Actueel
alle pijlers
Ouders bang voor klasgenootjes met Aids.
woensdag 24 maart 2010 om 08:32
Iets meer dan 1 op de 3 ouders heeft liever geen kind met hiv in de klas van zijn of haar kind. En zelfs meer dan 10% van de docenten heeft liever geen collega met hiv. De nieuwste resultaten van een onderzoek dat TNS-NIPO uitvoerde in opdracht van het Aids Fonds geven aan dat er nog veel te winnen valt in de strijd tegen hiv en aids…
In de normale dagelijkse omgang is het risico op een hiv-infectie namelijk uitgesloten, stellen het Aids Fonds en de Hiv Vereniging Nederland. De angst dat kinderen geïnfecteerd worden door een medeleerling of een docent is dus niet nodig.
Vandaag gaat de nieuwe Aidsfondscampagne ‘Sluit hiv uit, niet de mensen met hiv’ van start. De 15-jarige seropositieve Brenda overhandigde gisteren de gids ‘Positief leert’ aan ex-minister van Onderwijs Ronald Plasterk. Zij heeft al sinds haar geboorte hiv en is daar ook altijd open en eerlijk over geweest.
Zo hoort het ook, vind ik. Hoe kun je allerlei misverstanden op het gebied van hiv uit de wereld helpen als je er niet open over praat met elkaar? Dat er nog veel misverstanden zijn, blijkt wel uit het onderzoek.
Zo denkt 1 op de 7 onderwijsmedewerkers en 1 op de 5 ouders dat een kind risico loopt op besmetting als het stoeit of wilde spelletjes speelt met een klasgenoot met hiv.
De meerderheid (86% van de ouders en 89% van de onderwijsmedewerkers) denkt dat er een risico op besmetting is wanneer ze in aanraking komen met het bloed van de klasgenoot met hiv. Infectie is echter alleen mogelijk bij intensief wond-op-wond contact, waarbij sprake is van veel bloedverlies.
Daarom vind ik het zo vreemd dat Atie van der Plas, hiv-consulente in het AMC in Amsterdam gisteren in dagblad Sp!ts zei dat zij kinderen vaak aanraadt om het maar niet te vertellen vanwege de schrijnende reacties. Ook de GGD adviseert terughoudend te zijn in het kenbaar maken van de ziekte.
Op zich begrijpelijk, maar het is ook een vorm van je kop n het zand steken. Je geeft kinderen daardoor de indruk dat ze inderdaad iets bij zich dragen waarvoor ze zich moeten schamen.
Uit privacyoverwegingen mag een school niet bekend maken of een kind of docent besmet is met het hiv-virus. Juist daarom zullen hiv-positieven zélf de stoute schoenen aan moeten trekken.
Als we de angst en het onbegrip rond hiv en aids uit de wereld willen helpen, zullen er toch openlijk met elkaar over moeten kunnen praten? Daarom petje af voor de seropositieve Brenda die voor de openheid heeft gekozen!
In de normale dagelijkse omgang is het risico op een hiv-infectie namelijk uitgesloten, stellen het Aids Fonds en de Hiv Vereniging Nederland. De angst dat kinderen geïnfecteerd worden door een medeleerling of een docent is dus niet nodig.
Vandaag gaat de nieuwe Aidsfondscampagne ‘Sluit hiv uit, niet de mensen met hiv’ van start. De 15-jarige seropositieve Brenda overhandigde gisteren de gids ‘Positief leert’ aan ex-minister van Onderwijs Ronald Plasterk. Zij heeft al sinds haar geboorte hiv en is daar ook altijd open en eerlijk over geweest.
Zo hoort het ook, vind ik. Hoe kun je allerlei misverstanden op het gebied van hiv uit de wereld helpen als je er niet open over praat met elkaar? Dat er nog veel misverstanden zijn, blijkt wel uit het onderzoek.
