Actueel
alle pijlers
sexuele handelingen horen niet bij verpleging
vrijdag 12 maart 2010 om 11:24
AMSTERDAM - Verpleegkundigen en verzorgenden moeten seksuele verzoeken van patiënten altijd weigeren. Dat vindt verpleegkundigenvakbond NU’91, die vandaag een campagne begint om verpleegkundigen beter te wapenen tegen dergelijke verzoeken. ‘Seksuele handelingen horen gewoon niet bij het vak’, zegt woordvoerder Michel van Erp.
Aanleiding is een incident met een studente verpleegkunde (24), die samen met een verzorgster naar een gehandicapte man ging. Tot haar verbazing begon de verzorgster de man na het wassen te bevredigen, zo vertelde ze NU’91. Ook zou zijn gezegd dat dit normaal was en dat al zijn verzorgsters dit deden.
Geweigerd
‘Twee dagen later was ze weer bij de man en zag ze een andere verzorgster hetzelfde doen’, zegt Van Erp. ‘Toen werd haar gevraagd of zij het ook wilde doen. Dat heeft ze geweigerd. Daarop zei die man: nou, dan ben jij dus geen goede verzorgster.’
Daarmee was het meisje ook meteen haar baan kwijt, vertelt hij, omdat de man haar in had gehuurd via zijn persoonsgebonden budget (pgb). Van Erp: ‘Het is te gek voor woorden dat dit gebeurt. Dit soort vragen stel je niet aan verzorgenden.’
Sneaky
Volgens de vakbond worden er vaker seksuele verzoeken gedaan door patiënten. ‘We krijgen telefoontjes van vrouwen die hetzelfde is overkomen. Een vrouw die ik sprak was zo blij dat dit nu aan het licht komt. Volgens haar gebeurt het zo sneaky. Patiënten vragen elke dag iets meer. Voor je het weet ben je seksuele handelingen aan het verrichten. Achteraf denken mensen: o jee, ik ben te ver gegaan. Maar het is moeilijk om er dan mee naar buiten te komen.’
Per Saldo, de belangenvereniging van mensen met een pgb, vindt echter dat patiënten wel degelijk mogen vragen om seksuele handelingen, mits op de juiste plaats en tijd. ‘Het hoort niet tot de taken van verzorgenden, maar de vraag moet wel gesteld kunnen worden’, zegt woordvoerster Stans Damen. ‘Een verpleegkundige mag altijd weigeren. Maar als het op vrijwillige basis gebeurt, moet het kunnen.’
Het gaat om mensen met vreselijke beperkingen. ‘Ze zijn volledig afhankelijk. Als je de hele dag fysiek wordt verzorgd en je kunt heel weinig, dan is het begrijpelijk dat het verzoek er is. Natuurlijk bestaan er gespecialiseerde bureaus, maar deze mensen zoeken dat niet even snel bij elkaar via Google. De vraag zal blijven komen.’
ik ben echt een beetje in shock door dit artikel, werk zelf in de zorg, maar moet er toch niet aan denken dat dit normaal gevonden wordt en dat je dus zelfs je baan kwijt kan raken als je dit weigert. Vind het echt onvoorstelbaar dat blijkbaar een aantal verzorgenden dit een gewoon onderdeel van hun werk vindt. Snap dat die behoefte er is, maar dat moet toch echt op een andere manier.
Aanleiding is een incident met een studente verpleegkunde (24), die samen met een verzorgster naar een gehandicapte man ging. Tot haar verbazing begon de verzorgster de man na het wassen te bevredigen, zo vertelde ze NU’91. Ook zou zijn gezegd dat dit normaal was en dat al zijn verzorgsters dit deden.
Geweigerd
‘Twee dagen later was ze weer bij de man en zag ze een andere verzorgster hetzelfde doen’, zegt Van Erp. ‘Toen werd haar gevraagd of zij het ook wilde doen. Dat heeft ze geweigerd. Daarop zei die man: nou, dan ben jij dus geen goede verzorgster.’
Daarmee was het meisje ook meteen haar baan kwijt, vertelt hij, omdat de man haar in had gehuurd via zijn persoonsgebonden budget (pgb). Van Erp: ‘Het is te gek voor woorden dat dit gebeurt. Dit soort vragen stel je niet aan verzorgenden.’
Sneaky
Volgens de vakbond worden er vaker seksuele verzoeken gedaan door patiënten. ‘We krijgen telefoontjes van vrouwen die hetzelfde is overkomen. Een vrouw die ik sprak was zo blij dat dit nu aan het licht komt. Volgens haar gebeurt het zo sneaky. Patiënten vragen elke dag iets meer. Voor je het weet ben je seksuele handelingen aan het verrichten. Achteraf denken mensen: o jee, ik ben te ver gegaan. Maar het is moeilijk om er dan mee naar buiten te komen.’
