Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Familie sleept ziekenhuis voor de rechter om weigering IC

06-04-2020 08:10 256 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een ziekenhuis in het Belgische Luik riskeert schadeclaims van coronapatiënten die een bed op de intensive care geweigerd zagen. Eén familie heeft inmiddels al een kort geding aangespannen om een 91-jarige patiënt met verschillende aandoeningen toch op de ic te krijgen. Artsen reageren verontwaardigd. ,,Erg wrang voor degenen die in oorlogssituaties zoals deze dag en nacht het beste van zichzelf staan te geven. Die mensen zouden niet nog eens rechtszaken mogen riskeren.”

Meerdere families hebben het Luikse Montlégia ziekenhuis al onder druk gezet om hoogbejaarde patiënten op te nemen op de intensive care, zo bevestigt het hoofd van dienst aan vakblad MediQuality. Advocaten beroepen zich op de wet op de patiëntenrechten, waarin staat dat artsen verplicht zijn om de wil van de patiënt te respecteren, en dat ze dus niet zomaar een bed of medicijnen kunnen weigeren als die beschikbaar zijn.

https://www.ad.nl/buitenland/familie-sl ... ~a06e537a/
Alle reacties Link kopieren
Hetvrijewoord schreef:
06-04-2020 11:28
Wat we bijna wel kunnen concluderen dat de artsen/ziekenhuis niet goed hebben kunnen overbrengen waarom ze doen wat ze doen (eigenlijk nalaten te doen)

Een erg trieste situatie. Die wellicht voorkomen had kunnen worden door goede communicatie met patient en familie.
Eens. Erg triest verhaal sowieso.
ardni schreef:
06-04-2020 11:29
Maar de familie vult dus in wat kwaliteit in zou moeten houden?
Als iemand reeds gezondsheidsproblemen heeft en een IC behandeling is dusdanig risicovol dat de persoon een behandeling fysiek niet aan kan, is dat dan kwaliteit bieden?

De arts is de expert, niet de familie, niet de patiënt.
Ik begrijp best dat de patiënt in leven wil blijven, maar als een arts vaststelt dat een IC behandeling daar niet aan bijdraagt is dat bepalend.
Dan overtreed de arts simpelweg het EVRM de meest basale vorm van het recht op leven.

En dat is de vraag inderdaad is dat kwaliteit bieden. De patiënt heeft hierover het eerste woord, de familie heeft ook input en de arts heeft daarin een advies. De arts mag echter een patiënt niet zijn meest basale vorm van leven ontnemen want dan speelt de arts voor eigen rechter.
lux- schreef:
06-04-2020 11:29
Jawel. Want je mag alleen een behandeling weigeren op grond van medisch zinloos handelen en een paar andere uitzonderingssituaties (gevaar voor eigen leven bijvoorbeeld, en dat zal niet aan de orde zijn geweest).
Dus die artsen moeten wel geoordeeld hebben dat het zinloos was, anders konden ze de behandeling niet weigeren.

Artsen zijn niet feilloos, je kunt hier dus niet klakkeloos vanuit gaan.
Gebruna schreef:
06-04-2020 11:29
Dat is niet zo. Een 70-jarige kan van zijn 16e tot zijn 66e jaar gewerkt hebben, altijd goed en gezond geleefd en nog nooit een uitkering ontvangen en altijd betaald hebben aan alles en iedereen in de maatschappij; allemaal onder het mom dat "we" in een samenleving leven.
Een 45-jarige kan een verslaafde zijn die zijn vrouw en kinderen mishandelt en die nog nooit één cent heeft bijgedragen aan "de' samenleving.
Heeft die 45-jarige alleen op grond van zijn leeftijd nu meer recht op de middelen waarover 'de' samenleving beschikt?
Nou dankjewel! Dit is dus ook wat ik bedoel. Ieder persoon, ook een 91 jarige heeft het recht op leven.
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:24
We hebben het niet over medisch zinloos handelen...

Klopt er zijn altijd schemer gebieden.

