Actueel
alle pijlers
Onbeschofte klanten!
donderdag 25 januari 2007 om 12:48
Blijkbaar speelt dit toch erg onder mede-forummers, lees maar eens mee met het topic "Onbeschoft winkelpersoneel", maar een 'eigenste' topic openen durft men kennelijk niet...
Ik zou zeggen spuug HIER je gal over onbeschofte klanten! :P :D
Laat ons klanten weten hoe wij wél om moeten gaan met personeel in de dienstverlenende sector!
Kom maar, kom maar, kom maar... ;)
Ik zou zeggen spuug HIER je gal over onbeschofte klanten! :P :D
Laat ons klanten weten hoe wij wél om moeten gaan met personeel in de dienstverlenende sector!
Kom maar, kom maar, kom maar... ;)
dinsdag 12 juni 2007 om 22:30
Klant is geen koning, klant is mens. En mensen die in een winkel werken zijn dat ook. Dus als je elkaar nu zo behandeld, als mens, loopt het een stuk soepeler.
'Klant is koning' lijkt bij veel winkelpersoneel bij voorbaat al de stekels op te zetten. 'Ik laat me
niet koningen!' en dan worden ze al assertief nog voor er een impertinente vraag is gesteld. 'Klant is koning' is een regel die in gaat als een klant lastig wordt. Dan hoor jij als personeel dus de wijste te zijn. Wat niet wil zeggen dat je je hoeft uit te laten schelden, beledigen, discrimineren etc. Maar zelfs daar zijn beleefde manieren voor om het op te lossen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 12 juni 2007 om 22:53
Mag ik een leuke casus inbrengen waar ik deze week getuige van was? Ben erg benieuwd wat winkelpersoneel en klanten hiervan vinden:
Een vrouw meldt zich bij een personeelslid in een groot filiaal van Scapino. "Juffrouw, mijn kind heeft een ongelukje gehad (lees in broek geplast)."
Juffrouw kijkt heel vies en denkt na. Roept een collega, om een emmer sop te gaan halen en zegt tegen klant: " Zou u het zelf even op willen dweilen?" "Tuurlijk, zegt klant, als jij zo bang bent voor een kinderplasje doe ik het wel even zelf hoor."
Klant gaat schoenen passen met uk, in afwachting van de dweil. Collega komt na een poosje met emmer sop en mop. Juffrouw kijkt naar klant. Klant komt terug, pakt de mop, sopt hem in de emmer en dweilt met 2 streken het plasje op. Zet mop weer in de emmer. Collega verlaat met emmer en mop het toneel.
Juffrouw kijkt tevreden. Klant is enigszins gepikeerd. Loopt naar de kassa en betaalt de uitgezochte schoenen.
Wat vinden we hiervan?
Een vrouw meldt zich bij een personeelslid in een groot filiaal van Scapino. "Juffrouw, mijn kind heeft een ongelukje gehad (lees in broek geplast)."
Juffrouw kijkt heel vies en denkt na. Roept een collega, om een emmer sop te gaan halen en zegt tegen klant: " Zou u het zelf even op willen dweilen?" "Tuurlijk, zegt klant, als jij zo bang bent voor een kinderplasje doe ik het wel even zelf hoor."
Klant gaat schoenen passen met uk, in afwachting van de dweil. Collega komt na een poosje met emmer sop en mop. Juffrouw kijkt naar klant. Klant komt terug, pakt de mop, sopt hem in de emmer en dweilt met 2 streken het plasje op. Zet mop weer in de emmer. Collega verlaat met emmer en mop het toneel.
Juffrouw kijkt tevreden. Klant is enigszins gepikeerd. Loopt naar de kassa en betaalt de uitgezochte schoenen.
Wat vinden we hiervan?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 13 juni 2007 om 08:04
Ik denk dat daar mijn klantvriendelijkheid stopt Poez. Ik ben juist uit de zorg gegaan om niet meer dat soort viezigheid te hoeven opruimen
Ik haal een soppie, ik geef dat kind wat lekkers, pak een droge luier uit de winkel en ik blijf vriendelijk en leef mee maar ik ga niet de plas van andermans kind opruimen.
