Actueel
alle pijlers
Trein rijdt weg met kinderen, moeder blijft achter op perron
zaterdag 24 oktober 2009 om 20:36
Een moeder had deze week op station Krabbendijke problemen bij het instappen met een buggy op de trein. De paniek was groot toen de deuren plotseling dichtgingen en de trein wegreed richting Goes. De twee kinderen van 9 maanden en twee jaar oud zaten in de trein terwijl de radeloze moeder achterbleef op het perron.
Enkele passagiers hebben zich ontfermd over de kinderen, die flink overstuur waren. Agenten kregen een melding dat de hulpvaardige passagiers met de buggy zouden uitstappen op station Kruiningen.
Agenten vingen de kinderen daar op. De ingeseinde vader arriveerde na een aantal minuten. Hij heeft de jongen en het meisje die bij de kinderen waren gebleven, beloond met vijftig euro.
Enkele passagiers hebben zich ontfermd over de kinderen, die flink overstuur waren. Agenten kregen een melding dat de hulpvaardige passagiers met de buggy zouden uitstappen op station Kruiningen.
Agenten vingen de kinderen daar op. De ingeseinde vader arriveerde na een aantal minuten. Hij heeft de jongen en het meisje die bij de kinderen waren gebleven, beloond met vijftig euro.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zondag 25 oktober 2009 om 00:13
quote:minny schreef op 25 oktober 2009 @ 00:07:
[...]
Ja, als men vermeldt om welke reden de trein stilstaat en wat er aan gedaan wordt...dan waardeert men het eerder. Maar ik had het over omroepen dat men nog steeds niet weet wat er aan de hand iss, als update. Dat wordt helegaar niet gewaardeerd.minny, dat bedoelde ik ook hoor! Ja, het is fijner om te horen waarom, maar soms weten ze dat niet en roepen ze dat ook om. Ik merk bij mezelf dat ik het fijn vind om iets te horen. Ik word echt onrustig als we zomaar een tijd stil staan en ik niks hoor. Als ik iets hoor weet ik in ieder geval dat ze ermee bezig zijn ofzo.
[...]
Ja, als men vermeldt om welke reden de trein stilstaat en wat er aan gedaan wordt...dan waardeert men het eerder. Maar ik had het over omroepen dat men nog steeds niet weet wat er aan de hand iss, als update. Dat wordt helegaar niet gewaardeerd.minny, dat bedoelde ik ook hoor! Ja, het is fijner om te horen waarom, maar soms weten ze dat niet en roepen ze dat ook om. Ik merk bij mezelf dat ik het fijn vind om iets te horen. Ik word echt onrustig als we zomaar een tijd stil staan en ik niks hoor. Als ik iets hoor weet ik in ieder geval dat ze ermee bezig zijn ofzo.
zondag 25 oktober 2009 om 00:16
quote:delphicat schreef op 25 oktober 2009 @ 00:08:
Het komt de laatste weken bij mij minstens 1 keer op de 8 ritten voor dat ik een half uur vertraging heb. En van de week, precies de ochtend dat ik mijn allereerste tentamen had van een studie die ik sinds dit jaar volg, gaf de NS mij 75 minuten vertraging kado. Dik een half uur tentamentijd gemist daardoor.
En als de conducteurs het nou eens zouden zeggen, zo van: sorry dames en heren, we komen straks met 3 minuten vertraging het station binnen, waardoor helaas een aantal van u hun aansluiting gaat missen.
Maar dat gebeurt jammer genoeg niet.
Dat is wel heel vervelend, dat het zo regelmatig voorkomt bij jou! Bij tentamens ga ik altijd ruim van tevoren weg voor het geval dat. Jij had dat denk ik ook wel gedaan als ik het zo lees, maar 75min is wel heel lang. En net op zo'n belangrijke dag! Balen!
Het is inderdaad jammer dat ze dat niet omroepen, zou wel een goeie zijn. Ik hoor wel eens een conducteur omroepen hoeveel minuten vertraging we hebben en ook nog naar welk perron je moet voor het overstappen, maar dit doen niet alle conducteurs.
Het komt de laatste weken bij mij minstens 1 keer op de 8 ritten voor dat ik een half uur vertraging heb. En van de week, precies de ochtend dat ik mijn allereerste tentamen had van een studie die ik sinds dit jaar volg, gaf de NS mij 75 minuten vertraging kado. Dik een half uur tentamentijd gemist daardoor.
