Actueel
alle pijlers
Intergenerationele armoede
zaterdag 4 november 2023 om 10:17
Dit is mijn stokpaardje, excuus alvast.
Op dit forum lees je best vaak vrij stellige beweringen over wat arme mensen allemaal verkeerd doen en beter zouden moeten doen. Uit steeds meer onderzoek blijkt dat armoede niet zo'n eendimensionale kwestie is als veel mensen denken.
Maar ja, hoe lossen we dit probleem dan op? Of moeten we accepteren dat er een groep nooit uit de armoede ontsnapt?
Kijktip:
Deze documentaire uit de reeks Focus is ook interessant in dit kader https://ntr.nl/Focus/287/detail/Armoede ... ON_1344847
Voor mij waren veel dingen (teruggestuurd worden om te vechten bij conflicten, je kunt niemand vertrouwen behalve je familie) extreem herkenbaar.
Op dit forum lees je best vaak vrij stellige beweringen over wat arme mensen allemaal verkeerd doen en beter zouden moeten doen. Uit steeds meer onderzoek blijkt dat armoede niet zo'n eendimensionale kwestie is als veel mensen denken.
Maar ja, hoe lossen we dit probleem dan op? Of moeten we accepteren dat er een groep nooit uit de armoede ontsnapt?
Kijktip:
Deze documentaire uit de reeks Focus is ook interessant in dit kader https://ntr.nl/Focus/287/detail/Armoede ... ON_1344847
Voor mij waren veel dingen (teruggestuurd worden om te vechten bij conflicten, je kunt niemand vertrouwen behalve je familie) extreem herkenbaar.
zaterdag 4 november 2023 om 16:53
Hier idem. Een iets andere achtergrond dan jij. Randstad, jaren 80 kindje, vader werkloos, moeder werkte ook niet. Nooit honger gehad, wel veel stress gevoeld als kind.cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 14:50Ik vond de documentaire interessant omdat ik me herkende in bepaald gedrag en bepaalde ideeën. Ik ben echt niet arm meer, maar toch ben ik heel bang om arm te worden. Ik ben financieel enorm conservatief, bijvoorbeeld.
Vriend heeft een andere achtergrond en vindt het bijzonder hoeveel ik "prima" vind. Dat ik nooit het onderste uit de kan haal. Ik bij het samen kopen van een huis het snel allemaal goed vind, waar hij de gang te smal vond en de badkamer dan echt vergroot moet worden als we dat huis kopen. Waarom ik accepteer dat die verkoper niet behulpzaam was, en ik daar alsnog mijn geld wel naartoe wil brengen. Er zijn winkels waar ik gewoon niet naar binnen durf omdat ik denk dat mensen armoe ruiken (terwijl dat nu verre van aan de orde is).
Waar hij tijdens zijn studie naar SF vloog om een half jaar in het buitenland te studeren is dat werkelijk nog nooit in mij opgekomen. Er waren studiegenootjes die dit deden. Er was een heel programma dat gepromoot werd. Het is niet dat ik had gewild maar geen geld had. Het komt gewoon niet in je op dat dat ook voor jou bedoelt is. "Dat soort dingen zijn niet voor jou". Dat zit in je poriën.
Ik deed laatst een leuke klus in mijn werkveld dat ver buiten mijn gewone werkzaamheden ligt. Een soort schnabbel. Hij vraagt hoeveel ik heb onderhandeld qua betaling. Komt niet in me op. Ik ben gevraagd en doe het. That's it. En nee ik ben niet dom, heb mijn VWO en mijn HBO (want universiteit daar heb je niks aan is altijd ingeprent). Maar ik ben verre van intelligent op dat vlak.
Ik zie hoe mijn vriend meer ruimte durft in te nemen in de wereld. N=1 maar ik denk dat in armoede opgroeien grote invloed heeft daarop.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 4 november 2023 om 16:55
Interessante docu, zojuist bekeken. Het boek heb ik destijds ook gekocht en gelezen.