(ervan uitgaande dat ik nog in een winkel zou werken he)
Ik haal een soppie, ik geef dat kind wat lekkers, pak een droge luier uit de winkel en ik blijf vriendelijk en leef mee maar ik ga niet de plas van andermans kind opruimen.
(ervan uitgaande dat ik nog in een winkel zou werken he)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 13 juni 2007 om 08:14
Poez, lijkt me logisch dat je als moeder aanbiedt om het zelf op te ruimen. Gepikeerd kijken vind ik dus een overtrokken reactie.
Zelf hadden we het een paar maanden geleden aan de hand. Zoon (8) wordt out of the blue ziek in de Jumbo. Dirty details zal ik je besparen. Maar op zo'n moment haal ik even een personeelslid en vraag om iets waarmee ik het kan opruimen. In mijn geval hebben we de klus even snel met z'n tweetjes geklaard, terwijl grote zus met zoon naar buiten is gegaan.
Een plas of wat ook wat door je kind op de grond komt ruim je normaal gesproken toch zelf op?! Dat is tenminste wel wat ik geleerd heb en dus als normaal zie. Het winkelpersoneel is er voor je gemak bij het winkelen, maar eigenlijk ben je wel bij hen te gast.
Zelf hadden we het een paar maanden geleden aan de hand. Zoon (8) wordt out of the blue ziek in de Jumbo. Dirty details zal ik je besparen. Maar op zo'n moment haal ik even een personeelslid en vraag om iets waarmee ik het kan opruimen. In mijn geval hebben we de klus even snel met z'n tweetjes geklaard, terwijl grote zus met zoon naar buiten is gegaan.
Een plas of wat ook wat door je kind op de grond komt ruim je normaal gesproken toch zelf op?! Dat is tenminste wel wat ik geleerd heb en dus als normaal zie. Het winkelpersoneel is er voor je gemak bij het winkelen, maar eigenlijk ben je wel bij hen te gast.
woensdag 13 juni 2007 om 11:07
Lijkt me niet meer dan normaal. Waarom zou de klant niet de plas van haar eigen kind op hoeven ruimen...is ze zelf bang voor een kinderplasje. Haar kind, haar verantwoordelijkheid, zij gaat dus dweilen. Ongelukjes gebeuren, maar dat betekend niet dat anderen dat op moeten gaan ruimen. Ik herhaal: Háár kind, niet die van het winkelpersoneel.
woensdag 13 juni 2007 om 12:15
Oh ik bedien ze ook zeker, zover dat van toepassing is. In al hun zaken die ze bij ons regelen en zelfs nog wat stapjes meer wil ik ze helpen en meedenken. Wat ik echter niet ga doen is hun belastingpapieren invullen, een belletje naar hun stomerij plegen, hun tas ontdoen van bonnetjes, een mailtje voor ze versturen naar oma, naar hun baas bellen om te vragen waarom hun salaris niet is gestort, bedenken wat zij die avond moeten eten, alvast de winkel bellen voor de openingstijden en een booschappenlijstje noteren.
En dit zijn maar enkele voorbeelden van de verzoeken die ik krijg van mensen. Voor de duidelijkheid, ik werk niet in een verzorgingstehuis.
woensdag 13 juni 2007 om 12:40
Natuurlijk biedt je als moeder altijd aan zelf de rotsooi van je kind op te ruimen. Het ging mij meer om de hele setting en de manier waarop het aan moeder werd gevraagd. Je geneert je al genoeg als het gebeurd lijkt me. Is het nu zoveel moeite, om als je toch die emmer sop al hebt gepakt, dat plasje even op te dweilen met 2 halen? Ik zou het echt niet vreemd hebben gevonden als ze zelf even dat zwiep-zwiep hadden gedaan, in plaats van demonstratief de mop aan moeder te overhandigen, die doet de twee vegen, en die meiden die daar met z'n tweeen bij staan te kijken. Vond het uiterst genant en kan me voorstellen dat die moeder gepikeerd was over de manier van doen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 13 juni 2007 om 15:55
In dit geval had ik het logischer gevonden als de collega dit even had opgedweild. Maar als ouder zou ik het zelf wel aangeboden hebben.
