Actueel
alle pijlers
Mijn rechten zijn belangrijker dan die van anderen?
donderdag 28 januari 2016 om 19:29
Een school doet alle chocolade in de ban om één leerling te beschermen.
http://www.nu.nl/opmerkelijk/4204533/sc ... rling.html
Hebben ze hier wel goed over nagedacht? Wat gaat er gebeuren op het moment dat een leerling per ongeluk (of opzettelijk) chocolade meeneemt en het betreffende kind daar last van krijgt?
Hoe ver gaan de rechten van een individu om de rechten van anderen te beperken?
http://www.nu.nl/opmerkelijk/4204533/sc ... rling.html
Hebben ze hier wel goed over nagedacht? Wat gaat er gebeuren op het moment dat een leerling per ongeluk (of opzettelijk) chocolade meeneemt en het betreffende kind daar last van krijgt?
Hoe ver gaan de rechten van een individu om de rechten van anderen te beperken?
dinsdag 2 februari 2016 om 19:11
quote:DG2015 schreef op 02 februari 2016 @ 19:00:
[...]
En als dat nou zo zou zijn, ondanks de praktijkvoorbeelden die anderen geven waaruit het tegendeel blijkt, moet je het dan maar laten gaan omdat het toch niet zal lukken? Mensen zijn toch verplicht om de kans dat er iets gebeurt zo klein mogelijk te maken?
De school van mijn kinderen is chocola- en noot- en pindavrij. Ik heb nog nooit gehoord dat dat overtreden werd. Als dat wel het geval zou zijn, denk ik dat een leerkracht een hartig woordje met de betreffende leerling spreekt, bij herhaling de directrice, die kan een brief sturen, de ouders erbij halen... Écht handhaven als in handhaving van wetten met sancties als boetes en gevangenisstraffen, zijn er niet op een school - maar kom op, denk je echt dat de meeste leerlingen daar niet van onder de indruk zouden zijn?Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.
[...]
En als dat nou zo zou zijn, ondanks de praktijkvoorbeelden die anderen geven waaruit het tegendeel blijkt, moet je het dan maar laten gaan omdat het toch niet zal lukken? Mensen zijn toch verplicht om de kans dat er iets gebeurt zo klein mogelijk te maken?
De school van mijn kinderen is chocola- en noot- en pindavrij. Ik heb nog nooit gehoord dat dat overtreden werd. Als dat wel het geval zou zijn, denk ik dat een leerkracht een hartig woordje met de betreffende leerling spreekt, bij herhaling de directrice, die kan een brief sturen, de ouders erbij halen... Écht handhaven als in handhaving van wetten met sancties als boetes en gevangenisstraffen, zijn er niet op een school - maar kom op, denk je echt dat de meeste leerlingen daar niet van onder de indruk zouden zijn?Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 19:17
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 19:11:
[...]
Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.Dat is misschien waar, maar tegelijkertijd ben ik in de Britse pers - waar in de omgeving over het algemeen een dergelijk verbod heerst - nog nooit het nieuws ben tegengekomen dat iemand in shock is geraakt omdat een ander dat verbod heeft overtreden. En reken maar dat dat breed uitgemeten zou worden. Dus blijkbaar werkt er ergens tóch iets.
[...]
Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.Dat is misschien waar, maar tegelijkertijd ben ik in de Britse pers - waar in de omgeving over het algemeen een dergelijk verbod heerst - nog nooit het nieuws ben tegengekomen dat iemand in shock is geraakt omdat een ander dat verbod heeft overtreden. En reken maar dat dat breed uitgemeten zou worden. Dus blijkbaar werkt er ergens tóch iets.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 2 februari 2016 om 19:20
dinsdag 2 februari 2016 om 19:21
quote:DG2015 schreef op 02 februari 2016 @ 19:17:
[...]
Dat is misschien waar, maar tegelijkertijd ben ik in de Britse pers - waar in de omgeving over het algemeen een dergelijk verbod heerst - nog nooit het nieuws ben tegengekomen dat iemand in shock is geraakt omdat een ander dat verbod heeft overtreden. En reken maar dat dat breed uitgemeten zou worden. Dus blijkbaar werkt er ergens tóch iets.Dat is alleen maar fijn. Het enige wat ik probeerde duidelijk te maken, is dat je ook als school niet alles in eigen hand hebt en dat "shit happens". Niet met opzet, maar gewoon omdat er in een moment van onbedachtzaamheid tóch een aantal kinderen een reep chocolade gaat kopen in de pauze, of dat een welwillende tante tóch een reep in een schooltas stop als verrassing.
[...]
Dat is misschien waar, maar tegelijkertijd ben ik in de Britse pers - waar in de omgeving over het algemeen een dergelijk verbod heerst - nog nooit het nieuws ben tegengekomen dat iemand in shock is geraakt omdat een ander dat verbod heeft overtreden. En reken maar dat dat breed uitgemeten zou worden. Dus blijkbaar werkt er ergens tóch iets.Dat is alleen maar fijn. Het enige wat ik probeerde duidelijk te maken, is dat je ook als school niet alles in eigen hand hebt en dat "shit happens". Niet met opzet, maar gewoon omdat er in een moment van onbedachtzaamheid tóch een aantal kinderen een reep chocolade gaat kopen in de pauze, of dat een welwillende tante tóch een reep in een schooltas stop als verrassing.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 19:43
quote:pejeka schreef op 29 januari 2016 @ 19:12:
Maar waar is het eindstation? Dit kind kan niet tegen chocolade en krijgt blijkbaar al een aanval als er vijf klaslokalen verderop een reep wordt opengemaakt. Een ander kind kan niet tegen noten, pinda's, zuivel, gluten, weet ik veel, en weer andere kinderen kunnen niet tegen extreme prikkels of andere dingen.
Moet dan héél de school maar op zijn tenen gaan lopen, chocolade, pinda's. noten, zuivel, gluten, extra prikkels, en noem maar op, gaan verbannen? Zodat héél de school héél de dag op zijn tenen moet lopen, vooral niet meer geluid mag produceren dan 60 dB, uitsluitend zoutarm en glutenvrij droog brood met een slok gedestilleerd water mag nuttigen, enz?
Laat ik beginnen met zeggen dat ik dit topic nog niet helemaal heb gelezen,dus misschien is mijn bijdrage 'mosterd'.
Ik denk dat er een verschil is tussen een allergie waarvan je jeuk/uitslag krijgt of dun gaat poepen of een allergie waar je een anafylactische shock krijgt, die dodelijk kan zijn (waarbij ik overigens de allergieën uit de eerste categorie niet wil bagatelliseren).
Maar waar is het eindstation? Dit kind kan niet tegen chocolade en krijgt blijkbaar al een aanval als er vijf klaslokalen verderop een reep wordt opengemaakt. Een ander kind kan niet tegen noten, pinda's, zuivel, gluten, weet ik veel, en weer andere kinderen kunnen niet tegen extreme prikkels of andere dingen.
Moet dan héél de school maar op zijn tenen gaan lopen, chocolade, pinda's. noten, zuivel, gluten, extra prikkels, en noem maar op, gaan verbannen? Zodat héél de school héél de dag op zijn tenen moet lopen, vooral niet meer geluid mag produceren dan 60 dB, uitsluitend zoutarm en glutenvrij droog brood met een slok gedestilleerd water mag nuttigen, enz?
Laat ik beginnen met zeggen dat ik dit topic nog niet helemaal heb gelezen,dus misschien is mijn bijdrage 'mosterd'.
Ik denk dat er een verschil is tussen een allergie waarvan je jeuk/uitslag krijgt of dun gaat poepen of een allergie waar je een anafylactische shock krijgt, die dodelijk kan zijn (waarbij ik overigens de allergieën uit de eerste categorie niet wil bagatelliseren).
dinsdag 2 februari 2016 om 19:59
quote:elflet schreef op 29 januari 2016 @ 20:46:
Volgens een onderzoek dat ik gelezen heb worden pinda deeltjes niet via de lucht verspreid (Perry 2004 , school en allergie). Als er een shock volgt is dat via onbewuste inname. Om chocola of pindakaas te verbieden voor een hele school lijkt me nogal overdreven. Natuurlijk is het vreselijk als je kind zo heftig reageren kan op bepaalde producten. Maar ik zou ook geen zin hebben om mee te gaan in iets wat grenst aan hysterische angst.. Die ouders hebben meer aan een goede voorlichting en aan gedegen begeleiding van hun kind , dat moet leren om regelmatig zijn handen te wassen en nooit voedsel van een ander aan te raken.Hoe vaak staat er niet op voedingsmiddelen dat die verpakt of verwerkt zijn in een ruimte waar ook noten zijn verpakt? Dat staat er toch ook niet voor Jan-met-de-korte-achternaam? Ik vind dat je er nogal makkelijk over oordeelt...
