Actueel
alle pijlers
weg met aanrechtsubsidie: flexibele werktijden
dinsdag 30 maart 2010 om 15:10
Bron: nu.nl
Taskforce wil recht op flexibele werktijden
Uitgegeven: 30 maart 2010 13:41
Laatst gewijzigd: 30 maart 2010 14:21
DEN HAAG - Geef werknemers een wettelijk recht op flexibele werktijden en schaf de 'aanrechtsubsidie' versneld af. Verruim de winkeltijden, de openingstijden van overheidsloketten en medische voorzieningen en voeg scholen en kinderopvang samen.
Dat zijn enkele van de aanbevelingen die de Taskforce Deeltijdplus doet in het eindrapport dat zij dinsdag heeft gepresenteerd.
Twee jaar lang heeft de werkgroep onder leiding van Pia Dijkstra zich gebogen over de vraag hoe vrouwen kunnen worden gestimuleerd meer te gaan werken.
Zij komt tot de conclusie dat om dat te bereiken alle beslissingen van overheid, sociale partners, bedrijven en gezinnen daarop gericht moeten zijn.
Thuiswerken
Flexibele arbeidstijden en mogelijkheden om thuis te werken maken de combinatie van arbeid en zorg mogelijk.
''De hele maatschappij moet flexibeler. We hebben een diensteneconomie nodig waarin niet alleen de winkels buiten kantoortijden open zijn, maar mensen ook 's avonds een paspoort kunnen afhalen of naar de tandarts kunnen'', aldus het eindrapport.
Maatregelen
Ook is het essentieel dat fiscale en andere maatregelen voldoen aan de norm dat werken loont. De zogenoemde aanrechtsubsidie, de heffingskorting die niet-werkende vrouwen (en mannen) fiscale voordelen biedt, past daar niet in.
De overheid wil die pas over vijftien jaar helemaal afschaffen, maar de taskforce raadt aan dat binnen vijf jaar te doen.
Vrouwen
Volgens de taskforce is de tijd van praten nu voorbij en zijn daden nodig. Ook is het niet meer de vraag of vrouwen meer willen werken, maar noodzaak dat vrouwen met kleine deeltijdbanen meer gaan werken.
Door de vergrijzing is het hard nodig de arbeidsdeelname te vergroten. Als Nederland zijn welvaart wil bestendigen, dan zullen meer mensen moeten gaan werken.
Aangezien de meeste vrouwen in kleine deeltijdbanen werken, zijn vrouwen daarbij een belangrijke groep.
Taskforce wil recht op flexibele werktijden
Uitgegeven: 30 maart 2010 13:41
Laatst gewijzigd: 30 maart 2010 14:21
DEN HAAG - Geef werknemers een wettelijk recht op flexibele werktijden en schaf de 'aanrechtsubsidie' versneld af. Verruim de winkeltijden, de openingstijden van overheidsloketten en medische voorzieningen en voeg scholen en kinderopvang samen.
Dat zijn enkele van de aanbevelingen die de Taskforce Deeltijdplus doet in het eindrapport dat zij dinsdag heeft gepresenteerd.
Twee jaar lang heeft de werkgroep onder leiding van Pia Dijkstra zich gebogen over de vraag hoe vrouwen kunnen worden gestimuleerd meer te gaan werken.
Zij komt tot de conclusie dat om dat te bereiken alle beslissingen van overheid, sociale partners, bedrijven en gezinnen daarop gericht moeten zijn.
Thuiswerken
Flexibele arbeidstijden en mogelijkheden om thuis te werken maken de combinatie van arbeid en zorg mogelijk.
''De hele maatschappij moet flexibeler. We hebben een diensteneconomie nodig waarin niet alleen de winkels buiten kantoortijden open zijn, maar mensen ook 's avonds een paspoort kunnen afhalen of naar de tandarts kunnen'', aldus het eindrapport.
Maatregelen
Ook is het essentieel dat fiscale en andere maatregelen voldoen aan de norm dat werken loont. De zogenoemde aanrechtsubsidie, de heffingskorting die niet-werkende vrouwen (en mannen) fiscale voordelen biedt, past daar niet in.