Zo denkt 1 op de 7 onderwijsmedewerkers en 1 op de 5 ouders dat een kind risico loopt op besmetting als het stoeit of wilde spelletjes speelt met een klasgenoot met hiv.
De meerderheid (86% van de ouders en 89% van de onderwijsmedewerkers) denkt dat er een risico op besmetting is wanneer ze in aanraking komen met het bloed van de klasgenoot met hiv. Infectie is echter alleen mogelijk bij intensief wond-op-wond contact, waarbij sprake is van veel bloedverlies.
Daarom vind ik het zo vreemd dat Atie van der Plas, hiv-consulente in het AMC in Amsterdam gisteren in dagblad Sp!ts zei dat zij kinderen vaak aanraadt om het maar niet te vertellen vanwege de schrijnende reacties. Ook de GGD adviseert terughoudend te zijn in het kenbaar maken van de ziekte.
Op zich begrijpelijk, maar het is ook een vorm van je kop n het zand steken. Je geeft kinderen daardoor de indruk dat ze inderdaad iets bij zich dragen waarvoor ze zich moeten schamen.
Uit privacyoverwegingen mag een school niet bekend maken of een kind of docent besmet is met het hiv-virus. Juist daarom zullen hiv-positieven zélf de stoute schoenen aan moeten trekken.
Als we de angst en het onbegrip rond hiv en aids uit de wereld willen helpen, zullen er toch openlijk met elkaar over moeten kunnen praten? Daarom petje af voor de seropositieve Brenda die voor de openheid heeft gekozen!
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
woensdag 24 maart 2010 om 14:24
quote:anthro schreef op 24 maart 2010 @ 13:49:
[...]
Ja, ze denken dat je bij orale seks geen condoom hoeft te gebruiken en dat het veiliger is dan anale seks dus wordt er heel veel aan orale seks gedaan onder noord amerikaanse teenagers.
Maar het is dus niet veilig, het juist onveiliger als je het zonder condoom doet.Wat heeft het in hemelsnaam te maken met orale kanker
[...]
Ja, ze denken dat je bij orale seks geen condoom hoeft te gebruiken en dat het veiliger is dan anale seks dus wordt er heel veel aan orale seks gedaan onder noord amerikaanse teenagers.
Maar het is dus niet veilig, het juist onveiliger als je het zonder condoom doet.Wat heeft het in hemelsnaam te maken met orale kanker
woensdag 24 maart 2010 om 14:27
quote:zusenzo schreef op 24 maart 2010 @ 14:26:
Suus, onbeschermd orale sex kan orale kanker veroorzaken (palopuntjepuntje virus)
Maar wat dat met kinderen met HIV te maken heeft?Maar de overgrote meerderheid van kanker in mond en keelholte komt door -daar zijn ze weer- alcohol en roken.....
Suus, onbeschermd orale sex kan orale kanker veroorzaken (palopuntjepuntje virus)
Maar wat dat met kinderen met HIV te maken heeft?Maar de overgrote meerderheid van kanker in mond en keelholte komt door -daar zijn ze weer- alcohol en roken.....
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 24 maart 2010 om 15:10
quote:AlettaJacobs schreef op 24 maart 2010 @ 14:10:
En omdat er nog steeds mensen zijn die een kleine kans al kans teveel vinden, hun kinderen van het kind weghouden en erger nog, er misschien openlijk voor pleiten dat het HIV-besmette kind van school verwijderd zou moeten worden, zou ik het kind aanraden zijn mond te houden. Besmet zijn is al erg genoeg, daar hoeft geen heksenjacht bovenop. Maar goed, dat is mijn mening. Ik kies graag voor de minst dramatische weg
Als het je eigen kind is snap ik dat wel, voor je eigen leven wil je geen drama.
Voor het grote plaatje is het alleen niet zo geweldig, want zo blijft het zo'n taboe denk ik.
Schilderspalet, wat vind je van werken met een hiv-positieve collega?
