Entertainment
alle pijlers
Dit is de dag- Armoede door de ogen van kinderen
woensdag 15 oktober 2014 om 21:39
quote:MrsStanleyWalker schreef op 15 oktober 2014 @ 20:57:
[...]
Eens. De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
+1
En dat zouden zulke ouders hun kinderen moeten leren. Die boterhammen kun je tussen de middag aan tafel eten, of voor de tv, maar als je echt herinneringen wilt maken eet je ze een keer in het park in de vakantie. Kost niks extra's!
Die kinderen hebben nooit vriendjes thuis omdat ze dat niet willen vragen uit schaamte. Organiseer een American Picknick in het park n je kind heeft ook een keer iets leuks.
Wij hebben nooit in armoede geleefd, maar ooit wel 1/3 van het gezinsinkomem moeten inleveren. Ik was echt weken van te voren bezig om de vakantie te vullen met gratis leuke dingen. Zo leuk dat mijn kinderen dat op school wel durfden vertellen. Ze hadden gelukkig ook juffen waar ze dan de kans kregen om dat in een kring gesprek aan bod te laten komen, tussen de verhalen over Disney, Center Parcs, vliegreisjes hielp de juf hen, hun verhaal ook een plekje te geven.
Daar ligt ook nog een vaak vergeten taak, denk ik, het bespreken van vakantieverhalen is niet alleen de verre reizen, maar ook de leuke dingen in de buurt!
[...]
Eens. De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
+1
En dat zouden zulke ouders hun kinderen moeten leren. Die boterhammen kun je tussen de middag aan tafel eten, of voor de tv, maar als je echt herinneringen wilt maken eet je ze een keer in het park in de vakantie. Kost niks extra's!
Die kinderen hebben nooit vriendjes thuis omdat ze dat niet willen vragen uit schaamte. Organiseer een American Picknick in het park n je kind heeft ook een keer iets leuks.
Wij hebben nooit in armoede geleefd, maar ooit wel 1/3 van het gezinsinkomem moeten inleveren. Ik was echt weken van te voren bezig om de vakantie te vullen met gratis leuke dingen. Zo leuk dat mijn kinderen dat op school wel durfden vertellen. Ze hadden gelukkig ook juffen waar ze dan de kans kregen om dat in een kring gesprek aan bod te laten komen, tussen de verhalen over Disney, Center Parcs, vliegreisjes hielp de juf hen, hun verhaal ook een plekje te geven.
Daar ligt ook nog een vaak vergeten taak, denk ik, het bespreken van vakantieverhalen is niet alleen de verre reizen, maar ook de leuke dingen in de buurt!
woensdag 15 oktober 2014 om 21:44
quote:fientje1982 schreef op 15 oktober 2014 @ 21:33:
@Meivogel eigenlijk zouden dit soort gebouwen gewoon afgebroken moeten worden. Je kan het niet toestaan dat hier nog mensen in wonen toch?
Ruimtegebrek nee dat geloof ik niet, sommige dingen hadden toch even kunnen opruimen. En dan heb je nog een jongen die zijn haren niet gekamd had.
En dan heb je nog die mensen die oordelen over ongekamde haren. Als rijke kinderen ongekamde haren hebben ziet men dat als een persoonlijke keuze voor een eigen identiteit. Als arme kinderen ongekamde haren hebben is het onverzorgd!
Zulke kinderen zouden al een stuk beter leven hebben als de buitenwereld kon ophouden met oordelen.
@Meivogel eigenlijk zouden dit soort gebouwen gewoon afgebroken moeten worden. Je kan het niet toestaan dat hier nog mensen in wonen toch?
Ruimtegebrek nee dat geloof ik niet, sommige dingen hadden toch even kunnen opruimen. En dan heb je nog een jongen die zijn haren niet gekamd had.
En dan heb je nog die mensen die oordelen over ongekamde haren. Als rijke kinderen ongekamde haren hebben ziet men dat als een persoonlijke keuze voor een eigen identiteit. Als arme kinderen ongekamde haren hebben is het onverzorgd!
Zulke kinderen zouden al een stuk beter leven hebben als de buitenwereld kon ophouden met oordelen.
woensdag 15 oktober 2014 om 21:50
@Sandt ja het bespreken van leuke vakantieverhalen is denk ik ook het belangrijkste i.p.v. het vertellen waar ze naar toe zijn geweest.