De overheid wil die pas over vijftien jaar helemaal afschaffen, maar de taskforce raadt aan dat binnen vijf jaar te doen.
Vrouwen
Volgens de taskforce is de tijd van praten nu voorbij en zijn daden nodig. Ook is het niet meer de vraag of vrouwen meer willen werken, maar noodzaak dat vrouwen met kleine deeltijdbanen meer gaan werken.
Door de vergrijzing is het hard nodig de arbeidsdeelname te vergroten. Als Nederland zijn welvaart wil bestendigen, dan zullen meer mensen moeten gaan werken.
Aangezien de meeste vrouwen in kleine deeltijdbanen werken, zijn vrouwen daarbij een belangrijke groep.
vrijdag 9 april 2010 om 12:13
Tja, Margaretha, en tóch is het niet altijd zo makkelijk als jij schetst. Mijn vriend bijv. gaat even voor 7 uur de deur uit en is pas om een uur of 6 weer thuis. Hij werkt gewoon 40 uur hoor. Dus dat half 4 thuis is al niet mogelijk. Misschien kan het bij anderen wel, maar hier dus niet.
Buiten dat: dit (die urenindeling) kan dus gewoon niet in ieder beroep (zeker niet in het mijne en dat van mijn vriend).
En ik weet zeker dat ik lang niet de enige ben.
Maar goed, ik was toch al niet van plan om fulltime te gaan werken. Waarom, dat heb ik al verteld.
Buiten dat: dit (die urenindeling) kan dus gewoon niet in ieder beroep (zeker niet in het mijne en dat van mijn vriend).
En ik weet zeker dat ik lang niet de enige ben.
Maar goed, ik was toch al niet van plan om fulltime te gaan werken. Waarom, dat heb ik al verteld.
vrijdag 9 april 2010 om 12:22
ik denk dat de bottleneck ook zit bij het 'moeten'. Wanneer iemand kiest voor een FT werkweek is deze, om te beginnen al vanuit zichzelf, flexibeler dan wanneer het opgelegd wordt.
Daarnaast: leuk zo'n schets van een flexibele FT werkweek, maar als 's avonds na het eten ook nog moet gaan werken, wanneer heb ik dan vrije tijd? En ja, dan is de tijd met de kinderen vrije tijd, maar ik ben bang dat je op deze manier over een aantal jaren veel meer mensen in de ziektewet krijgt met burn-out/overspannen.
En ja, ik ken mensen (hier van 't forum) die het kunnen: meerdere kinderen, meerdere banen en een uitgebreid sociaal leven, maar ik ben toch bang dat deze niet als leidraad genomen mogen worden. Ik heb bijvoorbeeld behoefte aan meer dan 6 uur slaap per nacht. En ik móet ook echt een aantal uren per week tijd voor/met MIJ hebben. Een eerdere keer bijna overspannen heeft dat al aangegeven. Zo kan ik ook niet doorstomen van 's morgens vroeg 6 uur tot en met 's avonds 10 uur, ik heb daar rust tussendoor nodig. En uit het werk komen, eten klaarmaken, eten, opruimen, met kind naar sport, daar even zitten/staan, weer naar huis, kind naar bed en dan nog werken.. daar zie ik zo geen half uurtje rust tussen.
Daarnaast: leuk zo'n schets van een flexibele FT werkweek, maar als 's avonds na het eten ook nog moet gaan werken, wanneer heb ik dan vrije tijd? En ja, dan is de tijd met de kinderen vrije tijd, maar ik ben bang dat je op deze manier over een aantal jaren veel meer mensen in de ziektewet krijgt met burn-out/overspannen.