Per Saldo, de belangenvereniging van mensen met een pgb, vindt echter dat patiënten wel degelijk mogen vragen om seksuele handelingen, mits op de juiste plaats en tijd. ‘Het hoort niet tot de taken van verzorgenden, maar de vraag moet wel gesteld kunnen worden’, zegt woordvoerster Stans Damen. ‘Een verpleegkundige mag altijd weigeren. Maar als het op vrijwillige basis gebeurt, moet het kunnen.’
Het gaat om mensen met vreselijke beperkingen. ‘Ze zijn volledig afhankelijk. Als je de hele dag fysiek wordt verzorgd en je kunt heel weinig, dan is het begrijpelijk dat het verzoek er is. Natuurlijk bestaan er gespecialiseerde bureaus, maar deze mensen zoeken dat niet even snel bij elkaar via Google. De vraag zal blijven komen.’
ik ben echt een beetje in shock door dit artikel, werk zelf in de zorg, maar moet er toch niet aan denken dat dit normaal gevonden wordt en dat je dus zelfs je baan kwijt kan raken als je dit weigert. Vind het echt onvoorstelbaar dat blijkbaar een aantal verzorgenden dit een gewoon onderdeel van hun werk vindt. Snap dat die behoefte er is, maar dat moet toch echt op een andere manier.
zondag 14 maart 2010 om 09:11
quote:tilalia2 schreef op 13 maart 2010 @ 23:19:
[...]
Dat is toch geen nieuws, toch?En het is toch ook niet zo raar. Iemand die een flinke verstandelijke beperking heeft, is niet in staat tot zelfbeschikking. En recht op privacy wordt ook lastig als anderen een hoop voor jou zullen moeten doen.
[...]
Dat is toch geen nieuws, toch?En het is toch ook niet zo raar. Iemand die een flinke verstandelijke beperking heeft, is niet in staat tot zelfbeschikking. En recht op privacy wordt ook lastig als anderen een hoop voor jou zullen moeten doen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 14 maart 2010 om 13:54
zondag 14 maart 2010 om 14:02
quote:wereldmeid schreef op 14 maart 2010 @ 13:54:
Dus in de praktijk beslissen familieleden of hun verstandelijk gehandicapte zoon/broer een prostitué aan z'n bed mag krijgen. Ja.
Want daar praten we dan over. Ik weet al waar dat in de meeste gevallen toe leidt. Een gefrustreerde gehandicapte met gedragsproblemen.ja.
Dus in de praktijk beslissen familieleden of hun verstandelijk gehandicapte zoon/broer een prostitué aan z'n bed mag krijgen. Ja.
Want daar praten we dan over. Ik weet al waar dat in de meeste gevallen toe leidt. Een gefrustreerde gehandicapte met gedragsproblemen.ja.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 14:30
zondag 14 maart 2010 om 15:34
quote:wereldmeid schreef op 13 maart 2010 @ 16:39:
[...]
Dit vind ik ontzettend triest. Als je een verstandelijke beperking hebt en in een instelling woont dan heb je blijkbaar geen privacy of zelfbeschikkingsrecht.Als je mijn andere posts had gelezen, had je geweten dat mijn cliënten verstandelijk en sociaal-emotioneel functioneren op het niveau van een kind van 6 maanden. Nogal logisch dat familie dan mede beslist wat er zoal gebeurd.
[...]
Dit vind ik ontzettend triest. Als je een verstandelijke beperking hebt en in een instelling woont dan heb je blijkbaar geen privacy of zelfbeschikkingsrecht.Als je mijn andere posts had gelezen, had je geweten dat mijn cliënten verstandelijk en sociaal-emotioneel functioneren op het niveau van een kind van 6 maanden. Nogal logisch dat familie dan mede beslist wat er zoal gebeurd.
maandag 15 maart 2010 om 16:18
Belachelijk! Ik werk ook in de zorg als verpleegkundige.. Dit hoort echt niet tot ons takenpakket!!
Hiervoor kan je een sekswerker-sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Wel weet ik dat sommige verzorgenden een client de gelegenheid geven tot masturbatie door bijv. hun incomateriaal en romper open of uit te doen. Of laten de client iets langer op het toilet zitten zodat hij of zij kan masturberen.
Zelf vind ik dit al ver gaan.. Het hoort bij het leven, maar ik voel mezelf niet de aangewezen persoon om daar aan mee te helpen. Zelf zou ik wanneer je merkt dat een client behoefte heeft aan seksuele bevrediging hiervoor zo´n sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Misschien dat dit artikel nog wat vragen beantwoord..?
Wat versta je onder sociaal erotische dienstverlening?