Ik ben niet opgegroeid in armoede, mijn ouders zelf ook niet (afgezet tegenover ‘hun tijd’ met de standaarden van die tijd). Van de kant van pa heb ik wel bepaalde houdingen heel erg sterk teruggezien in mijn opvoeding (ook omdat ik mijn opa nog heb ‘gehad’ toen ik zelf al 40+ was). Aan vaderskant: twee Limburgers uit Zuid-Limburg. Oma dochter van een ambachtsman, opa zoon van een mijnwerker (in een tijd dat de mijnwerkers nog niet goed verdienden en gezinnen met 12 kinderen de norm waren). De enige reden dat mijn grootouders zich een stapje omhoog hebben weten te werken: opa had waarschijnlijk claustrofobie. Na één dag ondergronds in de mijn is hij nooit meer teruggegaan. En ‘in de leer’ gegaan bij een ambachtsman (zijn latere schoonvader
). Mogelijk gemaakt door een ‘here oom’ (ontsnapt aan de mijnen/keuterboerenbestaan door het klooster in te vluchten) die de opleiding en gemiste inkomen opving voor mijn overgrootouders.
Wat ik terug zag en wat ze gemeen hadden met veel Limburgers in die regio:
- koste wat kost voorkomen dat je afhankelijk wordt van de overheid (want onbetrouwbaar, soort vijandige entiteit die overheid)
- ingraven, indekken, defensief financieel beleid (oppotten)
- eer. Je kunt ze arm als een kerkmuis zijn, jezelf verzorgen en netjes presenteren kost niets. Ze kunnen van alles over je zeggen maar niet dat je vies/onverzorgd/onfatsoenlijk bent, hoofd omhoog en rug recht
- hobby’s zijn mooi, goed erin worden ook maar voor ernaast want geen broodwinning. Altijd een plan B hebben en niet teveel stimuleren die fantasieën om actrice/zangeres/fotograaf/profvoetballer te worden
- zeer rijk verenigingsleven (functioneerde toen en nu nog als een soort informele bijzondere bijstand) en deelname actief stimuleren
- de invloed van de (rooms-katholieke) kerk: gelovig of niet, zo’n beetje het hele gemeenschapsleven werd gedomineerd door de kerk (nog steeds is 90% een rk-vereniging). Dus als pastoor A zegt, dan zeg je ‘amen’. En trekt in stilte je plan voor keuze B door.
Moederskant was eigenlijk een verzameling getraumatiseerde vluchtelingen. Van die kant is heel sterk het accent gelegd op onderwijs en kennis, want dat kan niemand je afpakken en neem je altijd met je mee.
Opa stond heel dubbel t.o.v. de carrières van zijn kleinkinderen: bijna allemaal (semi)ambtenaren. Trots dat ze ‘letters hadden gevreten’ (studeren) maar ook bezorgd (allemaal afhankelijk van de overheid als broodheer en ‘niets’ kunnen met hun handen).
Ik ben niet opgegroeid in armoede, mijn ouders zelf ook niet (afgezet tegenover ‘hun tijd’ met de standaarden van die tijd). Van de kant van pa heb ik wel bepaalde houdingen heel erg sterk teruggezien in mijn opvoeding (ook omdat ik mijn opa nog heb ‘gehad’ toen ik zelf al 40+ was). Aan vaderskant: twee Limburgers uit Zuid-Limburg. Oma dochter van een ambachtsman, opa zoon van een mijnwerker (in een tijd dat de mijnwerkers nog niet goed verdienden en gezinnen met 12 kinderen de norm waren). De enige reden dat mijn grootouders zich een stapje omhoog hebben weten te werken: opa had waarschijnlijk claustrofobie. Na één dag ondergronds in de mijn is hij nooit meer teruggegaan. En ‘in de leer’ gegaan bij een ambachtsman (zijn latere schoonvader
). Mogelijk gemaakt door een ‘here oom’ (ontsnapt aan de mijnen/keuterboerenbestaan door het klooster in te vluchten) die de opleiding en gemiste inkomen opving voor mijn overgrootouders. Wat ik terug zag en wat ze gemeen hadden met veel Limburgers in die regio:
- koste wat kost voorkomen dat je afhankelijk wordt van de overheid (want onbetrouwbaar, soort vijandige entiteit die overheid)
- ingraven, indekken, defensief financieel beleid (oppotten)
- eer. Je kunt ze arm als een kerkmuis zijn, jezelf verzorgen en netjes presenteren kost niets. Ze kunnen van alles over je zeggen maar niet dat je vies/onverzorgd/onfatsoenlijk bent, hoofd omhoog en rug recht
- hobby’s zijn mooi, goed erin worden ook maar voor ernaast want geen broodwinning. Altijd een plan B hebben en niet teveel stimuleren die fantasieën om actrice/zangeres/fotograaf/profvoetballer te worden
- zeer rijk verenigingsleven (functioneerde toen en nu nog als een soort informele bijzondere bijstand) en deelname actief stimuleren
- de invloed van de (rooms-katholieke) kerk: gelovig of niet, zo’n beetje het hele gemeenschapsleven werd gedomineerd door de kerk (nog steeds is 90% een rk-vereniging). Dus als pastoor A zegt, dan zeg je ‘amen’. En trekt in stilte je plan voor keuze B door.