En omdat er nog steeds mensen zijn die een kleine kans al kans teveel vinden, hun kinderen van het kind weghouden en erger nog, er misschien openlijk voor pleiten dat het HIV-besmette kind van school verwijderd zou moeten worden, zou ik het kind aanraden zijn mond te houden. Besmet zijn is al erg genoeg, daar hoeft geen heksenjacht bovenop. Maar goed, dat is mijn mening. Ik kies graag voor de minst dramatische weg
Als het je eigen kind is snap ik dat wel, voor je eigen leven wil je geen drama.
Voor het grote plaatje is het alleen niet zo geweldig, want zo blijft het zo'n taboe denk ik.
Schilderspalet, wat vind je van werken met een hiv-positieve collega?
woensdag 24 maart 2010 om 15:23
Je hebt als kind grotere kans de waterpokken / waterwratjes en andere besmettelijke narigheid op te lopen van een van je medeleerlingen dan Aids.
Kennelijk is er toch iets héél erg mis gegaan met de voorlichting die we hier al jaren over geven.
Kennelijk is er toch iets héél erg mis gegaan met de voorlichting die we hier al jaren over geven.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 maart 2010 om 16:10
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 maart 2010 @ 15:23:
Je hebt als kind grotere kans de waterpokken / waterwratjes en andere besmettelijke narigheid op te lopen van een van je medeleerlingen dan Aids.
Kennelijk is er toch iets héél erg mis gegaan met de voorlichting die we hier al jaren over geven.
Maar BGB dat kun je toch niet vergelijken? Natuurlijk zijn mijn kinderen al met de nodige virussen thuisgekomen van school en KDV. Dan zijn ze een paar dagen ziek, niks aan de hand. Dat is toch van een heel andere orde dan het risico op een ongeneeslijke/dodelijke ziekte? In dat geval wil ik er nl zeker zijn dat het risico nihil is.
Zelf zou ik overigens geen enkel probleem hebben om met een HIV-besmette collega te werken, of met HIV besmette vrienden te hebben. Het is meer de angst voor het onberekenbare/onverantwoordelijke/viespeukengedrag wat kinderen nu eenmaal eigen is.
Je hebt als kind grotere kans de waterpokken / waterwratjes en andere besmettelijke narigheid op te lopen van een van je medeleerlingen dan Aids.
Kennelijk is er toch iets héél erg mis gegaan met de voorlichting die we hier al jaren over geven.
Maar BGB dat kun je toch niet vergelijken? Natuurlijk zijn mijn kinderen al met de nodige virussen thuisgekomen van school en KDV. Dan zijn ze een paar dagen ziek, niks aan de hand. Dat is toch van een heel andere orde dan het risico op een ongeneeslijke/dodelijke ziekte? In dat geval wil ik er nl zeker zijn dat het risico nihil is.
Zelf zou ik overigens geen enkel probleem hebben om met een HIV-besmette collega te werken, of met HIV besmette vrienden te hebben. Het is meer de angst voor het onberekenbare/onverantwoordelijke/viespeukengedrag wat kinderen nu eenmaal eigen is.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 24 maart 2010 om 16:24
Kinderen lopen elke dag risico op doodgaan. En aan HIV ga je gelukkig niet meer dood.
Verder vind ik kinderen helemaal niet zo onbetrouwbaar en onverantwoordelijk als het op gezondheidszaken aankomt. Misschien moet die fase nog komen, mijn zoon is pas 6, maar wat mij juist opvalt is dat al zijn vriendjes en klasgenootjes vreselijk verantwoordelijk zijn als het op zijn pinda-allergie aankomt. De kinderen weten dat dat voor hem heel gevaarlijk is, en ik hoor met zeer grote regelmaat van verschillende moeders dat hun kinderen zelfs thuis commentaar hebben op de boodschappen voor het geval mijn zoon bij ze komt spelen. Of dat ze met traktaties zelf al aangeven "nee, dat kan niet, want dat mag fashzoon niet!"