En als de conducteurs het nou eens zouden zeggen, zo van: sorry dames en heren, we komen straks met 3 minuten vertraging het station binnen, waardoor helaas een aantal van u hun aansluiting gaat missen.
Maar dat gebeurt jammer genoeg niet.
Dat is wel heel vervelend, dat het zo regelmatig voorkomt bij jou! Bij tentamens ga ik altijd ruim van tevoren weg voor het geval dat. Jij had dat denk ik ook wel gedaan als ik het zo lees, maar 75min is wel heel lang. En net op zo'n belangrijke dag! Balen!
Het is inderdaad jammer dat ze dat niet omroepen, zou wel een goeie zijn. Ik hoor wel eens een conducteur omroepen hoeveel minuten vertraging we hebben en ook nog naar welk perron je moet voor het overstappen, maar dit doen niet alle conducteurs.
zondag 25 oktober 2009 om 00:50
Och, ik heb vrijwel altijd vertraging met de NS. De laatste keer NS had ik op de heenweg 45 minuten vertraging en op de terugweg zelfs bijna 1,5 uur vertraging... Ja, echt.
De laatste tijd reis ik vaker met arriva, daar heb ik nog nooit vertraging mee gehad. Da's fijn . Jammer genoeg rijdt die slechts op een beperkt aantal trajecten.
En een update vind ik altijd wel prettig als de trein stilstaat.
De laatste tijd reis ik vaker met arriva, daar heb ik nog nooit vertraging mee gehad. Da's fijn . Jammer genoeg rijdt die slechts op een beperkt aantal trajecten.
En een update vind ik altijd wel prettig als de trein stilstaat.
zondag 25 oktober 2009 om 01:17
quote:Donkeyshot schreef op 24 oktober 2009 @ 20:36:
Een moeder had deze week op station Krabbendijke problemen bij het instappen met een buggy op de trein. De paniek was groot toen de deuren plotseling dichtgingen en de trein wegreed richting Goes. De twee kinderen van 9 maanden en twee jaar oud zaten in de trein terwijl de radeloze moeder achterbleef op het perron.
Enkele passagiers hebben zich ontfermd over de kinderen, die flink overstuur waren. Agenten kregen een melding dat de hulpvaardige passagiers met de buggy zouden uitstappen op station Kruiningen.
Agenten vingen de kinderen daar op. De ingeseinde vader arriveerde na een aantal minuten. Hij heeft de jongen en het meisje die bij de kinderen waren gebleven, beloond met vijftig euro.
your worst nightmare
Een moeder had deze week op station Krabbendijke problemen bij het instappen met een buggy op de trein. De paniek was groot toen de deuren plotseling dichtgingen en de trein wegreed richting Goes. De twee kinderen van 9 maanden en twee jaar oud zaten in de trein terwijl de radeloze moeder achterbleef op het perron.
Enkele passagiers hebben zich ontfermd over de kinderen, die flink overstuur waren. Agenten kregen een melding dat de hulpvaardige passagiers met de buggy zouden uitstappen op station Kruiningen.
Agenten vingen de kinderen daar op. De ingeseinde vader arriveerde na een aantal minuten. Hij heeft de jongen en het meisje die bij de kinderen waren gebleven, beloond met vijftig euro.
your worst nightmare
zondag 25 oktober 2009 om 02:40
quote:runner84 schreef op 24 oktober 2009 @ 23:43:
[...]
Ja, maar dit kan toch gebeuren? Ik heb het zelf ook wel eens meegemaakt en ook heb ik wel eens vertraging, maar zo vaak is het ook weer niet dat ik dan "alweer" te laat kom.
Ik heb op zeker 50% van mijn treinreizen van en naar het werk vertraging. Dan vind ik het niet meer "eens", maar structureel.
[...]
Ja, maar dit kan toch gebeuren? Ik heb het zelf ook wel eens meegemaakt en ook heb ik wel eens vertraging, maar zo vaak is het ook weer niet dat ik dan "alweer" te laat kom.
