Actueel
alle pijlers
Meer vrouwen aan de top? en op de vuilniswagen?
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:55
Voor zover ik het zie, zijn vrouwen inmiddels behoorlijk goed vertegenwoordigd op de arbeidsmarkt. En voor zover ze minder werken dan mannen, is dat meestal hun eigen keuze.
Toch is er nog een complottheorie (iets met glazen plafonds en old boys networks) die schijnt te verklaren waarom vrouwen maar mondjesmaat doorstoten naar de hoogste plekken op de apenrots. Gelukkig is er dan nog de PvdA, die niet te beroerd is om de overheidsmacht in te zetten om alsnog het heilige doel van meer vrouwen aan de top te bereiken. Er komt een quotum voor vrouwen aan de top!
Ik ben wel benieuwd hoe de redelijk mondige en geëmancipeerde VIVA-dames nou aankijken tegen zoveel overheidsbemoeienis.
En ook ben ik benieuwd of we nog meer van dit soort gelijkheidsacties tegemoet kunnen zien. In de gemeente waar ik woon bestaat bijvoorbeeld vrijwel het voltallige corps aan vuilnisophalers en stratenmakers uit mannen. Tijd om ook hier een vrouwenquotum op te gooien?
---------------------------------------------------
(nu.nl)
DEN HAAG - De Tweede Kamer doet een nieuwe poging om een einde te maken aan het mannenbolwerk aan de top van grote bedrijven.
© ANP
Een meerderheid van het parlement wil wettelijk vastleggen dat bedrijven met meer dan 250 werknemers ernaar moeten streven dat 30 procent van de bestuurders en commissarissen een vrouw is.
Als een bedrijf daar niet aan voldoet, moet het uitleggen waarom het de cijfers niet haalt, zei initiatiefnemer en PvdA-Tweede Kamerlid Paul Kalma maandag in een overleg met minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie.
Kalma krijgt in elk geval steun van coalitiegenoot CDA en oppositiepartij VVD.
Een Kamermeerderheid had zich vorig jaar al geschaard achter het pleidooi van Kalma om het streefcijfer van 30 procent op te nemen in de zogeheten code-Tabaksblat. Maar die oproep vond geen gehoor bij de samenstellers van deze gedragscode over behoorlijk ondernemingsbestuur.
De Kamer legt zich daar niet bij neer en wil de kwestie daarom alsnog regelen in de wet.
Toch is er nog een complottheorie (iets met glazen plafonds en old boys networks) die schijnt te verklaren waarom vrouwen maar mondjesmaat doorstoten naar de hoogste plekken op de apenrots. Gelukkig is er dan nog de PvdA, die niet te beroerd is om de overheidsmacht in te zetten om alsnog het heilige doel van meer vrouwen aan de top te bereiken. Er komt een quotum voor vrouwen aan de top!
Ik ben wel benieuwd hoe de redelijk mondige en geëmancipeerde VIVA-dames nou aankijken tegen zoveel overheidsbemoeienis.
En ook ben ik benieuwd of we nog meer van dit soort gelijkheidsacties tegemoet kunnen zien. In de gemeente waar ik woon bestaat bijvoorbeeld vrijwel het voltallige corps aan vuilnisophalers en stratenmakers uit mannen. Tijd om ook hier een vrouwenquotum op te gooien?
---------------------------------------------------
(nu.nl)
DEN HAAG - De Tweede Kamer doet een nieuwe poging om een einde te maken aan het mannenbolwerk aan de top van grote bedrijven.
© ANP
Een meerderheid van het parlement wil wettelijk vastleggen dat bedrijven met meer dan 250 werknemers ernaar moeten streven dat 30 procent van de bestuurders en commissarissen een vrouw is.
Als een bedrijf daar niet aan voldoet, moet het uitleggen waarom het de cijfers niet haalt, zei initiatiefnemer en PvdA-Tweede Kamerlid Paul Kalma maandag in een overleg met minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie.
Kalma krijgt in elk geval steun van coalitiegenoot CDA en oppositiepartij VVD.
Een Kamermeerderheid had zich vorig jaar al geschaard achter het pleidooi van Kalma om het streefcijfer van 30 procent op te nemen in de zogeheten code-Tabaksblat. Maar die oproep vond geen gehoor bij de samenstellers van deze gedragscode over behoorlijk ondernemingsbestuur.
De Kamer legt zich daar niet bij neer en wil de kwestie daarom alsnog regelen in de wet.
woensdag 4 november 2009 om 15:39
Ik weet niet hoe ze het bedoelt, Nessemeisje. Ik lees alleen wat er staat: de één wil gemak, de ander vindt het niet erg om zich bezig te houden met een planning. Gemak sluit dus een planning uit volgens haar. Als ze dat niet zo bedoelt, moet ze het niet zo opschrijven toch?
Kijk, jullie veroordelen Sarah wél om haar woorden, terwijl ik bijna zeker denk te weten dat zij het helemáál niet kwaad bedoelt (en misschien ook anders dan het er staat), maar ik vind uit de postings van oa Igoneh veel meer veroordeling spreken. Misschien niet zo direct, maar zeker wel indirect. Maar goed, misschien zie ik dat verkeerd, dat kan. Het komt wél zo over.
Kijk, jullie veroordelen Sarah wél om haar woorden, terwijl ik bijna zeker denk te weten dat zij het helemáál niet kwaad bedoelt (en misschien ook anders dan het er staat), maar ik vind uit de postings van oa Igoneh veel meer veroordeling spreken. Misschien niet zo direct, maar zeker wel indirect. Maar goed, misschien zie ik dat verkeerd, dat kan. Het komt wél zo over.
woensdag 4 november 2009 om 15:53
quote:nessemeisje schreef op 04 november 2009 @ 15:31:
Makkelijk is niet geen planning nee, maar het is wel makkelijker (niet als in: gemakzuchtiger, maar als in flexibeler). Laten we nou niet op alle slakken zout leggen, kan me niet voorstellen dat Igoneh het zo kwaad bedoelde als het hier wordt opgevat.Flexibeler inderdaad
. Ik hoef immers geen vrije dag meer te vragen aan mijn werkgever. Voorzover ik dat al deed, want de noodzakelijke afspraken plande ik toch altijd al op mijn 2 vrije dagen.
