Actueel
alle pijlers
weg met aanrechtsubsidie: flexibele werktijden
dinsdag 30 maart 2010 om 15:10
Bron: nu.nl
Taskforce wil recht op flexibele werktijden
Uitgegeven: 30 maart 2010 13:41
Laatst gewijzigd: 30 maart 2010 14:21
DEN HAAG - Geef werknemers een wettelijk recht op flexibele werktijden en schaf de 'aanrechtsubsidie' versneld af. Verruim de winkeltijden, de openingstijden van overheidsloketten en medische voorzieningen en voeg scholen en kinderopvang samen.
Dat zijn enkele van de aanbevelingen die de Taskforce Deeltijdplus doet in het eindrapport dat zij dinsdag heeft gepresenteerd.
Twee jaar lang heeft de werkgroep onder leiding van Pia Dijkstra zich gebogen over de vraag hoe vrouwen kunnen worden gestimuleerd meer te gaan werken.
Zij komt tot de conclusie dat om dat te bereiken alle beslissingen van overheid, sociale partners, bedrijven en gezinnen daarop gericht moeten zijn.
Thuiswerken
Flexibele arbeidstijden en mogelijkheden om thuis te werken maken de combinatie van arbeid en zorg mogelijk.
''De hele maatschappij moet flexibeler. We hebben een diensteneconomie nodig waarin niet alleen de winkels buiten kantoortijden open zijn, maar mensen ook 's avonds een paspoort kunnen afhalen of naar de tandarts kunnen'', aldus het eindrapport.
Maatregelen
Ook is het essentieel dat fiscale en andere maatregelen voldoen aan de norm dat werken loont. De zogenoemde aanrechtsubsidie, de heffingskorting die niet-werkende vrouwen (en mannen) fiscale voordelen biedt, past daar niet in.
De overheid wil die pas over vijftien jaar helemaal afschaffen, maar de taskforce raadt aan dat binnen vijf jaar te doen.
Vrouwen
Volgens de taskforce is de tijd van praten nu voorbij en zijn daden nodig. Ook is het niet meer de vraag of vrouwen meer willen werken, maar noodzaak dat vrouwen met kleine deeltijdbanen meer gaan werken.
Door de vergrijzing is het hard nodig de arbeidsdeelname te vergroten. Als Nederland zijn welvaart wil bestendigen, dan zullen meer mensen moeten gaan werken.
Aangezien de meeste vrouwen in kleine deeltijdbanen werken, zijn vrouwen daarbij een belangrijke groep.
Taskforce wil recht op flexibele werktijden
Uitgegeven: 30 maart 2010 13:41
Laatst gewijzigd: 30 maart 2010 14:21
DEN HAAG - Geef werknemers een wettelijk recht op flexibele werktijden en schaf de 'aanrechtsubsidie' versneld af. Verruim de winkeltijden, de openingstijden van overheidsloketten en medische voorzieningen en voeg scholen en kinderopvang samen.
Dat zijn enkele van de aanbevelingen die de Taskforce Deeltijdplus doet in het eindrapport dat zij dinsdag heeft gepresenteerd.
Twee jaar lang heeft de werkgroep onder leiding van Pia Dijkstra zich gebogen over de vraag hoe vrouwen kunnen worden gestimuleerd meer te gaan werken.
Zij komt tot de conclusie dat om dat te bereiken alle beslissingen van overheid, sociale partners, bedrijven en gezinnen daarop gericht moeten zijn.
Thuiswerken
Flexibele arbeidstijden en mogelijkheden om thuis te werken maken de combinatie van arbeid en zorg mogelijk.
''De hele maatschappij moet flexibeler. We hebben een diensteneconomie nodig waarin niet alleen de winkels buiten kantoortijden open zijn, maar mensen ook 's avonds een paspoort kunnen afhalen of naar de tandarts kunnen'', aldus het eindrapport.
Maatregelen
Ook is het essentieel dat fiscale en andere maatregelen voldoen aan de norm dat werken loont. De zogenoemde aanrechtsubsidie, de heffingskorting die niet-werkende vrouwen (en mannen) fiscale voordelen biedt, past daar niet in.