En ja, ik ken mensen (hier van 't forum) die het kunnen: meerdere kinderen, meerdere banen en een uitgebreid sociaal leven, maar ik ben toch bang dat deze niet als leidraad genomen mogen worden. Ik heb bijvoorbeeld behoefte aan meer dan 6 uur slaap per nacht. En ik móet ook echt een aantal uren per week tijd voor/met MIJ hebben. Een eerdere keer bijna overspannen heeft dat al aangegeven. Zo kan ik ook niet doorstomen van 's morgens vroeg 6 uur tot en met 's avonds 10 uur, ik heb daar rust tussendoor nodig. En uit het werk komen, eten klaarmaken, eten, opruimen, met kind naar sport, daar even zitten/staan, weer naar huis, kind naar bed en dan nog werken.. daar zie ik zo geen half uurtje rust tussen.
Later is nu
vrijdag 9 april 2010 om 12:41
quote:Liv schreef op 09 april 2010 @ 11:58:
Ja, die had het, net als jij, ook al over verschuilen. Nogmaals, wie verschuilt zich precies dan?
Lees Lindy's post maar even na Liv. Die verwoordde het prima.
Ik snap heel goed wat je bedoelt, soms is het gewoon niet altijd makkelijk maar dat hoef je hier niet uit te gaan leggen.
Ja, die had het, net als jij, ook al over verschuilen. Nogmaals, wie verschuilt zich precies dan?
Lees Lindy's post maar even na Liv. Die verwoordde het prima.
Ik snap heel goed wat je bedoelt, soms is het gewoon niet altijd makkelijk maar dat hoef je hier niet uit te gaan leggen.
vrijdag 9 april 2010 om 12:52
Nee, inderdaad. Ik heb tóch een vermoeden dat mensen zonder kinderen hier wat makkelijk over denken.
En tuurlijk zijn er ook ouders die beide fulltime werken, maar die hebben dan vaak één kind, en dat zijn dan meestal kinderen zónder extra zorg. Of een erg flexibele werkgever, das ook altijd handig.
Tja, makkelijk lullen denk ik dan.
En tuurlijk zijn er ook ouders die beide fulltime werken, maar die hebben dan vaak één kind, en dat zijn dan meestal kinderen zónder extra zorg. Of een erg flexibele werkgever, das ook altijd handig.
Tja, makkelijk lullen denk ik dan.
vrijdag 9 april 2010 om 13:05
Heb toevallig gesolliciteerd naar een baan voor 30 uur per week. Het lijkt mij ontzettend leuk werk en past ook bij hetgeen waar ik me momenteel mee bezighoud, dus ik heb het toch maar gedaan. Geen idee hoe ik het allemaal met zoon moet gaan doen qua trainingen, consulten en weet-ik-veel-wat-nog-meer, maar dat zien we dan wel. Wie dan leeft die dan zorgt. Ohja, en dochter moet soms ook nog wat aandacht.
vrijdag 9 april 2010 om 13:12
Wat dan wel weer zo is; zie ik in mijn omgeving en in mijn relatie: mannen staat daar weer anders in.
Als ik een baan zie, die me leuk lijkt, vraag ik me gelijk af of en hoe ik dat ga combineren met thuis, zoals ik dat nu doe. Mannen solliciteren eerst, ervanuitgaande dat het thuis wel gaat lukken. Ja, lekker makkelijk natuurlijk, als daar al iemand opvangt.
"Niet denken in problemen, maar in oplossingen", zegt mijn man dan, en hij zal wel gelijk hebben, maar als ik nu al zie wat een geschuif en geregel het is, wanneer ik een paar keer langer door moet werken.... hoe doe je dat dan structureel, vraag ik me dan af?
Afijn, dat is dus een verschil tussen mijn man en mij, waarvan ik zo neit weet of dat het verschil man/vrouw verwoord of alleen het verschil tussen mijn man en mij, waarbij ik voornamelijk naar mijn grenzen kijk en niet naar mijn mogelijkheden (eerlijk toegegeven, maar ik ga nu ook over grenzen en ben heel bang hier in een nieuwe baan tegenaan te lopen..ook ikzelf zit dus met gezondheidsprobleem)
Als ik een baan zie, die me leuk lijkt, vraag ik me gelijk af of en hoe ik dat ga combineren met thuis, zoals ik dat nu doe. Mannen solliciteren eerst, ervanuitgaande dat het thuis wel gaat lukken. Ja, lekker makkelijk natuurlijk, als daar al iemand opvangt.
