Actueel
alle pijlers
Kindermishandeling? Gewoon accepteren dat het bestaat?
donderdag 15 september 2011 om 00:46
Ik word er echt letterlijk misselijk van. Ik ben vanavond van het nieuws dat Robert V live kindermisbruik heeft aanschouwd, beland in het filmpje van DrPhil waar een pleegkind een heet drankje voor straf moet drinken om daarna te lezen in een blog van Nynke waar zij uitgebreid uit de doeken doet hoe een 1 jarig kind is omgebracht door zijn vader. En dit heb ik gelezen in nog geen 10 minuten tijd..
Al dat leed trek ik mij zeer aan, nu zeker omdat ik moeder ben. Ik weet niet precies waarom ik dit topic open, maar zijn dit nu allemaal 'incidenten' of worden kinderen steeds vaker en vaker misbruikt? En vinden jullie dat de pers terughoudend moet zijn of juist wel moeten berichten over dit soort gruwelijkheden.
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
Al dat leed trek ik mij zeer aan, nu zeker omdat ik moeder ben. Ik weet niet precies waarom ik dit topic open, maar zijn dit nu allemaal 'incidenten' of worden kinderen steeds vaker en vaker misbruikt? En vinden jullie dat de pers terughoudend moet zijn of juist wel moeten berichten over dit soort gruwelijkheden.
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
donderdag 15 september 2011 om 09:44
Dat het vroeger meer gebeurde is waarschijnlijk ook omdat de norm verlegd is.
Mijn moeder vertelt wel eens over vroeger. Zo wist ze nog heel goed dat haar jongste broertje en zusje (een tweeling) op hun eerste verjaardag voor het eerst beneden in de box zaten. Vóór die tijd zijn ze boven geboren en boven gebleven. Een paar keer per dag ging oma naar boven voor voeding en verzorging en dat was dat.
Ze gingen 1x per week in de tobbe, kregen een schone onderbroek en dat was dat.
Mijn moeder bleef vanaf haar 12de jaar regelmatig thuis om mee te helpen met het huishouden. En toen ze ging werken moest ze haar volledige loon afgeven, kreeg 10 cent zakgeld en moest ´s avonds om tien uur thuis zijn.
Zou je nu eens moeten proberen.
Mijn moeder vertelt wel eens over vroeger. Zo wist ze nog heel goed dat haar jongste broertje en zusje (een tweeling) op hun eerste verjaardag voor het eerst beneden in de box zaten. Vóór die tijd zijn ze boven geboren en boven gebleven. Een paar keer per dag ging oma naar boven voor voeding en verzorging en dat was dat.
Ze gingen 1x per week in de tobbe, kregen een schone onderbroek en dat was dat.
Mijn moeder bleef vanaf haar 12de jaar regelmatig thuis om mee te helpen met het huishouden. En toen ze ging werken moest ze haar volledige loon afgeven, kreeg 10 cent zakgeld en moest ´s avonds om tien uur thuis zijn.
Zou je nu eens moeten proberen.
donderdag 15 september 2011 om 09:47
Met een kind valt overigens prima te redeneren, daarom vind ik slaan niet nodig. En er zijn wel meer opvoedmanieren die ik bijzonder overbodig vind (negeren bijvoorbeeld, of straffen, of boos worden), maar goed, dat maakt het allemaal nog geen mishandeling. Ik vind mishandeling een moeilijk en onduidelijk begrip.
donderdag 15 september 2011 om 09:53
quote:Blyt schreef op 15 september 2011 @ 09:36:
[...]
Ja joh, krant, reclame, kussende stelletjes: het is allemaal huilen. Kan ik net zo goed nog wat van de wereld meekrijgen
Misschien moet ik het maar weer eens proberen dan. Een krant zonder kleurplaatjes, dat gaat misschien nog net.
De Libelle-brievenrubriek mijd ik al jaren als de pest.
[...]
Ja joh, krant, reclame, kussende stelletjes: het is allemaal huilen. Kan ik net zo goed nog wat van de wereld meekrijgen
Misschien moet ik het maar weer eens proberen dan. Een krant zonder kleurplaatjes, dat gaat misschien nog net.
De Libelle-brievenrubriek mijd ik al jaren als de pest.
Ga in therapie!
donderdag 15 september 2011 om 10:06
quote:louisavuitton schreef op 15 september 2011 @ 00:46:
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
En dan? Wat als blijkt dat de ouders "niet geschikt zijn"? herhalingscursus? Tijdelijke sterilisatie totdat je wel "geschikt" bent?
En wat als je vanaf je 25ste die cursus moet gaan volgen, en je op je 20ste zwanger raakt? Verplicht abortus? Een spoedcursus? Controle thuis totdat je je cursus wel gehaald hebt? Wie moet dat controleren, en wie bepaalt de norm en de inhoud van die cursus?
Enne, gaan we dan ook controles houden om te zien of je je wel houdt aan de opvoedregels?
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
En dan? Wat als blijkt dat de ouders "niet geschikt zijn"? herhalingscursus? Tijdelijke sterilisatie totdat je wel "geschikt" bent?
En wat als je vanaf je 25ste die cursus moet gaan volgen, en je op je 20ste zwanger raakt? Verplicht abortus? Een spoedcursus? Controle thuis totdat je je cursus wel gehaald hebt? Wie moet dat controleren, en wie bepaalt de norm en de inhoud van die cursus?
