Actueel
alle pijlers
India eist gestolen adoptiekind terug
zaterdag 26 mei 2007 om 11:59
HILVERSUM (ANP) - Een Indiaas jongetje dat zes jaar geleden door een Nederlands echtpaar werd geadopteerd, moet terug naar zijn geboorteland. Indiase autoriteiten eisen dat het kind een DNA-test ondergaat en wordt herenigd met zijn biologische ouders.
Uit politieonderzoek in India zou blijken dat het kind niet vrijwillig ter adoptie is afgestaan, maar gestolen en verkocht aan een kindertehuis.
Dat meldt het tv-programma Netwerk dinsdagavond op basis van politierapporten en onderzoek in India. De Nederlandse adoptieouders ontvingen in februari een brief van de Indiase politie met het verzoek het kind terug te brengen.
Rapporten
Uit de rapporten die in het bezit zijn van Netwerk blijkt dat het jongetje in 1999 midden in de nacht uit zijn ouderlijk huis is verdwenen. In 2005 arresteerde de Indiase politie een bende kidnappers, die verklaarden onder anderen het jongetje te hebben gestolen en verkocht aan een kindertehuis. Via een bemiddelingsbureau is het kind ter adoptie aangeboden, met naar nu blijkt een valse afstandsverklaring en verzonnen familieachtergronden, aldus Netwerk.
Toen de biologische moeder hoorde dat haar kind nog in leven is, liet ze weten er alles aan te zullen doen het jongetje terug te krijgen. ,,Sommige mensen zeggen: jouw kind leeft onder goede omstandigheden daar, laat het daar toch. Maar ik wacht op mijn kind.'' Vorig jaar begon de moeder een rechtszaak in India om haar kind terug te krijgen. De rechter heeft nog geen definitieve uitspraak gedaan.
De adoptieouders hebben laten weten de situatie verschrikkelijk te vinden, ook voor de biologische ouders. Het is onduidelijk of ze het kind willen teruggeven aan de biologische ouders. Het Nederlandse paar doet een klemmend beroep op de media hen met rust te laten in het belang van het kind.
(bron: BNR nieuwsradio)
Uit politieonderzoek in India zou blijken dat het kind niet vrijwillig ter adoptie is afgestaan, maar gestolen en verkocht aan een kindertehuis.
Dat meldt het tv-programma Netwerk dinsdagavond op basis van politierapporten en onderzoek in India. De Nederlandse adoptieouders ontvingen in februari een brief van de Indiase politie met het verzoek het kind terug te brengen.
Rapporten
Uit de rapporten die in het bezit zijn van Netwerk blijkt dat het jongetje in 1999 midden in de nacht uit zijn ouderlijk huis is verdwenen. In 2005 arresteerde de Indiase politie een bende kidnappers, die verklaarden onder anderen het jongetje te hebben gestolen en verkocht aan een kindertehuis. Via een bemiddelingsbureau is het kind ter adoptie aangeboden, met naar nu blijkt een valse afstandsverklaring en verzonnen familieachtergronden, aldus Netwerk.
Toen de biologische moeder hoorde dat haar kind nog in leven is, liet ze weten er alles aan te zullen doen het jongetje terug te krijgen. ,,Sommige mensen zeggen: jouw kind leeft onder goede omstandigheden daar, laat het daar toch. Maar ik wacht op mijn kind.'' Vorig jaar begon de moeder een rechtszaak in India om haar kind terug te krijgen. De rechter heeft nog geen definitieve uitspraak gedaan.
De adoptieouders hebben laten weten de situatie verschrikkelijk te vinden, ook voor de biologische ouders. Het is onduidelijk of ze het kind willen teruggeven aan de biologische ouders. Het Nederlandse paar doet een klemmend beroep op de media hen met rust te laten in het belang van het kind.
(bron: BNR nieuwsradio)
Am Yisrael Chai!
zaterdag 26 mei 2007 om 17:39
Nonsens. Ik ben tot mijn tweede bij mijn verwekker geweest. Niks hechting, ik weet van niks en later heeft de hele man me ook nooit wat gedaan.
Mijn vader wel, die heeft me als zijn dochter opgevoed. En dát is wel telt. Niet wie je verwekt. Dat kan elke randdebiel namelijk.
