Actueel
alle pijlers
Pestende collega's oorzaak van de zelfdoding van docente
zaterdag 22 augustus 2015 om 12:10
Docente de dood in gepest in Maastricht'
MAASTRICHT -
Een docente van een school in Maastricht heeft zelfmoord gepleegd en geeft in haar afscheidsbrief haar pestende collega's de schuld.
De brief werd een dag na haar dood bezorgd op de redactie van Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad, melden de Limburgse kranten zaterdag. De 51/jarige vrouw uit Kerkrade zegt in de brief al sinds 2012 ziek thuis te hebben gezeten. Het schoolbestuur zou niet goed hebben gereageerd op haar klachten.
De school zegt mediation te hebben aangeboden, maar de echtgenoot van de docente zegt dat die niet over het pesten ging, maar over het oplossen van een conflict met de pestende collega's.
bericht
Ik hoop dat de pestende collega's ontslagen worden.
Als ikzelf een zoon/dochter op het Sint-Maartens college had zou ik hopen dat die pestende leerkrachten geen les gaven aan mijn zoon/dochter.Als zulke leerkrachten al geen normen en waarden aan hun collega laten zien hoe kunnen ze dat dan tegen hun leerlingen en hun ouders.
Hoe denken jullie hierover? Wat zou jullie reactie zijn?
MAASTRICHT -
Een docente van een school in Maastricht heeft zelfmoord gepleegd en geeft in haar afscheidsbrief haar pestende collega's de schuld.
De brief werd een dag na haar dood bezorgd op de redactie van Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad, melden de Limburgse kranten zaterdag. De 51/jarige vrouw uit Kerkrade zegt in de brief al sinds 2012 ziek thuis te hebben gezeten. Het schoolbestuur zou niet goed hebben gereageerd op haar klachten.
De school zegt mediation te hebben aangeboden, maar de echtgenoot van de docente zegt dat die niet over het pesten ging, maar over het oplossen van een conflict met de pestende collega's.
bericht
Ik hoop dat de pestende collega's ontslagen worden.
Als ikzelf een zoon/dochter op het Sint-Maartens college had zou ik hopen dat die pestende leerkrachten geen les gaven aan mijn zoon/dochter.Als zulke leerkrachten al geen normen en waarden aan hun collega laten zien hoe kunnen ze dat dan tegen hun leerlingen en hun ouders.
Hoe denken jullie hierover? Wat zou jullie reactie zijn?
maandag 24 augustus 2015 om 11:57
quote:lionlily schreef op 24 augustus 2015 @ 09:50:
[...]
Nou inderdaad. Ik ben gepest op kantoor en na een tijdje werd mij voorgesteld een cursus te gaan doen om zo het pesten wat te verminderen (soort mediaton, maar ook gericht op sociale vaardigheden). de cursus ging eigenlijk over hoe ík mij het beste kon gaan aanpassen, zelfs tot kleding aan toe, aan de groep collega's. Terwijl de dame van de cursus mij uitlegde dat ze niet begreep wat ik daar deed, ze kreeg meestal sociale onhandige mensen, wereldvreemde types, mensen met anger issues en mensen die zich niet wisten te kleden op hun baan, of erg 'lelijke' mensen die daardoor snel buiten een groep vielen. Ik was eigenlijk zo ontzettend gewoon, aangepast, en professioneel. Dit is ook teruggekoppeld, maar daar ben ik alsnog op afgerekend naderhand door het bedrijf. Wreed gewoon.Oei dan zou men zich ná zo'n cursus ook nog schuldig gaan voelen dat het aan jezelf ligt en niet aan de pestkoppen. Hoe gaat het nu met je?
Ben je van baan veranderd?
[...]
Nou inderdaad. Ik ben gepest op kantoor en na een tijdje werd mij voorgesteld een cursus te gaan doen om zo het pesten wat te verminderen (soort mediaton, maar ook gericht op sociale vaardigheden). de cursus ging eigenlijk over hoe ík mij het beste kon gaan aanpassen, zelfs tot kleding aan toe, aan de groep collega's. Terwijl de dame van de cursus mij uitlegde dat ze niet begreep wat ik daar deed, ze kreeg meestal sociale onhandige mensen, wereldvreemde types, mensen met anger issues en mensen die zich niet wisten te kleden op hun baan, of erg 'lelijke' mensen die daardoor snel buiten een groep vielen. Ik was eigenlijk zo ontzettend gewoon, aangepast, en professioneel. Dit is ook teruggekoppeld, maar daar ben ik alsnog op afgerekend naderhand door het bedrijf. Wreed gewoon.Oei dan zou men zich ná zo'n cursus ook nog schuldig gaan voelen dat het aan jezelf ligt en niet aan de pestkoppen. Hoe gaat het nu met je?
Ben je van baan veranderd?
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 15:05
quote:missie_m schreef op 24 augustus 2015 @ 11:57:
[...]
Oei dan zou men zich ná zo'n cursus ook nog schuldig gaan voelen dat het aan jezelf ligt en niet aan de pestkoppen. Hoe gaat het nu met je?
Ben je van baan veranderd?Dat was precies wat er gebeurde, ik heb dus ontslag genomen. Helaas was het bedrijf van die grootte niet gevoelig voor ontslag vanuit bedrijf op beider initiatief, waardoor ik tenminste ww zou krijgen. Ik heb dus zelf ontslag moeten nemen, zij zeiden gewoon: het werkt niet, maar we gaan er niets meer aan doen en als je dat wel wilt, stappen we naar de rechter. Of ik moest dat doen, met het risico op verschrikkelijke kosten voor mij.
[...]
Oei dan zou men zich ná zo'n cursus ook nog schuldig gaan voelen dat het aan jezelf ligt en niet aan de pestkoppen. Hoe gaat het nu met je?
Ben je van baan veranderd?Dat was precies wat er gebeurde, ik heb dus ontslag genomen. Helaas was het bedrijf van die grootte niet gevoelig voor ontslag vanuit bedrijf op beider initiatief, waardoor ik tenminste ww zou krijgen. Ik heb dus zelf ontslag moeten nemen, zij zeiden gewoon: het werkt niet, maar we gaan er niets meer aan doen en als je dat wel wilt, stappen we naar de rechter. Of ik moest dat doen, met het risico op verschrikkelijke kosten voor mij.
maandag 24 augustus 2015 om 15:58
quote:lionlily schreef op 24 augustus 2015 @ 15:05:
[...]
Dat was precies wat er gebeurde, ik heb dus ontslag genomen. Helaas was het bedrijf van die grootte niet gevoelig voor ontslag vanuit bedrijf op beider initiatief, waardoor ik tenminste ww zou krijgen. Ik heb dus zelf ontslag moeten nemen, zij zeiden gewoon: het werkt niet, maar we gaan er niets meer aan doen en als je dat wel wilt, stappen we naar de rechter. Of ik moest dat doen, met het risico op verschrikkelijke kosten voor mij.Ben dan maar blij dat je weg bent gegaan. De moeite om naar de rechter te stappen zijn ze niet waard en je schiet er niets mee op. Als je had kunnen blijven was je leven er niet leuker op geworden. Streep er door, en verder.
Ongelooflijk dat volwassen mensen zo kunnen zijn hé. Ik ken iemand die ook gewoon een leuk mens is maar op één bepaalde werkplek werd gepest om 'niets'. Persoonlijke spullen werden telkens vernield. Er was niet aan te beginnen, kon doen en laten wat ie wou. Is na een hele lange tijd opgestapt, en gaat nu al jaren fluitend naar het werk.
Als deze persoon op de eerste werkplek te horen had gekregen dat ie aan de werksfeer had moeten werken....dan waren z'n schoenen vast en zeker uitgevallen van verbazing en van het grote onbegrepen gevoel.
[...]
Dat was precies wat er gebeurde, ik heb dus ontslag genomen. Helaas was het bedrijf van die grootte niet gevoelig voor ontslag vanuit bedrijf op beider initiatief, waardoor ik tenminste ww zou krijgen. Ik heb dus zelf ontslag moeten nemen, zij zeiden gewoon: het werkt niet, maar we gaan er niets meer aan doen en als je dat wel wilt, stappen we naar de rechter. Of ik moest dat doen, met het risico op verschrikkelijke kosten voor mij.Ben dan maar blij dat je weg bent gegaan. De moeite om naar de rechter te stappen zijn ze niet waard en je schiet er niets mee op. Als je had kunnen blijven was je leven er niet leuker op geworden. Streep er door, en verder.
Ongelooflijk dat volwassen mensen zo kunnen zijn hé. Ik ken iemand die ook gewoon een leuk mens is maar op één bepaalde werkplek werd gepest om 'niets'. Persoonlijke spullen werden telkens vernield. Er was niet aan te beginnen, kon doen en laten wat ie wou. Is na een hele lange tijd opgestapt, en gaat nu al jaren fluitend naar het werk.
Als deze persoon op de eerste werkplek te horen had gekregen dat ie aan de werksfeer had moeten werken....dan waren z'n schoenen vast en zeker uitgevallen van verbazing en van het grote onbegrepen gevoel.
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 16:16
quote:
Pink-Ink schreef op 23 augustus 2015 @ 10:51:
[...]
Dat zou best weleens kunnen, maar daar kan de school dan weer weinig aan doen. Als je ziek bent dan is het ook jouw verantwoordelijkheid om te proberen weer beter te worden. Als je een been breekt doordat een collega je pootje licht dan ben je uiteraard woedend op die persoon en ga je verhaal halen bij je baas, maar tegelijkertijd laat je er ook gips omheen doen en ga je naar de fysio voor oefeningen indien nodig. Het been zal niet genezen door vast te blijven zitten in je eigen (terechte!) wrok. Dat geldt ook voor psychische klachten. Jij zal ze zelf op moeten lossen, ook al zijn anderen betrokken geweest bij het ontstaan ervan.
missie_m schreef op 23 augustus 2015 @ 13:57:
[...]
Jou stelling? Bedoel je die wat ik vetgedrukt heb hieronder? Een gebroken been: Iedereen kan zien dat hij/zij een gebroken been heeft, iedereen toont respect voor zijn/haar 'aandoening'. Zet er voor de leuk nog een leuke handtekening op het gips. Deuren worden open gehouden, stoel word voor hem/haar klaargezet. Ik denk dat een gebroken been ná pak-weg 6 weken weer uit het gips mag. Maar elke werknemer met burn-outklachten of 'iemand die zo diep in de put zit' zodat ze het licht niet meer zien, krijgt niet dat respect wat de gebrokenbeengast krijgt, is ook niet geholpen met een versierde blok gips, maar is er wel erger aan toe dan die patiënt met zijn gips om het been. Ik vind dat je het vergelijk wel heel makkelijk stelt. quote:Pink-Ink schreef op 24 augustus 2015 @ 07:00:
[...]
Ik trek de vergelijking helemaal niet makkelijk, hoe kom je daar nu bij? Ik weet precies waar ik het over heb. Jij klaarblijkelijk niet, aangezien je praat over 'respect' in relatie tot een ziekmelding.Jij weet precies waar je het over hebt als je het behandelen van een gebroken been (op de gipskamer) vergelijkt met de aanpak van psychisch klachten 'door de patiënt zelf' ?(pesten, dat steeds maar door blijft gaan)
Ik probeer het nog een keer. Wat ik zeggen wou is dat het wel heel makkelijk zou zijn als die psychische klachten verholpen konden zijn met een blok gips. Ik snap wel dat je wou zeggen dat men 'iets' moet doen om van de klachten af te komen, want een gebroken been word in het gips gezet, en de docente had ook zelf moeten werken aan de klachten die ze had volgens jou. Alleen zijn die klachten van de juf-met-problemen-op-het-werk (die terug kan gaan naar de gruwelijke werkplek) niet te vergelijken met de klachten van een gebroken-been dat na zes weken weer vrolijk uit het gips floept.
Pink-Ink schreef op 23 augustus 2015 @ 10:51:
[...]
Dat zou best weleens kunnen, maar daar kan de school dan weer weinig aan doen. Als je ziek bent dan is het ook jouw verantwoordelijkheid om te proberen weer beter te worden. Als je een been breekt doordat een collega je pootje licht dan ben je uiteraard woedend op die persoon en ga je verhaal halen bij je baas, maar tegelijkertijd laat je er ook gips omheen doen en ga je naar de fysio voor oefeningen indien nodig. Het been zal niet genezen door vast te blijven zitten in je eigen (terechte!) wrok. Dat geldt ook voor psychische klachten. Jij zal ze zelf op moeten lossen, ook al zijn anderen betrokken geweest bij het ontstaan ervan.
missie_m schreef op 23 augustus 2015 @ 13:57:
[...]
Jou stelling? Bedoel je die wat ik vetgedrukt heb hieronder? Een gebroken been: Iedereen kan zien dat hij/zij een gebroken been heeft, iedereen toont respect voor zijn/haar 'aandoening'. Zet er voor de leuk nog een leuke handtekening op het gips. Deuren worden open gehouden, stoel word voor hem/haar klaargezet. Ik denk dat een gebroken been ná pak-weg 6 weken weer uit het gips mag. Maar elke werknemer met burn-outklachten of 'iemand die zo diep in de put zit' zodat ze het licht niet meer zien, krijgt niet dat respect wat de gebrokenbeengast krijgt, is ook niet geholpen met een versierde blok gips, maar is er wel erger aan toe dan die patiënt met zijn gips om het been. Ik vind dat je het vergelijk wel heel makkelijk stelt. quote:Pink-Ink schreef op 24 augustus 2015 @ 07:00:
[...]