Misschien heb je wel gelijk dat je toch sneller oordeelt als iemand ongekamd haar heeft die in armoede leeft dan in luxe.
Alhoewel ik toch mijn kinderen hun haren zou kammen als ze op tv komen( en anders ook ) Los van het feit of iemand rijk of arm is.
Misschien heb je wel gelijk dat je toch sneller oordeelt als iemand ongekamd haar heeft die in armoede leeft dan in luxe.
Alhoewel ik toch mijn kinderen hun haren zou kammen als ze op tv komen( en anders ook ) Los van het feit of iemand rijk of arm is.
woensdag 15 oktober 2014 om 22:00
Ik denk ook dat er snel geoordeeld wordt. Als ik hier rondkijk, zie ik ook wel dingen liggen die opgeruimd hadden kunnen worden. (Toegegeven: ik kom niet binnenkort op TV ). Ik heb zelf een tijdje klein gewoond, en ik bleef heen en weer schuiven met mijn spullen. En dat was niet uit armoede, maar wachtend op een nieuwe, grotere woning. Voor die mensen is het niet tijdelijk. Die leven altijd zo.
woensdag 15 oktober 2014 om 22:01
Nou, als Mason niet wil dat ik zijn haren kam, dan worden ze ook niet gekamd, geloof mij maar. Geldt ook voor zijn haar wassen of zijn oren schoonmaken. Het is net een mager speenvarken dat gevild wordt als we dat persé willen doorzetten. Wij zijn daarmee gestopt, zijn lijf, zijn haar en zijn oren. Hij wil er ook geen gel in, de kapper is ook een megadrama, huisarts die in zijn oren wil kijken... Man, man, man, wat zijn kinderen soms koppig en eigengereid. Ik zal een ouder met een kind met ongekamde haren ook nooit veroordelen. "Oh, is het er zo een.", dat is het enige wat ik denk.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 15 oktober 2014 om 22:05
quote:
meivogel, 2 minuten geleden
Ik denk ook dat er snel geoordeeld wordt. Als ik hier rondkijk, zie ik ook wel dingen liggen die opgeruimd hadden kunnen worden. (Toegegeven: ik kom niet binnenkort op TV ). Ik heb zelf een tijdje klein gewoond, en ik bleef heen en weer schuiven met mijn spullen. En dat was niet uit armoede, maar wachtend op een nieuwe, grotere woning. Voor die mensen is het niet tijdelijk. Die leven altijd zo.
Het is dat hier en paar keer per week een witte tornado door het huis raast...
Ik vraag me ook af hoeveel er in scène gezet wordt eigenlijk. Door documentairemakers en mensen zelf.
meivogel, 2 minuten geleden
Ik denk ook dat er snel geoordeeld wordt. Als ik hier rondkijk, zie ik ook wel dingen liggen die opgeruimd hadden kunnen worden. (Toegegeven: ik kom niet binnenkort op TV ). Ik heb zelf een tijdje klein gewoond, en ik bleef heen en weer schuiven met mijn spullen. En dat was niet uit armoede, maar wachtend op een nieuwe, grotere woning. Voor die mensen is het niet tijdelijk. Die leven altijd zo.
Het is dat hier en paar keer per week een witte tornado door het huis raast...
Ik vraag me ook af hoeveel er in scène gezet wordt eigenlijk. Door documentairemakers en mensen zelf.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 15 oktober 2014 om 22:07
Om wel even iets te relativeren: hier hebben alle flatbewoners last van schimmel op de bovenverdieping. Daar kan geen luchten tegenop. Vooral in de badkamer is het in no-time terug als we het weggehaald hebben.
En kranen en wasbakken doet de wbv hier niet. Daar moet je een abonnement van 8 euro per maand voor afsluiten of zelf doen.
En kranen en wasbakken doet de wbv hier niet. Daar moet je een abonnement van 8 euro per maand voor afsluiten of zelf doen.
woensdag 15 oktober 2014 om 22:17
quote:fientje1982 schreef op 15 oktober 2014 @ 21:50:
@Sandt ja het bespreken van leuke vakantieverhalen is denk ik ook het belangrijkste i.p.v. het vertellen waar ze naar toe zijn geweest.
Misschien heb je wel gelijk dat je toch sneller oordeelt als iemand ongekamd haar heeft die in armoede leeft dan in luxe.