Laatst hadden wij een bruiloft. Mijn jongste dochter had zich te goed gedaan aan soesjes, chips, snoep en ook nog een paar slokken champagne.
Dit alles kwam er in omgekeerde volgorde weer uit.
Het is dan inderdaad al genant genoeg, ik stond daar met een huilende en vooral stinkende dochter en was dat het personeel mij bijna verbood om het op te ruimen.
Nadat ik naar huis was gereden en mijn dochter gedoucht en omgekleed had ben ik terug gegaan. Toen zei het personeel tegen mijn dochter: " we zijn blij dat je weer terug bent hoor, we maakten ons wel een beetje zorgen."
Kijk, zo kan het ook
Laatst hadden wij een bruiloft. Mijn jongste dochter had zich te goed gedaan aan soesjes, chips, snoep en ook nog een paar slokken champagne.
Dit alles kwam er in omgekeerde volgorde weer uit.
Het is dan inderdaad al genant genoeg, ik stond daar met een huilende en vooral stinkende dochter en was dat het personeel mij bijna verbood om het op te ruimen.
Nadat ik naar huis was gereden en mijn dochter gedoucht en omgekleed had ben ik terug gegaan. Toen zei het personeel tegen mijn dochter: " we zijn blij dat je weer terug bent hoor, we maakten ons wel een beetje zorgen."
Kijk, zo kan het ook
donderdag 14 juni 2007 om 09:51
Dit doet me denken aan een voorval van al weer een aantal jaren terug. Ik werkte toen nog in een winkel op zaterdag.
Er kwam een klant in de winkel met een hondje, de klant kocht wat spullen en in de tijd dat ze betaalde deed haar hond zijn behoefte op de grond recht voor de kassa.
Ik wees die mevrouw daar nog op, maar ze hoorde niets en liep door. De dame in kwestie leek lichtelijk gehandicapt, misschien hoorde ze niet goed of was er iets anders.
Maar wie mag dan de drol opruimen? Het winkelpersoneel! En dat vind ik toch niet echt de taak van iemand die in een winkel werkt.
Een plasje opdweilen daar heb ik nog niet zo veel moeite mee, zeker niet nu ik zelf moeder ben. Een drol, dat gaat ook nog wel. Maar als een kind heeft overgegeven, dan heb ik er moeite mee om het op te ruimen. Van mijn eigen kinderen vind ik dat al vervelend, laat staan van een vreemd kind. Als moeder zou ik ook altijd aanbieden om het zelf op te ruimen, dat vind ik niet meer dan normaal.
Er kwam een klant in de winkel met een hondje, de klant kocht wat spullen en in de tijd dat ze betaalde deed haar hond zijn behoefte op de grond recht voor de kassa.
Ik wees die mevrouw daar nog op, maar ze hoorde niets en liep door. De dame in kwestie leek lichtelijk gehandicapt, misschien hoorde ze niet goed of was er iets anders.
Maar wie mag dan de drol opruimen? Het winkelpersoneel! En dat vind ik toch niet echt de taak van iemand die in een winkel werkt.
Een plasje opdweilen daar heb ik nog niet zo veel moeite mee, zeker niet nu ik zelf moeder ben. Een drol, dat gaat ook nog wel. Maar als een kind heeft overgegeven, dan heb ik er moeite mee om het op te ruimen. Van mijn eigen kinderen vind ik dat al vervelend, laat staan van een vreemd kind. Als moeder zou ik ook altijd aanbieden om het zelf op te ruimen, dat vind ik niet meer dan normaal.
donderdag 14 juni 2007 om 14:39
sorry, hier zucht ik idd van
nee nee nee, je moet tegen elke klant vriendelijk zijn.
of ze nou in een PC hoofd tractor rijden of ik een ouwe kadet.
en ik zal je eerlijk bekennen, ik heb liever te doen met Aldi mensen dan met PC hoofd mensen.
dat gaat niet in alle gevallen op! (voor ik daar weer op aangesproken wordt)
mensen vragen gewoon soms ontzettend veel.
en dat mag, maar hou het wel in het redelijke.
het feit dat ik bij een benz.station werk houdt niet in dat ik de weg weet tot in belgie of dat ik elke lamp van wat dan ook welke auto kan vervangen.