De overheid wil die pas over vijftien jaar helemaal afschaffen, maar de taskforce raadt aan dat binnen vijf jaar te doen.
Vrouwen
Volgens de taskforce is de tijd van praten nu voorbij en zijn daden nodig. Ook is het niet meer de vraag of vrouwen meer willen werken, maar noodzaak dat vrouwen met kleine deeltijdbanen meer gaan werken.
Door de vergrijzing is het hard nodig de arbeidsdeelname te vergroten. Als Nederland zijn welvaart wil bestendigen, dan zullen meer mensen moeten gaan werken.
Aangezien de meeste vrouwen in kleine deeltijdbanen werken, zijn vrouwen daarbij een belangrijke groep.
donderdag 8 april 2010 om 11:02
@traincha: makkelijk gezegd maar niet zo makkelijk gedaan denk ik.
Vrouwen werken vaker dan mannen in verzorgende en sociale beroepen waar de salarissen in het algemeen lager liggen (ook voor mannen). Vaker dan mannen werken ze parttime waardoor vrouwen lagere functies bekleden die minder verdienen.
Tot slot onderhandelen vrouwen vaker veel slechter dan mannen. Mannen staan op een bepaald salaris, vrouwen nemen eerder genoegen met minder. Ook spelen bij vrouwen de intrinsieke factoren ("leuk" werk, fijne collega's, etc) een belangrijkere rol dan extrinsieke beloning in geld of leaseauto's.
Daarbij lijkt het me niet haalbaar. Dan zouden salarissen openbaar moeten zijn en zeer rigide salarisschalen en functieindelingen gemaakt moeten worden. Tot slot zit ik er niet op te wachten dat de overheid bepaalt wat iemand wel/niet zou moeten verdienen. Er is al minimum loon, er zijn CAO afspraken etc. Moeten daar dan nog meer reguleringen worden toegevoegd?
Vrouwen werken vaker dan mannen in verzorgende en sociale beroepen waar de salarissen in het algemeen lager liggen (ook voor mannen). Vaker dan mannen werken ze parttime waardoor vrouwen lagere functies bekleden die minder verdienen.
Tot slot onderhandelen vrouwen vaker veel slechter dan mannen. Mannen staan op een bepaald salaris, vrouwen nemen eerder genoegen met minder. Ook spelen bij vrouwen de intrinsieke factoren ("leuk" werk, fijne collega's, etc) een belangrijkere rol dan extrinsieke beloning in geld of leaseauto's.
Daarbij lijkt het me niet haalbaar. Dan zouden salarissen openbaar moeten zijn en zeer rigide salarisschalen en functieindelingen gemaakt moeten worden. Tot slot zit ik er niet op te wachten dat de overheid bepaalt wat iemand wel/niet zou moeten verdienen. Er is al minimum loon, er zijn CAO afspraken etc. Moeten daar dan nog meer reguleringen worden toegevoegd?
donderdag 8 april 2010 om 11:09
Ik denk ook niet dat dat zo makkelijk gaat, maar je moet toch ergens beginnen. We willen zo graag dat die vrouwen meer gaan werken, maar ik denk toch ook dat er bij de mannen een omslag moet gaan plaatsvinden, en zolang dat niet gebeurt gebeurt er uberhaupt niks denk ik en is dat hele Taskforce Deeltijdplus een utopie.
donderdag 8 april 2010 om 11:29
quote:Igoneh schreef op 30 maart 2010 @ 15:23:
Ik zeg ja tegen de full time norm, ook voor vrouwen. Deeltijd werken moet een uitzondering worden (deeltijd werk voor chronisch zieken die wel kunnen/willen werken en deeltijd-gepensioneerden).
ik heb al wat reacties verder gelezen, maar haak hier toch nog even op in. Ik heb een chronische ziekte, maar hoewel deze (met moeite) geaccpeteerd wordt als ziekte, is het geen ziekte waarmee je arbeidsongeschikt verklaard wordt. Het zou dus maar zo zijn dat ik ondanks de ziekte voor de fulltimenorm in aanmerking kom.
Ik ben heel blij dat ik de mogelijkheid al had om deeltijd te werken. Ook voordat ik de diagnose had, had ik dus al moeite met lange werkdagen... ik zou stikongelukkig geworden zijn als ik toen fulltime móest werken, ook voordat er kinderen waren!