"Niet denken in problemen, maar in oplossingen", zegt mijn man dan, en hij zal wel gelijk hebben, maar als ik nu al zie wat een geschuif en geregel het is, wanneer ik een paar keer langer door moet werken.... hoe doe je dat dan structureel, vraag ik me dan af?
Afijn, dat is dus een verschil tussen mijn man en mij, waarvan ik zo neit weet of dat het verschil man/vrouw verwoord of alleen het verschil tussen mijn man en mij, waarbij ik voornamelijk naar mijn grenzen kijk en niet naar mijn mogelijkheden (eerlijk toegegeven, maar ik ga nu ook over grenzen en ben heel bang hier in een nieuwe baan tegenaan te lopen..ook ikzelf zit dus met gezondheidsprobleem)
Later is nu
vrijdag 9 april 2010 om 13:16
Mips, even weer laten reaktie... Natuurlijk zou ik meer uren gaan werken als ik werk had waar dat kon. Het heeft voor mij geen zin om in huidige werk contract voor meer uren te nemen en dan vervolgens vaak de ziektewet in moeten omdat het niet meer gaat, daarom heb ik een paar jaar geleden zelf mijn uren verminderd.
Wat ik graag zou willen is werken in een ziekenhuis achter de balie of als doktersassistente. Probleem is dat je dan een groot aantal uren stage moet lopen en dat red ik niet naast huidige werk. Ik wil de opleiding best zelf betalen maar de stage moet betaald werk zijn. Tot nu toe nog geen ziekenhuis gevonden waar dat kon helaas.
En als ik de post van margaretha lees hoef ik me niet te schamen met mijn trutbaantje. Met die 25 uur verdien ik dus nog boven het minimum. Om precies te zijn zit ik daar 450 euro boven. En dat voor maar 25 uur werken.
Wat ik graag zou willen is werken in een ziekenhuis achter de balie of als doktersassistente. Probleem is dat je dan een groot aantal uren stage moet lopen en dat red ik niet naast huidige werk. Ik wil de opleiding best zelf betalen maar de stage moet betaald werk zijn. Tot nu toe nog geen ziekenhuis gevonden waar dat kon helaas.
En als ik de post van margaretha lees hoef ik me niet te schamen met mijn trutbaantje. Met die 25 uur verdien ik dus nog boven het minimum. Om precies te zijn zit ik daar 450 euro boven. En dat voor maar 25 uur werken.
vrijdag 9 april 2010 om 13:17
quote:traincha2 schreef op 09 april 2010 @ 13:05:
Heb toevallig gesolliciteerd naar een baan voor 30 uur per week. Het lijkt mij ontzettend leuk werk en past ook bij hetgeen waar ik me momenteel mee bezighoud, dus ik heb het toch maar gedaan. Geen idee hoe ik het allemaal met zoon moet gaan doen qua trainingen, consulten en weet-ik-veel-wat-nog-meer, maar dat zien we dan wel. Wie dan leeft die dan zorgt. Ohja, en dochter moet soms ook nog wat aandacht.Oh, spannend! Ik ga voor je duimen! En 30 uur is nog wel te overzien toch?
Heb toevallig gesolliciteerd naar een baan voor 30 uur per week. Het lijkt mij ontzettend leuk werk en past ook bij hetgeen waar ik me momenteel mee bezighoud, dus ik heb het toch maar gedaan. Geen idee hoe ik het allemaal met zoon moet gaan doen qua trainingen, consulten en weet-ik-veel-wat-nog-meer, maar dat zien we dan wel. Wie dan leeft die dan zorgt. Ohja, en dochter moet soms ook nog wat aandacht.Oh, spannend! Ik ga voor je duimen! En 30 uur is nog wel te overzien toch?
vrijdag 9 april 2010 om 13:40
quote:dreamer schreef op 09 april 2010 @ 13:12:
Wat dan wel weer zo is; zie ik in mijn omgeving en in mijn relatie: mannen staat daar weer anders in.