Zeg voor de grap in zijn klas dat we zo lekker een broodje pindakaas gaan eten, en de hele klas zit "neeeeeeeeeeeeeee!" te gillen.
Dat vind ik juist altijd zo ontroerend, hoe zorgzaam ze naar elkaar toe zijn op zulke jonge leeftijd.
Volgens mij kun je kinderen dus heel goed basisregels omtrent hygiëne en gezondheid meegeven. Maar of dat in het geval van kinderen met HIV nodig is betwijfel ik zelfs. Het besmettingsgevaar is miniem, en ik vermoed dat de kinderen dan eerder rekening moeten houden met hun gedrag om dát kind niet zieker te maken, dan andersom.
Verder vind ik kinderen helemaal niet zo onbetrouwbaar en onverantwoordelijk als het op gezondheidszaken aankomt. Misschien moet die fase nog komen, mijn zoon is pas 6, maar wat mij juist opvalt is dat al zijn vriendjes en klasgenootjes vreselijk verantwoordelijk zijn als het op zijn pinda-allergie aankomt. De kinderen weten dat dat voor hem heel gevaarlijk is, en ik hoor met zeer grote regelmaat van verschillende moeders dat hun kinderen zelfs thuis commentaar hebben op de boodschappen voor het geval mijn zoon bij ze komt spelen. Of dat ze met traktaties zelf al aangeven "nee, dat kan niet, want dat mag fashzoon niet!"
Zeg voor de grap in zijn klas dat we zo lekker een broodje pindakaas gaan eten, en de hele klas zit "neeeeeeeeeeeeeee!" te gillen.
Dat vind ik juist altijd zo ontroerend, hoe zorgzaam ze naar elkaar toe zijn op zulke jonge leeftijd.
Volgens mij kun je kinderen dus heel goed basisregels omtrent hygiëne en gezondheid meegeven. Maar of dat in het geval van kinderen met HIV nodig is betwijfel ik zelfs. Het besmettingsgevaar is miniem, en ik vermoed dat de kinderen dan eerder rekening moeten houden met hun gedrag om dát kind niet zieker te maken, dan andersom.
Am Yisrael Chai!
woensdag 24 maart 2010 om 16:27
weet je, de kans dat je kind morgen onder een auto komt, van de trap dondert of weet ik wat, is vele malen groter dan dat het besmet raakt door het spelen met een ander kind dat HIVpositief is. Dingen een beetje in perspectief blijven zien graag.....
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 24 maart 2010 om 16:32
Ja FashionVictim, die kinderen weten dat van die pinda's. Daarom houden ze er rekening mee en weten ze wat ze moeten doen (al zou ik toch niet 'onbeheerd' je zoontje en zijn klasgenootjes met een bak pinda's achterlaten). Mijn punt is dan ook niet dat ik geen kind met HIV/AIDS in de klas wil, maar dat ik wel van de school een goede voorlichting en een adequaat 'beleid' verwacht om met deze situatie om te gaan.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 24 maart 2010 om 16:35
quote:rosanna08 schreef op 24 maart 2010 @ 16:27:
weet je, de kans dat je kind morgen onder een auto komt, van de trap dondert of weet ik wat, is vele malen groter dan dat het besmet raakt door het spelen met een ander kind dat HIVpositief is. Dingen een beetje in perspectief blijven zien graag.....Tuurlijk weet en besef ik dat. Hetzelfde geldt voor de kans dat je kind wordt verkracht of vermoord. Neemt niet weg dat ik al het mogelijke zal doen om de risico's te beperken, zoals ik bijv ook mijn kind in een autozitje vervoer en heb ingeprent altijd de trapleuning vast te houden, enz.
weet je, de kans dat je kind morgen onder een auto komt, van de trap dondert of weet ik wat, is vele malen groter dan dat het besmet raakt door het spelen met een ander kind dat HIVpositief is. Dingen een beetje in perspectief blijven zien graag.....Tuurlijk weet en besef ik dat. Hetzelfde geldt voor de kans dat je kind wordt verkracht of vermoord. Neemt niet weg dat ik al het mogelijke zal doen om de risico's te beperken, zoals ik bijv ook mijn kind in een autozitje vervoer en heb ingeprent altijd de trapleuning vast te houden, enz.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 24 maart 2010 om 16:38
quote:Feesie schreef op 24 maart 2010 @ 16:35:
[...]