Ik heb op zeker 50% van mijn treinreizen van en naar het werk vertraging. Dan vind ik het niet meer "eens", maar structureel.
zondag 25 oktober 2009 om 03:20
Het treinverkeer is niet je van het in nederland hoor,
mijn man moest altijd van Almere naar Utrecht, anderhalf uur was normaal, dat vind ik best absurd voor een afstand van 40 km?? zoiets??
paar keer per week trammelant was standaard.
en retevol met soms nog maar 1 plekje wat dan nog bezet werd door een paar voeten op de bank met wats je probleem. repliek.
mijn man moest altijd van Almere naar Utrecht, anderhalf uur was normaal, dat vind ik best absurd voor een afstand van 40 km?? zoiets??
paar keer per week trammelant was standaard.
en retevol met soms nog maar 1 plekje wat dan nog bezet werd door een paar voeten op de bank met wats je probleem. repliek.
zondag 25 oktober 2009 om 07:00
quote:_Soleil_ schreef op 25 oktober 2009 @ 02:40:
[...]
Ik heb op zeker 50% van mijn treinreizen van en naar het werk vertraging. Dan vind ik het niet meer "eens", maar structureel.Hier ook. Te laat op het werk, laat thuiskomen (en zonder vertraging ben ik meestal pas tegen 18:30 thuis) afspraken af moeten zeggen, soms echt niks meer aan je vond hebben.
[...]
Ik heb op zeker 50% van mijn treinreizen van en naar het werk vertraging. Dan vind ik het niet meer "eens", maar structureel.Hier ook. Te laat op het werk, laat thuiskomen (en zonder vertraging ben ik meestal pas tegen 18:30 thuis) afspraken af moeten zeggen, soms echt niks meer aan je vond hebben.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 25 oktober 2009 om 19:24
Daar heeft een baas niks mee te maken als men voor de zoveelste keer een kwartier te laat op het werk komt.
Kwestie van incalculeren en dus een half uur eerder van huis vertrekkken. Voorkomt ergernis bij je baas want je komt op tijd op je werk en bij jezelf, want je zit meer relaxed in de trein.
ontopic: vreselijk voor die moeder en netjes van de passagiers dat ze op de kinderen pasten en de politie gewaarschuwd hebben.
Kwestie van incalculeren en dus een half uur eerder van huis vertrekkken. Voorkomt ergernis bij je baas want je komt op tijd op je werk en bij jezelf, want je zit meer relaxed in de trein.
ontopic: vreselijk voor die moeder en netjes van de passagiers dat ze op de kinderen pasten en de politie gewaarschuwd hebben.
zondag 25 oktober 2009 om 20:14
Ik had laatst dat ik in de bus zat, (een touringcar extra ingezet omdat de trein niet reed) en achterin stappen 2 ouders in met een baby, de deur gaat dicht en buiten staat dochtertje van een jaar of 3, ALLEEN.... het duurde zeker wel een halve minuut voor die oetlul van een chauffeur de deur weer open wilde doen, we stonden gelukkig stil nog. Ook dom om voor je kind in te stappen natuurlijk, maar die hele familie aan het huilen.. moeder, vader, baby en dat meisje was helemaal in paniek.
zondag 25 oktober 2009 om 21:13
Ik heb laatst mezelf tussen de busdeuren gegooid omdat een meisje van een jaar of 4 nog binnen stond (hele drukke bus, het duurde even tot ze zich eruit gewurmd had. Werd die chauffeur boos op mij! Nou ja, de idioterie. De moeder zat nog met haar hand tussen de deuren om meisje te pakken, hij had die deuren nooit dicht mogen gooien.
In de trein gelukkig alleen maar hulpvaardigheid meegemaakt, alleen reizend met 2 kinders. Maar het scenario wat in de openingspost staat, is zo vaak door mijn hoofd geschoten. Heb MK dan ook heel erg gedrild in wat we doen tijdens in en uitstappen.
In de trein gelukkig alleen maar hulpvaardigheid meegemaakt, alleen reizend met 2 kinders. Maar het scenario wat in de openingspost staat, is zo vaak door mijn hoofd geschoten. Heb MK dan ook heel erg gedrild in wat we doen tijdens in en uitstappen.
zondag 25 oktober 2009 om 21:31
Twee jaar geleden ging ik, hoogzwanger (36 week en enorme toeter) en met 2 kinderen die zelf liepen, maar wel met buggy want toen jongste (toen 2) kon nog niet lang lopen, met de bus.
De heenweg ging alles goed.
De terugweg wilde ik instappen en zorgde ervoor dat mijn 2 kids voor me instapten, daarna kwam ik met buggy en 'zoeeeef ' de deuren ging dicht met ik zelf er tussen. Ik had nog wel de tegenwoordigheid van geest om mijn armen naau buiten te bewegen zodat niet mijn buik de volle laag kreeg. Mijn kinderen gilden en huilden van schrik en ik zelf riep ook (nogal hard van de schrik) naar de buschauffeusse die, na wat een eeuwigheid leek, de deuren weer open deed, al die tijd hield ik met mijn armen de deuren tegen om mijn buik te beschermen (men wat een kracht hebben die automatische deuren).
Ik weet nog dat van de andere passagiers er een aantal flink boos waren op de busschauffeusse. Ik zelf was vooral geschrokken en met pijnlijke armen. De volgende dag had ik donkerpaarse armen en die plekken hebben er echt wéken gezeten.
Mijn kinderen vinden het instappen in bus/trein nog steeds retespannend hierdoor (we gaan ook nauwelijks met het OV hoor, dus er is ook geen gewenning) en ook in liften zijn ze bang. Bij de laatste vooral omdat ze bang zijn dat de deuren dichtgaan met hen erin en ik nog niet.
Ik vroeg ze kort na het incident wat ze het engste vonden. Zoon zei "dat jij tussen de deur zat en jij en de baby je pijn deden", dochter zei "dat wij in de bus zaten en jij nog niet."
De heenweg ging alles goed.
De terugweg wilde ik instappen en zorgde ervoor dat mijn 2 kids voor me instapten, daarna kwam ik met buggy en 'zoeeeef ' de deuren ging dicht met ik zelf er tussen. Ik had nog wel de tegenwoordigheid van geest om mijn armen naau buiten te bewegen zodat niet mijn buik de volle laag kreeg. Mijn kinderen gilden en huilden van schrik en ik zelf riep ook (nogal hard van de schrik) naar de buschauffeusse die, na wat een eeuwigheid leek, de deuren weer open deed, al die tijd hield ik met mijn armen de deuren tegen om mijn buik te beschermen (men wat een kracht hebben die automatische deuren).
Ik weet nog dat van de andere passagiers er een aantal flink boos waren op de busschauffeusse. Ik zelf was vooral geschrokken en met pijnlijke armen. De volgende dag had ik donkerpaarse armen en die plekken hebben er echt wéken gezeten.
Mijn kinderen vinden het instappen in bus/trein nog steeds retespannend hierdoor (we gaan ook nauwelijks met het OV hoor, dus er is ook geen gewenning) en ook in liften zijn ze bang. Bij de laatste vooral omdat ze bang zijn dat de deuren dichtgaan met hen erin en ik nog niet.
Ik vroeg ze kort na het incident wat ze het engste vonden. Zoon zei "dat jij tussen de deur zat en jij en de baby je pijn deden", dochter zei "dat wij in de bus zaten en jij nog niet."
Whatever, I do what I want
zondag 25 oktober 2009 om 21:39
Aan de noodrem trekken bij de situatie in het eerste bericht?
Ik ken de situatie daar, je kunt aan de noodrem trekken en dan sta je stil in een weiland waar de moeder/vader van de kindjes niet kan komen.
Of je begeleid de kindjes naar het volgende station (er waren dus 2 scholieren die zich over de kindjes ontfermden) op slecht 4 of 5 kilometer afstand, zodat ze daar gewoon opgepikt kunnen worden.
Lijkt me veel sneller.
Ik ken de situatie daar, je kunt aan de noodrem trekken en dan sta je stil in een weiland waar de moeder/vader van de kindjes niet kan komen.
Of je begeleid de kindjes naar het volgende station (er waren dus 2 scholieren die zich over de kindjes ontfermden) op slecht 4 of 5 kilometer afstand, zodat ze daar gewoon opgepikt kunnen worden.
Lijkt me veel sneller.
zondag 25 oktober 2009 om 21:43
Bah, crini, wat eng en wat zullen jij en je kinderen geschrokken zijn zeg!
Ik heb vaak het idee dat buschauffeurs inderdaad maar slecht in de spiegels kijken en zo maar die deuren dicht kwakken. Ik heb er zelf ook al een paar keer bijna tussen gezeten. Er moeten bij mijn halte altijd veel mensen uit en als er maar een paar seconden tussen de een en de volgende zitten, gaan de deuren al dicht. Maar in een volle bus, kan het soms nogal even duren voordat iedereen bij de deur is aangekomen.
