Actueel
alle pijlers
Psychopatische samenleving?
vrijdag 31 juli 2015 om 09:33
Onderstaand is een lap tekst, maar geeft wel weer wat ik wil zeggen. Voor mijn scriptie kwam ik vorig jaar een artikel tegen getiteld: 'de psychopatische samenleving'. Het is te lang om helemaal weer te geven maar het kwam er op neer dat onze samenleving momenteel is gebouwd rondom individualisme, eigen ontplooiing, eigen verantwoordlijkheid, dat samenlevingsverbanden kleiner worden en er minder contact met anderen is, minder empathie is enz. Ongeveer wat onderstaand artikel ook weergeeft. Hetzelfde zie ik hier op het forum: ben je dik, rook je, ben je arm, ziek of mislukt, dat is allemaal je eigen schuld, je lost het zelf maar op. Alles is een keuze en alles is fe voorkomen als je maar de juiste keuze maakt.
Natuurlijk kun je je leven sturen, voor een deel. Maar ook alleen maar met de vemogens die je hebt meegekregen en dat is voor de één nou eenmaal meer dan voor de ander. Neem alsjeblieft de moeite om onderstaande te lezen en ik ben benieuwd hoe jullie dat zien? Hoe valt dit te rijmen met alle 'eigen volk eerst' en 'gelukszoekers moeten terug' op deze pijler? Met kreten die eisen dat dikke mensen meer premie moeten gaan betalen en rokers bijkans gefusilleerd moeten worden? En als je maar écht wilt dat er dan áltijd werk is?
Hoe empathie uit onze samenleving verdwijnt
MIEKE VAN STIGT 28 JULI 2015
Mieke-van-Stigt
Ik moet toegeven dat ik de laatste tijd niet altijd even vrolijk ben, maar als ik naar het nieuws kijk neemt mijn vertrouwen in de mensheid zienderogen af. Zo bereikte me het nieuws dat ruim veertig procent van de artsen de behandeling wil kunnen weigeren aan patiënten met een ongezonde leefstijl, zeker als die leefstijl bijdraagt aan de aandoening waarvoor behandeling gevraagd wordt.
Zonder empathie is de zorg mank
Blijkbaar zien, in navolging van politici, nu ook artsen de leefstijl als volstrekt vrije keuze. In deze visie zijn niet alleen het leven en het lichaam maakbaar, maar zijn de burger of de patiënt er ook persoonlijk verantwoordelijk voor en dus schuldig aan als het niet goed gaat.
Om te beginnen is dit wetenschappelijk aanvechtbaar: keuzes worden grotendeels onbewust gemaakt. Omgeving, marketing en persoonlijke omstandigheden zoals stress spelen een zeer grote rol in het keuzenproces. Keuzes worden altijd gemaakt in een context en de mate waarin mensen deze kunnen beïnvloeden is maar heel beperkt. Daarbij kan er weliswaar een statistisch verband zijn tussen leefstijl en aandoening, maar op individueel niveau is dit niet altijd bewijsbaar, laat staan dat er van een echte vrije keuze en dus schuld sprake is. Statistische gegevens mogen nooit naar individueel niveau worden vertaald. Maar los daarvan: een arts die zijn patiënt veroordeelt, kan niet meer helpen en kijkt niet meer naar de mens achter de ziekte.
Dobbernegers, labbekakken en lillende vleeshompen
Maar hier blijft het niet bij. Helaas. Want wat te denken van de term “dobbernegers” voor wanhopige vluchtelingen die omkomen op hun tocht naar een toekomst? En Hans de Boer met zijn labbekakken, die, niet gehinderd door enige kennis van cijfers en feiten, vond dat mensen met een bijstandsuitkering maar asperges moesten gaan steken in plaats van thuis zitten en geld vangen. Je zult maar wanhopig je honderdste sollicitatiebrief hebben weggestuurd.
En net toen ik dacht dat we alles gehad hadden, kwam Pro-Rail voorman Eringa met het verwijt dat zelfmoordplegers geen rekening houden met vertragingen van zijn schema. Hoe komen mensen zo kil, zo wreed, zo dom? Sinds wanneer is het treinenschema belangrijker dan het leed van de achterblijvende familie, of van de machinisten, treinpersoneel en inzittenden die zoiets gruwelijks meemaken?
Het lijkt wel steeds vaker voor te komen dat we volstrekt gevoelloos reageren op mensen die het moeilijk hebben. En dat geldt niet alleen voor de Grieken, de vluchtelingen en mensen in conflictgebieden. Want sinds wanneer is het oké om openlijk te spreken van de vreselijke aanblik van wit lillend vlees, waar het iemand betreft die net als ieder ander van het zonnetje wil genieten? En hoezo vindt 55% van de Nederlanders dat mensen met longkanker het aan zichzelf te danken hebben en is het nodig dat de Stichting Longkanker daar een campagne tegen moet opstarten? En gaat dat helpen?
Een nieuwe golf wreedheid en domheid
Het lijkt me goed om eerst eens te kijken wat er aan de hand is. De geschiedenis laat ons zien dat wreedheid, domheid en een gebrek aan empathie beslist niet alleen kenmerkend is voor onze tijd. Toch lijkt me dat er sprake is van een patroon. Een samenloop van krachten die alles te maken hebben met onze neoliberale, meritocratische samenleving: hierin staan de waarden eigen keus, eigen verantwoordelijkheid en eigen verdienste centraal. Dit betekent dat de invloed van sekse, kleur en klasse het liefst ontkend worden, want iedereen heeft immers gelijke kansen, toch?
Dat niet iedereen evenveel mazzel heeft gehad in het leven is dan een spelbreker van jewelste, dus dat zien we liever niet. Roken en overgewicht worden liever niet gezien als een gevolg van lagere sociale klasse, armoede en stress, of van een op totale verslaving uit zijnde voedings- en tabaksindustrie. Mensen hebben geen pech meer, omstandigheden zijn geen excuus en wie nog durft te mekkeren over een slechte jeugd neemt zijn eigen verantwoordelijkheid niet serieus. Nee: deze mensen zijn zelf schuldig en kosten de samenleving, óns, alleen maar geld.