Tuurlijk weet en besef ik dat. Hetzelfde geldt voor de kans dat je kind wordt verkracht of vermoord. Neemt niet weg dat ik al het mogelijke zal doen om de risico's te beperken, zoals ik bijv ook mijn kind in een autozitje vervoer en heb ingeprent altijd de trapleuning vast te houden, enz.En zo kun je je kind ook leren om op een verantwoorde manier te voorkomen dat ie besmet raakt.
[...]
Tuurlijk weet en besef ik dat. Hetzelfde geldt voor de kans dat je kind wordt verkracht of vermoord. Neemt niet weg dat ik al het mogelijke zal doen om de risico's te beperken, zoals ik bijv ook mijn kind in een autozitje vervoer en heb ingeprent altijd de trapleuning vast te houden, enz.En zo kun je je kind ook leren om op een verantwoorde manier te voorkomen dat ie besmet raakt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 24 maart 2010 om 16:52
quote:Feesie schreef op 24 maart 2010 @ 16:10:
[...]
Maar BGB dat kun je toch niet vergelijken? Natuurlijk zijn mijn kinderen al met de nodige virussen thuisgekomen van school en KDV. Dan zijn ze een paar dagen ziek, niks aan de hand. Dat is toch van een heel andere orde dan het risico op een ongeneeslijke/dodelijke ziekte? In dat geval wil ik er nl zeker zijn dat het risico nihil is.
Zelf zou ik overigens geen enkel probleem hebben om met een HIV-besmette collega te werken, of met HIV besmette vrienden te hebben. Het is meer de angst voor het onberekenbare/onverantwoordelijke/viespeukengedrag wat kinderen nu eenmaal eigen is.
Als je de " pakkans " vergelijkt dan is de kans op waterwratten groter dan de kans op HIV. Véle malen groter zelfs.
Van viezerikkengedoe krijg je geen HIV ; niet van de wc bril, niet van snot aan de deurknop, niet van uit elkaars bekertje drinken, niet van met consumptie praten........
[...]
Maar BGB dat kun je toch niet vergelijken? Natuurlijk zijn mijn kinderen al met de nodige virussen thuisgekomen van school en KDV. Dan zijn ze een paar dagen ziek, niks aan de hand. Dat is toch van een heel andere orde dan het risico op een ongeneeslijke/dodelijke ziekte? In dat geval wil ik er nl zeker zijn dat het risico nihil is.
Zelf zou ik overigens geen enkel probleem hebben om met een HIV-besmette collega te werken, of met HIV besmette vrienden te hebben. Het is meer de angst voor het onberekenbare/onverantwoordelijke/viespeukengedrag wat kinderen nu eenmaal eigen is.
Als je de " pakkans " vergelijkt dan is de kans op waterwratten groter dan de kans op HIV. Véle malen groter zelfs.
Van viezerikkengedoe krijg je geen HIV ; niet van de wc bril, niet van snot aan de deurknop, niet van uit elkaars bekertje drinken, niet van met consumptie praten........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 maart 2010 om 16:54
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 maart 2010 @ 16:52:
[...]
Als je de " pakkans " vergelijkt dan is de kans op waterwratten groter dan de kans op HIV. Véle malen groter zelfs.
Van viezerikkengedoe krijg je geen HIV ; niet van de wc bril, niet van snot aan de deurknop, niet van uit elkaars bekertje drinken, niet van met consumptie praten........Het enige dat je niet moet doen is "bloedbroeders" worden....
[...]
Als je de " pakkans " vergelijkt dan is de kans op waterwratten groter dan de kans op HIV. Véle malen groter zelfs.