Moederskant was eigenlijk een verzameling getraumatiseerde vluchtelingen. Van die kant is heel sterk het accent gelegd op onderwijs en kennis, want dat kan niemand je afpakken en neem je altijd met je mee.
Opa stond heel dubbel t.o.v. de carrières van zijn kleinkinderen: bijna allemaal (semi)ambtenaren. Trots dat ze ‘letters hadden gevreten’ (studeren) maar ook bezorgd (allemaal afhankelijk van de overheid als broodheer en ‘niets’ kunnen met hun handen).
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 4 november 2023 om 16:56
cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 16:43Lees alleen maar hoe vaak er op dit forum op een bepaalde manier gesproken wordt over "volkse mensen." Dat is mijn milieu, mijn afkomst waar ook hier constant allerlei vooroordelen en negatieve beweringen over gedeeld worden.
En ook op de universiteit heb ik echt ervaren dat ik bepaalde ongeschreven regels niet kende. Dat was heel ongemakkelijk soms. Je kunt de intelligentie hebben, maar bepaalde dingen heb ik nooit geleerd. En dan heb ik het niet over netjes eten of beleefd zijn, want in tegenstelling tot wat sommige forummers beweren is dat in het ouderwetse arbeidersmilieu juist belangrijk. Ik was gedrild op beleefdheid bijvoorbeeld, vooral tegen oude mensen.
Kun je een voorbeeld daarvan geven?
zaterdag 4 november 2023 om 17:09
Het makkelijkste voorbeeld is een beetje een oude koe, want dat heb ik al vaker gepost, maar goed.
Toen ik studeerde werd ik uitgenodigd door een hoogleraar voor een filmavond thuis met een select gezelschap van andere "opvallende" studenten. Dus allemaal mensen die hij slim vond, zeg maar. Hij vroeg mij als eerste wat ik wilde drinken, en ik had daar wat paniek over, want ik wilde hem niet in verlegenheid brengen, dus vroeg ik het enige drankje (naast water) waarvan ik zeker wist dat hij het in huis had. Cola. Bij ons in de buurt had iedereen altijd cola in huis. Met een scheef glimlachje zei de hoogleraar dat hij geen cola had en ik voelde op dat moment dat ik anders was. Hij reageerde een beetje zo: "Oh, cola, ja er zijn natuurlijk mensen die dat drinken, ja" en de andere studenten bezongen om het hardst hun liefde voor bitter lemon.
Klein ding, maar ongemakkelijk.