En het klopt andersom geld het ook. Maar een patiënt heeft recht op leven.
Helaas kunnen artsen niet iedereen leven geven... iedereen gaat een keer dood, hoeveel “ recht op leven” die persoon ook heeft. En in Nederland mag een arts bepalen dat een bepaalde medische handeling de patiënt alleen maar slechter maakt.

Actieve levensbeëindigende middelen zoals euthanasie of “ versterven” mogen alleen met toestemming van patiënt of familie, maar stoppen met behandelen mag een arts altijd als de arts de behandeling zinloos en onnodig belastend voor dr patiënt vindt.
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:28
Dat is dus de vraag! Kon de behandeld arts dat zo beoordelen. En daarom is de familie ook naar de rechter gestapt.
De kans is vele malen groter dat de familie naar de rechter is gestapt omdat ze het niet kunnen accepteren dan dat er sprake was van onzorgvuldig handelen.

Maar het is nu aan een rechter om dat te beoordelen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
ardni schreef:
06-04-2020 11:30
Wie moet dat dan beoordelen volgens jou?
Familie? Op basis waarvan?
De patiënt in kwestie moet dat bepalen. En de arts dient de “stellige” bepaling van de patiënt te respecteren als het om leven of dood gaat. De familie kent de patiënt ten alle tijden beter dan de arts (die dus enkel een patiënten dossier gelezen heeft).
Alle reacties Link kopieren
Hetvrijewoord schreef:
06-04-2020 11:34
Artsen zijn niet feilloos, je kunt hier dus niet klakkeloos vanuit gaan.
Je mag er vanuit gaan dat dat de insteek van de weigering was. En de rechter moet nu gaan beoordelen of er inderdaad sprake was van medisch zinloos handelen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Gebruna schreef:
06-04-2020 11:29
Dat is niet zo. Een 70-jarige kan van zijn 16e tot zijn 66e jaar gewerkt hebben, altijd goed en gezond geleefd en nog nooit een uitkering ontvangen en altijd betaald hebben aan alles en iedereen in de maatschappij; allemaal onder het mom dat "we" in een samenleving leven.
Een 45-jarige kan een verslaafde zijn die zijn vrouw en kinderen mishandelt en die nog nooit één cent heeft bijgedragen aan "de' samenleving.
Heeft die 45-jarige alleen op grond van zijn leeftijd nu meer recht op de middelen waarover 'de' samenleving beschikt?
'We' is de samenleving, dus het collectiviteitsbeginsel. Aangezien de medische kosten vanuit een grote pot gedragen worden, vind ik een zuivere afweging van wat zinvol is en wat niet een groot goed.
forumfossiel schreef:
06-04-2020 11:35
Helaas kunnen artsen niet iedereen leven geven... iedereen gaat een keer dood, hoeveel “ recht op leven” die persoon ook heeft. En in Nederland mag een arts bepalen dat een bepaalde medische handeling de patiënt alleen maar slechter maakt.

Actieve levensbeëindigende middelen zoals euthanasie of “ versterven” mogen alleen met toestemming van patiënt of familie, maar stoppen met behandelen mag een arts altijd als de arts de behandeling zinloos en onnodig belastend voor dr patiënt vindt.
Dat klopt. Maar mag een arts de kans op leven ook ontnemen. Artsen zijn geen machines.. Hun interpretaties hoeven niet altijd te kloppen.

Volgens het EVRM heeft iedereen het recht op leven. Het is aan de persoon zelf (die het ondergaat) hoe ver hij of zij wil gaan.
lux- schreef:
06-04-2020 11:38
Je mag er vanuit gaan dat dat de insteek van de weigering was. En de rechter moet nu gaan beoordelen of er inderdaad sprake was van medisch zinloos handelen.
En daarom is het verstandig dus dat er jurisprudentie hierover komt :)
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:37
De patiënt in kwestie moet dat bepalen. En de arts dient de “stellige” bepaling van de patiënt te respecteren als het om leven of dood gaat. De familie kent de patiënt ten alle tijden beter dan de arts (die dus enkel een patiënten dossier gelezen heeft).
Welnee. Als familie zegt dat patiënt NIET gereanimeerd wil worden en patiënt heeft dat nergens vastgelegd wordt er WEL gereanimeerd. Weet jij veel wat voor familiebanden er zijn. Misschien heeft familie wel een dikke levensverzekering op patiënt afgesloten. Dat gebeurt gewoon.