Ik trek de vergelijking helemaal niet makkelijk, hoe kom je daar nu bij? Ik weet precies waar ik het over heb. Jij klaarblijkelijk niet, aangezien je praat over 'respect' in relatie tot een ziekmelding.Jij weet precies waar je het over hebt als je het behandelen van een gebroken been (op de gipskamer) vergelijkt met de aanpak van psychisch klachten 'door de patiënt zelf' ?(pesten, dat steeds maar door blijft gaan)
Ik probeer het nog een keer. Wat ik zeggen wou is dat het wel heel makkelijk zou zijn als die psychische klachten verholpen konden zijn met een blok gips. Ik snap wel dat je wou zeggen dat men 'iets' moet doen om van de klachten af te komen, want een gebroken been word in het gips gezet, en de docente had ook zelf moeten werken aan de klachten die ze had volgens jou. Alleen zijn die klachten van de juf-met-problemen-op-het-werk (die terug kan gaan naar de gruwelijke werkplek) niet te vergelijken met de klachten van een gebroken-been dat na zes weken weer vrolijk uit het gips floept.
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 16:28
quote:missie_m schreef op 23 augustus 2015 @ 16:09:
[...]
Ik zou het niet weten, maar ik vermoed dat men toen flink met modder is gaan gooien. ( bv.haar door de hele groep voor labiel enz. is gaan uitmaken) want zodra een advocaat (hopelijk een goede) word ingeschakeld word het "menens" (ernstig) dan "moet de schuldvraag terug gekaatst worden", want die negatieve publiciteit wil een school niet hebben. Dan is het "één zieke juffie" tegen een groot schoolbestuur plus een hoop collega's die natuurlijk geloofwaardiger overkomen en er alles aan zullen doen dat niemand met de vinger naar hen kan wijzen. Ze liep al jaren tegen dat pestgedrag op en nu ze kon aantonen dat het hun schuld was gingen ze op de oude manier verder...Oh nee stel je eens voor dat docenten beschuldigd worden voor gruwelijk pestgedrag terwijl ze zelf een anti-pestprotocol gebruiken voor leerlingen.
Voor iemand die jarenlang gepest is kan 'dat-geheel' een te grote last zijn die ze niet kan dragen. "Niet weer van voor af aan" zal ze gedacht hebben.quote:nina1966 schreef op 23 augustus 2015 @ 19:01:
[...]
na 2 weken is die advocaat echt niet aan het contacten met school hoor. Die gaat eerst uitzoeken of een zaak aanspannen zin heeft.Misschien is het dan dat. Of misschien had de advocaat net nog een plek vrij. Als een contract opgezegd gaat worden moet er binnen een korte tijd gereageerd worden. Maar zoals ik al schreef "ik zou het niet weten" wat er in die twee weken is gebeurd.
[...]
Ik zou het niet weten, maar ik vermoed dat men toen flink met modder is gaan gooien. ( bv.haar door de hele groep voor labiel enz. is gaan uitmaken) want zodra een advocaat (hopelijk een goede) word ingeschakeld word het "menens" (ernstig) dan "moet de schuldvraag terug gekaatst worden", want die negatieve publiciteit wil een school niet hebben. Dan is het "één zieke juffie" tegen een groot schoolbestuur plus een hoop collega's die natuurlijk geloofwaardiger overkomen en er alles aan zullen doen dat niemand met de vinger naar hen kan wijzen. Ze liep al jaren tegen dat pestgedrag op en nu ze kon aantonen dat het hun schuld was gingen ze op de oude manier verder...Oh nee stel je eens voor dat docenten beschuldigd worden voor gruwelijk pestgedrag terwijl ze zelf een anti-pestprotocol gebruiken voor leerlingen.
Voor iemand die jarenlang gepest is kan 'dat-geheel' een te grote last zijn die ze niet kan dragen. "Niet weer van voor af aan" zal ze gedacht hebben.quote:nina1966 schreef op 23 augustus 2015 @ 19:01:
[...]
na 2 weken is die advocaat echt niet aan het contacten met school hoor. Die gaat eerst uitzoeken of een zaak aanspannen zin heeft.Misschien is het dan dat. Of misschien had de advocaat net nog een plek vrij. Als een contract opgezegd gaat worden moet er binnen een korte tijd gereageerd worden. Maar zoals ik al schreef "ik zou het niet weten" wat er in die twee weken is gebeurd.
