Actueel
alle pijlers
Slavenarbeid
woensdag 17 juni 2009 om 00:01
Met een beroep op 'flexibilisering' en 'mobilteit' van de werknemer hebben opeenvolgende regeringen een reeks van maatregelen getroffen. Deze leiden er in de praktijk toe dat werknemers die via uitzendbureaus worden ingezet in véél teveel gevallen worden behandeld als moderne slaven.
Wie niet bereid is zeven dagen per week te werken, op tijden die de werkgever naar eigen believen dicteert, met belachelijke opslagen voor overwerk, onregelmatigheid en werk in het weekend, staat subiet weer op straat. Daarnaast leggen 'werkgevers' hun slaven allerlei restricties op in de persoonlijke vrijheid tijdens de werkuren om de productie tot maximale hoogte op te schroeven.
Wie heeft hier ervaring mee?
Wie niet bereid is zeven dagen per week te werken, op tijden die de werkgever naar eigen believen dicteert, met belachelijke opslagen voor overwerk, onregelmatigheid en werk in het weekend, staat subiet weer op straat. Daarnaast leggen 'werkgevers' hun slaven allerlei restricties op in de persoonlijke vrijheid tijdens de werkuren om de productie tot maximale hoogte op te schroeven.
Wie heeft hier ervaring mee?
woensdag 17 juni 2009 om 12:16
In Duitsland is de slavenarbeid nog veel verder doorgeschoten. Mede omdat hier geen minimumloon bestaat zoals in Nederland zijn er constructies ontstaan als de 1-Euro-job. Mensen die voor 1euro per uur aan het werk zijn via een uitzendbureau. Vaak werken deze mensen meer dan 10 per dag. En omdat ze een loon hebben, krijgen ze ook geen uitkering. Het enige wat ze toe komt is aanvullende huur zoals dat hier heet. En de reiskosten worden veelal ook niet vergoed door de uitzendbureau's. Bovendien werken veel mensen 2 dagen op de ene plek om dan vervolgens weer naar een andere plek te gaan.
De mensen die in aanmerking komen voor een 1 euro baan zijn werklozen die al heel lang zonder baan zitten. Ze worden door het Arbeitsamt verplicht deze baan aan te nemen en werken in shiften of in het weekend is ook toegestaan. De achterliggende reden daarvoor is dat ze zo werklozen weer wil laten wennen aan een gestructureerde dag en om ze klaar te stomen voor de arbeidmarkt. Tegelijkertijd worden ze in uitkering gekort omdat ze nu immers een baan hebben.
Er zijn tevens talloze voorbeelden van bewakers, winkelbedienden, call centeremedewerkers en zorgpersoneel die aan het eind van de maand ongeveer 700 euro netto overhouden voor een fulltime baan (40 tot 42 uur in de week). Werkgevers hoeven zich niet aan het minimumloon te houden en laten de mensen voor 4 of 5 euro per uur werken. Als je weigert, kost dat in veel gevallen je baan alhoewel het ontslagrecht in Duitsland het uitgebreidst is van heel Europa. Maar dan alsnog mag je werkgever je op staande voet ontslaan. Je kunt wel een proces aan gaan maar de clue is: als je een nieuwe baan wil hebben, heb je altijd een brief van je oude werkgever nodig. Geen recommendatie is in de meeste gevallen ook geen baan.
Dat grenst mijns inziens echt wel aan slavernij. Serieus, daar kan Nederland nog een puntje aan zuigen.
De mensen die in aanmerking komen voor een 1 euro baan zijn werklozen die al heel lang zonder baan zitten. Ze worden door het Arbeitsamt verplicht deze baan aan te nemen en werken in shiften of in het weekend is ook toegestaan. De achterliggende reden daarvoor is dat ze zo werklozen weer wil laten wennen aan een gestructureerde dag en om ze klaar te stomen voor de arbeidmarkt. Tegelijkertijd worden ze in uitkering gekort omdat ze nu immers een baan hebben.
