
Haar naam was Sarah..
zaterdag 30 oktober 2010 om 12:58
Ik begrijp niet waarom iedereen dit zo'n goed verhaal vindt.
Het meisje stopt haar broertje in de kast....even later pakken de nazi's het hele gezin op. Dan is het toch logischer dat de vader en moeder zich meteen afvragen waar dat kind is?
Kennelijk vragen die ouders zich niks af, en er wordt in het hele verhaal ook niet over gerept.
Dus is het hele verhaal te gek voor woorden en idd. gekokketeer met de jodenvervolging, kennelijk beseft de schrijfster dat dat soort boeken altijd wel verkoopt.
Het meisje stopt haar broertje in de kast....even later pakken de nazi's het hele gezin op. Dan is het toch logischer dat de vader en moeder zich meteen afvragen waar dat kind is?
Kennelijk vragen die ouders zich niks af, en er wordt in het hele verhaal ook niet over gerept.
Dus is het hele verhaal te gek voor woorden en idd. gekokketeer met de jodenvervolging, kennelijk beseft de schrijfster dat dat soort boeken altijd wel verkoopt.

zaterdag 30 oktober 2010 om 13:28
quote:toetyfroety schreef op 30 oktober 2010 @ 12:58:
Ik begrijp niet waarom iedereen dit zo'n goed verhaal vindt.
Het meisje stopt haar broertje in de kast....even later pakken de nazi's het hele gezin op. Dan is het toch logischer dat de vader en moeder zich meteen afvragen waar dat kind is?
Kennelijk vragen die ouders zich niks af, en er wordt in het hele verhaal ook niet over gerept.
Dus is het hele verhaal te gek voor woorden en idd. gekokketeer met de jodenvervolging, kennelijk beseft de schrijfster dat dat soort boeken altijd wel verkoopt.Wij zijn het eens. Gezellig he zo op zaterdagmiddag?
Ik begrijp niet waarom iedereen dit zo'n goed verhaal vindt.
Het meisje stopt haar broertje in de kast....even later pakken de nazi's het hele gezin op. Dan is het toch logischer dat de vader en moeder zich meteen afvragen waar dat kind is?
Kennelijk vragen die ouders zich niks af, en er wordt in het hele verhaal ook niet over gerept.
Dus is het hele verhaal te gek voor woorden en idd. gekokketeer met de jodenvervolging, kennelijk beseft de schrijfster dat dat soort boeken altijd wel verkoopt.Wij zijn het eens. Gezellig he zo op zaterdagmiddag?
zaterdag 30 oktober 2010 om 15:07
Euh.... de ouders wisten wel waar het broetje was!
Zij heeft het hun laten weten door ze de sleutel te laten zien. En op een gegeven moment was het meisje heel erg boos dat ze niet naar huis konden en dat haar vader niks deed om te ontsnappen oid.
En de moeder wist er ook van. Toen de Franse politie het gezin kwam halen heeft ze heel stiekum aan haar moeder duidelijk gemaakt dat het broetje in de kast zit.
Zij dachten dat hij op die manier veilig was.
Maar door die nazi's konden ze niks doen om het broetje te halen of te laten ontspannen.
Ik vond in het boek de verhaallijn van het jonge meisje het mooist. Heel erg aangrijpend. En die razzia is in de 2e wereldoorlog echt gebeurt.
Zij heeft het hun laten weten door ze de sleutel te laten zien. En op een gegeven moment was het meisje heel erg boos dat ze niet naar huis konden en dat haar vader niks deed om te ontsnappen oid.
En de moeder wist er ook van. Toen de Franse politie het gezin kwam halen heeft ze heel stiekum aan haar moeder duidelijk gemaakt dat het broetje in de kast zit.
Zij dachten dat hij op die manier veilig was.
Maar door die nazi's konden ze niks doen om het broetje te halen of te laten ontspannen.
Ik vond in het boek de verhaallijn van het jonge meisje het mooist. Heel erg aangrijpend. En die razzia is in de 2e wereldoorlog echt gebeurt.
zaterdag 30 oktober 2010 om 15:09
quote:Suze02 schreef op 28 oktober 2010 @ 17:45:
Bruidsvlucht en de Tweeling vond ik allebei best aardig trouwens.
Gosje, nou we het over lezen hebben: iemand enig idee of John Irving nog schrijft? En if yes wanneer we weer wat mogen verwachten?Je hebt het over literair en dan een post later kom je met John Irving op de proppen?
Bruidsvlucht en de Tweeling vond ik allebei best aardig trouwens.
Gosje, nou we het over lezen hebben: iemand enig idee of John Irving nog schrijft? En if yes wanneer we weer wat mogen verwachten?Je hebt het over literair en dan een post later kom je met John Irving op de proppen?



