
Veel vrouwen financieel kwetsbaar
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:21
"DEN HAAG - Ruim de helft van de vrouwen in Nederland bevindt zich in een financieel kwetsbare positie. Zeker drie miljoen vrouwen zijn niet in staat om in hun eigen onderhoud te voorzien.
© ThinkstockDit blijkt uit een donderdag gepubliceerd onderzoek van E-Quality, kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit in opdracht van Delta Lloyd Groep Foundation.
Volgens de onderzoekers, die zich baseren op de landelijke cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), lopen vrouwen daardoor vaak zonder het zelf te weten grote financiële risico's. Lees verder..."
Ik vind dit toch wel een beetje schokkend. Dat er veel vrouwen zijn die zelf 'hun broek niet kunnen ophouden' is natuurlijk niet nieuw, maar dat het er zoveel zijn anno 2010 daar schrik ik best wel van.
© ThinkstockDit blijkt uit een donderdag gepubliceerd onderzoek van E-Quality, kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit in opdracht van Delta Lloyd Groep Foundation.
Volgens de onderzoekers, die zich baseren op de landelijke cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), lopen vrouwen daardoor vaak zonder het zelf te weten grote financiële risico's. Lees verder..."
Ik vind dit toch wel een beetje schokkend. Dat er veel vrouwen zijn die zelf 'hun broek niet kunnen ophouden' is natuurlijk niet nieuw, maar dat het er zoveel zijn anno 2010 daar schrik ik best wel van.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:36
Wij doen ook dingen samen, beide inkomens komen op 1 rekening binnen, alles gaat op 1 pot en nemen beide de verantwoordelijkheid voor ons huwelijk en de kinderen, maar mocht ik onverhoopt wegvallen of hij, dan is er materieel gezien geen man overboord (buiten de verzekeringen om, die hebben we natuurlijk ook afgesloten)

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:36
quote:Scuba schreef op 15 oktober 2010 @ 12:27:
De groeten met je MOET, MOET, MOET. Ik moet helemaal niks.
Wat een illusie. Elk mens moet dingen. Als we allemaal die instelling zouden hebben lagen we als land binnen een week richting derde wereld. Er zijn mensen die wel die verantwoordelijkheid nemen en vinden dat ze wel dingen moeten. Werken, belasting betalen zodat vrouwen die in de bijstand komen omdat ze destijds te naief een keuze hebben gemaakt het niet meer financieel kunnen bolwerken. Zodat vrouwen die geen dag in hun leven hebben gewerkt 'gratis' AOW kunnen krijgen (lijkt me heerlijk... gratis geld) ect. etc.
Allemaal omdat sommige vrouwen vinden dat ze niets 'moeten'. Helaas 'moeten' ze wel hun handje ophouden op het moment dat het leven niet zo is gelopen zoals ze hadden uitgestippeld... en wij 'moeten' dat handje dan weer vullen.
Er moet zo veel in het leven.
De groeten met je MOET, MOET, MOET. Ik moet helemaal niks.
Wat een illusie. Elk mens moet dingen. Als we allemaal die instelling zouden hebben lagen we als land binnen een week richting derde wereld. Er zijn mensen die wel die verantwoordelijkheid nemen en vinden dat ze wel dingen moeten. Werken, belasting betalen zodat vrouwen die in de bijstand komen omdat ze destijds te naief een keuze hebben gemaakt het niet meer financieel kunnen bolwerken. Zodat vrouwen die geen dag in hun leven hebben gewerkt 'gratis' AOW kunnen krijgen (lijkt me heerlijk... gratis geld) ect. etc.
Allemaal omdat sommige vrouwen vinden dat ze niets 'moeten'. Helaas 'moeten' ze wel hun handje ophouden op het moment dat het leven niet zo is gelopen zoals ze hadden uitgestippeld... en wij 'moeten' dat handje dan weer vullen.
Er moet zo veel in het leven.

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:37
quote:Ruza schreef op 15 oktober 2010 @ 12:35:
[...]