FV, wat niet wegneemt dat ik uiteraard tegen mensenhandel en kinderroof en bladiebla ben. En dat het vreselijk is voor de biologische ouders. Jij gaat ervan uit dat eenieder hier die aan het belang van het kind denkt, kinderroof niet iets vreselijks vindt wat nooit mag gebeuren of gedoogd.
Maar in dit geval is het wél gebeurd en wel vaker ook kennelijk. En dan weten de adoptieouders echt niet dat zo'n kind 'snachts uit zijn bed is gestolen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:41
Ik geloof meteen dat je als ouder door het vuur gaat voor je kind. Maar in dit geval vind ik dat het belang van de biologische ouders net zo zwaar weegt en dat zij er dus ook recht op hebben om hun kin weer te zien.
Ik vind het vreselijk dat je die ouders moet gaan vertellen dat ze hun kind niet terugkrijgen omdat het hier nu eenmaal gewend is.
Kinderen wennen snel, als het terug gaat naar India ben ik er van overtuigd dat het daar ook zal wennen. En hij is dan bij zijn ouders. Biologische ouders.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:43
Dat is wel heel kort gezegd. Vooral in 't geval van adoptie. Bij Spoorloos hoor je ook vaak genoeg 'waarom wilde je mij niet houden, hield je niet genoeg van me?!'. Ook al leggen ouders uit dat ze dachten dat het kind het elders beter zou krijgen. Vooral als ze de ouders dan vinden en die blijken gewoon een gelukkig gezin te hebben, of bv. het adoptiekind dat gewoon broertjes en zusjes blijkt te hebben. Waarom zijn die niet afgestaan en ik wel? Dan wordt de ouders dus eigeniljk kwalijk genomen dat ze zo ontzettend altruïstisch waren, waarom niet wat egoïstischer?
Dus dat gevoel bestaat ook, bij kinderen.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:45
Omdat de jongen een kind is, en niet zelf zal kunnen/mogen beslissen wat hij wil. De 4 ouders zijn volwassenen, en hoe gruwelijk het voor hen ook zal zijn, zij worden geacht voor zichzelf (ook mentaal gezien) te kunnen zorgen. De jongen niet en moet daarom m.i. beschermd worden. Daarnaast gaat het om zijn leven waar beslist over wordt. M.i. moet er dus idd gekeken worden naar wat voor de jongen het beste is. Overigens vind ik uiteraard wel dat hij, als hij dat zelf wil, kennis moet maken met zijn biologische ouders. En dat hij, zoals iemand anders al aangaf, d.m.v. vakantie o.i.d. zijn biologische familie moet leren kennen en dat er contacten worden opgebouwd.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:46
Ik zei dus moeder. Vader speelt in dit geval een kleine rol. Ik heb net op internet zitten surfen en daar zie je dat overal, eerste jaar en dan de hechting met de moeder en het gevoel van veiligheid bij de moeder is heel belangrijk voor de latere ontwikkeling zowel fysiek (van de hersens) als emotioneel. Google maar eens.
Wat ook frappant was, was dat wanneer een baby twee doekjes kreeg met moedermelk, één van eigen moeder en één van een andere vrouw, het altijd voor de eigen moeder koos, dus zo'n baby voelt blijkbaar ook instinctief wie de moeder is.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:47
Een 9 jarig jongetje wegrukken uit zijn omgeving om bij volkomen vreemden te wonen in een totaal andere omgeving.
Wat zeggen we tegen de rest van groep 5? Hoe vatten die dat op? "kinderen, Jantje gaat naar andere ouders in een vreemd ver land".
Trauma's alom!
Ik stel me zo voor dat mijn kind in die klas zit. Hoe moet je dat verklaren, aanpakken? Nachtmerrie!
Omgangsregeling is ok, maar dan moet het ophouden.
Diegenen die vinden dat het jongetje van negen (!) daadwerkelijk als is het dan ook geleidelijk, terugmoet naar de bio-ouders, ik kan dat niet bevatten.
Wat zeggen we tegen de rest van groep 5? Hoe vatten die dat op? "kinderen, Jantje gaat naar andere ouders in een vreemd ver land".
Trauma's alom!
Ik stel me zo voor dat mijn kind in die klas zit. Hoe moet je dat verklaren, aanpakken? Nachtmerrie!
Omgangsregeling is ok, maar dan moet het ophouden.
