Actueel
alle pijlers
Meer vrouwen aan de top? en op de vuilniswagen?
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:55
Voor zover ik het zie, zijn vrouwen inmiddels behoorlijk goed vertegenwoordigd op de arbeidsmarkt. En voor zover ze minder werken dan mannen, is dat meestal hun eigen keuze.
Toch is er nog een complottheorie (iets met glazen plafonds en old boys networks) die schijnt te verklaren waarom vrouwen maar mondjesmaat doorstoten naar de hoogste plekken op de apenrots. Gelukkig is er dan nog de PvdA, die niet te beroerd is om de overheidsmacht in te zetten om alsnog het heilige doel van meer vrouwen aan de top te bereiken. Er komt een quotum voor vrouwen aan de top!
Ik ben wel benieuwd hoe de redelijk mondige en geëmancipeerde VIVA-dames nou aankijken tegen zoveel overheidsbemoeienis.
En ook ben ik benieuwd of we nog meer van dit soort gelijkheidsacties tegemoet kunnen zien. In de gemeente waar ik woon bestaat bijvoorbeeld vrijwel het voltallige corps aan vuilnisophalers en stratenmakers uit mannen. Tijd om ook hier een vrouwenquotum op te gooien?
---------------------------------------------------
(nu.nl)
DEN HAAG - De Tweede Kamer doet een nieuwe poging om een einde te maken aan het mannenbolwerk aan de top van grote bedrijven.
© ANP
Een meerderheid van het parlement wil wettelijk vastleggen dat bedrijven met meer dan 250 werknemers ernaar moeten streven dat 30 procent van de bestuurders en commissarissen een vrouw is.
Als een bedrijf daar niet aan voldoet, moet het uitleggen waarom het de cijfers niet haalt, zei initiatiefnemer en PvdA-Tweede Kamerlid Paul Kalma maandag in een overleg met minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie.
Kalma krijgt in elk geval steun van coalitiegenoot CDA en oppositiepartij VVD.
Een Kamermeerderheid had zich vorig jaar al geschaard achter het pleidooi van Kalma om het streefcijfer van 30 procent op te nemen in de zogeheten code-Tabaksblat. Maar die oproep vond geen gehoor bij de samenstellers van deze gedragscode over behoorlijk ondernemingsbestuur.
De Kamer legt zich daar niet bij neer en wil de kwestie daarom alsnog regelen in de wet.
Toch is er nog een complottheorie (iets met glazen plafonds en old boys networks) die schijnt te verklaren waarom vrouwen maar mondjesmaat doorstoten naar de hoogste plekken op de apenrots. Gelukkig is er dan nog de PvdA, die niet te beroerd is om de overheidsmacht in te zetten om alsnog het heilige doel van meer vrouwen aan de top te bereiken. Er komt een quotum voor vrouwen aan de top!
Ik ben wel benieuwd hoe de redelijk mondige en geëmancipeerde VIVA-dames nou aankijken tegen zoveel overheidsbemoeienis.
En ook ben ik benieuwd of we nog meer van dit soort gelijkheidsacties tegemoet kunnen zien. In de gemeente waar ik woon bestaat bijvoorbeeld vrijwel het voltallige corps aan vuilnisophalers en stratenmakers uit mannen. Tijd om ook hier een vrouwenquotum op te gooien?
---------------------------------------------------
(nu.nl)
DEN HAAG - De Tweede Kamer doet een nieuwe poging om een einde te maken aan het mannenbolwerk aan de top van grote bedrijven.
© ANP
Een meerderheid van het parlement wil wettelijk vastleggen dat bedrijven met meer dan 250 werknemers ernaar moeten streven dat 30 procent van de bestuurders en commissarissen een vrouw is.
Als een bedrijf daar niet aan voldoet, moet het uitleggen waarom het de cijfers niet haalt, zei initiatiefnemer en PvdA-Tweede Kamerlid Paul Kalma maandag in een overleg met minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie.
Kalma krijgt in elk geval steun van coalitiegenoot CDA en oppositiepartij VVD.
Een Kamermeerderheid had zich vorig jaar al geschaard achter het pleidooi van Kalma om het streefcijfer van 30 procent op te nemen in de zogeheten code-Tabaksblat. Maar die oproep vond geen gehoor bij de samenstellers van deze gedragscode over behoorlijk ondernemingsbestuur.
De Kamer legt zich daar niet bij neer en wil de kwestie daarom alsnog regelen in de wet.
woensdag 4 november 2009 om 11:23
quote:sarah2ndlife schreef op 04 november 2009 @ 00:00:
[...]
ik ben een een moederkloek en mijn kids zijn er heel blij mee en mijn man vind het geweldig dat het eten klaarstaat als ie thuiskomt, zijn overhemden zijn gestreken, die heeft het enorm naar zijn zin,
mijn werk is dat hij niks hoeft te doen als ie thuiskomt , alleen maar genieten.En daar geniet ik weer van.