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 16:30
quote:Pink-Ink schreef op 24 augustus 2015 @ 16:22:
Je vat mijn punt niet. Ik denk dat het me niet gaat lukken om het je wel te laten vatten, dus ik houd er voorlopig even over op.Kan het zijn dat we allebei 'het punt niet vatten?"
Ik weet wel wat je bedoeld denk ik, maar ik vind jou stelling wel erg makkelijk gesteld.
Je vat mijn punt niet. Ik denk dat het me niet gaat lukken om het je wel te laten vatten, dus ik houd er voorlopig even over op.Kan het zijn dat we allebei 'het punt niet vatten?"
Ik weet wel wat je bedoeld denk ik, maar ik vind jou stelling wel erg makkelijk gesteld.
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 16:41
Zou kunnen hoor, dat we elkaar allebei niet vatten
Mijn opmerkingen waren wat meer algemeen gesteld, wat deze vrouw precies heeft moeten doormaken en wat ze wel of niet heeft ondernomen weten we geen van allen. Dat de afloop dramatisch is staat helaas wel buiten kijf. Dat pesten veel kapot kan maken is ook zonneklaar, het is in ieder geval nooit mijn bedoeling geweest om dat te bagatelliseren.
Mijn opmerkingen waren wat meer algemeen gesteld, wat deze vrouw precies heeft moeten doormaken en wat ze wel of niet heeft ondernomen weten we geen van allen. Dat de afloop dramatisch is staat helaas wel buiten kijf. Dat pesten veel kapot kan maken is ook zonneklaar, het is in ieder geval nooit mijn bedoeling geweest om dat te bagatelliseren.
maandag 24 augustus 2015 om 17:10
Nu zullen er wel verhalen komen dat het aan de docente zelf lag. Dat ze psychische problemen had en daardoor werd gepest oid. Het zal naw worden afgeschoven. Typisch voor dat slag collega's.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.
maandag 24 augustus 2015 om 17:41
quote:hertog schreef op 24 augustus 2015 @ 17:10:
Nu zullen er wel verhalen komen dat het aan de docente zelf lag. Dat ze psychische problemen had en daardoor werd gepest oid. Het zal naw worden afgeschoven. Typisch voor dat slag collega's.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.Jouw ervaring is niet de ervaring van anderen. Je projecteert nogal. De directeur van de school heeft vandaag laten weten dat de school bereid is met extern onderzoek mee te werken.
Nu zullen er wel verhalen komen dat het aan de docente zelf lag. Dat ze psychische problemen had en daardoor werd gepest oid. Het zal naw worden afgeschoven. Typisch voor dat slag collega's.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.Jouw ervaring is niet de ervaring van anderen. Je projecteert nogal. De directeur van de school heeft vandaag laten weten dat de school bereid is met extern onderzoek mee te werken.
maandag 24 augustus 2015 om 18:37
quote:parbleumondieu schreef op 23 augustus 2015 @ 14:26:
Pesten is verachtelijk gedrag. Zeer kinderachtig en zeer schadelijk voor de slachtoffers. Waarom moet dit gedrag goedgepraat worden?
De brief is misschien naar de krant gestuurd om aandacht ervoor te krijgen in de hoop dat toekomstige slachtoffers er nog wat aan hebben? Ik kan me best voorstellen dat iemand die slachtoffer is en geen adequate hulp krijgt, toch nog graag zou willen dat in de maatschappij wat mensen wakker worden.
Helaas niet, slachtoffers zijn het altijd zelf schuld. Klaar. Niemand heeft fouten gemaakt, we kunnen weer gewoon door.In dit verhaal is natuurlijk het slachtoffer per definitie schuldig, aangezien het zelfmoord is. Dat kan je bij niemand anders in de schoenen schuiven dan bij jezelf uiteindelijk.
Pesten is verachtelijk gedrag. Zeer kinderachtig en zeer schadelijk voor de slachtoffers. Waarom moet dit gedrag goedgepraat worden?
De brief is misschien naar de krant gestuurd om aandacht ervoor te krijgen in de hoop dat toekomstige slachtoffers er nog wat aan hebben? Ik kan me best voorstellen dat iemand die slachtoffer is en geen adequate hulp krijgt, toch nog graag zou willen dat in de maatschappij wat mensen wakker worden.
Helaas niet, slachtoffers zijn het altijd zelf schuld. Klaar. Niemand heeft fouten gemaakt, we kunnen weer gewoon door.In dit verhaal is natuurlijk het slachtoffer per definitie schuldig, aangezien het zelfmoord is. Dat kan je bij niemand anders in de schoenen schuiven dan bij jezelf uiteindelijk.
maandag 24 augustus 2015 om 18:51
quote:Jeweethetniet schreef op 24 augustus 2015 @ 17:41:
[...]