Alhoewel ik toch mijn kinderen hun haren zou kammen als ze op tv komen( en anders ook ) Los van het feit of iemand rijk of arm is.Juist! Over armoede wordt gewoon vaak heel hard geoordeeld, alsof die mensen nog een keus hebben! Dingen als een keertje naar de kapper met de kinderen zitten er dan niet meer in! En als het kapsel niks is, voegt een kam ook niet meer zo heel veel toe.
@Sandt ja het bespreken van leuke vakantieverhalen is denk ik ook het belangrijkste i.p.v. het vertellen waar ze naar toe zijn geweest.
Misschien heb je wel gelijk dat je toch sneller oordeelt als iemand ongekamd haar heeft die in armoede leeft dan in luxe.
Alhoewel ik toch mijn kinderen hun haren zou kammen als ze op tv komen( en anders ook ) Los van het feit of iemand rijk of arm is.Juist! Over armoede wordt gewoon vaak heel hard geoordeeld, alsof die mensen nog een keus hebben! Dingen als een keertje naar de kapper met de kinderen zitten er dan niet meer in! En als het kapsel niks is, voegt een kam ook niet meer zo heel veel toe.
woensdag 15 oktober 2014 om 22:49
@Pejeka
Een aantal punten uit jouw bericht zoals;
-rommeligheid
-onverzorgdheid
-gamen
-blowen
-schulden
-niet met kritiek om kunnen gaan
-vaak te laat op het werk verschijnen
-ontslagen worden
-uit gezinnen komen waar het niet veel beter was (denk aan erfelijkheid)
-geen verantwoordelijkheid
-lage opleiding (moeilijk kunnen leren)
-sociale huurwoning
-uitkering
Past perfect in het plaatje van een psychische stoornis zoals bv ADHD, ASS etc. en dit komt juist voor aan de onderkant van de samenleving en is geen keuze maar iets waar men hun hele leven mee moet dealen, want het zal nooit beter worden, althans niet heel veel beter. Genoeg die niet eens op de hoogte zijn dat ze een stoornis hebben en degene die het wel weten krijgen vaak te maken met vooroordelen als modeziekte, onbegrip etc. Jammer dat er in het algemeen zo snel geroepen wordt dat al die mensen maar lui zijn, want in de meeste gevallen is er ook echt iets aan de hand, alleen is het vaak op het eerste gezicht niet aan iemand te zien en dat maakt het zo lastig.
Een aantal punten uit jouw bericht zoals;
-rommeligheid
-onverzorgdheid
-gamen
-blowen
-schulden
-niet met kritiek om kunnen gaan
-vaak te laat op het werk verschijnen
-ontslagen worden
-uit gezinnen komen waar het niet veel beter was (denk aan erfelijkheid)
-geen verantwoordelijkheid
-lage opleiding (moeilijk kunnen leren)
-sociale huurwoning
-uitkering
Past perfect in het plaatje van een psychische stoornis zoals bv ADHD, ASS etc. en dit komt juist voor aan de onderkant van de samenleving en is geen keuze maar iets waar men hun hele leven mee moet dealen, want het zal nooit beter worden, althans niet heel veel beter. Genoeg die niet eens op de hoogte zijn dat ze een stoornis hebben en degene die het wel weten krijgen vaak te maken met vooroordelen als modeziekte, onbegrip etc. Jammer dat er in het algemeen zo snel geroepen wordt dat al die mensen maar lui zijn, want in de meeste gevallen is er ook echt iets aan de hand, alleen is het vaak op het eerste gezicht niet aan iemand te zien en dat maakt het zo lastig.
~Energy flows where attention goes~
woensdag 15 oktober 2014 om 23:23
Ik heb de documentaire zojuist gezien, heel deprimerend. Met uitzondering van het huis vol met schimmel ben ik van mening dat deze mensen hun leefomstandigheden sterk kunnen verbeteren zonder dat er geld voor nodig is. Hier zal ongetwijfeld andere problematiek een rol spelen. Ik veroordeel deze mensen niet, maar zonder dat het een cent kost kan je het huis schoon en opgeruimd houden, die kale muren behangen en verven voor een paar centen. Het jongetje met die kapotte manchetten aan zijn trui, dat kan toch gewoon anders. De moeder die vertelde dat ze haar kinderen binnen hield omdat ze anders de winkels zouden zien en ze zelf ook zoveel mogelijk binnen bleef, dat is echt vreselijk erg en triest. Dat was de moeder van het beschimmelde huis die zelfs in de vakantie binnen bleef en zomervakantie in België zijn 2 volle maanden!
Juist deze kinderen zouden zo opknappen van de gratis frisse lucht en zonneschijn
Verder vond ik het ook erg schokkend om te zien hoe al deze ouders de kinderen tot in detail vertelden hoe arm ze wel niet waren en ze meer worden belast met deze armoede dan nodig is. Ze deden werkelijk niets om een beetje sjeu in het leven van hun kinderen te brengen.
Nogmaals ik veroordeel deze mensen niet, ik denk alleen vooral dat niet alleen armoede het probleem is in de levens van deze mensen en hun kinderen.
Juist deze kinderen zouden zo opknappen van de gratis frisse lucht en zonneschijn
Verder vond ik het ook erg schokkend om te zien hoe al deze ouders de kinderen tot in detail vertelden hoe arm ze wel niet waren en ze meer worden belast met deze armoede dan nodig is. Ze deden werkelijk niets om een beetje sjeu in het leven van hun kinderen te brengen.
Nogmaals ik veroordeel deze mensen niet, ik denk alleen vooral dat niet alleen armoede het probleem is in de levens van deze mensen en hun kinderen.
woensdag 15 oktober 2014 om 23:41
Ik ben net begonnen de docu te bekijken. Het jongetje zegt net dat de wind door de spleten rond het raam waait. Ik bedacht me afgelopen dinsdag met die harde wind dat het zo gek was dat ik wel kon zien dat het hard waaide, maar het niet kon horen. Ik was even helemaal terug op mijn koude kamertje vroeger, zonder verwarming (want alleen in de woonkamer was een kachel, alleen overdag rond 16 graden).
Ik wist wel dat we arm waren, maar ik heb me er nooit voor geschaamd. De hele buurt was arm. Echter had ons huis een tuin. En m'n moeder kon zeer goed sparen zodat we in de zomervakantie met de trein hier en daar heen konden (zelfs naar het buitenland, net over de grens, want dat was het goedkoopst).
De rommel herken ik wel. Alles werd bewaard, want ooit kan het nog van pas komen en dan ben je blij dat je het nog hebt. Nu bewaren m'n ouders nog steeds alles, maar kopen nu ook heel veel nieuw, want dingen als kleding zijn nu veel goedkoper dan vroeger en ze hebben het ruimer. Ik kijk graag Hoarders op televisie en dat is vaak ongeveer hoe het bij mijn ouders is.
Voor mensen die geïnteresseerd zijn in deze materie raad ik het boek Schaarste aan. Maakt heel goed duidelijk hoe je bij minder geld ook minder aan de toekomst gaat denken.
Ik wist wel dat we arm waren, maar ik heb me er nooit voor geschaamd. De hele buurt was arm. Echter had ons huis een tuin. En m'n moeder kon zeer goed sparen zodat we in de zomervakantie met de trein hier en daar heen konden (zelfs naar het buitenland, net over de grens, want dat was het goedkoopst).
De rommel herken ik wel. Alles werd bewaard, want ooit kan het nog van pas komen en dan ben je blij dat je het nog hebt. Nu bewaren m'n ouders nog steeds alles, maar kopen nu ook heel veel nieuw, want dingen als kleding zijn nu veel goedkoper dan vroeger en ze hebben het ruimer. Ik kijk graag Hoarders op televisie en dat is vaak ongeveer hoe het bij mijn ouders is.
Voor mensen die geïnteresseerd zijn in deze materie raad ik het boek Schaarste aan. Maakt heel goed duidelijk hoe je bij minder geld ook minder aan de toekomst gaat denken.
donderdag 16 oktober 2014 om 00:06
Hier een artikel van een alleenstaande Vlaamse moeder dat ik laatst tegenkwam: http://charliemag.be/wereld/water/ Dit is dus iemand die fulltime werkt en nog niet uitkomt.
donderdag 16 oktober 2014 om 00:13
Ikeaverslaafde, mijn moeder komt uit een arm arbeidersgezin, mijn vader had als kind al een zeer prettig leven. Mijn grootouders van moeders kant waren zo arm dat er zelfs tenen uit te kleine kinderschoenen werden gesneden om er een soort slippers van te maken en vlees werd er alleen op zondag gegeten. Toch kijkt mijn moeder terug op een fijne jeugd. Het huis van haar ouders was eenvoudig maar toch heel netjes en schoon en zeker geen troep! Ze vertelde me over hoe fijn en speciaal ze het vond als het gezin 's avonds bij elkaar was en er pinda's werden gedopt en het er op uit trekken achterop de fiets bij haar vader. Ik ben van mening dat de ouders in deze documentaire heel veel konden doen om het leven van hun kinderen prettiger te maken zonder dat het een cent hoeft te kosten. En ja, daar ligt dus toch echt een andere oorzaak dan armoede. Ik denk inderdaad aan persoonlijkheidsstoornissen, geen betrokkenheid van familie en omgeving. Ik heb zelf ADD en echt, zonder de betrokkenheid en steun van mijn familie hadden mijn kinderen en ik niet zo'n prettig leven gehad (zou ik niet eens aan kinderen hebben durven beginnen) Mijn moeder was heel gestructureerd met rust, reinheid en regelmaat. Dit zijn juist de vereisten om een ADD-kind zoals ik was optimaal te kunnen laten functioneren. Ik kan me zomaar voorstellen dat er niks van mij terecht was gekomen als ik in het gezin van 1 van deze ouders geboren zou zijn geweest. Het is maar net waar je wiegje heeft gestaan...
donderdag 16 oktober 2014 om 00:50
quote:ikeaverslaafde schreef op 16 oktober 2014 @ 00:45:
Tja, het ziet er niet uit als een plaatje uit een woontijdschrift. Die schimmel vind ik erg, verder viel me niets raars op eigenlijk.Die gang bij die alleenstaande vader niet? Dat wasrek in de woonkamer niet? Die badkamer met zooi, de kinderslaapkamers en het algemeen afgeragde beeld van de woningen die met een likje verf al heel anders zouden ogen....
Tja, het ziet er niet uit als een plaatje uit een woontijdschrift. Die schimmel vind ik erg, verder viel me niets raars op eigenlijk.Die gang bij die alleenstaande vader niet? Dat wasrek in de woonkamer niet? Die badkamer met zooi, de kinderslaapkamers en het algemeen afgeragde beeld van de woningen die met een likje verf al heel anders zouden ogen....
donderdag 16 oktober 2014 om 01:11
@Netniet, ik heb dan vrees ik toch een ander referentiekader. Mij viel wel de schimmel op en de provisorische reparaties in de badkamer, maar verder niet eigenlijk qua huisinrichting.
In mijn ervaring heeft armoede vooral te maken met gebrek aan kennis om je positie te verbeteren. Laatst las ik een boek van Anja Vink, een journaliste, die een paar jaar lesgaf op vmbo's in 'kansarme' wijken. Behalve geldgebrek komt zij met redenen als gebrek aan kennis van manieren en geeft een voorbeeld: een jongen gaat stagelopen als reparateur van wasmachines. Later moet hij op het matje komen: hij heeft een slechte beoordeling gekregen. Waarom? Was de wasmachine niet gerepareerd? Jawel hoor, maar hij kwam te laat, hij was steeds met zijn mobieltje bezig, etc.
Natuurlijk denk ik dan: nou ja, je kunt je toch wel een beetje fatsoenlijk gedragen? Maar als je geen voorbeelden kent? Mijn ouders werkten ook niet, ik heb zelfs een tijdje gedacht dat als je kinderen kreeg, je automatisch in de uitkering kwam . Die voorbeelden zag ik om me heen. Ik kende helemaal geen mensen met een baan. Van mijn broers en zussen ben ik de enige met een voltijds baan, maar ik ben dan wel eigen baas, dus helemaal standaard is het ook niet.
Oh, nog een leuk boek trouwens: Gouden jaren van Annegreet van Bergen. Het boek gaat over hoe ver we zijn gekomen in de afgelopen 50 jaar. Heel leuk, want als ze het heeft over hoe het was in de jaren 60 en 70 denk ik steeds: oh, zo was het ook bij mij thuis in de jaren 80/begin 90. Ik leer door dat boek pas hoe arm ik ben opgegroeid.
In mijn ervaring heeft armoede vooral te maken met gebrek aan kennis om je positie te verbeteren. Laatst las ik een boek van Anja Vink, een journaliste, die een paar jaar lesgaf op vmbo's in 'kansarme' wijken. Behalve geldgebrek komt zij met redenen als gebrek aan kennis van manieren en geeft een voorbeeld: een jongen gaat stagelopen als reparateur van wasmachines. Later moet hij op het matje komen: hij heeft een slechte beoordeling gekregen. Waarom? Was de wasmachine niet gerepareerd? Jawel hoor, maar hij kwam te laat, hij was steeds met zijn mobieltje bezig, etc.
Natuurlijk denk ik dan: nou ja, je kunt je toch wel een beetje fatsoenlijk gedragen? Maar als je geen voorbeelden kent? Mijn ouders werkten ook niet, ik heb zelfs een tijdje gedacht dat als je kinderen kreeg, je automatisch in de uitkering kwam . Die voorbeelden zag ik om me heen. Ik kende helemaal geen mensen met een baan. Van mijn broers en zussen ben ik de enige met een voltijds baan, maar ik ben dan wel eigen baas, dus helemaal standaard is het ook niet.
Oh, nog een leuk boek trouwens: Gouden jaren van Annegreet van Bergen. Het boek gaat over hoe ver we zijn gekomen in de afgelopen 50 jaar. Heel leuk, want als ze het heeft over hoe het was in de jaren 60 en 70 denk ik steeds: oh, zo was het ook bij mij thuis in de jaren 80/begin 90. Ik leer door dat boek pas hoe arm ik ben opgegroeid.
donderdag 16 oktober 2014 om 07:01
donderdag 16 oktober 2014 om 07:05
quote:netniet schreef op 16 oktober 2014 @ 00:50:
[...]
Die gang bij die alleenstaande vader niet? Dat wasrek in de woonkamer niet? Die badkamer met zooi, de kinderslaapkamers en het algemeen afgeragde beeld van de woningen die met een likje verf al heel anders zouden ogen....Het valt jou op omdat je het vergelijkt met jou standaard. En dan kan je tien keer roepen dat je die mensen niet veroordeeld, deze post is één grote veroordeling! Jouw norm kun je niet opdringen aan de rest van de wereld!
[...]
Die gang bij die alleenstaande vader niet? Dat wasrek in de woonkamer niet? Die badkamer met zooi, de kinderslaapkamers en het algemeen afgeragde beeld van de woningen die met een likje verf al heel anders zouden ogen....Het valt jou op omdat je het vergelijkt met jou standaard. En dan kan je tien keer roepen dat je die mensen niet veroordeeld, deze post is één grote veroordeling! Jouw norm kun je niet opdringen aan de rest van de wereld!
donderdag 16 oktober 2014 om 08:53
quote:netniet schreef op 16 oktober 2014 @ 00:13:
Ikeaverslaafde, mijn moeder komt uit een arm arbeidersgezin, mijn vader had als kind al een zeer prettig leven. Mijn grootouders van moeders kant waren zo arm dat er zelfs tenen uit te kleine kinderschoenen werden gesneden om er een soort slippers van te maken en vlees werd er alleen op zondag gegeten. Toch kijkt mijn moeder terug op een fijne jeugd. Het huis van haar ouders was eenvoudig maar toch heel netjes en schoon en zeker geen troep! Ze vertelde me over hoe fijn en speciaal ze het vond als het gezin 's avonds bij elkaar was en er pinda's werden gedopt en het er op uit trekken achterop de fiets bij haar vader. Ik ben van mening dat de ouders in deze documentaire heel veel konden doen om het leven van hun kinderen prettiger te maken zonder dat het een cent hoeft te kosten. En ja, daar ligt dus toch echt een andere oorzaak dan armoede. Ik denk inderdaad aan persoonlijkheidsstoornissen, geen betrokkenheid van familie en omgeving. Ik heb zelf ADD en echt, zonder de betrokkenheid en steun van mijn familie hadden mijn kinderen en ik niet zo'n prettig leven gehad (zou ik niet eens aan kinderen hebben durven beginnen) Mijn moeder was heel gestructureerd met rust, reinheid en regelmaat. Dit zijn juist de vereisten om een ADD-kind zoals ik was optimaal te kunnen laten functioneren. Ik kan me zomaar voorstellen dat er niks van mij terecht was gekomen als ik in het gezin van 1 van deze ouders geboren zou zijn geweest. Het is maar net waar je wiegje heeft gestaan...