vraag dingen die in mijn macht liggen en ik doe ze.
voor zover mogelijk, want als ik alleen sta zijn mijn mogelijkheden erg beperkt.
net als de kassadame met het plassende kind.
nee, natuurlijk kan ze niet zelf een emmer sop halen, want wie let er dan op de kassa?
zo, en nu ga ik even kijken of ik nog een paar klantjes kan pesten ;)
donderdag 14 juni 2007 om 16:45
donderdag 14 juni 2007 om 17:19
vrijdag 15 juni 2007 om 17:44
Ik had vandaag een klant die wel zó gruwelijk onbeschoft was dat hij er eigenlijk een prijs voor zou moeten krijgen (een bad gevuld met pek en veren ofzo waar hij doorheen mag rollen).
Ik werk in een supermarkt en zit ook geregeld achter de kassa. Deze man is altijd al irritant aanwezig, moet laten merken dat ie er is op een niet leuke manier. Steeds naar de bekende weg vragen enz. Laatst kwam ik kassa bij draaien en terwijl de mensen vanuit een andere rij op een normaal tempo naar mijn kassa wilde komen sjeesje hij vanaf de winkelvloer vlug vlug naar mijn kassa om maar de eerste te zijn en de andere de pas af te snijden.
Maar goed, vandaag sloeg alles. Lees en huiver.
Bij ons zijn de kassa doorgangen net te krap om er met twee winkelwagens door te gaan. Heel irritant, maar het lost zich altijd heel goed op omdat de ene klant vraagt of ze er even door mag en de andere klant dan even haar kar een meter naar voor zet, zodat de eerste klant kan passeren, probleem opgelost. Dat gebeurt tien keer op een dag en ik heb nog nooit meegemaakt dat daar problemen door ontstaan.
Nou was er een jonge vrouw met haar zoontje aan mijn kassa, zij zit in een scoot mobiel. Mijn collega tegenover mij was een klant aan het helpen die zijn kar al het hoekje om had staan, ik hoop dat het te volgen is, en daarna stond het irritante oude mannetje, dus bij mijn collega in de rij.
De mevrouw met de scoot mobiel was inmiddels aan de beurt maar kon er niet door omdat die gang te smal is. Ze aarzelde even, en vroeg toen beleefd aan de oude man: "Mijnheer, zou u even met uw kar een stukje vooruit kunnen, zodat ik erlangs kan?"
"Nee" beet de man haar toe.
Ik was in shock... In eerste instantie dacht ik dat hij misschien niet begreep wat de bedoeling was, dus ik vroeg hem: "Mijnheer, als u uw kar even door wilt rijden dan kan deze mevrouw passeren om in te laden, daarna kunt u uw kar terug rijden, het is hier te smal voor die mevrouw om te passeren."
"Ze moet maar wachten." Beet de oude man ons toe, en bleef stug staan. Ongelooflijk, ik wist niet wat me overkwam. Mijn collega keek me ontstelt aan en ik riep: "Nou... dit vind ik niet normaal."
Maar ja, verder kan ik slecht een discussie met die man aangaan... bovendien, ik was echt helemaal in shock, zoiets verwacht je niet! Ik kan ook gewoon geen enkele reden bedenken waarom die man het nodig vond om een gehandicapte vrouw zo te negeren.
Ze had een grote sporttas bij om in te laden en ik zei dat als ze me haar tas gaf, dat ik het wel voor haar inlaadde.
Dus zo gezegd zo gedaan. Toen ze er eindelijk doorkon en afrekende zat ik van kwaaiigheid en machteloosheid te shaken, en zei:"Ik kan gewoon wel janken." Toen ze dat ik dat niet moest doen, dat het dat niet waard was, maar haar ogen waren inmiddels ook helemaal waterig. Tsja, je zult het ook maar meemaken. Ik was de rest van de dag best van slag, trek me zulke dingen dan toch wel aan. En ik ben in staat om de volgende keer als het oude lulletje me weer aanspreekt om naar de bekende weg te vragen hem gewoon straal te negeren en weg te lopen. Maar dat is natuurlijk ook weer niet zoals het moet, hij blijft klant tenslotte. Wat vinden jullie hiervan?