Dus familie kan wel zeggen wat patiënt zou hebben gewild, maar dat wordt echt niet klakkeloos aangenomen hoor.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:37
De patiënt in kwestie moet dat bepalen. En de arts dient de “stellige” bepaling van de patiënt te respecteren als het om leven of dood gaat. De familie kent de patiënt ten alle tijden beter dan de arts (die dus enkel een patiënten dossier gelezen heeft).
Ze zijn het ook al niet eens met de huisarts die de patiënt niet wilde doorverwijzen. De huisarts kende de patiënt dan ook niet?
lux- schreef:
06-04-2020 11:38
Je mag er vanuit gaan dat dat de insteek van de weigering was. En de rechter moet nu gaan beoordelen of er inderdaad sprake was van medisch zinloos handelen.

Ja maar je hoeft er dus niet vanuit te gaan dat artsen hier een juiste en afgewogen beslissing gemaakt hebben.
Nogmaals: artsen zijn niet feilloos. Niemand trouwens.

Triest dat het zover moet komen. Ik vermoed dat deze situatie niet zover had hoeven komen.
Tiana_76 schreef:
06-04-2020 11:38
'We' is de samenleving, dus het collectiviteitsbeginsel. Aangezien de medische kosten vanuit een grote pot gedragen worden, vind ik een zuivere afweging van wat zinvol is en wat niet een groot goed.
Wat is zinvol? Dat is interpretatie. Wellicht is het leven als een kastplantje voor patiënt zinvol en voor arts dient de patiënt een olympische fysiek te krijgen. (Als voorbeeld in uiterste vorm).

Daarom is het goed dat er nu ook goed dat er jurisprudentie over komt.
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:40
En daarom is het verstandig dus dat er jurisprudentie hierover komt :)
Er is al jurisprudentie over. Veel zelfs. En als je die doorleest zul je zien dat hoewel iedereen recht op leven heeft, patiënt en familie dus niet het laatste woord hebben in het geval van medisch zinloos handelen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
lux- schreef:
06-04-2020 11:41
Welnee. Als familie zegt dat patiënt NIET gereanimeerd wil worden en patiënt heeft dat nergens vastgelegd wordt er WEL gereanimeerd. Weet jij veel wat voor familiebanden er zijn. Misschien heeft familie wel een dikke levensverzekering op patiënt afgesloten. Dat gebeurt gewoon.

Dus familie kan wel zeggen wat patiënt zou hebben gewild, maar dat wordt echt niet klakkeloos aangenomen hoor.
Dan ga je wel per direct al weer uit van het slechte van de mens.. En reanimatie staat naar mijn weten nergens?
Alle reacties Link kopieren
Goal2016 schreef:
06-04-2020 10:29
Maar dat is toch juist gebeurd. 91 jarige, met onderliggend lijden, niet naar de IC, want overlevingskans vrij klein plus complicatierisico erg hoog.
De familie wil wat anders, en dus moet iedereen zich schikken?
Ik vind van niet. Studies wijzen uit dat een IC opname wel degelijk altijd invloed heeft. Dat zelfs 50-75 procent na 2 jaar de gevolgen nog draagt en dat mensen boven de 85 een 5x hoger sterfterisico hebben met dezelfde aandoeningen. Ook dat oudere mensen minder goed op behandelingen reageren.

Natuurlijk is er altijd de uitzondering, van een 93 jarige die gezond en wel (na beademing? Bloeddrukondersteunende middelen? En zonder delier of andere gevolgen) hier weer uitkomt. Maar laten we goed onthouden dat een uitzondering op de regel is.

