een medische aandoening, meestal ligt dit aan wat je eet, en hoe snel je eet. En als je dus regelmatig teveel eet.
maandag 2 december 2024 om 13:17
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ben gemiddeld genomen bijzonder weinig onder de indruk van groepsdruk. Komt omdat ik veel groepsdruk als domme druk ervaar. En als ik iets dom vind, dan moet iedereen lekker weten wat ze willen, maar ga toch echt niet van een brug afspringen omdat anderen dat wel doen, maar dan in hele langzame variant. Best wel interessant waarom die groepsdruk kennelijk zoveel impact heeft op mensen. Terwijl mijn hele simpele insteek is (en eerlijk waar, ik geef het toe, ik snap het ook écht niet) dat je toch voor jezelf kunt denken en bepalen? We hoeven toch geen meutes achterna te rennen? Maar misschien heeft dat ermee te maken dat ik nooit echt een groepsmeisje ben geweest, dus ook niet weet hoe dat is.
maandag 2 december 2024 om 13:18
Niets mis met haar manier van reageren.NomenNesci0 schreef: ↑02-12-2024 12:11Ter jouw informatie Solomio, ik heb je manier van reageren aangekaart bij de mods. Je maakt jezelf vooral belachelijk met je uithalen en sneren.
maandag 2 december 2024 om 13:19
Je hebt toch meer dingen te doen op een dag? Ik begrijp echt niet waarom mensen dooreten tot ze vol zitten.
Mijn neef eet elke dag 1 liter vla. Echt waarom?
En nee ik zeg niet dat dat bij iedereen, zo is. Maar bij een best grote groep wel.
maandag 2 december 2024 om 13:20
Maar je hongergevoel past zich aan. Ik heb ook 2 soorten hongergevoel. 1 voelt als een lege maag waarmee ik mij nog steeds energiek voel en de andere zorgt ervoor dat ik futloos ben, mn concentratie laag is, ik mij misselijk voel. Die laatste heeft iets met suikerniveaus te maken volgens mij. Deze laatste variant heb ik meestal als ik niet voedzaam eet of weinig eiwitten en vetten, maar veel koolhydraten heb gehad. De 1e heb ik vaak als het gewoon tegen lunchtijd loopt of ik geen tussendoortje heb gehad in de middag en het tegen diner tijd loopt.
maandag 2 december 2024 om 13:20
je zegt het zelf al, ziekte, langdurige stress, omstandigheden in je gezin, familie enz waardoor de focus weggaat bij het eten. Allemaal hele normale dingen waar we allemaal tegenaan lopen, maar die er voor kunnen zorgen dat je niet op tijd die broekriem aanhaalt of er voor zorgen dat je je normale patroon blijft behouden.NomenNesci0 schreef: ↑02-12-2024 13:13Wat voor omstandigheden doel je dan op? Want ze schrijft dat ze dan de broekriem aanhaalt. Zoals velen doen denk ik. Wat maakt de omstandigheid dat je de broekriem niet kan aanhalen? Ernstige ziektes daargelaten. Maar dat geldt voor de meesten niet. Het zit vaak in die broekriem aanhalen.
Het lukt heel veel mensen niet om altijd dezelfde leefstijl aan te houden, want dan zou er geen sprake zijn van die broekriem aan moeten halen. En dat is normaal, maar er wordt wel verwacht dat mensen die overgewicht hebben boven zichzelf en anderen uitstijgen om dat wel te doen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 2 december 2024 om 13:24
https://www.foodlog.nl/artikel/obesitas ... -een-kans/
Volgens mij is bovenstaande wat een aantal hier willen zeggen. Ik begrijp dat wel.
Ik vind wel dat dit losstaat van wat anderen (waaronder ik zelf willen zeggen). Oa tav hongergevoel, aandoeningen en keuzes maken mbt gedrag.
Volgens mij is bovenstaande wat een aantal hier willen zeggen. Ik begrijp dat wel.
Ik vind wel dat dit losstaat van wat anderen (waaronder ik zelf willen zeggen). Oa tav hongergevoel, aandoeningen en keuzes maken mbt gedrag.
maandag 2 december 2024 om 13:24
Poeh, ik ken het ook. Of beter gezegd, kende het. Mijn hongergevoel verdween naarmate ik steeds gezonder en normaler ging eten. Tot die tijd was het uitzingen en zorgen dat ik wist dat ik voldoende had binnen gekregen. Weten wat normaal was hielp wel. En weten wat mijn doel was ook. En afleiding zoeken. Dingen doen, bewegen, afleiding en zorgen dat er minimaal verleiding was. Dus ook mijn omgeving op de hoogte brengen dat ik geen dingen in huis had voor mezelf en dat als ik iets kocht voor bezoek, ik het meegaf. Ik vermeed bepaalde gangpaden, zorgde dat ik gezonde alternatieven had, ging niet hongerig winkelen. Gewoon dat soort dingen. En naarmate mijn patroon normaler werd, werd ook dat hongergevoel steeds normaler. Ik voelde steeds beter wanneer ik voldoende had gegeten. Maar daar moet je wel een boel trucjes voor inzetten om die tijd te overbruggen. Zorgen voor geen snaai in huis en snaai alternatieven zoals wortels en radijzen en bleekselderij en gekookte eieren. Doe ik nu nog steeds. Ik kook zo 4 eieren, zodat ik 3 dagen een gekookt eitje kan pakken als ik honger heb. Groentesoep. Gewoon echt goed voorbereiden. En ik denk dat mijn interne drive ook echt groot was. Dat heb ik bij wel meer. Als ik iets echt wil, zit het niet in mijn kont en krijg je het amper uit mijn kop. Dan ben ik echt een koppige ezel met maar 1 focus. Zo heb ik wel meer slechte dingen in mijn leven uitgebannen. En idd weinig gevoelig voor groepsdruk. Als een groep mij zou pushen, word ik er ook boos op. Vind dat gemeen van een groep. Ben dan ook in staat om een groep te verlaten die mij dit (wat ik voor mezelf besloten heb) niet gunt.
