Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Mijn zoon van 18 glijdt weg tijdens deze lock down
maandag 4 januari 2021 om 11:17
Ik voel me een beetje ten einde raad dus ik hoop hier advies, inzicht en steun te mogen ontvangen. Ik zal proberen het zo kort mogelijk te omschrijven. Lastig 
Zoals de titel al aangeeft is mijn zoon van net 18 aan het weg glijden in deze tweede golf en lock down. Hij doet een BBL niveau 2 opleiding in een sector die al weer even plat ligt. Geen werk dus en maar nauwelijks scholing. Hij weet gewoonweg niet hoe hij met deze zeeën van tijd om moet gaan.
Dit was ook al zo in de eerste lock down. We zijn als ouders toen heel sturend geweest om toch een soort van daginrichting te geven. Dit gaf heel veel stress in het gezin. We hebben het vooral ondersteunend geprobeerd in eerste instantie maar dat pakte hij helemaal niet goed op. Strenger geprobeerd maar dat werkte ook niet goed. We hebben het gezocht in meer een praktische ondersteuning; dat werkte beter maar dat betekende ook dat we van A tot Z betrokken moesten zijn bij de indeling van zijn dag. Dus dat was voor ons als ouders ook niet vol te houden.
We hebben in samenspraak met hem een afspraak gemaakt bij de praktijkondersteuner maar na drie gesprekken vond hij dat niet meer nodig. Maar praten is niet echt zijn manier om tot inzichten en oplossingen te komen.
Destijds al bij tijden wanhopig omdat verschillende aanpakken gewoonweg niet hielpen. Zelf denkt hij dat er weinig aan de hand is en dat hij het onder controle heeft. En wij zijn vooral die ouders die enorm aan het zeuren zijn.
In deze lock down zien we hetzelfde patroon. Veel op social media dat doorgaat tot diep in de nacht en 's morgens veel te laat op. Overdag doet hij misschien een klein klusje of iets voor school om dan weer helemaal te verdwijnen in zijn telefoon.
Hij is 18 maar sociaal emotioneel en cognitief is hij jonger dan dat. Zelf plannen kost hem veel moeite maar hup hierbij accepteert hij niet. Hij is ten slotte "al" 18, vindt hij zelf. Ook een meer dwingende aanpak pikt hij ook niet....dan is er ruzie in de tent en dan loopt zijn oudere sibling weer op eieren.
Hij denkt zelf echt dat hij het goed doet en dat er niets mis is met deze dagindeling. Terwijl wij zien dat de dingen die hij wel doet steeds een beetje minder worden en zijn verstoorde dagritme en gebrek aan structuur steeds een beetje meer.
Door de ervaringen van de eerste lock down zijn we allemaal snel geprikkeld als het gaat om dit onderwerp. En ik heb zo met hem te doen...ik voel me machteloos maar ook gefrustreerd dat hij zich niet laat helpen door ons.
Het is weer maandag. De eerste dag na de vakantie. Iedereen binnen het gezin pakt zijn taken weer op. Werk, studie enzovoort. Behalve hij....want bij hem ligt het stil.
Zoals de titel al aangeeft is mijn zoon van net 18 aan het weg glijden in deze tweede golf en lock down. Hij doet een BBL niveau 2 opleiding in een sector die al weer even plat ligt. Geen werk dus en maar nauwelijks scholing. Hij weet gewoonweg niet hoe hij met deze zeeën van tijd om moet gaan.
Dit was ook al zo in de eerste lock down. We zijn als ouders toen heel sturend geweest om toch een soort van daginrichting te geven. Dit gaf heel veel stress in het gezin. We hebben het vooral ondersteunend geprobeerd in eerste instantie maar dat pakte hij helemaal niet goed op. Strenger geprobeerd maar dat werkte ook niet goed. We hebben het gezocht in meer een praktische ondersteuning; dat werkte beter maar dat betekende ook dat we van A tot Z betrokken moesten zijn bij de indeling van zijn dag. Dus dat was voor ons als ouders ook niet vol te houden.
We hebben in samenspraak met hem een afspraak gemaakt bij de praktijkondersteuner maar na drie gesprekken vond hij dat niet meer nodig. Maar praten is niet echt zijn manier om tot inzichten en oplossingen te komen.
Destijds al bij tijden wanhopig omdat verschillende aanpakken gewoonweg niet hielpen. Zelf denkt hij dat er weinig aan de hand is en dat hij het onder controle heeft. En wij zijn vooral die ouders die enorm aan het zeuren zijn.