Ik werk in een supermarkt en zit ook geregeld achter de kassa. Deze man is altijd al irritant aanwezig, moet laten merken dat ie er is op een niet leuke manier. Steeds naar de bekende weg vragen enz. Laatst kwam ik kassa bij draaien en terwijl de mensen vanuit een andere rij op een normaal tempo naar mijn kassa wilde komen sjeesje hij vanaf de winkelvloer vlug vlug naar mijn kassa om maar de eerste te zijn en de andere de pas af te snijden.
Maar goed, vandaag sloeg alles. Lees en huiver.
Bij ons zijn de kassa doorgangen net te krap om er met twee winkelwagens door te gaan. Heel irritant, maar het lost zich altijd heel goed op omdat de ene klant vraagt of ze er even door mag en de andere klant dan even haar kar een meter naar voor zet, zodat de eerste klant kan passeren, probleem opgelost. Dat gebeurt tien keer op een dag en ik heb nog nooit meegemaakt dat daar problemen door ontstaan.
Nou was er een jonge vrouw met haar zoontje aan mijn kassa, zij zit in een scoot mobiel. Mijn collega tegenover mij was een klant aan het helpen die zijn kar al het hoekje om had staan, ik hoop dat het te volgen is, en daarna stond het irritante oude mannetje, dus bij mijn collega in de rij.
De mevrouw met de scoot mobiel was inmiddels aan de beurt maar kon er niet door omdat die gang te smal is. Ze aarzelde even, en vroeg toen beleefd aan de oude man: "Mijnheer, zou u even met uw kar een stukje vooruit kunnen, zodat ik erlangs kan?"
"Nee" beet de man haar toe.
Ik was in shock... In eerste instantie dacht ik dat hij misschien niet begreep wat de bedoeling was, dus ik vroeg hem: "Mijnheer, als u uw kar even door wilt rijden dan kan deze mevrouw passeren om in te laden, daarna kunt u uw kar terug rijden, het is hier te smal voor die mevrouw om te passeren."
"Ze moet maar wachten." Beet de oude man ons toe, en bleef stug staan. Ongelooflijk, ik wist niet wat me overkwam. Mijn collega keek me ontstelt aan en ik riep: "Nou... dit vind ik niet normaal."
Maar ja, verder kan ik slecht een discussie met die man aangaan... bovendien, ik was echt helemaal in shock, zoiets verwacht je niet! Ik kan ook gewoon geen enkele reden bedenken waarom die man het nodig vond om een gehandicapte vrouw zo te negeren.
Ze had een grote sporttas bij om in te laden en ik zei dat als ze me haar tas gaf, dat ik het wel voor haar inlaadde.
Dus zo gezegd zo gedaan. Toen ze er eindelijk doorkon en afrekende zat ik van kwaaiigheid en machteloosheid te shaken, en zei:"Ik kan gewoon wel janken." Toen ze dat ik dat niet moest doen, dat het dat niet waard was, maar haar ogen waren inmiddels ook helemaal waterig. Tsja, je zult het ook maar meemaken. Ik was de rest van de dag best van slag, trek me zulke dingen dan toch wel aan. En ik ben in staat om de volgende keer als het oude lulletje me weer aanspreekt om naar de bekende weg te vragen hem gewoon straal te negeren en weg te lopen. Maar dat is natuurlijk ook weer niet zoals het moet, hij blijft klant tenslotte. Wat vinden jullie hiervan?
vrijdag 15 juni 2007 om 17:51
Nou, hij heeft zijn "recht" op vriendelijkheid wel verspeelt dacht ik zo. Ik zou hem wel gewoon te woord staan en zijn vragen beantwoorden, maar dan zonder beleefdheden als alstublieft, dankuwel, en meneer. Negeren zou ik niet doen. Het is wel een klant en daar "vreet" je van. (Zeg ik ook altijd tegen mijn medewerkers, zolang die vervelende klant indirect jouw loon betaald ben jij de winnaar, maar laat de kontkruiperij maar achterwege bij zo'n figuur)
vrijdag 15 juni 2007 om 21:15