Nu combineer ik deeltijd werk met kinderen, mijn man is weer fulltime gaan werken en ik ervaar daardoor extra druk. Het sporten van de kinderen (zo heerlijk rond etenstijd) komt daar nog bij. En sporten moeten kinderen ook al van de overheid. (nouja, ze willen zellf ook voornamelijk heel graag, maar de overheid doet al veel moeite dat te stimuleren)
Als de overheid zo doorgaat, zijn we straks allemaal werkrobotten, die thuis overgaan in verzorgrobotten, om er aan 't eind van ons (werkzame) leven achter te komen dat we het genieten van dat leven overgeslagen hebben. En dat werkzame leven duurt dan fijn, ook fulltime, tot ons 70e jaar??
Als de fulltimenorm op 32 uur gezet zou worden, zou e.e.a. al makkelijker met kinderen (of vrije tijd) te combineren zijn. Bij mij is het zeker wel zo dat ik meer zou kunnen werken, als ik de mogelijkheid had thuis te werken, trouwens, dus daar ben ik zeker voor.
Ik zeg ja tegen de full time norm, ook voor vrouwen. Deeltijd werken moet een uitzondering worden (deeltijd werk voor chronisch zieken die wel kunnen/willen werken en deeltijd-gepensioneerden).
ik heb al wat reacties verder gelezen, maar haak hier toch nog even op in. Ik heb een chronische ziekte, maar hoewel deze (met moeite) geaccpeteerd wordt als ziekte, is het geen ziekte waarmee je arbeidsongeschikt verklaard wordt. Het zou dus maar zo zijn dat ik ondanks de ziekte voor de fulltimenorm in aanmerking kom.
Ik ben heel blij dat ik de mogelijkheid al had om deeltijd te werken. Ook voordat ik de diagnose had, had ik dus al moeite met lange werkdagen... ik zou stikongelukkig geworden zijn als ik toen fulltime móest werken, ook voordat er kinderen waren!
Nu combineer ik deeltijd werk met kinderen, mijn man is weer fulltime gaan werken en ik ervaar daardoor extra druk. Het sporten van de kinderen (zo heerlijk rond etenstijd) komt daar nog bij. En sporten moeten kinderen ook al van de overheid. (nouja, ze willen zellf ook voornamelijk heel graag, maar de overheid doet al veel moeite dat te stimuleren)
Als de overheid zo doorgaat, zijn we straks allemaal werkrobotten, die thuis overgaan in verzorgrobotten, om er aan 't eind van ons (werkzame) leven achter te komen dat we het genieten van dat leven overgeslagen hebben. En dat werkzame leven duurt dan fijn, ook fulltime, tot ons 70e jaar??
Als de fulltimenorm op 32 uur gezet zou worden, zou e.e.a. al makkelijker met kinderen (of vrije tijd) te combineren zijn. Bij mij is het zeker wel zo dat ik meer zou kunnen werken, als ik de mogelijkheid had thuis te werken, trouwens, dus daar ben ik zeker voor.
Later is nu
donderdag 8 april 2010 om 11:29
Flauwekul of niet, blijkbaar worden typische mannenberoepen nog steeds beter gewaardeerd dan de typische vrouwenberoepen.
http://www.trouw.nl/nieuws/economie/article1790962.ece
http://www.trouw.nl/nieuws/economie/article1790962.ece
donderdag 8 april 2010 om 11:54
wat is trouwens een 'klein baantje'? Mijn aanstelling is 28 uur, ik werk momenteel 26 uur door andere werkplek, waar ik niet eerder kan beginnen. Wegens mijn aandoening, wil ik graag rond 15.00 uur (of wat later) vrij zijn, om nog even rustig te kunnen zitten, voordat ik begin met de avondspits.
Heb ik dan een 'bijbaantje' of een bijna volledige baan?
Heb ik dan een 'bijbaantje' of een bijna volledige baan?
Later is nu
donderdag 8 april 2010 om 11:57
Maar Lindy, Mips zegt duidelijk dat vrouwen vaak minder verdienen, doordat ze in de zorg werken. Hoe ga je dat dan oplossen? Dat is een beetje een crux natuurlijk; vrouwen zitten vaker in slechter betaalde banen (zorg dus) en zouden dus meer uren moeten werken, om zelfstandig te kunnen zijn, dan iemand die een betere baan heeft.
Dat is niet op te lossen met jezelf beter verkopen en dergelijke, toch? Ben je met een slechter betaalde baan dus altijd verplicht om meer uren te werken.
Dat is niet op te lossen met jezelf beter verkopen en dergelijke, toch? Ben je met een slechter betaalde baan dus altijd verplicht om meer uren te werken.
Later is nu
donderdag 8 april 2010 om 12:18
quote:Maar Lindy, Mips zegt duidelijk dat vrouwen vaak minder verdienen, doordat ze in de zorg werken.Nee, vrouwen kiezen vaker voor minder betaalde sectoren dan mannen. Zoals de zorg. Daarnaast werken ze in die sectoren ook nog vaak parttime waardoor ze meer inleveren. PT én leidinggeven gaat niet goed samen. Mannen werken in die sectoren vaker FT dus vervullen ze vaak de leidinggevende functies. Die weer beter worden betaald. Circeltje rond.
Deze link legt het uitgebreid uit:
loonwijzer - waarom verdienen vrouwen minder dan mannen
Nog een voorbeeld: waar vrouwen in functionerings- en beoordelinggesprekken zich minder laten gelden doen mannen dit wél. Die slaan met de vuist op tafel en vragen/eisen meer. Niets vragen is ook minder krijgen. Als ik bij aankoop van een duur bankstel wat extra's erbij onderhandel is dat mooi, doe ik dat niet krijg ik het heus niet zomaar omdat ik zo'n aardige meid ben.
Vrouwen vragen héél voorzichtig en accepteren lijdzaam een "nee" (en openen dan hier een topic dat het niet eerlijk is... ). Mannen gaan opnieuw onderhandelen om dichter bij de "ja" te komen. Tot ze hun zin krijgen of ten minste concrete toezeggingen.
Een andere discussie waar ik me telkens over verbaas is dat FT en PT werknemers dezelfde carrierekansen moeten krijgen. Hoe kan iemand die 26 uur werkt nu evenveel taken en verantwoordelijkheden krijgen als iemand die 40 uur werkt? Dat kan toch niet? En meer taken en verantwoordelijkheden betekenen sneller een hoger salaris. Daar is toch niets oneerlijks aan?
Je gaat toch ook niet bij het Olympisch Comite klagen dat de toelatingsnorm gebaseerd is op atleten die FT trainen en je daar als PT trainende sporter niet tussen komt. Ze zien je aankomen..
Deze link legt het uitgebreid uit:
loonwijzer - waarom verdienen vrouwen minder dan mannen
Nog een voorbeeld: waar vrouwen in functionerings- en beoordelinggesprekken zich minder laten gelden doen mannen dit wél. Die slaan met de vuist op tafel en vragen/eisen meer. Niets vragen is ook minder krijgen. Als ik bij aankoop van een duur bankstel wat extra's erbij onderhandel is dat mooi, doe ik dat niet krijg ik het heus niet zomaar omdat ik zo'n aardige meid ben.
Vrouwen vragen héél voorzichtig en accepteren lijdzaam een "nee" (en openen dan hier een topic dat het niet eerlijk is... ). Mannen gaan opnieuw onderhandelen om dichter bij de "ja" te komen. Tot ze hun zin krijgen of ten minste concrete toezeggingen.
Een andere discussie waar ik me telkens over verbaas is dat FT en PT werknemers dezelfde carrierekansen moeten krijgen. Hoe kan iemand die 26 uur werkt nu evenveel taken en verantwoordelijkheden krijgen als iemand die 40 uur werkt? Dat kan toch niet? En meer taken en verantwoordelijkheden betekenen sneller een hoger salaris. Daar is toch niets oneerlijks aan?
Je gaat toch ook niet bij het Olympisch Comite klagen dat de toelatingsnorm gebaseerd is op atleten die FT trainen en je daar als PT trainende sporter niet tussen komt. Ze zien je aankomen..
donderdag 8 april 2010 om 12:21
Lindy, Dreamer geeft aan dat het een relevante factor is dat vrouwen vaker in minder goed betaalde sectoren werken. Daar heeft ze gewoon gelijk in, want vaak gaat degene die het minste verdient, minder werken als er kinderen komen. Daar met beleid aan sturen wordt heel lastig.