Volgens een onderzoek dat ik gelezen heb worden pinda deeltjes niet via de lucht verspreid (Perry 2004 , school en allergie). Als er een shock volgt is dat via onbewuste inname. Om chocola of pindakaas te verbieden voor een hele school lijkt me nogal overdreven. Natuurlijk is het vreselijk als je kind zo heftig reageren kan op bepaalde producten. Maar ik zou ook geen zin hebben om mee te gaan in iets wat grenst aan hysterische angst.. Die ouders hebben meer aan een goede voorlichting en aan gedegen begeleiding van hun kind , dat moet leren om regelmatig zijn handen te wassen en nooit voedsel van een ander aan te raken.Hoe vaak staat er niet op voedingsmiddelen dat die verpakt of verwerkt zijn in een ruimte waar ook noten zijn verpakt? Dat staat er toch ook niet voor Jan-met-de-korte-achternaam? Ik vind dat je er nogal makkelijk over oordeelt...
dinsdag 2 februari 2016 om 19:59
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 19:11:
[...]
Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.Heel apart dan dat in de 8,5 jaar dat mijn kind op school zit, er nog nooit een kind (en hij heeft 36 klasgenoten, dus het zijn er best veel) expres de kantjes ervan af heeft gelopen. Datzelfde geldt voor de 2 verenigingen waar hij op zit (respectievelijk 16 en 19 andere kinderen). Alle kinderen zijn net als hij 11 of 12.
[...]
Feit is, dat zo lang dingen goed gaan, mensen steeds minder geneigd zijn een verbod na te leven. Dat geldt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Dan gaan ze de kantjes ervan af lopen. Zeker als er geen handhaving tegenover staat.Heel apart dan dat in de 8,5 jaar dat mijn kind op school zit, er nog nooit een kind (en hij heeft 36 klasgenoten, dus het zijn er best veel) expres de kantjes ervan af heeft gelopen. Datzelfde geldt voor de 2 verenigingen waar hij op zit (respectievelijk 16 en 19 andere kinderen). Alle kinderen zijn net als hij 11 of 12.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 20:02
quote:fashionvictim schreef op 02 februari 2016 @ 19:59:
[...]
Heel apart dan dat in de 8,5 jaar dat mijn kind op school zit, er nog nooit een kind (en hij heeft 36 klasgenoten, dus het zijn er best veel) expres de kantjes ervan af heeft gelopen. Datzelfde geldt voor de 2 verenigingen waar hij op zit (respectievelijk 16 en 19 andere kinderen). Alle kinderen zijn net als hij 11 of 12.Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.
[...]
Heel apart dan dat in de 8,5 jaar dat mijn kind op school zit, er nog nooit een kind (en hij heeft 36 klasgenoten, dus het zijn er best veel) expres de kantjes ervan af heeft gelopen. Datzelfde geldt voor de 2 verenigingen waar hij op zit (respectievelijk 16 en 19 andere kinderen). Alle kinderen zijn net als hij 11 of 12.Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 20:03
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 20:02:
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.misschien omdat het voor die kinderen niet als regeltjes voelt, maar iets waar je gewoon rekening mee houdt voor een ander
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.misschien omdat het voor die kinderen niet als regeltjes voelt, maar iets waar je gewoon rekening mee houdt voor een ander
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 2 februari 2016 om 20:05
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 20:02:
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.Kinderen begrijpen dus gewoon de ernst van de situatie en kunnen ze regeltjes waarvan ze het belang zelf inzien dus heel goed naleven.
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.Kinderen begrijpen dus gewoon de ernst van de situatie en kunnen ze regeltjes waarvan ze het belang zelf inzien dus heel goed naleven.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 2 februari 2016 om 20:07
Jajajaja. En tegelijkertijd lopen er hier op Viva-forum tig topics over juist kinderen die bepaalde regels niet willen naleven omdat ze ofwel het belang er niet van snappen, ofwel gewoon lastig zijn, ofwel gewoon "kind" zijn...
Welterusten.
Welterusten.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 20:10
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 20:02:
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.
Zoals Reisa als juf ook al vertelde: kinderen raken ook gewoon aan iets gewend. Dus het zijn geen "regeltjes", het is gewoon een routine die ingesleten is, net zoals handen wassen na het plassen, je vinger opsteken als je iets aan de juf wil vragen, je stoel aan het einde van de dag op tafel zetten en ga zo maar door ingesleten routines zijn.
En zoals ik zelf in een van mijn eerste reacties al zei: de meeste kinderen zijn gewoon in de kern empathisch, lief, aardig en betrokken. En willen zélf dus niet op hun geweten hebben dat een klasgenootje iets heftigs overkomt. Ook niet als ze dat soms in een recalcitrante bui wel zeggen.