Later bleek ik ook te veel eten aan te bieden bij feestjes. Ik wist niet dat het kon. Ik kon niet vertellen waar mijn opa had gestudeerd, want die moest op zijn twaalfde van school. Geen gymnasium, geen pianoles, geen idee van klassieke muziek. Kletsen met iedereen, dus ook met ondersteunend personeel (dat laatste schaamde ik me toen ook niet voor), voorbeelden van docenten die ik niet begreep omdat ik die ervaring niet had ("je gaat met je ouders naar een galerie"). Voorstellen om Chinees te gaan halen. Luider zijn dan andere mensen.
zaterdag 4 november 2023 om 17:12
Niet cuculus, maar soms hoor je wel dat mensen zich minder snel kritisch durven te uiten op de werkvloer, of je als student niet vrij voelen aan te geven dat je iets niet kunt volgen. Moeten leren netwerken, als net afgestudeerde. Een meer afwachtende houding wanneer het gaat om promoties en loonsverhoging.
En dan heb ik het nog niet over andere zaken waardoor je je niet op je plek kunt voelen. Mensen die over wijnen en skigebieden of boeken die je niet kent praten, dat soort dingen. Kan pretentieus zijn, maar kan ook oprecht gewoon hun belevingswereld zijn.
zaterdag 4 november 2023 om 17:17
cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 17:09Het makkelijkste voorbeeld is een beetje een oude koe, want dat heb ik al vaker gepost, maar goed.
Toen ik studeerde werd ik uitgenodigd door een hoogleraar voor een filmavond thuis met een select gezelschap van andere "opvallende" studenten. Dus allemaal mensen die hij slim vond, zeg maar. Hij vroeg mij als eerste wat ik wilde drinken, en ik had daar wat paniek over, want ik wilde hem niet in verlegenheid brengen, dus vroeg ik het enige drankje (naast water) waarvan ik zeker wist dat hij het in huis had. Cola. Bij ons in de buurt had iedereen altijd cola in huis. Met een scheef glimlachje zei de hoogleraar dat hij geen cola had en ik voelde op dat moment dat ik anders was. Hij reageerde een beetje zo: "Oh, cola, ja er zijn natuurlijk mensen die dat drinken, ja" en de andere studenten bezongen om het hardst hun liefde voor bitter lemon.
Klein ding, maar ongemakkelijk.
Later bleek ik ook te veel eten aan te bieden bij feestjes. Ik wist niet dat het kon. Ik kon niet vertellen waar mijn opa had gestudeerd, want die moest op zijn twaalfde van school. Geen gymnasium, geen pianoles, geen idee van klassieke muziek. Kletsen met iedereen, dus ook met ondersteunend personeel (dat laatste schaamde ik me toen ook niet voor), voorbeelden van docenten die ik niet begreep omdat ik die ervaring niet had ("je gaat met je ouders naar een galerie"). Voorstellen om Chinees te gaan halen. Luider zijn dan andere mensen.
Dank je wel.
Sommige dingen snap ik niet helemaal. Ik denk dan dat het vooral jouw gevoel was, in plaats van de ongeschreven regels niet kennen. Eet zijn toch geen ingeschreven regels dat universitaire studenten naar galeries horen te gaan?
zaterdag 4 november 2023 om 17:19
Mick Matthys heeft hier veel onderzoek naar gedaan en in zijn publicatie Doorzetters staan een aantal voorbeelden.
Zelf heb ik geen uni gedaan dus wat minder cultuurshock gehad, maar als eerste generatie hoogopgeleide uit arbeiderswijk op de middelbare school voor het eerst bij een vriendinnetje eten: paniek want ze aten met mes en vork, dat deden wij thuis niet dus ik moest dat ter plekke leren.
Zelf heb ik geen uni gedaan dus wat minder cultuurshock gehad, maar als eerste generatie hoogopgeleide uit arbeiderswijk op de middelbare school voor het eerst bij een vriendinnetje eten: paniek want ze aten met mes en vork, dat deden wij thuis niet dus ik moest dat ter plekke leren.
zaterdag 4 november 2023 om 17:21
Er is wel een verwachting dat je uit een milieu komt waar galeries bezocht zijn. Docenten verwachten dat jij een bepaalde achtergrond hebt en zullen dat ook aannemen. Je gaat niet als enige zeggen dat je nog nooit naar een klassiek concert geweest bent of dat je niet weet wat een recital is. Dus snap je de opdracht niet.