De directeur van de school heeft vandaag laten weten dat de school bereid is met extern onderzoek mee te werken.Nu de media erbij betrokken zijn zal hij wel zo moeten reageren. Hij zou niet geloofwaardig overkomen als hij nu de kwestie nog intern zou willen oplossen.
[...]
De directeur van de school heeft vandaag laten weten dat de school bereid is met extern onderzoek mee te werken.Nu de media erbij betrokken zijn zal hij wel zo moeten reageren. Hij zou niet geloofwaardig overkomen als hij nu de kwestie nog intern zou willen oplossen.
maandag 24 augustus 2015 om 22:52
quote:hertog schreef op 24 augustus 2015 @ 17:10:
Nu zullen er wel verhalen komen dat het aan de docente zelf lag. Dat ze psychische problemen had en daardoor werd gepest oid. Het zal naw worden afgeschoven. Typisch voor dat slag collega's.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.Inderdaad een heel harde levensles. En zo gaat het vaak. Ik vermoed dat de docente ook telkens weer tegen een muur-van-onbegrip liep. In dit geval een dikke schoolmuur.
Nu zullen er wel verhalen komen dat het aan de docente zelf lag. Dat ze psychische problemen had en daardoor werd gepest oid. Het zal naw worden afgeschoven. Typisch voor dat slag collega's.
Die kunnen en willen geen schuld dragen. En de bemiddelaar die was aangeboden zal vast iemand geweest zijn van binnen de organisatie. Dus totaal niet onpartijdig. Ik heb dit zelf meegemaakt en zo ging het bij mij. De pesters speelden mooi weer en de volgende dag kon het drietal verder gaan. Walgelijk !
Veel van geleerd, dat wel. Een harde levensles.Inderdaad een heel harde levensles. En zo gaat het vaak. Ik vermoed dat de docente ook telkens weer tegen een muur-van-onbegrip liep. In dit geval een dikke schoolmuur.
LOEP ME MAAR aub.
maandag 24 augustus 2015 om 22:54
maandag 24 augustus 2015 om 23:04
quote:Desperate_Housewive schreef op 24 augustus 2015 @ 18:37:
[...]
In dit verhaal is natuurlijk het slachtoffer per definitie schuldig, aangezien het zelfmoord is. Dat kan je bij niemand anders in de schoenen schuiven dan bij jezelf uiteindelijk.Inderdaad, Het slachtoffer nam deze beslissing. Verschrikkelijk. Maar wat heeft haar er toe gedreven dat ze het licht-aan-de-horizon niet meer zag? In onze krant las ik dat haar partner haar zag veranderen van een vrolijke vrouw in iemand die op het ravijn afging.
Maar waarom haar dan niet weggesleurd van die school met haar pestkop-collega's? Waarom zo lang gewacht? Was ze te trots? Waren er misschien nog een paar collega's waarvoor ze wou blijven? Was ze bang dat ze met haar leeftijd elders niet meer aan de bak zou komen? Of was ze eigenlijk al te veel overspannen om ergens anders nog te kunnen functioneren?
[...]
In dit verhaal is natuurlijk het slachtoffer per definitie schuldig, aangezien het zelfmoord is. Dat kan je bij niemand anders in de schoenen schuiven dan bij jezelf uiteindelijk.Inderdaad, Het slachtoffer nam deze beslissing. Verschrikkelijk. Maar wat heeft haar er toe gedreven dat ze het licht-aan-de-horizon niet meer zag? In onze krant las ik dat haar partner haar zag veranderen van een vrolijke vrouw in iemand die op het ravijn afging.
Maar waarom haar dan niet weggesleurd van die school met haar pestkop-collega's? Waarom zo lang gewacht? Was ze te trots? Waren er misschien nog een paar collega's waarvoor ze wou blijven? Was ze bang dat ze met haar leeftijd elders niet meer aan de bak zou komen? Of was ze eigenlijk al te veel overspannen om ergens anders nog te kunnen functioneren?
missie_m wijzigde dit bericht op 28-08-2015 10:33
Reden: kleur donkerder gemaakt
Reden: kleur donkerder gemaakt
% gewijzigd
LOEP ME MAAR aub.
donderdag 27 augustus 2015 om 23:02
quote:Snoek schreef op 27 augustus 2015 @ 22:08:
Niemand hier kent het verhaal van beide kanten. Speculeren heeft echt geen zin. Er is maar 1 ding zeker: het is een verschrikkelijke tragedie, voor alle partijen.Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega's
Niemand hier kent het verhaal van beide kanten. Speculeren heeft echt geen zin. Er is maar 1 ding zeker: het is een verschrikkelijke tragedie, voor alle partijen.Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega's
missie_m wijzigde dit bericht op 28-08-2015 10:31
Reden: kleur donkerder gemaakt
Reden: kleur donkerder gemaakt
% gewijzigd
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 29 augustus 2015 om 09:23
quote:missie_m schreef op 27 augustus 2015 @ 23:02:
[...]
Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega's
En dat weet je zo zeker omdat je het hele verhaal kent en iedereen gesproken hebt?
En ja, natuurlijk maakt de partner van deze vrouw een verschrikkelijk drama mee, dat staat buiten kijf.
Veel mensen gaan er vanuit dat de pestcollega's (alleen het woord al) zonder meer fout zijn en dat de vrouw dood is (enkel) door het pesten. Lijkt mij een aanname. Er wordt veel te veel gespeculeerd over deze zaak. Vreselijk. Let op: ik zeg dus niet dat er niet gepest is, ik zeg ook niet dat de vrouw wegens andere oorzaken uit het leven is gestapt of dat ze geen slachtoffer is. Ik zeg: niemand hier kent het hele verhaal. Het is een tragedie voor alle partijen, zonder vergelijkingen te gaan maken voor wie het nu precies het ergst is. Ook dat is onzinnig.
[...]
Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega's
En dat weet je zo zeker omdat je het hele verhaal kent en iedereen gesproken hebt?
En ja, natuurlijk maakt de partner van deze vrouw een verschrikkelijk drama mee, dat staat buiten kijf.
Veel mensen gaan er vanuit dat de pestcollega's (alleen het woord al) zonder meer fout zijn en dat de vrouw dood is (enkel) door het pesten. Lijkt mij een aanname. Er wordt veel te veel gespeculeerd over deze zaak. Vreselijk. Let op: ik zeg dus niet dat er niet gepest is, ik zeg ook niet dat de vrouw wegens andere oorzaken uit het leven is gestapt of dat ze geen slachtoffer is. Ik zeg: niemand hier kent het hele verhaal. Het is een tragedie voor alle partijen, zonder vergelijkingen te gaan maken voor wie het nu precies het ergst is. Ook dat is onzinnig.
zaterdag 29 augustus 2015 om 13:05
quote:Snoek schreef op 29 augustus 2015 @ 09:23:
[...]
En dat weet je zo zeker omdat je het hele verhaal kent en iedereen gesproken hebt?
En ja, natuurlijk maakt de partner van deze vrouw een verschrikkelijk drama mee, dat staat buiten kijf.
Veel mensen gaan er vanuit dat de pestcollega's (alleen het woord al) zonder meer fout zijn en dat de vrouw dood is (enkel) door het pesten. Lijkt mij een aanname. Er wordt veel te veel gespeculeerd over deze zaak. Vreselijk. Let op: ik zeg dus niet dat er niet gepest is, ik zeg ook niet dat de vrouw wegens andere oorzaken uit het leven is gestapt of dat ze geen slachtoffer is. Ik zeg: niemand hier kent het hele verhaal. Het is een tragedie voor alle partijen, zonder vergelijkingen te gaan maken voor wie het nu precies het ergst is. Ook dat is onzinnig.Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.
[...]
En dat weet je zo zeker omdat je het hele verhaal kent en iedereen gesproken hebt?
En ja, natuurlijk maakt de partner van deze vrouw een verschrikkelijk drama mee, dat staat buiten kijf.
Veel mensen gaan er vanuit dat de pestcollega's (alleen het woord al) zonder meer fout zijn en dat de vrouw dood is (enkel) door het pesten. Lijkt mij een aanname. Er wordt veel te veel gespeculeerd over deze zaak. Vreselijk. Let op: ik zeg dus niet dat er niet gepest is, ik zeg ook niet dat de vrouw wegens andere oorzaken uit het leven is gestapt of dat ze geen slachtoffer is. Ik zeg: niemand hier kent het hele verhaal. Het is een tragedie voor alle partijen, zonder vergelijkingen te gaan maken voor wie het nu precies het ergst is. Ook dat is onzinnig.Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.
LOEP ME MAAR aub.
zaterdag 29 augustus 2015 om 13:17
quote:missie_m schreef op 29 augustus 2015 @ 13:05:
[...]
Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.Je hoeft mij niet uit te leggen dat de dood van een partner verschrikkelijk is. Ik trek ook nergens in twijfel dat er gepest is. Je mist mijn punt volledig. Ik zeg: we weten gewoon het hele verhaal niet dus stop met oordelen. Zowel over de vrouw als de collega's.
[...]
Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.Je hoeft mij niet uit te leggen dat de dood van een partner verschrikkelijk is. Ik trek ook nergens in twijfel dat er gepest is. Je mist mijn punt volledig. Ik zeg: we weten gewoon het hele verhaal niet dus stop met oordelen. Zowel over de vrouw als de collega's.
zaterdag 29 augustus 2015 om 13:19
quote:missie_m schreef op 29 augustus 2015 @ 13:05:
[...]
Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.
Wil je hier nou echt een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie' van maken?
Dat het tragisch is voor de partner, maakt het toch niet niet-tragisch voor de collega's?
[...]
Omdat:Het sterven van je jonge partner een diepe treurnis kan zijn.
Raar dat ik daar uitleg over moet geven. Dát is niet onzinnig maar de realiteit.
Denk je werkelijk dat de collega's-van-de-slechte-werksfeer verdrietiger zullen zijn dan haar partner? Als het voor hen net zo tragisch is dan is het eerder omdat ze zelf "minder goed uit de verf zijn gekomen" omdat het pestmoment-op-de-werkvloer "de-slechte-werksfeer-rond-deze-docente" (in-de-kring-waartoe ze behoren) ter sprake is gekomen, maar veel meer dan dat doet het die collega niet. Er heerst een groot taboe op het onderwerp "pesten op de werkvloer". En het is bekend dat dit 'gewoon' gebeurd of je het in twijfel wilt trekken of niet.
Als je collega sterft mis je (misschien) die collega op de werkvloer en het leven gaat door.
Als je partner sterft laat ie een groot gat achter, je toekomst word overhoop gegooid, overal sta je alleen voor. Collega's zat, maar dat is niet hetzelfde. En vooral de bitterheid waarom dit is gebeurd.
Wil je hier nou echt een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie' van maken?
Dat het tragisch is voor de partner, maakt het toch niet niet-tragisch voor de collega's?
zaterdag 29 augustus 2015 om 13:21
zaterdag 29 augustus 2015 om 16:04
quote:Snoek schreef op 27 augustus 2015 @ 22:08:
Niemand hier kent het verhaal van beide kanten. Speculeren heeft echt geen zin. Er is maar 1 ding zeker: het is een verschrikkelijke tragedie, voor alle partijen.quote:missie_m schreef op 27 augustus 2015 @ 23:02:
[...]
Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega'squote:safrat schreef op 29 augustus 2015 @ 13:19:
[...]
Wil je hier nou echt een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie' van maken?
Dat het tragisch is voor de partner, maakt het toch niet niet-tragisch voor de collega's?Ik heb helemaal geen zin in een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie'.
Wel geloof ik....
(als ik iets mag geloven.....omdat de partner niet zomaar de krant heeft ingeschakeld)....(en omdat Snoek schreef 1 ding is zeker...bij mij is dat ding helemaal niet zo zeker)
.....dat ik niet persé méér medelijden hoef te hebben met de "collega's-uit-de-slechte-werksfeer". ...als ik er zo over nadenk....hoef ik helemaal geen medelijden te hebben met haar collega...of mag dat niet......doe ik nou iets verkeerds?
Niemand hier kent het verhaal van beide kanten. Speculeren heeft echt geen zin. Er is maar 1 ding zeker: het is een verschrikkelijke tragedie, voor alle partijen.quote:missie_m schreef op 27 augustus 2015 @ 23:02:
[...]
Ik denk ....nee ik weet wel zeker dat het voor haar partner tig malen tragischer is dan voor de school en de pestcollega'squote:safrat schreef op 29 augustus 2015 @ 13:19:
[...]
Wil je hier nou echt een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie' van maken?
Dat het tragisch is voor de partner, maakt het toch niet niet-tragisch voor de collega's?Ik heb helemaal geen zin in een 'wie-heeft-het-meeste-verdriet-discussie'.
Wel geloof ik....
(als ik iets mag geloven.....omdat de partner niet zomaar de krant heeft ingeschakeld)....(en omdat Snoek schreef 1 ding is zeker...bij mij is dat ding helemaal niet zo zeker)
.....dat ik niet persé méér medelijden hoef te hebben met de "collega's-uit-de-slechte-werksfeer". ...als ik er zo over nadenk....hoef ik helemaal geen medelijden te hebben met haar collega...of mag dat niet......doe ik nou iets verkeerds?
LOEP ME MAAR aub.