Er zijn tevens talloze voorbeelden van bewakers, winkelbedienden, call centeremedewerkers en zorgpersoneel die aan het eind van de maand ongeveer 700 euro netto overhouden voor een fulltime baan (40 tot 42 uur in de week). Werkgevers hoeven zich niet aan het minimumloon te houden en laten de mensen voor 4 of 5 euro per uur werken. Als je weigert, kost dat in veel gevallen je baan alhoewel het ontslagrecht in Duitsland het uitgebreidst is van heel Europa. Maar dan alsnog mag je werkgever je op staande voet ontslaan. Je kunt wel een proces aan gaan maar de clue is: als je een nieuwe baan wil hebben, heb je altijd een brief van je oude werkgever nodig. Geen recommendatie is in de meeste gevallen ook geen baan.
Dat grenst mijns inziens echt wel aan slavernij. Serieus, daar kan Nederland nog een puntje aan zuigen.
woensdag 17 juni 2009 om 13:58
quote:jaap schreef op 17 juni 2009 @ 06:53:
Margaretha stelt dat als je werknemers zich niet verbonden voelen met het bedrijf, je grotere moeite zal hebben met het overleven van de crisis. Maar dit is 'old school'.
.
Verklaar je nader.
Ikzelf verdien trouwens ook het wettelijk minimum, ondanks dat ik drs. ben, helaas pindakaas. Niet leuk, maar slavenarbeid is heel wat anders.
Margaretha stelt dat als je werknemers zich niet verbonden voelen met het bedrijf, je grotere moeite zal hebben met het overleven van de crisis. Maar dit is 'old school'.
.
Verklaar je nader.
Ikzelf verdien trouwens ook het wettelijk minimum, ondanks dat ik drs. ben, helaas pindakaas. Niet leuk, maar slavenarbeid is heel wat anders.
woensdag 17 juni 2009 om 14:14
Weet je wat ik slavenarbeid vind? Deze arbeider hier uit Spanje, die geen papieren had maar al anderhalf jaar werkte bij een broodbakfabriek waar hij voor 20 euro per dag 12 uur werkte. (sommige werkgevers hebben liever illegale arbeiders, oftewel zonder papieren, want daar hoeven ze geen sociale verzekering voor te betalen dus dat is goedkoper). De baas was een echte slavendrijver blijkbaar en had flink de wind eronder bij het personeel. Er viel een zakje in een mengmachine, waarop deze arbeider snel zijn hand in de machine stak om het zakje eruit te vissen. Op dat moment ging de machine aan, en de arbeider verliest zijn arm. Zijn collega's (ook allemaal illegalen die voor 20 euro per dag 12 uur werken in de fabriek) komen op het geschreeuw af en riepen de baas. Die maakte de goeie grap dat het niet de eerste arm was die slachtoffer geworden was van die machine. Hij nam de arbeider mee in zijn auto naar het ziekenhuis, maar een 100 meter voor de deur gooide hij hem eruit. De arbeider is zelf (hevig bloedend stel ik mij zo voor) naar het ziekenhuis gelopen en daar heeft het personeel de politie gebeld.
De baas was inmiddels al weer terug in de fabriek, nadat hij de arm van de arbeider in en container heeft gegooid. De andere arbeiders moesten het bloed opruimen en weer aan het werk gaan, die machine kan niet te lang stilstaan natuurlijk.
De arm is pas na een dag of wat gevonden door de politie, en kan er (dus) niet meer aangezet worden, waardoor deze 33-jarige arbeider voor altijd gehandicapt zal zijn.
De baas was inmiddels al weer terug in de fabriek, nadat hij de arm van de arbeider in en container heeft gegooid. De andere arbeiders moesten het bloed opruimen en weer aan het werk gaan, die machine kan niet te lang stilstaan natuurlijk.
