Scheppingsgeloof (creationisme) gevaar voor democratie!

quote: shining reageerde

Websje, ik vind die redenatie van jouw kennissen helemaal niet zo vreemd. Gelovigen gaan evan uit dat God de aarde ongeveer 6000 jaar geleden heeft geschapen. Wat daarvoor was weet ik niet. Ik ben geneigd om te geloven dat de aarde wel bestond maar dat het niet bewoond werd door mensen en dieren. Dat gebeurde pas toen God de aarde schiep. Dus ook de dinausarussen. Ik wéét het natuurlijk niet, maar ik geloof het wel.

Voor mij voelt dat goed. Ik denk dat we hier niet zomaar zijn, ´toevallig´ en we zien wel wat er van komt.

Ik geloofde vroeger in toeval, maar tegenwoordig ben ik geneigd te geloven dt God bepaalde dingen voor mij heeft uitgestippeld waardoor dingen wel toevallig kunnen lijken, maar het niet zijn.



Mediums zoals Char, daar geloof ik niet in. Wel geloof ik dat God mensen wil helpen en misschien bepaalde contactpersonen op aarde heeft die weer andere personen helpen. Dus dat deze mensne gestuurd worden door God.

Shining: ik snap alleen niet hoe je dat dan voor jezelf verklaart? Dat doet me denken aan double-thinking (1984). Ik neem aan dat je accepteert dat er dinosaurus-botten zijn gevonden en dat ze wetenschappelijk gedateerd zijn. (en ouder dan 6000jr oud blijken). Hoe kun je dat voor jezelf rijmen met het feit dat er voor 6000jr geleden niets was op deze wereld? En dan gaat het me er niet over wie van ons twee gelijk heeft, maar ik snap echt niet hoe je dat voor jezelf kunt geloven.

Hier zou ik ook graag een reactie van Shining op willen zien. Ben serieus erg benieuwd naar hoe je dat dan voor jezelf rijmt.

Branwen, mijn geloof in God is sterker dan de wetenschap. De wetenschap heeft het niet altijd bij het goede eind. Daarom denk ik dat die botten best eens 6000 jaar oud kunnen zijn, of misschien helemaal geen botten zijn.

Hoe bewijs je dat iets miljoenen jaren oud is? Daar moet je ook in geloven. Je moet maar aannemen dat het zo is.

Misschien zijn ze ook wel miljoenen jaren oud en waren er wél dino's miljoenen jaren geleden. Ik weet het simpelweg niet. Ik heb zelf ook heel veel vragen omtrent het geloof.

Branwen, mijn geloof in God is sterker dan de wetenschap. De wetenschap heeft het niet altijd bij het goede eind. Daarom denk ik dat die botten best eens 6000 jaar oud kunnen zijn, of misschien helemaal geen botten zijn.

Hoe bewijs je dat iets miljoenen jaren oud is? Daar moet je ook in geloven. Je moet maar aannemen dat het zo is.

Misschien zijn ze ook wel miljoenen jaren oud en waren er wél dino's miljoenen jaren geleden. Ik weet het simpelweg niet. Ik heb zelf ook heel veel vragen omtrent het geloof.

Shining, bedankt voor je antwoorden. Mag ik vragen of jij naar een zeer christelijke school bent gegaan of 'gewoon' naar een openbare school? Nogmaals, ik snap het gewoon niet. Maar gelukkig hoeft dat ook niet, zolang jij deze twee dingen maar kunt rijmen:)

Branwen, mijn geloof in God is sterker dan de wetenschap. De wetenschap heeft het niet altijd bij het goede eind. Daarom denk ik dat die botten best eens 6000 jaar oud kunnen zijn, of misschien helemaal geen botten zijn.

Hoe bewijs je dat iets miljoenen jaren oud is? Daar moet je ook in geloven. Je moet maar aannemen dat het zo is.

Misschien zijn ze ook wel miljoenen jaren oud en waren er wél dino's miljoenen jaren geleden. Ik weet het simpelweg niet. Ik heb zelf ook heel veel vragen omtrent het geloof.

Shine, er zijn heel goede methoden om aan te duiden hoe oud iets is. Men zit er weleens naast, maar een miljoen op 50 miljoen ernaast zitten maakt natuurlijk niet zoveel uit.