‘Dat is een vorm van seksuele dienstverlening voor mensen die door een geestelijke of lichamelijke beperking, niet in staat zijn om zelfstandig in hun seksuele behoefte te voorzien. Het zijn speciaal opgeleide seksverzorgenden, die hun zorg afstemmen op de persoonlijke behoeften van mensen van alle leeftijden met wat voor beperking dan ook. De seksverzorgende bezoekt de patiënt thuis, in de instelling of op een andere overeengekomen locatie.’
Hoe groot is dat aanbod?
‘Samen met een aantal collega seksuologen in opleiding ben ik op dit moment bezig om daar een overzicht van te maken. Voor zover ik nu weet heb je naast een aantal particulieren twee grotere organisaties: Flekszorg en Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling. Ik denk dat een actueel en toegankelijk overzicht voor hulpverleners handig is zodat zij voor hun patiënten weten wie ze in kunnen schakelen.’
Wat kost die service eigenlijk?
‘Het verschilt per organisatie maar je moet denken aan tarieven tussen de 80 en 150 euro per uur. Betaling vindt meestal plaats via een factuur. Gemeente of uitkeringinstanties zijn steeds vaker bereid de zorg (gedeeltelijk) te vergoeden. Het is ook mogelijk een deel van het toegekende persoonsgebonden budget te bestemmen voor sociaal erotische dienstverlening.’
Gaat het altijd om seks?
‘Patiënten die niet de gelegenheid hebben om in hun seksuele behoeften te voorzien omdat ze bijvoorbeeld geen seksuele relatie hebben en in een instelling verblijven waar onderling lichamelijk contact wordt beperkt, vragen vaak om basale dingen als knuffelen en strelen. Het hoeft niet altijd op gemeenschap uit te draaien.’
Ben je zelf een voorstander van deze dienstverlening?
‘Absoluut. Ik vind het een heel goede zaak. Het zou heel veel leed kunnen voorkomen. Als iemand zich zo seksueel kan ontplooien en in zijn of haar behoefte kan voorzien, ook al is het met hulp en tegen betaling, dan heeft dat een positief effect op alles. Ook op het hele welbevinden in het algemeen. Het zou best kunnen dat mensen minder medicijnen nodig hebben als ze af en toe een sociaal erotisch dienstverlener over de vloer krijgen.’
Sociale escortservice als alternatief voor medicatie?
‘In sommige gevallen wel. In bijvoorbeeld een kliniek voor chronische zorg kreeg een man altijd een erectie als de verpleegkundige hem waste en gedroeg hij zich seksueel ontremd naar medepatiënten. Op een gegeven moment kreeg hij medicatie waardoor zijn libido afnam. Terwijl je ook zou kunnen denken: waarom niet af en toe een sociaal erotisch dienstverlener laten komen?’
Zou dit standaard moeten worden aangeboden?
‘Ja. De patiëntenraad in Friesland is het daar ook absoluut mee eens. Maar op dit moment wordt er nog te vaak geheimzinnig gedaan over alles wat met seks te maken heeft, terwijl we eigenlijk naar een klimaat moeten waarin seks er gewoon mag zijn. Ook voor psychiatrische patiënten.’
Hoe zou je dat aanbod moeten organiseren?
‘Met de hulpverlener als tussenpersoon. De hulpverlener kan bemiddelen tussen een sociaal erotisch dienstverlener en de patiënt. Van belang is dan wel dat hulpverleners in instellingen regelmatig voorgelicht worden over sociaal erotische dienstverlening en de positieve effecten ervan. Hierbij is een mooie voorlichtende taak weggelegd voor de poli seksuologie.'
Is dat niet teveel gevraagd van de hulpverlener?
‘Ik denk het niet. Als hulpverlener streef je er immers naar om het welzijn van de patiënt te bevorderen. Op het moment dat je in de psychiatrie werkt, kun je eigenlijk niet om seksualiteit heen omdat het een wezenlijk onderdeel is van het leven en het een positief effect heeft op het geestelijk welbevinden. Op het moment dat we dat gaan negeren, doen we onze patiënten tekort. Bron GGZ Friesland
Hiervoor kan je een sekswerker-sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Wel weet ik dat sommige verzorgenden een client de gelegenheid geven tot masturbatie door bijv. hun incomateriaal en romper open of uit te doen. Of laten de client iets langer op het toilet zitten zodat hij of zij kan masturberen.
Zelf vind ik dit al ver gaan.. Het hoort bij het leven, maar ik voel mezelf niet de aangewezen persoon om daar aan mee te helpen. Zelf zou ik wanneer je merkt dat een client behoefte heeft aan seksuele bevrediging hiervoor zo´n sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Misschien dat dit artikel nog wat vragen beantwoord..?
Wat versta je onder sociaal erotische dienstverlening?