Welk probleem lossen we hiermee op?
Want wat gebeurt hier? Als je goed kijkt, zie je dat elke keer dat een bepaalde groep mensen worden uitgesloten van onze empathie, ons medegevoel, door hun situatie te herdefiniëren als verwijtbaar, eigen schuld, een gebrek aan moraal. Die luie Grieken verdienen onze steun niet, ze moeten maar eens werken in plaats van in de schaduw hangen. Dat de werkloosheid daar oploopt tot vijftig procent, dat kinderen in armoede opgroeien, dat hypotheken onder water staan, ach, tja. Het lijkt heel prettig om je af te sluiten van anderman’s (vrouws) leed. We hoeven niet meer mee te lijden én we kunnen geloven dat ons geluk te danken is aan onze eigen superioriteit, je weet wel: meritocratie, eigen verdienste, eigen keus, eigen verantwoordelijkheid. Het leven is toch maakbaar? Een vriend van me heeft alvleesklierkanker en vertelde dat sommige mensen bijna teleurgesteld reageren als hij zegt dat hij nooit heeft gerookt. Dat zo’n ziekte je ook zomaar kan overkomen, past niet in hun maakbaarheidsdenken.
Als mens zijn we sociale dieren. We worden geboren met empathie, die nodig is om sociaal te kunnen leren en functioneren. Daarbij maken we voortdurend onderscheid: wie hoort bij ons en wie is de vijand, de ander? Sociale uitsluiting, via de definities van de situaties uit de voorbeelden hierboven, is een actief proces van ont-empatisering. Zo hoeven we de pijn van anderen niet te voelen: ze verdienen het, hebben er zelf om gevraagd. We kunnen opgelucht verder met leven.
Het ont-empatiseren lost wel degelijk een conflict op, namelijk de spanning tussen je eigen neiging tot empathie en een wereld waarin pech en geluk ongelijk verdeeld zijn. Met het uitbannen van dat gevoel is de orde hersteld: de pech is eigen schuld, daar hoeven we geen medelijden voor te voelen.
De definities zijn niet bedoeld om problemen op te lossen, maar als excuus om juist onze handen ervan af te trekken. Het gaat niet meer om helpen, maar om het legitimeren van onze eigen houding van uitsluiting. De afwijzende arts zal zijn handen van de patiënt willen aftrekken, mensen met overgewicht durven nauwelijks meer op het strand te zitten, zieken krijgen verwijten in plaats van compassie, en Hans de Boer hoeft zijn achterban, de werkgevers, niet tot de orde te roepen.
Een pleidooi voor empathie
Wie is gebaat bij dit gedrag? Je zou zeggen: wijzelf, maar dat is schijn. De keerzijde van deze houding is dat daarmee de druk in de samenleving toeneemt. De onveiligheid, de dreiging om zelf ook uitgesloten te worden, raakt ook jezelf. We moéten presteren, slank zijn, gezond leven, hard werken, succesvol zijn, want de afwijzing zit ons op de hielen. Steeds meer mensen bezwijken onder de hoge druk en zitten thuis met burn-out of psychische klachten. En denken vervolgens dat het aan hun eigen falen ligt.
We lossen dus niets op. Voor onszelf niet, en zeker niet voor de buitengesloten ander. Dus, mochten jullie iets over Griekenland willen zeggen (of in alle andere bovengenoemde voorbeelden): verplaats je eerst eens in de situatie van de ander en vraag je af of je zou willen ruilen. Als het antwoord nee is, dan weet je waar het fout gegaan is en wat je te doen staat. Mededogen is zoveel fijner voor de gever en de ontvanger. Probeer het, je kunt het!
Fijne vakantie!
Mieke van Stigt
Natuurlijk kun je je leven sturen, voor een deel. Maar ook alleen maar met de vemogens die je hebt meegekregen en dat is voor de één nou eenmaal meer dan voor de ander. Neem alsjeblieft de moeite om onderstaande te lezen en ik ben benieuwd hoe jullie dat zien? Hoe valt dit te rijmen met alle 'eigen volk eerst' en 'gelukszoekers moeten terug' op deze pijler? Met kreten die eisen dat dikke mensen meer premie moeten gaan betalen en rokers bijkans gefusilleerd moeten worden? En als je maar écht wilt dat er dan áltijd werk is?
Hoe empathie uit onze samenleving verdwijnt
MIEKE VAN STIGT 28 JULI 2015
Mieke-van-Stigt
Ik moet toegeven dat ik de laatste tijd niet altijd even vrolijk ben, maar als ik naar het nieuws kijk neemt mijn vertrouwen in de mensheid zienderogen af. Zo bereikte me het nieuws dat ruim veertig procent van de artsen de behandeling wil kunnen weigeren aan patiënten met een ongezonde leefstijl, zeker als die leefstijl bijdraagt aan de aandoening waarvoor behandeling gevraagd wordt.
Zonder empathie is de zorg mank
Blijkbaar zien, in navolging van politici, nu ook artsen de leefstijl als volstrekt vrije keuze. In deze visie zijn niet alleen het leven en het lichaam maakbaar, maar zijn de burger of de patiënt er ook persoonlijk verantwoordelijk voor en dus schuldig aan als het niet goed gaat.
Om te beginnen is dit wetenschappelijk aanvechtbaar: keuzes worden grotendeels onbewust gemaakt. Omgeving, marketing en persoonlijke omstandigheden zoals stress spelen een zeer grote rol in het keuzenproces. Keuzes worden altijd gemaakt in een context en de mate waarin mensen deze kunnen beïnvloeden is maar heel beperkt. Daarbij kan er weliswaar een statistisch verband zijn tussen leefstijl en aandoening, maar op individueel niveau is dit niet altijd bewijsbaar, laat staan dat er van een echte vrije keuze en dus schuld sprake is. Statistische gegevens mogen nooit naar individueel niveau worden vertaald. Maar los daarvan: een arts die zijn patiënt veroordeelt, kan niet meer helpen en kijkt niet meer naar de mens achter de ziekte.