Het is tegenwoordig in zwang om te Bijbel niet letterlijk te nemen. Dit uiteraard omdat er gewoon veel van is ontkracht. Wat weegt zwaarder voor jou: je eigen subjectieve godsbijwijs (wat dus geloven is en geen weten, jij geeft het tenminste toe) of de Bijbel?

Complicated, zoals je weet negeer ik je al maanden, zo wilde ik ook deze opmerking weer negeren. Maar okdat je maar door blijft gaan met reageren op mij antwoord ik bij deze toch even:



Wat jammer dat je zo negatief moet reageren in een serieuze discussie. Je leven moet wel erg zuur zijn wil je steeds zulke reacties plaatsen. Ik ben wel blij dat je om mij moet lachen, breekt de zon toch  ook voor jou een keer door, nietwaar?





** Zet negeermodus voor compli weer aan**

Websje, ik ben naar een christelijke basisschool gegaan en ook de middelbare school was christelijk. Daarnaast gingen we naar de kerk en ik als kind naar de zondagsschool.

Of het zéér christelijk was weet ik eigenlijk niet. Ik denk niet, de basisschool misschien iets strenger dna de middelbare school, dat wel.



Pers, ik geef natuurlijk ook mijn eigen draai aan de bijbel. Zou ik dat niet doen, dan zat ik hier niet eens achter internet en was ik nu onderdanig aan een man. Dan zou ik niet op zondag mogen werken, wat ik wel doe en zat ik wekelijks in de kerk met mijn hoofd bedekt. Enz enz enz.

De bijbel neem ik niet voor 100 procent letterlijk, maar ik probeer er wel grotendeels naar te leven. De belangrijkste richtlijnen zeg maar.

Branwen, mijn geloof in God is sterker dan de wetenschap. De wetenschap heeft het niet altijd bij het goede eind. Daarom denk ik dat die botten best eens 6000 jaar oud kunnen zijn, of misschien helemaal geen botten zijn.

Hoe bewijs je dat iets miljoenen jaren oud is? Daar moet je ook in geloven. Je moet maar aannemen dat het zo is.

Misschien zijn ze ook wel miljoenen jaren oud en waren er wél dino's miljoenen jaren geleden. Ik weet het simpelweg niet. Ik heb zelf ook heel veel vragen omtrent het geloof.

Dank je voor je eerlijke antwoord. Begrijpen waarom iemand algemeen geaccepteerde, wetenschappelijk bewezen, aantoonbare en meetbare bewijzen naast zich neer kan leggen doe ik nog steeds niet (alhoewel, ik denk dat het met angst te maken heeft; het is namelijk nogal wat om - niet specifiek naar jou toe maar in zijn algemeenheid -  te moeten beseffen dat waar je in gelooft misschien wel niet waar is), maar je stelt je zelf in ieder geval vragen. Zoals m.i. elk persoon, ongeacht wel of niet gelovig, zou moeten doen.

Ja, ik stel mezelf heel veel vragen, soms zoveel dat ik er echt gek van word. Waaróm zijn dingen zoals ze zijn? Ik weet het ook niet. Wel weet ik dat mijn geloof in God sterk is en dus sterker dan mijn geloof in de wetenschap. Ik snap dat dit arrogant kan overkomen, maar zo is het niet bedoeld.



En ik zeg niet dat God bestaat, maar wel dat ik erin geloof. Zou ik zeggen dat God bestaat, dan zou ik heel veel mensen voor het hoofd stoten en hun geloof in andere dingen weer niet serieus nemen.



Ik vind het ook heel moeilijk hoor. Ik denk ook wel eens als er weer botten zijn gevonden, hoe kán dat? Echt, ik snap dat ook niet, omdat ik geloof dat God de wereld 6000 jaar geleden heeft geschapen en de wetenschap het misschien niet bij het goede eind heeft.

Het maakt het er voor mij in ider geval niet makkelijker op.



Ps, jullie ook bedankt voor jullie eerlijke postst.

Websje, ik ben naar een christelijke basisschool gegaan en ook de middelbare school was christelijk. Daarnaast gingen we naar de kerk en ik als kind naar de zondagsschool.

Of het zéér christelijk was weet ik eigenlijk niet. Ik denk niet, de basisschool misschien iets strenger dna de middelbare school, dat wel.



Pers, ik geef natuurlijk ook mijn eigen draai aan de bijbel. Zou ik dat niet doen, dan zat ik hier niet eens achter internet en was ik nu onderdanig aan een man. Dan zou ik niet op zondag mogen werken, wat ik wel doe en zat ik wekelijks in de kerk met mijn hoofd bedekt. Enz enz enz.

De bijbel neem ik niet voor 100 procent letterlijk, maar ik probeer er wel grotendeels naar te leven. De belangrijkste richtlijnen zeg maar.

Ok, dan snap ik een beetje waar het vandaan komt:) Sowieso vond ik van wat ik eerder van je hebt gelezen al dat je een manier van geloven lijkt te hebben die het goede uit het geloof haalt zonder alles letterlijk te nemen. Daarom was ik ook een beetje verbaasd dit van je te lezen. Maar goed, dan komen we weer met de dooddoener: dat is geloven. En ik denk dat we dat als niet-gelovigen gewoon nooit rationeel kunnen begrijpen.

Hahaha Websje, ik onderdanig aan een man?  Das een goeie!!!!!





Het klinkt inderdaad als een dooddoener, maar het klopt wel wat je zegt. Het is het geloven dát het zo is.



Anderen zeggen weer 'ja dat is lekker makkelijk, jij haalt datgene uit de Bijbel wat goed is voor jou en de rest negeer je. Je neemkt de Bijbel met een korreltje zout en eet van twee walletes''. Misschien hebben ze gelijk, maar ik kan niet voor 100 procent naar de Bijbel leven en ik moet zeggen dat ik ook niemand ken die dat doet,.maar misschien zijn ze er wel hoor.

 

Ik voel me er zo goed bij en dat is waar het bij mij om draait.

Ja, ik stel mezelf heel veel vragen, soms zoveel dat ik er echt gek van word. Waaróm zijn dingen zoals ze zijn? Ik weet het ook niet. Wel weet ik dat mijn geloof in God sterk is en dus sterker dan mijn geloof in de wetenschap. Ik snap dat dit arrogant kan overkomen, maar zo is het niet bedoeld. Dat is het 'm nou juist; je hoeft niet te geloven in de wetenschap. Wetenschap is, zoals het woord al aangeeft, weten. Het is dus meetbaar aangetoond. Dat is het grote verschil tussen geloven en weten.



En ik zeg niet dat God bestaat, maar wel dat ik erin geloof. Zou ik zeggen dat God bestaat, dan zou ik heel veel mensen voor het hoofd stoten en hun geloof in andere dingen weer niet serieus nemen. Dat vind ik heel respectvol van je. Mijn ervaring is dat veel gelovigen hun waarheid als dé waarheid zien en mensen die niet geloven erom veroordelen. Opmerkingen maken in de trant van 'wacht maar af, je gaat toch wel naar de hel'. Daarom zijn veel niet-gelovigen vaak zo anti-religieus, denk ik.



Ik vind het ook heel moeilijk hoor. Ik denk ook wel eens als er weer botten zijn gevonden, hoe kán dat? Echt, ik snap dat ook niet, omdat ik geloof dat God de wereld 6000 jaar geleden heeft geschapen en de wetenschap het misschien niet bij het goede eind heeft.

Het maakt het er voor mij in ider geval niet makkelijker op.



Ps, jullie ook bedankt voor jullie eerlijke postst.

Als ik heel sec redeneer kan ik als atheist niet ontkennen dat er niet de mogelijkheid zou kunnen zijn dat er 'iets' is. Voor alle duidelijkheid, ik denk niet dat er 'iets' is, maar bewijzen kan ik het nu eenmaal niet. Aan de andere kant, van iets dat er niet is kun je ook geen bewijzen aanleveren.

Hahaha Websje, ik onderdanig aan een man?  Das een goeie!!!!!

Ga jij eens snel je hoedje opzetten en haal die zwarte kousen eens op:D



Het klinkt inderdaad als een dooddoener, maar het klopt wel wat je zegt. Het is het geloven dát het zo is.



Anderen zeggen weer 'ja dat is lekker makkelijk, jij haalt datgene uit de Bijbel wat goed is voor jou en de rest negeer je. Je neemkt de Bijbel met een korreltje zout en eet van twee walletes''. Misschien hebben ze gelijk, maar ik kan niet voor 100 procent naar de Bijbel leven en ik moet zeggen dat ik ook niemand ken die dat doet,.maar misschien zijn ze er wel hoor.  Dat zou ik zeker niet als makkelijk omschrijven. Makkelijk is volgens mij (zeker met een beschermde, christelijke opvoeding) alles maar letterlijk geloven zonder zelf na te denken. Dat kan m.i. echt nooit de bedoeling zijn geweest van een boek dat uit zo'n andere tijd komt.

 

Ik voel me er zo goed bij en dat is waar het bij mij om draait. :) 

 

Ik snap dat je dat denkt Branwen, iets is aantoonbaar, meetbaar en is dus waar. Daarom schreef ik dat het voor mij ook moeilijk is. Maar dan toch overheerst mijn geloof en zegt er iets in mij dat de wetenschap het misschien tóch niet goed heeft of dat er een vergissing is gemaakt of dat de wetenschap zo graag wil dat de het botten zijn enz. enz. Het klinkt misschien heel belachelijk, maar zo zie ik het.



Maar... het kan ook wel zo zijn dat die botten miljoenen jaren oud zijn, zou goed kunnen.Misschien was er dan wél leven 6000 jaar geleden. Ik weet het echt niet.  Maar ik denk wel dat je ook niet alles zomaar klakkeloos aan moet nemen wat men je vertelt. Een zekere dosis argwaan is nooit verkeerd vind ik.





Zeggen dat je er wel achter komt als je in de hel komt en eeuwig zal branden zou ik nooit zeggen. Dat klinkt zoals '' Ik weet hoe het is, ik zeg dat God bestaat dus IS HET ZO''. Dat zeg ik niet. Ik ben er voor mezelf wel van overtuigd dat God bestaat, maar ik zou mijn mening niet opdringen aan een ander.

Iedereen mag gelukkig geloven in dat wat hij zelf wil.



Ik ken ook wel mensen die de Bijbel zó letterlijk nemen, die vinden dat als een twaaljarig meisje wordt verkracht en dat kind zwanger raakt je geen abortus mag plegen want dat staat in de Bijbel. Hóe je zwanger raakt is dan niet belangrijk, want het staat nou eenmaal in de Bijbel, dús IS HET ZO.

Ik respecteer die mening ook, maar ik zal er nooit achter staan.

Ik denk dat je de Bijbel niet voor 100 procent letterlijk moet nemen.



En nu ga ik verder, doei!

Nog even een reactie op Websje:



Ik vind dat ook wel makkelijk om alles letterlijk te nemen uit de Bijbel, je hoeft dan immers zelf niet meer na te denken, dat doet de Bijbel wel voor je.

Ik ben ervan overtuigd dat zelf nadenken altijd beter is dan alles maar letterlijk aan te nemen. Of dat nou uit de Bijbel is, de Koran of uit de wetenschap. Zelf nadenken moet je altijd blijven doen vind ik.



Nu ga ik echt, leuk even zo'n discussie.

Complicated, zoals je weet negeer ik je al maanden, zo wilde ik ook deze opmerking weer negeren.

Hé, dat wist ik niet. Zo zie je maar: je bent nooit te oud om te leren.

Maar okdat je maar door blijft gaan met reageren op mij antwoord ik bij deze toch even:

Hé, ook hier weer verbazing van mijn zijde: de laatste keer dat ik het toevallig eens tegen jou had is volgens mij al weer een hele poos geleden.



Wat jammer dat je zo negatief moet reageren in een serieuze discussie.

Ik kan mij voorstellen dat jij het wellicht jammer vindt, maar zelf kan ik die reactie helemaal niet zien als negatief. Eerder positief, eigenlijk.

Je leven moet wel erg zuur zijn wil je steeds zulke reacties plaatsen.

Hier sla je de spijker toch wel op zijn kop, hoor, Schijnend. Ik heb echt een kutleven, dat je het weet. Komt waarschijnlijk door mijn goddeloze levensinstelling.

Ik ben wel blij dat je om mij moet lachen, breekt de zon toch  ook voor jou een keer door, nietwaar?

Hoewel ik de opmerkingen van jou en bepaalde anderen in deze discussie inderdaad nogal vermakelijk vind, is mijn diepere gedachte erover er toch een van verbazing en teleurstelling. Het simpele feit dat er hedentendage nog altijd lieden te vinden zijn, die het leven kennelijk niet zonder een of andere afgod of bijgeloof aankunnen en die derhalve ook nog eens de meest onzinnige gedachten weten te etaleren, stemt mij voornamelijk droevig.





** Zet negeermodus voor compli weer aan**

Hey dames en een enkele heer hier op dit topic:D,



Ik heb dit topic eens doorgelezen want vind het erg interessant. Zelf geloof ik in het scheppingsverhaal. Eerder had ik weinig met het geloof, had ook een soort vooroordeel over christenen. Dit is nu veranderd. Daarom vertel ik hier mijn eigen ervaringen.



Een paar jaar geleden voelde ik me ongelukkig en eigenlijk was ik al lange tijd op zoek naar "iets", onbewust denk ik ook naar iets wat me van binnen vulde. Ik had zo mijn vragen en kwam er alleen niet uit. Ik wilde naar een medium gaan en had de afspraak al gepland. Ik had namelijk gehoord van anderen dat zij dingen wist uit hun verleden die zij niet kon weten. En ze kon in de toekomst kijken maar doordat zij dingen wist uit het verleden van die mensen die ze niet kon weten (want ze waren haar nooit verteld) leek het me heel interessant om eens met haar af te spreken.

Maar ja, die afspraak duurde nog 1 1/2 maand, eerder kon ik niet terecht. Toen ik me weer eens rot voelde ben ik op een zaterdagmiddag naar vrienden van mij gegaan die ik al jaren kende en die christen zijn. Ik vertelde van mijn afspraak en de man van het stel vertelde dat hij hier vroeger ook mee bezig was geweest (paranormale dingen) en alleen nog maar verder in de put zakte. Ik vroeg hoe zo'n medium dan dingen kon weten over mensen uit het verleden die ze niet KON weten. Hij zei toen dat ik mezelf dan de vraag moest stellen uit welke bron dat dan kwam. Je hebt namelijk een positieve en negatieve bron. Net zoals je het goede en het kwade hebt. Er ging bij mij een knop om en hij vertelde me wat van zijn eigen ervaringen met paranormale dingen wat dus alleen maar negatief werkte, heel negatief in zijn geval. Hij vertelde me over God. Een paar dagen later besloot ik mijn gesprek met het medium af te zeggen.

Ik ging eens op internet zoeken en zocht steeds meer dingen over het christelijke geloof op. Ook over evolutie-theorie. Maar hoe kan uit niets iets ontstaan?? Alles heeft toch een Maker, alles moet toch wel ontstaan zijn uit Iemand die alles op een bepaalde manier geregeld heeft? Het zit allemaal zo complex in elkaar dat het meer op een plan lijkt dan dat er sprake was van puur toeval.

Ik ging eens mee met de vrouw van het bevriende stel naar een evangelie-gemeente. Eerst zat ik ff rond te kijken want ik was nog nooit in zo'n gemeente geweest. Ik voelde me er prima, het ging er vrolijk aan toe, er was een leuk bandje bij de liedjes die we zongen en wat me vooral aansprak waren de ervaringen die mensen in de dienst vertelde over wat God in hun leven had gedaan, hoe zij Hem ervaarden. Maar goed, ik deed er verder niets mee, ging daar gewoon af en toe met haar naartoe.

Een paar maanden later, ongeveer driekwart jaar nadat die vriend over God had verteld, was ik weer bij dat stel en intussen had ik al op internet gelezen dat je God kunt ervaren door Jezus uit te nodigen in je leven. Dat dit de enige manier is om bij God te komen. Dat als je gelooft dat Jezus voor alle zonden van deze wereld is gestorven en de zoon van God is en je Hem uitnodigt in je leven te komen door gebed, je een kind van God wordt. Was ik me op dat moment zo bewust van verkeerde dingen die ik deed en die overigens ieder mens wel heeft? Nee, dat niet. Wel wist ik dat ik me rot voelde dus heb ik gebeden met deze vriend erbij en Jezus uitgenodigd in mijn leven. Was het zoals ik verwachtte, dat de hele kamer oplichtte en meer van dat soort dingen? Nee, ook dat niet maar ik ben ervan overtuigd dat God met ieder mens weer anders omgaat.

Nog steeds ging ik naar de dienst en ik hoorde over een Alpha-cursus. Daar was ik al eens een avond geweest 3 jaar daarvoor maar dat was me niet bevallen. Al die mensen leken alles zo zeker te weten en ik dacht, ik hoor hier niet bij, die mensen kwamen op mij heilig over en tja, dat was ik niet. Dus ben ook na de eerste avond gestopt.

Toen ik er een paar keer over hoorde besloot ik dat ik er toch maar wat mee moest doen en me maar eens moest aanmelden. Waarom was mijn mening ineens veranderd en dacht ik er ineens zo anders over?? Toeval? Nee, dat denk ik niet. Eerst moest ik er namelijk niets van hebben! Ik denk dat God dit in mij veranderd heeft, dat dit één van Zijn plannen met mij was.

Vlakbij mij in de dienst zat toevallig? een man met wie ik na de dienst toevallig? in gesprek kwam over de Alpha en die toevallig? iemand wist bij wie ik me kon aanmelden. Wordt wel erg toevallig allemaal;) Nog voordat ik kon reageren kwam ik met deze vrouw in contact en in sept. 2006 t/m mei 2007 heb ik de Alpha toen gevolgd. En waren deze mensen allemaal zo heilig en saai? Nee, absoluut niet! Het waren leuke, vlotte en vriendelijke mensen met ook zo hun eigen dingen mindere kanten.

Nog voordat ik met de Alpha begon en nadat ik Jezus had uitgenodigd om in mijn leven te komen vroeg ik me af: ben ik dan eigenlijk wel een kind van God? Je hoort dit wel en leest hierover (o.a. in de Bijbel) maar ben ook ik dat dan?? Kort daarop, met een tussenpose van een maand of 3, kregen 2 mensen die dichtbij mij stonden dezelfde droom over mij. Ze kenden elkaar verder niet dus was dit toevallig? Lijkt mij toch niet! Ik danste in een witte bruidsjurk (wit staat ook wel symbool voor reinheid) op een grasveld en daarna werd ik door een taxi opgehaald en toen ik daaruit stapte ging ik door een gebouw naar binnen, er werd in deze droom vooral een deur gezien waardoor ik naar binnen ging. Toen was de droom afgelopen. Een half jaar later kwam ik erachter d.m.v. iemand op de Alpha-cursus, dat wit een symbool van reinheid is en dit had ik al wel ergens gehoord, maar ook dat een deur waar je doorheen gaat symbool staat voor een nieuw begin. Ik had mijn oude leven achter me gelaten en God zag me nu als Zijn kind, samen  met Hem was ik een nieuw leven begonnen!! Maar ben ik dan nu zo heilig? Nee, maar toch pakt God mijn hand vast en mag ik met Hem door het leven wandelen, d.w.z. mag Hij mij door dit leven heen leiden. Gaat alles dan ineens over rozen? Nee helaas, maar ook als het niet lekker gaat kan ik op Hem rekenen en wil Hij mij eruit helpen!!

Op de Alpha-cursus heb ik nog wat anders meegemaakt: het meisje dat mij die droom probeerde uit te leggen kreeg een tijdje later een auto-ongeluk waardoor ze last had van haar nek. Zij was één van de leidsters van ons groepje: je zit eerst met zijn allen bij elkaar, daarna volgt een inleiding over telkens een ander onderwerp en vervolgens ga je in groepjes uiteen om het daarover te hebben. In die groepjes kun je ook voor elkaar bidden aan het einde van de avond en de andere leider en ik deden dat toen voor haar, we hebben gebeden voor genezing. Na het bidden zij ze ineens tegen mij en de leider dat ze tijdens het bidden een warme tinteling in haar nek voelde en de pijn weg was!! En nee, niet voor even, de pijn is helemaal niet meer teruggekomen. Al deze "toevalligheden" zijn mij té toevallig om het als toevallig af te doen!



Dit stuk hierboven is een stuk uit mijn eigen leven over ongeveer de 2 laatste jaren. Ik wilde hiermee vertellen waarom ik niet in toeval, en dus niet in toevalligheden over het ontstaan van de wereld geloof. Hopelijk begrijpen jullie me niet verkeerd, ik wil hier niet vertellen hoe geweldig ik wel niet ben want er zijn genoeg dingen die echt wel verbeterd kunnen worden aan mezelf. Ik wil hier alleen mee zeggen dat God een Vader is voor iedereen, ook al heb je weet ik veel niet wat verkeerd gedaan in je leven, Hij is er voor iedereen!! Hij wil een relatie met ons allemaal. En bovenstaande is geheel mijn eigen ervaring;)

. Ik wil hier alleen mee zeggen dat God een Vader is voor iedereen, ook al heb je weet ik veel niet wat verkeerd gedaan in je leven, Hij is er voor iedereen!! Hij wil een relatie met ons allemaal.

En dat vind ik nu dus het walgelijke (sorry, maar ik kan er geen ander woord voor vinden) aan sommige gelovigen. Jij bepaalt niet voor mij dat er voor mij een "vader" zou zijn die met mij een relatie zou willen. Prima dat je dat voor jezelf denkt, maar verkondig het niet alsof het dé waarheid zou zijn. Bah.

Hoi Brauwen,



Ik bepaal ook zeker niet voor iemand dat hij/zij een relatie met God moet hebben dus ook niet voor jou. Zou wat wezen zeg! Ik zeg alleen dat het Gods' verlangen is met ieder mens een relatie te hebben. Iedereen heeft een eigen keus. Dit is mijn keus en de jouwe kan wel weer anders zijn. Prima toch?

Sorry, je naam verkeerd gespeld, zag dat je Branwen heet. Laat ik het dan persoonlijker maken: ik geloof dat God met iedereen een relatie wil.

O jee, een bigamist.

Dat worden catfights!

Yasmijn, jij moet niet altijd zo stoken.



En Pris25, ik vind het heerlijk voor jou dat jij nu een goddelijke vader hebt gevonden waar je steun aan hebt. Maar zie jij geen mensen om je heen die het leven heel goed aankunnen, die gelukkig zijn, die goede mensen zijn, die onbaatzuchtig zijn, die lekker in hun vel zitten, etc, etc,, maar die geen god in hun leven hebben? Die dat niet nodig hebben om een vervuld leven te leiden? Wat denk je dan? Dat ze eigenlijk niet zo gelukkig zijn als jij? Of denk je hoe kan dat nou? Vraag je je dan niet af waarom god in het ene leven wel nodig is en het andere niet? En wat de waarde er dan nog van is? En lijkt "in God geloven" dan niet meer op een soort persoonlijke psygische behoefte aan steun die dan uiteindelijk op allerlei andere manieren ingevuld zou kunnen worden? Afhankelijk van wat je in je leven tegenkomt, bijv.? Stel je was een Yogi tegengekomen die je in India had uitgenodigd, misschien zou je dan daar je invulling hebben gevonden.

Ik roep maar wat, hoor, wil je niet becritiseren, maar vraag me altijd af waarom "gelovigen" altijd zo weinig vragen stellen..

Altijd?? Altijd????

Tsk!

Ok, "altijd" is wat te sterk uitgedrukt...





(off-topic - hoe was het programma met Majoor Bosshart? Kan ik hier niet zien, misschien later op uitzending gemist. Geweldige vrouw was dat, altijd bewonderd.)

Ook niet gezien, was druk met andere zaken.

Ben je weer terug?

Ja, alweer een paar weken. Geweldige tijd gehad en heb besloten om terug naar NL te gaan - ondanks het dilemma. Daar moet ik nog wel wat tijd voor nemen. Denk zo'n jaar of anderhalf jaar. Maar eerst komt mijn vent volgende week hier naar toe voor 7 weken. Dan zien we wel weer.