‘Dat is een vorm van seksuele dienstverlening voor mensen die door een geestelijke of lichamelijke beperking, niet in staat zijn om zelfstandig in hun seksuele behoefte te voorzien. Het zijn speciaal opgeleide seksverzorgenden, die hun zorg afstemmen op de persoonlijke behoeften van mensen van alle leeftijden met wat voor beperking dan ook. De seksverzorgende bezoekt de patiënt thuis, in de instelling of op een andere overeengekomen locatie.’
Hoe groot is dat aanbod?
‘Samen met een aantal collega seksuologen in opleiding ben ik op dit moment bezig om daar een overzicht van te maken. Voor zover ik nu weet heb je naast een aantal particulieren twee grotere organisaties: Flekszorg en Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling. Ik denk dat een actueel en toegankelijk overzicht voor hulpverleners handig is zodat zij voor hun patiënten weten wie ze in kunnen schakelen.’
Wat kost die service eigenlijk?
‘Het verschilt per organisatie maar je moet denken aan tarieven tussen de 80 en 150 euro per uur. Betaling vindt meestal plaats via een factuur. Gemeente of uitkeringinstanties zijn steeds vaker bereid de zorg (gedeeltelijk) te vergoeden. Het is ook mogelijk een deel van het toegekende persoonsgebonden budget te bestemmen voor sociaal erotische dienstverlening.’
Gaat het altijd om seks?
‘Patiënten die niet de gelegenheid hebben om in hun seksuele behoeften te voorzien omdat ze bijvoorbeeld geen seksuele relatie hebben en in een instelling verblijven waar onderling lichamelijk contact wordt beperkt, vragen vaak om basale dingen als knuffelen en strelen. Het hoeft niet altijd op gemeenschap uit te draaien.’
Ben je zelf een voorstander van deze dienstverlening?
‘Absoluut. Ik vind het een heel goede zaak. Het zou heel veel leed kunnen voorkomen. Als iemand zich zo seksueel kan ontplooien en in zijn of haar behoefte kan voorzien, ook al is het met hulp en tegen betaling, dan heeft dat een positief effect op alles. Ook op het hele welbevinden in het algemeen. Het zou best kunnen dat mensen minder medicijnen nodig hebben als ze af en toe een sociaal erotisch dienstverlener over de vloer krijgen.’
Sociale escortservice als alternatief voor medicatie?
‘In sommige gevallen wel. In bijvoorbeeld een kliniek voor chronische zorg kreeg een man altijd een erectie als de verpleegkundige hem waste en gedroeg hij zich seksueel ontremd naar medepatiënten. Op een gegeven moment kreeg hij medicatie waardoor zijn libido afnam. Terwijl je ook zou kunnen denken: waarom niet af en toe een sociaal erotisch dienstverlener laten komen?’
Zou dit standaard moeten worden aangeboden?
‘Ja. De patiëntenraad in Friesland is het daar ook absoluut mee eens. Maar op dit moment wordt er nog te vaak geheimzinnig gedaan over alles wat met seks te maken heeft, terwijl we eigenlijk naar een klimaat moeten waarin seks er gewoon mag zijn. Ook voor psychiatrische patiënten.’
Hoe zou je dat aanbod moeten organiseren?
‘Met de hulpverlener als tussenpersoon. De hulpverlener kan bemiddelen tussen een sociaal erotisch dienstverlener en de patiënt. Van belang is dan wel dat hulpverleners in instellingen regelmatig voorgelicht worden over sociaal erotische dienstverlening en de positieve effecten ervan. Hierbij is een mooie voorlichtende taak weggelegd voor de poli seksuologie.'
Is dat niet teveel gevraagd van de hulpverlener?
‘Ik denk het niet. Als hulpverlener streef je er immers naar om het welzijn van de patiënt te bevorderen. Op het moment dat je in de psychiatrie werkt, kun je eigenlijk niet om seksualiteit heen omdat het een wezenlijk onderdeel is van het leven en het een positief effect heeft op het geestelijk welbevinden. Op het moment dat we dat gaan negeren, doen we onze patiënten tekort. Bron GGZ Friesland
maandag 15 maart 2010 om 16:21
quote:Finsternis schreef op 15 maart 2010 @ 16:18:
Belachelijk! Ik werk ook in de zorg als verpleegkundige.. Dit hoort echt niet tot ons takenpakket!!
Hiervoor kan je een sekswerker-sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Wel weet ik dat sommige verzorgenden een client de gelegenheid geven tot masturbatie door bijv. hun incomateriaal en romper open of uit te doen. Of laten de client iets langer op het toilet zitten zodat hij of zij kan masturberen.
Zelf vind ik dit al ver gaan.. Het hoort bij het leven, maar ik voel mezelf niet de aangewezen persoon om daar aan mee te helpen. Zelf zou ik wanneer je merkt dat een client behoefte heeft aan seksuele bevrediging hiervoor zo´n sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Huh, je vind dat seksbeleving bij het leven hoort, maar vind het zelfs te ver gaan iemand gewoon gelegenheid te geven? Een persoon dat zelf kan mastuberen, kun je op die manier toch helpen, zonder zelf een seksuele handeling te verrichten.