Diegenen die vinden dat het jongetje van negen (!) daadwerkelijk als is het dan ook geleidelijk, terugmoet naar de bio-ouders, ik kan dat niet bevatten.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:50
Ach ja, google, google. Al die 'onderzoeken'.
Vaders spelen geen kleine rol, bij ons was het zelfs zo dat mijn zoon meer aan zijn vader hing dan aan mij. Je moet het van geval tot geval bekijken en niet afgaan op onderzoeken, is mijn mening.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:52
Natuurlijk weet ie wel dat ie geadopteerd is, hij heeft een andere kleur dan zijn ouders.
En wedden dat iedereen nu scheef kijkt naar gezinnen waar een zoon van 9 is met een Indiaas uiterlijk?
Nooit houden ze de identiteit nog lang verborgen, mark my words.
En de school zal ingelicht moeten zijn, huisarts, en weet ik wat voor instanties nog meer.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:53
pfff kom ik over als een idioot ofzo dat je me behandelt alsof ik er één ben?
Het gaat uiteraard niet om namen onthouden of vaste herinneringen, het gaat erom dat wanneer je in je eerste levensjaar goede hechting hebt met je moeder en in het bijzonder je biologische moeder, dit verder ontwikkeling ten goede komt. Dus dat daar de kiem gelegd wordt. Een kind dat geen gevoel van veiligheid heeft gekend bijvoorbeeld in zijn eerste levensjaar, kan daar later problemen van ondervinden. Helemaal zonder bewuste herinneringen. Bij de groep die dit heeft gemist in 't eerste levensjaar komen later vaker problemen, emotioneel, maar zij komen bv. ook vaker in aanraking met criminaliteit. Google maar eens.
Laatst las ik trouwens ook een interessant artikel dat dit onderschreef, en de testgroep waren hier kinderen die geboren waren tijdens de oorlog, en deze hadden ook geen bewuste herinneringen aan de oorlog! Dus eens een keer niet kinderen die in een weeshuis het eerste jaar hebben doorgebracht of bij verslaafde ouders oid. http://www.nieuws.leidenuniv.
nl/index.php3?m=&c=1556
http://www.leidenuniv.nl/
mare/2007/30/0101.html
Wat blijkt? ‘Vooral de jongste overlevenden, geboren tussen 1941 en 1944, ondervinden op latere leeftijd de nadelige gevolgen van hun jeugdontberingen. Deze groep heeft de veilige en beschermende vooroorlogse omgeving gemist. Kinderen kwamen ter wereld in gezinnen die totaal ontwricht waren door de terreur van het nazi-regime. Zij ervoeren tijdens de eerste levensjaren niet de veiligheid en de geborgenheid die zo belangrijk zijn voor een gezonde ontwikkeling.’
Dat impliceert dus dat een kind dat in de eerste jaren wel een veilige en beschermde omgeving had, later beter door traumatische ervaringen heenkomt. Als we dat doortrekken is 't voor 't kind dus minder 'erg' op 9-jarige leeftijd terug naar huis te gaan, dan op 1,5 jarige leeftijd daar vandaan meegenomen te worden.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:53
zaterdag 26 mei 2007 om 17:56
Prima, in dat geval 'mag' je hier dan ook geen mening over hebben, want wat meestal geldt hoeft hier niet te gelden en algemeenheden tellen niet want zal je net zien dat hij een bijzonderheid is. Prima, discussie over dus.
Overigens ging ik er vanuit dat je zelf in staat bent wanneer je een onderzoeksverslag te lezen dit te beoordelen op bv. testcase, onderzoeksmethoden, etc. etc. Als je dat kan hoef je niet zomaar alles van google aan te nemen.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:58
zaterdag 26 mei 2007 om 17:58
Ik weet dat 't volledig offtopic is, maar ik kan 't echt niet laten, alvast excuses, maarreh Yasmijn
zo heb ik jou werkelijk waar nooit horen praten toen het ging om kindertjes die uitgezet worden.
Dan was 't bij de meesten hier altijd de schuld en verantwoordelijkheid van de ouders. Zelfs toen ik een drama maakte van een meisje van 7 dat geadopteerd was door Nederlanders, van wie de moeder met de noorderzon vertrokken was na de bevalling in 't AZC en de vader overleden was in Zaïre, dat uitgezet dreigde te worden naar Congo, hoorde je niet zoveel verontwaardiging en 'wat slecht voor het kind'.
