
Kindermishandeling? Gewoon accepteren dat het bestaat?

donderdag 15 september 2011 om 00:46
Ik word er echt letterlijk misselijk van. Ik ben vanavond van het nieuws dat Robert V live kindermisbruik heeft aanschouwd, beland in het filmpje van DrPhil waar een pleegkind een heet drankje voor straf moet drinken om daarna te lezen in een blog van Nynke waar zij uitgebreid uit de doeken doet hoe een 1 jarig kind is omgebracht door zijn vader. En dit heb ik gelezen in nog geen 10 minuten tijd..
Al dat leed trek ik mij zeer aan, nu zeker omdat ik moeder ben. Ik weet niet precies waarom ik dit topic open, maar zijn dit nu allemaal 'incidenten' of worden kinderen steeds vaker en vaker misbruikt? En vinden jullie dat de pers terughoudend moet zijn of juist wel moeten berichten over dit soort gruwelijkheden.
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
Al dat leed trek ik mij zeer aan, nu zeker omdat ik moeder ben. Ik weet niet precies waarom ik dit topic open, maar zijn dit nu allemaal 'incidenten' of worden kinderen steeds vaker en vaker misbruikt? En vinden jullie dat de pers terughoudend moet zijn of juist wel moeten berichten over dit soort gruwelijkheden.
Ik ben steeds meer en meer van mening dat iedereen vanaf een bepaalde leeftijd een soort cursus moet gaan volgen om te kijken of men wel geschikt is voor het ouderschap.
vrijdag 16 september 2011 om 12:46
Mijn reactie op vennejo was alleen bedoeld om het kader aan te geven waarin ik deze vragen heb gesteld en de discussie ik hierover met flowerbombje heb gehad. En niet Jaap: Dat is voor sommigen lastig te accepteren. Waarbij het mij altijd opvalt dat mensen die menen niet-autoritair te zijn in hun omgang met kinderen, graag dicteren hoe een gesprek moet lopen, welke uitkomsten acceptabel zijn, welke argumenten toelaatbaar zijn, en welke niet. Alsmede wanneer een discussie is afgerond. (Dit houdt geen oordeel in over degene waarmee jij in gesprek tracht te komen)!
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 16 september 2011 om 12:50
Nee, Jaap. Ik kwam met dat voorbeeld omdat een kind een makkelijker slachtoffer is dan de buurman. En als je in zou zien hoe belachelijk het is om zo met een volwassene om te gaan, het misschien jou duidelijker wordt dat met een kind zo om te gaan ook belachelijk is, maar wel een heel stuk makkelijker. Zeker gezien het feit dat een kind heel loyaal is naar zijn opvoeders en de buurman niet.
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 16 september 2011 om 12:51
quote:marianko schreef op 16 september 2011 @ 12:42:
[...]
Antwoord op mijn vraag?Die heb je gekregen. En in het oorspronkelijke Dr. Phil topic staat nog veel meer. Met name over mijn persoonlijke ervaringen. Ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt dat ik hier niet dezelfde teksten ga knippen en plakken? Mijn reactie op jouw vraag bevatte feiten die refereren aan je kennelijke twijfel. Reageer daar dan inhoudelijk op, dan ontstaat er wellicht een discussie. Of, als je van mening bent dat de genoemde feiten niet relevant zijn, licht je vraag dan even toe. Ik beschik niet over een glazen bol waarmee ik kan zien wat voor gedachten zich in jouw hoofd vormen.
[...]
Antwoord op mijn vraag?Die heb je gekregen. En in het oorspronkelijke Dr. Phil topic staat nog veel meer. Met name over mijn persoonlijke ervaringen. Ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt dat ik hier niet dezelfde teksten ga knippen en plakken? Mijn reactie op jouw vraag bevatte feiten die refereren aan je kennelijke twijfel. Reageer daar dan inhoudelijk op, dan ontstaat er wellicht een discussie. Of, als je van mening bent dat de genoemde feiten niet relevant zijn, licht je vraag dan even toe. Ik beschik niet over een glazen bol waarmee ik kan zien wat voor gedachten zich in jouw hoofd vormen.

vrijdag 16 september 2011 om 12:53
quote:jaap schreef op 16 september 2011 @ 12:29:
[...]
Wat ik er mee duidelijk probeer te maken, is dat niet ieder kind, onder alle omstandigheden, slaag als straf afwijst. Zoals ik al zei in dat andere topic, kiezen sommige kinderen in de VS, waar slaag op school in sommige staten nog gebruikelijk is, voor slaag, boven het alternatief van 'nablijven', als hen de keuze wordt geboden. En dat geldt, volgens onderzoek in de VS, nog meer voor de
thuissituatie. Voor de politiek-correcte opvoed-elite zijn dat soort uitkomsten van onderzoek ware 'hoofdpijndossiers', waardoor dergelijk onderzoek op oneigenlijke gronden, en met oneigenlijke middelen, wordt bestreden in het publieke domijn, zoals op forums, tijdens symposia, en in commentaren op artikelen.
Wat versta jij nou eigenlijk nder kindermishandeling? Ik ben namelijk met je eens dat niet ieder kind dat gestraft wordt met een pak slaag mishandeld wordt en/of dat zo hoeft te voelen.