De arm is pas na een dag of wat gevonden door de politie, en kan er (dus) niet meer aangezet worden, waardoor deze 33-jarige arbeider voor altijd gehandicapt zal zijn.
woensdag 17 juni 2009 om 14:24
Behalve die aanbevelingen herken ik dat wel van Spanje. Minimumsalaris is hier, let op......... 600 euro. Meeste universitair afgestudeerden verdienen rond de 1000 euro. Werkweek is 40 uur maar bijna alle bedrijven vinden het héél logisch dat je 's avonds wat langer doorwerkt (een uurtje of twee), tenminste een paar keer per week, want 'dat doet iedereen hier'. Je denkt misschien dat Spanje een goedkoop land is maar dat is echt niet zo, wonen en leven is ongeveer even duur als in Nederland, alleen diensten zijn véél goedkoper, maarja, kapper ed. is niet je prioriteit natuurlijk. Er zijn ook mensen met gezinnen die van rond de 1000 euro per maand rond moeten komen, wat natuurlijk niet kan. Je kan wel gratis een huis krijgen van je ouders bv. dat kan in Nederland dan weer niet. Veel jongeren blijven héél lang thuiswonen, tot hun dertigste ofzo. Ik las al aan het begin van het jaar dat het geld op was, qua sociale zekerheid, dus dat is ook heerlijk nieuws.
woensdag 17 juni 2009 om 14:25
quote:liubi schreef op 17 juni 2009 @ 12:16:
Er zijn tevens talloze voorbeelden van bewakers, winkelbedienden, call centeremedewerkers en zorgpersoneel die aan het eind van de maand ongeveer 700 euro netto overhouden voor een fulltime baan (40 tot 42 uur in de week). Werkgevers hoeven zich niet aan het minimumloon te houden en laten de mensen voor 4 of 5 euro per uur werken.
Volgens mij zijn hier ook legio voorbeelden van in Nederland hoor, vooral winkelpersoneel en kapsters
Als je weigert, kost dat in veel gevallen je baan alhoewel het ontslagrecht in Duitsland het uitgebreidst is van heel Europa. Maar dan alsnog mag je werkgever je op staande voet ontslaan. Je kunt wel een proces aan gaan maar de clue is: als je een nieuwe baan wil hebben, heb je altijd een brief van je oude werkgever nodig. Geen recommendatie is in de meeste gevallen ook geen baan.
Dat grenst mijns inziens echt wel aan slavernij. Serieus, daar kan Nederland nog een puntje aan zuigen.
Er zijn tevens talloze voorbeelden van bewakers, winkelbedienden, call centeremedewerkers en zorgpersoneel die aan het eind van de maand ongeveer 700 euro netto overhouden voor een fulltime baan (40 tot 42 uur in de week). Werkgevers hoeven zich niet aan het minimumloon te houden en laten de mensen voor 4 of 5 euro per uur werken.
Volgens mij zijn hier ook legio voorbeelden van in Nederland hoor, vooral winkelpersoneel en kapsters
Als je weigert, kost dat in veel gevallen je baan alhoewel het ontslagrecht in Duitsland het uitgebreidst is van heel Europa. Maar dan alsnog mag je werkgever je op staande voet ontslaan. Je kunt wel een proces aan gaan maar de clue is: als je een nieuwe baan wil hebben, heb je altijd een brief van je oude werkgever nodig. Geen recommendatie is in de meeste gevallen ook geen baan.
Dat grenst mijns inziens echt wel aan slavernij. Serieus, daar kan Nederland nog een puntje aan zuigen.
woensdag 17 juni 2009 om 14:48
quote:Margaretha2 schreef op 17 juni 2009 @ 13:58:
Verklaar je nader.
Ikzelf verdien trouwens ook het wettelijk minimum, ondanks dat ik drs. ben, helaas pindakaas. Niet leuk, maar slavenarbeid is heel wat anders.
Slavenarbeid is arbeid waartoe je onder dwang wordt verplicht, zonder noemenswaardige vergoeding, anders dan voedsel en een dak boven je hoofd. Voorzover een slavenhouder heeft moeten betalen voor het 'eigendom' zal hij zich tenminste enige moeite getroosten om zijn slaven in een redelijke conditie te houden, anders verliest hij geld.
In onze maatschappij kennen we dat begrip 'eigendom' niet rechtstreeks, maar alleen als verplichting voortvloeiend uit een contract waaraan wettelijke verplichtingen kleven. Voor beide partijen.
