Actueel
alle pijlers
Wat veel mensen niet weten - orgaandonatie
donderdag 15 september 2016 om 22:37
Beste mensen,
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
vrijdag 23 september 2016 om 10:50
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 09:58:
[...]
Nee, die mogelijkheid is er nu volgens mij niet.
Je kan pas registreren vanaf 12 jaar.
Dus artsen mogen nu volgens mij bij kinderen onder de 12 gewoon starten met voorbereidingen voor orgaan uitname als ze de ouders niet kunnen bereiken om toestemming te geven.
Ze zullen ook wel extra lang wachten met bellen, dan. En als de brug openstaat en het verkeerslicht op rood en er loopt een ontsnapte olifant over de weg, dan kunnen ze lekker je kind leeghalen.
Serieus.
[...]
Nee, die mogelijkheid is er nu volgens mij niet.
Je kan pas registreren vanaf 12 jaar.
Dus artsen mogen nu volgens mij bij kinderen onder de 12 gewoon starten met voorbereidingen voor orgaan uitname als ze de ouders niet kunnen bereiken om toestemming te geven.
Ze zullen ook wel extra lang wachten met bellen, dan. En als de brug openstaat en het verkeerslicht op rood en er loopt een ontsnapte olifant over de weg, dan kunnen ze lekker je kind leeghalen.
Serieus.
vrijdag 23 september 2016 om 11:07
quote:barbaracartland schreef op 23 september 2016 @ 10:50:
[...]
Ze zullen ook wel extra lang wachten met bellen, dan. En als de brug openstaat en het verkeerslicht op rood en er loopt een ontsnapte olifant over de weg, dan kunnen ze lekker je kind leeghalen.
Serieus.
Nee, je kind leeghalen zullen ze natuurlijk niet zonder toestemming maar het is dus wel toegestaan om voorbereidende handelingen voor orgaan uitname te verichten als je niet bereikbaar bent om toestemming te geven voor deze voorbereidende handelingen.
Enkel diegene die als NEE geregistreerd staan zullen die voorbereidende handelingen zeker weten niet ondergaan. Nu zou ik dus graag willen dat ik mijn kinderen jonger dan 12 jaar kan registreren als NEE, geen donor.
[...]
Ze zullen ook wel extra lang wachten met bellen, dan. En als de brug openstaat en het verkeerslicht op rood en er loopt een ontsnapte olifant over de weg, dan kunnen ze lekker je kind leeghalen.
Serieus.
Nee, je kind leeghalen zullen ze natuurlijk niet zonder toestemming maar het is dus wel toegestaan om voorbereidende handelingen voor orgaan uitname te verichten als je niet bereikbaar bent om toestemming te geven voor deze voorbereidende handelingen.
Enkel diegene die als NEE geregistreerd staan zullen die voorbereidende handelingen zeker weten niet ondergaan. Nu zou ik dus graag willen dat ik mijn kinderen jonger dan 12 jaar kan registreren als NEE, geen donor.
vrijdag 23 september 2016 om 11:08
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 11:07:
[...]
Nee, je kind leeghalen zullen ze natuurlijk niet zonder toestemming maar het is dus wel toegestaan om voorbereidende handelingen voor orgaan uitname te verichten als je niet bereikbaar bent om toestemming te geven voor deze voorbereidende handelingen.
Enkel diegene die als NEE geregistreerd staan zullen die voorbereidende handelingen zeker weten niet ondergaan. Nu zou ik dus graag willen dat ik mijn kinderen jonger dan 12 jaar kan registreren als NEE, geen donor.Start een petitie, zou ik zeggen. En dat meen ik serieus.
[...]
Nee, je kind leeghalen zullen ze natuurlijk niet zonder toestemming maar het is dus wel toegestaan om voorbereidende handelingen voor orgaan uitname te verichten als je niet bereikbaar bent om toestemming te geven voor deze voorbereidende handelingen.
Enkel diegene die als NEE geregistreerd staan zullen die voorbereidende handelingen zeker weten niet ondergaan. Nu zou ik dus graag willen dat ik mijn kinderen jonger dan 12 jaar kan registreren als NEE, geen donor.Start een petitie, zou ik zeggen. En dat meen ik serieus.
vrijdag 23 september 2016 om 11:17
quote:valerievaldera schreef op 22 september 2016 @ 20:36:
Ik ben nog steeds zeer overtuigd van mijn nee. Dit topic maakt mijn gevoel daarvoor alleen nog maar sterker.
Ik begrijp jouw medische verhaal uitstekend, kroketje en ik denk dat je tot op zekere hoogte helemaal gelijk hebt. Alleen voor mij mist een cruciaal deel in je redenering. Namelijk dat niemand weet wat er precies gebeurt wanneer een persoon (hersen)dood is. Ben je als je hersendood bent, ook echt helemaal weg? Verdwijnt 'het bewustzijn' als er al zoiets bestaat, dan in het niets? Dit kun je mij niet garanderen. Dit gaat uit van het idee dat alles wat wij zijn zich afspeelt in de hersenen en dat wanneer de hersenactiviteit stopt, niks van ons overblijft. Dit kun je en mag je geloven, maar het is evengoed een geloof als het geloof van een christen die gelooft in de hemel, of een boeddhist die gelooft in reïncarnatie. Allemaal best voor te stellen, maar hoe het precies zit, dat weet geen mens.