Makkelijk is niet geen planning nee, maar het is wel makkelijker (niet als in: gemakzuchtiger, maar als in flexibeler). Laten we nou niet op alle slakken zout leggen, kan me niet voorstellen dat Igoneh het zo kwaad bedoelde als het hier wordt opgevat.Flexibeler inderdaad
. Ik hoef immers geen vrije dag meer te vragen aan mijn werkgever. Voorzover ik dat al deed, want de noodzakelijke afspraken plande ik toch altijd al op mijn 2 vrije dagen.
woensdag 4 november 2009 om 16:00
woensdag 4 november 2009 om 16:32
Dat ben ik met Traincha eens hoor. Toen ik niet werkte was het veel relaxter om bijvoorbeeld naar de dokter te gaan met kinderen, of het consultatiebureau. Als ik nu ergens voor uitgenodigd wordt, of het nu een arts of CB is moet ik mééstal bellen om de afspraak te verzetten.
Aan de andere kant was ik toen minder flexibel in de zin dat bijvoorbeeld solliciteren een crime was met twee kinderen, want waar laat je die? Als je zelf naar de tandarts moet dan neem je níet een baby en een peuter mee (controle wil nog wel, maar een gaatje vullen wordt problematisch). Dan moest mijn man er alsnog vrij voor nemen. Oppas in de buurt heb ik niet, dus was geen optie, opa's en oma's werken full-time of bijna full-time, dus ook geen optie.
Ik moet nu vaker afspraken verzetten naar een moment dat het mij wel uitkomt, maar dan gaat die afspraak makkelijker dan toen ik niet werkte. Als ik nu naar de tandarts moet plan ik die afspraak vóór of na een werkdag nadat ik mijn kinderen heb weggebracht of voordat ik ze ophaal, of ik laat man dat doen, moet ik met 1 van de kinderen naar een dokter, dan plan ik dat op mijn vrije dag, hoef ik geen vrij voor te nemen. (tenzij spoed natuurlijk, maar goed, dan moet ik tóch vrij nemen, want ziek is niet naar school/KDV, gelukkig is dat maar 3x voorgekomen in tijd dat ik kinderen heb).
Dat plannen is wat lastiger, ik plan nu de afspraken om de rest van mijn leven heen, toen ik thuis was plande ik mijn leven om de afspraken heen voor mijn gevoel, en dat beviel mij stukken minder goed.
Aan de andere kant was ik toen minder flexibel in de zin dat bijvoorbeeld solliciteren een crime was met twee kinderen, want waar laat je die? Als je zelf naar de tandarts moet dan neem je níet een baby en een peuter mee (controle wil nog wel, maar een gaatje vullen wordt problematisch). Dan moest mijn man er alsnog vrij voor nemen. Oppas in de buurt heb ik niet, dus was geen optie, opa's en oma's werken full-time of bijna full-time, dus ook geen optie.
Ik moet nu vaker afspraken verzetten naar een moment dat het mij wel uitkomt, maar dan gaat die afspraak makkelijker dan toen ik niet werkte. Als ik nu naar de tandarts moet plan ik die afspraak vóór of na een werkdag nadat ik mijn kinderen heb weggebracht of voordat ik ze ophaal, of ik laat man dat doen, moet ik met 1 van de kinderen naar een dokter, dan plan ik dat op mijn vrije dag, hoef ik geen vrij voor te nemen. (tenzij spoed natuurlijk, maar goed, dan moet ik tóch vrij nemen, want ziek is niet naar school/KDV, gelukkig is dat maar 3x voorgekomen in tijd dat ik kinderen heb).
Dat plannen is wat lastiger, ik plan nu de afspraken om de rest van mijn leven heen, toen ik thuis was plande ik mijn leven om de afspraken heen voor mijn gevoel, en dat beviel mij stukken minder goed.
woensdag 4 november 2009 om 18:01
quote:Astarte schreef op 04 november 2009 @ 11:12:
Oh en als jij die opmerking van 'dan maar een paar jaartjes therapie' serieus neemt, dan is dat alleen maar omdat het je beeld zo lekker bevestigd of omdat je zo autistisch als een deur bent en ironie niet snapt.
Nou, geloof het of niet, maar er zijn in de top van het bedrijfsleven tal van 'gedreven' types die er (tenminste heimelijk) wel zo over denken. Die écht niet van plan zijn hun carrière in de waagschaal te zetten door ook maar één concessie richting hun ouderlijke verplichtingen te doen. Dus als jij dat schrijft, en je verzuimd er zo'n lollige 'smilie' achter te plakken om duidelijk te maken dat je ineens de behoefte voelt aan een humoristische bijdrage, dan moet je niet anderen gaan beschimpen omdat ze niet meteen doorhebben dat je een grapje maakt, na eerst stevig te hebben uitgehaald naar die 'kutbaantjes'.
En met betrekking tot dat 'vuilnisman': Mijn vrouw is universitair opgeleid, maar vindt het een waar genoegen om rond te struinen tussen wat mensen zoal wegdoen. Een beetje het 'schatgravers instinct', zeg maar.
En zo zitten er aan elk beroep interessante kanten, en minder leuke aspecten. Ik heb zelf nooit een 'negen-tot-vijf' baan gehad, en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken!
Het probleem in onze maatschappij is dat we véél teveel het accent leggen op diploma's, en jezelf kunnen 'verkopen', en geen oog meer hebben voor échte, aangeboren vaardigheden.
Oh en als jij die opmerking van 'dan maar een paar jaartjes therapie' serieus neemt, dan is dat alleen maar omdat het je beeld zo lekker bevestigd of omdat je zo autistisch als een deur bent en ironie niet snapt.