Van viezerikkengedoe krijg je geen HIV ; niet van de wc bril, niet van snot aan de deurknop, niet van uit elkaars bekertje drinken, niet van met consumptie praten........Het enige dat je niet moet doen is "bloedbroeders" worden....
woensdag 24 maart 2010 om 17:04
Wij hadden vroeger een jongetje in de buurt wonen dat met iedereen de struiken in wilde om plassertje te kijken. Als ik me goed herinner (we waren allemaal kleuters) werd daar dan vrolijk met takjes en lollystokjes rondgepoerd enzo. Of inderdaad bloedbroeders worden, wat uiteindelijk niemand echt durfde ui te voeren maar wat we stiekem allemaal wel wilden. Dat soort dingen, en dat waren natuurlijk dingen die we echt niet aan onze ouders vertelden.
Nu niet denken dat ik dag en nacht wakker lig van alles wat er kan misgaan met mijn kinderen. Maar als ik denk aan een HIV besmet kind in de klas komen zulke gedachten wel in me op.
Nu niet denken dat ik dag en nacht wakker lig van alles wat er kan misgaan met mijn kinderen. Maar als ik denk aan een HIV besmet kind in de klas komen zulke gedachten wel in me op.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 24 maart 2010 om 17:09
quote:blijfgewoonbianca schreef op 24 maart 2010 @ 17:06:
Tegen je kinderen zeggen dat ze niet elkaars stokje of takje moeten gebruiken om rond te poeren.....................Schat, als je vanmiddag toevallig plassertje kijken gaat spelen, gebruik dan dit setje gesteriliseerde lollystokjes. En denk eraan, een kindje per stokje!
Tegen je kinderen zeggen dat ze niet elkaars stokje of takje moeten gebruiken om rond te poeren.....................Schat, als je vanmiddag toevallig plassertje kijken gaat spelen, gebruik dan dit setje gesteriliseerde lollystokjes. En denk eraan, een kindje per stokje!
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 24 maart 2010 om 17:10
woensdag 24 maart 2010 om 17:22
quote:Schilderspalet schreef op 24 maart 2010 @ 13:41:
Wat nu als je kind toch die uitzondering blijkt te zijn en besmet raakt? NIEMAND kan mij garanderen dat het niet gebeurt. "Kleine kans", "om besmet te raken moet je intens bloed-op-bloed-op-wond contact hebben", etc, etc............het zal je maar net gebeuren.
.
Natuurlijk kan dat wel gegarandeerd worden. De enige manier waarop het ene klasgenootje het andere kan besmetten is wanneer ze het met injectiespuiten in elkaars bloedbaan gaan spuiten. Een bloedneus, een wondje, zelfs 'bloedbroeders' wat iemand hier noemde... dat kan gewoon. Volgens mij is een behandelde HIV sowieso moeilijk overdraagbaar omdat er weinig virus in het bloed zit.
Er zijn heel veel aandoeningen die je op school oploopt waarover je veel meer zorge zou moeten maken. Als jouw kleuter op school een herpesinfectie (koortslip) oploopt, dan kan je pasgeboren baby daar ernstig ziek en zelfs dodelijk ziek van worden. Dat risico is al veel en veel groter (80% van de bevolking is geïnfecteerd). Alle kinderen met een herpesinfectie dan ook maar registeren?
Wat mij overigens wel opvalt, ik kom zeer regelmatig, meerdere keren per maand, in het ziekenhuis en lig daar altijd aan het infuus. Vrijwel elke keer dat er een infuus wordt aangelegd, komt er veel bloed vrij. De verpleegkundigen leggen deze infusen altijd met blote handen aan. Ze hebben natuurlijk geen idee of ik besmet ben met een of andere ziekte, theoretisch gezien zou dat best kunnen, ook al lijkt het met mijn medische geschiedenis onmogelijk. Qua HIV is dit volgens mij wel veilig, maar hoe zit het met andere ziekten die via het bloed worden overgedragen (zoals hepatitis) weet iemand dat? Overigens zou ik het sowieso niet prettig vinden om dagelijks in iemand anders' bloed te gaan zitten... maar dat terzijde.