zondag 31 oktober 2010 om 15:12
Haar naam was Sarah is een hap-slik-weg verhaaltje voor de massa die ook wegloopt met de zogenaamde 'literaire' thrillers.
Ik zou zeggen: lees eens een goed oorlogsboek als dat genre je aanspreekt. Ik heb een kast vol en dit boek was de grootste tegenvaller. Het is sensatiebelust geschreven en het heeft geen diepgang.
Ik zou zeggen: lees eens een goed oorlogsboek als dat genre je aanspreekt. Ik heb een kast vol en dit boek was de grootste tegenvaller. Het is sensatiebelust geschreven en het heeft geen diepgang.

zondag 31 oktober 2010 om 15:39
Wat ik erg onrealistisch vind in het boek is het feit dat het geen enkele boosheid oproept dat het meisje naar Amerika vertrekt en nooit meer iets van zich laat horen. Zij bouwt een heel nieuw leven op en laat eigenlijk haar familie, die haar als een eigen dochter en zus beschouwden en veel van haar hielden als een baksteen vallen.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.

zondag 31 oktober 2010 om 15:47
quote:DeKenau schreef op 31 oktober 2010 @ 15:12:
Haar naam was Sarah is een hap-slik-weg verhaaltje voor de massa die ook wegloopt met de zogenaamde 'literaire' thrillers.
Ik zou zeggen: lees eens een goed oorlogsboek als dat genre je aanspreekt. Ik heb een kast vol en dit boek was de grootste tegenvaller. Het is sensatiebelust geschreven en het heeft geen diepgang.
Hoeft niet of/of te zijn, kan natuurlijk ook en/en.
Maar begrijp wat je bedoelt hoor, ik had dus hetzelfde met De vliegeraar van Kabul. In shock dat mensen na het lezen van dat boek in shock waren.
Haar naam was Sarah is een hap-slik-weg verhaaltje voor de massa die ook wegloopt met de zogenaamde 'literaire' thrillers.
Ik zou zeggen: lees eens een goed oorlogsboek als dat genre je aanspreekt. Ik heb een kast vol en dit boek was de grootste tegenvaller. Het is sensatiebelust geschreven en het heeft geen diepgang.
Hoeft niet of/of te zijn, kan natuurlijk ook en/en.
Maar begrijp wat je bedoelt hoor, ik had dus hetzelfde met De vliegeraar van Kabul. In shock dat mensen na het lezen van dat boek in shock waren.


zondag 31 oktober 2010 om 21:43
quote:Suze02 schreef op 28 oktober 2010 @ 17:43:
[...]
En de recensies waren inderdaad prut. Van beide boeken. Fleurtje en ik zijn dus gewoon te literair onderlegd om die pulp te kunnen waarderen en ik maar denken dat ik literair onderlegd was door het lezen van dit soort boeken ..en wat moet ik dan lezen, ik ben altijd al een meeloper (lezer) geweest?
[...]
En de recensies waren inderdaad prut. Van beide boeken. Fleurtje en ik zijn dus gewoon te literair onderlegd om die pulp te kunnen waarderen en ik maar denken dat ik literair onderlegd was door het lezen van dit soort boeken ..en wat moet ik dan lezen, ik ben altijd al een meeloper (lezer) geweest?

dinsdag 2 november 2010 om 00:43
Ik durf het na al die vernietigende commentaren bijna niet te zeggen. Maar ik vond het een geweldig boek. Ik ging er helemaal in mee. Tenminste in de geschiedenis van dat kind en haar vriendinnetje dan. Dit stuk van de 2e wereldoorlog kende ik ook nog helemaal niet. Ik vond het erg boeiend hoewel ik het einde ook niet echt spectaculair vond.
dinsdag 2 november 2010 om 10:59