Maar dat is voor mij in ieder geval niet wat ik nder mishandeling versta. Mishandeling s zoveel meer omvattend dan af en toe een pak slaag krijgen. Een regelmatig pak slaag met attributen i.p.v. De vlakke hand wordt mishandeling, zeker als je daarbij beter niet had kunnen bestaan en/of als de woede van je ouder(s) bepalend is voor of je wel of geen verzorging en eten krijgt en of een kind enge vrijheid krijgt. Mishandeling is vaak ook zoveel subtieler dan elke week in elkaar getimmerd worden.
Dat is dan weer mijn persoonlijke bijdrage n dit topic, maar als k aan mijn eigen jeugd terugdenk heb ik maar beperkt last van de klappen die ik gehad heb. De dingen als bedreiging, het onthouden van liefde en verzorging en de seksuele mishandeling hebben veel meer schade aangebracht. Dat betekent echter niet dat een kind dat 'enkel' geslagen wordt niet mishandeld wordt. Mishandeling is een slinkse manier om een kind kapot te maken en dan mogen de maatregelen niet toereikend zijn, maar de zoektocht het breken van kinderen te stoppen is m.i iets wat wel altijd door moet gaan. Gewoon mdat elk gered kind er echt 1 is.
[...]
Wat ik er mee duidelijk probeer te maken, is dat niet ieder kind, onder alle omstandigheden, slaag als straf afwijst. Zoals ik al zei in dat andere topic, kiezen sommige kinderen in de VS, waar slaag op school in sommige staten nog gebruikelijk is, voor slaag, boven het alternatief van 'nablijven', als hen de keuze wordt geboden. En dat geldt, volgens onderzoek in de VS, nog meer voor de
thuissituatie. Voor de politiek-correcte opvoed-elite zijn dat soort uitkomsten van onderzoek ware 'hoofdpijndossiers', waardoor dergelijk onderzoek op oneigenlijke gronden, en met oneigenlijke middelen, wordt bestreden in het publieke domijn, zoals op forums, tijdens symposia, en in commentaren op artikelen.
Wat versta jij nou eigenlijk nder kindermishandeling? Ik ben namelijk met je eens dat niet ieder kind dat gestraft wordt met een pak slaag mishandeld wordt en/of dat zo hoeft te voelen.
Maar dat is voor mij in ieder geval niet wat ik nder mishandeling versta. Mishandeling s zoveel meer omvattend dan af en toe een pak slaag krijgen. Een regelmatig pak slaag met attributen i.p.v. De vlakke hand wordt mishandeling, zeker als je daarbij beter niet had kunnen bestaan en/of als de woede van je ouder(s) bepalend is voor of je wel of geen verzorging en eten krijgt en of een kind enge vrijheid krijgt. Mishandeling is vaak ook zoveel subtieler dan elke week in elkaar getimmerd worden.
Dat is dan weer mijn persoonlijke bijdrage n dit topic, maar als k aan mijn eigen jeugd terugdenk heb ik maar beperkt last van de klappen die ik gehad heb. De dingen als bedreiging, het onthouden van liefde en verzorging en de seksuele mishandeling hebben veel meer schade aangebracht. Dat betekent echter niet dat een kind dat 'enkel' geslagen wordt niet mishandeld wordt. Mishandeling is een slinkse manier om een kind kapot te maken en dan mogen de maatregelen niet toereikend zijn, maar de zoektocht het breken van kinderen te stoppen is m.i iets wat wel altijd door moet gaan. Gewoon mdat elk gered kind er echt 1 is.
vrijdag 16 september 2011 om 12:53
quote:mrsstanleywalker schreef op 16 september 2011 @ 12:50:
Nee, Jaap. Ik kwam met dat voorbeeld omdat een kind een makkelijker slachtoffer is dan de buurman. En als je in zou zien hoe belachelijk het is om zo met een volwassene om te gaan, het misschien jou duidelijker wordt dat met een kind zo om te gaan ook belachelijk is, maar wel een heel stuk makkelijker.'Belachelijk' is een emotioneel geladen diskwalificatie die geen recht doet aan mijn argumenten en de aangeleverde feiten.
Nee, Jaap. Ik kwam met dat voorbeeld omdat een kind een makkelijker slachtoffer is dan de buurman. En als je in zou zien hoe belachelijk het is om zo met een volwassene om te gaan, het misschien jou duidelijker wordt dat met een kind zo om te gaan ook belachelijk is, maar wel een heel stuk makkelijker.'Belachelijk' is een emotioneel geladen diskwalificatie die geen recht doet aan mijn argumenten en de aangeleverde feiten.
vrijdag 16 september 2011 om 12:56
quote:mrsstanleywalker schreef op 16 september 2011 @ 12:52:
Ja ik weet wat die woorden in die samenhang betekenen, maar je suggereert dat je weet wat mijn opvoedkundkundige aanpak is. Dus: vertel! En lig anders niet zo te zuigen, man!Ik suggereer helemaal niks. En ik zuig ook niet. Ontwijk de discussie niet steeds, met persoonlijk getinte diskwalificaties die moeten verhullen dat je geen tegenargumenten hebt.
Ja ik weet wat die woorden in die samenhang betekenen, maar je suggereert dat je weet wat mijn opvoedkundkundige aanpak is. Dus: vertel! En lig anders niet zo te zuigen, man!Ik suggereer helemaal niks. En ik zuig ook niet. Ontwijk de discussie niet steeds, met persoonlijk getinte diskwalificaties die moeten verhullen dat je geen tegenargumenten hebt.
vrijdag 16 september 2011 om 13:00
quote:mrsstanleywalker schreef op 16 september 2011 @ 12:35:
De intentie van de ouder is niet meetbaar voor derden en aan verandering onderhevig, net zoals de perceptie van het kind, dat ten eerste. En ik vind het de taak voor de opvoeder om met betere alternatieven te komen dan mishandeling om gedrag te corrIgeren en hier over na te denken. Mocht je als opvoeder werkelijk met niks beters op de proppen kunnen komen, zegt dat alles over de opvoeder zelf dan over het te corrigeren gedrag van het kind. Als je geen beter alternatief weet dan dien je opvoedkundig advies in te winnen. Slaan is per definitie een zwaktebod.Dit, bijvoorbeeld, is een politiek correct waardeoordeel. En zo je professioneel belang hebt bij ouders die advies inwinnen, is het ook nog eens eigenbelang. Dat maakt op mij hoegenaamd geen indruk.
De intentie van de ouder is niet meetbaar voor derden en aan verandering onderhevig, net zoals de perceptie van het kind, dat ten eerste. En ik vind het de taak voor de opvoeder om met betere alternatieven te komen dan mishandeling om gedrag te corrIgeren en hier over na te denken. Mocht je als opvoeder werkelijk met niks beters op de proppen kunnen komen, zegt dat alles over de opvoeder zelf dan over het te corrigeren gedrag van het kind. Als je geen beter alternatief weet dan dien je opvoedkundig advies in te winnen. Slaan is per definitie een zwaktebod.Dit, bijvoorbeeld, is een politiek correct waardeoordeel. En zo je professioneel belang hebt bij ouders die advies inwinnen, is het ook nog eens eigenbelang. Dat maakt op mij hoegenaamd geen indruk.
vrijdag 16 september 2011 om 13:04
Over discussie ontwijken gesproken zeg. Het valt mij op dat jij graag forummers dicteert hoe een discussie moet lopen, welke uitkomsten acceptabel zijn, welke argumenten toelaatbaar zijn, en welke niet. Alsmede wanneer een discussie is afgerond en wat mij betreft is nu een goed moment om jou onder de negeerknop te zetten. Die oeverloze teksten dragen nergens toe bij, anders dan dat ik me erger over zoveel dommigheid.
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 16 september 2011 om 13:09
Ik reageer alleen nog hierop en dan ben ik er helemaal klaar mee. Ik heb geen professioneel belang hierbij, enkel eigen belang en het belang van kinderen die in deze wereld vogelvrij en monddood zijn. Ik ben dat niet meer en ik denk dat kinderen liever politiek-correct opgevoed worden en in een veilige omgeving kunnen opgroeien dan in een omgeving waarin er altijd wel ergens argumenten gevonden kunnen worden om daders te beschermen en/of hun intenties goed te praten. Dat geldt namelijk in ieder geval voor mij.
En ik voel absoluut niet de behoefte om met mijn argumenten indruk te maken op jou persoonlijk. Tegen zoveel geblaat is toch geen argument opgewassen. Ik ben geen politicus, geen rechtsdeskundige en ik heb geen zin om me aan allerlei onzinnige discussieregeltjes te houden die jij mij oplegt.
En ik voel absoluut niet de behoefte om met mijn argumenten indruk te maken op jou persoonlijk. Tegen zoveel geblaat is toch geen argument opgewassen. Ik ben geen politicus, geen rechtsdeskundige en ik heb geen zin om me aan allerlei onzinnige discussieregeltjes te houden die jij mij oplegt.
You know how I know? Because I reeaally think so!

vrijdag 16 september 2011 om 13:11
quote:jaap schreef op 16 september 2011 @ 12:51:
[...]
Die heb je gekregen. En in het oorspronkelijke Dr. Phil topic staat nog veel meer. Met name over mijn persoonlijke ervaringen. Ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt dat ik hier niet dezelfde teksten ga knippen en plakken? Mijn reactie op jouw vraag bevatte feiten die refereren aan je kennelijke twijfel. Reageer daar dan inhoudelijk op, dan ontstaat er wellicht een discussie. Of, als je van mening bent dat de genoemde feiten niet relevant zijn, licht je vraag dan even toe. Ik beschik niet over een glazen bol waarmee ik kan zien wat voor gedachten zich in jouw hoofd vormen.Ik heb mijn twijfel niet uitgesproken. Ik heb gevraagd wat jouw feitenkennis en ervaring inhouden maar het antwoord op die vraag kan ik niet uit jouw tekst halen. Zal wel aan mij liggen dus misschien dat je me kunt vertellen wat jouw feitenkennis en ervaring precies zijn.
[...]