Enne, gaan we dan ook controles houden om te zien of je je wel houdt aan de opvoedregels?
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 15 september 2011 om 10:19
quote:jojanneke66 schreef op 15 september 2011 @ 10:06:
[...]
En dan? Wat als blijkt dat de ouders "niet geschikt zijn"? herhalingscursus? Tijdelijke sterilisatie totdat je wel "geschikt" bent?
En wat als je vanaf je 25ste die cursus moet gaan volgen, en je op je 20ste zwanger raakt? Verplicht abortus? Een spoedcursus? Controle thuis totdat je je cursus wel gehaald hebt? Wie moet dat controleren, en wie bepaalt de norm en de inhoud van die cursus?
Enne, gaan we dan ook controles houden om te zien of je je wel houdt aan de opvoedregels?
Dat wordt dus niks. Net zoals met rijbewijzen. Je leert de regels, gedraagt je netjes zolang de instructeur/examinator naast je zit, en zodra je het papiertje (kaartje) op het gemeentehuis hebt afgehaald vergeet je alles wat je geleerd hebt en doe je lekker wat je zelf wilt.
Nouja, niet iedereen natuurlijk. Maar met een opvoedcursus zal dat precies zo gaan dus daar schiet je niks mee op.
En voor degene die boos worden op kinderen ook geen goed plan vindt; sorry, maar als ik mijn dochter voor de 40ste keer vandaag gevraagd heb om haar spullen op te ruimen dan ben ik dus niet boos geworden. Met als gevolg dat ik dat dus 40 keer moet vragen. Maar als ik boos wordt, dan kan het al bij de tweede keer.
Dochter is 11, trekt ´s ochtends kleren en een jas aan, komt uit school en kleedt zich om, jas wordt op een keukenstoel gehangen, kleren op de rand van het bad, dan tegen de avond sporten, dus nog meer kleren op de rand van het bad, na het sporten douchen, dus sportkleren ook op de rand van het bad, de dag erna nieuwe kleren aan, na school weer omkleden... als ik niet roep dat het opgeruimd moet worden ligt de inhoud van de hele kast binnen 2 dagen op de rand van het bad. Hetzelfde geldt voor sieraden, haarspeldjes, verassings-ei-inhoud, tekeningen, knutselspullen, schoolspullen, schoenen... alles wordt ergens neergesmeten. Verstandig praten helpt niet, alles op haar kamer neergooien helpt enigzins (dan vind ik naderhand onderbroeken en sokken op de mafste plekken terug), boos worden helpt wel. Dus ja, dan maar eventjes boos.
[...]
En dan? Wat als blijkt dat de ouders "niet geschikt zijn"? herhalingscursus? Tijdelijke sterilisatie totdat je wel "geschikt" bent?
En wat als je vanaf je 25ste die cursus moet gaan volgen, en je op je 20ste zwanger raakt? Verplicht abortus? Een spoedcursus? Controle thuis totdat je je cursus wel gehaald hebt? Wie moet dat controleren, en wie bepaalt de norm en de inhoud van die cursus?
Enne, gaan we dan ook controles houden om te zien of je je wel houdt aan de opvoedregels?
Dat wordt dus niks. Net zoals met rijbewijzen. Je leert de regels, gedraagt je netjes zolang de instructeur/examinator naast je zit, en zodra je het papiertje (kaartje) op het gemeentehuis hebt afgehaald vergeet je alles wat je geleerd hebt en doe je lekker wat je zelf wilt.
Nouja, niet iedereen natuurlijk. Maar met een opvoedcursus zal dat precies zo gaan dus daar schiet je niks mee op.
En voor degene die boos worden op kinderen ook geen goed plan vindt; sorry, maar als ik mijn dochter voor de 40ste keer vandaag gevraagd heb om haar spullen op te ruimen dan ben ik dus niet boos geworden. Met als gevolg dat ik dat dus 40 keer moet vragen. Maar als ik boos wordt, dan kan het al bij de tweede keer.
Dochter is 11, trekt ´s ochtends kleren en een jas aan, komt uit school en kleedt zich om, jas wordt op een keukenstoel gehangen, kleren op de rand van het bad, dan tegen de avond sporten, dus nog meer kleren op de rand van het bad, na het sporten douchen, dus sportkleren ook op de rand van het bad, de dag erna nieuwe kleren aan, na school weer omkleden... als ik niet roep dat het opgeruimd moet worden ligt de inhoud van de hele kast binnen 2 dagen op de rand van het bad. Hetzelfde geldt voor sieraden, haarspeldjes, verassings-ei-inhoud, tekeningen, knutselspullen, schoolspullen, schoenen... alles wordt ergens neergesmeten. Verstandig praten helpt niet, alles op haar kamer neergooien helpt enigzins (dan vind ik naderhand onderbroeken en sokken op de mafste plekken terug), boos worden helpt wel. Dus ja, dan maar eventjes boos.
donderdag 15 september 2011 om 10:24
Het was geen verwijt, Exces. Dat ik boos worden overbodig vind betekent niet dat niemand boos mag worden op zijn kinderen. Voor mij is mishandeling een vaag begrip omdat mijn moeder vaak boos was op mij. Schreeuwend, buitenproportioneel boos. Ik heb daar erg onplezierige herinneringen aan en mijn relatie met mijn moeder is inmiddels niet-bestaand. Ik kan zelf niet inschatten waar de grens ligt tussen normaal boos worden en buitenproportioneel boos worden, daarom word ik helemaal niet boos. Ik voel me ook nooit boos op mijn kind, en om het nou te gaan spelen... Veel te veel moeite voor te weinig plezier, in mijn geval.
donderdag 15 september 2011 om 10:25
quote:exces schreef op 15 september 2011 @ 09:44:
Dat het vroeger meer gebeurde is waarschijnlijk ook omdat de norm verlegd is.