Ik merk dat het me stoort dat jij zegt dat het vooral mijn gevoel was. Ik voelde me echt een vreemde eend en dat is geen fijn gevoel.
zaterdag 4 november 2023 om 17:23
Herkenbaar topic. Het klinkt een beetje stom, maar de afgelopen maanden is dit een sterk thema bij mij en ik ervaar het een beetje als een stil verdriet dat niemand begrijpt. Maat hier dan toch mensen die het begrijpen 
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
zaterdag 4 november 2023 om 17:24
Nee, maar als een docent een voorbeeld geeft, bedoeld om een situatie beeldend weer te geven, op een manier van “je kent het wel”, en het is een situatie waar je je niets bij voor kunt stellen en de rest wel, dan voel je je anders.
En het verschil is, dat iemand uit datzelfde milieu, maar die ook nooit naar een galerie gingen, zich niet zal schamen dat zij dat niet deden. Die weet dat lang niet iedereen dat doet. Die denkt gewoon, ach een voorbeeld, ik snap het idee, ook al deden wij dat thuis niet.
Kom je uit een heel andere achtergrond, dan kun je dat minder makkelijk aanvoelen en ga je in je hoofd malen of dit nu iets is dat je wel of niet durft toe te geven. Het maakt onzeker, het is merkbaar dat je je buiten je eigen milieu begeeft.
zaterdag 4 november 2023 om 17:26
Super herkenbaar allemaal to.
Ik heb nogal een plaat voor mijn kop en ben/was op zoveel vlakken 'anders' dat ik of onder een steen moest gaan liggen of gewoon schijt moest ontwikkelen, anders was het niks geworden.
Maar ik vind het fantastisch dat zaken als 'micro agressie' bijvoorbeeld de aandacht nu krijgen. Dat het gewoon erkend is dat dat kut is en je leven kan beïnvloeden.
Ik vind het zo erg dat ondanks alle studies die er zijn geweest, waaruit blijkt dat mensen met geldstress onder een bepaald inkomensniveau gewoon minder goede lange termijn beslissingen kunnen nemen en dat het letterlijk effect heeft op je iq, dat er dan nog wordt gedaan of alles maakbaar is.
Dat is het gewoon niet.
Ik heb nogal een plaat voor mijn kop en ben/was op zoveel vlakken 'anders' dat ik of onder een steen moest gaan liggen of gewoon schijt moest ontwikkelen, anders was het niks geworden.
Maar ik vind het fantastisch dat zaken als 'micro agressie' bijvoorbeeld de aandacht nu krijgen. Dat het gewoon erkend is dat dat kut is en je leven kan beïnvloeden.
Ik vind het zo erg dat ondanks alle studies die er zijn geweest, waaruit blijkt dat mensen met geldstress onder een bepaald inkomensniveau gewoon minder goede lange termijn beslissingen kunnen nemen en dat het letterlijk effect heeft op je iq, dat er dan nog wordt gedaan of alles maakbaar is.
Dat is het gewoon niet.
zaterdag 4 november 2023 om 17:28
Herkenbaar hoor! Ik heb er ook veel mee geworsteld omdat ik het als heel eenzaam heb ervaren want ik hoorde er thuis niet bij maar ergens anders was ik ook anders.
zaterdag 4 november 2023 om 17:30
Dit denk ik ook. Natuurlijk zullen er wel regionale verschillen zijn (in Maastricht en Tilburg zullen professoren zich minder snel verbazen over een rijk assortiment aan knabbels en ook niet durven te insinueren dat je voor kwantiteit i.p.v. kwaliteit kiest denk ik).nitflex schreef: ↑04-11-2023 17:24Nee, maar als een docent een voorbeeld geeft, bedoeld om een situatie beeldend weer te geven, op een manier van “je kent het wel”, en het is een situatie waar je je niets bij voor kunt stellen en de rest wel, dan voel je je anders.
En het verschil is, dat iemand uit datzelfde milieu, maar die ook nooit naar een galerie gingen, zich niet zal schamen dat zij dat niet deden. Die weet dat lang niet iedereen dat doet. Die denkt gewoon, ach een voorbeeld, ik snap het idee, ook al deden wij dat thuis niet.