Nou, geloof het of niet, maar er zijn in de top van het bedrijfsleven tal van 'gedreven' types die er (tenminste heimelijk) wel zo over denken. Die écht niet van plan zijn hun carrière in de waagschaal te zetten door ook maar één concessie richting hun ouderlijke verplichtingen te doen. Dus als jij dat schrijft, en je verzuimd er zo'n lollige 'smilie' achter te plakken om duidelijk te maken dat je ineens de behoefte voelt aan een humoristische bijdrage, dan moet je niet anderen gaan beschimpen omdat ze niet meteen doorhebben dat je een grapje maakt, na eerst stevig te hebben uitgehaald naar die 'kutbaantjes'.
En met betrekking tot dat 'vuilnisman': Mijn vrouw is universitair opgeleid, maar vindt het een waar genoegen om rond te struinen tussen wat mensen zoal wegdoen. Een beetje het 'schatgravers instinct', zeg maar.
En zo zitten er aan elk beroep interessante kanten, en minder leuke aspecten. Ik heb zelf nooit een 'negen-tot-vijf' baan gehad, en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken!
Het probleem in onze maatschappij is dat we véél teveel het accent leggen op diploma's, en jezelf kunnen 'verkopen', en geen oog meer hebben voor échte, aangeboren vaardigheden.
woensdag 4 november 2009 om 18:55
quote:jaap schreef op 04 november 2009 @ 18:01:
[...]
Nou, geloof het of niet, maar er zijn in de top van het bedrijfsleven tal van 'gedreven' types die er (tenminste heimelijk) wel zo over denken. Die écht niet van plan zijn hun carrière in de waagschaal te zetten door ook maar één concessie richting hun ouderlijke verplichtingen te doen. Dus als jij dat schrijft, en je verzuimd er zo'n lollige 'smilie' achter te plakken om duidelijk te maken dat je ineens de behoefte voelt aan een humoristische bijdrage, dan moet je niet anderen gaan beschimpen omdat ze niet meteen doorhebben dat je een grapje maakt, na eerst stevig te hebben uitgehaald naar die 'kutbaantjes'.
En met betrekking tot dat 'vuilnisman': Mijn vrouw is universitair opgeleid, maar vindt het een waar genoegen om rond te struinen tussen wat mensen zoal wegdoen. Een beetje het 'schatgravers instinct', zeg maar.
En zo zitten er aan elk beroep interessante kanten, en minder leuke aspecten. Ik heb zelf nooit een 'negen-tot-vijf' baan gehad, en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken!
Het probleem in onze maatschappij is dat we véél teveel het accent leggen op diploma's, en jezelf kunnen 'verkopen', en geen oog meer hebben voor échte, aangeboren vaardigheden.Ik geloof meteen wat je zegt. Ik heb ooit eens een docu gezien over ouders in spe en hoe ze hun taken verdeelden nadat beeb was geboren. Er was een man die ronduit ervoor uitkwam 'dat zijn vrouw niet moest denken, dat hij minder ging werken, want dat was slecht voor het carriereperspectief'. Vrouw was consultant en kon met pijn en moeite drie dagen werken voor elkaar krijgen en dat dan ook nog eens voor een periode van een half jaar. Ging het dan niet goed, dan was ze verplicht om weer vier dagen te gaan werken.
[...]
Nou, geloof het of niet, maar er zijn in de top van het bedrijfsleven tal van 'gedreven' types die er (tenminste heimelijk) wel zo over denken. Die écht niet van plan zijn hun carrière in de waagschaal te zetten door ook maar één concessie richting hun ouderlijke verplichtingen te doen. Dus als jij dat schrijft, en je verzuimd er zo'n lollige 'smilie' achter te plakken om duidelijk te maken dat je ineens de behoefte voelt aan een humoristische bijdrage, dan moet je niet anderen gaan beschimpen omdat ze niet meteen doorhebben dat je een grapje maakt, na eerst stevig te hebben uitgehaald naar die 'kutbaantjes'.
En met betrekking tot dat 'vuilnisman': Mijn vrouw is universitair opgeleid, maar vindt het een waar genoegen om rond te struinen tussen wat mensen zoal wegdoen. Een beetje het 'schatgravers instinct', zeg maar.
En zo zitten er aan elk beroep interessante kanten, en minder leuke aspecten. Ik heb zelf nooit een 'negen-tot-vijf' baan gehad, en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken!
Het probleem in onze maatschappij is dat we véél teveel het accent leggen op diploma's, en jezelf kunnen 'verkopen', en geen oog meer hebben voor échte, aangeboren vaardigheden.Ik geloof meteen wat je zegt. Ik heb ooit eens een docu gezien over ouders in spe en hoe ze hun taken verdeelden nadat beeb was geboren. Er was een man die ronduit ervoor uitkwam 'dat zijn vrouw niet moest denken, dat hij minder ging werken, want dat was slecht voor het carriereperspectief'. Vrouw was consultant en kon met pijn en moeite drie dagen werken voor elkaar krijgen en dat dan ook nog eens voor een periode van een half jaar. Ging het dan niet goed, dan was ze verplicht om weer vier dagen te gaan werken.
donderdag 5 november 2009 om 03:29
quote:Astarte schreef op 04 november 2009 @ 13:28:
Als je werkt ben je geen moeder? Vind jouw man het dan niet vervelend dat hij zo vaak geen vader is dan Sarah?
Heb ik dat gezegd, jullie vertalen mijn woorden elke keer in waar je zelf bang voor bent.
jullie zijn maar aan het veroordelen, proef ook de toon van het woord "huisvrouw" als " jij hebt aan het eind van de dag niks te vertellen, jee , ik vind dat zulke afgestompte reacties.