Vandaar dus mijn nee. En ik denk, dat wanneer mensen er ECHT over na zouden denken, dat veel meer mensen overtuigd nee zouden zeggen.
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
Ik ben nog steeds zeer overtuigd van mijn nee. Dit topic maakt mijn gevoel daarvoor alleen nog maar sterker.
Ik begrijp jouw medische verhaal uitstekend, kroketje en ik denk dat je tot op zekere hoogte helemaal gelijk hebt. Alleen voor mij mist een cruciaal deel in je redenering. Namelijk dat niemand weet wat er precies gebeurt wanneer een persoon (hersen)dood is. Ben je als je hersendood bent, ook echt helemaal weg? Verdwijnt 'het bewustzijn' als er al zoiets bestaat, dan in het niets? Dit kun je mij niet garanderen. Dit gaat uit van het idee dat alles wat wij zijn zich afspeelt in de hersenen en dat wanneer de hersenactiviteit stopt, niks van ons overblijft. Dit kun je en mag je geloven, maar het is evengoed een geloof als het geloof van een christen die gelooft in de hemel, of een boeddhist die gelooft in reïncarnatie. Allemaal best voor te stellen, maar hoe het precies zit, dat weet geen mens.
Vandaar dus mijn nee. En ik denk, dat wanneer mensen er ECHT over na zouden denken, dat veel meer mensen overtuigd nee zouden zeggen.
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
vrijdag 23 september 2016 om 11:24
quote:Fiorah schreef op 23 september 2016 @ 11:17:
[...]
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
Dat gold in ieder geval wel voor mij
ik had JA Gezegt maar had eigenlijk geen idee waarop ik JA zei. Ik wilde enkel mensen helpen met mijn organen en als ik dood zou gaan had ik er toch niets meer aan. Daarop zei ik JA, ik wil orgaan donor zijn.
Nu ik mij er meer in verdiept heb ben ik van gedachte veranderd en wil ik absoluut geen donor meer zijn en ik deel de menig dat er (veel) meer mensen zullen zijn die, als ze zich er echt in verdiept hebben, geen orgaan donor meer willen zijn.
Maar er zullen ook mensen zijn die 100% achter donatie staan en ook exact weten wat het inhoud dus zijn er ook mensen die JA stemmen en er goed over hebben nagedacht.
[...]
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
Dat gold in ieder geval wel voor mij
ik had JA Gezegt maar had eigenlijk geen idee waarop ik JA zei. Ik wilde enkel mensen helpen met mijn organen en als ik dood zou gaan had ik er toch niets meer aan. Daarop zei ik JA, ik wil orgaan donor zijn.Nu ik mij er meer in verdiept heb ben ik van gedachte veranderd en wil ik absoluut geen donor meer zijn en ik deel de menig dat er (veel) meer mensen zullen zijn die, als ze zich er echt in verdiept hebben, geen orgaan donor meer willen zijn.
Maar er zullen ook mensen zijn die 100% achter donatie staan en ook exact weten wat het inhoud dus zijn er ook mensen die JA stemmen en er goed over hebben nagedacht.
vrijdag 23 september 2016 om 11:25
quote:Hoezitdit schreef op 23 september 2016 @ 10:44:
[...]
Wat raar dan. Ik snap je frustratie hierover.
Dat je het niet kunt registreren vind ik inderdaad ook raar, ik zou zeggen dat je het altijd moet kunnen registreren als ouder en dat je kind gewoon zelf opnieuw mag kiezen als het de juiste leeftijd bereikt.
Het is niet raar dat ze de procedure alvast opstarten als ze niet weten hoe de ouders er tegenover staan. Het is, vind ik, wel echt jammer als (als dat ook daadwerkelijk zo is) je als ouder niet alvast die keuze mag registreren als je niet in zo'n verdrietige situatie zit.
Hoewel ik me afvraag hoeveel ouders serieus en open minded met hun kind daarover praten waarbij écht alle opties op tafel liggen. Je kunt volgens mij vanaf een bepaalde leeftijd prima met je kind hierover praten op zo'n manier dat je kind echt zelf een keuze mag maken en ook goed snapt wat die inhoudt
[...]
Wat raar dan. Ik snap je frustratie hierover.
Dat je het niet kunt registreren vind ik inderdaad ook raar, ik zou zeggen dat je het altijd moet kunnen registreren als ouder en dat je kind gewoon zelf opnieuw mag kiezen als het de juiste leeftijd bereikt.
Het is niet raar dat ze de procedure alvast opstarten als ze niet weten hoe de ouders er tegenover staan. Het is, vind ik, wel echt jammer als (als dat ook daadwerkelijk zo is) je als ouder niet alvast die keuze mag registreren als je niet in zo'n verdrietige situatie zit.
Hoewel ik me afvraag hoeveel ouders serieus en open minded met hun kind daarover praten waarbij écht alle opties op tafel liggen. Je kunt volgens mij vanaf een bepaalde leeftijd prima met je kind hierover praten op zo'n manier dat je kind echt zelf een keuze mag maken en ook goed snapt wat die inhoudt
vrijdag 23 september 2016 om 11:28
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 11:24:
[...]
Dat gold in ieder geval wel voor mij ik had JA Gezegt maar had eigenlijk geen idee waarop ik JA zei. Ik wilde enkel mensen helpen met mijn organen en als ik dood zou gaan had ik er toch niets meer aan. Daarop zei ik JA, ik wil orgaan donor zijn.
Nu ik mij er meer in verdiept heb ben ik van gedachte veranderd en wil ik absoluut geen donor meer zijn en ik deel de menig dat er (veel) meer mensen zullen zijn die, als ze zich er echt in verdiept hebben, geen orgaan donor meer willen zijn.
Maar er zullen ook mensen zijn die 100% achter donatie staan en ook exact weten wat het inhoud dus zijn er ook mensen die JA stemmen en er goed over hebben nagedacht.Daar is ook niks mis mee, soms verander je van gedachten en dat is prima. Maar mijn bullshitmeter gaat echt zwaar af van "Dit is mijn standpunt en als jullie écht goed zouden nadenken, zouden jullie dat ook vinden." Daarmee diskwalificeer je andere mensen vol-le-dig als zelfstandig denkende én beslissende mensen. Ook jouw zin die ik dikgedrukt heb gemaakt getuigt van meer kapsones dan m.i. gezond is.
[...]
Dat gold in ieder geval wel voor mij
ik had JA Gezegt maar had eigenlijk geen idee waarop ik JA zei. Ik wilde enkel mensen helpen met mijn organen en als ik dood zou gaan had ik er toch niets meer aan. Daarop zei ik JA, ik wil orgaan donor zijn.Nu ik mij er meer in verdiept heb ben ik van gedachte veranderd en wil ik absoluut geen donor meer zijn en ik deel de menig dat er (veel) meer mensen zullen zijn die, als ze zich er echt in verdiept hebben, geen orgaan donor meer willen zijn.
Maar er zullen ook mensen zijn die 100% achter donatie staan en ook exact weten wat het inhoud dus zijn er ook mensen die JA stemmen en er goed over hebben nagedacht.Daar is ook niks mis mee, soms verander je van gedachten en dat is prima. Maar mijn bullshitmeter gaat echt zwaar af van "Dit is mijn standpunt en als jullie écht goed zouden nadenken, zouden jullie dat ook vinden." Daarmee diskwalificeer je andere mensen vol-le-dig als zelfstandig denkende én beslissende mensen. Ook jouw zin die ik dikgedrukt heb gemaakt getuigt van meer kapsones dan m.i. gezond is.
vrijdag 23 september 2016 om 11:30
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
vrijdag 23 september 2016 om 11:34
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 10:37:
En dit soort verhalen vind ik dat ook vertelt moeten worden door de overheid/orgaandonatie zodat mensen een beeld krijgen hoe het kan gaan:
Mijn zusje was hersendood na een zware hersenbloeding. Dat gebeurde 's nachts om 2.30 uur in het ziekenhuis. Wij hadden toestemming gegeven voor orgaandonatie. Nadat de machines waren uitgezet, zei de dokter direct daarna "zo, nu gaan we haar weer aansluiten aan de beademing, want het operatieteam is pas morgenochtend om 08.00 uur aanwezig. Mijn zusje zou dus ogenschijnlijk er weer uit gaan zien alsof ze nog zou leven. Dit vonden we zo krankzinnig en onverteerbaar dat we alsnog orgaandonatie hebben geweigerd, Direct daarna hebben wij ons laten uitschrijven als orgaandonoren.
Bron van dit verhaal: http://www.ad.nl/dossier- ... r-orgaandonatie~abbad3ac/Zo gaat het altijd als je donor bent. Ze koppelen je af, om zekerheid te krijgen dat je hersendood bent (apneutest) en daarna koppelen ze je weer aan om je organen goed te houden. Ook als het operatieteam al klaar staat. En tijdens de operatie wordt je nog steeds beademd.
En dit soort verhalen vind ik dat ook vertelt moeten worden door de overheid/orgaandonatie zodat mensen een beeld krijgen hoe het kan gaan:
Mijn zusje was hersendood na een zware hersenbloeding. Dat gebeurde 's nachts om 2.30 uur in het ziekenhuis. Wij hadden toestemming gegeven voor orgaandonatie. Nadat de machines waren uitgezet, zei de dokter direct daarna "zo, nu gaan we haar weer aansluiten aan de beademing, want het operatieteam is pas morgenochtend om 08.00 uur aanwezig. Mijn zusje zou dus ogenschijnlijk er weer uit gaan zien alsof ze nog zou leven. Dit vonden we zo krankzinnig en onverteerbaar dat we alsnog orgaandonatie hebben geweigerd, Direct daarna hebben wij ons laten uitschrijven als orgaandonoren.
Bron van dit verhaal: http://www.ad.nl/dossier- ... r-orgaandonatie~abbad3ac/Zo gaat het altijd als je donor bent. Ze koppelen je af, om zekerheid te krijgen dat je hersendood bent (apneutest) en daarna koppelen ze je weer aan om je organen goed te houden. Ook als het operatieteam al klaar staat. En tijdens de operatie wordt je nog steeds beademd.
.
vrijdag 23 september 2016 om 11:37
Wat ik dénk Tonkje, maar dat weet ik niet zeker (jouw vraag zou niet misstaan bij een expert 
) is dat je daarmee de suggestie wekt dat iemand nog wel pijn kan voelen. Eén van de kenmerken van hersendood zijn is, voor zover ik heb gelezen, nu juist dat je niet reageert op pijnprikkels. Dus je kunt eigen niet aan de ene kant zeggen "iemands hersenen functioneren niet meer, dit is onomkeerbaar dus we gaan de procedure in" en aan de andere kant: "Hmmm weet je wat, we geven hem voor de zekerheid toch maar pijnstilling."
Dus of je bent ervan overtuigd dat het lichaam het echt niet meer doet op eigen kracht... of je bent daar nog niet van overtuigd en dan ga je die procedure niet in. Niet van allebei een beetje.
Overigens maak ik heel zweefteverig gezien nog onderscheid tussen feitelijk pijn voelen en de primaire reactie van je lichaam op dreiging. Ik geloof niet dat alleen je hoofd op dreiging reageert, ik denk dat je hele lijf dat doet, ook als je hoofd niet meer werkt. Dus dat elk orgaan zich in primaire zin verzet als het zich bedreigd voelt in zijn bestaan.
) is dat je daarmee de suggestie wekt dat iemand nog wel pijn kan voelen. Eén van de kenmerken van hersendood zijn is, voor zover ik heb gelezen, nu juist dat je niet reageert op pijnprikkels. Dus je kunt eigen niet aan de ene kant zeggen "iemands hersenen functioneren niet meer, dit is onomkeerbaar dus we gaan de procedure in" en aan de andere kant: "Hmmm weet je wat, we geven hem voor de zekerheid toch maar pijnstilling." Dus of je bent ervan overtuigd dat het lichaam het echt niet meer doet op eigen kracht... of je bent daar nog niet van overtuigd en dan ga je die procedure niet in. Niet van allebei een beetje.
Overigens maak ik heel zweefteverig gezien nog onderscheid tussen feitelijk pijn voelen en de primaire reactie van je lichaam op dreiging. Ik geloof niet dat alleen je hoofd op dreiging reageert, ik denk dat je hele lijf dat doet, ook als je hoofd niet meer werkt. Dus dat elk orgaan zich in primaire zin verzet als het zich bedreigd voelt in zijn bestaan.
vrijdag 23 september 2016 om 11:40
quote:Tobbert schreef op 23 september 2016 @ 11:30:
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
Volgens mij is er geen andere reden dan de veronderstelling dat pijnbestrijding niet nodig is. Ik heb althans geen andere reden gelezen.
En verder wat Fiorah hierboven zegt.
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
Volgens mij is er geen andere reden dan de veronderstelling dat pijnbestrijding niet nodig is. Ik heb althans geen andere reden gelezen.
En verder wat Fiorah hierboven zegt.
.
vrijdag 23 september 2016 om 12:39
quote:Tobbert schreef op 23 september 2016 @ 11:30:
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
Het lijkt mij fijn om naast dat je aan kan geven of je wel of geen donor wil zijn, ook aan kan geven of je wel of geen pijn medicatie wil ontvangen tijdens de orgaan uitname of dat je nabestaanden ervoor kunnen kiezen.
Ookal is de medische wereld ervan overtuigt dat je geen pijn voelt tijdens de orgaan uitname, als mensen dit graag willen moet dat toch mogelijk zijn of is die pijn medicatie zo schadelijk? Lijkt me niet toch? Wie weet krijg je op deze manier wel meer donors als ze weten dat hun organen er met pijnmedicatie uit gehaald worden.
Ik zou dat zelf zeker willen als ik orgaan donor zou willen zijn en ik niet nog andere bezwaren had gehad waardoor ik geen donor wil zijn.
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.
Het lijkt mij fijn om naast dat je aan kan geven of je wel of geen donor wil zijn, ook aan kan geven of je wel of geen pijn medicatie wil ontvangen tijdens de orgaan uitname of dat je nabestaanden ervoor kunnen kiezen.
Ookal is de medische wereld ervan overtuigt dat je geen pijn voelt tijdens de orgaan uitname, als mensen dit graag willen moet dat toch mogelijk zijn of is die pijn medicatie zo schadelijk? Lijkt me niet toch? Wie weet krijg je op deze manier wel meer donors als ze weten dat hun organen er met pijnmedicatie uit gehaald worden.
Ik zou dat zelf zeker willen als ik orgaan donor zou willen zijn en ik niet nog andere bezwaren had gehad waardoor ik geen donor wil zijn.
vrijdag 23 september 2016 om 13:10
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 10:37:
En dit soort verhalen vind ik dat ook vertelt moeten worden door de overheid/orgaandonatie zodat mensen een beeld krijgen hoe het kan gaan:
Mijn zusje was hersendood na een zware hersenbloeding. Dat gebeurde 's nachts om 2.30 uur in het ziekenhuis. Wij hadden toestemming gegeven voor orgaandonatie. Nadat de machines waren uitgezet, zei de dokter direct daarna "zo, nu gaan we haar weer aansluiten aan de beademing, want het operatieteam is pas morgenochtend om 08.00 uur aanwezig. Mijn zusje zou dus ogenschijnlijk er weer uit gaan zien alsof ze nog zou leven. Dit vonden we zo krankzinnig en onverteerbaar dat we alsnog orgaandonatie hebben geweigerd, Direct daarna hebben wij ons laten uitschrijven als orgaandonoren.
Bron van dit verhaal: http://www.ad.nl/dossier- ... r-orgaandonatie~abbad3ac/
Dan moeten mensen dus beter voorgelicht worden.
Maar ik ben echt verbaasd (om niet te zeggen verbijsterd) dat dat blijkbaar bij zo veel mensen niet bekend is. Dan heb je wat mij betreft echt jaren onder een steen geleefd hoor, want orgaandonatie is heus wel vaker in de spotlights geweest, met voorlichting en al.
En dit soort verhalen vind ik dat ook vertelt moeten worden door de overheid/orgaandonatie zodat mensen een beeld krijgen hoe het kan gaan:
Mijn zusje was hersendood na een zware hersenbloeding. Dat gebeurde 's nachts om 2.30 uur in het ziekenhuis. Wij hadden toestemming gegeven voor orgaandonatie. Nadat de machines waren uitgezet, zei de dokter direct daarna "zo, nu gaan we haar weer aansluiten aan de beademing, want het operatieteam is pas morgenochtend om 08.00 uur aanwezig. Mijn zusje zou dus ogenschijnlijk er weer uit gaan zien alsof ze nog zou leven. Dit vonden we zo krankzinnig en onverteerbaar dat we alsnog orgaandonatie hebben geweigerd, Direct daarna hebben wij ons laten uitschrijven als orgaandonoren.
Bron van dit verhaal: http://www.ad.nl/dossier- ... r-orgaandonatie~abbad3ac/
Dan moeten mensen dus beter voorgelicht worden.
Maar ik ben echt verbaasd (om niet te zeggen verbijsterd) dat dat blijkbaar bij zo veel mensen niet bekend is. Dan heb je wat mij betreft echt jaren onder een steen geleefd hoor, want orgaandonatie is heus wel vaker in de spotlights geweest, met voorlichting en al.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 23 september 2016 om 13:18
quote:Solomio schreef op 23 september 2016 @ 13:10:
[...]
Dan moeten mensen dus beter voorgelicht worden.
Maar ik ben echt verbaasd (om niet te zeggen verbijsterd) dat dat blijkbaar bij zo veel mensen niet bekend is. Dan heb je wat mij betreft echt jaren onder een steen geleefd hoor, want orgaandonatie is heus wel vaker in de spotlights geweest, met voorlichting en al.
Hebben zoveel mensen onder een steen geleeft of moet de voorlichting beter?
Om te beginnen wellicht de brief van minister schippers aanpassen, uitbreiden en van veel meer informatie voorzien?
https://www.rijksoverheid ... ippers-over-orgaandonatie
[...]
Dan moeten mensen dus beter voorgelicht worden.
Maar ik ben echt verbaasd (om niet te zeggen verbijsterd) dat dat blijkbaar bij zo veel mensen niet bekend is. Dan heb je wat mij betreft echt jaren onder een steen geleefd hoor, want orgaandonatie is heus wel vaker in de spotlights geweest, met voorlichting en al.
Hebben zoveel mensen onder een steen geleeft of moet de voorlichting beter?
Om te beginnen wellicht de brief van minister schippers aanpassen, uitbreiden en van veel meer informatie voorzien?
https://www.rijksoverheid ... ippers-over-orgaandonatie
vrijdag 23 september 2016 om 13:20
quote:droppyco schreef op 23 september 2016 @ 13:18:
[...]
Hebben zoveel mensen onder een steen geleeft of moet de voorlichting beter?
Om te beginnen wellicht de brief van minister schippers aanpassen, uitbreiden en van veel meer informatie voorzien?
https://www.rijksoverheid ... ippers-over-orgaandonatieAh, dan heb je ineens geen eigen verantwoordelijkheid?
[...]
Hebben zoveel mensen onder een steen geleeft of moet de voorlichting beter?
Om te beginnen wellicht de brief van minister schippers aanpassen, uitbreiden en van veel meer informatie voorzien?
https://www.rijksoverheid ... ippers-over-orgaandonatieAh, dan heb je ineens geen eigen verantwoordelijkheid?
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 23 september 2016 om 13:22
Oh jongens, wat een bangmakerij hier.
Als je hersendood bent, is je bewustzijn volledig weg. De organen doen het nog, omdat ze in leven worden gehouden door apparaten. Maar hoe weten ze dat je hersendood bent? Dat heet een EEG, een elektro-encefalogram.
Natuurlijk is er allang onderzoek gedaan naar of iemand pijn voelt als hij hersendood is. Artsen zijn geen beulen. Bij iemand die echt hersendood is, is dit een irreversibel en compleet verlies van de hersenfunctie. Waar vroeger alleen het cerebrum dood moest zijn voor de diagnose 'hersendood', moet tegenwoordig ook alle functie verloren zijn uit de hersenstam - het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de ademhaling, hartslag en de overlevingsreflexen van het lichaam. Een hersendood lichaam mag geen reactie vertonen op pijn, anders zou het niet hersendood zijn. Hersendood is overigens ook iets anders dan een permanente vegetatieve status ('kasplantje'). De diagnose hersendood moet door twee verschillende artsen gesteld worden, onafhankelijk van elkaar, en moet vergezeld worden door 2 nul-lijn EEGs binnen 24 uur na elkaar.
Too long, didn't read: Iemand die hersendood is voelt geen pijn en heeft geen reflexen meer. Anders is hij niet hersendood.
Overigens is het onzin dat je geen afscheid van die persoon kunt nemen. Ze maken alles netjes dicht, en je ziet er echt helemaal niets van. Het 'anders afscheid nemen' wat al eerder genoemd werd, klinkt mij als wat er gebeurt bij het doneren van een lichaam aan de wetenschap. Dat is iets heel anders dan orgaandonatie.
Als je hersendood bent, is je bewustzijn volledig weg. De organen doen het nog, omdat ze in leven worden gehouden door apparaten. Maar hoe weten ze dat je hersendood bent? Dat heet een EEG, een elektro-encefalogram.
Natuurlijk is er allang onderzoek gedaan naar of iemand pijn voelt als hij hersendood is. Artsen zijn geen beulen. Bij iemand die echt hersendood is, is dit een irreversibel en compleet verlies van de hersenfunctie. Waar vroeger alleen het cerebrum dood moest zijn voor de diagnose 'hersendood', moet tegenwoordig ook alle functie verloren zijn uit de hersenstam - het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de ademhaling, hartslag en de overlevingsreflexen van het lichaam. Een hersendood lichaam mag geen reactie vertonen op pijn, anders zou het niet hersendood zijn. Hersendood is overigens ook iets anders dan een permanente vegetatieve status ('kasplantje'). De diagnose hersendood moet door twee verschillende artsen gesteld worden, onafhankelijk van elkaar, en moet vergezeld worden door 2 nul-lijn EEGs binnen 24 uur na elkaar.
Too long, didn't read: Iemand die hersendood is voelt geen pijn en heeft geen reflexen meer. Anders is hij niet hersendood.
Overigens is het onzin dat je geen afscheid van die persoon kunt nemen. Ze maken alles netjes dicht, en je ziet er echt helemaal niets van. Het 'anders afscheid nemen' wat al eerder genoemd werd, klinkt mij als wat er gebeurt bij het doneren van een lichaam aan de wetenschap. Dat is iets heel anders dan orgaandonatie.
Ad astra per aspera
vrijdag 23 september 2016 om 13:28
quote:SusanneDG schreef op 23 september 2016 @ 13:22:
Overigens is het onzin dat je geen afscheid van die persoon kunt nemen. Ze maken alles netjes dicht, en je ziet er echt helemaal niets van. Het 'anders afscheid nemen' wat al eerder genoemd werd, klinkt mij als wat er gebeurt bij het doneren van een lichaam aan de wetenschap. Dat is iets heel anders dan orgaandonatie.
Volgens mij bedoelen mensen daarmee dat je afscheid neemt van je geliefde terwijl die nog ademt en een hartslag heeft (ook al is dat d.m.v. machines) en dat je je geliefde weer terugziet zonder ademhaling en hartslag.
Afscheid nemen gaat dan om dat je erbij bent op het moment dat het hart stopt, wanneer je volgens sommigen hier pas 'echt' dood bent.
Overigens is het onzin dat je geen afscheid van die persoon kunt nemen. Ze maken alles netjes dicht, en je ziet er echt helemaal niets van. Het 'anders afscheid nemen' wat al eerder genoemd werd, klinkt mij als wat er gebeurt bij het doneren van een lichaam aan de wetenschap. Dat is iets heel anders dan orgaandonatie.
Volgens mij bedoelen mensen daarmee dat je afscheid neemt van je geliefde terwijl die nog ademt en een hartslag heeft (ook al is dat d.m.v. machines) en dat je je geliefde weer terugziet zonder ademhaling en hartslag.
Afscheid nemen gaat dan om dat je erbij bent op het moment dat het hart stopt, wanneer je volgens sommigen hier pas 'echt' dood bent.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 23 september 2016 om 13:33
quote:Solomio schreef op 23 september 2016 @ 13:28:
[...]
Volgens mij bedoelen mensen daarmee dat je afscheid neemt van je geliefde terwijl die nog ademt en een hartslag heeft (ook al is dat d.m.v. machines) en dat je je geliefde weer terugziet zonder ademhaling en hartslag.
Afscheid nemen gaat dan om dat je erbij bent op het moment dat het hart stopt, wanneer je volgens sommigen hier pas 'echt' dood bent.Hmm, ja, oké, daar kan ik in komen. Ik zeg ook absoluut niet dat het makkelijk is - ik wens het echt niemand toe - maar ik denk dat heel Nederland veel baat zou kunnen hebben als men (misschien dan wat gedetailleerder) geïnformeerd zou worden over wat hersendood betekent. Bedankt voor je toevoeging overigens, daar had ik niet aan gedacht.
[...]
Volgens mij bedoelen mensen daarmee dat je afscheid neemt van je geliefde terwijl die nog ademt en een hartslag heeft (ook al is dat d.m.v. machines) en dat je je geliefde weer terugziet zonder ademhaling en hartslag.
Afscheid nemen gaat dan om dat je erbij bent op het moment dat het hart stopt, wanneer je volgens sommigen hier pas 'echt' dood bent.Hmm, ja, oké, daar kan ik in komen. Ik zeg ook absoluut niet dat het makkelijk is - ik wens het echt niemand toe - maar ik denk dat heel Nederland veel baat zou kunnen hebben als men (misschien dan wat gedetailleerder) geïnformeerd zou worden over wat hersendood betekent. Bedankt voor je toevoeging overigens, daar had ik niet aan gedacht.
Ad astra per aspera
vrijdag 23 september 2016 om 13:36
quote:Tobbert schreef op 23 september 2016 @ 11:30:
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.
Volgens mij gaat dat met die leeftijd van 12 erover dat kinderen onder de 12 (formeel) geen zeggenschap hebben over hun medische behandelingen etc. Tot je twaalfde zijn ouders daar verantwoordelijk voor, hoewel die natuurlijk wel met kind kunnen overleggen wat het zelf wil.
Maar goed, ik heb de afgelopen dagen veel gelezen over de nieuwe wet. Ik ben in principe voor donatie (wat ik van die nieuwe wet vind, is een ander verhaal), maar ik heb een vraag. Hersendood wordt geacht gelijk te staan met geen pijn meer kunnen ervaren. Wat bewustzijn precies is en hoe het werkt, is - volgens mij - echter nog steeds niet helemaal duidelijk. Als het klopt dat bewustzijn niet volledig begrepen is, kun je dus niet zeker weten dat er niet op enige wijze pijn ervaren wordt (lijkt mij). Is er dan een reden - anders dan de veronderstelling dat hersendood = bewustzijn meer = geen pijn meer - om geen pijnbestrijding te geven bij explanatie? Als je gewoon geopereerd wordt, is pijnbestrijding toch ook niet slecht voor je organen? Die doen het achteraf nog allemaal gewoon. En het lijkt me ook geen vreselijke ramp om een dosis van zo'n middel aan een hersendode te geven, qua verspilling. Als een argument van tegenstanders angst voor pijn bij zichzelf/hun geliefde is, is dat toch gemakkelijk te ondervangen door wél pijnbestrijding te geven. Ook als het volgens artsen misschien niet nodig is. Een soort placebo, maar dan misschien voor familieleden.
Overigens hoop ik niet dat de nieuwe wet (als 'ie door de Eerste Kamer komt) er niet toe leidt dat we denken dat we het probleem rond het orgaantekort opgelost hebben en er dus geen onderzoek naar andere behandelingen/manieren om organen te vervangen noodzakelijk is. Organen 'kweken' etc. lijken me - in de toekomst - betere manieren dan het huidige systeem.Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.
Ad astra per aspera
vrijdag 23 september 2016 om 13:55
quote:SusanneDG schreef op 23 september 2016 @ 13:36:
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.
En bij de spierverslappers geldt dat niet?
Als dit de reden is, snap ik niet dat notabene de stichting Transplantatie.nl het tot vorige week over narcose had en dat nu heeft weggehaald. Want ik denk dat die (ontbrekende) narcose voor heel veel mensen de reden is om geen donor te zijn. Daar zouden ze dan duidelijker over moeten zijn.
Echt, ik snap niet dat er zóveel aandacht is voor de ontvangers, en niet voor de donoren zelf.
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.
En bij de spierverslappers geldt dat niet?
Als dit de reden is, snap ik niet dat notabene de stichting Transplantatie.nl het tot vorige week over narcose had en dat nu heeft weggehaald. Want ik denk dat die (ontbrekende) narcose voor heel veel mensen de reden is om geen donor te zijn. Daar zouden ze dan duidelijker over moeten zijn.
Echt, ik snap niet dat er zóveel aandacht is voor de ontvangers, en niet voor de donoren zelf.
vrijdag 23 september 2016 om 14:21
quote:Fiorah schreef op 23 september 2016 @ 11:17:
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
Ik geloof helemaal niks. Ik heb al vaker in dit topic uitgelegd dat ik juist niet weet wat er precies na de dood gebeurt (net als ieder ander mens) en dat ik daarom niet met volle overtuiging ja kan zeggen tegen orgaandonatie.
En ja, ik begrijp dat die uitspraak arrogant overkomt, zo bedoelde ik 'm niet. Ik merk alleen aan de mensen met wie ik het er wel eens over heb gehad niet echt verder hebben gedacht, dan de nobele gedachte 'iemand willen helpen' en dat is natuurlijk hartstikke lief, maar als ik er dan verder over vraag, dan kennen ze alleen het propaganda verhaal vanuit de overheid en verder hebben ze er voor zichzelf niet echt bij stilgestaan wat het mogelijk kan betekenen. En nee, dit geldt uiteraard niet voor iedereen die een ja heeft geregistreerd. Er zal vast een groot deel zijn die er wel goed over heeft nagedacht.
Wat ik me afvraag: geloof jij dan dat er daarna (dus als je begraven/gecremeerd/koud/etc. bent) nog activiteit plaatsvindt? Of alleen tot einde hersenactiviteit?
Jouw laatste opmerking vind ik ontzettend arrogant trouwens. Dus mensen die nu ja zeggen, of het aan hun nabestaanden overlaten, hebben of überhaupt niet nagedacht of ze hebben niet zo goed nagedacht als jij? Dus als mensen er anders tegenaan kijken dan jij, dat is dan gewoon iets waar die mensen geen verstand van hebben en niet over hebben nagedacht?
Ik geloof helemaal niks. Ik heb al vaker in dit topic uitgelegd dat ik juist niet weet wat er precies na de dood gebeurt (net als ieder ander mens) en dat ik daarom niet met volle overtuiging ja kan zeggen tegen orgaandonatie.
En ja, ik begrijp dat die uitspraak arrogant overkomt, zo bedoelde ik 'm niet. Ik merk alleen aan de mensen met wie ik het er wel eens over heb gehad niet echt verder hebben gedacht, dan de nobele gedachte 'iemand willen helpen' en dat is natuurlijk hartstikke lief, maar als ik er dan verder over vraag, dan kennen ze alleen het propaganda verhaal vanuit de overheid en verder hebben ze er voor zichzelf niet echt bij stilgestaan wat het mogelijk kan betekenen. En nee, dit geldt uiteraard niet voor iedereen die een ja heeft geregistreerd. Er zal vast een groot deel zijn die er wel goed over heeft nagedacht.
vrijdag 23 september 2016 om 18:09
quote:SusanneDG schreef op 23 september 2016 @ 13:36:
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Bedankt voor je antwoord; aan die mogelijkheid had ik nog niet gedacht.
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Bedankt voor je antwoord; aan die mogelijkheid had ik nog niet gedacht.
vrijdag 23 september 2016 om 18:19
quote:SusanneDG schreef op 23 september 2016 @ 13:36:
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Lijkt mij niet echt logisch. Narcose medicatie lijkt me niet echt iets dat 'in' de organen gaan zitten, en daar bij ontvangt een patiënt ook niet zonder narcose een nieuw orgaan.
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Lijkt mij niet echt logisch. Narcose medicatie lijkt me niet echt iets dat 'in' de organen gaan zitten, en daar bij ontvangt een patiënt ook niet zonder narcose een nieuw orgaan.
vrijdag 23 september 2016 om 18:30
quote:SusanneDG schreef op 23 september 2016 @ 13:36:
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Onzin, aan alle kanten
[...]
Het probleem met medicatie geven aan een hersendode, is vaak overigens niet dat de organen het niet aan kunnen, maar dat het degene die het orgaan ontvangt kan vermoorden. Het immuunsysteem van degene die het orgaan ontvangt, wordt volledig onderdrukt. Daarnaast zijn deze mensen natuurlijk al verzwakt - anders heb je geen donororgaan nodig. Er moet zo min mogelijk 'zooi' in het donororgaan zitten.Onzin, aan alle kanten
Je bent zelf een theepot
vrijdag 23 september 2016 om 18:36
quote:strikjemetstippels schreef op 23 september 2016 @ 18:19:
[...]
Lijkt mij niet echt logisch. Narcose medicatie lijkt me niet echt iets dat 'in' de organen gaan zitten, en daar bij ontvangt een patiënt ook niet zonder narcose een nieuw orgaan.
Dit hoopte ik (na mijn eerdere reactie) ook al.
Mocht je zonder narcose een orgaan moeten ontvangen, ga ik geloof ik liever dood. Met pijnbestrijding, dat (dan) wel.
[...]
Lijkt mij niet echt logisch. Narcose medicatie lijkt me niet echt iets dat 'in' de organen gaan zitten, en daar bij ontvangt een patiënt ook niet zonder narcose een nieuw orgaan.
Dit hoopte ik (na mijn eerdere reactie) ook al.
Mocht je zonder narcose een orgaan moeten ontvangen, ga ik geloof ik liever dood. Met pijnbestrijding, dat (dan) wel.