Zonder of met weinig geld is dat nogal lastig ja...ik denk dat Fleurtje vooral doelt op het feit dat je met een bijstand geen huis kan kopen en dat er voor huurhuizen jarenlange wachtlijsten bestaan. En echtscheiding is nauwelijks nog een voorwaarde voor urgentie.
[...]
Zonder of met weinig geld is dat nogal lastig ja...ik denk dat Fleurtje vooral doelt op het feit dat je met een bijstand geen huis kan kopen en dat er voor huurhuizen jarenlange wachtlijsten bestaan. En echtscheiding is nauwelijks nog een voorwaarde voor urgentie.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:38
quote:plukjepulk schreef op 15 oktober 2010 @ 12:29:
[...]
Ik draag ook zelf de consequenties, al denk ik dat ik in mijn geval gewoon domme pech heb gehad.
Mijn bedoeling was om na de bevalling gewoon weer te gaan werken,(ik hield van mijn baan!) ik werd echter na de bevalling ziek, en wel zo ernstig dat veel beroepen waaronder mijn oude voor mij afvielen.
Echter tijdens een herkeuring 2 jaar later werd ik ineens weer 100% goed gekeurd aangezien ik, volgens hun, nog wel brugwachter of parkeerwachter kon worden (tijdens de masale herkeuringen van 2004)
Al was ik het er niet mee eens (ik mocht n.l geen autorijden en er was geen brug in de buurt te bekennen, en ik mag geen spanningen opzoeken, dan zit je als parkeerswachter ook niet best...naast het feit dat je mij kan doodslaan als ik geestdodend werk moet gaan verrichten)
Daarnaast voelde ik mij nog echt niet goed genoeg! (hartafwijking die mij bijna fataal was geworden, doet veel met je lichamelijk én psychisch)
Maar ik was (ben) jong en heb toen (bewust!) gekozen om mijzelf wel de rust te gunnen die het CWI mij niet gunde en zag in de toekomst genoeg nieuwe openingen om verder aan mijn toekomst te werken.
Paar jaar later ging het beter en heb besloten om weer te gaan studeren en dus zélf voor mijn omscholing te zorgen. (kon nog net stufi ontvangen) Toelatingsexamen gedaan, geleerd als een gek, ruimschoots geslaagd, neits stond mij in de weg.
Of wel....zeldzaam genoeg werd ik weer door een ziekte getroffen, kanker dit keer, en ipv de schoolbanken ging ik weer de medische mallemolen in. (ik zal besparen hoe het voelt als je lichaam je voor de tweede keer zo bedonderd, en al die energie die ik zelf in m'n toekomst had gestoken...ik was weer compleet af bij 0)
Echter doordat ik geen uitkering van welke aard dan ook ontving zit ik nu (paar jaar verder en gelukkig weer beter) tussen wal en schip.
Dus niet iedereen kan je beteugelen van opzet, domheid. luiheid, ieder mens heeft zo z'n verhaal, en ik zou het fijn vinden als mensen eens met adviezen kwamen ipv verwijten....Jouw verhaal toont weer eens aan dat de toekomst niet maakbaar is en dat goede bedoelingen en bewuste keuzes heel verkeerd kunnen uitpakken. Dat bevestigt mij in de overtuiging dat die zaken die wel van tevoren geregeld kunnen worden, ook geregeld moeten worden.
[...]
Ik draag ook zelf de consequenties, al denk ik dat ik in mijn geval gewoon domme pech heb gehad.
Mijn bedoeling was om na de bevalling gewoon weer te gaan werken,(ik hield van mijn baan!) ik werd echter na de bevalling ziek, en wel zo ernstig dat veel beroepen waaronder mijn oude voor mij afvielen.