Kom je uit een heel andere achtergrond, dan kun je dat minder makkelijk aanvoelen en ga je in je hoofd malen of dit nu iets is dat je wel of niet durft toe te geven. Het maakt onzeker, het is merkbaar dat je je buiten je eigen milieu begeeft.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 4 november 2023 om 17:33
cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 17:21Er is wel een verwachting dat je uit een milieu komt waar galeries bezocht zijn. Docenten verwachten dat jij een bepaalde achtergrond hebt en zullen dat ook aannemen. Je gaat niet als enige zeggen dat je nog nooit naar een klassiek concert geweest bent of dat je niet weet wat een recital is. Dus snap je de opdracht niet.
Ik merk dat het me stoort dat jij zegt dat het vooral mijn gevoel was. Ik voelde me echt een vreemde eend en dat is geen fijn gevoel.
Dat snap! Maar kwam dat niet om omdat jij niet wist dat echt niet iedereen naar klassieke concerten ging?
Ik probeer gewoon een voorstelling van een probleem te krijgen dat ik zelf niet (her)ken. Heb zelf meerdere mbo-opleidingen gedaan, kom uit een middenstandsgezin en ken dus de uitersten in de samenleving niet goed genoeg. Mijn vraag is niet veroordelend bedoeld sorry als je dat zo hebt ervaren.
zaterdag 4 november 2023 om 17:36
Ik kom niet uit een armer milieu, en ben in een redelijk elitaire omgeving opgegroeid. Maar mijn moeder was er wel altijd erg op gespitst dat wij ons daarvan bewust waren. Niet zomaar aan kinderen op school vragen waar ze op vakantie zijn geweest. Vraag gewoon hoe hun zomer is geweest, dat soort dingetjes. Niet iedereen gaan op vakantie.cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 17:21Er is wel een verwachting dat je uit een milieu komt waar galeries bezocht zijn. Docenten verwachten dat jij een bepaalde achtergrond hebt en zullen dat ook aannemen. Je gaat niet als enige zeggen dat je nog nooit naar een klassiek concert geweest bent of dat je niet weet wat een recital is. Dus snap je de opdracht niet.
Ik merk dat het me stoort dat jij zegt dat het vooral mijn gevoel was. Ik voelde me echt een vreemde eend en dat is geen fijn gevoel.
Ik werk nu ook in een redelijke elitaire omgeving en op werk vragen mensen gewoon of je liever in Frankrijk, Oostenrijk of Zwitserland skiet. Ik ski niet, dat dat een optie is, ontgaat sommigen. Ik heb toen ik jonger was weleens gehad dat iemand verbaasd was dat ik nooit heb geskied. —euh ja, en we zijn met velen hoor! Voor mij verder geen issue, maar blijkbaar is het inlevingsvermogen van sommigen soms beperkt. Dat kan mensen raken.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 04-11-2023 17:43
1.97% gewijzigd
zaterdag 4 november 2023 om 17:37
Ik heb ook wel colleges gehad van docenten die echt heel lelijke dingen zeiden over "paupers' (het woord tokkie bestond nog niet) in de overtuiging dat we dan samen konden lachen over domme arbeiders.
Docent op de middelbare school die lelijke vooroordelen deelde over de wijk waar mijn familie vandaan komt, omdat ze niet aannam dat iemand in v5 uit die buurt kon komen.
Docent op de middelbare school die lelijke vooroordelen deelde over de wijk waar mijn familie vandaan komt, omdat ze niet aannam dat iemand in v5 uit die buurt kon komen.
zaterdag 4 november 2023 om 17:37
Dat is dus precies het punt! Je hebt geen enkel houvast.Andersom schreef: ↑04-11-2023 17:33Dat snap! Maar kwam dat niet om omdat jij niet wist dat echt niet iedereen naar klassieke concerten ging?
