Actueel
alle pijlers
Tegengeluid voor Heleen Mees en Marianne Zwagerman
maandag 31 oktober 2011 om 10:44
Uit de volkskrant van vandaag, een tegengeluid voor de Heleen Mezen en de Marianne Zwagermannen.
'Een pleidooi voor de 60-urige gezinswerkweek'
Maaike Gerritsen − 31/10/11, 06:00
Rijdende supermarkt wordt bezocht door huisvrouwen in 1967. © ANP
Deeltijdwerk is veeleer een keuze voor het welzijn van ouders en kinderen, dan een kwestie van gebrek aan ambitie, zoals sommigen beweren.
In het maatschappelijke debat over werk en zorg krijgen vrouwen in Nederland het regelmatig zwaar te verduren. Vrijdag betichtte Marianne Zwagerman in Pauw & Witteman vrouwen van 'mutsengedrag': als het om hun loopbaan gaat, leggen ze de lat te laag. Ze gedragen zich als verwende prinsesjes, hebben geen ambitie, en teren ondanks hun (vaak) hoge opleiding op de zak van hun echtgenoot, beweren onder anderen Elma Drayer, Heleen Mees en Marike Stellinga.
Ebru Umar en Malou van Hintum deden daar op vk.nl nog wat schepjes bovenop. En Opzij publiceerde dit voorjaar een artikel over het fenomeen van de 'munttheemoeder' - een vrouw die haar man de centen laat verdienen en de opvoeding van haar kinderen aan een au pair of de opvang overlaat.
Ook de reacties van kijkers op het programma Tussen kroost en carrière (uitgezonden in juni door de VPRO) waren grotendeels negatief. Maar dit keer betrof de kritiek vrouwen én hun echtgenoten, met beiden een volle werkweek. De vier ouderparen uit het programma zouden egoïstische vertegenwoordigers zijn van de Nederlandse upperclass, die almaar klagen ten koste van hun kroost.
Op het scherm zie je onder meer een vrouw achter het stuur lunchen terwijl ze in de file staat, en een moeder die vanachter haar laptop de kinderen voor de tv aanspoort het ontbijt tot zich te nemen.
Is het in Nederland zo slecht? Zijn we verwend en liever lui dan moe of hebben we het met de huidige bijdrage van zowel mannen als vrouwen aan welvaart en welzijn goed voor elkaar? Vechten Drayer en consorten als Donna Quichottes tegen windmolens?
Munttheemoeders
De arbeidsparticipatie van vrouwen in Nederland is na Denemarken de hoogste van Europa, en ook wat betreft de arbeidsproductiviteit lopen we voor op veel andere lidstaten. Sinds de tweede feministische golf, waarin succesvol gestreden werd voor het recht op werk voor vrouwen, heeft de welvaart een hoge vlucht genomen. Luxe goederen worden heden ten dage als eerste levensbehoefte gezien, en zo is het recht op vrouwenarbeid langzamerhand verworden tot een plicht.
Ook Janneke Modaal draagt anno 2011 haar steentje bij om naast de hypotheek, abonnementen voor mobieltjes, Uggs en schoolreisjes naar de Efteling te kunnen betalen. In Nederland werken en zorgen mannen en vrouwen over het algemeen allebei. Hoewel een verdeling van dertig-dertig (vooral in de grote steden) en zestig-nul (munttheemoeders) wel voorkomt, is de meest gangbare situatie nog altijd een voltijd werkende man en een in deeltijd werkende vrouw.
Bij elkaar opgeteld wordt er per gezin gemiddeld zo'n zestig uur per week buitenshuis gewerkt. Aandacht, zorg en tijd hebben voor de kinderen zijn zeer belangrijk maar moeilijker te realiseren met twee voltijdbanen. Deeltijdwerk lijkt veeleer een keuze voor welzijn voor ouders en kinderen, dan een kwestie van luiheid of gebrek aan ambitie. Een goed gevulde spaarrekening en de status van een goede baan zijn weinig waard als de boel thuis niet lekker loopt.
Het instellen van een vrouwenquotum, zoals de overheid in juni deed om meer vrouwen aan de top te helpen, is slechts een druppel op een gloeiende plaat als het gaat om carrièremogelijkheden voor vrouwen. Als het werkelijk belangrijk is dat vrouwen meer uren aan het arbeidsproces deelnemen, dan moeten school-, overblijf- en opvangmogelijkheden daar kwalitatief en kwantitatief in kunnen voorzien. De bezuinigingen op de kinderopvang hebben hierop een negatief effect.