Mijn moeder vertelt wel eens over vroeger. Zo wist ze nog heel goed dat haar jongste broertje en zusje (een tweeling) op hun eerste verjaardag voor het eerst beneden in de box zaten. Vóór die tijd zijn ze boven geboren en boven gebleven. Een paar keer per dag ging oma naar boven voor voeding en verzorging en dat was dat.
Ze gingen 1x per week in de tobbe, kregen een schone onderbroek en dat was dat.
Mijn moeder bleef vanaf haar 12de jaar regelmatig thuis om mee te helpen met het huishouden. En toen ze ging werken moest ze haar volledige loon afgeven, kreeg 10 cent zakgeld en moest ´s avonds om tien uur thuis zijn.
Zou je nu eens moeten proberen.
Even offtopic; eerste herinnering komt pas vanaf 2e tot 5e levensjaar..
Maar verder worden er nu nog genoeg kinderen thuis gehouden om te werken, en moeten ze het geld dat ze verdienen afgeven. In Nederland wellicht niet zoveel, maar in andere landen, ook Europese landen wel! Gelukkig zijn wij in Nederland een stukje verder met onze welvaart, maar in de landen waar dit minder is gaat het allemaal neit zo soepeltjes.
Dat het vroeger meer gebeurde is waarschijnlijk ook omdat de norm verlegd is.
Mijn moeder vertelt wel eens over vroeger. Zo wist ze nog heel goed dat haar jongste broertje en zusje (een tweeling) op hun eerste verjaardag voor het eerst beneden in de box zaten. Vóór die tijd zijn ze boven geboren en boven gebleven. Een paar keer per dag ging oma naar boven voor voeding en verzorging en dat was dat.
Ze gingen 1x per week in de tobbe, kregen een schone onderbroek en dat was dat.
Mijn moeder bleef vanaf haar 12de jaar regelmatig thuis om mee te helpen met het huishouden. En toen ze ging werken moest ze haar volledige loon afgeven, kreeg 10 cent zakgeld en moest ´s avonds om tien uur thuis zijn.
Zou je nu eens moeten proberen.
Even offtopic; eerste herinnering komt pas vanaf 2e tot 5e levensjaar..
Maar verder worden er nu nog genoeg kinderen thuis gehouden om te werken, en moeten ze het geld dat ze verdienen afgeven. In Nederland wellicht niet zoveel, maar in andere landen, ook Europese landen wel! Gelukkig zijn wij in Nederland een stukje verder met onze welvaart, maar in de landen waar dit minder is gaat het allemaal neit zo soepeltjes.
donderdag 15 september 2011 om 11:11
donderdag 15 september 2011 om 13:02
donderdag 15 september 2011 om 14:19
Ik word er ook misselijk van, al die berichten van kindermishandeling.
Zou ook wel iets willen doen, maar het enige wat je kunt doen, zijn je ogen en oren ophouden en opletten. Signalen oppikken.
Ben het met een aantal eens, dat dit soort nieuws vele male harder binnenkomt, sinds ik moeder ben, dan daarvoor.
Toen ik nog geen kinderen had, en ik hoorde weer zo'n bericht, dacht ik, goh, wat erg, verschrikkelijk zulke ouders! en weer klaar.
Nu ben ik er dagen mee bezig en zoals laatst, met dat blog vol met leuke details, beheerst het mijn gedachte veel.
Nu ik kinderen heb, komt dit soort nieuws veel harder binnen, kan wel brullen om zo'n kindje.
Zou ook wel iets willen doen, maar het enige wat je kunt doen, zijn je ogen en oren ophouden en opletten. Signalen oppikken.
Ben het met een aantal eens, dat dit soort nieuws vele male harder binnenkomt, sinds ik moeder ben, dan daarvoor.
Toen ik nog geen kinderen had, en ik hoorde weer zo'n bericht, dacht ik, goh, wat erg, verschrikkelijk zulke ouders! en weer klaar.
Nu ben ik er dagen mee bezig en zoals laatst, met dat blog vol met leuke details, beheerst het mijn gedachte veel.
Nu ik kinderen heb, komt dit soort nieuws veel harder binnen, kan wel brullen om zo'n kindje.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
donderdag 15 september 2011 om 17:45
Wat een warrige TO. Over het 'Doctor Phil' verhaal bestaat al een topic. En dat loopt niet, omdat..........?
Kindermoord komt, helaas, veel voor, maar het zijn merendeels vrouwen die de dader zijn, waarbij het bijzonder twijfelachtig is of een ouderschaps-cursus ook maar een sikkepit zou helpen om dat te voorkomen. En wat Robert V. met een ouderschaps-cursus zou moeten, dat zou ik niet kunnen bedenken.