Ik probeer gewoon een voorstelling van een probleem te krijgen dat ik zelf niet (her)ken. Heb zelf meerdere mbo-opleidingen gedaan, kom uit een middenstandsgezin en ken dus de uitersten in de samenleving niet goed genoeg. Mijn vraag is niet veroordelend bedoeld sorry als je dat zo hebt ervaren.
zaterdag 4 november 2023 om 17:43
Ja, dit is ook een goed voorbeeld "Waar gaat jouw familie altijd skiën?" Ja, uh, niet.nitflex schreef: ↑04-11-2023 17:36Ik kom niet uit een armer milieu, en ben in een redelijk elitaire omgeving opgegroeid. Maar mijn moeder was er wel altijd erg op gespitst dat wij ons daarvan bewust waren. Niet zomaar aan kinderen op school vragen waar ze op vakantie zijn geweest. Vraag gewoon hoe hun zomer is geweest, dat soort dingetjes. Niet iedereen gaan op vakantie.
Ik werk nu ook in een redelijke elitaire omgeving en op werk vragen mensen gewoon of je liever in Oostenrijk of Zwitserland skiet. Ik ski niet. Ik heb toen ik jonger was weleens gehad dat iemand verbaasd was dat ik nooit heb geskied. —euh ja, en we zijn met velen hoor! Voor mij verder geen issue, maar blijkbaar is het inlevingsvermogen van sommigen soms beperkt. Dat kan mensen raken.
Ook een keer meegemaakt: "Nog steeds geen kamer? Waarom kopen je ouders geen huis voor je?"
Wat invoelend van je moeder, heel fijn.
zaterdag 4 november 2023 om 17:45
Als volgroeide volwassene kun je daar prima tegenin. Als jonge scholier of student is dat soms moeilijker, je weet nog niet dat het een idiote vraag is.cuculuscanorus schreef: ↑04-11-2023 17:43Ja, dit is ook een goed voorbeeld "Waar gaat jouw familie altijd skiën?" Ja, uh, niet.
Ook een keer meegemaakt: "Nog steeds geen kamer? Waarom kopen je ouders geen huis voor je?"
Wat invoelend van je moeder, heel fijn.
zaterdag 4 november 2023 om 17:46
Maar dat geldt toch voor iedereen die zich in een andere omgeving bevindt?
Dat heeft op zich volgens mij niet zoveel met je sociaal economische positie te maken; hooguit hoe je daar zelf tegenaan kijkt of hoe je dat gevoelsmatig ervaart.
zaterdag 4 november 2023 om 17:46
Eens. Ik kom niet uit een elitaire omgeving maar op een ‘waar gaan jullie liever skiën?’ zou ik zonder blikken of blozen gewoon gezegd hebben dat mijn ouders een pesthekel aan sneeuw hebben. Ik zou daar niet eens bij hebben nagedacht of dit standaard zou zijn, wintersport.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 4 november 2023 om 17:47
Netwerken. Ook zo'n ding! Natuurlijk ga ik niet bij de directrice aan tafel zitten bij het teamuitje. Dat is hielenlikken. Maar die collega's krijgen vervolgens wel de leukere extra functies, die ook weer extra betalen.nitflex schreef: ↑04-11-2023 17:12Niet cuculus, maar soms hoor je wel dat mensen zich minder snel kritisch durven te uiten op de werkvloer, of je als student niet vrij voelen aan te geven dat je iets niet kunt volgen. Moeten leren netwerken, als net afgestudeerde. Een meer afwachtende houding wanneer het gaat om promoties en loonsverhoging.
Wat me ook te binnen schoot in dit verhaal. Snel eten. Wij aten altijd voor de tv en dan schuif je gewoon zonder manieren snel je eten naar binnen.
Ik ben dus altijd als eerste klaar met eten in gezelschap. En denk echt heel bewust na, even je vork laten rusten. Neem maar een slok water. Hoe ver zijn de anderen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 4 november 2023 om 17:52
Ja, dat geldt voor iedereen in een andere omgeving. Maar als dat verder geen gevolgen heeft voor je studie of werk, dan maakt die ongemakkelijkheid verder niet uit. Een keer ongemakkelijk op een verjaardag waar je de mores niet kent is wat anders dan naar een netwerkevent waar je de mores niet kent. En dat kunnen dingen zijn die samenhangen met je toekomst.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