Daar hoef je toch niet meteen een sekswerker voor in te schakelen?
Belachelijk! Ik werk ook in de zorg als verpleegkundige.. Dit hoort echt niet tot ons takenpakket!!
Hiervoor kan je een sekswerker-sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Wel weet ik dat sommige verzorgenden een client de gelegenheid geven tot masturbatie door bijv. hun incomateriaal en romper open of uit te doen. Of laten de client iets langer op het toilet zitten zodat hij of zij kan masturberen.
Zelf vind ik dit al ver gaan.. Het hoort bij het leven, maar ik voel mezelf niet de aangewezen persoon om daar aan mee te helpen. Zelf zou ik wanneer je merkt dat een client behoefte heeft aan seksuele bevrediging hiervoor zo´n sociaal erotisch dienstverlener inschakelen.
Huh, je vind dat seksbeleving bij het leven hoort, maar vind het zelfs te ver gaan iemand gewoon gelegenheid te geven? Een persoon dat zelf kan mastuberen, kun je op die manier toch helpen, zonder zelf een seksuele handeling te verrichten.
Daar hoef je toch niet meteen een sekswerker voor in te schakelen?
dinsdag 16 maart 2010 om 10:22
quote:willem1959 schreef op 12 maart 2010 @ 19:00:
[...]
De meeste vrouwen willen toch geen sex, dus dat is het probleem niet.
Mannen willen bijna altijd. Als ik zo een lekker zustertje ziet, met doorschijnend wit jasje waar onder je haar bh ziet zitten, gaat mijn jonge heer ook groeien hoor.Dan kom jij niet de goeie tegen Willem...
[...]
De meeste vrouwen willen toch geen sex, dus dat is het probleem niet.
Mannen willen bijna altijd. Als ik zo een lekker zustertje ziet, met doorschijnend wit jasje waar onder je haar bh ziet zitten, gaat mijn jonge heer ook groeien hoor.Dan kom jij niet de goeie tegen Willem...
woensdag 17 maart 2010 om 09:54
Ik ben op dit moment bezig met mijn bacheloropdracht over de houding van zorgverleners bij taboegerelateerde behoeftes van cliënten (in een andere setting: de palliatieve zorg). Bij de palliatieve zorg (welke niet alleen geschikt is voor mensen met een acuut levensbedreigende ziekte, maar ook perfect toepasbaar is bij mensen met een chronische ziekte bijvoorbeeld) gaat men uit van een holistische visie. Dit betekent dat er niet alleen aandacht dient te zijn voor lichamelijke klachten, maar ook voor het psychosociale en het spirituele welzijn van de cliënten. Als je dat dan vervolgens koppelt aan de behoeftepiramide van Maslow, bij velen vast bekend, ziet men dat er eerst rekening dient te zijn voor de "lagere behoeftes" alvorens er aandacht kan zijn voor de meer "spirituele" behoeftes als zelfactualisering. Er zijn echter genoeg behoeftes denkbaar die taboe zouden kunnen zijn. Maar is het vreemd dat cliënten (in welke setting dan ook) hun behoefte aan liefde en affectie kunnen uiten in seksueel gedrag? Is het vreemd als mensen, die snel zullen overlijden, gebruik willen maken van roesmiddelen als drugs en alcohol? Hebben mensen, in wat voor situatie dan ook, niet het recht om het seksuele wezen te zijn dat ze altijd zijn geweest?
zondag 21 maart 2010 om 15:47
zondag 21 maart 2010 om 21:28
quote:mirlo schreef op 17 maart 2010 @ 09:54:
Ik ben op dit moment bezig met mijn bacheloropdracht over de houding van zorgverleners bij taboegerelateerde behoeftes van cliënten (in een andere setting: de palliatieve zorg). Bij de palliatieve zorg (welke niet alleen geschikt is voor mensen met een acuut levensbedreigende ziekte, maar ook perfect toepasbaar is bij mensen met een chronische ziekte bijvoorbeeld) gaat men uit van een holistische visie. Dit betekent dat er niet alleen aandacht dient te zijn voor lichamelijke klachten, maar ook voor het psychosociale en het spirituele welzijn van de cliënten. Als je dat dan vervolgens koppelt aan de behoeftepiramide van Maslow, bij velen vast bekend, ziet men dat er eerst rekening dient te zijn voor de "lagere behoeftes" alvorens er aandacht kan zijn voor de meer "spirituele" behoeftes als zelfactualisering. Er zijn echter genoeg behoeftes denkbaar die taboe zouden kunnen zijn. Maar is het vreemd dat cliënten (in welke setting dan ook) hun behoefte aan liefde en affectie kunnen uiten in seksueel gedrag? Is het vreemd als mensen, die snel zullen overlijden, gebruik willen maken van roesmiddelen als drugs en alcohol? Hebben mensen, in wat voor situatie dan ook, niet het recht om het seksuele wezen te zijn dat ze altijd zijn geweest?
Interessant. Zou het uitmaken dat het in jouw stelling om palliatieve zorg gaat? Ik zou toch tot meer bereid zijn bij een stervende dan bij iemand die nog járen mee kan. Zeker drugs -en alcoholgebruik (ik bedoel, wat is palliatieve zorg in principe anders dan een permanente toevoer van drugs?). Ik ben vóór mensen die beperkt zijn zo veel mogelijk mens te laten blijven (dus ja, als je naar Maslow kijkt maar niet enkel daarnaar natuurlijk: eten, slapen, seks, drinken, onderdak, alsmede ook ontplooiing dmv bijvoorbeeld iets creatiefs doen of iets simpels als een TV), maar dat dient te gebeuren door de juiste mensen. Seks kan iedereen maar het is niet ieders professie. Veel mensen kunnen niet eens seks hebben met iedereen en sekswerkers kunnen dat veelal wel (ik niet by the way). Iedereen kan ook wel wassen en eten toedienen, maar we zijn het er wel over eens dat het dient te geschieden door een verpleger en niet door Jan van op de hoek.
M.i. moet masturbatie wel mogelijk gemaakt worden. Je kunt best iemand langer op het toilet laten zitten of een pornoboekje kopen. Gaat dat nu echt te ver? Je doet toch niets actiefs? Hell, misschien denkt zo'n man wel aan jóu tijdens het rukken, maar daar heb jíj toch niets mee van doen? Je biedt enkel een mogelijkheid, de mogelijkheid om een mens nog een beetje mens te doen voelen.
Ik ben op dit moment bezig met mijn bacheloropdracht over de houding van zorgverleners bij taboegerelateerde behoeftes van cliënten (in een andere setting: de palliatieve zorg). Bij de palliatieve zorg (welke niet alleen geschikt is voor mensen met een acuut levensbedreigende ziekte, maar ook perfect toepasbaar is bij mensen met een chronische ziekte bijvoorbeeld) gaat men uit van een holistische visie. Dit betekent dat er niet alleen aandacht dient te zijn voor lichamelijke klachten, maar ook voor het psychosociale en het spirituele welzijn van de cliënten. Als je dat dan vervolgens koppelt aan de behoeftepiramide van Maslow, bij velen vast bekend, ziet men dat er eerst rekening dient te zijn voor de "lagere behoeftes" alvorens er aandacht kan zijn voor de meer "spirituele" behoeftes als zelfactualisering. Er zijn echter genoeg behoeftes denkbaar die taboe zouden kunnen zijn. Maar is het vreemd dat cliënten (in welke setting dan ook) hun behoefte aan liefde en affectie kunnen uiten in seksueel gedrag? Is het vreemd als mensen, die snel zullen overlijden, gebruik willen maken van roesmiddelen als drugs en alcohol? Hebben mensen, in wat voor situatie dan ook, niet het recht om het seksuele wezen te zijn dat ze altijd zijn geweest?
Interessant. Zou het uitmaken dat het in jouw stelling om palliatieve zorg gaat? Ik zou toch tot meer bereid zijn bij een stervende dan bij iemand die nog járen mee kan. Zeker drugs -en alcoholgebruik (ik bedoel, wat is palliatieve zorg in principe anders dan een permanente toevoer van drugs?). Ik ben vóór mensen die beperkt zijn zo veel mogelijk mens te laten blijven (dus ja, als je naar Maslow kijkt maar niet enkel daarnaar natuurlijk: eten, slapen, seks, drinken, onderdak, alsmede ook ontplooiing dmv bijvoorbeeld iets creatiefs doen of iets simpels als een TV), maar dat dient te gebeuren door de juiste mensen. Seks kan iedereen maar het is niet ieders professie. Veel mensen kunnen niet eens seks hebben met iedereen en sekswerkers kunnen dat veelal wel (ik niet by the way). Iedereen kan ook wel wassen en eten toedienen, maar we zijn het er wel over eens dat het dient te geschieden door een verpleger en niet door Jan van op de hoek.
M.i. moet masturbatie wel mogelijk gemaakt worden. Je kunt best iemand langer op het toilet laten zitten of een pornoboekje kopen. Gaat dat nu echt te ver? Je doet toch niets actiefs? Hell, misschien denkt zo'n man wel aan jóu tijdens het rukken, maar daar heb jíj toch niets mee van doen? Je biedt enkel een mogelijkheid, de mogelijkheid om een mens nog een beetje mens te doen voelen.
maandag 22 maart 2010 om 13:09
maandag 22 maart 2010 om 13:14
quote:Digitalis schreef op 21 maart 2010 @ 21:28:
[...]
Interessant. Zou het uitmaken dat het in jouw stelling om palliatieve zorg gaat? Ik zou toch tot meer bereid zijn bij een stervende dan bij iemand die nog járen mee kan. Zeker drugs -en alcoholgebruik (ik bedoel, wat is palliatieve zorg in principe anders dan een permanente toevoer van drugs?). Ik ben vóór mensen die beperkt zijn zo veel mogelijk mens te laten blijven (dus ja, als je naar Maslow kijkt maar niet enkel daarnaar natuurlijk: eten, slapen, seks, drinken, onderdak, alsmede ook ontplooiing dmv bijvoorbeeld iets creatiefs doen of iets simpels als een TV), maar dat dient te gebeuren door de juiste mensen. Seks kan iedereen maar het is niet ieders professie. Veel mensen kunnen niet eens seks hebben met iedereen en sekswerkers kunnen dat veelal wel (ik niet by the way). Iedereen kan ook wel wassen en eten toedienen, maar we zijn het er wel over eens dat het dient te geschieden door een verpleger en niet door Jan van op de hoek.
M.i. moet masturbatie wel mogelijk gemaakt worden. Je kunt best iemand langer op het toilet laten zitten of een pornoboekje kopen. Gaat dat nu echt te ver? Je doet toch niets actiefs? Hell, misschien denkt zo'n man wel aan jóu tijdens het rukken, maar daar heb jíj toch niets mee van doen? Je biedt enkel een mogelijkheid, de mogelijkheid om een mens nog een beetje mens te doen voelen.
Ik mag dan heel preuts zijn digitalis, maar ik ben niet bereid een pornoboekje te gaan halen, patient op de toilet te zetten en hem zijn gang laten gaan. In mijn werk ben ja altijd alleen met de patient in zijn/haar woning, zou me onbehaaglijk voelen.
Gewoon omdat ik dit niet bij mijn werk vind horen.
[...]
Interessant. Zou het uitmaken dat het in jouw stelling om palliatieve zorg gaat? Ik zou toch tot meer bereid zijn bij een stervende dan bij iemand die nog járen mee kan. Zeker drugs -en alcoholgebruik (ik bedoel, wat is palliatieve zorg in principe anders dan een permanente toevoer van drugs?). Ik ben vóór mensen die beperkt zijn zo veel mogelijk mens te laten blijven (dus ja, als je naar Maslow kijkt maar niet enkel daarnaar natuurlijk: eten, slapen, seks, drinken, onderdak, alsmede ook ontplooiing dmv bijvoorbeeld iets creatiefs doen of iets simpels als een TV), maar dat dient te gebeuren door de juiste mensen. Seks kan iedereen maar het is niet ieders professie. Veel mensen kunnen niet eens seks hebben met iedereen en sekswerkers kunnen dat veelal wel (ik niet by the way). Iedereen kan ook wel wassen en eten toedienen, maar we zijn het er wel over eens dat het dient te geschieden door een verpleger en niet door Jan van op de hoek.
M.i. moet masturbatie wel mogelijk gemaakt worden. Je kunt best iemand langer op het toilet laten zitten of een pornoboekje kopen. Gaat dat nu echt te ver? Je doet toch niets actiefs? Hell, misschien denkt zo'n man wel aan jóu tijdens het rukken, maar daar heb jíj toch niets mee van doen? Je biedt enkel een mogelijkheid, de mogelijkheid om een mens nog een beetje mens te doen voelen.
Ik mag dan heel preuts zijn digitalis, maar ik ben niet bereid een pornoboekje te gaan halen, patient op de toilet te zetten en hem zijn gang laten gaan. In mijn werk ben ja altijd alleen met de patient in zijn/haar woning, zou me onbehaaglijk voelen.
Gewoon omdat ik dit niet bij mijn werk vind horen.
maandag 22 maart 2010 om 14:02
quote:lammy schreef op 22 maart 2010 @ 13:09:
Wat ik bedoel starshine is dat ik als verzorgende werk, het daarbij behorende salaris (aalmoes) verdien.
Als je iemand sexueel aan zijn of haar trekken laat komen krijg je daar meestal wat beter voor betaald.
En hoewel ik weinig betaald krijg vind ik mijn beroep echt wel wat voorstellen hoor.Ik had je ook verkeerd begrepen
Wat ik bedoel starshine is dat ik als verzorgende werk, het daarbij behorende salaris (aalmoes) verdien.
Als je iemand sexueel aan zijn of haar trekken laat komen krijg je daar meestal wat beter voor betaald.
En hoewel ik weinig betaald krijg vind ik mijn beroep echt wel wat voorstellen hoor.Ik had je ook verkeerd begrepen
woensdag 24 maart 2010 om 21:06
Lammy, ik kan me goed inbeelden hoe jij het voelt. Ik werk zelf ook in de wijk en je staat er inderdaad alleen voor. Aan de andere kant kan een man ook vanlles over je denken of over je fantaseren. Daar heb je geen grip op. En mijn ervaring is dat je maar beter (beide kanten) open en eerlijk kunt zijn, dan weet je waar je aan toe bent. Ook heb ik de ervaring dat geen seks (kunnen) hebben op een "normale" manier heel erg frustrerend kan zijn.Zo frusterend dat er lichamelijke klachten uit voortkomen.
Hoe meer ik erover nadenk hoe moeilijker ik het vind, terwijl ik er nooit echt problemen mee heb gehad een vakvrouw te regelen voor deze clienten. Seks hoort voor mnij bij het leven net als eten, drinken, slapen, plassen enz. Maar nu ik hier de reakties allemal lees merk ik pas wat een taboe het nog is.
Ik vraag me ook af hoe sommigen belevingsgerichte zorg kunnen leveren als zo,n belangrijk onderdeel van iemand welzijn/welbevinden "aan de kant geschoven" wordt.
Hoe meer ik erover nadenk hoe moeilijker ik het vind, terwijl ik er nooit echt problemen mee heb gehad een vakvrouw te regelen voor deze clienten. Seks hoort voor mnij bij het leven net als eten, drinken, slapen, plassen enz. Maar nu ik hier de reakties allemal lees merk ik pas wat een taboe het nog is.
Ik vraag me ook af hoe sommigen belevingsgerichte zorg kunnen leveren als zo,n belangrijk onderdeel van iemand welzijn/welbevinden "aan de kant geschoven" wordt.
donderdag 25 maart 2010 om 18:15
Ook ik was na het zien van Netwerk geshockeerd, en ook ik werk in de zorg.
Dat dit door sommige 'collega's' normaal gevonden wordt vind ik ronduit belachelijk..
Ook vind ik het erg dat er geen aandacht aan wordt besteed in de opleiding: hoe ga je om met de vraag naar hulp bij masturbatie/seksuele handelingen.
Dit is absoluut geen onderdeel van het werk van een verpleegkundige of verzorgende.. Een verpleegkundige is er bijv. wel om problemen rondom seksualiteit te bespreken en samen naar een oplossing te zoeken, zelf helpen is niet de juiste oplossing! Je kunt een sekswerker/escort inschakelen om dit te doen. Het is belangrijk dat een verpleegkundige of verzorgende alert is op behoefte naar zelfbevrediging wanneer dit genegeerd wordt kunnen hierdoor ook andere klachten ontstaan zoals bijv. gedragsproblemen.
Ik ben in mijn werk ook tegengekomen dat collega's de client (verst. beperkt) voorbereiden (romper los, luier weghalen) zodat de client kan masturberen en dat ze het daarna opruimen. Zelf moet ik daar al niet aan denken, dus laat staan de handeling zelf uitvoeren bij de client!!
Dat dit door sommige 'collega's' normaal gevonden wordt vind ik ronduit belachelijk..
Ook vind ik het erg dat er geen aandacht aan wordt besteed in de opleiding: hoe ga je om met de vraag naar hulp bij masturbatie/seksuele handelingen.
Dit is absoluut geen onderdeel van het werk van een verpleegkundige of verzorgende.. Een verpleegkundige is er bijv. wel om problemen rondom seksualiteit te bespreken en samen naar een oplossing te zoeken, zelf helpen is niet de juiste oplossing! Je kunt een sekswerker/escort inschakelen om dit te doen. Het is belangrijk dat een verpleegkundige of verzorgende alert is op behoefte naar zelfbevrediging wanneer dit genegeerd wordt kunnen hierdoor ook andere klachten ontstaan zoals bijv. gedragsproblemen.
Ik ben in mijn werk ook tegengekomen dat collega's de client (verst. beperkt) voorbereiden (romper los, luier weghalen) zodat de client kan masturberen en dat ze het daarna opruimen. Zelf moet ik daar al niet aan denken, dus laat staan de handeling zelf uitvoeren bij de client!!
donderdag 25 maart 2010 om 23:05
In mijn opleiding werd er zeker wel aandacht aan seksualiteit en lichaamsbeleving besteed.
Ik vraag me trouwens af waarom je een client niet wilt 'voorbereiden' en achteraf opruimen. Ik kom 's ochtends vroeg regelmatig sperma in de inco's tegen. Lekker belangrijk vind ik dat...client heeft dan een fijne tijd gehad denk ik dan.
Ik vraag me trouwens af waarom je een client niet wilt 'voorbereiden' en achteraf opruimen. Ik kom 's ochtends vroeg regelmatig sperma in de inco's tegen. Lekker belangrijk vind ik dat...client heeft dan een fijne tijd gehad denk ik dan.