Jullie zijn constant aan het oordelen en bedenken hoe het wel niet zal zijn, precies zoals het niet is, je eigen onzekerheden wegbrullen, excuses en voorbeelden geven.
val je er vervolgens over dat ik zeg dat je er niet bent als moeder terwijl je zelf zegt, als ik werk denk ik niet aan mijn kinderen.
nou !
weet je, de werkende vrouwen hebben best een grote mond over het moederschap,en maar gillen dat ze een goeie moeder zijn, ja en??????
Wat goed en wat leuk!
het altijd willen kleineren van thuisblijvers vind ik ook zo stom, ik heb de hele wereld gezien in mijn beroepsleven, heb vet veel geld verdient meer meegemaakt dan een ander ooit zal meemaken .
word ik 35 krijg ik 2 kids achterelkaar, ben ik 5 jaar thuis, ga ik weer eens werken belanden ze op highschool en stop ik met werken, wat is daar zo stom aan.
ik vind dat ik het helemaal voor elkaar heb, heb alles bereikt wat ik wilde doen en nu ben ik lekker thuis en doe ik alles op mijn gemak, en kan ik lekker weer eens schilderen.
nee ik heb geen verhalen over vervelende collegae meer of leuke collegae of deadlines.
ik heb wel verhalen over wat we na school hebben gedaan en wat ik geschilderd heb en wie ik ontmoet heb daardoor.
ipv dat manlief moet helpen in het huis en zijn overhemden moet strijken gaat hij in de avond wat met de kids doen, ff tennisen, hardlopen etc.
o hij is zo vader als ie thuiskomt,]
tsss.
Ik heb helemaal geen zin meer om voor een baas te werken en mijn man wel, nou zijn wij ff een team.
jullie blijkbaar ook, hartstikke fijn.
En dat ik kindjes in een bus proppen zielig vind dat vind ik,
daarom zit ik ook thuis, ik handel wel naar wat ik ervan vind, goed he.
doen jullie het zoals jij het fijn vind doe ik dat ook.
maar kom niet met toontje als huisvrouw.
ik ben gewoon een vrouw die geen betaald werk doet.
niet meer.
Als je werkt ben je geen moeder? Vind jouw man het dan niet vervelend dat hij zo vaak geen vader is dan Sarah?
Heb ik dat gezegd, jullie vertalen mijn woorden elke keer in waar je zelf bang voor bent.
jullie zijn maar aan het veroordelen, proef ook de toon van het woord "huisvrouw" als " jij hebt aan het eind van de dag niks te vertellen, jee , ik vind dat zulke afgestompte reacties.
Jullie zijn constant aan het oordelen en bedenken hoe het wel niet zal zijn, precies zoals het niet is, je eigen onzekerheden wegbrullen, excuses en voorbeelden geven.
val je er vervolgens over dat ik zeg dat je er niet bent als moeder terwijl je zelf zegt, als ik werk denk ik niet aan mijn kinderen.
nou !
weet je, de werkende vrouwen hebben best een grote mond over het moederschap,en maar gillen dat ze een goeie moeder zijn, ja en??????
Wat goed en wat leuk!
het altijd willen kleineren van thuisblijvers vind ik ook zo stom, ik heb de hele wereld gezien in mijn beroepsleven, heb vet veel geld verdient meer meegemaakt dan een ander ooit zal meemaken .
word ik 35 krijg ik 2 kids achterelkaar, ben ik 5 jaar thuis, ga ik weer eens werken belanden ze op highschool en stop ik met werken, wat is daar zo stom aan.
ik vind dat ik het helemaal voor elkaar heb, heb alles bereikt wat ik wilde doen en nu ben ik lekker thuis en doe ik alles op mijn gemak, en kan ik lekker weer eens schilderen.
nee ik heb geen verhalen over vervelende collegae meer of leuke collegae of deadlines.
ik heb wel verhalen over wat we na school hebben gedaan en wat ik geschilderd heb en wie ik ontmoet heb daardoor.
ipv dat manlief moet helpen in het huis en zijn overhemden moet strijken gaat hij in de avond wat met de kids doen, ff tennisen, hardlopen etc.
o hij is zo vader als ie thuiskomt,]
tsss.
Ik heb helemaal geen zin meer om voor een baas te werken en mijn man wel, nou zijn wij ff een team.
jullie blijkbaar ook, hartstikke fijn.
En dat ik kindjes in een bus proppen zielig vind dat vind ik,
daarom zit ik ook thuis, ik handel wel naar wat ik ervan vind, goed he.
doen jullie het zoals jij het fijn vind doe ik dat ook.
maar kom niet met toontje als huisvrouw.
ik ben gewoon een vrouw die geen betaald werk doet.
niet meer.
donderdag 5 november 2009 om 04:04
ik weet niet meer wie het schreef en waar het staat, maar ik zag dat iemand schreef: nou mijn man hoeft geen vrouw die zit te wachten met haar warme prak,
kijk dat vind ik dan weer zo denigrerend.(niet dat het mij wat doet, maar ik erger me aan de mentaliteit)
ten eerste straalt er een waardeoordeel vanuit die onterecht is.
en ten tweede bagateliseer je iets wat heel erg gewaardeert word en je ook kunt benoemen met: een met zorg uitgebreide bereide maaltijd waar tijd en zorg aan is besteed, ipv een warme prak.
dat bedoel ik dus dat soort opmerkingen zijn wat mij betreft heel erg dom, want je kwalificeert iemand ermee die wellicht genoeg potentie heeft om misschien wel een veel beter betaalde baan dan jij te hebben maar er lekker geen zin in heeft omdat ze meer tijd aan het gezin wil besteden
dat bedoel ik met die houding van werkende vrouwen en waar mijn nekharen van overeind gaan staan, heeft niks met overgevoeligheid te maken, maar meer dat ik me aan zoveel onterechte minachting stoor.
kijk dat vind ik dan weer zo denigrerend.(niet dat het mij wat doet, maar ik erger me aan de mentaliteit)
ten eerste straalt er een waardeoordeel vanuit die onterecht is.