Als ik een baan zie, die me leuk lijkt, vraag ik me gelijk af of en hoe ik dat ga combineren met thuis, zoals ik dat nu doe. Mannen solliciteren eerst, ervanuitgaande dat het thuis wel gaat lukken. Ja, lekker makkelijk natuurlijk, als daar al iemand opvangt.
"Niet denken in problemen, maar in oplossingen", zegt mijn man dan, en hij zal wel gelijk hebben, maar als ik nu al zie wat een geschuif en geregel het is, wanneer ik een paar keer langer door moet werken.... hoe doe je dat dan structureel, vraag ik me dan af?
Afijn, dat is dus een verschil tussen mijn man en mij, waarvan ik zo neit weet of dat het verschil man/vrouw verwoord of alleen het verschil tussen mijn man en mij, waarbij ik voornamelijk naar mijn grenzen kijk en niet naar mijn mogelijkheden (eerlijk toegegeven, maar ik ga nu ook over grenzen en ben heel bang hier in een nieuwe baan tegenaan te lopen..ook ikzelf zit dus met gezondheidsprobleem)Nou, ik heb hetzelfde hoor. Ik heb weliswaar geen gezondheidsprobleem maar wel een kind wat extra aandacht nodig heeft. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het bij die baan van 30 uur nu omgekeerd heb gedaan Eerst solliciteren en dan kijken hoe het komt qua opvang enz. En ik geloof inderdaad dat mannen daar anders in staan dan vrouwen. Is hier in ieder geval ook zo.
Wat dan wel weer zo is; zie ik in mijn omgeving en in mijn relatie: mannen staat daar weer anders in.
Als ik een baan zie, die me leuk lijkt, vraag ik me gelijk af of en hoe ik dat ga combineren met thuis, zoals ik dat nu doe. Mannen solliciteren eerst, ervanuitgaande dat het thuis wel gaat lukken. Ja, lekker makkelijk natuurlijk, als daar al iemand opvangt.
"Niet denken in problemen, maar in oplossingen", zegt mijn man dan, en hij zal wel gelijk hebben, maar als ik nu al zie wat een geschuif en geregel het is, wanneer ik een paar keer langer door moet werken.... hoe doe je dat dan structureel, vraag ik me dan af?
Afijn, dat is dus een verschil tussen mijn man en mij, waarvan ik zo neit weet of dat het verschil man/vrouw verwoord of alleen het verschil tussen mijn man en mij, waarbij ik voornamelijk naar mijn grenzen kijk en niet naar mijn mogelijkheden (eerlijk toegegeven, maar ik ga nu ook over grenzen en ben heel bang hier in een nieuwe baan tegenaan te lopen..ook ikzelf zit dus met gezondheidsprobleem)Nou, ik heb hetzelfde hoor. Ik heb weliswaar geen gezondheidsprobleem maar wel een kind wat extra aandacht nodig heeft. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het bij die baan van 30 uur nu omgekeerd heb gedaan Eerst solliciteren en dan kijken hoe het komt qua opvang enz. En ik geloof inderdaad dat mannen daar anders in staan dan vrouwen. Is hier in ieder geval ook zo.
vrijdag 9 april 2010 om 14:47
quote:dreamer schreef op 09 april 2010 @ 12:22:
Daarnaast: leuk zo'n schets van een flexibele FT werkweek, maar als 's avonds na het eten ook nog moet gaan werken, wanneer heb ik dan vrije tijd? En ja, dan is de tijd met de kinderen vrije tijd, maar ik ben bang dat je op deze manier over een aantal jaren veel meer mensen in de ziektewet krijgt met burn-out/overspannen.
Als je dat één of twee avonden per week (zoals ik schetste) doet raak je toch niet overspannen? Er zijn immers ook genoeg vrouwen die één of twee keer per week (of vaker) bijbeunen als kapster, nagelstyliste, enzovoort. Ikzelf woon in Spanje en hier is het ook heel normaal en het is echt niet zo dat je dan kapot bent, en zeker niet als je het maar weinig dagen per week doet. Je moet wel even de knop omzetten, natuurlijk. Je werkt uiteindelijk net zo veel, als je nu te moe wordt van 40 uur zul je dat met flexibele werktijden ook wel worden.