Verder: vrouwen verdienen in dezelfde baan wel degelijk gemiddeld minder dan mannen. Dat is gedeeltelijk terug te voeren op onderhandelen, maar ook gedeeltelijk op verwachtingen van de omgeving: vrouwen in mannensectoren moeten zich vaak harder bewijzen dan mannen.
Verder: vrouwen verdienen in dezelfde baan wel degelijk gemiddeld minder dan mannen. Dat is gedeeltelijk terug te voeren op onderhandelen, maar ook gedeeltelijk op verwachtingen van de omgeving: vrouwen in mannensectoren moeten zich vaak harder bewijzen dan mannen.
donderdag 8 april 2010 om 13:16
Ik hoef helemaal geen carriere. Werken doe ik puur voor het geld. Met mijn 25 uur vind ik het goed zo. In de zorg is overigens heel moeilijk om (al zou je het willen) full-time te werken, meestal hooguit 32 uur. Of je moet het leuk vinden om iedere dag gebroken diensten te draaien.
Snap niet waarom mensen zo hatelijk moeten doen als je werken niet het leukste in je leven vindt. Leuke dingen doe ik met vrienden in mijn vrije tijd.
Snap niet waarom mensen zo hatelijk moeten doen als je werken niet het leukste in je leven vindt. Leuke dingen doe ik met vrienden in mijn vrije tijd.
donderdag 8 april 2010 om 13:21
quote:mips schreef op 08 april 2010 @ 12:18:
[...]
Nee, vrouwen kiezen vaker voor minder betaalde sectoren dan mannen. Zoals de zorg. Daarnaast werken ze in die sectoren ook nog vaak parttime waardoor ze meer inleveren. PT én leidinggeven gaat niet goed samen. Mannen werken in die sectoren vaker FT dus vervullen ze vaak de leidinggevende functies. Die weer beter worden betaald. Circeltje rond.
Of ze persé kiezen voor een minder betaalde baan, weet ik niet. Ze kiezen gewoon voor een bepaalde baan en die wordt toevallig minder goed betaald. Verder heb je wel gelijk en zo bedoelde ik het ook
Overigens kwam ik er laatst door dergelijke discussies hier achter dat ik ook langzaamaan binnen mijn relatie geëvolueerd ben naar de 'minder betaalde baan'. Mijn man en ik werkten in het begin van onze relatie allebei als secretaresse () en allebei parttime. OOk nog allebei bij de overheid. Brachten dus ongeveer evenveel in. Inmiddels heeft hij een HBO-opleiding gedaan, dat lukt mij niet (oa door de ziekte kan ik dat niet naast een baan doen) en is hij weer meer gaan werken. Ik ben een paar uur minder gaan werken, heb wel een opleiding gedaan maar zit nog steeds in traject tussen oude baan en nieuwe (beter betaalde) baan. Ik ben niet minder gaan verdienen, hij wel. Ik voel me niet minder ofzo, we blijven gelijkwaardig, maar ineens is hij de kostwinner, terwijl ik dat een tijdje geweest ben!
Afijn, dat is niet eens relevant bij de discussie, of misschien ook wel. Ikzelf ben er niet op achteruit gegaan, qua inkomen, hij (en dus gelukkig wij) is er op vooruit gegaan. Maar is daardoor mijn baan ineens een niet volwaardig 'bijbaantje' geworden, terwijl mijn situatie niet dramatisch gewijzigd is?
[...]
Nee, vrouwen kiezen vaker voor minder betaalde sectoren dan mannen. Zoals de zorg. Daarnaast werken ze in die sectoren ook nog vaak parttime waardoor ze meer inleveren. PT én leidinggeven gaat niet goed samen. Mannen werken in die sectoren vaker FT dus vervullen ze vaak de leidinggevende functies. Die weer beter worden betaald. Circeltje rond.
Of ze persé kiezen voor een minder betaalde baan, weet ik niet. Ze kiezen gewoon voor een bepaalde baan en die wordt toevallig minder goed betaald. Verder heb je wel gelijk en zo bedoelde ik het ook
Overigens kwam ik er laatst door dergelijke discussies hier achter dat ik ook langzaamaan binnen mijn relatie geëvolueerd ben naar de 'minder betaalde baan'. Mijn man en ik werkten in het begin van onze relatie allebei als secretaresse () en allebei parttime. OOk nog allebei bij de overheid. Brachten dus ongeveer evenveel in. Inmiddels heeft hij een HBO-opleiding gedaan, dat lukt mij niet (oa door de ziekte kan ik dat niet naast een baan doen) en is hij weer meer gaan werken. Ik ben een paar uur minder gaan werken, heb wel een opleiding gedaan maar zit nog steeds in traject tussen oude baan en nieuwe (beter betaalde) baan. Ik ben niet minder gaan verdienen, hij wel. Ik voel me niet minder ofzo, we blijven gelijkwaardig, maar ineens is hij de kostwinner, terwijl ik dat een tijdje geweest ben!
Afijn, dat is niet eens relevant bij de discussie, of misschien ook wel. Ikzelf ben er niet op achteruit gegaan, qua inkomen, hij (en dus gelukkig wij) is er op vooruit gegaan. Maar is daardoor mijn baan ineens een niet volwaardig 'bijbaantje' geworden, terwijl mijn situatie niet dramatisch gewijzigd is?
Later is nu
donderdag 8 april 2010 om 13:49
quote:mips schreef op 08 april 2010 @ 11:02:
Tot slot onderhandelen vrouwen vaker veel slechter dan mannen. Mannen staan op een bepaald salaris, vrouwen nemen eerder genoegen met minder. Ook spelen bij vrouwen de intrinsieke factoren ("leuk" werk, fijne collega's, etc) een belangrijkere rol dan extrinsieke beloning in geld of leaseauto's.
Volgens mij ook omdat meisjes van jongs af aan te horen krijgen dat ze "mogen werken (als ze dat willen en leuk vinden)" en jongens van jongs af aan te horen krijgen dat ze "voor hun gezin moeten kunnen zorgen".
Tot slot onderhandelen vrouwen vaker veel slechter dan mannen. Mannen staan op een bepaald salaris, vrouwen nemen eerder genoegen met minder. Ook spelen bij vrouwen de intrinsieke factoren ("leuk" werk, fijne collega's, etc) een belangrijkere rol dan extrinsieke beloning in geld of leaseauto's.
Volgens mij ook omdat meisjes van jongs af aan te horen krijgen dat ze "mogen werken (als ze dat willen en leuk vinden)" en jongens van jongs af aan te horen krijgen dat ze "voor hun gezin moeten kunnen zorgen".
donderdag 8 april 2010 om 13:52
quote:lindy schreef op 08 april 2010 @ 11:58:
Hoho, Dreamer, je vergelijkt het verkeerd. Er klopt pas iets niet als een mánnelijke verpleger meer verdient dan een vrouwelijke verpleegster in dezelfde functie, voor dezelfde uren.
Dat bv. de verpleging slechter betaalt dan pakweg de advocatuur, heeft niets met het benadelen van vrouwen te maken.Eens, met kanttekening. Zodra vrouwen massaal aan de bak gaan in een voorheen typisch mannenberoep wordt zowel het aanzien als het salaris veel minder. Denk bv. lagere schooldocenten.
Hoho, Dreamer, je vergelijkt het verkeerd. Er klopt pas iets niet als een mánnelijke verpleger meer verdient dan een vrouwelijke verpleegster in dezelfde functie, voor dezelfde uren.
Dat bv. de verpleging slechter betaalt dan pakweg de advocatuur, heeft niets met het benadelen van vrouwen te maken.Eens, met kanttekening. Zodra vrouwen massaal aan de bak gaan in een voorheen typisch mannenberoep wordt zowel het aanzien als het salaris veel minder. Denk bv. lagere schooldocenten.
donderdag 8 april 2010 om 14:05
quote:Margaretha2 schreef op 08 april 2010 @ 13:49:
[...]