Vergroting van flexibiliteit en mobiliteit, waartoe die verplichtingen worden afgebouwd, zijn het antwoord op de problemen van hoge kosten voor de werkgever en lethargie bij de werknemer in tijden waarin de vraag naar arbeid groter is dan het aanbod. In de praktijk betekent het dan dat contractuele maximering van het aantal werkuren in overleg kan worden geschrapt, waardoor de werkgever zijn productie kan realiseren, en de werknemer meer verdient. Minder beperkingen ten aanzien van ontslag maken dat een werknemer makkelijker vervangen kan worden door iemand met een betere instelling, maar dan moet daar in die krappe arbeidsmarkt doorgaans wel voor in de buidel getast worden, omdat iedereen om die 'duizendpoot' zit te springen.
In tijden van grote werkloosheid, in combinatie met wetten die flexibiliteit en mobiliteit bevorderen, liggen de kaarten nadrukkelijk anders. Mensen die geen behoefte hebben om méér te werken, ook niet voor meer geld, kunnen daar vrij eenvoudig toe gedwongen worden. Of anders voor jou een ander.
Werknemers met bescheiden capaciteiten (vaak ziek; oud; kinderen..) kunnen zonder hogere kosten ingeruild worden voor mensen die beter presteren.
De werkgever hoeft geen 'goede' werkgever meer te zijn, en kan 'on the fly' mensen die hem niet bevallen eruit kieperen, zonder bang te hoeven zijn daardoor 'morgen' zonder te zitten. Dat zorgt autonoom op druk in die sectoren binnen het bedrijfsleven die zich bezighouden met 'werving-en-selectie', 'personeelsbeleid', 'communicatie', 'kinderopvang' en allerlei facetten aan de bedrijfsvoering die tot nu toe dienden om het de werknemer naar de zin te maken.
Degenen die dit het eerst merken, zijn degenen die werken via een uitzendbureau en zogeheten 'zzp-ers'. Maar dat is een kwestie van tijd.
De wetgeving op dit gebied zou, in het ideale geval, ook 'organisch' mee moeten groeien bij economische ontwikkelingen, en daarop aansluiten, inplaats van enkele jaren na te ijlen.
In sommige kringen zal men zeggen: Dat is nou eenmaal hoe de economie zichzelf reinigt. Maar de economie, in deze zin, is slechts het product van onze collectieve keuzes. Niet een of ander organisme met een eigen leven.
Ondernemers die vinden dat ik 'linkse' praatjes verkoop, die kijken ook niet langer dan hun neus lang is. Neerwaartse druk op de lonen (in relatie tot de arbeidsproductiviteit), en massale werkloosheid, betekent een enorme negatieve ontwikkeling van de vraag. Op ultra-korte termijn stijgt de productiviteit en dalen de kosten, waardoor er bij gelijkblijvende afzet meer voor de ondernemer (of aandeelhouder) overblijft. Maar op de iets langere termijn houdt die vraag geen stand, en donderen de winsten in elkaar. Vandaar dus mijn pleidooi voor minder lethargie op het hoogste politieke/wetgevende niveau. Niet 'reageren', maar 'regeren'.
Verklaar je nader.
Ikzelf verdien trouwens ook het wettelijk minimum, ondanks dat ik drs. ben, helaas pindakaas. Niet leuk, maar slavenarbeid is heel wat anders.
Slavenarbeid is arbeid waartoe je onder dwang wordt verplicht, zonder noemenswaardige vergoeding, anders dan voedsel en een dak boven je hoofd. Voorzover een slavenhouder heeft moeten betalen voor het 'eigendom' zal hij zich tenminste enige moeite getroosten om zijn slaven in een redelijke conditie te houden, anders verliest hij geld.
In onze maatschappij kennen we dat begrip 'eigendom' niet rechtstreeks, maar alleen als verplichting voortvloeiend uit een contract waaraan wettelijke verplichtingen kleven. Voor beide partijen.
Vergroting van flexibiliteit en mobiliteit, waartoe die verplichtingen worden afgebouwd, zijn het antwoord op de problemen van hoge kosten voor de werkgever en lethargie bij de werknemer in tijden waarin de vraag naar arbeid groter is dan het aanbod. In de praktijk betekent het dan dat contractuele maximering van het aantal werkuren in overleg kan worden geschrapt, waardoor de werkgever zijn productie kan realiseren, en de werknemer meer verdient. Minder beperkingen ten aanzien van ontslag maken dat een werknemer makkelijker vervangen kan worden door iemand met een betere instelling, maar dan moet daar in die krappe arbeidsmarkt doorgaans wel voor in de buidel getast worden, omdat iedereen om die 'duizendpoot' zit te springen.
In tijden van grote werkloosheid, in combinatie met wetten die flexibiliteit en mobiliteit bevorderen, liggen de kaarten nadrukkelijk anders. Mensen die geen behoefte hebben om méér te werken, ook niet voor meer geld, kunnen daar vrij eenvoudig toe gedwongen worden. Of anders voor jou een ander.
Werknemers met bescheiden capaciteiten (vaak ziek; oud; kinderen..) kunnen zonder hogere kosten ingeruild worden voor mensen die beter presteren.
De werkgever hoeft geen 'goede' werkgever meer te zijn, en kan 'on the fly' mensen die hem niet bevallen eruit kieperen, zonder bang te hoeven zijn daardoor 'morgen' zonder te zitten. Dat zorgt autonoom op druk in die sectoren binnen het bedrijfsleven die zich bezighouden met 'werving-en-selectie', 'personeelsbeleid', 'communicatie', 'kinderopvang' en allerlei facetten aan de bedrijfsvoering die tot nu toe dienden om het de werknemer naar de zin te maken.
Degenen die dit het eerst merken, zijn degenen die werken via een uitzendbureau en zogeheten 'zzp-ers'. Maar dat is een kwestie van tijd.
De wetgeving op dit gebied zou, in het ideale geval, ook 'organisch' mee moeten groeien bij economische ontwikkelingen, en daarop aansluiten, inplaats van enkele jaren na te ijlen.
In sommige kringen zal men zeggen: Dat is nou eenmaal hoe de economie zichzelf reinigt. Maar de economie, in deze zin, is slechts het product van onze collectieve keuzes. Niet een of ander organisme met een eigen leven.
Ondernemers die vinden dat ik 'linkse' praatjes verkoop, die kijken ook niet langer dan hun neus lang is. Neerwaartse druk op de lonen (in relatie tot de arbeidsproductiviteit), en massale werkloosheid, betekent een enorme negatieve ontwikkeling van de vraag. Op ultra-korte termijn stijgt de productiviteit en dalen de kosten, waardoor er bij gelijkblijvende afzet meer voor de ondernemer (of aandeelhouder) overblijft. Maar op de iets langere termijn houdt die vraag geen stand, en donderen de winsten in elkaar. Vandaar dus mijn pleidooi voor minder lethargie op het hoogste politieke/wetgevende niveau. Niet 'reageren', maar 'regeren'.
woensdag 17 juni 2009 om 14:56
quote:jaap schreef op 17 juni 2009 @ 14:48:
[...]
Vergroting van flexibiliteit en mobiliteit, waartoe die verplichtingen worden afgebouwd, zijn het antwoord op de problemen van hoge kosten voor de werkgever en lethargie bij de werknemer in tijden waarin de vraag naar arbeid groter is dan het aanbod. In de praktijk betekent het dan dat contractuele maximering van het aantal werkuren in overleg kan worden geschrapt, waardoor de werkgever zijn productie kan realiseren, en de werknemer meer verdient. Minder beperkingen ten aanzien van ontslag maken dat een werknemer makkelijker vervangen kan worden door iemand met een betere instelling, maar dan moet daar in die krappe arbeidsmarkt doorgaans wel voor in de buidel getast worden, omdat iedereen om die 'duizendpoot' zit te springen.
In tijden van grote werkloosheid, in combinatie met wetten die flexibiliteit en mobiliteit bevorderen, liggen de kaarten nadrukkelijk anders. Mensen die geen behoefte hebben om méér te werken, ook niet voor meer geld, kunnen daar vrij eenvoudig toe gedwongen worden. Of anders voor jou een ander.
Werknemers met bescheiden capaciteiten (vaak ziek; oud; kinderen..) kunnen zonder hogere kosten ingeruild worden voor mensen die beter presteren.
Dat was ook het eerste wat ik dacht, zo gaat dat altijd in de economie. Ik blijf erbij dat slavenarbeid een béétje overdreven gesteld is.
Wat je zegt over wetten die meegroeien of liever vooruitgroeien, dat is natuurlijk het ideale geval, regeren is vooruitzien, alleen in de werkelijkheid komen wetten altijd als reactie ergens op. Hoe denk je dat dat te veranderen is dan?
En tot slot ben ik het met je eens dat de economie slechts een gevolg is van onze eigen keuzes. Ik zie alleen één twee drie geen model wat beter of humaner werkt. Ik vind het wel interessant daarover na te denken, in mijn ogen zou het iets 'geheel nieuws' zijn. Ik bedoel, communisme werkt belabberd bijvoorbeeld, been there done that, compleet vrije markt ook, idem .
[...]
Vergroting van flexibiliteit en mobiliteit, waartoe die verplichtingen worden afgebouwd, zijn het antwoord op de problemen van hoge kosten voor de werkgever en lethargie bij de werknemer in tijden waarin de vraag naar arbeid groter is dan het aanbod. In de praktijk betekent het dan dat contractuele maximering van het aantal werkuren in overleg kan worden geschrapt, waardoor de werkgever zijn productie kan realiseren, en de werknemer meer verdient. Minder beperkingen ten aanzien van ontslag maken dat een werknemer makkelijker vervangen kan worden door iemand met een betere instelling, maar dan moet daar in die krappe arbeidsmarkt doorgaans wel voor in de buidel getast worden, omdat iedereen om die 'duizendpoot' zit te springen.
In tijden van grote werkloosheid, in combinatie met wetten die flexibiliteit en mobiliteit bevorderen, liggen de kaarten nadrukkelijk anders. Mensen die geen behoefte hebben om méér te werken, ook niet voor meer geld, kunnen daar vrij eenvoudig toe gedwongen worden. Of anders voor jou een ander.
Werknemers met bescheiden capaciteiten (vaak ziek; oud; kinderen..) kunnen zonder hogere kosten ingeruild worden voor mensen die beter presteren.
Dat was ook het eerste wat ik dacht, zo gaat dat altijd in de economie. Ik blijf erbij dat slavenarbeid een béétje overdreven gesteld is.
Wat je zegt over wetten die meegroeien of liever vooruitgroeien, dat is natuurlijk het ideale geval, regeren is vooruitzien, alleen in de werkelijkheid komen wetten altijd als reactie ergens op. Hoe denk je dat dat te veranderen is dan?
En tot slot ben ik het met je eens dat de economie slechts een gevolg is van onze eigen keuzes. Ik zie alleen één twee drie geen model wat beter of humaner werkt. Ik vind het wel interessant daarover na te denken, in mijn ogen zou het iets 'geheel nieuws' zijn. Ik bedoel, communisme werkt belabberd bijvoorbeeld, been there done that, compleet vrije markt ook, idem .
woensdag 17 juni 2009 om 15:31
Margaretha, je hoeft totaal geen plan-economie te omarmen om te regeren, inplaats van te reageren.
Probleem in ons land (en de meeste andere Westerse landen) is dat we zitten vastgebakken aan die visieloze kliek economen, en die 'zien' iets pas als het verleden tijd is (de in eigen kring uitgekotste uitzondering daargelaten).
CPB en CBS stellen maandelijks hun 'verwachtingen' bij aan de hand van actuele ontwikkelingen die iemand met drie hersencellen een jaar geleden al kon zien aankomen. Nutteloze, geld- en energieverslindende exercities die alleen maar leiden tot een destructieve apathie op beleidsniveau.