En als ie de pijp uitgaat krijg ik genoeg geld dat ik zo door kan op deze manier.Dat is iets wat jij fijn vindt, maar anderen kunnen deze verdeling van taken juist heel onprettig vinden. Niet ieder vrouw wil huisvrouw zijn en zorgen voor man en kindjes en niet iedere man wil thuis komen bij een vrouw, die alleen maar huishoudelijke dingen doet op een dag. Het fijne van tegenwoordig is dat vrouwen nu gewoon kunnen doorleren en kunnen gaan werken, en kunnen blijven werken als ze een gezin hebben. Dat was vroeger heel anders en terug gaan naar die tijd met dergelijke opvattingen over de vrouw, lijkt me geen goed plan. Vrouwen werken heus niet uit het heilige moeten, maar omdat ze meer willen dan alleen kinderen opvoeden en de man verzorgen.quote:Ik zie dus vaak dat vrouwen schreeuwen om aandacht voor topwerk onder het mom van emancipatie, maar bij velen is de achterliggende gedachte gewoon omdat het moetNoem eens voorbeelden, noem eens cijfers. Ik maak alleen mar vrouwen mee die graag willen werken en niet omdat ze denken dat het moet.quote:en hoe meer de maatschappij dat zo wil vormen hoe minder vrouwen de keuze kunnen maken om thuis te blijven, omdat het niet meer haalbaar is , ik vind dat triest op zich.In Nederland is het haalbaar om een gezin te laten leven op het full time salaris van 1 persoon, afhankelijk van de sector.quote:Ik vind dat werkende vrouwen altijd zo hard schreeuwen dat creches wel goed zijn en dat ze wel een goeie moeder zijn, zal best, maar je bent er bijna nooit.Ik vind dat net zo verkeerd als roepen dat creches zo slecht zijn. En een goede moeder zijn staat of valt niet met 24/7 de handjes van je kinderen vast houden.quote:Een kind gaat heus niet tegen je zeggen dat je een waardeloze moeder bent, maar kijkt wel naar andere kinderen die opgehaald worden door hun mam en gezellig naar huis gaan, ipv in een busje te worden gepropt naar alweer een drukke omgeving.Kinderen die in een busje worden gepropt en naar een drukke omgeving worden gebracht!?! Rare opvattingen hou je erop na.quote:Ik vind het zielig, en dat ik dat vind dat kan niemand van me afnemen.Dan heeft een discussie niet echt veel zin, als je krampachtig vast blijft houden aan dat idee.quote:
Ik heb er geen betaalde baan voor over.
doe liever wat vrijwillgerswerk dan.Een ander zou daar weer niet aan moeten denken. Het lijkt alsof jij niet open staat voor andere manieren van rolverdeling en gezinssituaties, als de moeder niet alles doet, dan zijn de kinderen zielig.
[...]
ik ben een een moederkloek en mijn kids zijn er heel blij mee en mijn man vind het geweldig dat het eten klaarstaat als ie thuiskomt, zijn overhemden zijn gestreken, die heeft het enorm naar zijn zin,
mijn werk is dat hij niks hoeft te doen als ie thuiskomt , alleen maar genieten.En daar geniet ik weer van.
En als ie de pijp uitgaat krijg ik genoeg geld dat ik zo door kan op deze manier.Dat is iets wat jij fijn vindt, maar anderen kunnen deze verdeling van taken juist heel onprettig vinden. Niet ieder vrouw wil huisvrouw zijn en zorgen voor man en kindjes en niet iedere man wil thuis komen bij een vrouw, die alleen maar huishoudelijke dingen doet op een dag. Het fijne van tegenwoordig is dat vrouwen nu gewoon kunnen doorleren en kunnen gaan werken, en kunnen blijven werken als ze een gezin hebben. Dat was vroeger heel anders en terug gaan naar die tijd met dergelijke opvattingen over de vrouw, lijkt me geen goed plan. Vrouwen werken heus niet uit het heilige moeten, maar omdat ze meer willen dan alleen kinderen opvoeden en de man verzorgen.quote:Ik zie dus vaak dat vrouwen schreeuwen om aandacht voor topwerk onder het mom van emancipatie, maar bij velen is de achterliggende gedachte gewoon omdat het moetNoem eens voorbeelden, noem eens cijfers. Ik maak alleen mar vrouwen mee die graag willen werken en niet omdat ze denken dat het moet.quote:en hoe meer de maatschappij dat zo wil vormen hoe minder vrouwen de keuze kunnen maken om thuis te blijven, omdat het niet meer haalbaar is , ik vind dat triest op zich.In Nederland is het haalbaar om een gezin te laten leven op het full time salaris van 1 persoon, afhankelijk van de sector.quote:Ik vind dat werkende vrouwen altijd zo hard schreeuwen dat creches wel goed zijn en dat ze wel een goeie moeder zijn, zal best, maar je bent er bijna nooit.Ik vind dat net zo verkeerd als roepen dat creches zo slecht zijn. En een goede moeder zijn staat of valt niet met 24/7 de handjes van je kinderen vast houden.quote:Een kind gaat heus niet tegen je zeggen dat je een waardeloze moeder bent, maar kijkt wel naar andere kinderen die opgehaald worden door hun mam en gezellig naar huis gaan, ipv in een busje te worden gepropt naar alweer een drukke omgeving.Kinderen die in een busje worden gepropt en naar een drukke omgeving worden gebracht!?! Rare opvattingen hou je erop na.quote:Ik vind het zielig, en dat ik dat vind dat kan niemand van me afnemen.Dan heeft een discussie niet echt veel zin, als je krampachtig vast blijft houden aan dat idee.quote:
Ik heb er geen betaalde baan voor over.