In deze lock down zien we hetzelfde patroon. Veel op social media dat doorgaat tot diep in de nacht en 's morgens veel te laat op. Overdag doet hij misschien een klein klusje of iets voor school om dan weer helemaal te verdwijnen in zijn telefoon.
Hij is 18 maar sociaal emotioneel en cognitief is hij jonger dan dat. Zelf plannen kost hem veel moeite maar hup hierbij accepteert hij niet. Hij is ten slotte "al" 18, vindt hij zelf. Ook een meer dwingende aanpak pikt hij ook niet....dan is er ruzie in de tent en dan loopt zijn oudere sibling weer op eieren.
Hij denkt zelf echt dat hij het goed doet en dat er niets mis is met deze dagindeling. Terwijl wij zien dat de dingen die hij wel doet steeds een beetje minder worden en zijn verstoorde dagritme en gebrek aan structuur steeds een beetje meer.
Door de ervaringen van de eerste lock down zijn we allemaal snel geprikkeld als het gaat om dit onderwerp. En ik heb zo met hem te doen...ik voel me machteloos maar ook gefrustreerd dat hij zich niet laat helpen door ons.
Het is weer maandag. De eerste dag na de vakantie. Iedereen binnen het gezin pakt zijn taken weer op. Werk, studie enzovoort. Behalve hij....want bij hem ligt het stil.
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:22
maandag 4 januari 2021 om 11:22
Rot TO. Ik snap wel dat je het niet meer weet.
Heb je ook al contact gehad met school?
Kun je niet een takenlijstje maken die hij af moet strepen? (Deed mijn moeder vroeger altijd voor mij, zodat ik niet de hele vakantie zat te luieren.
)
Heb je ook al contact gehad met school?
Kun je niet een takenlijstje maken die hij af moet strepen? (Deed mijn moeder vroeger altijd voor mij, zodat ik niet de hele vakantie zat te luieren.
)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 4 januari 2021 om 11:26
Voor het gevoel van 'nut' is het misschien goed dat hij wel iets gaat doen ja.
Maar als er voor school/werk niet veel kan gebeuren zijn er vast wel klusjes te doen in/om huis? Een beetje zijn bijdrage leveren aan het huishouden.
Honden uitlaten van ouderen die het nu zelf niet kunnen? Of bij het asiel?
Boodschappen doen voor opa en oma/buren?
Als hij 'al' 18 is en 'volwassen' in zijn ogen, dan mag hij ook zijn volwassen bijdrage leveren. Kan het niet in geld, dan wel in moeite.
Earn his keep.
Maar als er voor school/werk niet veel kan gebeuren zijn er vast wel klusjes te doen in/om huis? Een beetje zijn bijdrage leveren aan het huishouden.
Honden uitlaten van ouderen die het nu zelf niet kunnen? Of bij het asiel?
Boodschappen doen voor opa en oma/buren?
Als hij 'al' 18 is en 'volwassen' in zijn ogen, dan mag hij ook zijn volwassen bijdrage leveren. Kan het niet in geld, dan wel in moeite.
Earn his keep.
maandag 4 januari 2021 om 11:27
Misschien kan hij ergens een tijdelijk baantje krijgen? Bij de supermarkt oid? Mijn jongvolwassen kinderen hebben het qua werk enorm druk dankzij corona en daar zijn ze erg blij om. Ze moeten nu de deur uit en komen onder de mensen, hun opleiding gaat volledig online. Maar voor hun is dat makkelijker dat besef ik me ook ivm een andere opleidingsniveau. Dochter werkt bij de supermarkt, daar werkte ze al, maar ze maakt nu heel veel extra uren. Zoon is bij de ggd gaan werken. Normaal nemen ze bij de supermarkt geen 18-jarigen aan, maar in ieder geval in het begin van de pandemie deden ze dat wel, ivm tekort aan mensen. Dus dat is te proberen. Anders misschien in het distributie-centrum, als je eentje in de buurt hebt.
Andere mogelijkheid is vrijwilligerswerk. In ons dorp heb je zo'n ouderen-organisatie die je kunt bellen als je zelf geen boodschappen kunt doen. Veel jongeren zijn daar vrijwilliger en ze vragen nog steeds mensen. Het geeft een fijn gevoel als je van nut kunt zijn. Rode Kruis vraagt ook mensen voor van alles.