Dobbernegers, labbekakken en lillende vleeshompen
Maar hier blijft het niet bij. Helaas. Want wat te denken van de term “dobbernegers” voor wanhopige vluchtelingen die omkomen op hun tocht naar een toekomst? En Hans de Boer met zijn labbekakken, die, niet gehinderd door enige kennis van cijfers en feiten, vond dat mensen met een bijstandsuitkering maar asperges moesten gaan steken in plaats van thuis zitten en geld vangen. Je zult maar wanhopig je honderdste sollicitatiebrief hebben weggestuurd.
En net toen ik dacht dat we alles gehad hadden, kwam Pro-Rail voorman Eringa met het verwijt dat zelfmoordplegers geen rekening houden met vertragingen van zijn schema. Hoe komen mensen zo kil, zo wreed, zo dom? Sinds wanneer is het treinenschema belangrijker dan het leed van de achterblijvende familie, of van de machinisten, treinpersoneel en inzittenden die zoiets gruwelijks meemaken?
Het lijkt wel steeds vaker voor te komen dat we volstrekt gevoelloos reageren op mensen die het moeilijk hebben. En dat geldt niet alleen voor de Grieken, de vluchtelingen en mensen in conflictgebieden. Want sinds wanneer is het oké om openlijk te spreken van de vreselijke aanblik van wit lillend vlees, waar het iemand betreft die net als ieder ander van het zonnetje wil genieten? En hoezo vindt 55% van de Nederlanders dat mensen met longkanker het aan zichzelf te danken hebben en is het nodig dat de Stichting Longkanker daar een campagne tegen moet opstarten? En gaat dat helpen?
Een nieuwe golf wreedheid en domheid
Het lijkt me goed om eerst eens te kijken wat er aan de hand is. De geschiedenis laat ons zien dat wreedheid, domheid en een gebrek aan empathie beslist niet alleen kenmerkend is voor onze tijd. Toch lijkt me dat er sprake is van een patroon. Een samenloop van krachten die alles te maken hebben met onze neoliberale, meritocratische samenleving: hierin staan de waarden eigen keus, eigen verantwoordelijkheid en eigen verdienste centraal. Dit betekent dat de invloed van sekse, kleur en klasse het liefst ontkend worden, want iedereen heeft immers gelijke kansen, toch?
Dat niet iedereen evenveel mazzel heeft gehad in het leven is dan een spelbreker van jewelste, dus dat zien we liever niet. Roken en overgewicht worden liever niet gezien als een gevolg van lagere sociale klasse, armoede en stress, of van een op totale verslaving uit zijnde voedings- en tabaksindustrie. Mensen hebben geen pech meer, omstandigheden zijn geen excuus en wie nog durft te mekkeren over een slechte jeugd neemt zijn eigen verantwoordelijkheid niet serieus. Nee: deze mensen zijn zelf schuldig en kosten de samenleving, óns, alleen maar geld.
Welk probleem lossen we hiermee op?
Want wat gebeurt hier? Als je goed kijkt, zie je dat elke keer dat een bepaalde groep mensen worden uitgesloten van onze empathie, ons medegevoel, door hun situatie te herdefiniëren als verwijtbaar, eigen schuld, een gebrek aan moraal. Die luie Grieken verdienen onze steun niet, ze moeten maar eens werken in plaats van in de schaduw hangen. Dat de werkloosheid daar oploopt tot vijftig procent, dat kinderen in armoede opgroeien, dat hypotheken onder water staan, ach, tja. Het lijkt heel prettig om je af te sluiten van anderman’s (vrouws) leed. We hoeven niet meer mee te lijden én we kunnen geloven dat ons geluk te danken is aan onze eigen superioriteit, je weet wel: meritocratie, eigen verdienste, eigen keus, eigen verantwoordelijkheid. Het leven is toch maakbaar? Een vriend van me heeft alvleesklierkanker en vertelde dat sommige mensen bijna teleurgesteld reageren als hij zegt dat hij nooit heeft gerookt. Dat zo’n ziekte je ook zomaar kan overkomen, past niet in hun maakbaarheidsdenken.
Als mens zijn we sociale dieren. We worden geboren met empathie, die nodig is om sociaal te kunnen leren en functioneren. Daarbij maken we voortdurend onderscheid: wie hoort bij ons en wie is de vijand, de ander? Sociale uitsluiting, via de definities van de situaties uit de voorbeelden hierboven, is een actief proces van ont-empatisering. Zo hoeven we de pijn van anderen niet te voelen: ze verdienen het, hebben er zelf om gevraagd. We kunnen opgelucht verder met leven.
Het ont-empatiseren lost wel degelijk een conflict op, namelijk de spanning tussen je eigen neiging tot empathie en een wereld waarin pech en geluk ongelijk verdeeld zijn. Met het uitbannen van dat gevoel is de orde hersteld: de pech is eigen schuld, daar hoeven we geen medelijden voor te voelen.
De definities zijn niet bedoeld om problemen op te lossen, maar als excuus om juist onze handen ervan af te trekken. Het gaat niet meer om helpen, maar om het legitimeren van onze eigen houding van uitsluiting. De afwijzende arts zal zijn handen van de patiënt willen aftrekken, mensen met overgewicht durven nauwelijks meer op het strand te zitten, zieken krijgen verwijten in plaats van compassie, en Hans de Boer hoeft zijn achterban, de werkgevers, niet tot de orde te roepen.
Een pleidooi voor empathie
Wie is gebaat bij dit gedrag? Je zou zeggen: wijzelf, maar dat is schijn. De keerzijde van deze houding is dat daarmee de druk in de samenleving toeneemt. De onveiligheid, de dreiging om zelf ook uitgesloten te worden, raakt ook jezelf. We moéten presteren, slank zijn, gezond leven, hard werken, succesvol zijn, want de afwijzing zit ons op de hielen. Steeds meer mensen bezwijken onder de hoge druk en zitten thuis met burn-out of psychische klachten. En denken vervolgens dat het aan hun eigen falen ligt.
We lossen dus niets op. Voor onszelf niet, en zeker niet voor de buitengesloten ander. Dus, mochten jullie iets over Griekenland willen zeggen (of in alle andere bovengenoemde voorbeelden): verplaats je eerst eens in de situatie van de ander en vraag je af of je zou willen ruilen. Als het antwoord nee is, dan weet je waar het fout gegaan is en wat je te doen staat. Mededogen is zoveel fijner voor de gever en de ontvanger. Probeer het, je kunt het!
Fijne vakantie!
Mieke van Stigt
vrijdag 31 juli 2015 om 17:39
quote:Sidroht schreef op 31 juli 2015 @ 17:34:
[...]
Waar woon jij? Ik heb een rotsvast vertrouwen in de mensheid. En ik heb mijn achterdeur eigenlijk nooit op slot, ja, s nachts of als ik lang weg ben. Er is eigenlijk nog nooit iets van me gestolen, op een incidentele fiets na.Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.
[...]
Waar woon jij? Ik heb een rotsvast vertrouwen in de mensheid. En ik heb mijn achterdeur eigenlijk nooit op slot, ja, s nachts of als ik lang weg ben. Er is eigenlijk nog nooit iets van me gestolen, op een incidentele fiets na.Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.
vrijdag 31 juli 2015 om 17:42
quote:Blondie456 schreef op 31 juli 2015 @ 17:39:
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.Ik weet dat dat soort dingen gebeuren, kan mij ook overkomen. Maar dat doet niks af aan mijn basisvertrouwen in de mensheid.
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.Ik weet dat dat soort dingen gebeuren, kan mij ook overkomen. Maar dat doet niks af aan mijn basisvertrouwen in de mensheid.
vrijdag 31 juli 2015 om 17:44
quote:Blondie456 schreef op 31 juli 2015 @ 17:39:
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.
Bij mij is 2 x ingebroken en ik ben zo'n 4 fietsen kwijtgeraakt.
Maar goed, je hoeft het niet zelf meegemaakt te hebben om te weten dat er wel het één en ander aan criminaliteit in Nederland is. Je ziet genoeg informatie betreffende misdaadcijfers op TV en in kranten.
Dat is echt geen bangmakerij van de overheid om politie te rechtvaardigen terwijl er eigenlijk niemand ooit iets fout doet!
.
quote:Sidroht schreef op 31 juli 2015 @ 17:42:
[...]
Ik weet dat dat soort dingen gebeuren, kan mij ook overkomen. Maar dat doet niks af aan mijn basisvertrouwen in de mensheid.
Zelf geloof ik ook niet dat mensen inherent boosaardig zijn. Maar ik geloof ook dat er altijd omstandigheden zullen zijn die mensen tot minder leuke daden zal aanzetten. En dat mensen met vreemde, gewelddadige afwijkingen geboren kunnen worden. Ik geloof niet dat de aarde ooit een utopie zal worden. In elk geval niet de komende 1.000 jaar. Zeker niet als je terugkijkt naar de afgelopen 1.000 jaar!
.
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.
Bij mij is 2 x ingebroken en ik ben zo'n 4 fietsen kwijtgeraakt.
Maar goed, je hoeft het niet zelf meegemaakt te hebben om te weten dat er wel het één en ander aan criminaliteit in Nederland is. Je ziet genoeg informatie betreffende misdaadcijfers op TV en in kranten.
Dat is echt geen bangmakerij van de overheid om politie te rechtvaardigen terwijl er eigenlijk niemand ooit iets fout doet!
.
quote:Sidroht schreef op 31 juli 2015 @ 17:42:
[...]
Ik weet dat dat soort dingen gebeuren, kan mij ook overkomen. Maar dat doet niks af aan mijn basisvertrouwen in de mensheid.
Zelf geloof ik ook niet dat mensen inherent boosaardig zijn. Maar ik geloof ook dat er altijd omstandigheden zullen zijn die mensen tot minder leuke daden zal aanzetten. En dat mensen met vreemde, gewelddadige afwijkingen geboren kunnen worden. Ik geloof niet dat de aarde ooit een utopie zal worden. In elk geval niet de komende 1.000 jaar. Zeker niet als je terugkijkt naar de afgelopen 1.000 jaar!
.
vrijdag 31 juli 2015 om 17:49
quote:Blondie456 schreef op 31 juli 2015 @ 17:39:
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.Nou, de verzekeringsmaatschappij had wel wat meer empathie mogen tonen door de fiets gewoon te vergoeden.
[...]
Nou, ik heb dus geen rotsvast vertrouwen in de mensheid. Mijn fiets is een keer gestolen uit onze eigen schuur op klaarlichte dag. Hij was verzekerd maar ik kreeg niks terug omdat de poort niet op slot zat ( zoon was nog jong en speelde buiten en kwam achterom dus daarom was de poort open). Er is ook eens bij ons ingebroken toen wij lagen te slapen.Nou, de verzekeringsmaatschappij had wel wat meer empathie mogen tonen door de fiets gewoon te vergoeden.
Vraag niet hoe het kan maar profiteer ervan!
vrijdag 31 juli 2015 om 17:52
quote:gewiekst schreef op 31 juli 2015 @ 17:49:
[...]
Nou, de verzekeringsmaatschappij had wel wat meer empathie mogen tonen door de fiets gewoon te vergoeden.Achteraf had ik beter kunnen zeggen dat hij in het centrum gestolen was. Ik weet dat het niet eerlijk is maar dat is wel wat ik mensen aan raad.
[...]
Nou, de verzekeringsmaatschappij had wel wat meer empathie mogen tonen door de fiets gewoon te vergoeden.Achteraf had ik beter kunnen zeggen dat hij in het centrum gestolen was. Ik weet dat het niet eerlijk is maar dat is wel wat ik mensen aan raad.
vrijdag 31 juli 2015 om 17:58
quote:thorsson schreef op 31 juli 2015 @ 17:34:
[...]
Wat is "hun ogen sluiten"? Er is enorm veel leed in de wereld, ik denk dat iedereen dat wel onderkent.
De vraag is alleen:
1) Hoe kijken we daar tegenaan: is het "eigen schuld" of zijn ze gewoon op de verkeerde plek geboren?!
(het oorspronkelijke OT gespreksonderwerp)
2) Gaan we er iets aan doen en zo ja: wat?In mijn beleving is een groep mensen die het maar moeilijk vinden om hiermee om te gaan, voelen zich schuldig, weten zich geen houding aan te nemen. Of wel dingen afzeiken, maar niet buiten hun referentiekader kunnen kijken. Zoals mensen die boos zijn dat ze in de hoogste schaal zitten. Misschien niet leuk dat je zoveel belasting moet betalen, maar ikzelf zou zelf zoiets hebben: fijn dat ik zoveel verdien blijkbaar. Ik kan er niet mee zitten, want het is eenmaal zo.
En maakt het verder uit of het iemand zijn eigen schuld is of waar iemand geboren is?
[...]
Wat is "hun ogen sluiten"? Er is enorm veel leed in de wereld, ik denk dat iedereen dat wel onderkent.
De vraag is alleen:
1) Hoe kijken we daar tegenaan: is het "eigen schuld" of zijn ze gewoon op de verkeerde plek geboren?!
(het oorspronkelijke OT gespreksonderwerp)
2) Gaan we er iets aan doen en zo ja: wat?In mijn beleving is een groep mensen die het maar moeilijk vinden om hiermee om te gaan, voelen zich schuldig, weten zich geen houding aan te nemen. Of wel dingen afzeiken, maar niet buiten hun referentiekader kunnen kijken. Zoals mensen die boos zijn dat ze in de hoogste schaal zitten. Misschien niet leuk dat je zoveel belasting moet betalen, maar ikzelf zou zelf zoiets hebben: fijn dat ik zoveel verdien blijkbaar. Ik kan er niet mee zitten, want het is eenmaal zo.
En maakt het verder uit of het iemand zijn eigen schuld is of waar iemand geboren is?
vrijdag 31 juli 2015 om 17:58
vrijdag 31 juli 2015 om 18:00
quote:Pantax schreef op 31 juli 2015 @ 16:05:
Empathie is niet waardeloos. Empathie is een van de eenvoudigste, goedkoopste en prettigste manieren om mensen te motiveren en te inspireren, naast erkenning, sociale verbondenheid en efficacy. De enigen voor wie empathie waardeloos is, zijn mensen die niet zien hoeveel meer er van invloed is op ons leven en de keuzes die we maken dan geld. En zelfs voor die mensen is empathie van waarde. Misschien nog wel meer Mooi! En ook mijn geloof in het goede van de mens blijft, ook al zijn er genoeg voorbeelden om van dat geloof te vallen. Ook denk ik dat de mensheid op deze manier niet eindeloos door kan gaan, en dat de hele 'ik' cultuur bezig is op z'n retour te raken. Ook daar zijn genoeg voorbeelden van, als je maar zoekt. Helaas wordt vooral alle ellende in de wereld breed uitgemeten.
Empathie is niet waardeloos. Empathie is een van de eenvoudigste, goedkoopste en prettigste manieren om mensen te motiveren en te inspireren, naast erkenning, sociale verbondenheid en efficacy. De enigen voor wie empathie waardeloos is, zijn mensen die niet zien hoeveel meer er van invloed is op ons leven en de keuzes die we maken dan geld. En zelfs voor die mensen is empathie van waarde. Misschien nog wel meer Mooi! En ook mijn geloof in het goede van de mens blijft, ook al zijn er genoeg voorbeelden om van dat geloof te vallen. Ook denk ik dat de mensheid op deze manier niet eindeloos door kan gaan, en dat de hele 'ik' cultuur bezig is op z'n retour te raken. Ook daar zijn genoeg voorbeelden van, als je maar zoekt. Helaas wordt vooral alle ellende in de wereld breed uitgemeten.
vrijdag 31 juli 2015 om 18:05
quote:Sidroht schreef op 31 juli 2015 @ 16:23:
Maar voor wie het niet snapt:
Als er 1000 mensen verdrinken als ze proberen hun land te ontvluchten dan is de niet-empathische reactie:
Mooi, nu de rest nog. Scheelt weer 1000 uitkeringen. Net goed, moeten ze maar niet zulke domme dingen doen.
De empathische reactie is:
Wat moeten die mensen bang en wanhopig zijn geweest als ze zichzelf en hun kinderen op deze manier hun land laten ontvluchten, wat een drama dat er 1000 onschuldige mensen zijn omgekomen.
Een empathische reactie is: mooi kut zeg, dat westerse psychopaten de vitale jonge mannen van een continent wegzuigen zonder ze een zinvolle toekomst te kunnen geven en kut zeg, voor de achterblijvers, vrouwen en kinderen, dat westerse psychopaten er zo voor zorgen dat het ook nooit meer wat zal worden daar omdat degenen die het daar moeten verdedigen en opbouwen vertrokken zijn.
Overigens ben ik wel zo empathisch dat ik Europa hetzelfde lot gun als wij Afrika nu bezorgen. Een massale drain van de beroepsbevolking, en de tyfus voor de achterblijvers.
Maar voor wie het niet snapt:
Als er 1000 mensen verdrinken als ze proberen hun land te ontvluchten dan is de niet-empathische reactie:
Mooi, nu de rest nog. Scheelt weer 1000 uitkeringen. Net goed, moeten ze maar niet zulke domme dingen doen.
De empathische reactie is:
Wat moeten die mensen bang en wanhopig zijn geweest als ze zichzelf en hun kinderen op deze manier hun land laten ontvluchten, wat een drama dat er 1000 onschuldige mensen zijn omgekomen.
Een empathische reactie is: mooi kut zeg, dat westerse psychopaten de vitale jonge mannen van een continent wegzuigen zonder ze een zinvolle toekomst te kunnen geven en kut zeg, voor de achterblijvers, vrouwen en kinderen, dat westerse psychopaten er zo voor zorgen dat het ook nooit meer wat zal worden daar omdat degenen die het daar moeten verdedigen en opbouwen vertrokken zijn.
Overigens ben ik wel zo empathisch dat ik Europa hetzelfde lot gun als wij Afrika nu bezorgen. Een massale drain van de beroepsbevolking, en de tyfus voor de achterblijvers.
vrijdag 31 juli 2015 om 18:27
Ik ben het wel eens met veel uit dat stukje.
Het aanmoedigen van psychopatische lui in het bedrijfsleven heeft niet alleen een menselijk verlies, maar ook op lange termijn voor een bedrijf. Als de medewerkers nog te bang zijn om een woord te spreken, gaan ze fouten maken of zich meer bezighouden met het afschuiven van problemen op anderen dan met het werken zelf.
Met Griekenland heb ik echter geen medelijden. Zij hebben vanaf het begin aan gelogen, geld aangenomen (want ze hebben ook gewoon miljarden gekregen, niet alleen geleend) en de boel belazerd. We hadden veel beter de Baltische Staten er meteen bijgenomen, ipv dat stelletje oplichters. Ze hebben jarenlang alleen maar gevangen en heb nu geen medelijden met ze.
Ik vind wel dat vluchtelingen geholpen moeten worden als ze in eigen land bedreigd worden. Wanneer het grote merendeel van de vluchtelingen mannen tussen de 18-35 zijn, geloof ik daar echter niet zo in. Of het was veilig genoeg om vrouwen, kinderen en ouders achter te laten, of ze zijn hier naartoe gekomen zonder zich te bekommeren om hun veiligheid. Als je dan hoort dat bv Islamitische vluchtelingen Christelijke vluchtelingen bedreigen in een opvangcentrum, dan mogen ze de bedreigers van mij linea recta terugsturen.
Ik zie liever gezinnen die echt bedreigd worden en die echt het beste voor hebben met hun familie en Nederland dan zo'n zooitje gajus.
MAW, mensen die het slachtoffer zijn van anderen, daar heb ik medelijden mee, maar niet met mensen die zelf psychopatisch te werk gaan en dan in de problemen komen.
Het aanmoedigen van psychopatische lui in het bedrijfsleven heeft niet alleen een menselijk verlies, maar ook op lange termijn voor een bedrijf. Als de medewerkers nog te bang zijn om een woord te spreken, gaan ze fouten maken of zich meer bezighouden met het afschuiven van problemen op anderen dan met het werken zelf.
Met Griekenland heb ik echter geen medelijden. Zij hebben vanaf het begin aan gelogen, geld aangenomen (want ze hebben ook gewoon miljarden gekregen, niet alleen geleend) en de boel belazerd. We hadden veel beter de Baltische Staten er meteen bijgenomen, ipv dat stelletje oplichters. Ze hebben jarenlang alleen maar gevangen en heb nu geen medelijden met ze.
Ik vind wel dat vluchtelingen geholpen moeten worden als ze in eigen land bedreigd worden. Wanneer het grote merendeel van de vluchtelingen mannen tussen de 18-35 zijn, geloof ik daar echter niet zo in. Of het was veilig genoeg om vrouwen, kinderen en ouders achter te laten, of ze zijn hier naartoe gekomen zonder zich te bekommeren om hun veiligheid. Als je dan hoort dat bv Islamitische vluchtelingen Christelijke vluchtelingen bedreigen in een opvangcentrum, dan mogen ze de bedreigers van mij linea recta terugsturen.
Ik zie liever gezinnen die echt bedreigd worden en die echt het beste voor hebben met hun familie en Nederland dan zo'n zooitje gajus.
MAW, mensen die het slachtoffer zijn van anderen, daar heb ik medelijden mee, maar niet met mensen die zelf psychopatisch te werk gaan en dan in de problemen komen.
vrijdag 31 juli 2015 om 23:27
quote:snoopylynn schreef op 31 juli 2015 @ 20:39:
[...]
Humor is naast empathie een belangrijke eigenschap voor een gelukkig leven.
Wat is humor. De een vindt dit grappig de ander dat. Persoonlijk kan ik niet lachen om mensen die menen bepaalde groepen als simpel te be(ver)oordelen (ik noem een voorbeeld van dit forum, de pittige rode korte kapsels). Is een persoon alleen dat kapsel, bestaat die persoon niet uit heel veel meer?
Het artikel uit de OP vind ik mwoh.. ik denk namelijk dat dit van alle tijden is, niet iets van nu alleen. Misschien beseffen mensen het nu eerder omdat er via internet enorm veel info te vinden is. Wat goed kan zijn, maar ook averechts kan werken. Hangt er vanaf welke kant het op zal gaan.
Macht corrumpeert. Dat is een gegeven en ik ben er heilig van overtuigd. Dat zal altijd zo blijven.
Er zijn genoeg artikelen te vinden dat het stikt van de psychopaths in de hogere top van het zakenleven. Simpelweg omdat het hun vooruit helpt, omdat ze zo gekomen zijn waar ze wilden zijn.
[...]
Humor is naast empathie een belangrijke eigenschap voor een gelukkig leven.
Wat is humor. De een vindt dit grappig de ander dat. Persoonlijk kan ik niet lachen om mensen die menen bepaalde groepen als simpel te be(ver)oordelen (ik noem een voorbeeld van dit forum, de pittige rode korte kapsels). Is een persoon alleen dat kapsel, bestaat die persoon niet uit heel veel meer?
Het artikel uit de OP vind ik mwoh.. ik denk namelijk dat dit van alle tijden is, niet iets van nu alleen. Misschien beseffen mensen het nu eerder omdat er via internet enorm veel info te vinden is. Wat goed kan zijn, maar ook averechts kan werken. Hangt er vanaf welke kant het op zal gaan.
Macht corrumpeert. Dat is een gegeven en ik ben er heilig van overtuigd. Dat zal altijd zo blijven.
Er zijn genoeg artikelen te vinden dat het stikt van de psychopaths in de hogere top van het zakenleven. Simpelweg omdat het hun vooruit helpt, omdat ze zo gekomen zijn waar ze wilden zijn.
vrijdag 31 juli 2015 om 23:51
Wie heeft een keer empathie voor de Nederlandse bevolking?
Ik ben het zat om steeds maar begrip op te moeten brengen.
http://www.blikopnieuws.n ... ekers-komen-voor-het-geld
Kosovaren misbruiken de asielprocedures om een zakcentje te verdienen.
Een groot deel van die "dobbernegers" zijn gelukszoekers.
Als ik door Frankrijk rij sta ik of in de file door boze boeren die de weg blokkeren en in de buurt van de kanaaltunnel wordt
mijn wagen bestormt door gelukszoekers op weg naar het Engelse paradijs.
Ik moet begrip opbrengen voor allerlei import geloven, begrip opbrengen voor mensen die zich gekwetst voelen door de manier waarop wij Sinterklaas vieren.
Voor alle duidelijkheid, bovenstaande tekst is chargerend geschreven maar ik ga stoppen met begrip hebben voor van alles en nog wat.
Ik ben het zat om steeds maar begrip op te moeten brengen.
http://www.blikopnieuws.n ... ekers-komen-voor-het-geld
Kosovaren misbruiken de asielprocedures om een zakcentje te verdienen.
Een groot deel van die "dobbernegers" zijn gelukszoekers.
Als ik door Frankrijk rij sta ik of in de file door boze boeren die de weg blokkeren en in de buurt van de kanaaltunnel wordt
mijn wagen bestormt door gelukszoekers op weg naar het Engelse paradijs.
Ik moet begrip opbrengen voor allerlei import geloven, begrip opbrengen voor mensen die zich gekwetst voelen door de manier waarop wij Sinterklaas vieren.
Voor alle duidelijkheid, bovenstaande tekst is chargerend geschreven maar ik ga stoppen met begrip hebben voor van alles en nog wat.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 1 augustus 2015 om 07:37
quote:Sidroht schreef op 01 augustus 2015 @ 00:52:
Daar was je al een tijdje mee gestopt geloof ik. Je moet het wel enorm zwaar hebben zo te lezen.Nee hoor, niet zwaar hebben , maar de oogjes open houden, de realiteit onder ogen zien en erkennen dat de wereld slecht is, en dat je dat niet oplost door alles te bezien door de welbekende roze bril. Dan kom je wel heel erg bedrogen uit.
Daar was je al een tijdje mee gestopt geloof ik. Je moet het wel enorm zwaar hebben zo te lezen.Nee hoor, niet zwaar hebben , maar de oogjes open houden, de realiteit onder ogen zien en erkennen dat de wereld slecht is, en dat je dat niet oplost door alles te bezien door de welbekende roze bril. Dan kom je wel heel erg bedrogen uit.
zaterdag 1 augustus 2015 om 08:34
Een groot probleem van de maatschappij is dat we decennia lang de moral high horse hebben willen berijden, zonder daarvoor de kosten te willen dragen. Het is natuurlijk heel leuk om jezelf op de borst te kloppen dat je zo sociaal bent, als je daar op geen enkele manier de kosten en consequenties voor hoeft te dragen.
Bijvoorbeeld mensen die vinden dat de grenzen open moeten, maar geen AZC in hun buurt willen. Die bouwen ze maar in Friesland en Drenthe. En ik vind het ook problematisch dat 70% van de medelanders met Somalische achtergrond in de bijstand zit, als je ziet hoe fors de verzorgingsstaat wegens geldgebrek wordt afgebroken.
Vroeger was alles wellicht 'socialer' en minder individualistisch, maar de sociale controle was ook veel zwaarder. En, in tegenstelling tot veel sociale vangnetten van nu, waren de vangnetten destijds niet vrijblijvend. Er werd ook eigen verantwoordelijkheid en reciprociteit geëist.
Bijvoorbeeld mensen die vinden dat de grenzen open moeten, maar geen AZC in hun buurt willen. Die bouwen ze maar in Friesland en Drenthe. En ik vind het ook problematisch dat 70% van de medelanders met Somalische achtergrond in de bijstand zit, als je ziet hoe fors de verzorgingsstaat wegens geldgebrek wordt afgebroken.
Vroeger was alles wellicht 'socialer' en minder individualistisch, maar de sociale controle was ook veel zwaarder. En, in tegenstelling tot veel sociale vangnetten van nu, waren de vangnetten destijds niet vrijblijvend. Er werd ook eigen verantwoordelijkheid en reciprociteit geëist.
it's not who I am underneath, but what I do that defines me
zaterdag 1 augustus 2015 om 08:58
quote:Sidroht schreef op 01 augustus 2015 @ 00:52:
Daar was je al een tijdje mee gestopt geloof ik. Je moet het wel enorm zwaar hebben zo te lezen.
Ik snap het gewoon niet, als ik mij niet kan legitimeren krijg ik een boete.
In Calais bestormen honderden vluchtelingen vrachtwagens, treinen en boten.
Wat doet de politie, die houd ze tegen en stuurt ze weg, een paar uur later proberen ze het weer.
Ik zou zeggen, organiseer iets als een vreemdelingen detentiecentrum, model Ter Apel
Daar kunnen ze kiezen, asiel aanvragen met de kans dat het afgewezen wordt of een enkeltje land van herkomst.
De reden dat ze geen asiel aanvragen in Frankrijk is heel simpel, volgens het verdrag van Dublin mag dat daarna niet meer in Engeland en daar zijn de uitkeringen hoger. Kortom geen vlucht om veiligheid maar om zuiver economische redenen.
Daar was je al een tijdje mee gestopt geloof ik. Je moet het wel enorm zwaar hebben zo te lezen.
Ik snap het gewoon niet, als ik mij niet kan legitimeren krijg ik een boete.
In Calais bestormen honderden vluchtelingen vrachtwagens, treinen en boten.
Wat doet de politie, die houd ze tegen en stuurt ze weg, een paar uur later proberen ze het weer.
Ik zou zeggen, organiseer iets als een vreemdelingen detentiecentrum, model Ter Apel
Daar kunnen ze kiezen, asiel aanvragen met de kans dat het afgewezen wordt of een enkeltje land van herkomst.