Deze verhalen ken ik ook van mijn ouders, maar het verschil is, dat dit toen de norm was in arbeiderswijken. De gemeenschap was veel hechter, mensen hielpen elkaar. Ze zaten op school met kinderen uit hetzelfde milieu. Ook toen veroordeelden de "gegoede burgerij" de armen en waren er verschillen natuurlijk, maar ik denk dat de armoede als "normaler" werd gezien dan tegenwoordig. De levensstandaard in het algemeen was veel lager.
En hoewel je zelf denkt van niet, oordeel je wel erg makkelijk. Als je geen cent hebt, dan heb je echt geen geld om behang te kopen. Meubels kun je niet vervangen, vloerbedekking raakt versleten. Je hebt ruimtegebrek, en wie weet zijn de slaapkamers wel te vochtig om er spullen te kunnen bewaren. Dat wasrek in de kamer: misschien is dat de enige verwarmde kamer in het huis? Of is er simpelweg nergens anders plek om het neer te zetten? Ik denk dat ook arme mensen niet voor hun lol de was in de kamer drogen. Natuurlijk zou het beter zijn om met de kinderen naar buiten te gaan (zoals één gezin ook deed). Maar ik denk dat dit is wat een jarenlang uitzichtloos bestaan met je kan doen. Hoeft niet, maar kan. Het lijkt me in ieder geval niet dat ik daar een oordeel over hoef te hebben.
Ikeaverslaafde, mijn moeder komt uit een arm arbeidersgezin, mijn vader had als kind al een zeer prettig leven. Mijn grootouders van moeders kant waren zo arm dat er zelfs tenen uit te kleine kinderschoenen werden gesneden om er een soort slippers van te maken en vlees werd er alleen op zondag gegeten. Toch kijkt mijn moeder terug op een fijne jeugd. Het huis van haar ouders was eenvoudig maar toch heel netjes en schoon en zeker geen troep! Ze vertelde me over hoe fijn en speciaal ze het vond als het gezin 's avonds bij elkaar was en er pinda's werden gedopt en het er op uit trekken achterop de fiets bij haar vader. Ik ben van mening dat de ouders in deze documentaire heel veel konden doen om het leven van hun kinderen prettiger te maken zonder dat het een cent hoeft te kosten. En ja, daar ligt dus toch echt een andere oorzaak dan armoede. Ik denk inderdaad aan persoonlijkheidsstoornissen, geen betrokkenheid van familie en omgeving. Ik heb zelf ADD en echt, zonder de betrokkenheid en steun van mijn familie hadden mijn kinderen en ik niet zo'n prettig leven gehad (zou ik niet eens aan kinderen hebben durven beginnen) Mijn moeder was heel gestructureerd met rust, reinheid en regelmaat. Dit zijn juist de vereisten om een ADD-kind zoals ik was optimaal te kunnen laten functioneren. Ik kan me zomaar voorstellen dat er niks van mij terecht was gekomen als ik in het gezin van 1 van deze ouders geboren zou zijn geweest. Het is maar net waar je wiegje heeft gestaan...
Deze verhalen ken ik ook van mijn ouders, maar het verschil is, dat dit toen de norm was in arbeiderswijken. De gemeenschap was veel hechter, mensen hielpen elkaar. Ze zaten op school met kinderen uit hetzelfde milieu. Ook toen veroordeelden de "gegoede burgerij" de armen en waren er verschillen natuurlijk, maar ik denk dat de armoede als "normaler" werd gezien dan tegenwoordig. De levensstandaard in het algemeen was veel lager.
En hoewel je zelf denkt van niet, oordeel je wel erg makkelijk. Als je geen cent hebt, dan heb je echt geen geld om behang te kopen. Meubels kun je niet vervangen, vloerbedekking raakt versleten. Je hebt ruimtegebrek, en wie weet zijn de slaapkamers wel te vochtig om er spullen te kunnen bewaren. Dat wasrek in de kamer: misschien is dat de enige verwarmde kamer in het huis? Of is er simpelweg nergens anders plek om het neer te zetten? Ik denk dat ook arme mensen niet voor hun lol de was in de kamer drogen. Natuurlijk zou het beter zijn om met de kinderen naar buiten te gaan (zoals één gezin ook deed). Maar ik denk dat dit is wat een jarenlang uitzichtloos bestaan met je kan doen. Hoeft niet, maar kan. Het lijkt me in ieder geval niet dat ik daar een oordeel over hoef te hebben.