Wat nu als je kind toch die uitzondering blijkt te zijn en besmet raakt? NIEMAND kan mij garanderen dat het niet gebeurt. "Kleine kans", "om besmet te raken moet je intens bloed-op-bloed-op-wond contact hebben", etc, etc............het zal je maar net gebeuren.
.
Natuurlijk kan dat wel gegarandeerd worden. De enige manier waarop het ene klasgenootje het andere kan besmetten is wanneer ze het met injectiespuiten in elkaars bloedbaan gaan spuiten. Een bloedneus, een wondje, zelfs 'bloedbroeders' wat iemand hier noemde... dat kan gewoon. Volgens mij is een behandelde HIV sowieso moeilijk overdraagbaar omdat er weinig virus in het bloed zit.
Er zijn heel veel aandoeningen die je op school oploopt waarover je veel meer zorge zou moeten maken. Als jouw kleuter op school een herpesinfectie (koortslip) oploopt, dan kan je pasgeboren baby daar ernstig ziek en zelfs dodelijk ziek van worden. Dat risico is al veel en veel groter (80% van de bevolking is geïnfecteerd). Alle kinderen met een herpesinfectie dan ook maar registeren?
Wat mij overigens wel opvalt, ik kom zeer regelmatig, meerdere keren per maand, in het ziekenhuis en lig daar altijd aan het infuus. Vrijwel elke keer dat er een infuus wordt aangelegd, komt er veel bloed vrij. De verpleegkundigen leggen deze infusen altijd met blote handen aan. Ze hebben natuurlijk geen idee of ik besmet ben met een of andere ziekte, theoretisch gezien zou dat best kunnen, ook al lijkt het met mijn medische geschiedenis onmogelijk. Qua HIV is dit volgens mij wel veilig, maar hoe zit het met andere ziekten die via het bloed worden overgedragen (zoals hepatitis) weet iemand dat? Overigens zou ik het sowieso niet prettig vinden om dagelijks in iemand anders' bloed te gaan zitten... maar dat terzijde.
woensdag 24 maart 2010 om 17:23
quote:Feesie schreef op 24 maart 2010 @ 17:04:
Wij hadden vroeger een jongetje in de buurt wonen dat met iedereen de struiken in wilde om plassertje te kijken. Als ik me goed herinner (we waren allemaal kleuters) werd daar dan vrolijk met takjes en lollystokjes rondgepoerd enzo. Of inderdaad bloedbroeders worden, wat uiteindelijk niemand echt durfde ui te voeren maar wat we stiekem allemaal wel wilden. Dat soort dingen, en dat waren natuurlijk dingen die we echt niet aan onze ouders vertelden.
Nu niet denken dat ik dag en nacht wakker lig van alles wat er kan misgaan met mijn kinderen. Maar als ik denk aan een HIV besmet kind in de klas komen zulke gedachten wel in me op. Meen je dat nou echt? Ik vind dat veel en veel te ver gaan
Wij hadden vroeger een jongetje in de buurt wonen dat met iedereen de struiken in wilde om plassertje te kijken. Als ik me goed herinner (we waren allemaal kleuters) werd daar dan vrolijk met takjes en lollystokjes rondgepoerd enzo. Of inderdaad bloedbroeders worden, wat uiteindelijk niemand echt durfde ui te voeren maar wat we stiekem allemaal wel wilden. Dat soort dingen, en dat waren natuurlijk dingen die we echt niet aan onze ouders vertelden.
Nu niet denken dat ik dag en nacht wakker lig van alles wat er kan misgaan met mijn kinderen. Maar als ik denk aan een HIV besmet kind in de klas komen zulke gedachten wel in me op. Meen je dat nou echt? Ik vind dat veel en veel te ver gaan