Prinsessengedrag
In een land als Denemarken zijn opmerkingen als: je hebt toch zelf kinderen gewild, dan moet je er ook zelf voor zorgen, onbekend. Mannen en vrouwen hebben er een voltijd werkweek van 37 uur en geen 'juffie' vraagt ouders op een dinsdag op school krokodillen te komen vouwen. Geen keuzemoeilijkheden dus. Ouders werken en het kroost gaat naar school en opvang. Rond vier uur haalt iedereen de kinderen op, zodat er nog genoeg tijd is thuis voor het avondritueel. Verder is er nauwelijks filestress, veel flexibiliteit in werktijden en een zeer riante zwanger- en ouderschapsregeling.
En toch... Ook in Denemarken wordt vrouwen verwend prinsessengedrag verweten: 'Het zijn Sex and the city-vrouwen, maar dan met kids', verwoordde een Deense vriend dit heersende beeld. Moeders geven overigens aan graag een dag werk in te ruilen voor een dag zorg thuis.
Klagen en veroordelen, als het gaat om de werk-zorgcombinatie, lijkt er heden ten dage bij te horen. Niet alleen in Nederland blijft het zoeken naar de juiste balans. Wat betreft de arbeidsproductiviteit van vrouwen en de hoeveelheid zorgtaken die mannen nu vervullen, is er al een hele bres geslagen.
Laten we trots zijn op het Nederlandse systeem dat welvaart bevordert, maar ook de keuze biedt om ieders welzijn naar eigen situatie, inzicht en behoefte vorm te geven. In de 60-urige gezinswerkweek kunnen kinderen overigens ook al vanaf heel jonge leeftijd hun steentje bijdragen. Welke ouder wil zich per slot van rekening nou schuldig maken aan het kweken van verwende prinsen en prinsesjes?
Maaike Gerritsen is hbo-docent, getrouwd met een Deen en moeder van drie kinderen.
| |
'Een pleidooi voor de 60-urige gezinswerkweek'
Maaike Gerritsen − 31/10/11, 06:00
Rijdende supermarkt wordt bezocht door huisvrouwen in 1967. © ANP
Deeltijdwerk is veeleer een keuze voor het welzijn van ouders en kinderen, dan een kwestie van gebrek aan ambitie, zoals sommigen beweren.
In het maatschappelijke debat over werk en zorg krijgen vrouwen in Nederland het regelmatig zwaar te verduren. Vrijdag betichtte Marianne Zwagerman in Pauw & Witteman vrouwen van 'mutsengedrag': als het om hun loopbaan gaat, leggen ze de lat te laag. Ze gedragen zich als verwende prinsesjes, hebben geen ambitie, en teren ondanks hun (vaak) hoge opleiding op de zak van hun echtgenoot, beweren onder anderen Elma Drayer, Heleen Mees en Marike Stellinga.
Ebru Umar en Malou van Hintum deden daar op vk.nl nog wat schepjes bovenop. En Opzij publiceerde dit voorjaar een artikel over het fenomeen van de 'munttheemoeder' - een vrouw die haar man de centen laat verdienen en de opvoeding van haar kinderen aan een au pair of de opvang overlaat.
Ook de reacties van kijkers op het programma Tussen kroost en carrière (uitgezonden in juni door de VPRO) waren grotendeels negatief. Maar dit keer betrof de kritiek vrouwen én hun echtgenoten, met beiden een volle werkweek. De vier ouderparen uit het programma zouden egoïstische vertegenwoordigers zijn van de Nederlandse upperclass, die almaar klagen ten koste van hun kroost.
Op het scherm zie je onder meer een vrouw achter het stuur lunchen terwijl ze in de file staat, en een moeder die vanachter haar laptop de kinderen voor de tv aanspoort het ontbijt tot zich te nemen.
Is het in Nederland zo slecht? Zijn we verwend en liever lui dan moe of hebben we het met de huidige bijdrage van zowel mannen als vrouwen aan welvaart en welzijn goed voor elkaar? Vechten Drayer en consorten als Donna Quichottes tegen windmolens?
Munttheemoeders
De arbeidsparticipatie van vrouwen in Nederland is na Denemarken de hoogste van Europa, en ook wat betreft de arbeidsproductiviteit lopen we voor op veel andere lidstaten. Sinds de tweede feministische golf, waarin succesvol gestreden werd voor het recht op werk voor vrouwen, heeft de welvaart een hoge vlucht genomen. Luxe goederen worden heden ten dage als eerste levensbehoefte gezien, en zo is het recht op vrouwenarbeid langzamerhand verworden tot een plicht.