Andere mogelijkheid is vrijwilligerswerk. In ons dorp heb je zo'n ouderen-organisatie die je kunt bellen als je zelf geen boodschappen kunt doen. Veel jongeren zijn daar vrijwilliger en ze vragen nog steeds mensen. Het geeft een fijn gevoel als je van nut kunt zijn. Rode Kruis vraagt ook mensen voor van alles.
maandag 4 januari 2021 om 11:30
Niets om handen hebben doet mentaal wat met je dus ja...mijn inschatting is dat het gebrek aan energie en goede zin vooral voortkomt uit het feit dat hij geen dag besteding heeft. Ik denk dat geen verplichtingen hebben ook iets doet met je energielevel.Hecamel schreef: ↑04-01-2021 11:22Wat wil je dat hij doet dan? Hij heeft geen school en geen werk.
Ik begrijp het niet zo goed denk ik. Toen ik las dat hij afgleed dacht ik dat je bedoelde dat hij mentaal het niet meer trok. Maar eigenlijk vind jij dat hij meer moet doen. Maar wat dan? Hij heeft nu geen verplichtingen toch?
En er zijn dingen die hij zou kunnen doen. Hij is erg creatief en zou nu tijd hebben om hier iets mee te doen. Echter zit hij zo in die neerwaartse spiraal dat dit niet lukt voor hem. In de eerste lock down hebben we vooral dat heel erg geprobeerd te stimuleren maar dat helpt niet voor het creatieve proces. Dus daar proberen we nu juist terughoudend in te zijn en het bij hem te laten.
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:38
Dit probeer ik inderdaad. Omdat we echt proefondervindelijk hebben ontdekt dat de sturende aanpak vooral averechts werkte.
Tegelijkertijd vind ik het heel lastig om een kind te zien dat zo lamlendig is en zich verveelt. Zijn waarschijnlijk weer allemaal interne overtuigingen die dan opspelen. Nuttig moeten zijn, iets bijdragen aan, etc etc. En ik heb het echt niet over een hele gevulde dag. Ik zou al blij zijn als hij drie a vier uur per dag "iets" doet.
En dat is iets dat bij mij ligt. Weet ik....maar wel lastig:-).
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:40
Vervelend dat je je zo rot voelt over je zoon! Zelf denk ik dat wanneer hij zelf denkt dat hij het goed doet, je het het beste zo kan laten. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij stress krijgt omdat je hem te graag wil helpen, waardoor hij denkt dat hij iets niet goed doet.
Om je misschien gerust te stellen, ik denk dat er heel veel jongeren en ouders in deze situatie zitten. Ik ben zelf 21 en zie om mijn heen ook veel jongeren die momenteel niets te doen hebben. Gelukkig gaat bij mij studie en werk gewoon door, maar mocht ik niets te doen hebben, zou ik denk ik pas écht gestrest raken wanneer mijn ouders er een probleem van maken dat ik niets doe. Het is voor iedereen nu een hele vervelende tijd en ik denk dat je juist blij moet zijn als je zoon er nog niet zo erg onder lijdt (zoals ik nu uit je verhaal begrijp) en hem dan toch maar lekker zijn gang moet laten gaan.
Om je misschien gerust te stellen, ik denk dat er heel veel jongeren en ouders in deze situatie zitten. Ik ben zelf 21 en zie om mijn heen ook veel jongeren die momenteel niets te doen hebben. Gelukkig gaat bij mij studie en werk gewoon door, maar mocht ik niets te doen hebben, zou ik denk ik pas écht gestrest raken wanneer mijn ouders er een probleem van maken dat ik niets doe. Het is voor iedereen nu een hele vervelende tijd en ik denk dat je juist blij moet zijn als je zoon er nog niet zo erg onder lijdt (zoals ik nu uit je verhaal begrijp) en hem dan toch maar lekker zijn gang moet laten gaan.
maandag 4 januari 2021 om 11:42
Vooral even dank voor je begrip.
Jouw suggestie is iets dat we vooral in de eerste lock down hebben geprobeerd. Dat werkt een beetje. Maar kost veel negatieve energie omdat hij zoals een puber betaamt het allemaal belachelijke onzin vindt. We proberen het juist een beetje los te laten nu. Maar dat vind ik dus echt ingewikkeld omdat ik zie dat hij gewoon steeds een beetje minder blij en energiek is.
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:44
maandag 4 januari 2021 om 11:48
Dat kan ik me heel goed voorstellen dat dit heel frustrerend geweest moet zijn. En ik weet dat ik hier ook wel iets van heb. Gelukkig ken ik mezelf
.Ik probeer daar echt heel alert op te zijn en hem daar niet mee te belasten. Tegelijkertijd vind ik "niets doen" kennelijk echt heel lastig om te zien. Dat is er ook, dat kan ik ook niet negeren.