Dan nóg, als je te traag van begrip bent om te kunnen anticiperen op voor de hand liggende ontwikkelingen, zou je automatismen in de wet in kunnen bouwen. Als een soort stormvloedkering, zeg maar. Is het 'mooi economisch weer', dan halen we de beperkingen weg, en moet je als werknemer flexibel en mobiel zijn. Nadert er 'economisch slecht weer', dan gaat de stormvloedkering dicht. Hang het op aan bepaalde vrij eenvoudig meetbare parameters waarvan bekend is dat die een redelijke voorspellende waarde hebben, en je hoeft geen weken meer te vergaderen om ingewikkelde, partijpolitieke compromissen uit te dokteren.
Probleem in ons land (en de meeste andere Westerse landen) is dat we zitten vastgebakken aan die visieloze kliek economen, en die 'zien' iets pas als het verleden tijd is (de in eigen kring uitgekotste uitzondering daargelaten).
CPB en CBS stellen maandelijks hun 'verwachtingen' bij aan de hand van actuele ontwikkelingen die iemand met drie hersencellen een jaar geleden al kon zien aankomen. Nutteloze, geld- en energieverslindende exercities die alleen maar leiden tot een destructieve apathie op beleidsniveau.
Dan nóg, als je te traag van begrip bent om te kunnen anticiperen op voor de hand liggende ontwikkelingen, zou je automatismen in de wet in kunnen bouwen. Als een soort stormvloedkering, zeg maar. Is het 'mooi economisch weer', dan halen we de beperkingen weg, en moet je als werknemer flexibel en mobiel zijn. Nadert er 'economisch slecht weer', dan gaat de stormvloedkering dicht. Hang het op aan bepaalde vrij eenvoudig meetbare parameters waarvan bekend is dat die een redelijke voorspellende waarde hebben, en je hoeft geen weken meer te vergaderen om ingewikkelde, partijpolitieke compromissen uit te dokteren.
woensdag 17 juni 2009 om 17:22
Ja dat zei zijn familie ook 'hij was op zoek naar een beter leven', nou flink mislukt dus. Nu kan hij waarschijnlijk de Spaanse nationaliteit krijgen (ik heb dat vaker gezien, ook de slachtoffers van de aanslag in Madrid Atocha die illegaal waren hebben allemaal de nationaliteit cadeau gekregen), en hij wil hem niet, hij wil alleen nog maar weg, ik denk dat hij heel erg teleurgesteld is.
Zijn moeder was erachter gekomen via de krant want dit nieuws is zo grof dat het heel snel overal ter wereld te lezen was, hijzelf wilde het niet tegen zijn ouders vertellen om ze niet ongerust te maken. Ik heb niet gelezen wat, maar wel gehoord dat zelfs de Boliviaanse ambassadeur er wat over te zeggen had.
Verschrikkelijk nieuws vind ik het, gelukkig vindt eigenlijk iedereen dat, men is heel verontwaardigd hier (Spanje is zelf heel lang een emigratieland geweest, hoewel ze daar normaal niet te happig op zijn om dat argument te gebruiken om immigranten in Spanje nu beter te behandelen, denk ik stiekem dat het wel meespeelt in zaken als deze, zoveel mensen hier in Spanje hebben een vriend of familielid dat zelf ook weggegaan is op zoek naar een beter leven).
Zijn moeder was erachter gekomen via de krant want dit nieuws is zo grof dat het heel snel overal ter wereld te lezen was, hijzelf wilde het niet tegen zijn ouders vertellen om ze niet ongerust te maken. Ik heb niet gelezen wat, maar wel gehoord dat zelfs de Boliviaanse ambassadeur er wat over te zeggen had.
Verschrikkelijk nieuws vind ik het, gelukkig vindt eigenlijk iedereen dat, men is heel verontwaardigd hier (Spanje is zelf heel lang een emigratieland geweest, hoewel ze daar normaal niet te happig op zijn om dat argument te gebruiken om immigranten in Spanje nu beter te behandelen, denk ik stiekem dat het wel meespeelt in zaken als deze, zoveel mensen hier in Spanje hebben een vriend of familielid dat zelf ook weggegaan is op zoek naar een beter leven).
woensdag 17 juni 2009 om 17:52
Ja echt! Ik kreeg echt rillingen toen ik het in de krant las. Gek eigenlijk, elke dag gebeuren er zoveel verschrikkingen in de wereld, maar zulk soort nieuws grijpt je op de één of andere manier toch heel erg aan.
Wat een ontzettend varken die baas. Ik ben benieuwd wat voor straf hij krijgt ,hij zit in elk geval niet in hechtenis (er is ook niemand dood natuurlijk), hij is na verhoor vrijgelaten.
Dat een ander je zo koud laat, dat je zo laconiek omspringt met iemands leven, gatver.
Wat een ontzettend varken die baas. Ik ben benieuwd wat voor straf hij krijgt ,hij zit in elk geval niet in hechtenis (er is ook niemand dood natuurlijk), hij is na verhoor vrijgelaten.
Dat een ander je zo koud laat, dat je zo laconiek omspringt met iemands leven, gatver.
woensdag 17 juni 2009 om 18:14
flexwerker is toch iemand die een periode werkt en na die periode niet bij dezelfde baas verlengd mag worden ,anders dan een uitzendkracht die zo lang als het maar kan bij diezelfde baas mag blijven hangen, met een flex werker ben je als baas verplicht een gegegeven moment diegene in vaste dienst te nemen.
je kunt dan niet oneindig verlengen bij die ene werkgever.
correct me if I am wrong.
je kunt dan niet oneindig verlengen bij die ene werkgever.
correct me if I am wrong.
woensdag 17 juni 2009 om 18:21
quote:Margaretha2 schreef op 17 juni 2009 @ 17:23:
Jaap, en wat moet je als werknemer dan zijn, bij goed en slecht weer? Want het werkt in mijn ogen wel twee kanten op.
Nee, dat is de verkeerde vraag, omdat je (net als economen en politici) de verkeerde prioriteit stelt. Mensen zijn er niet voor de economie, maar de economie is er voor de mensen!
Ondernemers hebben behoefte aan flexibele werknemers, maar ook aan consumenten. En velen zijn blind voor het verband. De consument is, in hun ogen, altijd de werknemer van een ander. Maar zo zit het natuurlijk niet in elkaar. En om te voorkomen dat de overheid zich ermee gaat bemoeien op een wijze die zorgt voor valse concurrentie, moet de ondernemer tegen zichzelf beschermd worden als de 'bomen tot in de Hemel' groeien. Als er nou toch iets is wat inmiddels duidelijk zou moeten zijn, dan is het dat wel! Maar vreemd genoeg zijn mensen zó zwaar gehersenspoeld door 'vrije markt' psychoten, dat het kwartje zelfs nu nog niet is gevallen.
Jaap, en wat moet je als werknemer dan zijn, bij goed en slecht weer? Want het werkt in mijn ogen wel twee kanten op.
Nee, dat is de verkeerde vraag, omdat je (net als economen en politici) de verkeerde prioriteit stelt. Mensen zijn er niet voor de economie, maar de economie is er voor de mensen!
Ondernemers hebben behoefte aan flexibele werknemers, maar ook aan consumenten. En velen zijn blind voor het verband. De consument is, in hun ogen, altijd de werknemer van een ander. Maar zo zit het natuurlijk niet in elkaar. En om te voorkomen dat de overheid zich ermee gaat bemoeien op een wijze die zorgt voor valse concurrentie, moet de ondernemer tegen zichzelf beschermd worden als de 'bomen tot in de Hemel' groeien. Als er nou toch iets is wat inmiddels duidelijk zou moeten zijn, dan is het dat wel! Maar vreemd genoeg zijn mensen zó zwaar gehersenspoeld door 'vrije markt' psychoten, dat het kwartje zelfs nu nog niet is gevallen.
woensdag 17 juni 2009 om 18:30
Ach, slavenarbeid is het nog niet, maar als er 3 medewerkers weggesaneerd worden en eentje die heel blij zijn baan nog mag houden, dan vervolgens het werk van die 3 boven op zijn eigen baan mag doen en niet moet zeuren want het is crisis.
Tja, slavenarbeid is het nog niet maar erg leuk wordt het erniet op.
Tja, slavenarbeid is het nog niet maar erg leuk wordt het erniet op.