Die heb je gekregen. En in het oorspronkelijke Dr. Phil topic staat nog veel meer. Met name over mijn persoonlijke ervaringen. Ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt dat ik hier niet dezelfde teksten ga knippen en plakken? Mijn reactie op jouw vraag bevatte feiten die refereren aan je kennelijke twijfel. Reageer daar dan inhoudelijk op, dan ontstaat er wellicht een discussie. Of, als je van mening bent dat de genoemde feiten niet relevant zijn, licht je vraag dan even toe. Ik beschik niet over een glazen bol waarmee ik kan zien wat voor gedachten zich in jouw hoofd vormen.Ik heb mijn twijfel niet uitgesproken. Ik heb gevraagd wat jouw feitenkennis en ervaring inhouden maar het antwoord op die vraag kan ik niet uit jouw tekst halen. Zal wel aan mij liggen dus misschien dat je me kunt vertellen wat jouw feitenkennis en ervaring precies zijn.
vrijdag 16 september 2011 om 13:12
Sunemom, ik denk, als ik jouw reactie zo lees, dat wij veel dichter bij elkaar zitten dan je wellicht eerder dacht. Seksueel misbruik is afgrijselijk! Het bloed kookt in mijn aderen, als ik bedenk dat mensen zich daartoe kunnen verlagen. Dito met welbewuste mishandeling, overigens. Probleem is echter, dat steeds meer ouderlijke ingrepen worden aangemerkt als mishandeling. En het is ook goed dat ouders, en andere volwassenen die kinderen onder hun hoede hebben, wordt gewezen op de noodzaak te investeren in het kind. Dat je dingen moet willen bespreken. Uitleggen. Toelichten. En daarbij ook moet luisteren naar de argumenten van het kind, en er niet overheen moet walsen.
Maar als een kind zich uiteindelijk gedraagt op een wijze die niet door de beugel kan, moet je ook niet terugschrikken voor het opleggen van een sanctie. En dat is dus straf.
Welke straf dan het beste is, is niet universeel bepaald, helaas. Het ene kind reageert uitstekend op een pak voor de broek, terwijl het andere kind daarvan in paniek raakt, en er een trauma aan overhoudt. MAAR, en dat is het hele punt: Hetzelfde geldt voor ALLE beschikbare alternatieven!
Maar als een kind zich uiteindelijk gedraagt op een wijze die niet door de beugel kan, moet je ook niet terugschrikken voor het opleggen van een sanctie. En dat is dus straf.
Welke straf dan het beste is, is niet universeel bepaald, helaas. Het ene kind reageert uitstekend op een pak voor de broek, terwijl het andere kind daarvan in paniek raakt, en er een trauma aan overhoudt. MAAR, en dat is het hele punt: Hetzelfde geldt voor ALLE beschikbare alternatieven!

vrijdag 16 september 2011 om 13:20
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.
vrijdag 16 september 2011 om 13:33
quote:Sunemom schreef op 16 september 2011 @ 13:20:
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.Daarom vind ik kindermishandeling een vaag begrip. Ik zie dat laatste namelijk ook in opvoedingen die als 'gewoon' bestempeld worden. Ouders die hun kinderen negeren (omdat ze aandacht vragen en 'manipuleren') en straffen (omdat het kind zich niet gedraagt volgens de wensen van de ouders) voldoen daar in mijn optiek net zo goed aan: deze ouders breken de wil van het kind om hun eigen wil te kunnen doordrukken. Onder het mom van opvoeding weliswaar, maar de methode is gelijk. Het enige verschil is dat dit doel maatschappelijk geaccepteerd is.
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.Daarom vind ik kindermishandeling een vaag begrip. Ik zie dat laatste namelijk ook in opvoedingen die als 'gewoon' bestempeld worden. Ouders die hun kinderen negeren (omdat ze aandacht vragen en 'manipuleren') en straffen (omdat het kind zich niet gedraagt volgens de wensen van de ouders) voldoen daar in mijn optiek net zo goed aan: deze ouders breken de wil van het kind om hun eigen wil te kunnen doordrukken. Onder het mom van opvoeding weliswaar, maar de methode is gelijk. Het enige verschil is dat dit doel maatschappelijk geaccepteerd is.

vrijdag 16 september 2011 om 13:41
quote:Sunemom schreef op 16 september 2011 @ 13:20:
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.Ik zou hieraan nog ouders willen toevoegen die door omstandigheden en/of aanleg niet in staat zijn om de zorg voor een kind adequaat op zich te nemen. Ze willen wel graag en hebben soms de beste bedoelingen maar toch loopt het fout. Deze kinderen zijn afhankelijk van omstanders die tijdig signaleren dat het niet goed gaat met het kind. Kindermishandeling is veel breder dan een "pak slaag".
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.Ik zou hieraan nog ouders willen toevoegen die door omstandigheden en/of aanleg niet in staat zijn om de zorg voor een kind adequaat op zich te nemen. Ze willen wel graag en hebben soms de beste bedoelingen maar toch loopt het fout. Deze kinderen zijn afhankelijk van omstanders die tijdig signaleren dat het niet goed gaat met het kind. Kindermishandeling is veel breder dan een "pak slaag".

vrijdag 16 september 2011 om 13:45
Ik zie het toch wat anders blyt. Ik ben zelf een redelijk duidelijke en consequente opvoeder (wordt vaak voor streng aangezien en dan valt geloof ik wel mee, maar ik hou van duidelijkheid). Ik straf mijn kinderen ook, met straffen die passen bij wat er gebeurd, en ik kan mijn kinderen zo nu en dan prima negeren. En ik ben niet heilig dus vind het ook prettig als ik gedrag zie dat ik passend vind. Ik wordt zelfs weleens boos. Dat kun je zien als je wil opleggen of hun wil breken, maar ik denk dat als je zorgt dat je kinderen zich gehoord voelen het toch ook een een feit blijft dat ze wel opgevoed meten worden, dus aan het einde van de rit moeten ze weten hoe het leven werkt.
Ik zie de wil breken van kinderen in andere dinegn. Eht meest duideli voorbeeld vind ik nog wel hoe bij mij thuis vroeger geregeld werd dat ik mijn mond hield ver alles wat er in ons gezin gebeurde. Van mijn vader mocht ik niets vtellen over zijn 'spelletjes' en over het overspel op mijn moeder waar hij mij als klein meisje ook n betrok. Maar van mijn moeder mocht ik nooit iets vertellen over wat wij deden of meemaakten in de dagen dat mijn vader voor zijn werk van huis was, want dat werden we door mijn vader gestraft. Oftewel ik werd door beiden gedwongen voor ze te liegen en te zwijgen. Ten ik dus later met een dader buiten het gezin werd geconfronteerd die ze het zwijgen oplegde was dat zo logisch, ik vertelde niemand ets was het perfecte kind en werd ndertussen aan alle kanten mishandeld. En nog steeds als ik geconfrnteerd wordt met mensen uit mijn jeugd krijg k te horen dat wij altjd zo'n leuk gezin leken, dat ik als klein meisje alleen wel wat timide was.. Uhmm ja ik had geen wil, deed gewoon wat me werd opgedragen wie het dan ook zei en wat die persoon ook n gedachten had.. Kinderen zijn echt willoze slachtoffers in mishandeling
Ik zie de wil breken van kinderen in andere dinegn. Eht meest duideli voorbeeld vind ik nog wel hoe bij mij thuis vroeger geregeld werd dat ik mijn mond hield ver alles wat er in ons gezin gebeurde. Van mijn vader mocht ik niets vtellen over zijn 'spelletjes' en over het overspel op mijn moeder waar hij mij als klein meisje ook n betrok. Maar van mijn moeder mocht ik nooit iets vertellen over wat wij deden of meemaakten in de dagen dat mijn vader voor zijn werk van huis was, want dat werden we door mijn vader gestraft. Oftewel ik werd door beiden gedwongen voor ze te liegen en te zwijgen. Ten ik dus later met een dader buiten het gezin werd geconfronteerd die ze het zwijgen oplegde was dat zo logisch, ik vertelde niemand ets was het perfecte kind en werd ndertussen aan alle kanten mishandeld. En nog steeds als ik geconfrnteerd wordt met mensen uit mijn jeugd krijg k te horen dat wij altjd zo'n leuk gezin leken, dat ik als klein meisje alleen wel wat timide was.. Uhmm ja ik had geen wil, deed gewoon wat me werd opgedragen wie het dan ook zei en wat die persoon ook n gedachten had.. Kinderen zijn echt willoze slachtoffers in mishandeling
vrijdag 16 september 2011 om 20:20
quote:marianko schreef op 16 september 2011 @ 13:11:
Ik heb mijn twijfel niet uitgesproken. Ik heb gevraagd wat jouw feitenkennis en ervaring inhouden maar het antwoord op die vraag kan ik niet uit jouw tekst halen. Zal wel aan mij liggen dus misschien dat je me kunt vertellen wat jouw feitenkennis en ervaring precies zijn.Feitenkennis betreft, onder andere, het relevante onderzoek naar de perceptie van slaag ( en andere straffen), zoals genoemd. Een demonstrerende dochter. En referenties naar de gevolgen van verschillende wettelijke maatregelen in Zweden, bijvoorbeeld. Ervaring heb ik als kind, aan de 'ontvangende' kant, en als ouder, aan de 'opleggende' kant. En in beide situaties met verschillende technieken. Alsmede als 'derde' partij, als getuige van de aanpak van andere ouders. Ik heb talloze boeken gelezen over het onderwerp, van schrijvers met uiteenlopende standpunten, en jarenlang gediscussieerd over het onderwerp op tal van forums, met de meest uiteenlopende modellen voor een ideale opvoeding. Desondanks zie ik mijzelf, misschien wel juist daardoor, niet als een 'expert'. Omdat ik, meer dan wie ook, misschien, besef hoe onwaarschijnlijk weinig de 'experts' weten met betrekking tot de opvoeding van kinderen. Veel verder dan de Pater, Dominee, Rabbi of Imam zijn de 'experts' niet gekomen, in de afgelopen decennia. En in veel teveel opzichten zijn ze eerder achteruit gehold.
Ik heb mijn twijfel niet uitgesproken. Ik heb gevraagd wat jouw feitenkennis en ervaring inhouden maar het antwoord op die vraag kan ik niet uit jouw tekst halen. Zal wel aan mij liggen dus misschien dat je me kunt vertellen wat jouw feitenkennis en ervaring precies zijn.Feitenkennis betreft, onder andere, het relevante onderzoek naar de perceptie van slaag ( en andere straffen), zoals genoemd. Een demonstrerende dochter. En referenties naar de gevolgen van verschillende wettelijke maatregelen in Zweden, bijvoorbeeld. Ervaring heb ik als kind, aan de 'ontvangende' kant, en als ouder, aan de 'opleggende' kant. En in beide situaties met verschillende technieken. Alsmede als 'derde' partij, als getuige van de aanpak van andere ouders. Ik heb talloze boeken gelezen over het onderwerp, van schrijvers met uiteenlopende standpunten, en jarenlang gediscussieerd over het onderwerp op tal van forums, met de meest uiteenlopende modellen voor een ideale opvoeding. Desondanks zie ik mijzelf, misschien wel juist daardoor, niet als een 'expert'. Omdat ik, meer dan wie ook, misschien, besef hoe onwaarschijnlijk weinig de 'experts' weten met betrekking tot de opvoeding van kinderen. Veel verder dan de Pater, Dominee, Rabbi of Imam zijn de 'experts' niet gekomen, in de afgelopen decennia. En in veel teveel opzichten zijn ze eerder achteruit gehold.
vrijdag 16 september 2011 om 20:36
quote:Sunemom schreef op 16 september 2011 @ 13:20:
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.
Dit is een volstrekt private definitie. Want wat zeg je hier nou?
Zolang de ouder meent dat de ingreep opvoedkundige waarde heeft, KAN het geen mishandeling zijn?
Alleen een REEKS handelingen is te kwalificeren als mishandeling, maar een enkele handeling niet?
Er moet een BEHOEFTE van de ouder kunnen worden geïdentificeerd? Wat voor BEHOEFTE? Kwalificeert de behoefte van de ouder om het kind te beschermen tegen een valse start als volwassene? Of heb je het hier over een seksuele behoefte? Een behoefte om geen last te hebben van het kind? Mensen hangen aan elkaar van de behoeften. Sommigen zijn een absolute voorwaarde om als ouder goed te kunnen functioneren. Anderen zijn 'de Hel' voor een kind.
MAAR jaap kindermishandeling is niet htzelfde als een eventuele traumatisering van het straffen van kinderen. Kindermishandeling is geen uit de hand gelopen opvoeding, kindermishandeling is een reeks handelingen door een voor het kind vertrouwde volwassene die puur voortkmen uit de behoeften van de volwassene. Het gaat niet om het kind opvoeden, het gaat m het kind breken en de wil van de volwassene opleggen op alle mogelijke gebieden en op alle mogelijke manieren.
Dit is een volstrekt private definitie. Want wat zeg je hier nou?
Zolang de ouder meent dat de ingreep opvoedkundige waarde heeft, KAN het geen mishandeling zijn?
Alleen een REEKS handelingen is te kwalificeren als mishandeling, maar een enkele handeling niet?
Er moet een BEHOEFTE van de ouder kunnen worden geïdentificeerd? Wat voor BEHOEFTE? Kwalificeert de behoefte van de ouder om het kind te beschermen tegen een valse start als volwassene? Of heb je het hier over een seksuele behoefte? Een behoefte om geen last te hebben van het kind? Mensen hangen aan elkaar van de behoeften. Sommigen zijn een absolute voorwaarde om als ouder goed te kunnen functioneren. Anderen zijn 'de Hel' voor een kind.
vrijdag 16 september 2011 om 20:49
quote:Blyt schreef op 16 september 2011 @ 13:33:
Daarom vind ik kindermishandeling een vaag begrip. Ik zie dat laatste namelijk ook in opvoedingen die als 'gewoon' bestempeld worden. Ouders die hun kinderen negeren (omdat ze aandacht vragen en 'manipuleren') en straffen (omdat het kind zich niet gedraagt volgens de wensen van de ouders) voldoen daar in mijn optiek net zo goed aan: deze ouders breken de wil van het kind om hun eigen wil te kunnen doordrukken. Onder het mom van opvoeding weliswaar, maar de methode is gelijk. Het enige verschil is dat dit doel maatschappelijk geaccepteerd is.Exact. Opvoeden houdt, onder meer, in dat je 'de wil van het kind breekt', waar die wil op korte, of langere termijn consequenties heeft die het kind zullen opbreken. Het kind kan wel een zak snoep mee willen nemen uit de winkel, of een steen willen gooien naar een voorbij rijdende bus, maar als ouder kun je dat niet toestaan. En op het moment dat je uitgepraat bent, en het kind nietemin doet wat het WIL, moet je als ouder een geloofwaardige sanctie in huis hebben. En bij voorkeur een die past bij het betreffende kind. Waarbij de mening van de 'experts' er weinig, of niks, toe doet. Omdat het belang van het kind boven dat van de 'experts' zou moeten gaan. Maar helaas hebben de 'experts' de macht verworven om politici hun wil op te leggen, en ouders te dwingen in strijd te handelen met het belang van hun kind. Waarbij de 'waan van de dag' regeert.
Daarom vind ik kindermishandeling een vaag begrip. Ik zie dat laatste namelijk ook in opvoedingen die als 'gewoon' bestempeld worden. Ouders die hun kinderen negeren (omdat ze aandacht vragen en 'manipuleren') en straffen (omdat het kind zich niet gedraagt volgens de wensen van de ouders) voldoen daar in mijn optiek net zo goed aan: deze ouders breken de wil van het kind om hun eigen wil te kunnen doordrukken. Onder het mom van opvoeding weliswaar, maar de methode is gelijk. Het enige verschil is dat dit doel maatschappelijk geaccepteerd is.Exact. Opvoeden houdt, onder meer, in dat je 'de wil van het kind breekt', waar die wil op korte, of langere termijn consequenties heeft die het kind zullen opbreken. Het kind kan wel een zak snoep mee willen nemen uit de winkel, of een steen willen gooien naar een voorbij rijdende bus, maar als ouder kun je dat niet toestaan. En op het moment dat je uitgepraat bent, en het kind nietemin doet wat het WIL, moet je als ouder een geloofwaardige sanctie in huis hebben. En bij voorkeur een die past bij het betreffende kind. Waarbij de mening van de 'experts' er weinig, of niks, toe doet. Omdat het belang van het kind boven dat van de 'experts' zou moeten gaan. Maar helaas hebben de 'experts' de macht verworven om politici hun wil op te leggen, en ouders te dwingen in strijd te handelen met het belang van hun kind. Waarbij de 'waan van de dag' regeert.
vrijdag 16 september 2011 om 21:12
Sunemom, je hebt het over MISBRUIK, en de pogingen van volwassenen om hun escapades verborgen te houden. Dat heeft niks te maken met opvoeding, inderdaad. Het staat er volstrekt haaks op. Zoals je zelf ook aangeeft. Je kind leren liegen en bedriegen is op zichzelf al een vorm van mishandeling, voor wie meent dat eerlijkheid een deugd is. Al vrees ik dat menig politicus, 'expert' en 'bobo' daar 'genuanceerd' over denkt. En dat is dus geheel los van de gehanteerde sancties om dat af te dwingen, door het kind angst aan te jagen.
Straf heeft verschillende functies. Veelal wordt de nadruk gelegd op de afschrikking. Maar dat is niet de enige functie. En zelfs niet de belangrijkste, zoals ik in het originele topic al heb betoogd. Een kind dat iets doet wat niet mag, ontwikkelt (als regel) een schuldgevoel. Schuldgevoel is de meest destructieve macht op het individuele niveau. Straf geeft het kind het gevoel dat het de schuld heeft afgekocht. En dat het met een schone lei verder kan. Als de ouders dat tenminste zo inkleden.
Daarnaast geeft het slachtoffers het gevoel dat de schade die werd geleden is gecompenseerd. Wat ook een belang van de dader is. En tot slot schrikt het andere potentiële daders af.
Straf heeft verschillende functies. Veelal wordt de nadruk gelegd op de afschrikking. Maar dat is niet de enige functie. En zelfs niet de belangrijkste, zoals ik in het originele topic al heb betoogd. Een kind dat iets doet wat niet mag, ontwikkelt (als regel) een schuldgevoel. Schuldgevoel is de meest destructieve macht op het individuele niveau. Straf geeft het kind het gevoel dat het de schuld heeft afgekocht. En dat het met een schone lei verder kan. Als de ouders dat tenminste zo inkleden.
Daarnaast geeft het slachtoffers het gevoel dat de schade die werd geleden is gecompenseerd. Wat ook een belang van de dader is. En tot slot schrikt het andere potentiële daders af.

vrijdag 16 september 2011 om 21:13
Mijn eerste bericht is inderdaad wat vaag. 'Helaas' zijn wij niet allemaal zo welbespraakt als Jaap. Ik vind het wel fijn Jaap dat, ook al vind je mijn berichtjes vaag, ik je bijdragen vaak voorbij zie komen. Wat kindermishandeling is, was niet mijn vraag. De voorbeelden die ik heb genoemd en voorbij zag komen in vijf minuten tijd, vind ik erg genoeg. Op vraag of we kindermishandeling moeten accepteren kwam het antwoord dat dit altijd al zo is geweest en dat we nu er meer van horen via de media. Het wachten is dus op het volgende slachtoffer, er vervolgens een topic over openen, met zijn allen roepen het zo erg te vinden en vervolgens weer over te gaan tot de orde van de dag.

vrijdag 16 september 2011 om 23:52
quote:jaap schreef op 16 september 2011 @ 20:20:
[...]
Feitenkennis betreft, onder andere, het relevante onderzoek naar de perceptie van slaag ( en andere straffen), zoals genoemd. Een demonstrerende dochter. En referenties naar de gevolgen van verschillende wettelijke maatregelen in Zweden, bijvoorbeeld. Ervaring heb ik als kind, aan de 'ontvangende' kant, en als ouder, aan de 'opleggende' kant. En in beide situaties met verschillende technieken. Alsmede als 'derde' partij, als getuige van de aanpak van andere ouders. Ik heb talloze boeken gelezen over het onderwerp, van schrijvers met uiteenlopende standpunten, en jarenlang gediscussieerd over het onderwerp op tal van forums, met de meest uiteenlopende modellen voor een ideale opvoeding. Desondanks zie ik mijzelf, misschien wel juist daardoor, niet als een 'expert'. Omdat ik, meer dan wie ook, misschien, besef hoe onwaarschijnlijk weinig de 'experts' weten met betrekking tot de opvoeding van kinderen. Veel verder dan de Pater, Dominee, Rabbi of Imam zijn de 'experts' niet gekomen, in de afgelopen decennia. En in veel teveel opzichten zijn ze eerder achteruit gehold.
Als jij niet gecharmeerd bent van de politiek-correcte lezing van kindermishandeling, vraag ik me af wat je wel kindermishandeling vindt.
En als je zoveel feitenkennis hebt, ben ik benieuwd of je het TNO-rapport "Primaire preventie van kindermishandeling:
Bekende, gebaande en gewenste paden" kent en wat je vindt van het onderzoek naar instrumenten die riskante opvoedsituaties en kindermishandeling moeten opsporen.
[...]
Feitenkennis betreft, onder andere, het relevante onderzoek naar de perceptie van slaag ( en andere straffen), zoals genoemd. Een demonstrerende dochter. En referenties naar de gevolgen van verschillende wettelijke maatregelen in Zweden, bijvoorbeeld. Ervaring heb ik als kind, aan de 'ontvangende' kant, en als ouder, aan de 'opleggende' kant. En in beide situaties met verschillende technieken. Alsmede als 'derde' partij, als getuige van de aanpak van andere ouders. Ik heb talloze boeken gelezen over het onderwerp, van schrijvers met uiteenlopende standpunten, en jarenlang gediscussieerd over het onderwerp op tal van forums, met de meest uiteenlopende modellen voor een ideale opvoeding. Desondanks zie ik mijzelf, misschien wel juist daardoor, niet als een 'expert'. Omdat ik, meer dan wie ook, misschien, besef hoe onwaarschijnlijk weinig de 'experts' weten met betrekking tot de opvoeding van kinderen. Veel verder dan de Pater, Dominee, Rabbi of Imam zijn de 'experts' niet gekomen, in de afgelopen decennia. En in veel teveel opzichten zijn ze eerder achteruit gehold.
Als jij niet gecharmeerd bent van de politiek-correcte lezing van kindermishandeling, vraag ik me af wat je wel kindermishandeling vindt.
En als je zoveel feitenkennis hebt, ben ik benieuwd of je het TNO-rapport "Primaire preventie van kindermishandeling:
Bekende, gebaande en gewenste paden" kent en wat je vindt van het onderzoek naar instrumenten die riskante opvoedsituaties en kindermishandeling moeten opsporen.
zaterdag 17 september 2011 om 09:54
Marianko, de kwestie is, dat het hele begrip 'kindermishandeling' is gepolitiseerd. Dat het geen relatie meer heeft met de werkelijkheid, en dat het belang van de kinderen, noch de ouders, ermee is gediend. Het is een tragische werkelijkheid, dat we, als samenleving, vanaf de jaren zeventig, begonnen zijn de mens in een keurslijf te proppen. Idealisten binnen de menswetenschappen definieerden er driftig op los, en ontwikkelden naar hartelust 'modellen' waaraan de mens moest voldoen. Die definities en modellen zijn inhumaan, en op de langere termijn dodelijk voor onze kansen op het verbeteren van ons lot als mensheid. Alle pogingen om via 'Social Engineering' superrassen in een supersamenleving te kweken, zijn op gruwelijke wijze mislukt.
In de basis verwijst de term 'mishandeling' naar een 'handeling' die 'mis' is, nietwaar? 'Mis' vanuit welk perspectief?
Ik zal proberen een voorbeeld te geven, om te verduidelijken wat mij dwars zit.
Stel, een kind dat goed reageert op een pak slaag, krijgt een pak slaag van de ouder. Een buurman hoort dat, en belt de politie. Korte tijd later krijgt het gezin bezoek. Politie, en een selectie van welzijnswerkers dringen zich op aan het gezin. De ouders staan in het beklaagdenbankje. En het kind is een onwillige getuige. Ouders en kind worden vervolgens gedwongen hun perceptie aan de norm aan te passen. Via gesprekken, gedwongen therapie en/of vervolging. Dit van overheidswege opgelegde conditioneringsproces vindt zijn oorsprong in die vurige wens om voor God te spelen, die politici en menswetenschappers sinds de jaren zeventig ten toon spreiden. Ze zijn het niveau ontstegen van het leren kennen van de natuur en de evolutionaire processen, middels de wetenschappelijke methode. Ze menen te weten wat het beste is voor 'de mens'. Stalin, Mao en Hitler gingen ons voor.
In de basis verwijst de term 'mishandeling' naar een 'handeling' die 'mis' is, nietwaar? 'Mis' vanuit welk perspectief?
Ik zal proberen een voorbeeld te geven, om te verduidelijken wat mij dwars zit.
Stel, een kind dat goed reageert op een pak slaag, krijgt een pak slaag van de ouder. Een buurman hoort dat, en belt de politie. Korte tijd later krijgt het gezin bezoek. Politie, en een selectie van welzijnswerkers dringen zich op aan het gezin. De ouders staan in het beklaagdenbankje. En het kind is een onwillige getuige. Ouders en kind worden vervolgens gedwongen hun perceptie aan de norm aan te passen. Via gesprekken, gedwongen therapie en/of vervolging. Dit van overheidswege opgelegde conditioneringsproces vindt zijn oorsprong in die vurige wens om voor God te spelen, die politici en menswetenschappers sinds de jaren zeventig ten toon spreiden. Ze zijn het niveau ontstegen van het leren kennen van de natuur en de evolutionaire processen, middels de wetenschappelijke methode. Ze menen te weten wat het beste is voor 'de mens'. Stalin, Mao en Hitler gingen ons voor.