[...]
Tja. Heel apart inderdaad. Ken maar weinig kinderen die 100% jarenlang netjes alle regeltjes voor 100% naleven.
Zoals Reisa als juf ook al vertelde: kinderen raken ook gewoon aan iets gewend. Dus het zijn geen "regeltjes", het is gewoon een routine die ingesleten is, net zoals handen wassen na het plassen, je vinger opsteken als je iets aan de juf wil vragen, je stoel aan het einde van de dag op tafel zetten en ga zo maar door ingesleten routines zijn.
En zoals ik zelf in een van mijn eerste reacties al zei: de meeste kinderen zijn gewoon in de kern empathisch, lief, aardig en betrokken. En willen zélf dus niet op hun geweten hebben dat een klasgenootje iets heftigs overkomt. Ook niet als ze dat soms in een recalcitrante bui wel zeggen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 20:13
quote:fashionvictim schreef op 02 februari 2016 @ 20:10:
[...]
Zoals Reisa als juf ook al vertelde: kinderen raken ook gewoon aan iets gewend. Dus het zijn geen "regeltjes", het is gewoon een routine die ingesleten is, net zoals handen wassen na het plassen, je vinger opsteken als je iets aan de juf wil vragen, je stoel aan het einde van de dag op tafel zetten en ga zo maar door ingesleten routines zijn.
En zoals ik zelf in een van mijn eerste reacties al zei: de meeste kinderen zijn gewoon in de kern empathisch, lief, aardig en betrokken. En willen zélf dus niet op hun geweten hebben dat een klasgenootje iets heftigs overkomt. Ook niet als ze dat soms in een recalcitrante bui wel zeggen.Dat willen die kinderen ook niet. Maar kinderen zijn en blijven kinderen. Soms heel empathisch, soms ook niet. Soms heel zorgzaam, soms onbedachtzaam. Niet omdat ze een ander pijn willen doen, maar gewoon omdat ze denken niks ergs te doen. Dat moet je gewoon incalculeren.
[...]
Zoals Reisa als juf ook al vertelde: kinderen raken ook gewoon aan iets gewend. Dus het zijn geen "regeltjes", het is gewoon een routine die ingesleten is, net zoals handen wassen na het plassen, je vinger opsteken als je iets aan de juf wil vragen, je stoel aan het einde van de dag op tafel zetten en ga zo maar door ingesleten routines zijn.
En zoals ik zelf in een van mijn eerste reacties al zei: de meeste kinderen zijn gewoon in de kern empathisch, lief, aardig en betrokken. En willen zélf dus niet op hun geweten hebben dat een klasgenootje iets heftigs overkomt. Ook niet als ze dat soms in een recalcitrante bui wel zeggen.Dat willen die kinderen ook niet. Maar kinderen zijn en blijven kinderen. Soms heel empathisch, soms ook niet. Soms heel zorgzaam, soms onbedachtzaam. Niet omdat ze een ander pijn willen doen, maar gewoon omdat ze denken niks ergs te doen. Dat moet je gewoon incalculeren.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 20:13
En in het geval een kind wel een chocoladereep in de school wil eten, zijn er altijd nog zo'n 300-400 anderen in dat gebouw aanwezig om daar een stokje voor te steken. Onderschat de kracht van een groep niet.
(Op welk moment dat zou moeten gebeuren is mij een raadsel trouwens, op verreweg de meeste scholen wordt alleen gegeten in de klas, onder toezicht. Ik ken weinig kleine kinderen die stiekem gaan zitten bingen op het toilet.)
(Op welk moment dat zou moeten gebeuren is mij een raadsel trouwens, op verreweg de meeste scholen wordt alleen gegeten in de klas, onder toezicht. Ik ken weinig kleine kinderen die stiekem gaan zitten bingen op het toilet.)
dinsdag 2 februari 2016 om 20:18
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 20:13:
[...]
Dat willen die kinderen ook niet. Maar kinderen zijn en blijven kinderen. Soms heel empathisch, soms ook niet. Soms heel zorgzaam, soms onbedachtzaam. Niet omdat ze een ander pijn willen doen, maar gewoon omdat ze denken niks ergs te doen. Dat moet je gewoon incalculeren.Nogmaals: ik ben in alle jaren dat mijn kind naar school, BSO en clubjes gaat er dus geen een tegen gekomen die denkt dat het eten van pinda's waar mijn zoon bij is "niks ergs" is. Dus dat kan je wel blijven zeggen, dat kinderen van die leeftijd denken dat het "niks ergs" is, maar de realiteit is dus echt anders. Maar goed, geloof vooral wat je geloven wil. De kinderen in jouw wereld zijn sowieso allemaal nogal apart.
[...]
Dat willen die kinderen ook niet. Maar kinderen zijn en blijven kinderen. Soms heel empathisch, soms ook niet. Soms heel zorgzaam, soms onbedachtzaam. Niet omdat ze een ander pijn willen doen, maar gewoon omdat ze denken niks ergs te doen. Dat moet je gewoon incalculeren.Nogmaals: ik ben in alle jaren dat mijn kind naar school, BSO en clubjes gaat er dus geen een tegen gekomen die denkt dat het eten van pinda's waar mijn zoon bij is "niks ergs" is. Dus dat kan je wel blijven zeggen, dat kinderen van die leeftijd denken dat het "niks ergs" is, maar de realiteit is dus echt anders. Maar goed, geloof vooral wat je geloven wil. De kinderen in jouw wereld zijn sowieso allemaal nogal apart.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 21:00
quote:fashionvictim schreef op 02 februari 2016 @ 20:18:
[...]
Nogmaals: ik ben in alle jaren dat mijn kind naar school, BSO en clubjes gaat er dus geen een tegen gekomen die denkt dat het eten van pinda's waar mijn zoon bij is "niks ergs" is. Dus dat kan je wel blijven zeggen, dat kinderen van die leeftijd denken dat het "niks ergs" is, maar de realiteit is dus echt anders. Maar goed, geloof vooral wat je geloven wil. De kinderen in jouw wereld zijn sowieso allemaal nogal apart.Ik vind eerder kinderen die altijd 100% gehoorzaam zijn "nogal apart"...
[...]
Nogmaals: ik ben in alle jaren dat mijn kind naar school, BSO en clubjes gaat er dus geen een tegen gekomen die denkt dat het eten van pinda's waar mijn zoon bij is "niks ergs" is. Dus dat kan je wel blijven zeggen, dat kinderen van die leeftijd denken dat het "niks ergs" is, maar de realiteit is dus echt anders. Maar goed, geloof vooral wat je geloven wil. De kinderen in jouw wereld zijn sowieso allemaal nogal apart.Ik vind eerder kinderen die altijd 100% gehoorzaam zijn "nogal apart"...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 21:01
dinsdag 2 februari 2016 om 21:11
quote:reisa1978 schreef op 02 februari 2016 @ 21:01:
De ouders van een kind met allergie zijn zich er zeer bewust van dat het elk moment mis kan gaan. Daar leven ze mee vanaf het moment dat de allergie vast gesteld wordt. Mijn ervaring is dat ze vragen om er rekening mee te houden zo goed als het kan en niet om iemand aansprakelijk te stellen.
Exact. Maar ik denk dat je je er als ouder dan ook van bewust moet zijn dat hoe wijder de kring is waar je die consideratie van vraagt, des te groter ook de mogelijkheid dat er ofwel mensen zijn die er niet in meegaan (om welke reden dan ook), ofwel mensen die goede intenties hebben, maar gewoon een fout maken.
Je eigen gezin, je eigen directe familie, dat gaat nog wel. Maar dan school. De sportclub. De hobbyclub. De BSO. Enz. Allemaal grote groepen mensen die er echt niet op uit zullen zijn expres iets te doen waar jouw kind last van heeft, maar waar altijd een paar kinderen tussen kan zitten die af en toe niet nadenken, of die er niet van afweten, of die het gewoonweg niks kan schelen. Kinderen die misschien zélf de nodige troubles hebben, en die denken "Hé, niemand houdt rekening met MIJ, waarom moet IK dan wel rekening met een ander houden?" Je weet het niet. En als jouw kind dan een allergie heeft die inhoudt dat het zelfs al zwaar ziek wordt van een stukje chocolade wat 20 meter verderop wordt genuttigd, dan lijkt het mij bijzonder moeilijk dat allemaal onder controle te houden.
De ouders van een kind met allergie zijn zich er zeer bewust van dat het elk moment mis kan gaan. Daar leven ze mee vanaf het moment dat de allergie vast gesteld wordt. Mijn ervaring is dat ze vragen om er rekening mee te houden zo goed als het kan en niet om iemand aansprakelijk te stellen.
Exact. Maar ik denk dat je je er als ouder dan ook van bewust moet zijn dat hoe wijder de kring is waar je die consideratie van vraagt, des te groter ook de mogelijkheid dat er ofwel mensen zijn die er niet in meegaan (om welke reden dan ook), ofwel mensen die goede intenties hebben, maar gewoon een fout maken.
Je eigen gezin, je eigen directe familie, dat gaat nog wel. Maar dan school. De sportclub. De hobbyclub. De BSO. Enz. Allemaal grote groepen mensen die er echt niet op uit zullen zijn expres iets te doen waar jouw kind last van heeft, maar waar altijd een paar kinderen tussen kan zitten die af en toe niet nadenken, of die er niet van afweten, of die het gewoonweg niks kan schelen. Kinderen die misschien zélf de nodige troubles hebben, en die denken "Hé, niemand houdt rekening met MIJ, waarom moet IK dan wel rekening met een ander houden?" Je weet het niet. En als jouw kind dan een allergie heeft die inhoudt dat het zelfs al zwaar ziek wordt van een stukje chocolade wat 20 meter verderop wordt genuttigd, dan lijkt het mij bijzonder moeilijk dat allemaal onder controle te houden.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 22:27
Ah, daar komt de afgunst weer om de hoek kijken.
Ik ken geen enkele ouder met een zwaar allergisch kind die zelfs maar de illusie heeft dat alles onder controle te houden is. Wat ik wel uit ervaring weet, is dat de 4 leerlingen op mijn zoons school - 2 ervan ook op dezelfde BSO - net als ieder ander kind gewoon vrij en onbevangen deelnemen aan het schoolse leven, omdat hun school en BSO - ondanks dat vooral de school echt niet uitzonderlijk te noemen is - gewoon een prima te handhaven allergieprotocol hanteren. Een protocol waar ik in ieder geval nog nooit een andere reactie dan "jeetje, wat vervelend! wat mag hij dan wel?" op gekregen heb en waar voor zover ik weet geen enkele ouder ooit bezwaar tegen heeft gemaakt, zich achtergesteld door heeft gevoeld of zich er onheus door bejegend heeft gevoeld. En waarvan de kinderen gewoon niet beter weten dan dat het zo is.
Wellicht is dat het verschil tussen mensen die zelf kinderen hebben en/of gewoon voor hun eigen kinderen mogen en kunnen zorgen, en mensen die ze niet hebben / dat niet mogen.
Ik ken geen enkele ouder met een zwaar allergisch kind die zelfs maar de illusie heeft dat alles onder controle te houden is. Wat ik wel uit ervaring weet, is dat de 4 leerlingen op mijn zoons school - 2 ervan ook op dezelfde BSO - net als ieder ander kind gewoon vrij en onbevangen deelnemen aan het schoolse leven, omdat hun school en BSO - ondanks dat vooral de school echt niet uitzonderlijk te noemen is - gewoon een prima te handhaven allergieprotocol hanteren. Een protocol waar ik in ieder geval nog nooit een andere reactie dan "jeetje, wat vervelend! wat mag hij dan wel?" op gekregen heb en waar voor zover ik weet geen enkele ouder ooit bezwaar tegen heeft gemaakt, zich achtergesteld door heeft gevoeld of zich er onheus door bejegend heeft gevoeld. En waarvan de kinderen gewoon niet beter weten dan dat het zo is.
Wellicht is dat het verschil tussen mensen die zelf kinderen hebben en/of gewoon voor hun eigen kinderen mogen en kunnen zorgen, en mensen die ze niet hebben / dat niet mogen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 22:51
Natuurlijk zegt je gezonde verstand dat dit verbod gerechtvaardigd is en dat het niet meer dan normaal is dat er rekening wordt gehouden met het allergische kind. En toch wringt er iets. Namelijk dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn en dat van je kind nooit bij anderen moet neerleggen maar altijd in eigen hand moet houden om de simpele reden dat niemand er zoveel belang bij heeft als jij of je kind. En dat gegeven zorgt ervoor dat er een reële kans is dat het een keer misgaat. Wil je als ouder dat risico lopen? Ik weet het antwoord wel.
dinsdag 2 februari 2016 om 23:00
quote:fashionvictim schreef op 02 februari 2016 @ 22:27:
Ah, daar komt de afgunst weer om de hoek kijken.
Ik ken geen enkele ouder met een zwaar allergisch kind die zelfs maar de illusie heeft dat alles onder controle te houden is. Wat ik wel uit ervaring weet, is dat de 4 leerlingen op mijn zoons school - 2 ervan ook op dezelfde BSO - net als ieder ander kind gewoon vrij en onbevangen deelnemen aan het schoolse leven, omdat hun school en BSO - ondanks dat vooral de school echt niet uitzonderlijk te noemen is - gewoon een prima te handhaven allergieprotocol hanteren. Een protocol waar ik in ieder geval nog nooit een andere reactie dan "jeetje, wat vervelend! wat mag hij dan wel?" op gekregen heb en waar voor zover ik weet geen enkele ouder ooit bezwaar tegen heeft gemaakt, zich achtergesteld door heeft gevoeld of zich er onheus door bejegend heeft gevoeld. En waarvan de kinderen gewoon niet beter weten dan dat het zo is.
Wellicht is dat het verschil tussen mensen die zelf kinderen hebben en/of gewoon voor hun eigen kinderen mogen en kunnen zorgen, en mensen die ze niet hebben / dat niet mogen.
Jij zit zo vastgewrongen in je eigen perceptie en vooral zo antagonistisch tegen een andere perceptie, dat je dingen uit zijn verband trekt.
Kinderen blijven kinderen. Meer en minder heb ik niet gezegd. En in hoe meer groepen verschillende kinderen jóuw allergische kind verkeert, des te groter de mogelijkheid dat er een kind de fout in gaat. En toch chocolade heeft of eet. Niet opzettelijk. Niet omdat het jouw kind pijn wil doen. Niet omdat het persé ongehoorzaam is. Maar gewoon omdat het een kind is, dat lang niet overal de complete gevolgen van kan overzien en dus een foute beoordeling kan maken. Meer niet.
Ah, daar komt de afgunst weer om de hoek kijken.
Ik ken geen enkele ouder met een zwaar allergisch kind die zelfs maar de illusie heeft dat alles onder controle te houden is. Wat ik wel uit ervaring weet, is dat de 4 leerlingen op mijn zoons school - 2 ervan ook op dezelfde BSO - net als ieder ander kind gewoon vrij en onbevangen deelnemen aan het schoolse leven, omdat hun school en BSO - ondanks dat vooral de school echt niet uitzonderlijk te noemen is - gewoon een prima te handhaven allergieprotocol hanteren. Een protocol waar ik in ieder geval nog nooit een andere reactie dan "jeetje, wat vervelend! wat mag hij dan wel?" op gekregen heb en waar voor zover ik weet geen enkele ouder ooit bezwaar tegen heeft gemaakt, zich achtergesteld door heeft gevoeld of zich er onheus door bejegend heeft gevoeld. En waarvan de kinderen gewoon niet beter weten dan dat het zo is.
Wellicht is dat het verschil tussen mensen die zelf kinderen hebben en/of gewoon voor hun eigen kinderen mogen en kunnen zorgen, en mensen die ze niet hebben / dat niet mogen.
Jij zit zo vastgewrongen in je eigen perceptie en vooral zo antagonistisch tegen een andere perceptie, dat je dingen uit zijn verband trekt.
Kinderen blijven kinderen. Meer en minder heb ik niet gezegd. En in hoe meer groepen verschillende kinderen jóuw allergische kind verkeert, des te groter de mogelijkheid dat er een kind de fout in gaat. En toch chocolade heeft of eet. Niet opzettelijk. Niet omdat het jouw kind pijn wil doen. Niet omdat het persé ongehoorzaam is. Maar gewoon omdat het een kind is, dat lang niet overal de complete gevolgen van kan overzien en dus een foute beoordeling kan maken. Meer niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 februari 2016 om 23:03
quote:Sammybaby schreef op 02 februari 2016 @ 22:51:
Natuurlijk zegt je gezonde verstand dat dit verbod gerechtvaardigd is en dat het niet meer dan normaal is dat er rekening wordt gehouden met het allergische kind. En toch wringt er iets. Namelijk dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn en dat van je kind nooit bij anderen moet neerleggen maar altijd in eigen hand moet houden om de simpele reden dat niemand er zoveel belang bij heeft als jij of je kind. En dat gegeven zorgt ervoor dat er een reële kans is dat het een keer misgaat. Wil je als ouder dat risico lopen? Ik weet het antwoord wel.
Zucht. Wat denk je / jullie nou, dat het een kwestie van een verbod op school is en dat je dan zelf als ouder/kind niks meer doet? Natuurlijk niet, ik heb het niet voor niks over een protocol, dat wil namelijk zeggen dat het verbod voor anderen onderdeel is van een groter geheel aan maatregelen die gelden voor zowel het allergische kind zelf, de ouders van dat kind, de leerkrachten/ BSO medewerkers van dat kind, de klasgenoten van het kind, de eventuele trainers / begeleiders van het kind. En natuurlijk ligt het zwaartepunt daarvan bij de ouders en het kind zelf. Maar hee, het is wel zo handig als een leerkracht waar je kind nu eenmaal vanwege de leerplicht 5 dagen per week naar toe MOET, ook weet hoe hij/zij een epipen moet hanteren. Of überhaupt weet hoe hij/zij een allergische reactie kan herkennen.
En daar is dus dat protocol voor, dat meestal in samenspraak met de behandelend allergoloog of kinderarts wordt vormgegeven, afhankelijk van de aard en ernst van de allergie.
Natuurlijk zegt je gezonde verstand dat dit verbod gerechtvaardigd is en dat het niet meer dan normaal is dat er rekening wordt gehouden met het allergische kind. En toch wringt er iets. Namelijk dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn en dat van je kind nooit bij anderen moet neerleggen maar altijd in eigen hand moet houden om de simpele reden dat niemand er zoveel belang bij heeft als jij of je kind. En dat gegeven zorgt ervoor dat er een reële kans is dat het een keer misgaat. Wil je als ouder dat risico lopen? Ik weet het antwoord wel.
Zucht. Wat denk je / jullie nou, dat het een kwestie van een verbod op school is en dat je dan zelf als ouder/kind niks meer doet? Natuurlijk niet, ik heb het niet voor niks over een protocol, dat wil namelijk zeggen dat het verbod voor anderen onderdeel is van een groter geheel aan maatregelen die gelden voor zowel het allergische kind zelf, de ouders van dat kind, de leerkrachten/ BSO medewerkers van dat kind, de klasgenoten van het kind, de eventuele trainers / begeleiders van het kind. En natuurlijk ligt het zwaartepunt daarvan bij de ouders en het kind zelf. Maar hee, het is wel zo handig als een leerkracht waar je kind nu eenmaal vanwege de leerplicht 5 dagen per week naar toe MOET, ook weet hoe hij/zij een epipen moet hanteren. Of überhaupt weet hoe hij/zij een allergische reactie kan herkennen.
En daar is dus dat protocol voor, dat meestal in samenspraak met de behandelend allergoloog of kinderarts wordt vormgegeven, afhankelijk van de aard en ernst van de allergie.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 23:07
quote:pejeka schreef op 02 februari 2016 @ 23:00:
[...]
Jij zit zo vastgewrongen in je eigen perceptie en vooral zo antagonistisch tegen een andere perceptie, dat je dingen uit zijn verband trekt.
Ik vind het inderdaad nogal dom geleuter van mensen die duidelijk geen idee hebben wat een allergie eigenlijk precies inhoudt, welke maatregelen je daarbij treft, hoe een allergieprotocol eruit ziet en in jouw geval zelfs hoe een school werkt en wat 11-jarigen op een school wel of niet mogen of doen.
[...]
Jij zit zo vastgewrongen in je eigen perceptie en vooral zo antagonistisch tegen een andere perceptie, dat je dingen uit zijn verband trekt.
Ik vind het inderdaad nogal dom geleuter van mensen die duidelijk geen idee hebben wat een allergie eigenlijk precies inhoudt, welke maatregelen je daarbij treft, hoe een allergieprotocol eruit ziet en in jouw geval zelfs hoe een school werkt en wat 11-jarigen op een school wel of niet mogen of doen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 2 februari 2016 om 23:09
quote:fashionvictim schreef op 02 februari 2016 @ 23:07:
[...]
Ik vind het inderdaad nogal dom geleuter van mensen die duidelijk geen idee hebben wat een allergie eigenlijk precies inhoudt, welke maatregelen je daarbij treft, hoe een allergieprotocol eruit ziet en in jouw geval zelfs hoe een school werkt en wat 11-jarigen op een school wel of niet mogen of doen.Ik vind het nogal dom om te veronderstellen dat 11-jarigen, ook als ze voorgelicht zijn, altijd voorbeeldige gehoorzame engeltjes zijn die nooit de fout in gaan.
[...]
Ik vind het inderdaad nogal dom geleuter van mensen die duidelijk geen idee hebben wat een allergie eigenlijk precies inhoudt, welke maatregelen je daarbij treft, hoe een allergieprotocol eruit ziet en in jouw geval zelfs hoe een school werkt en wat 11-jarigen op een school wel of niet mogen of doen.Ik vind het nogal dom om te veronderstellen dat 11-jarigen, ook als ze voorgelicht zijn, altijd voorbeeldige gehoorzame engeltjes zijn die nooit de fout in gaan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