Het zoveelste bemoei-topic, waarin voor een bosje problemen een veel te ruime vaas wordt aangeboden.
Kindermoord komt, helaas, veel voor, maar het zijn merendeels vrouwen die de dader zijn, waarbij het bijzonder twijfelachtig is of een ouderschaps-cursus ook maar een sikkepit zou helpen om dat te voorkomen. En wat Robert V. met een ouderschaps-cursus zou moeten, dat zou ik niet kunnen bedenken.
Het zoveelste bemoei-topic, waarin voor een bosje problemen een veel te ruime vaas wordt aangeboden.
donderdag 15 september 2011 om 20:17
@Jaap,
Volgens mij is het topic niet warrig en gaat het niet over kindermoord maar over kindermishandeling. Dat zijn twee verschillende dingen. Volgens mij kan het nooit kwaad om van gedachten te wisselen over hoe je kindermishandeling kunt onderkennen en waar mogelijk voorkomen. Uitbannen kun je het niet maar kinderen hebben er recht op dat iedereen z'n best doet om het probleem tijdig te her- en onderkennen.
Als je deze topic een 'bemoeitopic' noemt, vind je het melden van kindermishandeling dan ook bemoeizucht?
Volgens mij is het topic niet warrig en gaat het niet over kindermoord maar over kindermishandeling. Dat zijn twee verschillende dingen. Volgens mij kan het nooit kwaad om van gedachten te wisselen over hoe je kindermishandeling kunt onderkennen en waar mogelijk voorkomen. Uitbannen kun je het niet maar kinderen hebben er recht op dat iedereen z'n best doet om het probleem tijdig te her- en onderkennen.
Als je deze topic een 'bemoeitopic' noemt, vind je het melden van kindermishandeling dan ook bemoeizucht?
donderdag 15 september 2011 om 22:12
quote:jaap schreef op 15 september 2011 @ 17:45:
Wat een warrige TO. Over het 'Doctor Phil' verhaal bestaat al een topic. En dat loopt niet, omdat..........?
Kindermoord komt, helaas, veel voor, maar het zijn merendeels vrouwen die de dader zijn, waarbij het bijzonder twijfelachtig is of een ouderschaps-cursus ook maar een sikkepit zou helpen om dat te voorkomen. En wat Robert V. met een ouderschaps-cursus zou moeten, dat zou ik niet kunnen bedenken.
Het zoveelste bemoei-topic, waarin voor een bosje problemen een veel te ruime vaas wordt aangeboden.
Jaap, jij schrijft ook een beetje warrig en haalt dingen door elkaar. Waarom schrijf je dat vrouwen meestal de dader zijn? Wat voor punt wil je hiermee maken? Dat het minder erg is, of juist erger? En ik zou gewild hebben dat er een of andere cursus bestond voor creche leidsters/leiders om dit soort mensen als Robert V eruit te pikken. Dat is mijn punt van dit hele topic...we horen het allemaal aan en verzinnen allerlei excuses hiervoor (het was vroeger ook zo, cursus helpt ook niet).
Ik haalde een curus aan (en niet alleen voor vrouwen, mannen ook) zodat sommige mensen wat meer inzicht kunnen krijgen in hun problemen en hier wat aan kunnen doen vóórdat zij kinderen krijgen. En dan heb ik het niet over gedwongen abortussen etc of mensen verbieden geen kinderen te krijgen.
En ja, sinds ik moeder ben trek ik mij dit soort dingen meer aan. Wat iemand anders ook al schreef, voordat ik moeder was trok ik het mij ook al aan, dacht er even over na en ging weer over tot de orde van de dag.
Wat een warrige TO. Over het 'Doctor Phil' verhaal bestaat al een topic. En dat loopt niet, omdat..........?
Kindermoord komt, helaas, veel voor, maar het zijn merendeels vrouwen die de dader zijn, waarbij het bijzonder twijfelachtig is of een ouderschaps-cursus ook maar een sikkepit zou helpen om dat te voorkomen. En wat Robert V. met een ouderschaps-cursus zou moeten, dat zou ik niet kunnen bedenken.
Het zoveelste bemoei-topic, waarin voor een bosje problemen een veel te ruime vaas wordt aangeboden.
Jaap, jij schrijft ook een beetje warrig en haalt dingen door elkaar. Waarom schrijf je dat vrouwen meestal de dader zijn? Wat voor punt wil je hiermee maken? Dat het minder erg is, of juist erger? En ik zou gewild hebben dat er een of andere cursus bestond voor creche leidsters/leiders om dit soort mensen als Robert V eruit te pikken. Dat is mijn punt van dit hele topic...we horen het allemaal aan en verzinnen allerlei excuses hiervoor (het was vroeger ook zo, cursus helpt ook niet).
Ik haalde een curus aan (en niet alleen voor vrouwen, mannen ook) zodat sommige mensen wat meer inzicht kunnen krijgen in hun problemen en hier wat aan kunnen doen vóórdat zij kinderen krijgen. En dan heb ik het niet over gedwongen abortussen etc of mensen verbieden geen kinderen te krijgen.