Van roken heb je groot risico op longkanker, dat iedereen een opa kent die in de 100 is, en vanaf zijn 12de een pakje shag oer dag rookt en kerngezond is, neemt dat niet weg natuurlijk.
maar ik beweer toch niet iets anders?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
lux- schreef:
06-04-2020 11:29
Jawel. Want je mag alleen een behandeling weigeren op grond van medisch zinloos handelen en een paar andere uitzonderingssituaties (gevaar voor eigen leven bijvoorbeeld, en dat zal niet aan de orde zijn geweest).
Dus die artsen moeten wel geoordeeld hebben dat het zinloos was, anders konden ze de behandeling niet weigeren.
dat is de nederlandse situatie, kan het in Belgie anders zijn?
Alle reacties Link kopieren
Recht op leven (lastig trouwens, aangezien iedereen keer dood gaat) is wat anders dan recht op zinloze behandelingen.
Stel dat iemand een hartstilstand krijgt en al 2 uur gereanimeerd wordt. We weten dat de kans dat iemand dan nog weer bijkomt 0 is. Dan is er geen wet die artsen verplicht om nog uren/dagen door te gaan, alleen maar omdat de familie dat wil.
In dit geval zullen ze verplaatsing naar de IC als zinloos hebben beoordeeld. Ze ontnemen geen leven (dat zou namelijk alleen zo zijn als ze dat leven actief zouden beëindigen en dat doen ze niet), ze doen alleen geen zinloze handeling.
Quincy2 schreef:
06-04-2020 11:41
Ze zijn het ook al niet eens met de huisarts die de patiënt niet wilde doorverwijzen. De huisarts kende de patiënt dan ook niet?
Hoeft niet nee per se nee. Stel dat patiënt verhuist is en een nieuwe huisarts heeft gekregen? (Ik maak een aanname)

Kijk het is goed dat er jurisprudentie over komt want niemand anders mag zo maar bepalen wat voor u een “goed” resultaat is.
lux- schreef:
06-04-2020 11:44
Er is al jurisprudentie over. Veel zelfs. En als je die doorleest zul je zien dat hoewel iedereen recht op leven heeft, patiënt en familie dus niet het laatste woord hebben in het geval van medisch zinloos handelen.
Blijkbaar niet in dit specifieke geval...
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:33
Dan overtreed de arts simpelweg het EVRM de meest basale vorm van het recht op leven.

En dat is de vraag inderdaad is dat kwaliteit bieden. De patiënt heeft hierover het eerste woord, de familie heeft ook input en de arts heeft daarin een advies. De arts mag echter een patiënt niet zijn meest basale vorm van leven ontnemen want dan speelt de arts voor eigen rechter.
Insinueer jij nu dat de arts het leven opzettelijk beëindigd?
Dat het beëindigen een doel op zich is?
Er zijn genoeg artikelen over EVRM ,mb.t. tot de gezondheidszorg en ethiek geschreven, wellicht kun je het e.a. erover lezen.
Het is echt niet zo zwart/wit als jij het doet voorkomen. Je gooit continue het verdrag in de discussie, maar vraag is of je in staat bent het juist te interpreteren. Ik zeg niet dat ik het wel ben,maar ik pretendeer het dan ook niet.

Neemt niet weg, dat je familieleden goed moet begeleiden in zo een proces en er is duidelijk gefaald, dat betekent niet dat het een medische misser is.
ardni wijzigde dit bericht op 06-04-2020 11:52
9.19% gewijzigd
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:49
Blijkbaar niet in dit specifieke geval...
Vind je het altijd zo moeilijk om je ongelijk toe te geven?
Alle reacties Link kopieren
Santaaa schreef:
06-04-2020 11:46
Hoeft niet nee per se nee. Stel dat patiënt verhuist is en een nieuwe huisarts heeft gekregen? (Ik maak een aanname)
En dat zou dan gelden voor al die gevallen in Luik? Want er waren er meerdere. Je kunt dus concluderen van niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven