Actueel
alle pijlers
Waarom ga jij de zorg niet in?
donderdag 28 november 2019 om 08:14
In navolging van het Waarom word jij geen leraar-topic eentje over de zorg.
Ook in die sector kampen we met grote personeelstekorten.
Het onderwijs eist veel aandacht met al die stakingen, iets wat in de zorg lastiger te realiseren is. Als verpleeghuis of woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking kun je echt niet een dag dicht en van familie vragen dat ze hun hulpbehoevende broer/zus/ouder/partner effe ophalen.
Dus, Waarom ga jij eigenlijk niet de zorg in?
Het is een zeer diverse sector met ruimte voor mensen van mbo tot universitair. Als je niet tegen bloed kan, zijn er genoeg werkplekken waar je eigenlijk amper verpleegtechnische handelingen uitvoert.
Je kan werken in het ziekenhuis, in het verpleeghuis, gehandicaptenzorg, jeugdzorg, dagbesteding voor verschillende doelgroepen, thuiszorg, kraamzorg, tandarts of huisartspraktijk. En dan zijn er overal tal van functies: helpenden, verzorgenden, verpleegkundigen, begeleiders, artsen, assistenten, therapeuten, gedragskundigen, orthopedagogen etc etc.
Voor elk wat wils dus.
To trapt af:
Zelf ben ik al jaren woonbegeleider in de gehandicaptenzorg en vind het heerlijk. Geen dag is hetzelfde en je werkt intensief met je bewoners. Daarvoor in de ouderenzorg gewerkt als verzorgende IG, wat ik ook leuk vond, maar afstandelijker.
Dankzij een stabiel team ervaar ik zelf niet veel werkdruk. Wel merk ik dat er geen inval te krijgen is in geval van ziekte. Dat moet je dan maar in je eigen team oplossen.
Er is veel aandacht voor bijscholing.
Er is net een nieuwe cao waarin een aantal mooie loonsverhogingen zitten. Ik ben daar best tevreden mee.
Mijn team krijgt veel vrijheid om het werk zelf in te vullen. De manager cirkelt niet als een havik rond,maar als we hulp of advies nodig hebben dan is ze er.
Nadelen:
Diensten korter dan 8 uur. Daardoor is het lastig om fulltime te werken.
Het ruim van te voren vrij moeten vragen ivm weinig invallers. Die moet je al maanden van te voren vastleggen. Dus zomaar een dag vrij vragen kan niet, dat moet je dan maar met collega's zien te ruilen. Andersom moet ik wel flexibel zijn, extra komen als er een zieke is etc.
Ook in die sector kampen we met grote personeelstekorten.
Het onderwijs eist veel aandacht met al die stakingen, iets wat in de zorg lastiger te realiseren is. Als verpleeghuis of woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking kun je echt niet een dag dicht en van familie vragen dat ze hun hulpbehoevende broer/zus/ouder/partner effe ophalen.
Dus, Waarom ga jij eigenlijk niet de zorg in?
Het is een zeer diverse sector met ruimte voor mensen van mbo tot universitair. Als je niet tegen bloed kan, zijn er genoeg werkplekken waar je eigenlijk amper verpleegtechnische handelingen uitvoert.
Je kan werken in het ziekenhuis, in het verpleeghuis, gehandicaptenzorg, jeugdzorg, dagbesteding voor verschillende doelgroepen, thuiszorg, kraamzorg, tandarts of huisartspraktijk. En dan zijn er overal tal van functies: helpenden, verzorgenden, verpleegkundigen, begeleiders, artsen, assistenten, therapeuten, gedragskundigen, orthopedagogen etc etc.
Voor elk wat wils dus.
To trapt af:
Zelf ben ik al jaren woonbegeleider in de gehandicaptenzorg en vind het heerlijk. Geen dag is hetzelfde en je werkt intensief met je bewoners. Daarvoor in de ouderenzorg gewerkt als verzorgende IG, wat ik ook leuk vond, maar afstandelijker.
Dankzij een stabiel team ervaar ik zelf niet veel werkdruk. Wel merk ik dat er geen inval te krijgen is in geval van ziekte. Dat moet je dan maar in je eigen team oplossen.
Er is veel aandacht voor bijscholing.
Er is net een nieuwe cao waarin een aantal mooie loonsverhogingen zitten. Ik ben daar best tevreden mee.
Mijn team krijgt veel vrijheid om het werk zelf in te vullen. De manager cirkelt niet als een havik rond,maar als we hulp of advies nodig hebben dan is ze er.
Nadelen:
Diensten korter dan 8 uur. Daardoor is het lastig om fulltime te werken.
Het ruim van te voren vrij moeten vragen ivm weinig invallers. Die moet je al maanden van te voren vastleggen. Dus zomaar een dag vrij vragen kan niet, dat moet je dan maar met collega's zien te ruilen. Andersom moet ik wel flexibel zijn, extra komen als er een zieke is etc.
donderdag 28 november 2019 om 08:59
Ik werk ook in de gehandicaptenzorg en bij ons juist heel veel verloop en ziekte. Iets wat je met onze gedragsmoeilijke cliënten juist niet kunt gebruiken. Veel nieuwe mensen zonder ervaring (echt, iedereen die zich aanmeld kan bij wijze van vandaag nog beginnen), veel met z'n 3en staan ipv met zijn 4en want geen inval meer te vinden en het team werkt al veel meer uren dan op contract en daardoor meer agressie, gevoel van onveiligheid etc.
Tel daarbij op het beroerde loon, regelzaken rondom cliënten die allemaal tussendoor moeten, collega's die professionaliteit niet heel hoog in het vaandel hebben staan, domme nieuwe regeltjes opgelegd vanuit management en de onregelmatigheid en je hebt hét recept voor een burn-out. Ik zit dus ook sinds een paar weken thuis
Ik ben er wel klaar mee. Ik ga dus nu ook het plan wat al sluimerde doorzetten, per februari ga ik een hbo-studie doen zodat ik nog wel meer mensen/kinderen met moeilijk verstaanbaar gedag kan werken want dat is echt mijn passie maar dan op een andere manier ipv alleen maar uitvoerend.
Tel daarbij op het beroerde loon, regelzaken rondom cliënten die allemaal tussendoor moeten, collega's die professionaliteit niet heel hoog in het vaandel hebben staan, domme nieuwe regeltjes opgelegd vanuit management en de onregelmatigheid en je hebt hét recept voor een burn-out. Ik zit dus ook sinds een paar weken thuis
Ik ben er wel klaar mee. Ik ga dus nu ook het plan wat al sluimerde doorzetten, per februari ga ik een hbo-studie doen zodat ik nog wel meer mensen/kinderen met moeilijk verstaanbaar gedag kan werken want dat is echt mijn passie maar dan op een andere manier ipv alleen maar uitvoerend.
..
donderdag 28 november 2019 om 09:03
"Waarom ga ik de zorg niet uit" vraag ik mij op dit moment meer af.
Alle verplichte teamvergaderingen en cursussen (meestal buiten je eigen uren om) begin ik vervelend te vinden.
Ik vind het ook van de zotte om met 10 man te vergaderen over kwaliteitsverbeterplannen.. terwijl er geen tijd is voor een wandeling met een zorgvrager!
Tja, en dan ook weer voor de zoveelste keer te horen krijgen dat
budgetten niet toereikend zijn en personeelskosten ingedamd moeten worden..
Het is soms echt niet leuk meer.
Alle verplichte teamvergaderingen en cursussen (meestal buiten je eigen uren om) begin ik vervelend te vinden.
Ik vind het ook van de zotte om met 10 man te vergaderen over kwaliteitsverbeterplannen.. terwijl er geen tijd is voor een wandeling met een zorgvrager!
Tja, en dan ook weer voor de zoveelste keer te horen krijgen dat
budgetten niet toereikend zijn en personeelskosten ingedamd moeten worden..
Het is soms echt niet leuk meer.
donderdag 28 november 2019 om 09:04
Ik zit al in het onderwijs;)
Ik heb weleens gevrijwilligd in de zorg en trok vooral de andere zorgenden niet. We zijn uit ander hout gesneden. Veel onderwijsmensen ook trouwens. Ik pas perfect in deze niche, maar daarbuiten niet echt.
Mijn dochter gaat daarentegen vast wel de zorg in. Maar da’s nog een kleuter.
Ik heb weleens gevrijwilligd in de zorg en trok vooral de andere zorgenden niet. We zijn uit ander hout gesneden. Veel onderwijsmensen ook trouwens. Ik pas perfect in deze niche, maar daarbuiten niet echt.
Mijn dochter gaat daarentegen vast wel de zorg in. Maar da’s nog een kleuter.
donderdag 28 november 2019 om 09:05
donderdag 28 november 2019 om 09:05
Ik ben er na een reorganisatie uitgewerkt. Jammer want ik deed het echt met plezier.
Ze hebben me nog 2x ergens anders neergezet maar dat was én niet praktisch voor mijzelf en de cliënten én ik vond het niet leuk om te doen.
Nadat ik een miskraam had gehad waar wat lacherig over gedaan werd omdat ik me ziek meldde ben ik er helemaal uitgewerkt.
Ik zou het best wel weer willen doen maar dan in een ziekenhuis, dat trekt me heel erg. Momenteel kan ik door omstandigheden tijdelijk niet werken, straks is het de vraag of het te combineren is als fulltime alleenstaande moeder van 2 peuters
Ze hebben me nog 2x ergens anders neergezet maar dat was én niet praktisch voor mijzelf en de cliënten én ik vond het niet leuk om te doen.
Nadat ik een miskraam had gehad waar wat lacherig over gedaan werd omdat ik me ziek meldde ben ik er helemaal uitgewerkt.
Ik zou het best wel weer willen doen maar dan in een ziekenhuis, dat trekt me heel erg. Momenteel kan ik door omstandigheden tijdelijk niet werken, straks is het de vraag of het te combineren is als fulltime alleenstaande moeder van 2 peuters
cookie84 wijzigde dit bericht op 28-11-2019 09:12
Reden: Typo
Reden: Typo
0.50% gewijzigd
donderdag 28 november 2019 om 09:06
donderdag 28 november 2019 om 09:19
Ik heb een aangeboren parese (spastisch) waar dus best mee te werken valt, maar heel veel beroepen zijn niet uit te voeren omdat ik maar beperkt controle over mijn ledematen heb. Zou wel benieuwd zijn wat voor beroepen in de zorg ik zou kunnen uitvoeren. Niet de beroepen waar tekorten in zijn, vrees ik (handen aan bed). Als kind wilde ik dokter worden dus het was wel even moeilijk accepteren. 
Voor de klas heb ik wel gestaan, trouwens.
Voor de klas heb ik wel gestaan, trouwens.
donderdag 28 november 2019 om 09:21
Ik werk in de thuiszorg en ik ben op zoek naar iets anders want ik ben het zat. Heb al een paar organisaties versleten en je moet steeds weer voor je rechten opkomen en merken ze dat je te goed weet wat je rechten zijn lig je weer zo buiten. Echt bij iedere organisatie waar ik heb gewerkt is wel iets mis. Vakanties en vrije dagen worden niet goed verwerkt dus ik doe alles per mail zodat ik bewijs heb. Je uit bed bellen of je over 10 minuten bij een cliënt 30 minuten verderop kan werken. Als je nee zegt is het: "je staat op beschikbaar dus je MOET komen, dit kan niet." Als u zegt dat het niet haalbaar is maar dat je wel 2 ipv 3 uur kan is het regelmatig "bel je volgende cliënt maar dat je later komt vind men vast niet erg". Kom je aan bij de extra invaller "Ik had niet om inval gevraagd en ik moet weg." Dat heb ik een paar keer gehad.
Men vraagt of je zelf dingen kan schuiven en dat dan door moet geven. Antwoord: Je moet het weer aanpassen want ik heb dan en dan een invaller voor je.
Het werk en contact met cliënten vind ik leuk over het algemeen maar als een cliënt je niet moet dan ben je de lul. De organisaties denken niet mee. Heb al tig keer aan gegeven dat ik niet bij rokers wil werken. Was tijdens m'n sollicitatie gesprekken nooit een probleem maar later was het "wij weten niet of een cliënt rookt" (Dan bel je even en vraag je het, je moet immers toch bellen dat ik kom?!) en moet ik het zelf oplossen en zeggen tegen de cliënt dat ik niet wil dat men rookt waar ik bij ben.