Volgens mij ook omdat meisjes van jongs af aan te horen krijgen dat ze "mogen werken (als ze dat willen en leuk vinden)" en jongens van jongs af aan te horen krijgen dat ze "voor hun gezin moeten kunnen zorgen".
kan me niet voorstellen, maar het komt vast nog voor. Net zoals ik met vrouwen gewerkt heb, die "wel mochten werken" van hun man
Hieruit volgt dan ook de stelling dat ''het hele inkomen van de vrouw naar de kinderopvang gaat" .. ipv een deel van het gezamenlijk inkomen. En zo blijf je inderdaad kijken naar het werk van de vrouw als 'er leuk bij' in plaats van een belangrijke input van het gezamenlijk leven en zorgen.
[...]
Volgens mij ook omdat meisjes van jongs af aan te horen krijgen dat ze "mogen werken (als ze dat willen en leuk vinden)" en jongens van jongs af aan te horen krijgen dat ze "voor hun gezin moeten kunnen zorgen".
kan me niet voorstellen, maar het komt vast nog voor. Net zoals ik met vrouwen gewerkt heb, die "wel mochten werken" van hun man
Hieruit volgt dan ook de stelling dat ''het hele inkomen van de vrouw naar de kinderopvang gaat" .. ipv een deel van het gezamenlijk inkomen. En zo blijf je inderdaad kijken naar het werk van de vrouw als 'er leuk bij' in plaats van een belangrijke input van het gezamenlijk leven en zorgen.
Later is nu
donderdag 8 april 2010 om 14:14
Dreamer, ik herken het toch wel en ik ben opgevoed door behoorlijk vooruitstrevende ouders die trouwens ook allebei altijd gewerkt hebben. Ik denk dat het een impliciete boodschap is die in onze maatschappij bestaat en die je ongemerkt toch meekrijgt. Meisjes krijgen mee dat ze "tegenwoordig" "alles kunnen worden wat ze maar willen", voor jongens is dat sowieso al een gegeven natuurlijk wat echt niet nog eens bevestigd hoeft te worden. Ook als vrouwen minder gaan werken na een bevalling is dat logisch en als ze zegt dat ze "geen kinderen genomen heeft om ze door een ander laten opvoeden" wordt er instemmend geknikt. Er zijn een miljoen hulpmoeders, maar een hulpvader is (was toen ik op school zat) een unicum.
Ikzelf werd altijd thuisgebracht door jongens als ik uitging, dat was vanzelfsprekend (mannen moeten zorgen voor vrouwen). In de vrienden en vriendinnetjesboekjes van vroeger stond de vraag "wat wil je worden". Meisjes zeiden verschrikkelijk vaak MOEDER, dat word gezien als een soort taak op zich. Jongens willen misschien ook wel vader worden, maar vulden dat nooit in, zij vulden andere dingen in zoals Voetballer, Brandweerman, etc. Hun identiteit hangt helemaal niet samen met het hebben van kinderen ja of nee.
Nou en zo kan ik denk ik nog wel honderd voorbeelden noemen van 'stereotypen' die in onze maatschappij bestaan en waar je constant aan blootgesteld wordt en dus ook ongemerkt door beïnvloed wordt.
Ikzelf werd altijd thuisgebracht door jongens als ik uitging, dat was vanzelfsprekend (mannen moeten zorgen voor vrouwen). In de vrienden en vriendinnetjesboekjes van vroeger stond de vraag "wat wil je worden". Meisjes zeiden verschrikkelijk vaak MOEDER, dat word gezien als een soort taak op zich. Jongens willen misschien ook wel vader worden, maar vulden dat nooit in, zij vulden andere dingen in zoals Voetballer, Brandweerman, etc. Hun identiteit hangt helemaal niet samen met het hebben van kinderen ja of nee.
Nou en zo kan ik denk ik nog wel honderd voorbeelden noemen van 'stereotypen' die in onze maatschappij bestaan en waar je constant aan blootgesteld wordt en dus ook ongemerkt door beïnvloed wordt.
donderdag 8 april 2010 om 14:15
quote:lindy schreef op 08 april 2010 @ 11:16:
Ach, weer die flauwekul dat vrouwen minder verdienen. In functies waar bv een HAY-systeem wordt toegepast, is dat totaal niet van toepassing, want vastgelegde schalen. Het is gewoon een smoes.
Ik ben journalist, echt niet de best betaalde baan ter wereld, en ik verdien dus echt wel meer dan mijn man (vormgever) én mijn ex-partner (docent bovenbouw). Gewoon wérken in plaats van een bijbaantje voor de leuk erbij, ervaring opdoen en onderhandelen daar waar nodig. Maar nee, we verschuilen ons weer liever achter het mindere salaris...Maar juist het gegeven dat ik tot nu toe meer verdien dan mijn (ex) partners maakt dat ik slechts 3 of 4 dagen per week gewoon werk. Daarmee kan ik namelijk prima rondkomen, en gezien het salaris is het op de een of andere manier nog nooit voorgekomen dat het werd gezien als een baantje voor erbij.
Ach, weer die flauwekul dat vrouwen minder verdienen. In functies waar bv een HAY-systeem wordt toegepast, is dat totaal niet van toepassing, want vastgelegde schalen. Het is gewoon een smoes.
Ik ben journalist, echt niet de best betaalde baan ter wereld, en ik verdien dus echt wel meer dan mijn man (vormgever) én mijn ex-partner (docent bovenbouw). Gewoon wérken in plaats van een bijbaantje voor de leuk erbij, ervaring opdoen en onderhandelen daar waar nodig. Maar nee, we verschuilen ons weer liever achter het mindere salaris...Maar juist het gegeven dat ik tot nu toe meer verdien dan mijn (ex) partners maakt dat ik slechts 3 of 4 dagen per week gewoon werk. Daarmee kan ik namelijk prima rondkomen, en gezien het salaris is het op de een of andere manier nog nooit voorgekomen dat het werd gezien als een baantje voor erbij.
donderdag 8 april 2010 om 14:18
quote:lindy schreef op 08 april 2010 @ 11:49:
Nou, misschien zou je dan eens op de inhoud in kunnen gaan, als het dan toch over een constructieve discussie gaat. Mips legt ook al uit waaróm vrouwen vaak minder verdienen. Maar pin je vooral vast op het sneren, dat is makkelijker dan op de feiten ingaan. Namelijk dat je met een bijbaantje (en dan heb ik het niet over vier dagen parttime, bijvoorbeeld, maar over een of twee dagen werken. Het spijt me wel, dat is een baan erbij, maar echt geen carrière. Prima als je dat niet ambieert, maar verschuil je dan niet achter ''minder salaris'.' Dhelia heeft dat ook al tig keer uitgelegd. Als vrouw hoef je écht niet minder te verdienen dan je man.Ha, ok. Het is me in een eerdere reactie van iemand (sorry, ben vergeten wie) wel opgevallen dat a. meer werken niet hoefde en b. het na zoveel jaar minder verdienen dan man (logisch als je niet investeert in je baan) als reden wordt aangegrepen om de situatie zo te laten. Want als man 1 dag minder werkt, moet vrouw 2 dagen meer werken. Ja, daar heb je het dan ook naar gemaakt...
Nou, misschien zou je dan eens op de inhoud in kunnen gaan, als het dan toch over een constructieve discussie gaat. Mips legt ook al uit waaróm vrouwen vaak minder verdienen. Maar pin je vooral vast op het sneren, dat is makkelijker dan op de feiten ingaan. Namelijk dat je met een bijbaantje (en dan heb ik het niet over vier dagen parttime, bijvoorbeeld, maar over een of twee dagen werken. Het spijt me wel, dat is een baan erbij, maar echt geen carrière. Prima als je dat niet ambieert, maar verschuil je dan niet achter ''minder salaris'.' Dhelia heeft dat ook al tig keer uitgelegd. Als vrouw hoef je écht niet minder te verdienen dan je man.Ha, ok. Het is me in een eerdere reactie van iemand (sorry, ben vergeten wie) wel opgevallen dat a. meer werken niet hoefde en b. het na zoveel jaar minder verdienen dan man (logisch als je niet investeert in je baan) als reden wordt aangegrepen om de situatie zo te laten. Want als man 1 dag minder werkt, moet vrouw 2 dagen meer werken. Ja, daar heb je het dan ook naar gemaakt...
donderdag 8 april 2010 om 14:33