En ja, sinds ik moeder ben trek ik mij dit soort dingen meer aan. Wat iemand anders ook al schreef, voordat ik moeder was trok ik het mij ook al aan, dacht er even over na en ging weer over tot de orde van de dag.
vrijdag 16 september 2011 om 10:09
Louisa, met of zonder kinderen, of reeds uit de jonge kinderen, is het niet meer dan normaal dat kindermishandeling en -misbruik je diep raakt. Overigens raakt mishandeling en misbruik mij altijd diep, ook als de slachtoffers volwassenen zijn.
Dat weerhoudt mij er echter niet van te waken tegen een zuiver emotionele reactie in discussies waarin de vraag voor ligt hoe dergelijke misstanden voorkomen kunnen worden. Dat om mee te beginnen. Hoe triest ook, maar sommige gruwelijke ontknopingen kun je niet voorkomen. En zuiver door emotie gedreven 'oplossingen' zijn niet zelden, behalve duur, ook nog eens contraproductief. Zo golden homo's tot voor kort als mannen die, vanuit het zorgaspect, superieur waren aan hetero mannen. Robert V. en zijn vrienden, alsmede scheepsladingen vol Katholieke priesters die zich aan jongetjes vergrepen, hebben die mythe nu ook richting prullenbak verwezen.
'Infanticide', waarbij een ouder de eigen kinderen om het leven brengt, is onbegrijpelijk. Maar het gebeurt. Is het een man, dan is hij een misdadiger die nodig de rest van zijn leven achter de tralies moet. Maar het is in meer gevallen de moeder, en dan heeft zij een 'stoornis' en is ze zielig. Objectief zijn in beide gevallen, wat mij betreft, alleen de kinderen zielig. En die spagaat brengt mij bij de slotacte van deze bijdrage, de vraag: 'Wat is mishandeling?'
Om onverklaarbare redenen wordt het als de normaalste zaak van de wereld beschouwd, dat volwassenen daarover een oordeel vellen, vanuit hun sterk door 'bias' gekleurde visie op de samenleving. Dat leidt tot een weelde aan politiek correcte onzin, en 'oplossingen' voor niet bestaande problemen.
Volwassenen kunnen kinderen op duizenden manieren mishandelen, vanuit het gezichtspunt van het kind. Maar voor de meeste vormen hebben de volwassenen niet eens oog. Zelfs als ze weten, of beseffen, dat het kind onder hun actie, of reactie, lijdt, maakt dat niet dat ze hun gedrag aanpassen. En als jij vraagt om een 'opvoedcursus', dan zeg ik, op mijn beurt: Doe eerst maar eens een 'partnerkeuzecursus', dan. Want als kinderen ergens onder lijden, dan is het wel een scheiding, en het vervolg.
Zo bleek in Zweden, waar betrekkelijk kort na elkaar twee relevante wetten werden aangenomen, een wet die ouders na een scheiding verplichtte om samen te blijven zorgen voor de kinderen ( en niet alleen financieel! ), een groot positief effect te hebben. Terwijl de wet die drie jaar later werd aangenomen, en die het ouders verbood hun kinderen een 'opvoedkundige tik' te geven, een meetbaar negatief effect had. Maar in het politiek correcte denken, opgejaagd door belanghebbenden die graag zouden zien dat de zorg 'geprofessionaliseerd' zou worden, zitten we opgescheept met ideologisch gekleurde onzin, en een verkeerd beeld van wat kinderen zelf mishandeling vinden.
Dat weerhoudt mij er echter niet van te waken tegen een zuiver emotionele reactie in discussies waarin de vraag voor ligt hoe dergelijke misstanden voorkomen kunnen worden. Dat om mee te beginnen. Hoe triest ook, maar sommige gruwelijke ontknopingen kun je niet voorkomen. En zuiver door emotie gedreven 'oplossingen' zijn niet zelden, behalve duur, ook nog eens contraproductief. Zo golden homo's tot voor kort als mannen die, vanuit het zorgaspect, superieur waren aan hetero mannen. Robert V. en zijn vrienden, alsmede scheepsladingen vol Katholieke priesters die zich aan jongetjes vergrepen, hebben die mythe nu ook richting prullenbak verwezen.
'Infanticide', waarbij een ouder de eigen kinderen om het leven brengt, is onbegrijpelijk. Maar het gebeurt. Is het een man, dan is hij een misdadiger die nodig de rest van zijn leven achter de tralies moet. Maar het is in meer gevallen de moeder, en dan heeft zij een 'stoornis' en is ze zielig. Objectief zijn in beide gevallen, wat mij betreft, alleen de kinderen zielig. En die spagaat brengt mij bij de slotacte van deze bijdrage, de vraag: 'Wat is mishandeling?'
Om onverklaarbare redenen wordt het als de normaalste zaak van de wereld beschouwd, dat volwassenen daarover een oordeel vellen, vanuit hun sterk door 'bias' gekleurde visie op de samenleving. Dat leidt tot een weelde aan politiek correcte onzin, en 'oplossingen' voor niet bestaande problemen.
Volwassenen kunnen kinderen op duizenden manieren mishandelen, vanuit het gezichtspunt van het kind. Maar voor de meeste vormen hebben de volwassenen niet eens oog. Zelfs als ze weten, of beseffen, dat het kind onder hun actie, of reactie, lijdt, maakt dat niet dat ze hun gedrag aanpassen. En als jij vraagt om een 'opvoedcursus', dan zeg ik, op mijn beurt: Doe eerst maar eens een 'partnerkeuzecursus', dan. Want als kinderen ergens onder lijden, dan is het wel een scheiding, en het vervolg.