Ook Janneke Modaal draagt anno 2011 haar steentje bij om naast de hypotheek, abonnementen voor mobieltjes, Uggs en schoolreisjes naar de Efteling te kunnen betalen. In Nederland werken en zorgen mannen en vrouwen over het algemeen allebei. Hoewel een verdeling van dertig-dertig (vooral in de grote steden) en zestig-nul (munttheemoeders) wel voorkomt, is de meest gangbare situatie nog altijd een voltijd werkende man en een in deeltijd werkende vrouw.
Bij elkaar opgeteld wordt er per gezin gemiddeld zo'n zestig uur per week buitenshuis gewerkt. Aandacht, zorg en tijd hebben voor de kinderen zijn zeer belangrijk maar moeilijker te realiseren met twee voltijdbanen. Deeltijdwerk lijkt veeleer een keuze voor welzijn voor ouders en kinderen, dan een kwestie van luiheid of gebrek aan ambitie. Een goed gevulde spaarrekening en de status van een goede baan zijn weinig waard als de boel thuis niet lekker loopt.
Het instellen van een vrouwenquotum, zoals de overheid in juni deed om meer vrouwen aan de top te helpen, is slechts een druppel op een gloeiende plaat als het gaat om carrièremogelijkheden voor vrouwen. Als het werkelijk belangrijk is dat vrouwen meer uren aan het arbeidsproces deelnemen, dan moeten school-, overblijf- en opvangmogelijkheden daar kwalitatief en kwantitatief in kunnen voorzien. De bezuinigingen op de kinderopvang hebben hierop een negatief effect.
Prinsessengedrag
In een land als Denemarken zijn opmerkingen als: je hebt toch zelf kinderen gewild, dan moet je er ook zelf voor zorgen, onbekend. Mannen en vrouwen hebben er een voltijd werkweek van 37 uur en geen 'juffie' vraagt ouders op een dinsdag op school krokodillen te komen vouwen. Geen keuzemoeilijkheden dus. Ouders werken en het kroost gaat naar school en opvang. Rond vier uur haalt iedereen de kinderen op, zodat er nog genoeg tijd is thuis voor het avondritueel. Verder is er nauwelijks filestress, veel flexibiliteit in werktijden en een zeer riante zwanger- en ouderschapsregeling.
En toch... Ook in Denemarken wordt vrouwen verwend prinsessengedrag verweten: 'Het zijn Sex and the city-vrouwen, maar dan met kids', verwoordde een Deense vriend dit heersende beeld. Moeders geven overigens aan graag een dag werk in te ruilen voor een dag zorg thuis.
Klagen en veroordelen, als het gaat om de werk-zorgcombinatie, lijkt er heden ten dage bij te horen. Niet alleen in Nederland blijft het zoeken naar de juiste balans. Wat betreft de arbeidsproductiviteit van vrouwen en de hoeveelheid zorgtaken die mannen nu vervullen, is er al een hele bres geslagen.
Laten we trots zijn op het Nederlandse systeem dat welvaart bevordert, maar ook de keuze biedt om ieders welzijn naar eigen situatie, inzicht en behoefte vorm te geven. In de 60-urige gezinswerkweek kunnen kinderen overigens ook al vanaf heel jonge leeftijd hun steentje bijdragen. Welke ouder wil zich per slot van rekening nou schuldig maken aan het kweken van verwende prinsen en prinsesjes?
Maaike Gerritsen is hbo-docent, getrouwd met een Deen en moeder van drie kinderen.
| |
maandag 31 oktober 2011 om 14:26
maandag 31 oktober 2011 om 14:26
quote:zebraatje80 schreef op 31 oktober 2011 @ 14:24:
[...]
Alsof dat ooit gebeurd. Misschien de mogelijkheid wel.
Maar verplicht op school warm eten zie ik echt nooit niet gebeurenMaar dat gebeurt dus wel op veel kdv's. Lijkt mij persoonlijk geen enkel probleem. Maar goed, ik zal wel een ontaarde moeder zijn dan, gezien de heftigheid van de reacties.....
[...]
Alsof dat ooit gebeurd. Misschien de mogelijkheid wel.
Maar verplicht op school warm eten zie ik echt nooit niet gebeurenMaar dat gebeurt dus wel op veel kdv's. Lijkt mij persoonlijk geen enkel probleem. Maar goed, ik zal wel een ontaarde moeder zijn dan, gezien de heftigheid van de reacties.....
maandag 31 oktober 2011 om 14:27
quote:gemini2011 schreef op 31 oktober 2011 @ 14:23:
Ritmeester ik zeg toch niet dat iedereen ineens alles maar anders moet regelen als er andere opties komen?
Met cultuuromslag bedoel ik dat ik denk dat er in NL eens anders moet worden aangekeken tegen werkende vrouwen. Dat de keuzes die jij als vrouw maakt goed zijn. Zonder oordelen. Of dat nou thuisblijfmoeder of carrièrevrouw is. En in NL is er gewoon nog steeds het beeld dat kinderopvang zielig is en de zorgtaken de verantwoordelijkheid van de vrouw zijn.
Dat bedoel ik met cultuuromslag. En die hoef ik door niemand door de strot te duwen en er hoeft van mij geen Frans schoolsysteem te komen.
Het is alleen zo dat ik het mooi zou vinden dat we elkaar een keer de ruimte geven in NL als vrouwen onderling.Helemaal eens met deze post.
Ritmeester ik zeg toch niet dat iedereen ineens alles maar anders moet regelen als er andere opties komen?
Met cultuuromslag bedoel ik dat ik denk dat er in NL eens anders moet worden aangekeken tegen werkende vrouwen. Dat de keuzes die jij als vrouw maakt goed zijn. Zonder oordelen. Of dat nou thuisblijfmoeder of carrièrevrouw is. En in NL is er gewoon nog steeds het beeld dat kinderopvang zielig is en de zorgtaken de verantwoordelijkheid van de vrouw zijn.
Dat bedoel ik met cultuuromslag. En die hoef ik door niemand door de strot te duwen en er hoeft van mij geen Frans schoolsysteem te komen.
Het is alleen zo dat ik het mooi zou vinden dat we elkaar een keer de ruimte geven in NL als vrouwen onderling.Helemaal eens met deze post.
maandag 31 oktober 2011 om 14:28
Goed, dus de stand is nu:
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
maandag 31 oktober 2011 om 14:29
quote:Flowerpowerwoman schreef op 31 oktober 2011 @ 14:26:
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.
Maar is het dan niet een veel sneller oplossing om dan te investeren in een (betaald) vangnet dan te hopen dat de overheid het wel voor je oplost door kinderen tot 18 uur op school te laten? Je kind kan trouwens niet eens naar school als het ziek is, maar dat terzijde.
Dan zou ik zorgen dat ik een aantal telefoonnummers bij de hand heb van betaalde oppassen, een zorgnetwerk opzetten met ouders van klasgenootjes, een andere baan zoeken die wel flexibiliteit biedt.
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.
Maar is het dan niet een veel sneller oplossing om dan te investeren in een (betaald) vangnet dan te hopen dat de overheid het wel voor je oplost door kinderen tot 18 uur op school te laten? Je kind kan trouwens niet eens naar school als het ziek is, maar dat terzijde.
Dan zou ik zorgen dat ik een aantal telefoonnummers bij de hand heb van betaalde oppassen, een zorgnetwerk opzetten met ouders van klasgenootjes, een andere baan zoeken die wel flexibiliteit biedt.
maandag 31 oktober 2011 om 14:30
quote:gemini2011 schreef op 31 oktober 2011 @ 14:23:
Ritmeester ik zeg toch niet dat iedereen ineens alles maar anders moet regelen als er andere opties komen?
Met cultuuromslag bedoel ik dat ik denk dat er in NL eens anders moet worden aangekeken tegen werkende vrouwen. Dat de keuzes die jij als vrouw maakt goed zijn. Zonder oordelen. Of dat nou thuisblijfmoeder of carrièrevrouw is. En in NL is er gewoon nog steeds het beeld dat kinderopvang zielig is en de zorgtaken de verantwoordelijkheid van de vrouw zijn.
Dat bedoel ik met cultuuromslag. En die hoef ik door niemand door de strot te duwen en er hoeft van mij geen Frans schoolsysteem te komen.
Het is alleen zo dat ik het mooi zou vinden dat we elkaar een keer de ruimte geven in NL als vrouwen onderling.
Dat IS AL ZO.
Dat jij je laat beïnvloeden door de meningen van andere vrouwen is ook al een keuze. Puur en alleen je eigen keuze.
Kortom, wat je nu zegt is dat dit een totale non-discussie is. Dat vermoeden had ik al.
Ritmeester ik zeg toch niet dat iedereen ineens alles maar anders moet regelen als er andere opties komen?
Met cultuuromslag bedoel ik dat ik denk dat er in NL eens anders moet worden aangekeken tegen werkende vrouwen. Dat de keuzes die jij als vrouw maakt goed zijn. Zonder oordelen. Of dat nou thuisblijfmoeder of carrièrevrouw is. En in NL is er gewoon nog steeds het beeld dat kinderopvang zielig is en de zorgtaken de verantwoordelijkheid van de vrouw zijn.
Dat bedoel ik met cultuuromslag. En die hoef ik door niemand door de strot te duwen en er hoeft van mij geen Frans schoolsysteem te komen.
Het is alleen zo dat ik het mooi zou vinden dat we elkaar een keer de ruimte geven in NL als vrouwen onderling.
Dat IS AL ZO.
Dat jij je laat beïnvloeden door de meningen van andere vrouwen is ook al een keuze. Puur en alleen je eigen keuze.
Kortom, wat je nu zegt is dat dit een totale non-discussie is. Dat vermoeden had ik al.
maandag 31 oktober 2011 om 14:30
quote:Flowerpowerwoman schreef op 31 oktober 2011 @ 14:26:
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.Is dat zo? Bij mijn weten is die kortdurende calamiteitenverlof wettelijk geregeld.
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.Is dat zo? Bij mijn weten is die kortdurende calamiteitenverlof wettelijk geregeld.
maandag 31 oktober 2011 om 14:31
maandag 31 oktober 2011 om 14:32
Ritmeester je leest niet goed (of ik schrijf onduidelijk) en trekt je eigen conclusies.
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Moet verder wel lachen om je samenvatting
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Moet verder wel lachen om je samenvatting
maandag 31 oktober 2011 om 14:32
quote:ritmeester schreef op 31 oktober 2011 @ 14:28:
Goed, dus de stand is nu:
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
Tot de volgende zinloze nuttige discussie dan maar he?
Goed, dus de stand is nu:
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
Tot de volgende zinloze nuttige discussie dan maar he?
maandag 31 oktober 2011 om 14:33
quote:Flowerpowerwoman schreef op 31 oktober 2011 @ 14:26:
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.
Zou het? Dat zou wel gek zijn, aangezien het gewoon een wettelijke regeling is. Ook daarin is dus al voorzien in dit land.
http://www.rijksoverheid. ... heb-ik-daar-recht-op.html
[...]
Waar ik op inhaak is dat men voorbij gaat aan degenen die met chronisch zieke kinderen zit, een arbeidsongeschikte partner,of dat er een heleboel alleenstaande ouders zijn ( weduwen ,weduwnaren )
Kort durend calamiteitenverlof is een leuk bedacht fenomeen,maar geloof me,erzijn weinig werkgevers die dat soort verloven meerdere malen toekennen.
Zou het? Dat zou wel gek zijn, aangezien het gewoon een wettelijke regeling is. Ook daarin is dus al voorzien in dit land.
http://www.rijksoverheid. ... heb-ik-daar-recht-op.html
maandag 31 oktober 2011 om 14:35
quote:ritmeester schreef op 31 oktober 2011 @ 14:28:
Goed, dus de stand is nu:
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
Ritmeester,
Ik doelde meer op het feit dat ik het jammer vind dat mensen generaliserend antwoorden.
Alles zogenaamd klip en klaar is," oplossing zus en zo" et voilà! iedereen moet het er maar mee kunnen doen!
Het grote gros heeft de keuze vrijheid,prachtig gegeven,niks mis mee!
Dat zou gewoon zo moeten blijven!
Wat wèl fijn zou zijn,is dat er toch meer op de behoeftes ingespeeld zou kunnen worden.
Daar heb ik geen klip en klare oplossing voor. Welke oplossing je ook aandraagt,je kunt het niemand echt naar de zin maken ( zou wat worden zeg ), en het zal toch geld kosten,hoe je het ook wendt of keert.
Goed, dus de stand is nu:
1 x discussie om de discussie door iemand die zelf helemaal geen probleem heeft, en problemen verzint voor full time werkende ouders, hoewel ze geen enkel relevant praktisch probleem weet te benoemen en die na 14 pagina's concludeert dat het huidige systeem prima is
1 x iemand die, omdat in armoede landen als Engeland, of een land met staatsopvoeding als Frankrijk minder vrijheid is, wij dus collectief onder één systeem moeten werken dat weliswaar niet is wat Nederlanders massaal willen en kunnen betalen, maar ja, zij vindt dat dus is het zo.
1 x een voor mij totaal onbegrijpelijke discussie over warme maaltijden.
1 x de constatering dat wie variabel werkt, ook 's avonds en in het weekend, en ook nog eens geen partner en geen achtervang heeft, het lastiger heeft, een open deur die niemand bestrijdt.
1 x iemand die weliswaar zegt totaal andere ideeën te hebben, maar intussen wel schrijft dat het tijd wordt voor een crisis zodat mensen maar eens merken dat er grenzen aan de welvaart zijn.
Ben benieuwd of dit topic nog iets gaat opleveren dat wel ergens over gaat. Maar ik doe er maar even niet meer aan mee denk ik.
Ritmeester,
Ik doelde meer op het feit dat ik het jammer vind dat mensen generaliserend antwoorden.
Alles zogenaamd klip en klaar is," oplossing zus en zo" et voilà! iedereen moet het er maar mee kunnen doen!
Het grote gros heeft de keuze vrijheid,prachtig gegeven,niks mis mee!
Dat zou gewoon zo moeten blijven!
Wat wèl fijn zou zijn,is dat er toch meer op de behoeftes ingespeeld zou kunnen worden.
Daar heb ik geen klip en klare oplossing voor. Welke oplossing je ook aandraagt,je kunt het niemand echt naar de zin maken ( zou wat worden zeg ), en het zal toch geld kosten,hoe je het ook wendt of keert.
maandag 31 oktober 2011 om 14:36
quote:gemini2011 schreef op 31 oktober 2011 @ 14:32:
Ritmeester je leest niet goed (of ik schrijf onduidelijk) en trekt je eigen conclusies.
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Moet verder wel lachen om je samenvatting Wat moet er veranderen dan volgens jou?
Ritmeester je leest niet goed (of ik schrijf onduidelijk) en trekt je eigen conclusies.
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Moet verder wel lachen om je samenvatting Wat moet er veranderen dan volgens jou?
maandag 31 oktober 2011 om 14:38
quote:gemini2011 schreef op 31 oktober 2011 @ 14:32:
Ritmeester je leest niet goed (of ik schrijf onduidelijk) en trekt je eigen conclusies.Weet je, ik vind jou leuk. Serieus.quote:
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Natuurlijk mag dat! Graag zelfs. Ik heb ook een mening over PMS, bijvoorbeeld, dus wie ben ik om anderen een mening te ontzeggen waar ze niet uit ervaring spreken, maar dat terzijde.
Mijn punt is alleen dat je nergens echt vertelt wat het probleem dan is, en al evenmin hoe je dat concreet wil oplossen. In essentie zeg je dat het enige echte probleem is dat je niet kan omgaan met de mening van andere vrouwen. Mag van mij, maar laat mijn kinderen daar buiten. Dat zijn allemaal jongens, dus ze zullen jou nooit lastig vallen met hun mening
quote:Moet verder wel lachen om je samenvatting Ik zou me er alleen aan moeten houden. Zit ik nog steeds in dit topic. Tssss.
Ritmeester je leest niet goed (of ik schrijf onduidelijk) en trekt je eigen conclusies.Weet je, ik vind jou leuk. Serieus.quote:
Ik wil wel een ander systeem. En ik heb al meerdere keren aangegeven waarom. We zijnhet daar alleen niet over eens. Prima, dat kan. En ik mag toch zeker wel een mening hebben over dit onderwerp, ondanks dat ik geen fulltime werkende moeder ben?
Ik mag toch ook mijn mening geven over andere maatschappelijke zaken. Zoals het er nu uit ziet
ben ik over een aantal jaren wel moeder en wil ik ook graag fulltime werken. En in mijn omgeving heb ik ook moeders die fulltime werken.
Natuurlijk mag dat! Graag zelfs. Ik heb ook een mening over PMS, bijvoorbeeld, dus wie ben ik om anderen een mening te ontzeggen waar ze niet uit ervaring spreken, maar dat terzijde.
Mijn punt is alleen dat je nergens echt vertelt wat het probleem dan is, en al evenmin hoe je dat concreet wil oplossen. In essentie zeg je dat het enige echte probleem is dat je niet kan omgaan met de mening van andere vrouwen. Mag van mij, maar laat mijn kinderen daar buiten. Dat zijn allemaal jongens, dus ze zullen jou nooit lastig vallen met hun mening
quote:Moet verder wel lachen om je samenvatting Ik zou me er alleen aan moeten houden. Zit ik nog steeds in dit topic. Tssss.