In plaats van 'na je werk' nog alles in het huishouden te doen kan je dat doen in die pauze die je 's middags hebt en dan ben je 's avonds na het werken écht vrij, kan je zo op de bank ploffen.
Iemand die carriere wil maken doet het uiteraard sowieso al, regelmatig 's avonds wat voor zijn werk doen.
Daarbij, zo'n flexibele werkweek hoeft toch geen verplichting te zijn, maar als je graag fulltime wilt werken kan het zo wel makkelijker ingericht worden, vooral als je je kinderen niet (te vaak) naar de opvang wilt brengen. Daarom zou het m.i. heel goed zijn als het tenminste mogelijk zou zijn. Dan hoef je ook niet bang te zijn van mensen die burned out raken, want die zullen hier sowieso al niet voor kiezen.
Daarnaast: leuk zo'n schets van een flexibele FT werkweek, maar als 's avonds na het eten ook nog moet gaan werken, wanneer heb ik dan vrije tijd? En ja, dan is de tijd met de kinderen vrije tijd, maar ik ben bang dat je op deze manier over een aantal jaren veel meer mensen in de ziektewet krijgt met burn-out/overspannen.
Als je dat één of twee avonden per week (zoals ik schetste) doet raak je toch niet overspannen? Er zijn immers ook genoeg vrouwen die één of twee keer per week (of vaker) bijbeunen als kapster, nagelstyliste, enzovoort. Ikzelf woon in Spanje en hier is het ook heel normaal en het is echt niet zo dat je dan kapot bent, en zeker niet als je het maar weinig dagen per week doet. Je moet wel even de knop omzetten, natuurlijk. Je werkt uiteindelijk net zo veel, als je nu te moe wordt van 40 uur zul je dat met flexibele werktijden ook wel worden.
In plaats van 'na je werk' nog alles in het huishouden te doen kan je dat doen in die pauze die je 's middags hebt en dan ben je 's avonds na het werken écht vrij, kan je zo op de bank ploffen.
Iemand die carriere wil maken doet het uiteraard sowieso al, regelmatig 's avonds wat voor zijn werk doen.
Daarbij, zo'n flexibele werkweek hoeft toch geen verplichting te zijn, maar als je graag fulltime wilt werken kan het zo wel makkelijker ingericht worden, vooral als je je kinderen niet (te vaak) naar de opvang wilt brengen. Daarom zou het m.i. heel goed zijn als het tenminste mogelijk zou zijn. Dan hoef je ook niet bang te zijn van mensen die burned out raken, want die zullen hier sowieso al niet voor kiezen.
vrijdag 9 april 2010 om 14:48
quote:Liv schreef op 09 april 2010 @ 12:52:
Nee, inderdaad. Ik heb tóch een vermoeden dat mensen zonder kinderen hier wat makkelijk over denken.
En tuurlijk zijn er ook ouders die beide fulltime werken, maar die hebben dan vaak één kind, en dat zijn dan meestal kinderen zónder extra zorg. Of een erg flexibele werkgever, das ook altijd handig.
Tja, makkelijk lullen denk ik dan.Waarom zou dan het idee van flexibele werkweken, zoals voorgesteld wordt in de openingspost, niet goed zijn. Dan wordt het immers voor iedereen 'makkelijk lullen'. Ideaal!
Nee, inderdaad. Ik heb tóch een vermoeden dat mensen zonder kinderen hier wat makkelijk over denken.
En tuurlijk zijn er ook ouders die beide fulltime werken, maar die hebben dan vaak één kind, en dat zijn dan meestal kinderen zónder extra zorg. Of een erg flexibele werkgever, das ook altijd handig.
Tja, makkelijk lullen denk ik dan.Waarom zou dan het idee van flexibele werkweken, zoals voorgesteld wordt in de openingspost, niet goed zijn. Dan wordt het immers voor iedereen 'makkelijk lullen'. Ideaal!
vrijdag 9 april 2010 om 15:03
quote:Margaretha2 schreef op 09 april 2010 @ 14:48:
[...]
Waarom zou dan het idee van flexibele werkweken, zoals voorgesteld wordt in de openingspost, niet goed zijn. Dan wordt het immers voor iedereen 'makkelijk lullen'. Ideaal! Dat zóu in sommige gevallen goed kunnen zijn ja. Maar daar zitten toch behoorlijk wat haken en ogen aan. Het kán gewoon echt niet altijd. En of het ideaal is, dat is dan een tweede, daar kun je ook nog over discussieren.
[...]
Waarom zou dan het idee van flexibele werkweken, zoals voorgesteld wordt in de openingspost, niet goed zijn. Dan wordt het immers voor iedereen 'makkelijk lullen'. Ideaal! Dat zóu in sommige gevallen goed kunnen zijn ja. Maar daar zitten toch behoorlijk wat haken en ogen aan. Het kán gewoon echt niet altijd. En of het ideaal is, dat is dan een tweede, daar kun je ook nog over discussieren.
vrijdag 9 april 2010 om 15:08
Ik zeg in elk geval niet dat het 'altijd' kan (ik snap heus ook wel dat een brandweerman gewoon weg moet als hij opgeroepen wordt bv.) en ook niet dat er geen haken of ogen aan zouden zitten. Die zitten er ongetwijfeld aan, net zoals aan elk plan. Dat neemt niet weg dat ik het plan (stimuleren van arbeid / zelfredzaamheid economische maatregelen én met positieve maatregelen zoals het gemakkelijker maken te werken en kinderen op te voeden) in beginsel gewoon supergoed vind.
vrijdag 9 april 2010 om 19:41
boeiende discussie.
heb me zelf enorm geërgerd aan de conclsuie van het task force:
"vrouwen moeten meer werken en het is niet onze bedoeling dat mannen dan minder gaan werken".
jahaaa!!
los van alle andere dingen die ik hierover te zeggen heb: ik wil al helemaal niet wat een ander wil dat ik moet willen!
ik ben financieel zelfstandig met mijn parttime werk en deel de mening dat er door juist de mensen die niet FT werken veel zorg voor de hele maatschappij ( van mantelzorg tot helpen op school en het opvangen van andermans kinderen etc etc)
MAAR ik denk ook niet dat we elkaar hoeven te overtuigen wat is beter: Fulltime of Part time werken
we moeten doen wat bij ons past en waar je je zelf goed bij voelt.
Zolang mannen nog steeds niet durven vragen om parttime werk en 50+-ers nog steeds heel moeilijk aan het werk komen is naar mijn idee de conclusie van task force helemaal niet correct.
heb me zelf enorm geërgerd aan de conclsuie van het task force:
"vrouwen moeten meer werken en het is niet onze bedoeling dat mannen dan minder gaan werken".
jahaaa!!
los van alle andere dingen die ik hierover te zeggen heb: ik wil al helemaal niet wat een ander wil dat ik moet willen!
ik ben financieel zelfstandig met mijn parttime werk en deel de mening dat er door juist de mensen die niet FT werken veel zorg voor de hele maatschappij ( van mantelzorg tot helpen op school en het opvangen van andermans kinderen etc etc)
MAAR ik denk ook niet dat we elkaar hoeven te overtuigen wat is beter: Fulltime of Part time werken
we moeten doen wat bij ons past en waar je je zelf goed bij voelt.
Zolang mannen nog steeds niet durven vragen om parttime werk en 50+-ers nog steeds heel moeilijk aan het werk komen is naar mijn idee de conclusie van task force helemaal niet correct.
vrijdag 9 april 2010 om 20:35
Ik wil in elk geval niemand overtuigen wat beter is, FT of PT. Ik heb grote bewondering voor iedereen die FT werkt, met en zonder kinderen. IK kan en wil het niet. En ik heb het wel gedaan, dat dan weer wel.
Margaretha, het kan goed zijn dat er veel mensen zijn, die jouw geschetste schema prima aankunnen, maar IK kan het niet. En als ik het wel kon, wilde ik het niet. Ik krijg bovendien de kriebels van het feit dat IEDEREEN maar FT moet gaan werken. Dat moet mijns inziens toch eigen keuze zijn.
En ik kan toch ook goed de motivatie volgen dat je meer van je kind wil zien. Als iemand FT wil werken met kinderen, best, maar als iemand meer van zijn of haar kinderen wil zien, moet dat ook best zijn.
Margaretha, het kan goed zijn dat er veel mensen zijn, die jouw geschetste schema prima aankunnen, maar IK kan het niet. En als ik het wel kon, wilde ik het niet. Ik krijg bovendien de kriebels van het feit dat IEDEREEN maar FT moet gaan werken. Dat moet mijns inziens toch eigen keuze zijn.
En ik kan toch ook goed de motivatie volgen dat je meer van je kind wil zien. Als iemand FT wil werken met kinderen, best, maar als iemand meer van zijn of haar kinderen wil zien, moet dat ook best zijn.
Later is nu
maandag 12 april 2010 om 11:49
quote:dreamer schreef op 09 april 2010 @ 20:35:
Ik wil in elk geval niemand overtuigen wat beter is, FT of PT. Ik heb grote bewondering voor iedereen die FT werkt, met en zonder kinderen. IK kan en wil het niet. En ik heb het wel gedaan, dat dan weer wel.
Margaretha, het kan goed zijn dat er veel mensen zijn, die jouw geschetste schema prima aankunnen, maar IK kan het niet. En als ik het wel kon, wilde ik het niet. Ik krijg bovendien de kriebels van het feit dat IEDEREEN maar FT moet gaan werken. Dat moet mijns inziens toch eigen keuze zijn.
En ik kan toch ook goed de motivatie volgen dat je meer van je kind wil zien. Als iemand FT wil werken met kinderen, best, maar als iemand meer van zijn of haar kinderen wil zien, moet dat ook best zijn.
Dat snap ik. Toch zou ik zelf liever zien dat 'fulltime werken' (of: zoveel werken dat je je eigen broek op kan houden en samen met je partner die van je kinderen) de standaard zou zijn waarvan je, als je dat wilt, af kan wijken.
Niet dat parttime werken, een klein baantje, géén carriere maken, enzovoort de standaard is en dat als je meer wilt dat afwijkend is.
Ik wil in elk geval niemand overtuigen wat beter is, FT of PT. Ik heb grote bewondering voor iedereen die FT werkt, met en zonder kinderen. IK kan en wil het niet. En ik heb het wel gedaan, dat dan weer wel.
Margaretha, het kan goed zijn dat er veel mensen zijn, die jouw geschetste schema prima aankunnen, maar IK kan het niet. En als ik het wel kon, wilde ik het niet. Ik krijg bovendien de kriebels van het feit dat IEDEREEN maar FT moet gaan werken. Dat moet mijns inziens toch eigen keuze zijn.
En ik kan toch ook goed de motivatie volgen dat je meer van je kind wil zien. Als iemand FT wil werken met kinderen, best, maar als iemand meer van zijn of haar kinderen wil zien, moet dat ook best zijn.
Dat snap ik. Toch zou ik zelf liever zien dat 'fulltime werken' (of: zoveel werken dat je je eigen broek op kan houden en samen met je partner die van je kinderen) de standaard zou zijn waarvan je, als je dat wilt, af kan wijken.
Niet dat parttime werken, een klein baantje, géén carriere maken, enzovoort de standaard is en dat als je meer wilt dat afwijkend is.
maandag 12 april 2010 om 11:53
Wat maakt het nou uit wat de standaard is? Zolang mensen, net wat je zegt, zélf hun broek op kunnen houden, wat boeit het dan of dat in fulltime of parttime werk gebeurt? Ik zou het wel prettig vinden dat mensen elkaar in hun waarde laten eigenlijk, en dat je niet het idee krijgt dat je heel raar bezig bent als je al dan niet een carriere wil. Dus dat "standaard" mag van mij wel helemaal weg eigenlijk.