Ook zoiets fijns: tegenwoordig gaan de deuren in de meeste bussen naar binnen open. Net naast de geopende deuren hangt zo'n chipknip scanner. Er is niet genoeg ruimte tussen dat chip-geval en de geopende deur. Maar dat is wel een plek waar mensen die staan zich aan de stang vasthouden. Ik heb het al vaak meegemaakt dat iemand met zijn hand klem kwam te zitten tussen die scanner en de geopende deur. Ook erg pijnlijk! En die deuren gaan niet vanzelf dicht ofzo, er zit geen beveiliging op. En de chauffeur blijft maar op de open-knop duwen, zodat de hand steeds meer klem komt te zitten.
Wie dat ooit bedacht heeft zo...
Ik heb vaak het idee dat buschauffeurs inderdaad maar slecht in de spiegels kijken en zo maar die deuren dicht kwakken. Ik heb er zelf ook al een paar keer bijna tussen gezeten. Er moeten bij mijn halte altijd veel mensen uit en als er maar een paar seconden tussen de een en de volgende zitten, gaan de deuren al dicht. Maar in een volle bus, kan het soms nogal even duren voordat iedereen bij de deur is aangekomen.
Ook zoiets fijns: tegenwoordig gaan de deuren in de meeste bussen naar binnen open. Net naast de geopende deuren hangt zo'n chipknip scanner. Er is niet genoeg ruimte tussen dat chip-geval en de geopende deur. Maar dat is wel een plek waar mensen die staan zich aan de stang vasthouden. Ik heb het al vaak meegemaakt dat iemand met zijn hand klem kwam te zitten tussen die scanner en de geopende deur. Ook erg pijnlijk! En die deuren gaan niet vanzelf dicht ofzo, er zit geen beveiliging op. En de chauffeur blijft maar op de open-knop duwen, zodat de hand steeds meer klem komt te zitten.
Wie dat ooit bedacht heeft zo...
zondag 25 oktober 2009 om 22:26
quote:_Soleil_ schreef op 25 oktober 2009 @ 21:36:
[...]
Ik kan niet eerder van huis.Ja echt niet persoonlijk lullig bedoeld hoor, maar een baas heeft daar geen boodschap aan hoor. Ieder is gewoon zelf verantwoordelijk om op tijd op zijn werk te verschijnen. Daar kan je de NS niet de schuld van geven, net zo goed dat die de schuld niet op prorail kunnen schuiven.
[...]
Ik kan niet eerder van huis.Ja echt niet persoonlijk lullig bedoeld hoor, maar een baas heeft daar geen boodschap aan hoor. Ieder is gewoon zelf verantwoordelijk om op tijd op zijn werk te verschijnen. Daar kan je de NS niet de schuld van geven, net zo goed dat die de schuld niet op prorail kunnen schuiven.
maandag 26 oktober 2009 om 06:48
Een tijdje geleden ging ik met de tram mee in Amsterdam.
Een man met een grote tas vol boodschappen stapte in maar juist toen hij dat deed scheurde zijn tas en de boodschappen rolden alle kanten op. Een deel kwam buiten de tram op straat terecht en de tram stond op punt van wegrijden.
De man ging buiten zijn boodschappen oprapen en ik ben even tussen de deuren gaan staan zodat ze niet konden sluiten.
Andere passagiers raapten de boodschappen op die de tram in gerold waren. Iemand bood de man een nieuwe plastic tas aan om de boodschappen in te doen. Het ging allemaal lekker snel: de tram hoefde maar eventjes te wachten.
Alle boodschappen gered, man stapte weer in de tram dus de deuren konden dicht en de tram kon vertrekken. Er werd niemand boos: iedereen snapte wel dat dit even moest worden opgelost. Man was blij.
(misschien moet ik toch eens wat vaker met het OV gaan reizen. Ik doe het maar zelden maar als ik het doe maak ik er regelmatig iets aparts mee ..... )
Een man met een grote tas vol boodschappen stapte in maar juist toen hij dat deed scheurde zijn tas en de boodschappen rolden alle kanten op. Een deel kwam buiten de tram op straat terecht en de tram stond op punt van wegrijden.
De man ging buiten zijn boodschappen oprapen en ik ben even tussen de deuren gaan staan zodat ze niet konden sluiten.
Andere passagiers raapten de boodschappen op die de tram in gerold waren. Iemand bood de man een nieuwe plastic tas aan om de boodschappen in te doen. Het ging allemaal lekker snel: de tram hoefde maar eventjes te wachten.