Echter tijdens een herkeuring 2 jaar later werd ik ineens weer 100% goed gekeurd aangezien ik, volgens hun, nog wel brugwachter of parkeerwachter kon worden (tijdens de masale herkeuringen van 2004)
Al was ik het er niet mee eens (ik mocht n.l geen autorijden en er was geen brug in de buurt te bekennen, en ik mag geen spanningen opzoeken, dan zit je als parkeerswachter ook niet best...naast het feit dat je mij kan doodslaan als ik geestdodend werk moet gaan verrichten)
Daarnaast voelde ik mij nog echt niet goed genoeg! (hartafwijking die mij bijna fataal was geworden, doet veel met je lichamelijk én psychisch)
Maar ik was (ben) jong en heb toen (bewust!) gekozen om mijzelf wel de rust te gunnen die het CWI mij niet gunde en zag in de toekomst genoeg nieuwe openingen om verder aan mijn toekomst te werken.
Paar jaar later ging het beter en heb besloten om weer te gaan studeren en dus zélf voor mijn omscholing te zorgen. (kon nog net stufi ontvangen) Toelatingsexamen gedaan, geleerd als een gek, ruimschoots geslaagd, neits stond mij in de weg.
Of wel....zeldzaam genoeg werd ik weer door een ziekte getroffen, kanker dit keer, en ipv de schoolbanken ging ik weer de medische mallemolen in. (ik zal besparen hoe het voelt als je lichaam je voor de tweede keer zo bedonderd, en al die energie die ik zelf in m'n toekomst had gestoken...ik was weer compleet af bij 0)
Echter doordat ik geen uitkering van welke aard dan ook ontving zit ik nu (paar jaar verder en gelukkig weer beter) tussen wal en schip.
Dus niet iedereen kan je beteugelen van opzet, domheid. luiheid, ieder mens heeft zo z'n verhaal, en ik zou het fijn vinden als mensen eens met adviezen kwamen ipv verwijten....Jouw verhaal toont weer eens aan dat de toekomst niet maakbaar is en dat goede bedoelingen en bewuste keuzes heel verkeerd kunnen uitpakken. Dat bevestigt mij in de overtuiging dat die zaken die wel van tevoren geregeld kunnen worden, ook geregeld moeten worden.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:38
Ik heb op het punt gestaan te gaan scheiden en juist het idee van partnerallimentatie heeft bij mij gezorgd dat ik meer ben gaan werken. Ik ben daar als mens te trots voor denk ik wat overigens geen enkel oordeel is over anderen wel aan geeft dat ik dat dus niet zou willen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:38
quote:Starshine schreef op 15 oktober 2010 @ 12:37:
[...]
ik denk dat Fleurtje vooral doelt op het feit dat je met een bijstand geen huis kan kopen en dat er voor huurhuizen jarenlange wachtlijsten bestaan. En echtscheiding is nauwelijks nog een voorwaarde voor urgentie.Nee, bedoelde geen bijstand. Als ik NU weg zou gaan, zou ik echt niet in de bijstand komen hoor.
[...]
ik denk dat Fleurtje vooral doelt op het feit dat je met een bijstand geen huis kan kopen en dat er voor huurhuizen jarenlange wachtlijsten bestaan. En echtscheiding is nauwelijks nog een voorwaarde voor urgentie.Nee, bedoelde geen bijstand. Als ik NU weg zou gaan, zou ik echt niet in de bijstand komen hoor.

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:38
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:39
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:39
quote:Oriane schreef op 15 oktober 2010 @ 12:36:
[...]
Wat een illusie. Elk mens moet dingen. Als we allemaal die instelling zouden hebben lagen we als land binnen een week richting derde wereld. Er zijn mensen die wel die verantwoordelijkheid nemen en vinden dat ze wel dingen moeten. Werken, belasting betalen zodat vrouwen die in de bijstand komen omdat ze destijds te naief een keuze hebben gemaakt het niet meer financieel kunnen bolwerken. Zodat vrouwen die geen dag in hun leven hebben gewerkt 'gratis' AOW kunnen krijgen (lijkt me heerlijk... gratis geld) ect. etc.