De reden dat ze geen asiel aanvragen in Frankrijk is heel simpel, volgens het verdrag van Dublin mag dat daarna niet meer in Engeland en daar zijn de uitkeringen hoger. Kortom geen vlucht om veiligheid maar om zuiver economische redenen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 1 augustus 2015 om 09:23
In feite is het een onvermogen om de huidige samenleving te accepteren. Dan is niet die samenleving het probleem, maar degene die er niet mee om kan gaan! Samenlevingen veranderen voortdurend, doordat ze meegaan in bewegingen rondom hen heen. In feite is er een zelfcorrigerende factor, die ervoor zorgt dat we met elkaar een bepaald niveau aanhangen. Als er maar genoeg mensen zijn diemoeite met iets hebben, dan verandert dat automatisch. Zodra je echter als eenling of minderheid in grote mate gefrustreerd raakt omdat de samenleving niet aan jouw eigen normen en waarden voldoet, kun je beter iets aan je eigen frustraties gaan doen.
zaterdag 1 augustus 2015 om 09:32
quote:jo-elise schreef op 01 augustus 2015 @ 07:37:
[...]
Nee hoor, niet zwaar hebben , maar de oogjes open houden, de realiteit onder ogen zien en erkennen dat de wereld slecht is, en dat je dat niet oplost door alles te bezien door de welbekende roze bril. Dan kom je wel heel erg bedrogen uit.Ik zie genoeg realiteit, ik vermoed dat ik meer mafkezen en gestoorde engerds tegenkom dan de meeste mensen én dat ik dus precies weet wat mensen elkaar aan kunnen doen. Je kunt van alles van me zeggen, maar niet dat ik naief ben en niet weet wat er speelt.
[...]
Nee hoor, niet zwaar hebben , maar de oogjes open houden, de realiteit onder ogen zien en erkennen dat de wereld slecht is, en dat je dat niet oplost door alles te bezien door de welbekende roze bril. Dan kom je wel heel erg bedrogen uit.Ik zie genoeg realiteit, ik vermoed dat ik meer mafkezen en gestoorde engerds tegenkom dan de meeste mensen én dat ik dus precies weet wat mensen elkaar aan kunnen doen. Je kunt van alles van me zeggen, maar niet dat ik naief ben en niet weet wat er speelt.
zaterdag 1 augustus 2015 om 09:33
quote:hollebollegijs schreef op 01 augustus 2015 @ 08:58:
[...]
Ik snap het gewoon niet, als ik mij niet kan legitimeren krijg ik een boete.
In Calais bestormen honderden vluchtelingen vrachtwagens, treinen en boten.
Wat doet de politie, die houd ze tegen en stuurt ze weg, een paar uur later proberen ze het weer.
Ik zou zeggen, organiseer iets als een vreemdelingen detentiecentrum, model Ter Apel
Daar kunnen ze kiezen, asiel aanvragen met de kans dat het afgewezen wordt of een enkeltje land van herkomst.
De reden dat ze geen asiel aanvragen in Frankrijk is heel simpel, volgens het verdrag van Dublin mag dat daarna niet meer in Engeland en daar zijn de uitkeringen hoger. Kortom geen vlucht om veiligheid maar om zuiver economische redenen.Ik snap gewoon niet hoe jij je daar tekort gedaan door kunt voelen. Het ontgaat me volledig hoe dit jou benadeelt.
[...]
Ik snap het gewoon niet, als ik mij niet kan legitimeren krijg ik een boete.
In Calais bestormen honderden vluchtelingen vrachtwagens, treinen en boten.
Wat doet de politie, die houd ze tegen en stuurt ze weg, een paar uur later proberen ze het weer.
Ik zou zeggen, organiseer iets als een vreemdelingen detentiecentrum, model Ter Apel
Daar kunnen ze kiezen, asiel aanvragen met de kans dat het afgewezen wordt of een enkeltje land van herkomst.
De reden dat ze geen asiel aanvragen in Frankrijk is heel simpel, volgens het verdrag van Dublin mag dat daarna niet meer in Engeland en daar zijn de uitkeringen hoger. Kortom geen vlucht om veiligheid maar om zuiver economische redenen.Ik snap gewoon niet hoe jij je daar tekort gedaan door kunt voelen. Het ontgaat me volledig hoe dit jou benadeelt.
zaterdag 1 augustus 2015 om 09:44
Het is gewoon niet duidelijk wat je nou precies wilt, TO. Je poneert de gedachtenspinsels van een ander en besteedt daarna vooral aandacht aan het aan mensen vertellen dat ze het niet begrijpen. Je accepteert niet dat mensen 'empathie' vertalen naar praktische zaken, waarmee het geheel steeds meer op een soort ego-trip van jouw kant lijkt; 'kijk mij de menselijke psyche eens goed begrijpen'.
zaterdag 1 augustus 2015 om 09:55
Je kunt ook empathie voelen voor asielzoekers maar tegelijkertijd de mening hebben dat er grenzen zijn aan wat haalbaar is in Nederland/Europa. Ik doe vrijwilligerswerk met vluchtelingen, en zie heel erg veel gemotiveerde vluchtelingen, die zich hard inzetten op hun taalcursus omdat ze graag een opleiding willen volgen en een baan willen vinden (vooral de wat hoger opgeleide vluchtelingen die bijvoorbeeld uit Syrië gevlucht zijn). Ongetwijfeld zijn er ook veel die alleen voor de droom van gouden bergen hier naartoe komen. Ik hun alle mensen op de wereld een zelfde levensstandaard als die wij in Nederland hebben. Maar hoe hard ik het ze ook gun, de hele wereld (of voor mijn part alleen heel Afrika) past gewoonweg niet in Nederland (of West-Europa). Daar hebben wij de ruimte, de middelen en het geld niet voor. Maar dat heeft niks te maken met een gebrek aan empathie of iets dergelijks. Hoe graag je iets soms ook wil, er zitten altijd praktische grenzen aan wat mogelijk is.