Zo bleek in Zweden, waar betrekkelijk kort na elkaar twee relevante wetten werden aangenomen, een wet die ouders na een scheiding verplichtte om samen te blijven zorgen voor de kinderen ( en niet alleen financieel! ), een groot positief effect te hebben. Terwijl de wet die drie jaar later werd aangenomen, en die het ouders verbood hun kinderen een 'opvoedkundige tik' te geven, een meetbaar negatief effect had. Maar in het politiek correcte denken, opgejaagd door belanghebbenden die graag zouden zien dat de zorg 'geprofessionaliseerd' zou worden, zitten we opgescheept met ideologisch gekleurde onzin, en een verkeerd beeld van wat kinderen zelf mishandeling vinden.
vrijdag 16 september 2011 om 10:28
quote:marianko schreef op 15 september 2011 @ 20:17:
@Jaap,
Volgens mij is het topic niet warrig en gaat het niet over kindermoord maar over kindermishandeling. Dat zijn twee verschillende dingen. Volgens mij kan het nooit kwaad om van gedachten te wisselen over hoe je kindermishandeling kunt onderkennen en waar mogelijk voorkomen. Uitbannen kun je het niet maar kinderen hebben er recht op dat iedereen z'n best doet om het probleem tijdig te her- en onderkennen.
Als je deze topic een 'bemoeitopic' noemt, vind je het melden van kindermishandeling dan ook bemoeizucht?
Marianko, zoals ik in het oorspronkelijke 'Dr. Phil' topic al heb betoogd, zonder dat daar inhoudelijk uitbundig op werd gereageerd, is kindermishandeling afschuwelijk. Maar ben ik, met redenen omkleed, en gewapend met feitenkennis en ervaring, niet gecharmeerd van de politiek-correcte lezing van wat mishandeling nou eigenlijk is. En inderdaad ben ik ervan overtuigd dat het in sommige gevallen beter zou zijn als bemoeials eerst eens in de spiegel zouden kijken, inplaats van zich op te werpen als de Moeder Theresa die ze niet zijn.
Op het internet vond ik enige tijd geleden een artikel, met bijbehorende foto, van een tiener die voor het gerechtsgebouw demonstreerde waar haar vader terechtstond. Op het bord dat zij met zich meedroeg, bedankte zij haar vader voor de keren dat hij haar een pak slaag had gegeven. In het gerechtsgebouw stond haar vader op dat moment terecht, omdat die haar jongere broertje een pak slaag had gegeven. Ook dat jongere broertje getuigde op de zitting voor, en niet tegen de vader. Het commentaar dat dit artikel her en der ontlokte, kwam er op neer dat vader, dochter en zoon nodig in therapie moesten, om politiek correct te leren denken.
@Jaap,
Volgens mij is het topic niet warrig en gaat het niet over kindermoord maar over kindermishandeling. Dat zijn twee verschillende dingen. Volgens mij kan het nooit kwaad om van gedachten te wisselen over hoe je kindermishandeling kunt onderkennen en waar mogelijk voorkomen. Uitbannen kun je het niet maar kinderen hebben er recht op dat iedereen z'n best doet om het probleem tijdig te her- en onderkennen.
Als je deze topic een 'bemoeitopic' noemt, vind je het melden van kindermishandeling dan ook bemoeizucht?
Marianko, zoals ik in het oorspronkelijke 'Dr. Phil' topic al heb betoogd, zonder dat daar inhoudelijk uitbundig op werd gereageerd, is kindermishandeling afschuwelijk. Maar ben ik, met redenen omkleed, en gewapend met feitenkennis en ervaring, niet gecharmeerd van de politiek-correcte lezing van wat mishandeling nou eigenlijk is. En inderdaad ben ik ervan overtuigd dat het in sommige gevallen beter zou zijn als bemoeials eerst eens in de spiegel zouden kijken, inplaats van zich op te werpen als de Moeder Theresa die ze niet zijn.
Op het internet vond ik enige tijd geleden een artikel, met bijbehorende foto, van een tiener die voor het gerechtsgebouw demonstreerde waar haar vader terechtstond. Op het bord dat zij met zich meedroeg, bedankte zij haar vader voor de keren dat hij haar een pak slaag had gegeven. In het gerechtsgebouw stond haar vader op dat moment terecht, omdat die haar jongere broertje een pak slaag had gegeven. Ook dat jongere broertje getuigde op de zitting voor, en niet tegen de vader. Het commentaar dat dit artikel her en der ontlokte, kwam er op neer dat vader, dochter en zoon nodig in therapie moesten, om politiek correct te leren denken.
vrijdag 16 september 2011 om 10:38
Het lijkt in je reactie of je wilt beredeneren dat mishandeling enkel mishandeling is als het kind dat zo ervaart jaap. Als je dat bedoeld denk ik dat je een enorm belangrijk punt over het hoofd ziet. Kinderen ervaren heel veel niet als mishandeling doordat ze niet beter weten. Als je als kind altijd op een bepaalde manier benaderd wordt dan is dat de norm, net zo simpel als wanneer een kind altijd melk bij het eten drinkt dat voor dat kind in dat gezin ook de norm is.
Voorbeeldje ik ben als kind mishandeld en misbruikt, zowel binnen als buiten het gezin. Pas ruim in de puberteit liep ik tegen iemand aan die doorhad hoe scheef alles in ons gezin zat. In die tijd heb k geleerd dat liefde voor een kind niet op een seksuele manier geuit hoort te worden. Ik heb het noit leuk gevonden, maar het hoorde er wel gewoon bij. Bij mijn vader moeten slapen en aan zijn behoeften meewerken was net zo normaal als dat mijn moeder mij naar de bakker stuurde om een brood te kopen wat zij vergeten had. Is het daardoor goed dat het gebeurde, omdat ik het niet als mishandeling zag. Ik ervaarde andere dingen die mijn vader en een dader buiten het gezin deden wel als mishandeling, maar de nachtelijke bezoekjes van mijn vader waren volgens hem vaderliefde.. In jou redenatie is het dan dus goed, want het kind ervaart het niet als mishandeling. Mishandeling is niet per definitie wat het kind ervaart of hoe het kind het ziet. De wereld van een kind wordt ingekleurd door de volwassenen om hem heen als die hele foute dngen tot de norm maken dan zal een kind daarin leven. Mishandeling s datgene dat het kind schaad en ik kan nu als volwassene wel degelijk zeggen dat ook het misbruik door mijn vader schadelijk was al dacht ik als kind dat het normaal was.
Voorbeeldje ik ben als kind mishandeld en misbruikt, zowel binnen als buiten het gezin. Pas ruim in de puberteit liep ik tegen iemand aan die doorhad hoe scheef alles in ons gezin zat. In die tijd heb k geleerd dat liefde voor een kind niet op een seksuele manier geuit hoort te worden. Ik heb het noit leuk gevonden, maar het hoorde er wel gewoon bij. Bij mijn vader moeten slapen en aan zijn behoeften meewerken was net zo normaal als dat mijn moeder mij naar de bakker stuurde om een brood te kopen wat zij vergeten had. Is het daardoor goed dat het gebeurde, omdat ik het niet als mishandeling zag. Ik ervaarde andere dingen die mijn vader en een dader buiten het gezin deden wel als mishandeling, maar de nachtelijke bezoekjes van mijn vader waren volgens hem vaderliefde.. In jou redenatie is het dan dus goed, want het kind ervaart het niet als mishandeling. Mishandeling is niet per definitie wat het kind ervaart of hoe het kind het ziet. De wereld van een kind wordt ingekleurd door de volwassenen om hem heen als die hele foute dngen tot de norm maken dan zal een kind daarin leven. Mishandeling s datgene dat het kind schaad en ik kan nu als volwassene wel degelijk zeggen dat ook het misbruik door mijn vader schadelijk was al dacht ik als kind dat het normaal was.
vrijdag 16 september 2011 om 11:05
Kindermishandeling is 'elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel'.
Uitleg definitie
Het gaat in de definitie om de manier waarop ouders of anderen met een kind omgaan. In die omgang kan zoveel mis zijn dat er sprake is van kindermishandeling.
De term ‘ouders’ slaat op de biologische ouders, maar ook op stiefouders, adoptie-ouders en pleegouders. Maar ook andere volwassenen kunnen een kind mishandelen doordat het kind afhankelijk is van hen is voor aandacht, bescherming en verzorging. Bijvoorbeeld peuterspeelzaalleidsters, leerkrachten of sporttrainers.
Kindermishandeling is meer dan lichamelijk geweld: het gaat om elke vorm van voor het kind bedreigende en gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard. Dat ook verwaarlozing tot kindermishandeling gerekend wordt, blijkt uit het woord 'passief' in de definitie.
De schade als gevolg van mishandeling kan zich op verschillende manieren voordoen: in de vorm van fysiek of psychisch letsel. Het gaat dus niet alleen om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Kindermishandeling kan ook geestelijke schade veroorzaken.
Vormen van kindermishandeling
Het kan zijn dat een kind of een jongere veel geslagen wordt, constant wordt uitgescholden, niet goed te eten of nauwelijks aandacht krijgt, of gedwongen wordt tot seks, enzovoorts. Kindermishandeling wordt vaak ingedeeld in de volgende vijf vormen.
• Lichamelijke mishandeling
• Lichamelijke verwaarlozing
• Psychische mishandeling
• Psychische verwaarlozing
• Seksueel misbruik
In een gezin waar kinderen mishandeld worden, is vaak sprake van meerdere vormen tegelijk.
De laatste jaren is er ook steeds maar aandacht voor kinderen die:
• Getuige zijn van geweld in het gezin
Uitleg definitie
Het gaat in de definitie om de manier waarop ouders of anderen met een kind omgaan. In die omgang kan zoveel mis zijn dat er sprake is van kindermishandeling.
De term ‘ouders’ slaat op de biologische ouders, maar ook op stiefouders, adoptie-ouders en pleegouders. Maar ook andere volwassenen kunnen een kind mishandelen doordat het kind afhankelijk is van hen is voor aandacht, bescherming en verzorging. Bijvoorbeeld peuterspeelzaalleidsters, leerkrachten of sporttrainers.
Kindermishandeling is meer dan lichamelijk geweld: het gaat om elke vorm van voor het kind bedreigende en gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard. Dat ook verwaarlozing tot kindermishandeling gerekend wordt, blijkt uit het woord 'passief' in de definitie.
De schade als gevolg van mishandeling kan zich op verschillende manieren voordoen: in de vorm van fysiek of psychisch letsel. Het gaat dus niet alleen om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Kindermishandeling kan ook geestelijke schade veroorzaken.
Vormen van kindermishandeling
Het kan zijn dat een kind of een jongere veel geslagen wordt, constant wordt uitgescholden, niet goed te eten of nauwelijks aandacht krijgt, of gedwongen wordt tot seks, enzovoorts. Kindermishandeling wordt vaak ingedeeld in de volgende vijf vormen.
• Lichamelijke mishandeling
• Lichamelijke verwaarlozing
• Psychische mishandeling
• Psychische verwaarlozing
• Seksueel misbruik
In een gezin waar kinderen mishandeld worden, is vaak sprake van meerdere vormen tegelijk.
De laatste jaren is er ook steeds maar aandacht voor kinderen die:
• Getuige zijn van geweld in het gezin
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 16 september 2011 om 11:15
Sunemom, ik werd er op gewezen dat dit topic over mishandeling ging, en reageerde daarop. Misbruik is van een andere orde. En vandaar ook dat ik deze TO warrig vind.
Overigens is het niet zo, dat ik blind ben voor het gegeven dat verschillende kinderen, een identieke ervaring volkomen anders kunnen beoordelen. Evenmin sluit ik mijn ogen voor het gegeven dat een ervaring op jonge leeftijd niet als mishandeling wordt ervaren, maar later wel. Wat overigens ook opgaat voor het omgekeerde: Als tiener begrijpen ze niet waarom ze niet mogen 'blowen', terwijl ze later hun ouders er dankbaar voor zijn dat ze daar afkeurend op reageerden, en (wellicht) ook met straffende hand tegen optraden. Zoals er ook zat jonge volwassenen zijn die inmiddels vechten tegen allerlei consequenties in hun volwassen leven, die het gevolg zijn van een te lakse opvoeding.
Waar ik mij druk over maak, is die 'one-size-fits-all' theorietjes, en de suggestie dat we als eenheidsworst ter wereld komen, en van nature identiek reageren op dezelfde 'prikkels'. Dat is echt baarlijke nonsense. En het is daarbij extreem destructief om eenieder die niet reageert zoals het model van een geflipte menswetenschapper dicteert, op te zadelen met het stigma dat betrokkene een 'stoornis' heeft. Variatie is geen misser van de natuur, maar een voorwaarde voor onze collectieve overleving als 'soort'. Waarbij het helaas zo is, dat sommige varianten geen toegevoegde waarde hebben ( op dat moment ), en derhalve geen gouden toekomst hebben. Onze krampachtige pogingen om voor God te spelen, en de menselijke soort in een modelmatig keurslijf te dwingen, gaat ons nog lelijk opbreken!
Het bovenstaande is in geen enkele zin een vrijbrief voor zuiver misdadige handelingen, en misbruik van kinderen. Het is zuiver en alleen een pleidooi tegen robotisering van de mens, en slecht beleid dat uitgaat van de illusie dat mensen zich goed voelen als ze continu bevredigd worden, en daar zelfs recht op hebben.
Overigens is het niet zo, dat ik blind ben voor het gegeven dat verschillende kinderen, een identieke ervaring volkomen anders kunnen beoordelen. Evenmin sluit ik mijn ogen voor het gegeven dat een ervaring op jonge leeftijd niet als mishandeling wordt ervaren, maar later wel. Wat overigens ook opgaat voor het omgekeerde: Als tiener begrijpen ze niet waarom ze niet mogen 'blowen', terwijl ze later hun ouders er dankbaar voor zijn dat ze daar afkeurend op reageerden, en (wellicht) ook met straffende hand tegen optraden. Zoals er ook zat jonge volwassenen zijn die inmiddels vechten tegen allerlei consequenties in hun volwassen leven, die het gevolg zijn van een te lakse opvoeding.
Waar ik mij druk over maak, is die 'one-size-fits-all' theorietjes, en de suggestie dat we als eenheidsworst ter wereld komen, en van nature identiek reageren op dezelfde 'prikkels'. Dat is echt baarlijke nonsense. En het is daarbij extreem destructief om eenieder die niet reageert zoals het model van een geflipte menswetenschapper dicteert, op te zadelen met het stigma dat betrokkene een 'stoornis' heeft. Variatie is geen misser van de natuur, maar een voorwaarde voor onze collectieve overleving als 'soort'. Waarbij het helaas zo is, dat sommige varianten geen toegevoegde waarde hebben ( op dat moment ), en derhalve geen gouden toekomst hebben. Onze krampachtige pogingen om voor God te spelen, en de menselijke soort in een modelmatig keurslijf te dwingen, gaat ons nog lelijk opbreken!
Het bovenstaande is in geen enkele zin een vrijbrief voor zuiver misdadige handelingen, en misbruik van kinderen. Het is zuiver en alleen een pleidooi tegen robotisering van de mens, en slecht beleid dat uitgaat van de illusie dat mensen zich goed voelen als ze continu bevredigd worden, en daar zelfs recht op hebben.