Allemaal omdat sommige vrouwen vinden dat ze niets 'moeten'. Helaas 'moeten' ze wel hun handje ophouden op het moment dat het leven niet zo is gelopen zoals ze hadden uitgestippeld... en wij 'moeten' dat handje dan weer vullen.
Er moet zo veel in het leven.Tjonge jonge denk je zelf ook niet dat ik dat weet? Beetje belerend en overtrokken deze reactie. Heb je de rest van mijn post niet gelezen dan? Eén zinnetje quoten is wel erg gemakkelijk.
[...]
Wat een illusie. Elk mens moet dingen. Als we allemaal die instelling zouden hebben lagen we als land binnen een week richting derde wereld. Er zijn mensen die wel die verantwoordelijkheid nemen en vinden dat ze wel dingen moeten. Werken, belasting betalen zodat vrouwen die in de bijstand komen omdat ze destijds te naief een keuze hebben gemaakt het niet meer financieel kunnen bolwerken. Zodat vrouwen die geen dag in hun leven hebben gewerkt 'gratis' AOW kunnen krijgen (lijkt me heerlijk... gratis geld) ect. etc.
Allemaal omdat sommige vrouwen vinden dat ze niets 'moeten'. Helaas 'moeten' ze wel hun handje ophouden op het moment dat het leven niet zo is gelopen zoals ze hadden uitgestippeld... en wij 'moeten' dat handje dan weer vullen.
Er moet zo veel in het leven.Tjonge jonge denk je zelf ook niet dat ik dat weet? Beetje belerend en overtrokken deze reactie. Heb je de rest van mijn post niet gelezen dan? Eén zinnetje quoten is wel erg gemakkelijk.



vrijdag 15 oktober 2010 om 12:40
quote:Enn schreef op 15 oktober 2010 @ 12:38:
Ik heb op het punt gestaan te gaan scheiden en juist het idee van partnerallimentatie heeft bij mij gezorgd dat ik meer ben gaan werken. Ik ben daar als mens te trots voor denk ik wat overigens geen enkel oordeel is over anderen wel aan geeft dat ik dat dus niet zou willen.Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.
Ik heb op het punt gestaan te gaan scheiden en juist het idee van partnerallimentatie heeft bij mij gezorgd dat ik meer ben gaan werken. Ik ben daar als mens te trots voor denk ik wat overigens geen enkel oordeel is over anderen wel aan geeft dat ik dat dus niet zou willen.Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:40
quote:Mlle_j schreef op 15 oktober 2010 @ 12:15:
Tot nu toe hebben we:
* ik vind werken niet leuk
* ik heb geen zin om meer te werken
* we gaan niet uit elkaar
Góede redenen, goede redenen. Ok, er zijn ook wel een aantal goede redenen genoemd trouwens..
Zullen we even aanvullen met gezondheid? Want die laat je wel heel leuk weg, maar ik denk dat het er meer zijn dan je denkt die om gezondheidsredenen niet kúnnen werken, maar die desondanks geen of te weinig uitkering krijgen om economisch zelfstandig te zijn.
Tot nu toe hebben we:
* ik vind werken niet leuk
* ik heb geen zin om meer te werken
* we gaan niet uit elkaar
Góede redenen, goede redenen. Ok, er zijn ook wel een aantal goede redenen genoemd trouwens..
Zullen we even aanvullen met gezondheid? Want die laat je wel heel leuk weg, maar ik denk dat het er meer zijn dan je denkt die om gezondheidsredenen niet kúnnen werken, maar die desondanks geen of te weinig uitkering krijgen om economisch zelfstandig te zijn.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:41
Ik las laatst trouwens een mooie zin van een man, was in een interview met een vrouw, wiens vader dat gezegd had
Was iets in de strekking van "als de vrouw werkt, weet de man tenminste zeker dat ze bij hem blijft uit liefde en niet voor de zekerheid".. vond ik wel mooi, eigenlijk
Tila, dan ben jij een gezegend mens, want met het inkomen van mijn man en mij samen kunnen we nog niet eens een buffer opbouwen, die ons jarenlang een modaal inkomen kan bieden. Laat staan als m'n man alleenverdiener zou zijn.
Ik ben trouwens ook opgevoed door ouders, die financiele onafhankelijkheid hoog in het vaandel hebben staan. Mijn moeder werkte vanaf mijn 4e verjaardag (omdat mijn vader niet minder ging werken, maar wel veeeeel minder betaald kreeg voor deze nieuwe baan) Zij werkte in een dameskledingzaak en zag veel vrouwen die na hun scheiding ineens moesten werken. En wat een stress dat met zich meebracht. Ook voor de kinderen, trouwens, die toen wél ineens naar bso of andere opvang moesten. Die vielen dus in dubbele nieuwigheid. Vader van huis én ineens naar allerlei nieuwe opvang.. moeder dus ook meer missen dan voorheen.
Was iets in de strekking van "als de vrouw werkt, weet de man tenminste zeker dat ze bij hem blijft uit liefde en niet voor de zekerheid".. vond ik wel mooi, eigenlijk
Tila, dan ben jij een gezegend mens, want met het inkomen van mijn man en mij samen kunnen we nog niet eens een buffer opbouwen, die ons jarenlang een modaal inkomen kan bieden. Laat staan als m'n man alleenverdiener zou zijn.
Ik ben trouwens ook opgevoed door ouders, die financiele onafhankelijkheid hoog in het vaandel hebben staan. Mijn moeder werkte vanaf mijn 4e verjaardag (omdat mijn vader niet minder ging werken, maar wel veeeeel minder betaald kreeg voor deze nieuwe baan) Zij werkte in een dameskledingzaak en zag veel vrouwen die na hun scheiding ineens moesten werken. En wat een stress dat met zich meebracht. Ook voor de kinderen, trouwens, die toen wél ineens naar bso of andere opvang moesten. Die vielen dus in dubbele nieuwigheid. Vader van huis én ineens naar allerlei nieuwe opvang.. moeder dus ook meer missen dan voorheen.
Later is nu

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:41
quote:Kier_V schreef op 15 oktober 2010 @ 12:39:
[...]
Waarom zou je niet willen kopen?
Omdat ik denk dat daar mijn inkomen te laag voor is.
Maar wat ik dus bedoelde: mijn grootste probleem lijkt me letterlijk 'woonruimte', niet het geld. Afgezien van kopen dus. Maar zelfs als ik wel geld zou hebben, weet ik niet of ik direct zou willen kopen.
[...]
Waarom zou je niet willen kopen?
Omdat ik denk dat daar mijn inkomen te laag voor is.
Maar wat ik dus bedoelde: mijn grootste probleem lijkt me letterlijk 'woonruimte', niet het geld. Afgezien van kopen dus. Maar zelfs als ik wel geld zou hebben, weet ik niet of ik direct zou willen kopen.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:41
quote:tilalia2 schreef op 15 oktober 2010 @ 12:40:
[...]
Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.Idd grappig maar hey ieder zijn idee toch. Als je maar kiest wat bij je past.
[...]
Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.Idd grappig maar hey ieder zijn idee toch. Als je maar kiest wat bij je past.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:41
Ik heb een vriendin die (op kosten van de gemeenschap) na haar vwo een HEAO-opleiding is gaan doen, daarna nog een masterstudie (weet even niet welke). Toen ze eindelijk klaar was ontmoette ze haar vriend, is al snel getrouwd, kindje en zit nu fulltime thuis van haar kindje te genieten.
Ik heb al etterlijke discussies met haar achter de rug.
Ik heb er moeite mee dat zij , omdat ze zo'n helder verstand heeft, deze dure studie's heeft kunnen doen en er vervolgens voor kiest om thuis te zitten.
Eigenlijk vind ik dat "de gemeenschap", na jaren voor haar betaald te hebben ook wel wat profijt van die dure studies mag hebben.
Zij vind mijn mening belachelijk en ziet het als een goede algemene ontwikkeling en zegt dat er niks belangrijker is dan je kind tot een goed mens op te voeden.
We komen er dus niet uit.
Waarschijnlijk zal de waarheid ergens in het midden liggen.
Ik heb al etterlijke discussies met haar achter de rug.
Ik heb er moeite mee dat zij , omdat ze zo'n helder verstand heeft, deze dure studie's heeft kunnen doen en er vervolgens voor kiest om thuis te zitten.
Eigenlijk vind ik dat "de gemeenschap", na jaren voor haar betaald te hebben ook wel wat profijt van die dure studies mag hebben.
Zij vind mijn mening belachelijk en ziet het als een goede algemene ontwikkeling en zegt dat er niks belangrijker is dan je kind tot een goed mens op te voeden.
We komen er dus niet uit.
Waarschijnlijk zal de waarheid ergens in het midden liggen.

vrijdag 15 oktober 2010 om 12:43
quote:tilalia2 schreef op 15 oktober 2010 @ 12:40:
[...]
Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.Weer eens, maar ik zou ook wel graag een baan willen als het onverhoopt zo zou uitpakken.
[...]
Grappig. Juist mijn trots zorgt ervoor dat als ik het nodig zou hebben, ik het zeker zou eisen. Ik heb er recht voor en heb niet voor 'niets' deze keuzes gemaakt.Weer eens, maar ik zou ook wel graag een baan willen als het onverhoopt zo zou uitpakken.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:43
quote:qwertuu schreef op 15 oktober 2010 @ 12:40:
[...]
Zullen we even aanvullen met gezondheid? Want die laat je wel heel leuk weg, maar ik denk dat het er meer zijn dan je denkt die om gezondheidsredenen niet kúnnen werken, maar die desondanks geen of te weinig uitkering krijgen om economisch zelfstandig te zijn.Volgens mij hebben meerdere mensen (iig ikzelf) dit al genoemd als uitzondering. Als je niet kunt werken, kun je dus niet werken Dan is het ook geen vrije keus om je carrière al dan niet volledig op te geven en financieel afhankelijk van een partner te worden.
[...]
Zullen we even aanvullen met gezondheid? Want die laat je wel heel leuk weg, maar ik denk dat het er meer zijn dan je denkt die om gezondheidsredenen niet kúnnen werken, maar die desondanks geen of te weinig uitkering krijgen om economisch zelfstandig te zijn.Volgens mij hebben meerdere mensen (iig ikzelf) dit al genoemd als uitzondering. Als je niet kunt werken, kun je dus niet werken Dan is het ook geen vrije keus om je carrière al dan niet volledig op te geven en financieel afhankelijk van een partner te worden.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:43
quote:wuiles schreef op 15 oktober 2010 @ 12:38:
[...]
Jouw verhaal toont weer eens aan dat de toekomst niet maakbaar is en dat goede bedoelingen en bewuste keuzes heel verkeerd kunnen uitpakken. Dat bevestigt mij in de overtuiging dat die zaken die wel van tevoren geregeld kunnen worden, ook geregeld moeten worden.
Maar wat had ik dan verder kunnen en moeten regelen?
Ik stond net aan het begin van mijn carriere, en bij die baan had ik alles geod geregeld, prima loon, spaarde voor m'n pensioen.
Wat had ik verder moeten doen?
[...]
Jouw verhaal toont weer eens aan dat de toekomst niet maakbaar is en dat goede bedoelingen en bewuste keuzes heel verkeerd kunnen uitpakken. Dat bevestigt mij in de overtuiging dat die zaken die wel van tevoren geregeld kunnen worden, ook geregeld moeten worden.
Maar wat had ik dan verder kunnen en moeten regelen?
Ik stond net aan het begin van mijn carriere, en bij die baan had ik alles geod geregeld, prima loon, spaarde voor m'n pensioen.
Wat had ik verder moeten doen?