en ten tweede bagateliseer je iets wat heel erg gewaardeert word en je ook kunt benoemen met: een met zorg uitgebreide bereide maaltijd waar tijd en zorg aan is besteed, ipv een warme prak.
dat bedoel ik dus dat soort opmerkingen zijn wat mij betreft heel erg dom, want je kwalificeert iemand ermee die wellicht genoeg potentie heeft om misschien wel een veel beter betaalde baan dan jij te hebben maar er lekker geen zin in heeft omdat ze meer tijd aan het gezin wil besteden
dat bedoel ik met die houding van werkende vrouwen en waar mijn nekharen van overeind gaan staan, heeft niks met overgevoeligheid te maken, maar meer dat ik me aan zoveel onterechte minachting stoor.
donderdag 5 november 2009 om 04:37
donderdag 5 november 2009 om 09:23
Dat hatelijke is ook niet leuk. Die impliciete verwijten dat jij je kinderen niet goed opvoedt (als werkende moeder) of dat jij in je relatie de boel niet voor elkaar hebt (als niet-werkende moeder), erg jammer. Het gaat allebei de kanten op vind ik.
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!
donderdag 5 november 2009 om 10:03
[quote]Astarte schreef op 04 november 2009 @ 11:31:
Daarbij, mijn man zou niet willen dat ik de hele dag thuis was. Hij wil namelijk niet full-time meer werken. Hij wil tijd met zijn kinderen en niet zo'n druk op zichzelf om het volledige gezinsinkomen binnen te halen. Verder vind hij het gewoon fijn dat ik ook wat te vertellen heb, en toen ik thuis was (heb het wel even gedaan, uit noodzaak) had ik domweg niets te vertellen. Dat kan voor anderen anders zijn, maar ik vind een gesprek bestaande uit 'ik heb vandaag de bovenverdieping gedaan, ben naar de supermarkt geweest, we hebben nog wat geknutseld en oh ja, Pietje had 3 poepluiers en kan inmiddels 5 woordjes zeggen' nou niet echt heel erg fijn. En zo ziet een dag er voor mij wel uit als ik thuis ben. Voor anderen kan dat anders zijn, die zien vast wat ik niet zie en zullen zichzelf prima kunnen ontwikkelen thuis. Ik kan en wil dat niet.[/quote]
Als reactie op je hele schreeuwpost Sarah, heb ik zelf maar weer even opgezocht wat ik had geschreven. Ik heb nergens gezegd dat JIJ je niet kunt ontwikkelen thuis, dat JIJ niets te vertellen hebt, enzovoorts. Ik heb gewoon gezegd dat IK dat niet wil, dat het niets voor MIJ is en dat IK me niet kan ontwikkelen thuis en dat ik kan voorstellen dat ANDEREN dat WEL kunnen.
Ik hou het bij mezelf, heb het gedaan, niets voor mij, klaar. Voor jou is dat anders.
Jij blijft het hebben over kinderen in een busje proppen, er niet voor je kinderen zijn als je niet aan ze denkt op het werk (vraag je man eens hoeveel hij aan zijn kinderen denkt als hij werkt? Hoe vaak denk jij aan je man als je aan het soppen of zwemmen bent? De hele dag door?) en jij blijft het hebben over dat werkende moeders eigenlijk niet zouden willen werken als ze de keus hebben.
Ik zeg dat ik best snap dat jij niet werkt en dat dat voor jou best kan werken, maar IK vind het fijner om te werken. Jij blijft zeggen dat ik eigenlijk niet zou willen werken maar dat ik heel hard roep van wel omdat het wel moet.
Daarbij, mijn man zou niet willen dat ik de hele dag thuis was. Hij wil namelijk niet full-time meer werken. Hij wil tijd met zijn kinderen en niet zo'n druk op zichzelf om het volledige gezinsinkomen binnen te halen. Verder vind hij het gewoon fijn dat ik ook wat te vertellen heb, en toen ik thuis was (heb het wel even gedaan, uit noodzaak) had ik domweg niets te vertellen. Dat kan voor anderen anders zijn, maar ik vind een gesprek bestaande uit 'ik heb vandaag de bovenverdieping gedaan, ben naar de supermarkt geweest, we hebben nog wat geknutseld en oh ja, Pietje had 3 poepluiers en kan inmiddels 5 woordjes zeggen' nou niet echt heel erg fijn. En zo ziet een dag er voor mij wel uit als ik thuis ben. Voor anderen kan dat anders zijn, die zien vast wat ik niet zie en zullen zichzelf prima kunnen ontwikkelen thuis. Ik kan en wil dat niet.[/quote]
Als reactie op je hele schreeuwpost Sarah, heb ik zelf maar weer even opgezocht wat ik had geschreven. Ik heb nergens gezegd dat JIJ je niet kunt ontwikkelen thuis, dat JIJ niets te vertellen hebt, enzovoorts. Ik heb gewoon gezegd dat IK dat niet wil, dat het niets voor MIJ is en dat IK me niet kan ontwikkelen thuis en dat ik kan voorstellen dat ANDEREN dat WEL kunnen.
Ik hou het bij mezelf, heb het gedaan, niets voor mij, klaar. Voor jou is dat anders.
Jij blijft het hebben over kinderen in een busje proppen, er niet voor je kinderen zijn als je niet aan ze denkt op het werk (vraag je man eens hoeveel hij aan zijn kinderen denkt als hij werkt? Hoe vaak denk jij aan je man als je aan het soppen of zwemmen bent? De hele dag door?) en jij blijft het hebben over dat werkende moeders eigenlijk niet zouden willen werken als ze de keus hebben.
Ik zeg dat ik best snap dat jij niet werkt en dat dat voor jou best kan werken, maar IK vind het fijner om te werken. Jij blijft zeggen dat ik eigenlijk niet zou willen werken maar dat ik heel hard roep van wel omdat het wel moet.
donderdag 5 november 2009 om 10:09
Sinds kort zeg ik nu ook gewoon dat ik huisvrouw ben. Ik wilde mij eerder nog weleens verdedigen voor het feit dat ik thuis zat....ik heb geen betaalde baan, maar ben wel wat actief voor de lokale krant maar dat levert geen vol salaris op and so on...het boeit me niet meer. Vroeg of laat ben ik wel weer aan het werk als ik mij heb omgeschoold en tot die tijd ben ik gewoon blij dat ik thuis ben, kan ik afspraken veel makkelijker inplannen, doe ik vrijwilligerswerk en ga zo af en toe voor de lokale krant op pad.
donderdag 5 november 2009 om 10:11
quote:Margaretha2 schreef op 05 november 2009 @ 09:23:
Dat hatelijke is ook niet leuk. Die impliciete verwijten dat jij je kinderen niet goed opvoedt (als werkende moeder) of dat jij in je relatie de boel niet voor elkaar hebt (als niet-werkende moeder), erg jammer. Het gaat allebei de kanten op vind ik.
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!Ach Marg. Toen ik werkte kreeg ik commentaar - 'men' vond drie dagen werken al veel, nu ik geen betaalde baan heb krijg ik ook commentaar 'wat doe je nou op zo'n dag'. Trouwens, even over het onderwijs, dat is dus precies datgene wat ik wil gaan doen
Dat hatelijke is ook niet leuk. Die impliciete verwijten dat jij je kinderen niet goed opvoedt (als werkende moeder) of dat jij in je relatie de boel niet voor elkaar hebt (als niet-werkende moeder), erg jammer. Het gaat allebei de kanten op vind ik.
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!Ach Marg. Toen ik werkte kreeg ik commentaar - 'men' vond drie dagen werken al veel, nu ik geen betaalde baan heb krijg ik ook commentaar 'wat doe je nou op zo'n dag'. Trouwens, even over het onderwijs, dat is dus precies datgene wat ik wil gaan doen
donderdag 5 november 2009 om 10:30
Ik snap wel dat je (men) in de verdediging schiet, als je bekritiseerd wordt op iets heel persoonlijks. Maar iemand begint daar toch mee en diegene snap ik dan niet.
Ik bedoel, de discussie op algemeen niveau kan prima gevoerd worden denk ik zonder allerlei persoonlijke situaties onder de loep te nemen. In principe vind ik het beter als vrouwen zelf werken en zich in elk geval net zo verantwoordelijk voelen voor hun financiën als een man. Maar als iemand er over nadenkt en dat niet wil doen, dan kan ik dat niet slim vinden of niet goed voor de emancipatie, maar ik haal het toch niet in mijn hoofd diegene helemaal persoonlijk aan te vallen.
Ik bedoel, de discussie op algemeen niveau kan prima gevoerd worden denk ik zonder allerlei persoonlijke situaties onder de loep te nemen. In principe vind ik het beter als vrouwen zelf werken en zich in elk geval net zo verantwoordelijk voelen voor hun financiën als een man. Maar als iemand er over nadenkt en dat niet wil doen, dan kan ik dat niet slim vinden of niet goed voor de emancipatie, maar ik haal het toch niet in mijn hoofd diegene helemaal persoonlijk aan te vallen.
donderdag 5 november 2009 om 11:21
Ik vind overigens niets mis met het woord 'huisvrouw' hoor. Liever dat dan 'fulltime mama'. Of 'thuismanager' (). Heb meer respect voor vrouwen die gewoon het beestje bij de naam noemen dan allerlei bedekte termen gaan bedenken om hun eigen onzekerheid of die onzekerheid die is veroorzaakt door reacties van derden te overschreeuwen.
Ik kijk in ieder geval niet neer op huisvrouwen, prima als je het zo regelt met je partner. Iedereen gelukkig. Wat wil je nog meer?
Beetje respect voor elkaars keuze graag. Dus ook als je als moeder een betaalde baan hebt.
Ik kijk in ieder geval niet neer op huisvrouwen, prima als je het zo regelt met je partner. Iedereen gelukkig. Wat wil je nog meer?
Beetje respect voor elkaars keuze graag. Dus ook als je als moeder een betaalde baan hebt.
donderdag 5 november 2009 om 12:19
quote:Margaretha2 schreef op 05 november 2009 @ 09:23:
Dat hatelijke is ook niet leuk. Die impliciete verwijten dat jij je kinderen niet goed opvoedt (als werkende moeder)
heb ik zo woordelijk iig niet gezegd
ik heb gezegd , je bent er niet, soms ook niet als het wel nodig is bedoel ik, dat is inherent aan het werken, hoe je het went of keert
of dat jij in je relatie de boel niet voor elkaar hebt (als niet-werkende moeder), erg jammer.
neem aan dat je niet mij bedoelt, ook niet dat ik dat gezegd zou hebben!
Het gaat allebei de kanten op vind ik.
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!
Dat hatelijke is ook niet leuk. Die impliciete verwijten dat jij je kinderen niet goed opvoedt (als werkende moeder)
heb ik zo woordelijk iig niet gezegd
ik heb gezegd , je bent er niet, soms ook niet als het wel nodig is bedoel ik, dat is inherent aan het werken, hoe je het went of keert
of dat jij in je relatie de boel niet voor elkaar hebt (als niet-werkende moeder), erg jammer.
neem aan dat je niet mij bedoelt, ook niet dat ik dat gezegd zou hebben!
Het gaat allebei de kanten op vind ik.
Mijn eigen moeder heeft altijd gewerkt, maar dat was niet zichtbaar en deed ze veel vanuit huis (voor het bedrijf van mijn ouders). Ze is eigenlijk lerares en toen de jongste naar de middelbare school ging is ze weer voor de klas gegaan (daarvoor al als inval). Nouja, als er één beroep is wat te combineren is met kinderen is het dat wel lijkt me. En hoe dan ook, wij hadden allemaal middelbare school leeftijd, dus de tijd van handjes vasthouden en oppassen was wel voorbij. Toen kreeg ze oa. het commentaar (gewoon van vreemden dus he) of ze zelf geen kinderen had om voor te zorgen dat ze weer voor de klas ging?!??!?!
Dit was rond het jaar 2000!!!!!!!!! En niet in Staphorst!
donderdag 5 november 2009 om 12:26
quote:nessemeisje schreef op 05 november 2009 @ 11:21:
Ik vind overigens niets mis met het woord 'huisvrouw' hoor.
Ik ook niet
Ik kijk in ieder geval niet neer op huisvrouwen, prima als je het zo regelt met je partner. Iedereen gelukkig. Wat wil je nog meer?
Beetje respect voor elkaars keuze graag. Dus ook als je als moeder een betaalde baan hebt.O daar heb ik best respect voor,dat je het kunt, gevoelsmatig, maar das niet echt wederzijds bij sommigen, dat vind ik best storend, ik vind al die opvang niks, tis me te massaal , een kinderfabriek, school vind ik wel genoeg dan is het tijd om naar moeders te gaan , vriendinnetjes te ontvangen,lekker dingen te doen zonder dat het je opgedrongen is, vrije keuze, dat vind ik en dat mag ik vinden.
Ik vind overigens niets mis met het woord 'huisvrouw' hoor.
Ik ook niet
Ik kijk in ieder geval niet neer op huisvrouwen, prima als je het zo regelt met je partner. Iedereen gelukkig. Wat wil je nog meer?
Beetje respect voor elkaars keuze graag. Dus ook als je als moeder een betaalde baan hebt.O daar heb ik best respect voor,dat je het kunt, gevoelsmatig, maar das niet echt wederzijds bij sommigen, dat vind ik best storend, ik vind al die opvang niks, tis me te massaal , een kinderfabriek, school vind ik wel genoeg dan is het tijd om naar moeders te gaan , vriendinnetjes te ontvangen,lekker dingen te doen zonder dat het je opgedrongen is, vrije keuze, dat vind ik en dat mag ik vinden.
donderdag 5 november 2009 om 12:26
Sarah, ik bedoel jou eigenlijk nergens! Maar dat zijn gewoon de standaard verwijten die je in dit soort discussies hier (of in real life) voorbij ziet vliegen.
Als je een thuisblijfmoeder bent dan zit je onder de plak, ben je een doosje, en graaf je je eigen graf. Als je werkt dan geef je niet om je kinderen, ben je hard en kil, en worden ze opgevoed door een ander.
Als je een thuisblijfmoeder bent dan zit je onder de plak, ben je een doosje, en graaf je je eigen graf. Als je werkt dan geef je niet om je kinderen, ben je hard en kil, en worden ze opgevoed door een ander.
donderdag 5 november 2009 om 12:31
quote:Astarte schreef op 05 november 2009 @ 09:19:
Over wegschreeuwen gesproken....
o waar dan en waarom, ik heb 3 badkamers sommige mensen hebben dat, schreeuw ik dan ??
dan maak ik een grapje over planning,
om te proberen de boel een beetje luchtig te houden, nou weer mislukt.
kan het niet snel goed doen he
Over wegschreeuwen gesproken....
o waar dan en waarom, ik heb 3 badkamers sommige mensen hebben dat, schreeuw ik dan ??
dan maak ik een grapje over planning,
om te proberen de boel een beetje luchtig te houden, nou weer mislukt.
kan het niet snel goed doen he
donderdag 5 november 2009 om 12:43
quote:sarah2ndlife schreef op 05 november 2009 @ 12:26:
[...]
O daar heb ik best respect voor,dat je het kunt, gevoelsmatig, maar das niet echt wederzijds bij sommigen, dat vind ik best storend, ik vind al die opvang niks, tis me te massaal , een kinderfabriek, school vind ik wel genoeg dan is het tijd om naar moeders te gaan , vriendinnetjes te ontvangen,lekker dingen te doen zonder dat het je opgedrongen is, vrije keuze, dat vind ik en dat mag ik vinden.Prima dat jij dat vindt, is je goed recht, maar ik hoop dat je wel inziet dat jij wel degelijk werkende moeders veroordeelt. Ik slaap er geen nacht minder om, maar qua wederzijds begrip/respect laat jij het toch best afweten.
[...]
O daar heb ik best respect voor,dat je het kunt, gevoelsmatig, maar das niet echt wederzijds bij sommigen, dat vind ik best storend, ik vind al die opvang niks, tis me te massaal , een kinderfabriek, school vind ik wel genoeg dan is het tijd om naar moeders te gaan , vriendinnetjes te ontvangen,lekker dingen te doen zonder dat het je opgedrongen is, vrije keuze, dat vind ik en dat mag ik vinden.Prima dat jij dat vindt, is je goed recht, maar ik hoop dat je wel inziet dat jij wel degelijk werkende moeders veroordeelt. Ik slaap er geen nacht minder om, maar qua wederzijds begrip/respect laat jij het toch best afweten.
donderdag 5 november 2009 om 12:48
quote:Margaretha2 schreef op 05 november 2009 @ 12:26:
Sarah, ik bedoel jou eigenlijk nergens! Maar dat zijn gewoon de standaard verwijten die je in dit soort discussies hier (of in real life) voorbij ziet vliegen.
Als je een thuisblijfmoeder bent dan zit je onder de plak, ben je een doosje, en graaf je je eigen graf. Als je werkt dan geef je niet om je kinderen, ben je hard en kil, en worden ze opgevoed door een ander.
ow okay, ik dacht ook al, ik heb dat allemaal niet gezegd.
nou ik vind dat vrouwen het snel zo opvatten, maar de realiteit is toch ook zo als je werkt dat je minder tijd voor je kinderen hebt, clonen is nog steeds niet hot.
dan heb ik het over niet -schoolgaande leeftijd he.
toen ben ik ook volledig thuis geweest, had ik voor geen goud willen missen, had toen geen nagels om mijn kont te krabben, maar het was de mooiste tijd ooit.Dan maar even wat minder op vakantie.
zag het echt niet zitten 6 dagen theater met een heel jong gezin.
ik heb nu wel een baan aangeboden gekregen , maar ik doe het niet, ik vind het veel te leuk hier , geen zin om mezelf achterna te rennen,ipv na schooltijd lekker zwemmen met de meiden en we rijden paard, we hebben het heel leuk, zal wel gek zijn , en man vind het helemaal leuk dat ik zo geniet, die gaat fluitend naar werk en komt fluitend terug en geniet dan van zijn vrije tijd, ik hoef niet zo nodig meer carierre gericht te zijn, heb het wel gezien met dat racen en rennen en alles snel
ben zo een veel relaxtere moeder, heb overal tijd en aandacht voor en daar geniet ik van dat ik ze dat kan geven.
die tijd komt nooit meer terug.
ik loop liever de kans dat ik later spijt heb dat ik ervoor ze geweest ben ( lijkt me onwaarschijnlijk) dan dat ik spijt zal hebben dat ik er niet geweest ben.
en het is onze keus,
wij vieren vinden het prima zo.
Sarah, ik bedoel jou eigenlijk nergens! Maar dat zijn gewoon de standaard verwijten die je in dit soort discussies hier (of in real life) voorbij ziet vliegen.
Als je een thuisblijfmoeder bent dan zit je onder de plak, ben je een doosje, en graaf je je eigen graf. Als je werkt dan geef je niet om je kinderen, ben je hard en kil, en worden ze opgevoed door een ander.
ow okay, ik dacht ook al, ik heb dat allemaal niet gezegd.
nou ik vind dat vrouwen het snel zo opvatten, maar de realiteit is toch ook zo als je werkt dat je minder tijd voor je kinderen hebt, clonen is nog steeds niet hot.
dan heb ik het over niet -schoolgaande leeftijd he.
toen ben ik ook volledig thuis geweest, had ik voor geen goud willen missen, had toen geen nagels om mijn kont te krabben, maar het was de mooiste tijd ooit.Dan maar even wat minder op vakantie.
zag het echt niet zitten 6 dagen theater met een heel jong gezin.
ik heb nu wel een baan aangeboden gekregen , maar ik doe het niet, ik vind het veel te leuk hier , geen zin om mezelf achterna te rennen,ipv na schooltijd lekker zwemmen met de meiden en we rijden paard, we hebben het heel leuk, zal wel gek zijn , en man vind het helemaal leuk dat ik zo geniet, die gaat fluitend naar werk en komt fluitend terug en geniet dan van zijn vrije tijd, ik hoef niet zo nodig meer carierre gericht te zijn, heb het wel gezien met dat racen en rennen en alles snel
ben zo een veel relaxtere moeder, heb overal tijd en aandacht voor en daar geniet ik van dat ik ze dat kan geven.
die tijd komt nooit meer terug.
ik loop liever de kans dat ik later spijt heb dat ik ervoor ze geweest ben ( lijkt me onwaarschijnlijk) dan dat ik spijt zal hebben dat ik er niet geweest ben.
en het is onze keus,
wij vieren vinden het prima zo.
donderdag 5 november 2009 om 12:55
quote:nessemeisje schreef op 05 november 2009 @ 12:43:
[...]
Prima dat jij dat vindt, is je goed recht, maar ik hoop dat je wel inziet dat jij wel degelijk werkende moeders veroordeelt. Ik slaap er geen nacht minder om, maar qua wederzijds begrip/respect laat jij het toch best afweten.dat is helemaal niet waar, ik heb gezegd dat het niet mogelijk is als je werkt dat je dan volledig beschikbaar bent als moeder, en dat vind ik soms zielig acties inhouden, vind ik.
mijn kinderen hebben drie maanden op een creche gezeten , verschrikkelijk vonden ze het, ik ben ze een keer eerder gaan ophalen dan afgesproken en toen zag ik die bus met al die schreeuwende jankende kinderen , heb ik ze opgepakt en meteen gezegd dat ze nooit meer kwamen en mijn baan opgezegd, ik vind het helemaal niks, dat vind ik en ik vind het leuker voor een klein kindje als de moeder volledig beschikbaar is.
dat vind ik.
en mijn kinderen vinden het ook en zijn toch zo zelfstandig als een tiereleir en zo sociaal als wat.
kunnen een grote emigratie perfect aan en staan gewoon nog helemaal rechtop, voordat de oordelende nadelen van de algehele moederzorg weer op me af wordt geschoten.
je kunt een kind niet verwennen wat dat betreft.
[...]
Prima dat jij dat vindt, is je goed recht, maar ik hoop dat je wel inziet dat jij wel degelijk werkende moeders veroordeelt. Ik slaap er geen nacht minder om, maar qua wederzijds begrip/respect laat jij het toch best afweten.dat is helemaal niet waar, ik heb gezegd dat het niet mogelijk is als je werkt dat je dan volledig beschikbaar bent als moeder, en dat vind ik soms zielig acties inhouden, vind ik.
mijn kinderen hebben drie maanden op een creche gezeten , verschrikkelijk vonden ze het, ik ben ze een keer eerder gaan ophalen dan afgesproken en toen zag ik die bus met al die schreeuwende jankende kinderen , heb ik ze opgepakt en meteen gezegd dat ze nooit meer kwamen en mijn baan opgezegd, ik vind het helemaal niks, dat vind ik en ik vind het leuker voor een klein kindje als de moeder volledig beschikbaar is.
dat vind ik.
en mijn kinderen vinden het ook en zijn toch zo zelfstandig als een tiereleir en zo sociaal als wat.
kunnen een grote emigratie perfect aan en staan gewoon nog helemaal rechtop, voordat de oordelende nadelen van de algehele moederzorg weer op me af wordt geschoten.
je kunt een kind niet verwennen wat dat betreft.