doe liever wat vrijwillgerswerk dan.Een ander zou daar weer niet aan moeten denken. Het lijkt alsof jij niet open staat voor andere manieren van rolverdeling en gezinssituaties, als de moeder niet alles doet, dan zijn de kinderen zielig.
woensdag 4 november 2009 om 11:26
quote:Astarte schreef op 04 november 2009 @ 11:11:
.
NB: de term fulltime moeder bezorgt me de kriebels. Je bent moeder als je een kind hebt, ongeacht of je thuis blijft of niet. Je bent toch ook niet 'parttime' vrouw? En verder moet iedereen lekker zelf weten hoe hij/zij zijn of haar leven inricht. Een kind lijkt mij het meest gelukkig met tevreden ouders.
.
NB: de term fulltime moeder bezorgt me de kriebels. Je bent moeder als je een kind hebt, ongeacht of je thuis blijft of niet. Je bent toch ook niet 'parttime' vrouw? En verder moet iedereen lekker zelf weten hoe hij/zij zijn of haar leven inricht. Een kind lijkt mij het meest gelukkig met tevreden ouders.
woensdag 4 november 2009 om 11:31
Ik wilde tot ik een jaar of 11/12 was dolgraag een boer vinden, daarmee trouwen en boerin worden, dat leek me het einde. Lekker de hele dag op het platteland, paar koeien, paar biggetjes, beetje paardrijden, paar kinderen krijgen, klaar, tot ik wist wat dat allemaal inhield, dat ik eigenlijk meer een stadsmens was, en nog weer later kreeg ik door dat het boerenbedrijf een heel bedrijf was en helemaal niet zo gezellig als ik dacht, toen was het wel over.
Ik denk dat het jongetjes die dromen van een vuilniswagen ook zo vergaat.
Daarbij, mijn man zou niet willen dat ik de hele dag thuis was. Hij wil namelijk niet full-time meer werken. Hij wil tijd met zijn kinderen en niet zo'n druk op zichzelf om het volledige gezinsinkomen binnen te halen. Verder vind hij het gewoon fijn dat ik ook wat te vertellen heb, en toen ik thuis was (heb het wel even gedaan, uit noodzaak) had ik domweg niets te vertellen. Dat kan voor anderen anders zijn, maar ik vind een gesprek bestaande uit 'ik heb vandaag de bovenverdieping gedaan, ben naar de supermarkt geweest, we hebben nog wat geknutseld en oh ja, Pietje had 3 poepluiers en kan inmiddels 5 woordjes zeggen' nou niet echt heel erg fijn. En zo ziet een dag er voor mij wel uit als ik thuis ben. Voor anderen kan dat anders zijn, die zien vast wat ik niet zie en zullen zichzelf prima kunnen ontwikkelen thuis. Ik kan en wil dat niet.
Ik denk dat het jongetjes die dromen van een vuilniswagen ook zo vergaat.
Daarbij, mijn man zou niet willen dat ik de hele dag thuis was. Hij wil namelijk niet full-time meer werken. Hij wil tijd met zijn kinderen en niet zo'n druk op zichzelf om het volledige gezinsinkomen binnen te halen. Verder vind hij het gewoon fijn dat ik ook wat te vertellen heb, en toen ik thuis was (heb het wel even gedaan, uit noodzaak) had ik domweg niets te vertellen. Dat kan voor anderen anders zijn, maar ik vind een gesprek bestaande uit 'ik heb vandaag de bovenverdieping gedaan, ben naar de supermarkt geweest, we hebben nog wat geknutseld en oh ja, Pietje had 3 poepluiers en kan inmiddels 5 woordjes zeggen' nou niet echt heel erg fijn. En zo ziet een dag er voor mij wel uit als ik thuis ben. Voor anderen kan dat anders zijn, die zien vast wat ik niet zie en zullen zichzelf prima kunnen ontwikkelen thuis. Ik kan en wil dat niet.
woensdag 4 november 2009 om 12:17
Igoneh, Keranet je hebt het niet tegen iemand die nooit gewerkt heeft, je hebt het tegen iemand die gestopt is met een baan van 6 dagen per week met een vet salaris en de keus heeft gemaakt er thuis te zijn.