Misschien vraag ik ook vooral hulp om er goed mee om te gaan. Hem te laten zijn in wat hij is.
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:51
Ik kan me zo voorstellen dat hij een heel stuk minder blij en energiek is geworden van al dat getrek aan hem.Boeddhabuikjebeeld schreef: ↑04-01-2021 11:48Dat kan ik me heel goed voorstellen dat dit heel frustrerend geweest moet zijn. En ik weet dat ik hier ook wel iets van heb. Gelukkig ken ik mezelf
Ik probeer daar echt heel alert op te zijn en hem daar niet mee te belasten. Tegelijkertijd vind ik "niets doen" kennelijk echt heel lastig om te zien. Dat is er ook, dat kan ik ook niet negeren.
Misschien vraag ik ook vooral hulp om er goed mee om te gaan. Hem te laten zijn in wat hij is.
Alsjeblieft mams, laat hem. Over 2 1/2 week gaat alles weer van start en dat is een prima tijd om te overzien.
maandag 4 januari 2021 om 11:52
Ik snap je probleem wel hoor TO. Hier een 19 jarige die ook een beetje met zichzelf in de knoop zit. Vorig jaar heeft hij zijn HAVO diploma gehaald, en dit jaar doet hij een eenjarige deeltijdopleiding gecombineerd met een baantje - als een soort tussenjaar om zich te orienteren op wat hij volgend jaar wil gaan doen. Die deeltijdopleiding was al niet vaak fysiek, maar nu helemaal niet meer. Gelukkig heeft hij zijn baantje nog in de ochtend (fietskoerier bij PostNL), dat geeft tenminste wat structuur. Maar verder inderdaad: veel te veel vrije tijd wat resulteert in lamlendigheid. Zoon heeft ook ADD en heeft wel vaker niet lekker in zijn vel gezeten, ook wel psychologische hulp gehad maar op dit moment staat ie daar niet voor open en ik denk dat het ook niet de oplossing is op dit moment.
Ik probeer het maar een beetje los te laten nu. Het is voor iedereen op dit moment ruk. Dan is het maar een verloren jaar, het zij zo.
Kan-ie in elk geval voor tijdelijk geen baantje zoeken?
Ik probeer het maar een beetje los te laten nu. Het is voor iedereen op dit moment ruk. Dan is het maar een verloren jaar, het zij zo.
Kan-ie in elk geval voor tijdelijk geen baantje zoeken?
Nothing happens for a reason
maandag 4 januari 2021 om 11:53
Dank je! Ik pik jou er even uit om te reageren als reactie op degenen waarvan dit ook de strekking is.Cecilie schreef: ↑04-01-2021 11:44Echt pubergedrag dit, je ziet het bij heel veel pubers/adolescenten. Ik zou het niet al te fanatiek aanpakken, zoals tijdens de eerste lockdown. Laat hem, en vraag hem af en toe even wat te doen.
Dat heel sturende werkte bij mijn kinderen helemaal niet meer op die leeftijd.
Ik probeer het echt! En het gaat ook echt heel veel beter dan in de eerste lock down. Het contact is hiermee gelukkig ook weer beter dus dat is het me echt waard.
Ik denk dat het vooral weer is omdat de eerste dag na de vakantie is aangebroken. Iedereen weer een soort van " aan de slag" , behalve hij. Dat grijpt me bij de keel denk ik.
Als je doet wat je altijd deed zul je krijgen wat je altijd kreeg.
maandag 4 januari 2021 om 11:53
Mijn zestienjarige houdt er dezelfde 'dagindeling' op na als er geen school is. Wel doet ie 's morgens zijn krantenwijk maar dan gaat ie daarna gewoon slapen. Het goede nieuws is dat zijn dag- en nachtritme vrijwel meteen weer op orde is als de school weer begint (wat in ons geval vandaag was want eindexamenleerling).
Ik laat het dus altijd maar want laten we nou wel wezen: wat moet zo'n knul anders dan gamen, ouwehoeren op Discord en vooruit ook nog een beetje huiswerk maken. Het is gewoon een hele vervelende tijd voor die kinders.
Ik laat het dus altijd maar want laten we nou wel wezen: wat moet zo'n knul anders dan gamen, ouwehoeren op Discord en vooruit ook nog een beetje huiswerk maken. Het is gewoon een hele vervelende tijd voor die kinders.