En dan heb ik vaak ook amper tot geen pauzes tussen cliënten want m'n kiest cliënten die zo ver uit elkaar wonen dat ik bijna mijn hele vrije uur kwijt ben aan fietsen want met dit koude weer pauzeer ik het liefst thuis. Kan soms niet want van mijn huis naar cliënt is soms al 40 minuten fietsen. Dus ik eet bij die cliënt maar snel een boterham en giet m'n thee naar binnen. Gelukkig vind cliënt het niet erg maar je hebt cliënten die verwachten dat je 3 uur knalt zonder pauze. Die zijn gelukkig zeldzaam en ik werk daar dan expres een paar tandjes lager zodat ik niet na die 3 uur compleet gesloopt ben en de volgende ook nog iets aan me heeft.
Men vraagt of je zelf dingen kan schuiven en dat dan door moet geven. Antwoord: Je moet het weer aanpassen want ik heb dan en dan een invaller voor je.
Het werk en contact met cliënten vind ik leuk over het algemeen maar als een cliënt je niet moet dan ben je de lul. De organisaties denken niet mee. Heb al tig keer aan gegeven dat ik niet bij rokers wil werken. Was tijdens m'n sollicitatie gesprekken nooit een probleem maar later was het "wij weten niet of een cliënt rookt" (Dan bel je even en vraag je het, je moet immers toch bellen dat ik kom?!) en moet ik het zelf oplossen en zeggen tegen de cliënt dat ik niet wil dat men rookt waar ik bij ben.
En dan heb ik vaak ook amper tot geen pauzes tussen cliënten want m'n kiest cliënten die zo ver uit elkaar wonen dat ik bijna mijn hele vrije uur kwijt ben aan fietsen want met dit koude weer pauzeer ik het liefst thuis. Kan soms niet want van mijn huis naar cliënt is soms al 40 minuten fietsen. Dus ik eet bij die cliënt maar snel een boterham en giet m'n thee naar binnen. Gelukkig vind cliënt het niet erg maar je hebt cliënten die verwachten dat je 3 uur knalt zonder pauze. Die zijn gelukkig zeldzaam en ik werk daar dan expres een paar tandjes lager zodat ik niet na die 3 uur compleet gesloopt ben en de volgende ook nog iets aan me heeft.
donderdag 28 november 2019 om 09:26
- Ik vind het geen fijn idee om met kots/poep/pis/pus/lichaamssappen van anderen te moeten werken/schoonmaken (verpleging).
- Ik ben te dom voor arts, die materie vind ik dan weer reuze interessant.
- Ik heb een poos op een oncologie afdeling van een ziekenhuis gewerkt. Ik probeerde de doorlooptijden daar te verbeteren, dus meer business kant en niet de echte zorg. Ik had wel direct patiënt contact (ik liep mee met artsen en zo). Ik heb de meest verschrikkelijke slecht nieuws gesprekken bijgewoond en in die maanden zoveel mensen onder mijn neus dood zien gaan...Ik wil dat niet meer meemaken, ik werd er heel verdrietig van. Sowieso ook al die zieke mensen (doodzieke kindjes bijvoorbeeld) die je dag in dag uit ziet, ik had het altijd met iedereen te doen daar.
- Het verdient te weinig tenzij je arts bent en als je arts bent zijn 60-80 urige werkweken heel normaal en dat vind ik dan weer niet fijn. Ik leef niet om te werken.
- Je werkt veelal in diensten. Ik wil flexibel en thuis kunnen werken. En volgens mij is zoiets als vrij nemen ook niet flexibel, dat moet weken van te voren en je weet nooit of je het echt gaat krijgen. Als ik een middagje eerder weg wil om mijn konijn naar de dierenarts te brengen bijvoorbeeld, kan ik dat niet diezelfde dag geregeld krijgen en volgens mij moet je dan meteen een dag op nemen en kun je niet gewoon die uurtjes ergens anders weer inhalen. Ik hecht grote waarde aan flexibiliteit.
- Ik ben te dom voor arts, die materie vind ik dan weer reuze interessant.
- Ik heb een poos op een oncologie afdeling van een ziekenhuis gewerkt. Ik probeerde de doorlooptijden daar te verbeteren, dus meer business kant en niet de echte zorg. Ik had wel direct patiënt contact (ik liep mee met artsen en zo). Ik heb de meest verschrikkelijke slecht nieuws gesprekken bijgewoond en in die maanden zoveel mensen onder mijn neus dood zien gaan...Ik wil dat niet meer meemaken, ik werd er heel verdrietig van. Sowieso ook al die zieke mensen (doodzieke kindjes bijvoorbeeld) die je dag in dag uit ziet, ik had het altijd met iedereen te doen daar.
- Het verdient te weinig tenzij je arts bent en als je arts bent zijn 60-80 urige werkweken heel normaal en dat vind ik dan weer niet fijn. Ik leef niet om te werken.
- Je werkt veelal in diensten. Ik wil flexibel en thuis kunnen werken. En volgens mij is zoiets als vrij nemen ook niet flexibel, dat moet weken van te voren en je weet nooit of je het echt gaat krijgen. Als ik een middagje eerder weg wil om mijn konijn naar de dierenarts te brengen bijvoorbeeld, kan ik dat niet diezelfde dag geregeld krijgen en volgens mij moet je dan meteen een dag op nemen en kun je niet gewoon die uurtjes ergens anders weer inhalen. Ik hecht grote waarde aan flexibiliteit.
donderdag 28 november 2019 om 09:29
Hier hetzelfde. Ik gruw van poep, pies, kwijl, kots en haren in een doucheputje.
Wel jaren als medisch secretaresse gewerkt, maar dat vind je waarschijnlijk niet ‘de zorg’.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 28 november 2019 om 09:49
Ik denk dat je wel iets begeleidends zou kunnen doen.Esther- schreef: ↑28-11-2019 09:19Ik heb een aangeboren parese (spastisch) waar dus best mee te werken valt, maar heel veel beroepen zijn niet uit te voeren omdat ik maar beperkt controle over mijn ledematen heb. Zou wel benieuwd zijn wat voor beroepen in de zorg ik zou kunnen uitvoeren. Niet de beroepen waar tekorten in zijn, vrees ik (handen aan bed). Als kind wilde ik dokter worden dus het was wel even moeilijk accepteren.
Voor de klas heb ik wel gestaan, trouwens.
donderdag 28 november 2019 om 09:51
donderdag 28 november 2019 om 10:00
Mijn zusje werkt als verpleegkundige in een verzorgingstehuis. Ik vind het een ondergewaardeerd rot baantje. Ik vind het heel mooi dat zij het kan. Maar met 50 jaar heeft ze waarschijnlijk rugklachten werkt ze nog steeds onregelmatige rot diensten, moet ze nog steeds werken met de feestdagen, voor een bagger loon in vergelijking tot andere beroepen.
Ik ben heel trots op mijn zusje, die doet het echt met haar hart. Maar ik zou het niet kunnen.
Ik ben heel trots op mijn zusje, die doet het echt met haar hart. Maar ik zou het niet kunnen.
donderdag 28 november 2019 om 10:00
donderdag 28 november 2019 om 10:01
Valt me op dat veel reageren die een beeld voornamelijk van verzorgende/verplegende hebben. Daar is ook inderdaad het merendeel ook vrouw.
In mijn eigen beroep in de zorg is het heel verdeeld tussen man-vrouw. Je kunt eigenlijk geheel je eigen paletje invullen van dingen die je wil doen, dat geeft enorm veel vrijheid en variatie. Daarnaast vaak met werkuren ook redelijk veel vrijheid. Mensen zijn vaak ontzettend blij en positief over mijn beroep, en je krijgt er veel waardering en dankbaarheid voor terug. Het is voor jezelf ook uitdagend om steeds het puzzeltje in te vullen, en zo iemands klachten 'op te lossen'. En het vak is sowieso continu in ontwikkeling.
Nadeel is dat wij volledig buiten CAO werken en daardoor vaak slechte arbeidsomstandigheden hebben. Er is daarnaast gewoon weinig geregeld: geen vakbond, pensioenregeling voor eigen kosten die enorm duur is, geen of nauwelijks scholingsbudgetten, verplicht betalen voor klachtenregelingen etc.
Als ik geweten had hoe beroerd die arbeidsvoorwaarden zijn, had ik nog 3x nagedacht of ik dit vak wel in wilde.
In mijn eigen beroep in de zorg is het heel verdeeld tussen man-vrouw. Je kunt eigenlijk geheel je eigen paletje invullen van dingen die je wil doen, dat geeft enorm veel vrijheid en variatie. Daarnaast vaak met werkuren ook redelijk veel vrijheid. Mensen zijn vaak ontzettend blij en positief over mijn beroep, en je krijgt er veel waardering en dankbaarheid voor terug. Het is voor jezelf ook uitdagend om steeds het puzzeltje in te vullen, en zo iemands klachten 'op te lossen'. En het vak is sowieso continu in ontwikkeling.
Nadeel is dat wij volledig buiten CAO werken en daardoor vaak slechte arbeidsomstandigheden hebben. Er is daarnaast gewoon weinig geregeld: geen vakbond, pensioenregeling voor eigen kosten die enorm duur is, geen of nauwelijks scholingsbudgetten, verplicht betalen voor klachtenregelingen etc.
Als ik geweten had hoe beroerd die arbeidsvoorwaarden zijn, had ik nog 3x nagedacht of ik dit vak wel in wilde.
donderdag 28 november 2019 om 10:05
Mijn halve familie komt uit de zorg of heeft er gewerkt.
Mijn moeder heeft heel lang geprobeerd om mijn en zus in de zorg in te krijgen maar het is echt niks voor mij.
Ik heb echt mega respect voor de zorg, het is KEIHARD werken, maar denk dat je er ook veel voor terug krijgt.
Soms denk ik er wel is over om de kraamzorg in tegaan maar ja de nachtdiensten en flexibiliteit houdt me een beetje tegen en weer naar school gaan.
Mijn moeder heeft heel lang geprobeerd om mijn en zus in de zorg in te krijgen maar het is echt niks voor mij.
Ik heb echt mega respect voor de zorg, het is KEIHARD werken, maar denk dat je er ook veel voor terug krijgt.
Soms denk ik er wel is over om de kraamzorg in tegaan maar ja de nachtdiensten en flexibiliteit houdt me een beetje tegen en weer naar school gaan.
Relax we're all crazy, it's not a competition
donderdag 28 november 2019 om 10:09
Als ik 20 jaar terug kon in de tijd had ik mijn hbo opleiding in de zorg wel afgemaakt. Ik zou er graag in werken. Echter voor mij nu zou het betekenen dat ik voor hetzelfde aantal uren nog niet eens de helft aan salaris zou krijgen, daar is mijn leven nu niet op ingericht. En de onregelmatigheid vond ik destijds in de stages al zwaar en zal me nu ook niet meevallen.
Maar als geld echt geen rol zou spelen, ja dan zou ik graag terug de zorg in gaan.
Maar als geld echt geen rol zou spelen, ja dan zou ik graag terug de zorg in gaan.
donderdag 28 november 2019 om 10:12
Nu ben ik nieuwsgierig naar wat je doet.RP7 schreef: ↑28-11-2019 10:01Valt me op dat veel reageren die een beeld voornamelijk van verzorgende/verplegende hebben. Daar is ook inderdaad het merendeel ook vrouw.
In mijn eigen beroep in de zorg is het heel verdeeld tussen man-vrouw. Je kunt eigenlijk geheel je eigen paletje invullen van dingen die je wil doen, dat geeft enorm veel vrijheid en variatie. Daarnaast vaak met werkuren ook redelijk veel vrijheid. Mensen zijn vaak ontzettend blij en positief over mijn beroep, en je krijgt er veel waardering en dankbaarheid voor terug. Het is voor jezelf ook uitdagend om steeds het puzzeltje in te vullen, en zo iemands klachten 'op te lossen'. En het vak is sowieso continu in ontwikkeling.
Nadeel is dat wij volledig buiten CAO werken en daardoor vaak slechte arbeidsomstandigheden hebben. Er is daarnaast gewoon weinig geregeld: geen vakbond, pensioenregeling voor eigen kosten die enorm duur is, geen of nauwelijks scholingsbudgetten, verplicht betalen voor klachtenregelingen etc.
Als ik geweten had hoe beroerd die arbeidsvoorwaarden zijn, had ik nog 3x nagedacht of ik dit vak wel in wilde.
Maar inderdaad, zoals ik in de OP al zei is de zorg veel breder dan verplegen en verzorgen.
Als begeleider bij een lvb doelgroep (licht verstandelijk beperkt) hoef je doorgaans geen billen te wassen. Daar ben je juist meer begeleidend bezig.
Mijn bewoners vallen onder ernstig verstandelijk beperkt en er is sprake van moeilijk verstaanbaar gedrag (gedragsproblem laat maar zeggen).
Sommigen hebben veel hulp nodig bij de dagelijkse zorg (dus douchen en aankleden, incontinentiemateriaal om). Anderen hoef ik alleen maar aan te sturen en dan doen ze het zelf.
En we hebben een dove bewoner, met haar communiceren we dmv gebaren. En nog een blinde man.
Heel divers dus.
donderdag 28 november 2019 om 10:13
-Darkside- schreef: ↑28-11-2019 10:12Nu ben ik nieuwsgierig naar wat je doet.
Maar inderdaad, zoals ik in de OP al zei is de zorg veel breder dan verplegen en verzorgen.
Als begeleider bij een lvb doelgroep (licht verstandelijk beperkt) hoef je doorgaans geen billen te wassen. Daar ben je juist meer begeleidend bezig.
Mijn bewoners vallen onder ernstig verstandelijk beperkt en er is sprake van moeilijk verstaanbaar gedrag (gedragsproblem laat maar zeggen).
Sommigen hebben veel hulp nodig bij de dagelijkse zorg (dus douchen en aankleden, incontinentiemateriaal om). Anderen hoef ik alleen maar aan te sturen en dan doen ze het zelf.
En we hebben een dove bewoner, met haar communiceren we dmv gebaren. En nog een blinde man.
Heel divers dus.
Maar klopt ik zie en spreek veel mensen, als je als begeleider werkt heb je soms ook wel weer uitstapjes met bewoners, natuurlijk erg leuk! Maar ik denk dat er vele afknappen op het verschonen/aankleden etc.
rp7 wijzigde dit bericht op 28-11-2019 10:19
11.02% gewijzigd
donderdag 28 november 2019 om 10:17
Hier stond een persoonlijk verhaal, heb ik een beetje aangepast.
Ik ben de zorg uitgegaan. Vanwege onder andere de werkdruk en de toekomstperspectieven. Pijnlijke beslissing, maar wel trots dat ik hem heb genomen en blij met de beslissing.
NB. Mijn persoonlijke verhaal dit. Niet iedereen ervaart dit zo. Hoewel veel mensen het wel enorm dapper vonden dat ik deze stap nam. Sterker nog: meerdere jonge collegae vertrouwden me toe dat ze dat zelf ook wel wilden, maar niet durfden en het gevoel hadden vast te zitten.
Ik ben de zorg uitgegaan. Vanwege onder andere de werkdruk en de toekomstperspectieven. Pijnlijke beslissing, maar wel trots dat ik hem heb genomen en blij met de beslissing.
NB. Mijn persoonlijke verhaal dit. Niet iedereen ervaart dit zo. Hoewel veel mensen het wel enorm dapper vonden dat ik deze stap nam. Sterker nog: meerdere jonge collegae vertrouwden me toe dat ze dat zelf ook wel wilden, maar niet durfden en het gevoel hadden vast te zitten.
anoniem_63bd6d1a17016 wijzigde dit bericht op 28-11-2019 14:10
Reden: Persoonlijk verhaal weggehaald
Reden: Persoonlijk verhaal weggehaald
63.51% gewijzigd