Alle boodschappen gered, man stapte weer in de tram dus de deuren konden dicht en de tram kon vertrekken. Er werd niemand boos: iedereen snapte wel dat dit even moest worden opgelost. Man was blij.
(misschien moet ik toch eens wat vaker met het OV gaan reizen. Ik doe het maar zelden maar als ik het doe maak ik er regelmatig iets aparts mee ..... )
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:54
Toch wel gek om te horen dat sommige mensen zo vaak vervelende ervaringen hebben met reizen per trein! Ik reis al geruime tijd met de trein (ongeveer 2 uur reistijd per dag) en heb echt nooooit een vervelende ervaring. Bijna nooit vertraging en mijn kaartje wordt ook regelmatig gecontroleerd. De conducteurs die ik dan tegen kom zijn ook bijna nooit onaardig. Ik denk dat het heel erg aan je instelling ligt. Als iemand chagarijnig is gaat dat bij mij het ene oor in en het andere uit. Wanneer je je bij voorbaat al enorm gaat lopen opwinden dan wordt je inderdaad al snel geirriteerd.
Wat ik wel heel opvallend vind is dat je zó vaak op omroepberichten hoort dat er een aanrijding met een persoon is geweest.. Elke week wel meerdere keren.. Ik kan me zo niet voorstellen hoe erg dat moet zijn als machinist om dat mee te maken..
Wat ik wel heel opvallend vind is dat je zó vaak op omroepberichten hoort dat er een aanrijding met een persoon is geweest.. Elke week wel meerdere keren.. Ik kan me zo niet voorstellen hoe erg dat moet zijn als machinist om dat mee te maken..
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:57
quote:Nyu schreef op 30 oktober 2009 @ 22:54:
Toch wel gek om te horen dat sommige mensen zo vaak vervelende ervaringen hebben met reizen per trein! Ik reis al geruime tijd met de trein (ongeveer 2 uur reistijd per dag) en heb echt nooooit een vervelende ervaring. Bijna nooit vertraging en mijn kaartje wordt ook regelmatig gecontroleerd. De conducteurs die ik dan tegen kom zijn ook bijna nooit onaardig. Ik denk dat het heel erg aan je instelling ligt. Als iemand chagarijnig is gaat dat bij mij het ene oor in en het andere uit. Wanneer je je bij voorbaat al enorm gaat lopen opwinden dan wordt je inderdaad al snel geirriteerd.
Wat ik wel heel opvallend vind is dat je zó vaak op omroepberichten hoort dat er een aanrijding met een persoon is geweest.. Elke week wel meerdere keren.. Ik kan me zo niet voorstellen hoe erg dat moet zijn als machinist om dat mee te maken..Ik denk dat het allemaal heel erg van het traject afhangt waar je reist. Ik reis van Noord-Holland naar Noord-Brabant, reistijd enkele reis anderhalf uur, twee overstappen en veel vertragingen (omdat je met een paar minuten vertraging al je overstap mist). Maar er zijn gelukkig nooit aanrijdingen met een persoon.
Toch wel gek om te horen dat sommige mensen zo vaak vervelende ervaringen hebben met reizen per trein! Ik reis al geruime tijd met de trein (ongeveer 2 uur reistijd per dag) en heb echt nooooit een vervelende ervaring. Bijna nooit vertraging en mijn kaartje wordt ook regelmatig gecontroleerd. De conducteurs die ik dan tegen kom zijn ook bijna nooit onaardig. Ik denk dat het heel erg aan je instelling ligt. Als iemand chagarijnig is gaat dat bij mij het ene oor in en het andere uit. Wanneer je je bij voorbaat al enorm gaat lopen opwinden dan wordt je inderdaad al snel geirriteerd.
Wat ik wel heel opvallend vind is dat je zó vaak op omroepberichten hoort dat er een aanrijding met een persoon is geweest.. Elke week wel meerdere keren.. Ik kan me zo niet voorstellen hoe erg dat moet zijn als machinist om dat mee te maken..Ik denk dat het allemaal heel erg van het traject afhangt waar je reist. Ik reis van Noord-Holland naar Noord-Brabant, reistijd enkele reis anderhalf uur, twee overstappen en veel vertragingen (omdat je met een paar minuten vertraging al je overstap mist). Maar er zijn gelukkig nooit aanrijdingen met een persoon.
zaterdag 31 oktober 2009 om 00:40
Ik las laatst een bericht over het OV in combinatie met de anti aso-campagne van Sire. De columnist schreef iets heel treffends. Door de enorme drukte in het OV (weinig materieel, drukte op spoor) werken ze egoisme en aso-gedrag in de hand. Want, iedereen moet immers rennen, duwen, trekken om er op tijd in te komen en als je geluk hebt een plekje te krijgen. Doe je dat niet, dan pis je gewoon naast de pot en heb je het nakijken, kom je dus nooit weg.
Daar ligt dus in feite het echte probleem. Zou er veel minder vertraging zijn, voldoende tijd en ruimte, dan zouden mensen minder geirriteerd zijn en behulpzamer zijn. Tegelijkertijd hebben ook de conducteurs meer tijd hebben om wel goed uit te kijken.
Ik betrap mezelf er ook op hoor, dat ik net even wat eerder de altijd overvolle trein in probeer te komen om eens een zitplaats te hebben. Dan denk ik ook, pech dan hoor voor de rest. Zou ik niet doen als er meer rust was en zekerheid op een zitplek was.
Een groot deel van de asocialiteit ligt dus in de dienstverlening die aangeboden wordt. Hoog tijd dus dat daar ook wat verbeterd.
Overigens, paar jaar terug hebben ze het recht op een zitplaats die automatisch bij een kaartje hoorde afgeschaft. Ook al teken aan de wand.
Daar ligt dus in feite het echte probleem. Zou er veel minder vertraging zijn, voldoende tijd en ruimte, dan zouden mensen minder geirriteerd zijn en behulpzamer zijn. Tegelijkertijd hebben ook de conducteurs meer tijd hebben om wel goed uit te kijken.
Ik betrap mezelf er ook op hoor, dat ik net even wat eerder de altijd overvolle trein in probeer te komen om eens een zitplaats te hebben. Dan denk ik ook, pech dan hoor voor de rest. Zou ik niet doen als er meer rust was en zekerheid op een zitplek was.
Een groot deel van de asocialiteit ligt dus in de dienstverlening die aangeboden wordt. Hoog tijd dus dat daar ook wat verbeterd.
Overigens, paar jaar terug hebben ze het recht op een zitplaats die automatisch bij een kaartje hoorde afgeschaft. Ook al teken aan de wand.
zaterdag 31 oktober 2009 om 00:48
quote:greta123 schreef op 25 oktober 2009 @ 22:26:
[...]
Ja echt niet persoonlijk lullig bedoeld hoor, maar een baas heeft daar geen boodschap aan hoor. Ieder is gewoon zelf verantwoordelijk om op tijd op zijn werk te verschijnen. Daar kan je de NS niet de schuld van geven, net zo goed dat die de schuld niet op prorail kunnen schuiven.
Ik heb de eerste trein van de dag. Daarom kan ik niet eerder weg.
Correctie, ik heb het even gecheckt, ik moet eerlijk zijn. Ik heb niet de allereerste trein van de dag. Ik zou om 5 uur van huis kunnen gaan, voor de zekerheid. Vind je het heel erg dat ik dat nét iets te vroeg vind, om 3 uur later op mijn werk te kunnen zijn (en 14 uur later weer thuis te komen)?
Gelukkig heeft mijn baas er wel boodschap aan. Hij doet dus ook niet moeilijk als ik weer eens vertraging heb. Dat neemt niet weg dat ik het zelf wel elke keer rot vind.
[...]
Ja echt niet persoonlijk lullig bedoeld hoor, maar een baas heeft daar geen boodschap aan hoor. Ieder is gewoon zelf verantwoordelijk om op tijd op zijn werk te verschijnen. Daar kan je de NS niet de schuld van geven, net zo goed dat die de schuld niet op prorail kunnen schuiven.
Ik heb de eerste trein van de dag. Daarom kan ik niet eerder weg.
Correctie, ik heb het even gecheckt, ik moet eerlijk zijn. Ik heb niet de allereerste trein van de dag. Ik zou om 5 uur van huis kunnen gaan, voor de zekerheid. Vind je het heel erg dat ik dat nét iets te vroeg vind, om 3 uur later op mijn werk te kunnen zijn (en 14 uur later weer thuis te komen)?
Gelukkig heeft mijn baas er wel boodschap aan. Hij doet dus ook niet moeilijk als ik weer eens vertraging heb. Dat neemt niet weg dat ik het zelf wel elke keer rot vind.