Ik krijg de kriebels als mensen verkondigen dat mijn keuzes ergens op lijken wat in jouw hoofd zit en niet in mijn gedachte, daar krijg ik ontzettend de nare kriebels van.
vind ik zo megadom om je eigen conclusies te trekken.
laat ieder in zijn eigen waarde om zijn eigen keuzes.
En gelukkig is jouw man de mijne niet en andersom, allebei blij.
Ik krijg de kriebels als mensen verkondigen dat mijn keuzes ergens op lijken wat in jouw hoofd zit en niet in mijn gedachte, daar krijg ik ontzettend de nare kriebels van.
vind ik zo megadom om je eigen conclusies te trekken.
laat ieder in zijn eigen waarde om zijn eigen keuzes.
En gelukkig is jouw man de mijne niet en andersom, allebei blij.
woensdag 4 november 2009 om 12:22
quote:nessemeisje schreef op 04 november 2009 @ 11:26:
[...]
NB: de term fulltime moeder bezorgt me de kriebels. Je bent moeder als je een kind hebt, ongeacht of je thuis blijft of niet. Je bent toch ook niet 'parttime' vrouw? En verder moet iedereen lekker zelf weten hoe hij/zij zijn of haar leven inricht. Een kind lijkt mij het meest gelukkig met tevreden ouders.Vind ik ook een rare term, je bent moeder of je bent het niet.Er bestaat niet zoiets als part-time moeder zijn.
[...]
NB: de term fulltime moeder bezorgt me de kriebels. Je bent moeder als je een kind hebt, ongeacht of je thuis blijft of niet. Je bent toch ook niet 'parttime' vrouw? En verder moet iedereen lekker zelf weten hoe hij/zij zijn of haar leven inricht. Een kind lijkt mij het meest gelukkig met tevreden ouders.Vind ik ook een rare term, je bent moeder of je bent het niet.Er bestaat niet zoiets als part-time moeder zijn.
woensdag 4 november 2009 om 12:24
woensdag 4 november 2009 om 12:27
quote:sarah2ndlife schreef op 04 november 2009 @ 12:17:
Igoneh, Keranet je hebt het niet tegen iemand die nooit gewerkt heeft, je hebt het tegen iemand die gestopt is met een baan van 6 dagen per week met een vet salaris en de keus heeft gemaakt er thuis te zijn.
Ik krijg de kriebels als mensen verkondigen dat mijn keuzes ergens op lijken wat in jouw hoofd zit en niet in mijn gedachte, daar krijg ik ontzettend de nare kriebels van.
vind ik zo megadom om je eigen conclusies te trekken.
laat ieder in zijn eigen waarde om zijn eigen keuzes.
En gelukkig is jouw man de mijne niet en andersom, allebei blij.
Waarom reageer je steeds zo overgevoelig? Iedereen heeft al tig keer gezegd, dat jij vooral moet doen wat jij fijn vindt. Maar wat jij fijn vindt en hoe jij erover denkt hoeft niet overeen te komen hoe anderen erover denken.
Jij meent dat vrouwen werken omdat ze denken dat dit moet, dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Jij vindt thuis blijven fijn, anderen niet. Jij hebt een man, die een huisvrouw waardeert. Andere mannen willen geen huisvrouw, die vinden een werkende vrouw fijner. Die willen zelf hun overhemd strijken, zelf eens het eten koken, die hechten geen waarde aan de warme prak op tafel als ze thuis komen. Jij vindt kinderen die niet altijd maar worden opgehaald van school zielig, dat is jouw gevoel erbij. Het is niet zielig, maar jij vindt dat. Jouw mening, maar ga niet zo gepikeerd doen als iemand aangeeft er andere ideeën op na te houden.
Ik krijg een nare smaak in mijn mond van hoe jij werkende vrouwen typeert, hun motivaties veroordeelt en invult en hoe jij kinderen van werkende ouders omschrijft en aangeeft dat werkende moeders slechte moeders zijn, omdat ze er nooit zijn. Je aat je heel veroordelend uit, terwijl anderen jouw keuze respecteren. Andersom veroordeel jij werkende vrouwen post na post.
Igoneh, Keranet je hebt het niet tegen iemand die nooit gewerkt heeft, je hebt het tegen iemand die gestopt is met een baan van 6 dagen per week met een vet salaris en de keus heeft gemaakt er thuis te zijn.
Ik krijg de kriebels als mensen verkondigen dat mijn keuzes ergens op lijken wat in jouw hoofd zit en niet in mijn gedachte, daar krijg ik ontzettend de nare kriebels van.
vind ik zo megadom om je eigen conclusies te trekken.
laat ieder in zijn eigen waarde om zijn eigen keuzes.
En gelukkig is jouw man de mijne niet en andersom, allebei blij.
Waarom reageer je steeds zo overgevoelig? Iedereen heeft al tig keer gezegd, dat jij vooral moet doen wat jij fijn vindt. Maar wat jij fijn vindt en hoe jij erover denkt hoeft niet overeen te komen hoe anderen erover denken.
Jij meent dat vrouwen werken omdat ze denken dat dit moet, dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Jij vindt thuis blijven fijn, anderen niet. Jij hebt een man, die een huisvrouw waardeert. Andere mannen willen geen huisvrouw, die vinden een werkende vrouw fijner. Die willen zelf hun overhemd strijken, zelf eens het eten koken, die hechten geen waarde aan de warme prak op tafel als ze thuis komen. Jij vindt kinderen die niet altijd maar worden opgehaald van school zielig, dat is jouw gevoel erbij. Het is niet zielig, maar jij vindt dat. Jouw mening, maar ga niet zo gepikeerd doen als iemand aangeeft er andere ideeën op na te houden.
Ik krijg een nare smaak in mijn mond van hoe jij werkende vrouwen typeert, hun motivaties veroordeelt en invult en hoe jij kinderen van werkende ouders omschrijft en aangeeft dat werkende moeders slechte moeders zijn, omdat ze er nooit zijn. Je aat je heel veroordelend uit, terwijl anderen jouw keuze respecteren. Andersom veroordeel jij werkende vrouwen post na post.
woensdag 4 november 2009 om 12:31
quote:sarah2ndlife schreef op 04 november 2009 @ 12:24:
o wat raar, maar wel partime medewerkster?Daar waar het gevoel opspeelt wordt men ineens rationeel.
nou als jij op je werk zit en je kind voelt zich niet lekker en je bent net op je parttime baan en ben je dus niet beschikbaar voor je kind.
Part time en full time heeft betrekking op werkuren, niet op moederschap. Als je moeder wordt ben je moeder, je bent moeder als je kinderen uit logeren zijn, als ze op school zijn, als je thuis bent en de kinderen zijn er niet, als je aan het werk bent en zelf niet thuis bent. Je bent het of je bent het niet, je kunt het niet een beetje zijn. Als jij dit aan het typen bent en even geen tijd met je kinderen op dat moment doorbrengt, omdat ze op school zijn of in bed liggen bijvoorbeeld, betekent dit niet dat je even geen moeder bent. Dat ben je en dat blijf je.
Of een kind zich wel of niet lekker voelt, dat maakt je niet ineens meer of minder moeder bij af of aanwezig daarbij zijn.
o wat raar, maar wel partime medewerkster?Daar waar het gevoel opspeelt wordt men ineens rationeel.
nou als jij op je werk zit en je kind voelt zich niet lekker en je bent net op je parttime baan en ben je dus niet beschikbaar voor je kind.
Part time en full time heeft betrekking op werkuren, niet op moederschap. Als je moeder wordt ben je moeder, je bent moeder als je kinderen uit logeren zijn, als ze op school zijn, als je thuis bent en de kinderen zijn er niet, als je aan het werk bent en zelf niet thuis bent. Je bent het of je bent het niet, je kunt het niet een beetje zijn. Als jij dit aan het typen bent en even geen tijd met je kinderen op dat moment doorbrengt, omdat ze op school zijn of in bed liggen bijvoorbeeld, betekent dit niet dat je even geen moeder bent. Dat ben je en dat blijf je.
Of een kind zich wel of niet lekker voelt, dat maakt je niet ineens meer of minder moeder bij af of aanwezig daarbij zijn.
woensdag 4 november 2009 om 12:44
quote:sarah2ndlife schreef op 04 november 2009 @ 12:24:
o wat raar, maar wel partime medewerkster?Daar waar het gevoel opspeelt wordt men ineens rationeel.
nou als jij op je werk zit en je kind voelt zich niet lekker en je bent net op je parttime baan en ben je dus niet beschikbaar voor je kind.
Igoneh legt het al uit, dus dat laat ik maar even, maar wat ik niet snap is dat je een aardige afkeer van werkende vrouwen tentoon spreidt. Terwijl er wel begrip is voor vrouwen die thuis bij de kinderen blijven. Het één is niet per definitie beter dan het andere, in mijn ogen dan. In jouw ogen ben je kennelijk een betere of 'echtere' moeder.
Jammer dat die solidariteit onder vrouwen er vaak niet is.
Laat mij straks lekker mijn leven leiden. Ik ben straks fulltime moeder, met een baan voor 3/4 dagen in de week, net als mijn man fulltime vader is, met een baan voor 4 dagen.
o wat raar, maar wel partime medewerkster?Daar waar het gevoel opspeelt wordt men ineens rationeel.
nou als jij op je werk zit en je kind voelt zich niet lekker en je bent net op je parttime baan en ben je dus niet beschikbaar voor je kind.
Igoneh legt het al uit, dus dat laat ik maar even, maar wat ik niet snap is dat je een aardige afkeer van werkende vrouwen tentoon spreidt. Terwijl er wel begrip is voor vrouwen die thuis bij de kinderen blijven. Het één is niet per definitie beter dan het andere, in mijn ogen dan. In jouw ogen ben je kennelijk een betere of 'echtere' moeder.
Jammer dat die solidariteit onder vrouwen er vaak niet is.
Laat mij straks lekker mijn leven leiden. Ik ben straks fulltime moeder, met een baan voor 3/4 dagen in de week, net als mijn man fulltime vader is, met een baan voor 4 dagen.
woensdag 4 november 2009 om 13:05
Ik heb niet de hele discussie gelezen, maar het is me wel duidelijk dat er tussen wel/niet werkende vrouwen een flink meningsverschil bestaat. Jammer is dat.
Ik moet aan mijn oma denken, geboren in 1910. Ze kon goed leren, maar was het oudste meisje in een boerengezin van 8 kinderen. Ze vertelde me dat na de basisschool de 'hoofdmeester' met haar vader en moeder ging spreken. Ze kon zo goed leren, ze zou een hele goede lerares kunnen worden, of ze haar niet verder wilden laten leren? Maar nee, er was geen discussie mogelijk: ze moest helpen op de boerderij en met de broertjes en zusjes. Ze ging trouwen met een ondernemer en kreeg zelf 4 kinderen en was, zoals in die tijd gebruikelijk, huisvrouw. Ze heeft me vaak verteld dat ik mijn kansen moest pakken, dat ik blij moest zijn dat ik in deze tijd leef en zelf keuzes kan maken. Ze was apetrots op haar kleindochters (en kleinzoons) die gingen studeren. Toen twee van haar kleindochters zelfs in het buitenland gingen studeren en later ook tijdelijk daar gewerkt hebben, was ze zo mogelijk nóg trotser. Maar altijd bleef ze spijt houden dat zij niet die kansen had gehad. Dat ze niet de mogelijkheid had de wereld te zien en te studeren.
Mooi dat ik die wijze les van mijn ouwe oma heb geleerd: dat het goed is dat wij tegenwoordig de keus hebben. Kies je ervoor om thuis te blijven bij je kinderen? Prima, maar dan is het je eigen keus. En heel veel vrouwen voor ons hadden die keus niet.
Zelf heb ik er (tot afschuw van oma) voor gekozen om jong kinderen te krijgen en ben vier jaar thuis geweest. Daarna weer aan het werk gegaan en op het moment werk ik bijna fulltime, studeer, sta er alleen voor en ben er trots op dat ik bij niemand mijn hand op hoef te houden.
Mijn moeder was altijd een meer dan fulltime werkende vrouw. Omdat mijn vader jong overleed bleef zij achter met drie kleine kinderen en een bedrijf. Een 'mannenbedrijf' wat ze vanaf de jaren zeventig runde. Ze werkte 6 dagen per week zo'n 12 uren per dag. Ze had er ook voor kunnen kiezen de zaak te verkopen, daar had ze goed van kunnen leven.
Twee vrouwen in mijn leven waar ik trots op ben en die voor mij een voorbeeld zijn.
Ik moet aan mijn oma denken, geboren in 1910. Ze kon goed leren, maar was het oudste meisje in een boerengezin van 8 kinderen. Ze vertelde me dat na de basisschool de 'hoofdmeester' met haar vader en moeder ging spreken. Ze kon zo goed leren, ze zou een hele goede lerares kunnen worden, of ze haar niet verder wilden laten leren? Maar nee, er was geen discussie mogelijk: ze moest helpen op de boerderij en met de broertjes en zusjes. Ze ging trouwen met een ondernemer en kreeg zelf 4 kinderen en was, zoals in die tijd gebruikelijk, huisvrouw. Ze heeft me vaak verteld dat ik mijn kansen moest pakken, dat ik blij moest zijn dat ik in deze tijd leef en zelf keuzes kan maken. Ze was apetrots op haar kleindochters (en kleinzoons) die gingen studeren. Toen twee van haar kleindochters zelfs in het buitenland gingen studeren en later ook tijdelijk daar gewerkt hebben, was ze zo mogelijk nóg trotser. Maar altijd bleef ze spijt houden dat zij niet die kansen had gehad. Dat ze niet de mogelijkheid had de wereld te zien en te studeren.
Mooi dat ik die wijze les van mijn ouwe oma heb geleerd: dat het goed is dat wij tegenwoordig de keus hebben. Kies je ervoor om thuis te blijven bij je kinderen? Prima, maar dan is het je eigen keus. En heel veel vrouwen voor ons hadden die keus niet.
Zelf heb ik er (tot afschuw van oma) voor gekozen om jong kinderen te krijgen en ben vier jaar thuis geweest. Daarna weer aan het werk gegaan en op het moment werk ik bijna fulltime, studeer, sta er alleen voor en ben er trots op dat ik bij niemand mijn hand op hoef te houden.
Mijn moeder was altijd een meer dan fulltime werkende vrouw. Omdat mijn vader jong overleed bleef zij achter met drie kleine kinderen en een bedrijf. Een 'mannenbedrijf' wat ze vanaf de jaren zeventig runde. Ze werkte 6 dagen per week zo'n 12 uren per dag. Ze had er ook voor kunnen kiezen de zaak te verkopen, daar had ze goed van kunnen leven.
Twee vrouwen in mijn leven waar ik trots op ben en die voor mij een voorbeeld zijn.
woensdag 4 november 2009 om 13:45
quote:Liv schreef op 04 november 2009 @ 13:43:
Nou, dan noem je jezelf toch gewoon gastouder? (van je eigen kinderen dan, maar maakt dat uit?). Dan vindt iedereen het ineens wél werk!
Ha Liv!
Ghe, ja, da's wel een goeie. Als mensen in het vervolg vragen wat ik voor de kost doe, dan zeg ik 'gastouder'.
Nou, dan noem je jezelf toch gewoon gastouder? (van je eigen kinderen dan, maar maakt dat uit?). Dan vindt iedereen het ineens wél werk!
Ha Liv!
Ghe, ja, da's wel een goeie. Als mensen in het vervolg vragen wat ik voor de kost doe, dan zeg ik 'gastouder'.
woensdag 4 november 2009 om 13:45
Jammer dat zaken hier zo zwart/wit gesteld worden...
Als er écht iets met mijn kinderen is, ben ik 100% van mijn tijd beschikbaar, ondanks werk en studie. Maar ze worden er echt niet minder van dat ik niet altijd beschikbaar ben en ze dingen zelf op moeten lossen. Ook nu ze allebei studeren, geldt dat nog steeds. En als ik zie hoe goed ze zich redden, dingen zelf op weten te lossen en als het nodig is mijn hulp/advies inroepen, ben ik apetrots.
Mijn baan geeft mij voldoening, ik ontwikkel mezelf, ik blijf dingen leren en ik kan er de rekeningen van betalen. Maar ik heb ook wel eens dagen dat ik denk: 'als ik nu een miljoen win, neem ik morgen ontslag'.
Ik ben vier jaar volledig thuis geweest bij mijn kinderen, heb er enorm van genoten, zou het zo weer over doen, maar ook toen had ik wel eens dagen dat ik tegen de muren opvloog en vreselijk jaloers was op mijn (inmiddels ex-)man die iedere ochtend fluitend de deur achter zich dicht trok.
Jammer dat het wel/niet werken tussen vrouwen zo'n discussie oplevert. En volgens mij was dat ook helemaal niet de vraag van de TO
Als er écht iets met mijn kinderen is, ben ik 100% van mijn tijd beschikbaar, ondanks werk en studie. Maar ze worden er echt niet minder van dat ik niet altijd beschikbaar ben en ze dingen zelf op moeten lossen. Ook nu ze allebei studeren, geldt dat nog steeds. En als ik zie hoe goed ze zich redden, dingen zelf op weten te lossen en als het nodig is mijn hulp/advies inroepen, ben ik apetrots.
Mijn baan geeft mij voldoening, ik ontwikkel mezelf, ik blijf dingen leren en ik kan er de rekeningen van betalen. Maar ik heb ook wel eens dagen dat ik denk: 'als ik nu een miljoen win, neem ik morgen ontslag'.
Ik ben vier jaar volledig thuis geweest bij mijn kinderen, heb er enorm van genoten, zou het zo weer over doen, maar ook toen had ik wel eens dagen dat ik tegen de muren opvloog en vreselijk jaloers was op mijn (inmiddels ex-)man die iedere ochtend fluitend de deur achter zich dicht trok.
Jammer dat het wel/niet werken tussen vrouwen zo'n discussie oplevert. En volgens mij was dat ook helemaal niet de vraag van de TO
woensdag 4 november 2009 om 14:12
quote:traincha2 schreef op 04 november 2009 @ 13:55:
Ik moet zeggen dat afspraken voor wat betreft de kinderen zich veel makkelijker laten plannen nu ik niet aan het werk ben.De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.
Ik moet zeggen dat afspraken voor wat betreft de kinderen zich veel makkelijker laten plannen nu ik niet aan het werk ben.De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.
woensdag 4 november 2009 om 14:14
quote:AliceInWonderland schreef op 04 november 2009 @ 13:05:
Ik heb niet de hele discussie gelezen, maar het is me wel duidelijk dat er tussen wel/niet werkende vrouwen een flink meningsverschil bestaat. Jammer is dat.
Meningsverschillen, daar is toch niets mis mee? Veroordelen, daar is wel iets mis mee. Beweren dat werkende moeders er niet zijn voor hun kinderen, geen goede moeder kúnnen zijn, kinderen in busjes worden gepropt, dat ze zielig zijn, dat vrouwen eigenlijk niet willen werken maar denken dat ze moeten. Dat zijn waardeoordelen, dat is meer dan een gewoon meningsverschil.
Ik heb niet de hele discussie gelezen, maar het is me wel duidelijk dat er tussen wel/niet werkende vrouwen een flink meningsverschil bestaat. Jammer is dat.
Meningsverschillen, daar is toch niets mis mee? Veroordelen, daar is wel iets mis mee. Beweren dat werkende moeders er niet zijn voor hun kinderen, geen goede moeder kúnnen zijn, kinderen in busjes worden gepropt, dat ze zielig zijn, dat vrouwen eigenlijk niet willen werken maar denken dat ze moeten. Dat zijn waardeoordelen, dat is meer dan een gewoon meningsverschil.
woensdag 4 november 2009 om 14:23
quote:sarah2ndlife schreef op 04 november 2009 @ 09:50:
Margaretha, mooie post.
dank je.
Het is idd mijn eigen keuze na een heel druk beroepsleven te hebben gehad.
Als de broek ophouden maar nooit een verplichting wordt, dat vind ik namelijk een achteruitgang.
Met name als je kinderen hebt dan.Eens. (min of meer, één ouder gezinnen er even buiten gelaten dan )
Margaretha, mooie post.
dank je.
Het is idd mijn eigen keuze na een heel druk beroepsleven te hebben gehad.
Als de broek ophouden maar nooit een verplichting wordt, dat vind ik namelijk een achteruitgang.
Met name als je kinderen hebt dan.Eens. (min of meer, één ouder gezinnen er even buiten gelaten dan )
woensdag 4 november 2009 om 14:25
quote:Igoneh schreef op 04 november 2009 @ 14:12:
[...]
De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.Ze heeft nu toch ook een planning waar ze zich mee bezig houdt? Het is alleen wat makkelijker plannen, lijkt me niet meer dan normaal. Of wil jij graag liever dat het geplan heel lastig is?
[...]
De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.Ze heeft nu toch ook een planning waar ze zich mee bezig houdt? Het is alleen wat makkelijker plannen, lijkt me niet meer dan normaal. Of wil jij graag liever dat het geplan heel lastig is?
woensdag 4 november 2009 om 14:55
quote:Igoneh schreef op 04 november 2009 @ 14:12:
[...]
De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.Ja dus? Ik zeg toch ook nergens iets van? Ik heb nl. wel gewerkt en ik merk gewoon dat ik nu ik - noodgewdongen wegens ontslag - even niet werk, dat dat allemaal een stuk makkelijker gaat.
[...]
De een heeft behoefte aan gemak, de ander vindt het geen probleem om zich bezig te houden met een planning. Ieder zijn eigen leven en eigen keuzes.Ja dus? Ik zeg toch ook nergens iets van? Ik heb nl. wel gewerkt en ik merk gewoon dat ik nu ik - noodgewdongen wegens ontslag - even niet werk, dat dat allemaal een stuk makkelijker gaat.
woensdag 4 november 2009 om 15:31
woensdag 4 november 2009 om 15:39
Ik weet niet hoe ze het bedoelt, Nessemeisje. Ik lees alleen wat er staat: de één wil gemak, de ander vindt het niet erg om zich bezig te houden met een planning. Gemak sluit dus een planning uit volgens haar. Als ze dat niet zo bedoelt, moet ze het niet zo opschrijven toch?
Kijk, jullie veroordelen Sarah wél om haar woorden, terwijl ik bijna zeker denk te weten dat zij het helemáál niet kwaad bedoelt (en misschien ook anders dan het er staat), maar ik vind uit de postings van oa Igoneh veel meer veroordeling spreken. Misschien niet zo direct, maar zeker wel indirect. Maar goed, misschien zie ik dat verkeerd, dat kan. Het komt wél zo over.
Kijk, jullie veroordelen Sarah wél om haar woorden, terwijl ik bijna zeker denk te weten dat zij het helemáál niet kwaad bedoelt (en misschien ook anders dan het er staat), maar ik vind uit de postings van oa Igoneh veel meer veroordeling spreken. Misschien niet zo direct, maar zeker wel indirect. Maar goed, misschien zie ik dat verkeerd, dat kan. Het komt wél zo over.
woensdag 4 november 2009 om 15:53
quote:nessemeisje schreef op 04 november 2009 @ 15:31:
Makkelijk is niet geen planning nee, maar het is wel makkelijker (niet als in: gemakzuchtiger, maar als in flexibeler). Laten we nou niet op alle slakken zout leggen, kan me niet voorstellen dat Igoneh het zo kwaad bedoelde als het hier wordt opgevat.Flexibeler inderdaad
. Ik hoef immers geen vrije dag meer te vragen aan mijn werkgever. Voorzover ik dat al deed, want de noodzakelijke afspraken plande ik toch altijd al op mijn 2 vrije dagen.
Makkelijk is niet geen planning nee, maar het is wel makkelijker (niet als in: gemakzuchtiger, maar als in flexibeler). Laten we nou niet op alle slakken zout leggen, kan me niet voorstellen dat Igoneh het zo kwaad bedoelde als het hier wordt opgevat.Flexibeler inderdaad
. Ik hoef immers geen vrije dag meer te vragen aan mijn werkgever. Voorzover ik dat al deed, want de noodzakelijke afspraken plande ik toch altijd al op mijn 2 vrije dagen.
